Andrew Wood. Zat daarvóór nog in een band genaamd Malfunkshun. Brachten in 1995 het album 'Return to Olympus' uit: op die plaat noemt hij zich nog kortweg L'Andrew (the Lovechild). Ook met Regan Hagar op drums, die later weer opdook in Brad en Satchel. Kleine scene, daar...quote:Op maandag 9 januari 2006 22:37 schreef LSS het volgende:
Een ondergewaardeerde Seattleband net als Mother Love Bone. Jammer dat de zanger (naam ben ik ff kwijt) van deze band iets te veel van heroïne hield en stierf aan een OD. Gelukkig waren de overige bandleden in staat om de meest fantastisch band aller tijde op te richten, namelijk Pearl Jam.
Ik weet in ieder geval dat er binnen Green River nogal een machtsstrijd was tussen enerzijds Mark Arm en anderzijds Jeff Ament en Stone Gossard, wat betreft de muzikale richting. Toen ze daar niet uitkwamen is Mark Arm vertrokken en hebben de anderen zich achtereenvolgens beziggehouden met Mother Love Bone, Temple of the Dog en Pearl Jam (en daarmee veel succes gehad). 'Selling Out' werd dat vervolgens genoemd. Daar zal het misschien wel iets mee te maken hebben...quote:Op dinsdag 10 januari 2006 10:05 schreef DaisyDuke het volgende:
Ik weet dat vooral Jeff Ament niet goed lag in de scene rondom Mudhoney en Nirvana. Maar wat was daar dan de reden van, Toffe?
Wat Schaap dus zegt. Gossard en Ament wilde (niet onterecht zou later blijken) hun muziek voor zoveel mogelijk mensen maken zonder concessies te doen. Gossard heeft wel eens gezegd dat als ie tijdens zijn tijd bij Green River goed gitaar kon spelen hij waarschijnlijk clichematige hardrock had gemaakt. Bij Mother Love Bone hoor je een beetje die glamrock uit die tijd. Het grappige is dat Kurt Cobain om die reden Pearl Jam een kutband vond. Eddie Vedder had daar niks mee te maken (wat vaak gezegd is). Het waren geen vrienden maar Cobain en Vedder hadden geen ruzie. Kurt Cobain had gewoon iets tegen Gossard en Ament vanwege hun hang naar succes. Een beetje hypocriet als je bedenkt dat Nevermind nooit een succes was geworden als het geklonken had als Bleach. Voor de gladde productie van Nevermind schaamde hij zich ook een beetje. Uiteindelijk kun je wel concluderen dat Mudhoney zo'n beetje de enige band is geweest die echt trouw is gebleven aan de oorspronkelijke sound.quote:Op dinsdag 10 januari 2006 10:05 schreef DaisyDuke het volgende:
Ik weet dat vooral Jeff Ament niet goed lag in de scene rondom Mudhoney en Nirvana. Maar wat was daar dan de reden van, Toffe?
Overigens waren de heren van Mudhoney zo mogelijk nog beter bevriend met Sonic Youth. Ze hebben jarenlang samen getourd en Thurston Moore speelt zelfs op een aantal Mudhoney platen.quote:Op maandag 9 januari 2006 18:28 schreef tong80 het volgende:
Nirvana had het geluk dat ze vriendjes van Sonic Youth waren en bij Geffen konden tekenen.
Al was het alleen al vanwege Temple of the Dog: lullig wel dat L'Andrew er eerst het loodje voor moest leggen, maar ja...quote:Op dinsdag 10 januari 2006 12:32 schreef DaisyDuke het volgende:
Maar achteraf kun je natuurlijk alleen maar blij zijn met de split van Green River. Het heeft niet alleen de uiteindelijke Seattle scene doen ontploffen, maar heeft ook enorm veel interessante muziek opgeleverd.
Ja die is van hun.quote:Op dinsdag 31 augustus 2004 22:49 schreef nozem het volgende:
Touch me i'm sick, is dat van hen? Goed nummer.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |