Ego, Intuitie en evolutie

quote:

Op woensdag 27 oktober 2004 12:21 schreef EMW het volgende:
Ga dit maar eens voor jezelf na zou ik zeggen. Misschien dat jij dit niet hebt en afstand kunt nemen van alles wat zich afspeelt in je hoofd, maar geloof mij dan ben je 1 vd weinigen op deze aardbol.

En neem maar van mij aan dat er toch echt wel meer mensen zijn dan je aanneemt die dat wel kunnen

quote:

We zijn niet alleen denken maar bijv. ook voelen, maar voelen wordt weer opgeroepen door je denken. Je bewuste denken of je onbewuste denken.

Tja dat vraag ik me soms af, is het niet gewoon tweerichtingsverkeer wat het beste uitkomt of van toepassing is qua definitie in een gegeven situatie? Bijvoorbeeld, stel dat ik opgroei met bepaalde normen en waarden (wat in mijn definitie tot het ego behoort), stel nu dat er opeens iemand voordringt bij een rij dan kan ik denken "Wat een aso - je mag niet voor je beurt gaan, nu ben ik tijd kwijt" en als gevolg van die gedachte kan er een boos (negatief) gevoel ontstaan.

Maar wat als ik gewoon aan niets denk en geniet van een mooie zonsondergang? (oftewel gelukzalige gevoelens) Als ik dan denk "Wat een mooie zonsondergang" lijkt het alsof ik slechts een opgekomen gevoel onder woorden breng om wat mijn geest waarneemt onder woorden te brengen (wat het moment al vaak afbreuk doet maargoed). Rationele denkbeelden van wat mooi wordt gevonden bestaan wel in ons westers denken maar hoeft niet perse te kloppen bij één of andere volksstam in de bushbush (bv. ideale maten/proporties bij een menselijk lichaam). Kan je jezelf aanleren om iets mooi te vinden? Dus dat je van nature niets bijzonders vindt aan een zonsondergang maar bedenkt dat de zonsondergang mooi is omdat er die en die kleuren te zien zijn, of dat goudgele..

Onbewuste denken daarvan geloof ik het bestaan niet of kan het niet aannemen. Ik begrijp wel wat je daarmee bedoeld en gebruik de term ook maar laten we dieper ingaan op definities en omschrijvingen. Wat is een onbewuste gedachte? Een onzichtbare gedachte, een gedachte die kennelijk nooit in het bewustzijn is opgekomen of erdoorheen gegaan is, er niet in past omdat het bewustzijn (en voorstellingsvermogen vanwege gebrek aan kennis en ervaring) te klein is of ...? Het lijkt dan op een niet-bestaande gedachte uit te komen wat onlogisch is. Ik kan een onbewuste gedachte dan alleen plaatsen als de bewuste gedachte een onderdeel is van een grotere (oneindige reeks) gedachtes die voortgekomen is uit deze reeks (wat onder ego valt in mijn definitie, hoe jij gelooft dat iets hoort te zijn op basis van het geleerde & ervaringen uit het verleden). Dat onderdeeltje is de bewuste gedachte op een bepaald moment, die door de bedenker aangenomen wordt als losstaande conclusie terwijl het eigenlijk hoort bij een continue stroom zonder eind (even los van de fysieke dood en geboorte), een soort de bomen door het bos niet meer zien. Of in jouw woorden:

quote:

DE WEG KWIJT
Verder denk ik dat wij door het overmatig gebruik van het denken de weg kwijt zijn.

Verdwaald in gedachten, linear navigerend tussen losse begrensde stukjes van een groter aaneengesloten grenzeloos geheel. Wat is datgene dat navigeert en hoe komt dit iets tot het besluit van het ene naar het andere te navigeren?

Als je een gedachte hebt die logisch lijkt betekend het dus niet dat dat zo is, immers alle gedachtes zijn gebouwd op elkaar en als ergens onderaan (in het verleden) een verkeerde conclusie staat (gedachte weer) die "incorrect" is dan klopt de logica niet en heb je eigenlijk geen geldige logica (of waarheid). Een onbewuste gedachte lijkt mij dus eerder een vergeten gedachte uit het verleden die destijds als conclusie werd aangenomen door diezelfde bedenker.

