FOK!forum / Muziek / Aan hen die klassiek luisteren.
zodiakkdinsdag 14 september 2004 @ 11:34
Ik ken ze, en het zijn aardige lui, maar ze gaan een groot probleem krijgen. Dit weten ze nnu nog niet, maar ik wel, want ik luister niet teveel naar klassiek. Stel je voor, de jaren verstrijken, je passeert de 30, de 35, schrukt tegen de veertig aan en langzaam maar zeker zak je weg in de moerasjaren tussen viriele jeugdigheid en berustende bejaardheid. Het staat met neonletters boven de meeste veertigers: midlife-crisis. En dan kom je tot het besef dat je al je hele leven naar oude muziek hebt geluisterd: klassiek. Van je 15e tot nu: klassiek. Dezelfde muziek, met dezelfde gestileerde muziektaal: klassiek.

En dan besef je ook dat je 20 jaar hedendaagse muziek aan je voorbij hebt laten gaan, je hebt je niet geworpen in de woelige wereld van moderne muziek. Je hebt niet in de waan de muziekdag geleefd, geproefd van de nieuwe smaakjes die zich elke jaar aandienden, je hebt niet meegemaakt hoe muzikale invloeden elkaar aanstaken en ontwikkelden. Je hebt, in een van de vele retrospectieve avonden die je nou eenmaal hebt als crisisveertiger, van een gedistingeerde afstand ontelbare uitvoeringen beluisterd van dezelfde componist, tientallen jaren lang. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik wil niet dat als mijn midlifecrisis zich aankondigt als harige bierbuik, ik in het maanlicht tot het besef kom dat ik nog eens 40 jaar gedoemd ben om klassiek te luisteren. Waarom dus al die oeroude zwaarte al vanaf je 20ste op je schouders dragen? Waarom niet je eigen tijd muzikaal beleven? Klassiek is mooie muziek, maar luister het niet te vaak, je hebt er nog genoeg tijd voor.
PrivateRyandinsdag 14 september 2004 @ 11:35
Bedankt voor de wijze raad. Zo had ik er nog niet tegenaan gekeken.
GeFrenzy2dinsdag 14 september 2004 @ 11:48
Kan ik het roerend mee eens zijn. Durf verder te kijken dan je neus lang is
OProgdinsdag 14 september 2004 @ 11:49
En wat is nu eigenlijk het verschil met nu muziek uit de jaren 60/70 luisteren terwijl je 23 bent?
shmoopydinsdag 14 september 2004 @ 11:51
Het een sluit het ander niet uit, hoor.
zodiakkdinsdag 14 september 2004 @ 11:51
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 11:49 schreef OProg het volgende:
En wat is nu eigenlijk het verschil met nu muziek uit de jaren 60/70 luisteren terwijl je 23 bent?
Zie ik eruit alsof ik je vragen ga beantwoorden?
OProgdinsdag 14 september 2004 @ 11:53
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 11:51 schreef zodiakk het volgende:

[..]

Zie ik eruit alsof ik je vragen ga beantwoorden?
Je moet wat zeggen als je vragen op een slap lulverhaal niet kan antwoorden he
Zanderdinsdag 14 september 2004 @ 11:54
Er is zoveel muziek te krijgen in zoveel verschillende genres dat je sowieso altijd het risico loopt dat je er op je 40ste achterkomt dat je op het verkeerde paard hebt gewed. Misschien denk je tegen die tijd wel: "Ach, had ik die indie-rock maar eerder ontdekt" en dan kunnen al je IDM-platen bij het grof vuil.

[ Bericht 2% gewijzigd door Zander op 14-09-2004 12:02:45 ]
wokjedinsdag 14 september 2004 @ 12:32
TS heeft gelijk, je kunt als BRE3ZAH chick beter naar 538 luisteren, daar word je pas wijzer van! Nee, dan krijg je echt geen midlifecrisis; die suffe 'moderne' liedjes van jou hebben écht wat te bieden!
Liever
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 11:34 schreef zodiakk het volgende:
20 jaar hedendaagse muziek aan je voorbij [...] laten gaan,
dan al het spannends uit de 4 eeuwen daarvoor missen!
Zeg nou zelf, iedere nerd kan van die prut top40 muziek in mekaar zetten. Laten "zingen" door een mooi koppie en je bent binnen! Het zou 'ns tijd worden dat TS zich eens fatsoenlijk in bijv. Bach of Chopin zou verdiepen. Daar zit echt zó veel meer in dan je denkt!
Zanderdinsdag 14 september 2004 @ 12:35
Maar er is meer moderne muziek dan alleen top40-hitjes natuurlijk.
zodiakkdinsdag 14 september 2004 @ 12:41
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 11:53 schreef OProg het volgende:
Je moet wat zeggen als je vragen op een slap lulverhaal niet kan antwoorden he
Ik vind dat jij je ideeen in een wat andere vorm dan een zogenaamde retorische vraag moet gieten. Ik heb het hier over klassieke muziek in de zin van componisten die allang onder de zoden liggen. Omdat er vroeger bijna alleen maar klassieke muziek was, gebruik ik het woord klassieke muziek. Muziek uit de jaren 60 en 70 zal wellicht over 100 jaar ook binnen deze definitie vallen.
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 11:54 schreef Zander het volgende:
Er is zoveel muziek te krijgen in zoveel verschillende genres dat je sowieso altijd het risico loopt dat je er op je 40ste achterkomt dat je op het verkeerde paard hebt gewed. Misschien denk je tegen die tijd wel: "Ach, had ik die indie-rock maar eerder ontdekt" en dan kunnen al je IDM-platen bij het grof vuil.
Misschien, maar waar het mij om gaat is dat als je IDM (of indierock) luistert, dat juist die muziek, omdat jij jezelf herkent in dat tijdsbeeld, een extra betekenis mee kan krijgen. Jij hebt de waan van die tijd zelf ervaren. En dat geeft 'huidige' muziek een speciale betekenis mee. Het is sentiment wat je aan de muziek ontleent. Dat lijkt een heel voor de hand liggend punt, maar wel een ervaring die je bij klassieke muziek mist. Klassiek biedt eigenlijk een hele formele muziekbelevenis. Het heeft misschien ook wel een bepaalde tijdgebonden betekenis, maar bijna niemand heeft uit eerste hand die tijdsgeest ervaren. Als je altijd verstoken bent gebleven van enig sentiment van de tijdsgeest in muziek, dan heb je, als je ouder wordt, misschien wat gemist. Je kan op het verkeerde paard gewed hebben, maar je hebt in ieder geval gewed! Omdat het nou eenmaal zo is dat als mensen ouder worden ze steeds meer los komen te staan van de 'waan van de dag'. Daarom wordt klassiek ook steeds aantrekkelijker, juist omdat zij ook losstaat van 'de waan van de dag'.

