F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
waar moet ik beginnen?
allereerst zijn er verschillende visies.
sommige mensen denken dat er niets is na de dood, sommigen geloven in reincarnatie, sommigen in een hemel (of hel, maar laat ik die voor het gemak buiten beschouwing laten).
beginnend met de meest logische en de enigszins wetenschappelijk te onderbouwen optie; als je sterft is er niets meer.
een groot deel van de bevolking gelooft in deze theorie, waaronder ik. dit betekent naar mijn mening ook dat je genoodzaakt bent, om je leven te kunnen leiden, deze wetenschap zoveel mogelijk te negeren.
natuurlijk kun je er wel over praten, maar in je gedachten moet je dit zo leeg mogelijk behandelen. immers, als je er daadwerkelijk over nadenkt, verlies je al je bestaansredenen. het heeft geen zin om 1 of meerdere doelen na te streven, omdat het resultaat voor ieder mens hetzelfde is; er blijft niet meer over uiteindelijk. zelfs al schrijf je het boek van de eeuw of zet je de nieuwe president op de wereld, zelf zal je nooit de vruchten plukken, want je bent er niet meer.
iets moois nalaten is een leuk lapmiddel, maar aangezien je eigen perceptie van het leven de enige is die je ooit meemaakt, heeft het praktisch gezien geen enkele invloed op je dood. als je eenmaal gestorven bent is de wereld ook verdwenen, omdat de enige wereld die ieder mens kent, degene is die hij zelf in zijn hoofd heeft opgebouwd.
de enige manier van leven die deze filosofie rechtvaardigt, zou zijn om letterlijk bij de minuut te leven. dus nooit denken of bouwen aan de toekomst, maar ieder moment in het heden opslokken (het hele carpe diem geneuzel, maar dan echt..). leuke theorie, maar niemand doet het. instinctief handelen mensen met een later moment in gedachte, of dat nou een dag of een maand of een jaar is.
als dat niet het geval zou zijn, zouden mensen tenslotte hun directe verlangens meteen in praktijk brengen, ongeremd door eventuele gevolgen. en geen hond (die niet achter tralies of in een inrichting zit) doet dat.
dus het zoveel mogelijk negeren van je eigen theorie is in dit geval de enige methode om op normale wijze door te blijven leven..
de tweede optie reincarnatie is eigenlijk precies hetzelfde als de eerste, alleen bedoeld voor mensen die niet alleen hun einde proberen te negeren, maar er ook nog een troostende waarde aan proberen te geven.
als mensen die dit geloven echt over hun eigen theorie na zouden denken, zouden ze moeten beseffen dat wanneer je opnieuw geboren wordt als een ander persoon, dit net zo zinloos is als echt ophouden met bestaan. aangezien je je vorige leven niet meer herinnert, en je karakter ook weer opnieuw gevormd zal worden, is er geen moment na je dood waarop je ook maar enig nut ondervindt van het feit dat je opnieuw geboren bent. de persoon die je was is dood, dus de hele filosofie heeft geen enkele zin.
ik kan nu zeggen dat mijn ongeboren achterneefje (of zijn huisdier) een reincarnatie zal zijn van mijzelf, maar al zou het waar zijn, ik schiet er geen donder mee op. mijn huidige ik, en dus mijn hele bestaan, is dan nog steeds verdwenen.
de derde optie is de enige met meerwaarde. leef je leven goed, en je zal daarna een eeuwigheid in extase blijven doorbrengen.
het geloof in een hemel is dus het enige geloof dat je leven echt zin kan geven, hoe diep je ook nadenkt, als je er echt in zou geloven.
maar voor mij en vele anderen klinkt dat als niets meer dan een sprookje, en je kunt jezelf helaas niet dwingen om in zoiets te geloven.
dus ik ga voor de optie 'negeren, anders word je gek.', maar blij ben ik er niet mee.
allereerst zijn er verschillende visies.
sommige mensen denken dat er niets is na de dood, sommigen geloven in reincarnatie, sommigen in een hemel (of hel, maar laat ik die voor het gemak buiten beschouwing laten).
beginnend met de meest logische en de enigszins wetenschappelijk te onderbouwen optie; als je sterft is er niets meer.
een groot deel van de bevolking gelooft in deze theorie, waaronder ik. dit betekent naar mijn mening ook dat je genoodzaakt bent, om je leven te kunnen leiden, deze wetenschap zoveel mogelijk te negeren.
natuurlijk kun je er wel over praten, maar in je gedachten moet je dit zo leeg mogelijk behandelen. immers, als je er daadwerkelijk over nadenkt, verlies je al je bestaansredenen. het heeft geen zin om 1 of meerdere doelen na te streven, omdat het resultaat voor ieder mens hetzelfde is; er blijft niet meer over uiteindelijk. zelfs al schrijf je het boek van de eeuw of zet je de nieuwe president op de wereld, zelf zal je nooit de vruchten plukken, want je bent er niet meer.
iets moois nalaten is een leuk lapmiddel, maar aangezien je eigen perceptie van het leven de enige is die je ooit meemaakt, heeft het praktisch gezien geen enkele invloed op je dood. als je eenmaal gestorven bent is de wereld ook verdwenen, omdat de enige wereld die ieder mens kent, degene is die hij zelf in zijn hoofd heeft opgebouwd.
de enige manier van leven die deze filosofie rechtvaardigt, zou zijn om letterlijk bij de minuut te leven. dus nooit denken of bouwen aan de toekomst, maar ieder moment in het heden opslokken (het hele carpe diem geneuzel, maar dan echt..). leuke theorie, maar niemand doet het. instinctief handelen mensen met een later moment in gedachte, of dat nou een dag of een maand of een jaar is.
als dat niet het geval zou zijn, zouden mensen tenslotte hun directe verlangens meteen in praktijk brengen, ongeremd door eventuele gevolgen. en geen hond (die niet achter tralies of in een inrichting zit) doet dat.
dus het zoveel mogelijk negeren van je eigen theorie is in dit geval de enige methode om op normale wijze door te blijven leven..
de tweede optie reincarnatie is eigenlijk precies hetzelfde als de eerste, alleen bedoeld voor mensen die niet alleen hun einde proberen te negeren, maar er ook nog een troostende waarde aan proberen te geven.
als mensen die dit geloven echt over hun eigen theorie na zouden denken, zouden ze moeten beseffen dat wanneer je opnieuw geboren wordt als een ander persoon, dit net zo zinloos is als echt ophouden met bestaan. aangezien je je vorige leven niet meer herinnert, en je karakter ook weer opnieuw gevormd zal worden, is er geen moment na je dood waarop je ook maar enig nut ondervindt van het feit dat je opnieuw geboren bent. de persoon die je was is dood, dus de hele filosofie heeft geen enkele zin.
ik kan nu zeggen dat mijn ongeboren achterneefje (of zijn huisdier) een reincarnatie zal zijn van mijzelf, maar al zou het waar zijn, ik schiet er geen donder mee op. mijn huidige ik, en dus mijn hele bestaan, is dan nog steeds verdwenen.
de derde optie is de enige met meerwaarde. leef je leven goed, en je zal daarna een eeuwigheid in extase blijven doorbrengen.
het geloof in een hemel is dus het enige geloof dat je leven echt zin kan geven, hoe diep je ook nadenkt, als je er echt in zou geloven.
maar voor mij en vele anderen klinkt dat als niets meer dan een sprookje, en je kunt jezelf helaas niet dwingen om in zoiets te geloven.
dus ik ga voor de optie 'negeren, anders word je gek.', maar blij ben ik er niet mee.
merk het allemaal wel als ik daadwerkelijk dood ga. verder maak ik me niet druk om.
Wordt als iemand die voortdurend dood is. De ware volgeling van bushidõ sterft elke ochtend en avond opnieuw. En wordt niet gehinderd door angst voor de dood. Yamamoto Tsunetomo's hagakure.
en juist omdat het gaat om verschillende 'geloven' (het woord zegt het al), is er geen enkele zekerheid dat ook maar 1 van deze mogelijkheden echt is. waarom zou je dan heel je leven ergens in geloven, als er misschien als het erop aankomt misschien helemaal niks van waar is?
ik geloof in dood = dood, en als er andere mensen of ervaringen zijn die mij kunnen o vertuigen van wat anders, bekeer ik misschien nog wel..
ik geloof in dood = dood, en als er andere mensen of ervaringen zijn die mij kunnen o vertuigen van wat anders, bekeer ik misschien nog wel..
Hier moet ik iets grappigs neerzetten.
Maar dan zouden jullie me nog vergeten, alsof ik hier helemaal niks stond.
Dus eigenlijk is deze signatuur nutteloos.
Had ik maar niks neergezet.
Maar dan zouden jullie me nog vergeten, alsof ik hier helemaal niks stond.
Dus eigenlijk is deze signatuur nutteloos.
Had ik maar niks neergezet.
mijn god....
moet ik dat allemaal lezen ts?
tis erg vroeg enzo
moet ik dat allemaal lezen ts?
tis erg vroeg enzo
Wil je erover praten? Zoek dan iemand die ernaar wil luisteren...
mooi stuk lamon. het stukje over reïncarnatie was nieuw voor me, leuke(?) gedachte dat reïncarnatie eigenlijk alleen maar uitstellen is van hetgeen dood-is-dood gelovigen direct denken te ondervinden.
leuk ook dat megumi onbewust het directe bewijs van je stelling laat zien.
leuk ook dat megumi onbewust het directe bewijs van je stelling laat zien.