En dan kan je evolutie erin betrekken, de evolutie is de continue stroom van gedachten die kennelijk alleen per onderdeeltje kan worden bekeken, bv. 90% van de gedachten die door de geest bedacht worden verdwijnen voor het bewuste in een onzichtbare maar altijd bestaande prullenbak en 10% is zo duidelijk dat deze in het geheugen ingebed worden.

Hoe intuitie hierin zou passen volgens mij ben ik nog niet helemaal uit
Ik geloof dat je "jezelf" kan trainen en als je innerlijk zo rustig bent dat er geen gedachten meer opkomen gebeurt er een soort "automatisch herinneren": je laat bewust 1 gedachte vormen en ipv te zoeken naar verklaringen die bij deze gedachte horen (de reeks van gedachten die het dichtst bij deze gedachte liggen) dat normaliter gebruikt wordt doe je het omgekeerd: je hebt ahw je oneindige reeks gedachten zonder je concentratie op 1 specifiek onderdeeltje te richten en plaatst die gedachte awh een puzzelstukje in het "grotere plaatje" zodat dat ene onderdeeltje op de "logische" plaats staat. Vanuit een omgekeerde redenering is dit niet makkelijk te verklaren trouwens, ik hoop dat je ong. begrijpt wat ik bedoel. De reden waarom ik tot deze wijze ben gekomen is omdat eigenlijk niemand gelijk heeft (dat zijn oordelen en dus ego) daarom kan je het net zo goed op elke andere mogelijke wijze doen, geen enkele is immers beter dan de ander. Het enige wat telt is jouw beleving (bewustzijn) en geluksgevoelens die daaruit voortkomen (ipv conceptuele gedachten).

quote:

EGO
Wij denken dus dat wij ons denken zijn maar is dit niet raar? Hoe kunnen wij nou onze gedachten zijn als wij tegelijkertijd onze gedachten kunnen waarnemen? Een oog kan toch ook niet naar zichzelf kijken en een pijl kan in alle richtingen wijzen behalve naar zichzelf?

Da's een leuke filosofische vraag
Een gedachtenexperiment: kan jij jezelf visualiseren? (visualisatie is ook een gedachte, een voorstelling geproduceert door de geest/het denken in mijn woordenboekje). Hoe zie je jezelf, van voor of van achter? Indien 1 van de 2 kanten: waarom zou je jezelf niet van beide kanten tegelijk kunnen bedenken? En van beide zijkanten en boven en onderkant? In ons denken zijn we ahw geconditioneerd om alles vanuit 1 richting te bedenken omdat onze zintuigen ook zo werken. We kijken altijd op een klein stukje "vooruit" omdat onze fysieke ogen nu eenmaal zo gebouwd zijn, het is een fysieke beperking die niet te veranderen is (theoretisch misschien wel, ooit maar da's iets anders). Eigenlijk is er helemaal geen aannemelijke reden die ik kan bedenken (:P) voor een begrenzing als deze in ons denken. Als je wel zoiets soortgelijks kent hoor ik het graag. Alles wat voorkomt als gedachte heeft ergens een basis in mijn (louter fysieke) belevingswereld, logischerwijs zou ik me niet iets kunnen visualiseren wat ik niet al eerder heb gezien of gebaseerd op iets bestaands. Maar volgens mij is er niets bestaands in de natuur wat wij als mens kunnen waarnemen en reproduceren in het denken als een zicht van alle mogelijke invalshoeken. Sommige dieren en insecten hebben weliswaar andere ogen (zoals bv. een kameleon) maar dat is vrijwel altijd gebaseerd op 2 ogen naast elkaar op het hoofd. Waarom niet 2 ogen voor, 2 ogen achter, 2 ogen aan beiden zijkanten en 2 ogen boven op het hoofd? Of 1 grote bol die bij wijze van op een hoofd geplaatst zou zijn op een stokje zegmaar waar de zenuwen lopen om de informatie over te dragen naar de hersenen.

quote:

Met een spiegel zou dit wel kunnen en ik denk dat wij deze spiegel zijn. Deze spiegel is het ware bewustzijn. Bewustzijn is datgene wat alles observeert en ook niet meer doet dan dat. Bewustzijn oordeelt niet over datgene wat het ziet, dat doet het ego.