Ik vind het dus belangrijk dat je juist in de tijdsgeest bent gedoken en je niet (muzikaal gezien) al moet opstellen als een soort muziekluisteraar op een tijdloze wolk. Daar heb je later in je leven nog altijd de tijd voor. Balans, zeg maar.
Puurdinsdag 14 september 2004 @ 13:07
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 11:34 schreef zodiakk het volgende:
Waarom niet je eigen tijd muzikaal beleven?
Waarom kan dat niet met klassieke muziek?
Patrick281dinsdag 14 september 2004 @ 13:11
Er bestaan klassieke stukken die een stuk meer takkeherrie herbergt dan de ergste defmetal.
Dus klassiek is het dus niet alleen maar saai en rustig.

Dus een lang verhaal TS, maar niet echt 100% waterdicht.

Maar als cultureel (erf)goed beschouw ik het ook lang niet zo hoogstaand als algemeen word aangenomen..
.. meer iets van "nepkakkerij".
GeFrenzy2dinsdag 14 september 2004 @ 13:16
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 12:32 schreef wokje het volgende:
TS heeft gelijk, je kunt als BRE3ZAH chick beter naar 538 luisteren, daar word je pas wijzer van! Nee, dan krijg je echt geen midlifecrisis; die suffe 'moderne' liedjes van jou hebben écht wat te bieden!
Liever
Dat zegt'ie toch niet? Als je niet naar klassiek luistert hoef je nog geen Top-40-538-Bre3z4h-loeikoe te wezen. Dat slaat nergens op. Er zijn zoveel andere stijlen dan alleen die twee.
quote:
dan al het spannends uit de 4 eeuwen daarvoor missen!
Zeg nou zelf, iedere nerd kan van die prut top40 muziek in mekaar zetten. Laten "zingen" door een mooi koppie en je bent binnen! Het zou 'ns tijd worden dat TS zich eens fatsoenlijk in bijv. Bach of Chopin zou verdiepen. Daar zit echt zó veel meer in dan je denkt!
Ongetwijfeld. Maar dat kan ik ook later doen
OProgdinsdag 14 september 2004 @ 13:20
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 12:41 schreef zodiakk het volgende:

[..]

Ik vind dat jij je ideeen in een wat andere vorm dan een zogenaamde retorische vraag moet gieten. Ik heb het hier over klassieke muziek in de zin van componisten die allang onder de zoden liggen. Omdat er vroeger bijna alleen maar klassieke muziek was, gebruik ik het woord klassieke muziek. Muziek uit de jaren 60 en 70 zal wellicht over 100 jaar ook binnen deze definitie vallen.
[..]
Het zelfde gaat op voor Jimi Hendrix, Duane Allman, Jim Morisson, Nick Drake en dat soort dingen. Die liggen ook al 30 jaar onder de zoden en in die strekking vraag ik dus wat het verschil dan is als je er heden ten dage naar zit te luisteren.

Maar daar geef je dan in het tweede deel antwoord op en dat is iets dat imho ook ten dele gezegt kan worden van de hierboven genoemde namen. Tis maar net hoe je er tegen aan kijkt.

Dat antwoord had je ook meteen kunnen geven trouwens.
Weaklingdinsdag 14 september 2004 @ 13:20
Wat is "de tijdsgeest"? Die term is compleet subjectief. Muziek die nu gemaakt wordt is voor mij niet gerelateerd aan de tijdsgeest die nu heerst. Met tijdsgeest wordt in mijn ogen bedoelt: de manier van denken en leven van de massa op een bepaald moment, individuele tijdsgeest bestaat niet.

Dat jij en ik naar (o.a.) IDM luisteren wil helemaal niet zeggen dat we muziek beleven in de huidige tijdsgeest. Ik durf zelfs te zeggen dat we dat wat betreft IDM niet doen. De huidige tijdsgeest, uitgaande dus van de massa, de grootste gemene deler, heeft totaal geen boodschap aan IDM, maar luistert naar hele andere muziek.

Je hele OP geldt ook als je " klassiek" verandert in " IDM" of welke ander muziekgenre dan ook. Als je je beperkt in je muzikale voorkeuren, geen of weinig kennis neemt van andere stromingen, dan loop je tegen precies hetzelfde aan als degene die altijd klassiek heeft geluisterd. Je moet een beetje een "allesvreter" zijn om alle geuren en kleuren van het muzikale spectrum mee te maken.
zodiakkdinsdag 14 september 2004 @ 13:42
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 13:20 schreef OProg het volgende:

Dat antwoord had je ook meteen kunnen geven trouwens.
Klopt, maar dan had jij je niet druk gemaakt. .
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 13:20 schreef Weakling het volgende:
Wat is "de tijdsgeest"? Die term is compleet subjectief. Muziek die nu gemaakt wordt is voor mij niet gerelateerd aan de tijdsgeest die nu heerst. Met tijdsgeest wordt in mijn ogen bedoelt: de manier van denken en leven van de massa op een bepaald moment, individuele tijdsgeest bestaat niet.
Wat is de 'massa' dan, Weakling? Tijdsgeest bestaat wel, denk ik en bestaat denk ik vooral uit hoe men de toekomst in die periode ziet.
quote:
Dat jij en ik naar (o.a.) IDM luisteren wil helemaal niet zeggen dat we muziek beleven in de huidige tijdsgeest. Ik durf zelfs te zeggen dat we dat wat betreft IDM niet doen. De huidige tijdsgeest, uitgaande dus van de massa, de grootste gemene deler, heeft totaal geen boodschap aan IDM, maar luistert naar hele andere muziek.
Maar daar heb ik het niet over. Wij luisteren wel vanuit een tijdsgeest naar IDM (en andere muziek). Het probleem is alleen dat je vaak pas achteraf kan zien hoe die tijdsgeest eruit heeft gezien (Als je kan vergelijken hoe het toekomstbeeld van toen overeenkomt met het beeld van nu). Hoe dan ook, om even de discussie centraal te houden en niet te verzanden in allerlei filosofische toestanden, ik geloof meer in het 'sterven' van de tijdsgeest in de muziek over jaren en jaren. Het is juist die onmiddelijke, eigen ervaring die voor de extra betekenis zorgt. Als mensen van onze generatie (twintigers) naar muziek als de Beatles luisteren dan missen wij de representatie van de tijdsgeest die in die muziek verscholen ligt. Mensen die tot dezelfde generatie behoren als de Beatles horen dit wel en beleven deze muziek anders. Maar stel nou als op een gegeven moment iedereen uit die tijd dood is, dan is er wel een sentiment verloren gegaan en kunnen we die muziek alleen op de eigen merites beoordelen en beluisteren. Dat hoeft het niet minder briljant te maken, maar het lijkt mij handig als je je blik breed houdt en beide muziekbelevingen tegen elkaar kan zetten, om zo misschien meer van de wereld te begrijpen. Ook scheen het mij toe dat als je een midlife crisis hebt (en dus bezig bent met een herorientatie, of 'de balans opmaakt' zoals je soms hoort) , dat het dan veel prettiger is als je in die herorientatie gebruik kan maken van verschillende ervaringen.

Dus eigenlijk geef ik een therapeutisch advies.
Puurdinsdag 14 september 2004 @ 14:00
Ik heb eigenlijk wel spijt dat ik zo lang naar al die zogenaamd alternatieve pop heb geluisterd voordat ik mijn zoektocht in de klassieke muziek begon. Wanneer ik nu naar mijn in vijftien jaar zorgvuldig opgebouwde popplatencollectie kijk dan vind ik daar maar heel weinig variatie en goede muziek tussen zitten. Het is allemaal zó verschrikkelijk intellectueel of heel erg stoer maar muzikaal is het bijna nooit.
pyldinsdag 14 september 2004 @ 14:20
De premisse van TS: "Dezelfde muziek, met dezelfde gestileerde muziektaal: klassiek" is je reinste onzin. "Klassieke muziek" is slechts een verzamelterm voor ongelofelijk veel soorten muziek, van zeer oud tot zeer jong, vanuit vrijwel alle landen van de wereld., om kort te gaan van Monteverdi tot Steve Reich.

En aangezien de premisse van TS op drijfzand staat, mag de rest ook niet serieus worden genomen. In tegenstelling tot Zodiakk zeg ik: er is ontzettend veel klassieke muziek om van te genieten, teveel voor één mensenleven. Dus: luister zoveel mogelijk klassieke muziek, voor het te laat is, voor je aan je midlife crisis begint.
Wodandinsdag 14 september 2004 @ 14:29
Seborik, die al vanaf zijn 12de intensief klassiek luistert, zegt dat je een ongeluk kunt krijgen met veel bloed en botbreuken.
Weaklingdinsdag 14 september 2004 @ 14:44
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 13:42 schreef zodiakk het volgende:
Wat is de 'massa' dan, Weakling? Tijdsgeest bestaat wel, denk ik en bestaat denk ik vooral uit hoe men de toekomst in die periode ziet.
Ik zeg ook niet dat tijdsgeest niet bestaat, alleen is in mijn ogen tijdsgeest niet individueel, maar groepsgebonden. Anders zijn er net zoveel tijdsgeesten als er mensen zijn. Kan natuurlijk, maar naar mijn idee is dat niet de betekenis van tijdsgeest.
quote:
Het is juist die onmiddelijke, eigen ervaring die voor de extra betekenis zorgt. Als mensen van onze generatie (twintigers) naar muziek als de Beatles luisteren dan missen wij de representatie van de tijdsgeest die in die muziek verscholen ligt. Mensen die tot dezelfde generatie behoren als de Beatles horen dit wel en beleven deze muziek anders. Maar stel nou als op een gegeven moment iedereen uit die tijd dood is, dan is er wel een sentiment verloren gegaan en kunnen we die muziek alleen op de eigen merites beoordelen en beluisteren.
Dat heeft niets met generaties te maken, maar met ervaringen. Iemand van 20 uit de jungle van afrika die voor het eerst van zijn leven de Beatles hoort, zal die muziek net zo intens beleven als de mensen die het 35 jaar geleden voor het eerst hoorden. De 20 jarige uit de jungle zal de huidige tijdsgeest altijd blijven associeren met de Beatles.

Op dezelfde manier zal iemand die naar klassiek luistert zijn of haar huidige situatie en gevoelens koppelen aan die muziek. Het is nieuwe muziek in de oren van de luisteraar. De luisteraar weet niet dat de componist en de bijbehorende generatie dood is. Dat doet ook niet terzake bij het beluisteren van muziek die je voor het eerst van je leven hoort.
zodiakkdinsdag 14 september 2004 @ 14:45
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 14:20 schreef pyl het volgende:
De premisse van TS: "Dezelfde muziek, met dezelfde gestileerde muziektaal: klassiek" is je reinste onzin. "Klassieke muziek" is slechts een verzamelterm voor ongelofelijk veel soorten muziek, van zeer oud tot zeer jong, vanuit vrijwel alle landen van de wereld., om kort te gaan van Monteverdi tot Steve Reich.

En aangezien de premisse van TS op drijfzand staat, mag de rest ook niet serieus worden genomen. In tegenstelling tot Zodiakk zeg ik: er is ontzettend veel klassieke muziek om van te genieten, teveel voor één mensenleven. Dus: luister zoveel mogelijk klassieke muziek, voor het te laat is, voor je aan je midlife crisis begint.
Ik zeg ook niet dat je géén klassieke muziek moet luisteren. Maar wel met mate. Ik probeer hier een lans te breken voor muziek met een doorleefde context.

Wat seborik betreft: dat hoopt hij helemaal niet. Hij vindt me geweldig. Toch, Seborik?
Wodandinsdag 14 september 2004 @ 14:50
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 14:45 schreef zodiakk het volgende:

[..]

Ik zeg ook niet dat je géén klassieke muziek moet luisteren. Maar wel met mate. Ik probeer hier een lans te breken voor muziek met een doorleefde context.

Wat seborik betreft: dat hoopt hij helemaal niet. Hij vindt me geweldig. Toch, Seborik?
Seborik vindt dit een leuk topic.

Tevens vindt hij dat je altijd het nu in het oog moet houden, maar je tegelijkertijd ook zeker kunt genieten van het verleden. Seborik heeft er wel een beetje spijt van, dat hij ten tijde van die stinkende Nirvanahippies alleen maar naar Bach zat te luisteren.
ReVeRnEjdinsdag 14 september 2004 @ 15:08
Sorry Zodiakk ik heb al veel onzin verhalen gehoord maar de jouwe slaat echt alles. Nou kan ik er wel op ingaan op jou theorie. Maar omdat je zoveel onzin uitkraamt heb ik er gewoon geen behoefte aan.
zodiakkdinsdag 14 september 2004 @ 15:14
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 14:44 schreef Weakling het volgende:

[..]

Ik zeg ook niet dat tijdsgeest niet bestaat, alleen is in mijn ogen tijdsgeest niet individueel, maar groepsgebonden. Anders zijn er net zoveel tijdsgeesten als er mensen zijn. Kan natuurlijk, maar naar mijn idee is dat niet de betekenis van tijdsgeest.
[..]

Dat heeft niets met generaties te maken, maar met ervaringen. Iemand van 20 uit de jungle van afrika die voor het eerst van zijn leven de Beatles hoort, zal die muziek net zo intens beleven als de mensen die het 35 jaar geleden voor het eerst hoorden. De 20 jarige uit de jungle zal de huidige tijdsgeest altijd blijven associeren met de Beatles.

Op dezelfde manier zal iemand die naar klassiek luistert zijn of haar huidige situatie en gevoelens koppelen aan die muziek. Het is nieuwe muziek in de oren van de luisteraar. De luisteraar weet niet dat de componist en de bijbehorende generatie dood is. Dat doet ook niet terzake bij het beluisteren van muziek die je voor het eerst van je leven hoort.
Strikt gezien heb je gelijk. Maar als de redenering in zijn extremen onderuit te halen is, betekent niet dat ze niet toepasbaar kan zijn in wat minder extreme situaties. Een begrip als tijdsgeest heeft natuurlijk geen oneindige reikwijdte, maar is een zeer aan context gerelateerd begrip. Maar dit is allemaal overduidelijk toch? Ik zie vooralsnog niet in hoe jouw kanttekeningen mij compleet onderuithalen.
Wodandinsdag 14 september 2004 @ 15:15
Zodiakk haatl een heel valide punt aan, maar als je het te druk hebt met het geschoffeerd zijn door deze stelling, moet je dat vooral niet laten.
zodiakkdinsdag 14 september 2004 @ 15:15
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 15:08 schreef ReVeRnEj het volgende:
Sorry Zodiakk ik heb al veel onzin verhalen gehoord maar de jouwe slaat echt alles. Nou kan ik er wel op ingaan op jouw theorie. Maar omdat je zoveel onzin uitkraamt heb ik er gewoon geen behoefte aan.
Thanks for sharing, ReVeRnEj. Next caller, please.
zodiakkdinsdag 14 september 2004 @ 15:17
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 14:50 schreef Wodan het volgende:

[..]

Seborik vindt dit een leuk topic.

Tevens vindt hij dat je altijd het nu in het oog moet houden, maar je tegelijkertijd ook zeker kunt genieten van het verleden. Seborik heeft er wel een beetje spijt van, dat hij ten tijde van die stinkende Nirvanahippies alleen maar naar Bach zat te luisteren.
. Heel goed! Het is goed dat Seborik dat nu doorheeft, en niet pas op zijn veertigste, want dan zou je wellicht verscheurd worden door schuldgevoel en trauma.
OProgdinsdag 14 september 2004 @ 15:34
Maar als je nu naar klassiek zit te luisteren en je moet van Zodiakk ook naar andere dingen gaan luisteren en je doet dat ben je in feite een alleseter en alleseters zijn volgens Zodiakk ook niet goed sprak hij een tijd geleden.
Weaklingdinsdag 14 september 2004 @ 16:10
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 15:14 schreef zodiakk het volgende:
Strikt gezien heb je gelijk. Maar als de redenering in zijn extremen onderuit te halen is, betekent niet dat ze niet toepasbaar kan zijn in wat minder extreme situaties. Een begrip als tijdsgeest heeft natuurlijk geen oneindige reikwijdte, maar is een zeer aan context gerelateerd begrip. Maar dit is allemaal overduidelijk toch? Ik zie vooralsnog niet in hoe jouw kanttekeningen mij compleet onderuithalen.
Ik wil je ook niet compleet onderuit halen en beweer dat ook nergens, maar wil de stelling wel een beetje onderuit halen

Muziek is niet tijdsgebonden wat betreft de gevoelens die het kan opwekken. Alleen tekstueel en technisch kan muziek verouderen. Tekstueel door rechtstreekse verwijzingen naar bijvoorbeeld sociale of politieke situaties. Technisch door o.a. verbeterde instrumenten en opnametechnieken. Daarom maakt het niet uit of de muziek die je luistert gisteren is gemaakt of een eeuw geleden.

Muziek staat daardoor ook los van de generatie waarin die muziek ontstaan is. Het sentiment bestaat puur uit associatief gedrag. Door het horen van een bepaald nummer wordt teruggedacht aan een gebeurtenis uit je eigen leven. Maar om die associatie op te wekken hoeft het stuk muziek niet uit dezelfde tijd te komen als de gebeurtenis.

Oftewel: de term "oude muziek" is puur een aanduiding voor de datum van de creatie en niet voor de datum van de beleving van de muziek.
zodiakkdinsdag 14 september 2004 @ 16:28
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 16:10 schreef Weakling het volgende:

Muziek staat daardoor ook los van de generatie waarin die muziek ontstaan is. Het sentiment bestaat puur uit associatief gedrag. Door het horen van een bepaald nummer wordt teruggedacht aan een gebeurtenis uit je eigen leven. Maar om die associatie op te wekken hoeft het stuk muziek niet uit dezelfde tijd te komen als de gebeurtenis.
Juist wel! Juist als het stuk muziek uit dezelfde tijd komt dan zegt dat wat over de tijdsgeest, maar tegelijkertijd vormt het ook de tijdsgeest. Het is juist die wisselwerking die zuiver associatief gedrag overstijgt. Zoals Wodan namens Seborik zei: hij had spijt dat hij misschien niet wat vaker naar Nirvana had geluisterd. Nou is het feit dat hij daarvan spijt heeft even niet belangrijk, het gaat erom dat Nirvana ook de tijdsgeest vormde (net zoals alle andere muziek uit die tijd, ook al betreft het maar een voetnootje). Klassieke muziek kan misschien wel op het niveau waar jij het over hebt zorgen voor sentiment (het associatief gedrag) maar het vormt de tijdsgeest allang niet meer. Ik pleit juist ook voor het deels meegaan in muziek die de huidige tijdsgeest vormt en je even laat meesleuren met de waan van de dag: hoor de tijd in klank. Blijf niet altijd aan de zijlijn met een abstraherende blik naar 'dode' muziek luisteren. Want voor je het weet ben je veertig en besef je dat je alleen nog maar de eeuwigheid van de klassieke muziek voor je hebt en de vergankelijke klanken die de tijdsgeest vormen aan je voorbij hebt laten gaan. En het is nou eenmaal vaak zo dat hoe ouder een mens wordt, hoe minder deze vatbaar wordt voor de waan van de dag.
Weaklingdinsdag 14 september 2004 @ 16:50
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 16:28 schreef zodiakk het volgende:
Juist wel! Juist als het stuk muziek uit dezelfde tijd komt dan zegt dat wat over de tijdsgeest, maar tegelijkertijd vormt het ook de tijdsgeest. Het is juist die wisselwerking die zuiver associatief gedrag overstijgt ... Want voor je het weet ben je veertig en besef je dat je alleen nog maar de eeuwigheid van de klassieke muziek voor je hebt en de vergankelijke klanken die de tijdsgeest vormen aan je voorbij hebt laten gaan. En het is nou eenmaal vaak zo dat hoe ouder een mens wordt, hoe minder deze vatbaar wordt voor de waan van de dag.
Klassieke muziek wordt ook nu nog gemaakt. Is dat dan ook meteen 'dode muziek'? Of anders: de muziek die de Rolling Stones 30 jaar geleden maakten is niet wezenlijk anders dan de muziek die ze nu maken. Omdat we weten dat Yellow Submarine van de Beatles ongeveer 35 geleden gemaakt is, leggen we de associatie met een bepaalde tijdsgeest.

Als ik een willekeurig onbekend nummer uit de jaren 60 pak en tegen je zeg dat ie pas vorige week is uitgekomen, dan zul je denken dat het nummer de huidige tijdsgeest representeert. Wat je dan verder ook van dat nummer vindt, je zult het niet plaatsen als een onderdeel van de tijdgeest van de jaren 60.

Nu zul je natuurlijk zeggen dat die tijdsgeest nog niet dood is, doordat die generatie nog niet dood is. Maar dan maak ik mijn cirkeltje in dit antwoord rond: hoe zit het dan met de klassieke muziek die nu nog gemaakt wordt? Vele generaties gaan dood, maar een muziekstroming blijft bestaan.
Patrick281dinsdag 14 september 2004 @ 17:37
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 16:50 schreef Weakling het volgende:
Als ik een willekeurig onbekend nummer uit de jaren 60 pak en tegen je zeg dat ie pas vorige week is uitgekomen, dan zul je denken dat het nummer de huidige tijdsgeest representeert. Wat je dan verder ook van dat nummer vindt, je zult het niet plaatsen als een onderdeel van de tijdgeest van de jaren 60.
Daar zit wat in .. mits de geluidskwaliteit een beetje meewerkt.

Ik had een tijdje geleden wat nummers gedownloadt van Clawfinger.. vond ze gruwelijk goed.
Toen kwam ik er na een paar maanden achter dat de cd al 5 jaar oud was.
Vreemd genoeg ging ik er toen gelijk een beetje anders tegenaan kijken.
Diverse_Realitydinsdag 14 september 2004 @ 18:11
Prachtig betoog. Chapeau. En nu naar je nest. Je kan toch nooit beweren dat "moderne muziek" (e.g. Britney Spears, Avril Lavigne, Jim + Jamai, en consorten) goed voor je is? Als ik daar 20 jaar van mis, volgens mij word ik daar alleen maar gelukkiger van.

Zo. Nu terug naar de klassieke tonen van Tchaikovsky, Chopin, Mozart en Mendelssohn. Dat zijn pas goede teksten, zou ik zeggen.
Zanderdinsdag 14 september 2004 @ 18:24
Misschien zegt het meer over de manier waarop jij als individu de muziek ervaart. Ik denk dat het inderdaad waar is dat iemand die de hoogtijdagen van de Beatles echt heeft meegemaakt anders naar die muziek zal luisteren dan iemand die hun muziek twintig jaar later pas heeft ontdekt. Maar dat is niet omdat de tijdsgeest in de muziek zelf is gevangen, maar omdat die mensen die het destijds hebben meegemaakt de muziek ook weer associeren met andere historische gebeurtenissen en zaken die ze toen in hun eigen leven hebben meegemaakt. (hmm, dit is min of meer hetzelfde wat Weakling ook zegt..)

Ik hecht zelf verder niet zoveel waarde aan die tijdsgeest. Zo heb ik zelf de opkomst (en ondergang) van de happy hardcore alleen van een afstand meegemaakt, maar ik geloof niet dat ik veel gemist heb door die muziek destijds links te laten liggen.