En weer een stukje onzinnige proza.
nergens.quote:op dinsdag 21 september 2004 04:14 schreef lamon het volgende:
waar moet ik beginnen?
blijf maar wachten op verklaringen van de wetenschappelijke wereld
gefeliciteerd dan..quote:beginnend met de meest logische en de enigszins wetenschappelijk te onderbouwen optie; als je sterft is er niets meer.
een groot deel van de bevolking gelooft in deze theorie, waaronder ik
voor de rest ben je net zoals zovelen afhankelijk van wat je hoort en ziet, en vevolgens weet je het nog niet...
je noemt het niet voor niets..de onoplosbare doodfilosofie..
wanneer komen ze nu he, de wetenschap met hun bewijsjes..tja..
zal het geheimpje wat "dood" heet nog worden onthuld hier in dit éénmalige gedoe, wat je leven nu is?
nee he.
ik kijk nu in de lucht..ik kijk heel scherp nu..
ik zie een man met een baard op die ene wolk..hij heeft een bliksemschicht in zijn hand , welke hij straks naar beneden werpt..hij kijkt boos..
oh oh..als dat maar goed gaat.
leven is eindig. maar wie zegt dat de geest ook eindig is terwijl men er zó weinig over weet?
bovendien leggen mensen beperkingen in hun leven en keuzes die ze maken als ze al na gaan denken over de dood. voor mij is het helemaal niet belangrijk wat de dood is. een ding weet ik wel; je gaat op een dag toch dood, dus waarom zou je er angst voor hebben.
bovendien leggen mensen beperkingen in hun leven en keuzes die ze maken als ze al na gaan denken over de dood. voor mij is het helemaal niet belangrijk wat de dood is. een ding weet ik wel; je gaat op een dag toch dood, dus waarom zou je er angst voor hebben.
stolen from an Africa land - chased out with a knife - a face like Bob Marley and a mouth like a motorbike
negeren doe ik het zeker niet, iets wat je onvermijdelijk zal meemaken lijkt me onlogisch om te negeren. het idee van een eeuwigdurende hemel lijkt me helemaal niks! vreselijk, een oneindig bestaan in extase. is niet elk moment hetzelfde? doe je dan elk moment hetzelfde? als je alleen maar extase kent, dan is het toch geen extase meer? want dan is er geen lijden wat je doet beseffen wanneer je niet-lijdt, dan voel je je goed (beter). ik weet niet in hoeverre je zintuigen hebt in het hiernamaals om die extase te ervaren, zijn er hoogte en diepte punten in je extase of is het 1 continu eeuwigdurend extase gevoel waardoor je geen vergelijking kan maken en dus eigenlijk behoorlijk saai is. geen afwisseling wat dan ook. of zouden er dingen zijn in de hemel die je kan doen, kan verzinnen? dan is er een einde aan wat je kan verzinnen, de dingen die ja kan verzinnen zou je op basis van wat je hier op aarde kent, je herbeleeft dan de dingen die je in dit leven leuk vind lijkt me. of er zijn nieuwe mogeljikheden die ik me simpelweg niet kan voorstellen. maar logischerwijs zou er een einde komen aan de dingen die je doet, tenzij je oneindig lang verschillende dingen doet (wat me erg vermoeiend lijkt eerlijk gezegd ). heb je dan niet ergens een moment in oneindigheid (zeg, na een paar triljoen jaar bestaan) zoiets van "been there, done that" - maar je hebt geen keus om eruit te stappen! of zou euthanasie van je bewustzijn in de hemel mogen?quote:op dinsdag 21 september 2004 04:14 schreef lamon het volgende:
de derde optie is de enige met meerwaarde. leef je leven goed, en je zal daarna een eeuwigheid in extase blijven doorbrengen.
het geloof in een hemel is dus het enige geloof dat je leven echt zin kan geven, hoe diep je ook nadenkt, als je er echt in zou geloven.
maar voor mij en vele anderen klinkt dat als niets meer dan een sprookje, en je kunt jezelf helaas niet dwingen om in zoiets te geloven.
dus ik ga voor de optie 'negeren, anders word je gek.', maar blij ben ik er niet mee.
). heb je dan niet ergens een moment in oneindigheid (zeg, na een paar triljoen jaar bestaan) zoiets van "been there, done that" - maar je hebt geen keus om eruit te stappen! of zou euthanasie van je bewustzijn in de hemel mogen?wat ik ook belangrijk vindt bij de dood is het gegeven dat alles wat je doet of maakt in je leven tijdelijk is en onvermijdelijk zal vervormen tot iets anders. dat alles impermanent is betekend dat wat je ook doet in de wereld, het (uiteindelijk) nutteloos is, het heeft geen waarde. nadenken over wat komen gaat is daarom voor mij wel nuttig (het is immers onvermijdelijk dat je dood gaat, dat zal niet veranderen).
vanuit het boeddhisme is er een hemel en daar beland je als je goede daden in dit leven (karma) hebt gedaan. maar omdat alles daar perfect is kan je geen goede daden doen en op een moment is je karma op en beland je weer op aarde en mag je weer goede daden doen zodat je in die hemel komt. de hemel is een soort vrije zone, er zijn meerdere hemelen; de één kan je zelf alles creeeren wat je maar wil (een compleet land met inwoners die je bedenkt) en dan rondscheuren in je zelfbedachte bmw of f16 of paard, wat je maar wil. er zijn deva's (de inwonders van die hemel) die bij jouw hemel op bezoek kunnen komen om te genieten van de dingen die je creeërt of jij kan bij andere deva's op bezoek gaan. normaliter zijn deva's te druk bezig met hun eigen hemeltje genieten om stil te staan bij aardse dingen (het zijn geen engelen oid) en ook al doen ze dat zou bijna niemand ze opmerken. zo kan je wel een eeuwigheidje vullen (alhoewel er een moment komt dat je het idee van dejavu hebt; hemelen die op elkaar gaan lijken met kleine verschillen waardoor het minder interessant zal worden).
frappant overigens is dat de allerhoogste hemel volgens die filosofie van de aardse demon mara is (een soort verleider als de duivel, die de mens verleid te bestaan en de heerser van alle plezierige dingen in het leven). dat is omdat alle plezierige dingen in het leven bij de mens gehechtheid geven, de mens is ahw "verslaafd" aan alle mooie plezierige aardse dingen (ervaringen) en mara is een soort opperpimp met ons op aarde als zijn junkies. mara wil niet dat wij hierachter komen want de mens is datgene wat zijn "droom" in stand houdt (er is geen rechtvaardige "god" in het boeddhisme) mara houdt de mens in die droom vast door continu nieuwe verleidingen te geven waar de mens achteraan gaat maar zelden zal bereiken (en daardoor zal lijden als deze het niet heeft en niet verderkomen in de geestelijke ontwikkeling). en ook al bereikt de mens de plezierige ervaringen dan zijn deze altijd van tijdelijke aard (ook al duren ze lang) er komt een einde aan het liedje waardoor de mens (die inmiddels gehecht is aan de plezierige ervaring) niet blij is, deze ervaring mist en daardoor zal lijden en opnieuw de ervaring wil bereiken (waarmee het liedje weer van voor af aan begint). een beetje het idee dat mara een bot voor je neus houdt en iedereen in zijn droom zegt dat het bot gelijk staat aan ultieme bevrediging en extase en iedere keer als je dichtbij komt verplaatst hij het verder van je weg. zo blijf je het bot achtervolgen als zijn schoothondje en zal je nooit om je heen kijken wat er verder is, het wordt een obsessie en zelfs als je het bot behaalt (na de aardse dood een wedergeboorte in de hoogste hemel zegmaar) dan zal je weer terugkeren naar aarde zodra het bot op is.
de mens die erg ver ontwikkelt is spiritueel gezien zal mara's allerbeste verleidingen tegenkomen in zijn hemel, maar helaas zit die mens dan nog steeds gevangen in mara's web van verleidingen en zal vroeg of laat weer terugkomen op aarde.
oja, er zijn ook vele hellen volgens het boeddhisme waar je in wedergeboren kunt worden. kort gezegd; als je in je leven alleen maar slecht kent en slecht doet dan zal je na je dood daarmee verder gaan, maar omdat je niet meer bij anderen bent (zoals hier op aarde) om dat slecht op te botvieren zal je dit op jezelf uitspelen (of op een ander persoon die hetzelfde is en hetzelfde bij jou doet).
dus eigenlijk is de kern van het boeddhistische gedachtegoed het zoeken naar de "exit" van wedergeboortes (ook wel het rad van wedergeboorte, de exit is 'nirvana' of 'parinirvana'; het opgaan in alles waardoor dat alles "beter" wordt). het toenemen van meer 'zielen' is omdat een bewustzijn die in dat rad zit (een bestaan in hel-aarde-hemel) wel nieuwe bewustzijns kan voortbrengen maar als deze zelf niet uit dat rad ontsnapt komt er enkel meer bij. normaliter is er dus een evenwichtig aantal bewustzijns (wezens) wat een oneindig proces is, maar als er geen "ontsnappen" komen er enkel meer bij.
overigens stelt het boeddhisme dat je wél je vorige levens (en toekomstige) kan zien door het beoefenen van deze leer (ook in het hindoeisme).