Eigenlijk is een spiegel best wel mysterieus, ik ga eerst ff opzoeken hoe een spiegel nou exact werkt voor ik er een beeldspraak van kan maken
Deze spiegel zou dan hetzelfde zijn als een bol (het oog wat ik boven probeer te beschijven een beetje zoals dit: http://www.quietcity.org/img/pix/mirror_ball.jpg) met daarbinnen "leegte" (dus "ik" bestaat niet). Zou de binnenzijde ook een spiegel zijn en wat betekend dat dan volgens jou? Het zou niet zo kunnen zijn dat een spiegel slechts 1 richting kan weerspiegelen terwijl de mens verleden, heden en toekomst kan "bedenken" (zij het een herinnering of voorstelling) het zou alle mogelijke kanten moeten kunnen weerspiegelen. Een mens die zichzelf identificeert met het ego is in wezen hetzelfde maar meer als deze bol: http://members.cox.net/staticunderground/images/mirrorball.jpg een gefragmenteerde weerspiegeling, de hokjesgeest zegmaar

Eigelijk hoort er ook nog een heel stuk over associatie en intuitie bij maar ik ben ff uitgetypt..

quote:

Maar goed, volgens jullie is er in zo'n staat van 'zijn' geen plaats voor denken.

Niet dat ik het daar me eens ben, het denken is een mooie waardevolle gift maar ik reageer toch ff.
Waarom het kale zijn een meerwaarde heeft boven het denken in concepten is omdat datgene wat ervaart een enkel bewustzijn is. Stel nu dat er geen denken bestond, geen woorden geen betekenis aan die woorden of inhoud, geen concepten. Dan kom je uit bij de laagste diersoorten en die zijn allemaal hetzelfde (neem mieren bijvoorbeeld, ook al is dat technisch een insect). Alleen de koningin is anders en zonder haar zou de kolonie niet functioneren. Dat mieren niet denken (neem ik aan) maar bijna machine achtig functioneren maakt het niet een minder succesvolle soort: in tegendeel het is een zeer succesvol en hooggeorganiseerd beestje. Ik ga er wel vanuit dat een mier een bewustzijn heeft zij het een zeer beperkte. Misschien heeft zelfs een pantoffeldiertje een bewustzijn, de kern zegmaar en de acties uit de kern maakt het een zelfregulerend wezen, voortkomend uit de enige acties (uit gedachten en bewustzijn) die het kent. Ik ga zelf uit van reincarnatie en volgens mij zou dit als 1 van de eerste, meest simpele spiegel soort zijn (nadat de voorloper van bewustzijn het plantenrijk heeft doorlopen en voordat het naar het insectenrijk promoveert ).

quote:

Echter, naderhand kan die toestand worden geanalyseerd. Cru gezegd zou er dan niets meer te analyseren zijn dan een statisch zijn.

Inderdaad, een niet-dualistische constante die niet ervaren kan worden door de geest of gevat kan worden in een enkele gedachte, of een tiental gedachten bij elkaar (niet dualistisch kent geen begin of eind dus ook geen aantallen). Een gedachte begint, komt op een "hoogtepunt" (waardoor het bewustzijn de schijnbare werkelijkheid van de inhoud van de gedachte kan waarnemen) en zakt dan weer weg, geassimileerd in het wezen. Een constante zijn heeft geen beweging, komt niet op en zakt niet weg. Voor de niet-dualistische geest die linear beweegt (gedachte op gedachte op gedachte) lijkt dit stilstaan zonder variatie en daarom oersaai. Dit hoort volgens mij ook bij het gegeven dat mensen graag dagelijkse soapdrama's voor zichzelf creeëren en uitgaan van "zonder laagtes geen hoogtes". Het grappige is dat mensen die (intens) genieten van wat de omgeving produceert (bv. de zonsondergang, een mooie uitstraling van persoon of vuurwerkshow, kunst whatever) vaak niets bedenken maar tijdelijk opgaan in het genieten en achteraf zeggen "ademloos" te zijn. Natuurlijk ademt die persoon gewoon door, eigenlijk wordt bedoeld "gedachteloos". Het lijkt voor de rationeel denkende mens onlogisch (en onmogelijk) dit permanent te ervaren zonder aanwijsbare oorzaak (waardoor het schijnbaar statisch wordt). Immers als je iemand met verdriet ziet (of een lijdend persoon) kan je daar toch niet intens van genieten? Dat is immers sadistisch, immoreel leedvermaak!