Aan de andere kant klinkt sommige muziek die decennia geleden is opgenomen, maar die ik nu voor het eerst ontdek, nog steeds nieuw, fris en relevant voor mij. En dat vind ik persoonlijk belangrijker dan het dwangmatig volgen van een of andere trendy muziekstijl die volgend jaar vast weer passe is.

[ Bericht 0% gewijzigd door Zander op 14-09-2004 18:50:46 ]
Seborikdinsdag 14 september 2004 @ 18:27
Je was wel een grunge-hoofd, Zander. Jij denkt anders terug aan Nirvana dan aan de Beatles. De Nirvana-tijdsgeest...
Zanderdinsdag 14 september 2004 @ 18:31
Ik denk dat dat wel meevalt, ik luisterde toen ook al naar allerlei andere muziek. Voor mijn persoonlijke muzikale ontwikkeling (wat klinkt dat pedant) is Jimi Hendrix bijv. uiteindelijk veel relevanter geweest dan Nirvana, en die speelde toen ook al 20 jaar in het Hemelse Orkest.
Tomekdinsdag 14 september 2004 @ 18:37
Wat ze tegenwoordig muziek luisteren noemen heeft ook niet veel meer weg van vroeger.
Wat nu in de top40 staat is ook niet echt bedoeld om naar te luisteren maar meer om naar te kijken heb ik het idee.
Beatles, Nirvana, Jimmy daar kun je je door laten inspireren. dat wordt knap lastig met het gros wat je op mtv voorbij ziet komen. Dus wat dat betreft lijkt het me ook niet altijd even verstandig om met je 'muzikale' tijd mee te gaan.
Patrick281dinsdag 14 september 2004 @ 20:05
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 18:37 schreef Tomek het volgende:
Wat ze tegenwoordig muziek luisteren noemen heeft ook niet veel meer weg van vroeger.
Wat nu in de top40 staat is ook niet echt bedoeld om naar te luisteren maar meer om naar te kijken heb ik het idee.
Beatles, Nirvana, Jimmy daar kun je je door laten inspireren. dat wordt knap lastig met het gros wat je op mtv voorbij ziet komen. Dus wat dat betreft lijkt het me ook niet altijd even verstandig om met je 'muzikale' tijd mee te gaan.
En toch zeiden we dit 10 jaar geleden al .. en 10 jaar daarvoor en 10 jaar daarvoor ..enz.
Stupidedinsdag 14 september 2004 @ 20:11
Non-probleem: wie luistert er nu alleen maar klassiek?
Black_Tulipdinsdag 14 september 2004 @ 21:05
Ik heb weinig toe te voegen aan het topic zelf, maar ik wilde wel even opmerken dat ik me irriteer aan die mensen die 'hedendaagse muziek' gelijk afkeuren omdat zij blijkbaar menen dat dit alleen de MTV-muziek betreft, terwijl er veel meer hedendaagse muziek wordt gemaakt dan alleen dat. Er is metal, gothic, dance, wereldmuziek en weet ik wat nog meer... In ieder geval teveel aan diversiteit om in onwetendheid alles door de plee te spoelen wat onder de noemer hedendaagse muziek valt
GeFrenzy2dinsdag 14 september 2004 @ 22:14
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 21:05 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik heb weinig toe te voegen aan het topic zelf, maar ik wilde wel even opmerken dat ik me irriteer aan die mensen die 'hedendaagse muziek' gelijk afkeuren omdat zij blijkbaar menen dat dit alleen de MTV-muziek betreft, terwijl er veel meer hedendaagse muziek wordt gemaakt dan alleen dat. Er is metal, gothic, dance, wereldmuziek en weet ik wat nog meer... In ieder geval teveel aan diversiteit om in onwetendheid alles door de plee te spoelen wat onder de noemer hedendaagse muziek valt
Give this man a cigar!
Ringodinsdag 14 september 2004 @ 22:14
Een viool doet me altijd aan een doodskist denken.
Ringodinsdag 14 september 2004 @ 22:17
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 21:05 schreef Black_Tulip het volgende:
Er is
metal
Teringherrie.
quote:
gothic
Hysterische teringherrie.
quote:
dance
Tsjak tsjak boem boem.
quote:
wereldmuziek
Bling bling blong blong oeboe oeboe oeboe.

Had je geen betere voorbeelden kunnen bedenken?
zodiakkdinsdag 14 september 2004 @ 22:21
Ringo, ik denk dat jouw midlifecrisis een gruwel wordt. Maar dan om geheel andere redenen. Overigens kom ik morgen terug op wat er gezegd is.
Ringodinsdag 14 september 2004 @ 22:26
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 22:21 schreef zodiakk het volgende:
Ringo, ik denk dat jouw midlifecrisis een gruwel wordt. Maar dan om geheel andere redenen.
Je maakt me nieuwsgierig naar je voorspellingen...
Evengoed is de pensioengerechtigde leeftijd een mijlpaal die ik stilletjes hoop niet te bereiken, dus mijn midlifecrisis is nu al begonnen.
Black_Tulipwoensdag 15 september 2004 @ 08:40
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 22:17 schreef Ringo het volgende:

[..]

Teringherrie.
[..]

Hysterische teringherrie.
[..]

Tsjak tsjak boem boem.
[..]

Bling bling blong blong oeboe oeboe oeboe.

Had je geen betere voorbeelden kunnen bedenken?
Nee. Jij wel dus?

En metal is geen teringherrie Ja, 'metal' als Slipknot en Korn wel natuurlijk Maar dat is geen metal
Black_Tulipwoensdag 15 september 2004 @ 08:41
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 22:14 schreef GeFrenzy2 het volgende:

[..]

Give this man a cigar!
Woman Non-smoking woman

Maar toch dankjewel
zodiakkwoensdag 15 september 2004 @ 09:39
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 16:50 schreef Weakling het volgende:

Klassieke muziek wordt ook nu nog gemaakt. Is dat dan ook meteen 'dode muziek'? Of anders: de muziek die de Rolling Stones 30 jaar geleden maakten is niet wezenlijk anders dan de muziek die ze nu maken. Omdat we weten dat Yellow Submarine van de Beatles ongeveer 35 geleden gemaakt is, leggen we de associatie met een bepaalde tijdsgeest.