voor visie 1:
betekend niet dat je deze wetenschap moet negeren. als je er namelijk daadwerkelijk over nadenkt verlies je niet al je bestaansredenen, je blijft namelijk gevoelens hebben e.d. het resultaat van de doelen is dat je tijdens je leven vrolijk en goed leeft… en het merendeel van de bevolking vind dat toch wel prettig. dat het zou verlopen volgens het actie-reactie principe (en je dus dood bent) maakt voor je gevoelens niet uit. er is dus toch een gevoel dat zegt dat je liever leeft ook al ga je dood… het nalaten van iets is geen lapmiddel, het is hetgeen wat je bereikt in dit leven en waar je je in dit leven goed over voelt. nu ga je het verdraaien alsof het geen zin heeft terwijl het tijdens je leven dus wel degelijk zin heeft, je doet al die dingen immers wel en je vind sommige dingen ook wel leuk om te doen.
de alinea die daarna volgt vind ik helemaal niet kloppen. je instinct verteld je niet voor niks dat je vooruit moet plannen, namelijk omdat je er vanuit gaat dat je later ook nog leeft en dus dan ook een goed leven wil hebben… je moet dus juist wel bouwen aan je toekomst en je instinct pakt dat goed aan.
voor visie 2:
reïncarnatie zegt wel dat je in ieder geval weer iets wordt ook al zou je niet eens weten wat je in je vorige leven was. sommige mensen vinden dat prettig om te denken. de hele filosofie heeft dus wel degelijk zin, daarom krijgen mensen er ook steun uit.
voor visie 3:
haha nou hier kan ik het helemaal niet mee eens zijn. mensen putten wel degelijk ‘nut’ uit de eerste 2 visies. de hemel is alleen een andere visie om dat nut te krijgen. visie 2 gaat er immers ook vanuit dat je tot in de eeuwigheid reïncarneert… en via visie 1 kan je trouwens ook bij visie 2 uitkomen. je zegt dat visie 3 de enige zou zijn als je er echt in zou geloven? als je in die 2 andere visies echt gelooft heeft het dus ook nut, je denkt immers de waarheid te weten en dat vinden sommige mensen ook belangrijker…
betekend niet dat je deze wetenschap moet negeren. als je er namelijk daadwerkelijk over nadenkt verlies je niet al je bestaansredenen, je blijft namelijk gevoelens hebben e.d. het resultaat van de doelen is dat je tijdens je leven vrolijk en goed leeft… en het merendeel van de bevolking vind dat toch wel prettig. dat het zou verlopen volgens het actie-reactie principe (en je dus dood bent) maakt voor je gevoelens niet uit. er is dus toch een gevoel dat zegt dat je liever leeft ook al ga je dood… het nalaten van iets is geen lapmiddel, het is hetgeen wat je bereikt in dit leven en waar je je in dit leven goed over voelt. nu ga je het verdraaien alsof het geen zin heeft terwijl het tijdens je leven dus wel degelijk zin heeft, je doet al die dingen immers wel en je vind sommige dingen ook wel leuk om te doen.
de alinea die daarna volgt vind ik helemaal niet kloppen. je instinct verteld je niet voor niks dat je vooruit moet plannen, namelijk omdat je er vanuit gaat dat je later ook nog leeft en dus dan ook een goed leven wil hebben… je moet dus juist wel bouwen aan je toekomst en je instinct pakt dat goed aan.
voor visie 2:
reïncarnatie zegt wel dat je in ieder geval weer iets wordt ook al zou je niet eens weten wat je in je vorige leven was. sommige mensen vinden dat prettig om te denken. de hele filosofie heeft dus wel degelijk zin, daarom krijgen mensen er ook steun uit.
voor visie 3:
haha nou hier kan ik het helemaal niet mee eens zijn. mensen putten wel degelijk ‘nut’ uit de eerste 2 visies. de hemel is alleen een andere visie om dat nut te krijgen. visie 2 gaat er immers ook vanuit dat je tot in de eeuwigheid reïncarneert… en via visie 1 kan je trouwens ook bij visie 2 uitkomen. je zegt dat visie 3 de enige zou zijn als je er echt in zou geloven? als je in die 2 andere visies echt gelooft heeft het dus ook nut, je denkt immers de waarheid te weten en dat vinden sommige mensen ook belangrijker…
doe er wat aan zou ik zeggenquote:
dus ik ga voor de optie 'negeren, anders word je gek.', maar blij ben ik er niet mee.
wie zegt dat geest en lichaam los van elkaar staan?quote:op dinsdag 21 september 2004 13:30 schreef mr_ivy het volgende:
leven is eindig. maar wie zegt dat de geest ook eindig is terwijl men er zó weinig over weet?