quote:

Als een steen die al tien jaar tussen andere verzamelde stenen in mijn bureaula ligt. Ik begrijp van jullie dat een dergelijk 'zijn' eigenlijk het ultieme doel is. Waarom zouden wij door de eeuwen heen juist steeds meer [mogelijkheden tot gebruik van] instrumenten tot onze beschikking hebben gekregen dan? Is het jezelf daarvan [instrumenten] los kunnen maken een hoger iets, dan het bewustzijn op zichzelf?

Maar dat instrument is nog lang niet af en is een handig bijproduct om met elkaar te kunnen communiceren. En zelfs dan nog bestaan er legio miscommunicaties iedere dag weer, terwijl we allemaal maar mensen zijn. Niet zozeer het losmaken van, het is volgens mij meer het juiste gebruik van het instrument in relatie tot datgene wat het instrument hanteert. Waarom dan uberhaupt een verkeerd gebruik in de eerste plaats? Je kan pas werkelijk begrijpen hoe je een instrument goed hanteert als je hem ook onjuist hebt gehanteerd, je kan niet goed en slecht overstijgen als je slechts 1 van de 2 kent.

Wie weet wat er komt na het menselijk bewustzijn of neem je simpelweg aan omdat de mens kennelijk bovenaan de evolutieladder staat dat er daarom geen tree meer boven staat? Ik kan zelf beide aannemen zonder dat het een conflict veroorzaakt, wat er ook is of niet dat merk ik in de toekomst vanzelf wel. Het juiste gebruik van instrument en "weten" van datgene wat het instrument hanteert vind op ieder moment in het heden plaats en is daarom prima mee te werken. Maargoed da's verder offtopic..

Volgens mij hebben mieren juist een groot bewustzijn, daarom functioneren ze zo goed.
Maar het is meer een collectief bewustzijn dat zij hebben, heb ik het idee. Als je er één doodtrapt, verstoor je gelijk even de hele groep.

Ieder mens en dier heeft zijn eigen rangorde op kleine schaal, de één is niet lager of hoger, alleen anders (in bewustzijn). Op grote schaal is dit gewoon de natuur. En op nog grotere schaal zou je dit misschien zelfs het universum kunnen noemen, incl. al zijn planeten etc. Evenwicht, balans.

Lees dat boek van Charles Darwin eens, daar schiet je een hoop mee op.

Het menselijk denken (waar dit weer op slaat) wordt beinvloed door de natuur en door de omgeving waarin we opgroeien.
Onze instincten worden individueel beinvloed door de weg die we in evolutie hebben afgelegd. Het menselijke instinct is het sterkst, maar afwijkend gedrag kan veroorzaakt worden door de afgelegde weg in de evolutie.
Verder zijn genetische fouten (zij het overgeerft of niet) kunnen dit ook bepalen. Homofilie, Psychotisch of bijvoorbeeld Spastisch. Overigens is naar mijn mening een genetische fout geen fout meer als het meer als 50% van het totale soort beslaat. (het kan ook met variatie worden aangeduidt zoals in 'Over het ontstaan van soorten' wordt genoemd)
En natuurlijk beinvloed de menselijke factor in het leven ook de denkwijze.

Dat is eigenlijk de boel in een notendop. (extreem beknopt)

Wel leuk is dat hieruit valt af te lijden dat er een redelijk groot aantal mensen is die de oorsprong van menselijk denken wil weten. Wie wil zich aanbieden als 2e Darwin?!? (ik wil het wel, maar ben geen fan van in de Spotlights staan)

om toch nog even te reageren..

@emw
dankjewel voor je uitleg, ik zal es kijken naar dat boek.. maar ik verwacht eerlijkgezegd niet dat ik het ga kopen.. wat zonde is natuurlijk want ik zou het moeten lezen, maar ik ken mijzelf..
en er ligt nog meer te wachten om gelezen te worden.. hopelijk ooit..