Als ik een willekeurig onbekend nummer uit de jaren 60 pak en tegen je zeg dat ie pas vorige week is uitgekomen, dan zul je denken dat het nummer de huidige tijdsgeest representeert. Wat je dan verder ook van dat nummer vindt, je zult het niet plaatsen als een onderdeel van de tijdgeest van de jaren 60.

Nu zul je natuurlijk zeggen dat die tijdsgeest nog niet dood is, doordat die generatie nog niet dood is. Maar dan maak ik mijn cirkeltje in dit antwoord rond: hoe zit het dan met de klassieke muziek die nu nog gemaakt wordt? Vele generaties gaan dood, maar een muziekstroming blijft bestaan.
Ik denk dat de Rolling Stones wél wezenlijk andere muziek maken dan bijvoorbeeld dertig jaar terug. Ook als je niet weet wanneer de muziek gemaakt is. De reden hiervoor is dat je niet een tijdsgeest kan overstijgen en compleet objectief naar muziek kan kijken. Hierdoor is de tijdsgeest juist wél gevangen in de muziek en overstijgt daarom puur associatief gedrag. Het lijkt me belangrijk om te beseffen dat er geen 'grand perspective' is op dit soort dingen. Ook nu zitten we in een bepaalde tijdsgeest en bekijken we naar de dingen vanuit een bepaald perspectief. Omdat je geen waardenvrije observaties kan maken wat muziek betreft (en eigenlijk met alles), kán je dus nooit zeggen dat tijdsgeest niet in de aard van de muziek zélf kan zitten. Het probleem met jouw 'jongen-uit-de-jungle' argument is dat ze veronderstelt dat jij als goddelijke, tijdsgeestvrije observator dingen over tijdsgeest kan zeggen. Maar dat kan je niet. Alle muziek wordt gekleurd door tijdsgeest, óók klassieke muziek die nu gemaakt wordt. Met 'dode' muziek bedoel ik toch vooral muziek die een tijdsgeest heeft die zovér van de onze verwijderd is dat het lijkt alsof je wel het idee hebt alsof je naar 'eeuwige' of 'universele' muziek luistert (de oorzaken hiervan laat ik ook even in het midden). Overigens moet je tijdsgeest wel zien als veranderend in de tijd, maar niet als telkens veranderend met de generatie.

Wat betreft het 'bestaan' van een muziekstroming: ik denk dat de vele discussies over 'hokjesdenken' genoeg zegt over de daadwerkelijke betekenis van zoiets als 'muziekstroming'. Het versterkt zelfs mijn stellingen dat tijdsgeest in de muziek zelf gevangen zit. En dan bedoel ik ook letterlijk 'gevangen'. Omdat je muziek uit een andere tijd (en dus tijdsgeest) enkel bekijkt vanuit een andere, gelijkwaardige tijdsgeest, zal je de 'gevangen' tijdsgeest er nooit uit kunnen halen, tenzij je de 'gevangen' tijdsgeest zelf doorleeft hebt.
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 18:24 schreef Zander het volgende:
Ik hecht zelf verder niet zoveel waarde aan die tijdsgeest. Zo heb ik zelf de opkomst (en ondergang) van de happy hardcore alleen van een afstand meegemaakt, maar ik geloof niet dat ik veel gemist heb door die muziek destijds links te laten liggen.

Aan de andere kant klinkt sommige muziek die decennia geleden is opgenomen, maar die ik nu voor het eerst ontdek, nog steeds nieuw, fris en relevant voor mij. En dat vind ik persoonlijk belangrijker dan het dwangmatig volgen van een of andere trendy muziekstijl die volgend jaar vast weer passe is.
Ik wil ook niet zeggen dat je meteen alle hedendaagse muziek, of muziek waarin een tijdsgeest zit die je niet aanspreekt (maar waar je wél deel van uit maakt!) moet prijzen. Maar alleen maar muziek luisteren uit een andere tijd, lijkt me niet goed. Of dat nou Chopin, Bach of Jimi Hendrix is. Jouw herinterpretaties van bijvoorbeeld Hendrix zijn (wellicht) het gevolg van de huidige tijdsgeest, die de 'essentie' uit andere tijdperken wil destilleren. Maar omdat je die 'essentie' alleen maar kan 'meemaken' verliest de huidige tijdsgeest meer en meer identiteit. Ook al klinkt de muziek voor jou fris en 'relevant' (ik denk ook dat juist die relevantie alleen maar bevestigd wat ik zeg, het is een soort 'residu' van een doorleefde context die je meekrijgt van je omgeving - ouders, de man bij de gitaarwinkel, videobeelden, etc)

Maar goed, dit gaat misschien een beetje ver.

[ Bericht 0% gewijzigd door zodiakk op 15-09-2004 10:05:56 ]
wokjewoensdag 15 september 2004 @ 09:53
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 20:11 schreef Stupide het volgende:
Non-probleem: wie luistert er nu alleen maar klassiek?
Precies! Ik kan idd ook best genieten van goeie pop,rock enz. Ligt er ook maar net aan in wat voor bui je bent, waar je op dat moment zin in hebt om naar te luisteren.
Misschien heeft 't met smaak te maken, en daar is toch zo'n mooi spreekwoord over? (Iets met twisten)
Maar ik blijf het laag vinden hoe TS alle klassieke muziek over een kam scheert, en hoe klassieke-muziekluisteraars als sneue geitenwollensokkenmensen worden afgeschilderd
Get alife en ga eens naar een klassiek concert voor je een oordeel velt!
Mister_Slidewoensdag 15 september 2004 @ 10:29
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 15:08 schreef ReVeRnEj het volgende:
Sorry Zodiakk ik heb al veel onzin verhalen gehoord maar de jouwe slaat echt alles. Nou kan ik er wel op ingaan op jou theorie. Maar omdat je zoveel onzin uitkraamt heb ik er gewoon geen behoefte aan.
Die gedachte had ik ook toen ik met een reply bezig was... je weet gewoon niet waar je moet beginnen
Zanderwoensdag 15 september 2004 @ 12:16
Ik vind dit best een leuk discussie-onderwerp, of je het nou met de stelling eens bent of niet. Het is in ieder geval weer eens iets nieuws hier, tussen alle lijstjes, spelletjes en slowchats.
quote:
Ik wil ook niet zeggen dat je meteen alle hedendaagse muziek, of muziek waarin een tijdsgeest zit die je niet aanspreekt (maar waar je wél deel van uit maakt!) moet prijzen. Maar alleen maar muziek luisteren uit een andere tijd, lijkt me niet goed.
Ik denk sowieso dat het niet goed is om je blind te staren op een enkele muzieksoort of op muziek die in een bepaalde tijd is gemaakt, of dat nou het heden of het verleden is. Eigenlijk is dit weer een andere discussie die we al eens ergens anders gevoerd hebben, maar toen beweerde jij zelf dat je van 'muzikale alleseters' niet zoveel aan wilde nemen.