'Nuff said
dat hangt er helemaal vanaf wie je als 'ik' ziet. in de tegenwoordige westerse tradities wordt 'ik' vereenzelvigd met je lichaam. in de meeste oosterse visies wordt je ziel 'los' gezien van je lichaam en wordt gesteld dat 'jij' eigenlijk je ziel bent. je ziel valt wel te vormen over verschillende levens en dat zal ook op bepaalde manieren invloed hebben op je karakter in een leven (talenten enz.).quote:op dinsdag 21 september 2004 04:14 schreef lamon het volgende:
(...)
de tweede optie reincarnatie is eigenlijk precies hetzelfde als de eerste, alleen bedoeld voor mensen die niet alleen hun einde proberen te negeren, maar er ook nog een troostende waarde aan proberen te geven.
als mensen die dit geloven echt over hun eigen theorie na zouden denken, zouden ze moeten beseffen dat wanneer je opnieuw geboren wordt als een ander persoon, dit net zo zinloos is als echt ophouden met bestaan. aangezien je je vorige leven niet meer herinnert, en je karakter ook weer opnieuw gevormd zal worden, is er geen moment na je dood waarop je ook maar enig nut ondervindt van het feit dat je opnieuw geboren bent. de persoon die je was is dood, dus de hele filosofie heeft geen enkele zin.
ik kan nu zeggen dat mijn ongeboren achterneefje (of zijn huisdier) een reincarnatie zal zijn van mijzelf, maar al zou het waar zijn, ik schiet er geen donder mee op. mijn huidige ik, en dus mijn hele bestaan, is dan nog steeds verdwenen.
dat je er niks aan hebt omdat je je er niks van herinnert lijkt me geen goed argument. als iemand dement is wordt hij toch ook goed behandeld? je kan hem elke dag in elkaar schoppen en de volgende dag weet hij er niks meer van. toch doen we dat niet. baby's worden toch ook niet zomaar misbruikt met de gedachte: daar weet hij later toch niks van?
dat lijkt me ook niks. dan is dit leven ook zinloos en fixeer je je alleen maar op het volgende.quote:de derde optie is de enige met meerwaarde. leef je leven goed, en je zal daarna een eeuwigheid in extase blijven doorbrengen.
(...)
ik zeg wederom niet dat ze los van elkaar staan, leesl; wij w e t e n er zo weinig overquote:op dinsdag 21 september 2004 16:46 schreef doffy het volgende:
[..]
wie zegt dat geest en lichaam los van elkaar staan?
stolen from an Africa land - chased out with a knife - a face like Bob Marley and a mouth like a motorbike
je kan ook ingaan op wat we wél weten. wat dat aangaat ziet het er mi. naar uit dat lichaam en geest een onlosmakelijk geheel zijn, zodat als het lichaam sterft, ook de geest sterft. ik zie zelf geen argumenten voor het omgekeerde, maar ik ben benieuwd om jouw gedachten daarover te lezenquote:op dinsdag 21 september 2004 18:24 schreef mr_ivy het volgende:
ik zeg wederom niet dat ze los van elkaar staan, leesl; wij w e t e n er zo weinig over
'Nuff said
we zijn het hier zowaar eens.quote:op dinsdag 21 september 2004 18:32 schreef doffy het volgende:
je kan ook ingaan op wat we wél weten. wat dat aangaat ziet het er mi. naar uit dat lichaam en geest een onlosmakelijk geheel zijn, zodat als het lichaam sterft, ook de geest sterft. ik zie zelf geen argumenten voor het omgekeerde, maar ik ben benieuwd om jouw gedachten daarover te lezen
mijns inziens is er geen onsterfelijke ziel die doorleeft, oftewel: bij het sterven vergaan lichaam en geest.
sterven is inderdaad vreemd, onnatuurlijk eigenlijk. een stomme boom wordt 4000 jaar oud en een geleerde met 80 jaar kennis en ervaring legt het loodje. ik dacht zelfs dat de wetenschap had aangetoond dat het menselijk lichaam zich elke 7 jaar bijna geheel vernieuwt. toch houdt het proces op en beginnen we vanaf ons +-25e jaar dood te gaan.
vanuit bijbels punt uit gezien was sterven ook nooit de bedoeling.
en een eeuwige vicieuze cirkel van reincarnatie lijkt me vrij nutteloos, naast het feit dat er dan ''iets'' zou moeten doorleven, wat ik niet mogelijk acht.
-|-|- Peace Through Power -|-|-
zeer mee oneens. dat er op de lange termijn (ongeveer 100 jaar) geen blijvend resultaat te behalen is van al je plannen, denken en werken wil nog niet zeggen dat de resultaten op korte of middellange termijn niet kunnen bevredigen. en dat is waar we ons leven op inrichten: bevrediging op zoveel mogelijk manieren.quote:op dinsdag 21 september 2004 04:14 schreef lamon het volgende:
(...) als je sterft is er niets meer.
