Anarchisme?

Helaas is de mens niet geschikt voor anarchisme of communisme.
Het is genetisch bepaald dat mensen hun eigen toekomst (voortplanting) willen verzekeren, ook als dat ten koste van anderen gaat.
We betalen belasting en daar krijgen we het idee voor terug dat ons gedrag gekanaliseerd wordt van hogerhand. Dat geeft een veilig gevoel en drukt onze oerinstincten de kop in.

quote:

---

Op dinsdag 28 augustus 2001 17:07 schreef -Gandalf- het volgende:
Ik zag vond met de zoekoptie nog geen topic hierover, toch ben ik benieuwd naar jullie meningen.

Zou het juist zijn?
Ik denk dat het voor perfecte vrijheid wel zou moeten.
Ik bedoel, waarom ben ik verplicht belasting te betalen, waarom moet ik aan een overheid vragen of ik een huisje mag bouwen ergens op de hei, waarom spelen zei de baas over me?

Begrijp me goed, ik bedoel niet dat ik graag in zo'n gemeenschap zou willen leven, maar soms denk ik na, waar mensen het recht vandaan halen, dat als ik ze geen geld (belasting) geef, zij me mogen opsluiten,

jullie mening?

---

Je vergeet dat er in elke maatschappij ook zwakkeren zijn als zieken, ouderen en kinderen die niet voor zichzelf kunnen zorgen. Daarom heeft zo'n ultieme vrije maatschappijen ook onprettige haken en ogen.

Het is gewoon in de praktijk niet haalbaar, daarvoor zijn er teveel mensen en te weinig ruimte. Een vorm van overheid moet er gewoon zijn, als het ff kan een overheid die door het volk gekozen wordt. Bovendien moet er in een samenleving voor elkaar gezorgd worden, gereguleerd dmv belastingen die een overheid int. Omdat niet iedereen in het algemeen belang denkt is het dus goed dat een overheid je daartoe kan dwingen.

Anarchisme, geinig, maar toch niet haalbaar.

Wel de vrijheid, maar is vrijheid dan het hoogst haalbare en het ultieme geluk?

Vroeger dacht ik dat ik anarchist was... Daar ben ik wel een beetje op teruggekomen. Het probleem met dit soort idealen is, dat als niet iedereen er echt in gelooft, het gedoemd is te mislukken.
Stel je het volgende scenario voor: er heerst anarchie; jij loopt over straat en kijkt per ongeluk iemand een beetje verkeerd aan. Die persoon begint je hersens in te slaan. Is er dan politie die je kan helpen? Is er een rechtbank die die persoon kan veroordelen? Niet echt, want als er totale anarchie zou heersen, heb je dit soort organisaties niet. Dus ben je overgeleverd aan de goedwillendheid van je medemensen, en helaas is niet iedereen zo lief en aardig als jij...
Ook ik denk er wel 's over na waarom zo'n overheid denkt het recht te hebben om jou allemaal plichten op te leggen, en jou rechten te verlenen. Maar het is niet altijd alleen maar slecht. Die belasting betaal jij zodat je niet in het donker door de stad hoeft te lopen, enige bescherming geniet van politie, en niet door de modder baggert maar over een betegelde straat. Met een deel van je belastingcenten worden dingen gedaan waar je het niet mee eens bent, of die je nooit te horen krijgt.
Ik denk dat, als er nu een revolutie zou uitbreken en er anarchie zou heersen, zelfs als dit een tijd goed gaat zonder al te veel profiteurs en machtswellustelingen, er vanzelf toch weer behoefte ontstaat aan een bepaalde structuur, waarmee de anarchie dus weer ophoudt.
Je kunt misschien beter 's gaan denken in de richting van socialisme, of een nieuwe vorm van samenleving waar nog geen (beladen) naam aan gegeven is.

Anarchisme is wat anders dan geen belasting betalen of je huisje bouwen waar jou dat uitkomt.
In een anarchistische maatschappij heersen wel degelijk regels en wetten en moet er ook geld in het laatje komen middels belasting.

Anarchisme is de leer dat alle mensen gelijk (=de zelfde rechten hebbende) zijn en dat niemand gerechtigd is om je te zeggen wat te doen en te laten, geen god en geen centale overheid.
De gemeenschap bepaalt de regels gezamenlijk en IEDEREEN heeft een stem in de beslissing.
Dat dit niet werkt in een land met 16 miljoen inwoners zoals nederland staat natuurlijk buiten kijf, maar er zijn bedrijven die volgens dit principe werken en tijdens de spaanse burgeroorlog in de jaren 30 werden hele landstreken succesvol volgens dit principe van zelfbetuur bestuurd.

Tegenwoordig worden bij het streven naar vrijheid maar al te vaak de beginselen van verantwoordelijkheid en plichten vergeten. Met alleen rechten en vrijheden kan een gemeenschap niet overleven. In het dierenrijk zie je bij in roedels/kuddes levende dieren ook dat de jongen onderwezen worden in plichten.

Dit topic is op verzoek van opener verplaatst van R & P naar Filosofie

quote:

---

Op dinsdag 28 augustus 2001 17:34 schreef heijx het volgende:
Tegenwoordig worden bij het streven naar vrijheid maar al te vaak de beginselen van verantwoordelijkheid en plichten vergeten.

---

Vergeten? Het is mi juist essentieel in het streven naar (positieve) vrijheid. Plicht en verantwoordelijkheid zijn een belemmering van de positieve vrijheid ('vrij zijn tot...').

Ze dragen wel weer bij aan de negatieve vrijheid ('vrij zijn van...') van anderen, maar als je streeft naar absolute vrijheid, dan moet je streven naar individuele vrijheid. Anders is het een onhaalbaar doel.

Anarchisme is de hoogste levensvorm die er bestaat. Voor 99% van de huidige wereldbevolking volkomen onhaalbaar, maar absoluut te verkiezen boven de wanstaltige samenlevingsvormen waarin wij nu leven. Samenlevingsvormen die wij liefdevol democratie of haatdragend dictatuur noemen, maar die in elk geval één fundamentele overeenkomst hebben: de verderfelijke invloed van gezag. Gezag is de basis van ongelijkheid. Ongelijkheid is de ideale voedingsbodem voor haat en woede. Uit haat en woede komen de oorlogen voort die onze planeet al millennialang teisteren.