Het heeft naar mijn mening alles te maken met de manier waarop mensen als individu de muziek beleven. De ene persoon vind het belangrijk om muzikaal 'op de hoogte te blijven' en niets te missen, een ander geeft daar misschien wat minder om. Zouden veel 40ers en 50ers er achteraf spijt van hebben dat ze geen deel uitmaakten van de hippie- of punk-beweging? Ik weet het niet.
quote:
Jouw herinterpretaties van bijvoorbeeld Hendrix zijn (wellicht) het gevolg van de huidige tijdsgeest, die de 'essentie' uit andere tijdperken wil destilleren. Maar omdat je die 'essentie' alleen maar kan 'meemaken' verliest de huidige tijdsgeest meer en meer identiteit. Ook al klinkt de muziek voor jou fris en 'relevant' (ik denk ook dat juist die relevantie alleen maar bevestigd wat ik zeg, het is een soort 'residu' van een doorleefde context die je meekrijgt van je omgeving - ouders, de man bij de gitaarwinkel, videobeelden, etc)
Nogmaals, ik denk dat dit meer zegt over de manier waarop jij zelf (misschien) naar muziek luistert. Jimi Hendrix was (en is) voor mij relevant, omdat zijn muziek me destijds de oren heeft geopend voor allerlei andere muzieksoorten en me heeft gestimuleerd om meer te oefenen op gitaarspelen. Dat hij toevallig ook een jaren 60-icoon is, dat zegt mij persoonlijk niet zoveel. Als ik die muziek nu weer terughoor denk ik ook niet aan de jaren 60, maar aan de relevantie die het voor mij heeft gehad als muziekliefhebber.
Haushoferdonderdag 16 september 2004 @ 19:08
Ik kan wel een leuke vergelijking maken. Aan allen die een oudere vriendin hebben, dumpen! Nu! Voor die onzin heb je later, als je oud bent, nog ruimschoots de tijd.
Zoiets?

Of: aan alle mensen die alleen maar top40 luisteren: ooit zul je erachter komen dat je telkens naar de zelfde akkoordgangen luisterd, en het niet vanuit een artistiek oogpunt komt, maar een financieel oogpunt. Dus kappen met die muziek, en ga gauw klassiek luisteren.

Overigens luister ik graag naar Death Metal
OllieAdonderdag 16 september 2004 @ 22:21
quote:
Op dinsdag 14 september 2004 16:28 schreef zodiakk het volgende:
Want voor je het weet ben je veertig en besef je dat je alleen nog maar de eeuwigheid van de klassieke muziek voor je hebt en de vergankelijke klanken die de tijdsgeest vormen aan je voorbij hebt laten gaan. En het is nou eenmaal vaak zo dat hoe ouder een mens wordt, hoe minder deze vatbaar wordt voor de waan van de dag.
Dus na je veertigste heb je geen gevoel meer voor de tijdgeest? let wel: geen tussen-s
Dat betekent dan dat je na je veertigste eigenlijk al dood bent in jouw visie - imho.

Wat zal jij een mid-lifecrisis krijgen, zodiakk.

Misschien moet je tot je veertigste naar klassieke muziek luisteren, of naar jazz, en daarna fijn naar muziek die de tijdgeest weerspiegelt. Kun je de betere muzikanten er veel makkelijker uitpikken, en filter je alle commerciële ruis weg, zodat je dan pas echt goed kan luisteren naar de tijdgeest-pur-sang.

Of zoiets.
zodiakkvrijdag 17 september 2004 @ 17:02
quote:
Op donderdag 16 september 2004 22:21 schreef OllieA het volgende:

[..]

Dus na je veertigste heb je geen gevoel meer voor de tijdgeest? let wel: geen tussen-s
Dat betekent dan dat je na je veertigste eigenlijk al dood bent in jouw visie - imho.

Wat zal jij een mid-lifecrisis krijgen, zodiakk.

Misschien moet je tot je veertigste naar klassieke muziek luisteren, of naar jazz, en daarna fijn naar muziek die de tijdgeest weerspiegelt. Kun je de betere muzikanten er veel makkelijker uitpikken, en filter je alle commerciële ruis weg, zodat je dan pas echt goed kan luisteren naar de tijdgeest-pur-sang.

Of zoiets.
Ok, ok, dat midlife-crisis gedoe is niet echt houdbaar (maar dat wist ik zelf natuurlijk ook wel). Maar ik zal inderdaad een verschrikkelijke midlife-crisis krijgen, zo eentje waar je tijdens lange strandwandelingen zeewier op je hoofd doet en ongecontroleerde springbewegingen maakt.

Gelukkig heb ik nog even.
Patrick281vrijdag 17 september 2004 @ 17:09
quote:
Op vrijdag 17 september 2004 17:02 schreef zodiakk het volgende:
ik zal inderdaad een verschrikkelijke midlife-crisis krijgen, zo eentje waar je tijdens lange strandwandelingen zeewier op je hoofd doet en ongecontroleerde springbewegingen maakt.
Lekker ongecontroleerd gek doen dus .. de meeste mensen kunnen dus wel een crisis gebruiken.
De-oneven-2vrijdag 17 september 2004 @ 17:15
Of je luistert het allemaal, en denkt straks als je veertig bent :
"...KUT!"