(...) als je er daadwerkelijk over nadenkt, verlies je al je bestaansredenen. het heeft geen zin om 1 of meerdere doelen na te streven, omdat het resultaat voor ieder mens hetzelfde is; er blijft niet meer over uiteindelijk.
en middellange-termijnbevrediging is een goede aanvulling op korte termijnbevrediging en instant bevrediging.
volgens jouw redenatie is het kijken van een film of het lezen van stripboek altijd zinloos los van waarin je gelooft, want je hebt er niets aan voor de lange termijn. niet-reproducerende sex heb je al helemaal niets aan; na hooguit een paar uur ben je de bevrediging alweer vergeten.
nee hoor: het leven draait niet om het bereiken van een doel, maar om het bevredigen van behoeftes. en het grappige van behoeftes is dat ze nooit opgaan.
een eeuwigheid lang klaarkomen lijkt me verschrikkelijk.quote:op dinsdag 21 september 2004 04:14 schreef lamon het volgende:
leef je leven goed, en je zal daarna een eeuwigheid in extase blijven doorbrengen.
le petit morte, geen eeuwig leven maar eeuwig doodgaan?
Ok Morpheus, you've had your fun, now give me that blue pill before i kick your ass.
Wat niet te koop is moet je stelen.
Wat niet te koop is moet je stelen.
wat we wel weten, is voor mij minder interessant dan dingen die we (nog) niet weten. dat heeft een veel grotere omvang. het kan ook zijn dat de lichaam als een soort van een buffer dient voor de geestelijke energie die je opspaart. wat ik verder interessant vind is dat wanneer men in staat van narcose is of in coma ligt, je biologische processen optimaal en minimaal functioneren. dan heb je in feite dus een "nutteloos" lichaam. pas als je wakker bent, dan beginnnen alle processen te werken etc. bovendien heeft je lichaam vele beperkingen je geest niet. je kunt veel creëren met je geest. dat is de reden dat ik niet veel heb met het lichamelijke.quote:op dinsdag 21 september 2004 18:32 schreef doffy het volgende:
[..]
je kan ook ingaan op wat we wél weten. wat dat aangaat ziet het er mi. naar uit dat lichaam en geest een onlosmakelijk geheel zijn, zodat als het lichaam sterft, ook de geest sterft. ik zie zelf geen argumenten voor het omgekeerde, maar ik ben benieuwd om jouw gedachten daarover te lezen
stolen from an Africa land - chased out with a knife - a face like Bob Marley and a mouth like a motorbike
- waaruit concludeer jij dat we veel meer dingen niet weten dan wel weten? het is in mijn ogen meestal zo'n verromantisering: ach, we weten zo weinig, er kan nog zoveel meer zijn dan dat we waarnemen....zucht......wat overigens best waar kan zijn.quote:op woensdag 22 september 2004 13:08 schreef mr_ivy het volgende:
[..]
wat we wel weten, is voor mij minder interessant dan dingen die we (nog) niet weten. dat heeft een veel grotere omvang. het kan ook zijn dat de lichaam als een soort van een buffer dient voor de geestelijke energie die je opspaart. wat ik verder interessant vind is dat wanneer men in staat van narcose is of in coma ligt, je biologische processen optimaal en minimaal functioneren. dan heb je in feite dus een "nutteloos" lichaam. pas als je wakker bent, dan beginnnen alle processen te werken etc. bovendien heeft je lichaam vele beperkingen je geest niet. je kunt veel creëren met je geest. dat is de reden dat ik niet veel heb met het lichamelijke.
- je kunt veel creeeren met geest...ja, maar wat nou als die geest niets anders is dan een chemisch proces van je brein? dan wordt het opeens weer lichamelijk. weg romantiek
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
er is geen enkele reden om een leven na de dood aan te nemen
ergo
ockems scheermes -> er is geen leven na de dood.
ergo
ockems scheermes -> er is geen leven na de dood.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
haha. volgens mij heb jij meer de neiging om teksten te verromantiseren dan dat ze dat werkelijk zijnquote:op woensdag 22 september 2004 13:49 schreef haushofer het volgende:
[..]
- waaruit concludeer jij dat we veel meer dingen niet weten dan wel weten? het is in mijn ogen meestal zo'n verromantisering: ach, we weten zo weinig, er kan nog zoveel meer zijn dan dat we waarnemen....zucht......wat overigens best waar kan zijn.
- je kunt veel creeeren met geest...ja, maar wat nou als die geest niets anders is dan een chemisch proces van je brein? dan wordt het opeens weer lichamelijk. weg romantiek
weinig en veel zijn relatieve begrippen. weinig kan in huidige zin al veel zijn, al onze kennis, alles wat de mens weet.
verder zeg je het goed, in jouw ogen. wil je soms beweren dat we de afgelopen 10.000 jaar niet veel hebben geleerd? al zijn de mensen dom, maarja, we gaan op z'n minst vooruit. en gezien het feit dat we onze hersenen maar voor een klein deel gebruiken..
en trouwens, je geest is geen chemisch proces, het wordt beïnvloed door chemische processen. en het fundament waarop deze processen berusten is toch wel elektriciteit. zonder elektriciteit, oneindige energie, kan volgens mij niks bestaan.
de mens is bang voor de dood en dat is wellicht de grote belemmering.
stolen from an Africa land - chased out with a knife - a face like Bob Marley and a mouth like a motorbike
naar mijn idee is de angst voor de dood eerder een drijfveer voor vooruitgang. we zoeken naar manieren om in leven te blijven, zowel in de feitelijke zijn (we willen niet sterven), als in figuurlijke zin (we laten het liefst sporen na dat we geleefd hebben, zodat we niet vergeten worden na onze dood).quote:op woensdag 22 september 2004 15:59 schreef mr_ivy het volgende:
de mens is bang voor de dood en dat is wellicht de grote belemmering.
wanneer alle angst voor de dood verdwijnt.. overleven we dat dan wel?
neuh, ik heb niet zo'n neiging tot verromantiseren. ik snap ook niet echt waar je dat vandaan haalt.quote:op woensdag 22 september 2004 15:59 schreef mr_ivy het volgende:
[..]
haha. volgens mij heb jij meer de neiging om teksten te verromantiseren dan dat ze dat werkelijk zijn
weinig en veel zijn relatieve begrippen. weinig kan in huidige zin al veel zijn, al onze kennis, alles wat de mens weet.
neuh, ik beweer altijd precies het tegenovergestelde. al kun je voor die 10000 jaar net zo goed 700 jaar zetten.quote:verder zeg je het goed, in jouw ogen. wil je soms beweren dat we de afgelopen 10.000 jaar niet veel hebben geleerd? al zijn de mensen dom, maarja, we gaan op z'n minst vooruit. en gezien het feit dat we onze hersenen maar voor een klein deel gebruiken..
[/quote]
zonder elektriciteit kan niets bestaan? oneindige energie?quote:en trouwens, je geest is geen chemisch proces, het wordt beïnvloed door chemische processen. en het fundament waarop deze processen berusten is toch wel elektriciteit. zonder elektriciteit, oneindige energie, kan volgens mij niks bestaan.
de mens is bang voor de dood en dat is wellicht de grote belemmering.
het kan toch zo zijn dat die processen in je hersenen ( dmv neuronen) volledig je karakter ed bepalen? waarom moet er persé een onbepaalde factor in zitten...?
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
nee, ik snap ook niet waarom jij het woord verromantisering relateerde aan mijn stukje tekst.quote:op woensdag 22 september 2004 17:01 schreef haushofer het volgende:
neuh, ik heb niet zo'n neiging tot verromantiseren. ik snap ook niet echt waar je dat vandaan haalt.
[..]
?quote:neuh, ik beweer altijd precies het tegenovergestelde. al kun je voor die 10000 jaar net zo goed 700 jaar zetten.
[..]
euuh, volgens mij lees jij langs mij heen of ik heb zuurstoftekorten? of jij hebt last van beide..quote:zonder elektriciteit kan niets bestaan? oneindige energie?
het kan toch zo zijn dat die processen in je hersenen ( dmv neuronen) volledig je karakter ed bepalen? waarom moet er persé een onbepaalde factor in zitten...?
(elektriciteit = oneindige energie)
nogmaals dan:
het is voor mij aannemelijker om iets als een geheel te zien, vooral het menselijk geest. het heeft volgens mij niet veel te maken met neuronen, die hebben op een microscopisch niveau wel een betekenis, afzonderlijk zijn het atomen/neutronen/protonen etc.
bovendien heb ik ook niet beweerd dat we niet beïnvloed worden. dat is een gegeven dat je niet kan ontkennen. ik vind het raar dat mensen eenzijdige analyses maken terwijl je rekening moet houden met zoveel factoren, naast ons chemische samenstelling.
en ik heb hier niet over een onbepaalde factor, maar factoren die nog bepaald moeten worden.
het is alleen dat we nog geen betekenis kunnen geven aan verschijnselen die misschien wel ons verstand (nog) te boven gaan. en de dood kan daar 1 ervan zijn.
stolen from an Africa land - chased out with a knife - a face like Bob Marley and a mouth like a motorbike
|
|
