Opgepakt ;(

Gister ochtend, half 7. Ik sta voor de deur bij mijn werk en draai het slot open. Zoals elke dag als een speer naar het alarm rennen teneinde het uit te schakelen voor het begint te gillen. Normaliter geen enkel probleem, echter nu lees ik in het display dat ik een foutieve code in heb getoetst... Na nog een poging, want misschien heb ik verkeerd getoetst, barst de hel los.
Ik ren naar buiten waar gelukkig net een collega aan komt rijden. Hij schakelt het alarm uit en vertelt me dat het veranderd is omdat er is ingebroken . OK, denk ik, fijn dat iemand mij daar ook van op de hoogte brengt . Maar goed, ik ga maar aan het werk want ik heb geen zin in gezeik op de laatste dag voor het weekend.

Na anderhalf uur vertrek ik naar mijn volgende baantje. Rustig aan doe ik mijn werk en tel ik de uren voor het weekend is. In mijn onderbuik voel ik de spanning groeien want nog één nachtje slapen, voor ik een afspraakje heb met mijn nieuwste liefde . Eindelijk, eindelijk, is het 3 uur en ik haast me naar de kantine om me af te melden en op mijn scooter het weekend tegemoet te scheuren .
Maar mijn baas heeft een mededeling voor me: Aan de receptie is iemand geweest die naar mij vroeg! Ow, wie dan, vraag ik me af maar het antwoord blijft hij (al dan niet moedwillig) schuldig...
Ik rijd met mijn scootertje naar de receptie en ben benieuwd wat ze voor me in petto hebben! Het meisje achter de balie ontvangt me beleefd en neemt me mee naar het kantoor van de directeur alwaar ik met een kopje koffie en een asbak geïnstalleerd word.
Nog steeds onwetend over mijn lot rook ik rustig mijn sigaretje op en drink ik mijn koffie. Dan gaat de deur open en twee agenten staan in de deuropening. Ik verslik me in mijn koffie en vraag wat er aan de hand is. Dat willen ze niet zeggen maar ze slaan me in de boeien en nemen me mee.
Ik word meegenomen naar het politiebureau in Geertruidenberg, waar ze mij vertellen dat ik word verdacht van inbraak en diefstal van zo'n 20 pc's :'). Ik barst in lachen uit en vraag ze of ze serieus denken dat ik zo stom ben? Hier hebben ze geen antwoord op maar hun gezichten spreken boekdelen. Nu wordt het dus minder grappig want leek het me eerst nog niet al te serieus, nu besef ik me dat ze écht denken dat ik mijn baas heb bestolen...

Ik moet mijn tas afstaan, mijn schoenen uit doen en zelfs mijn navelpiercing, want stel je voor dat ik er iemand mee neer zou steken...:? Ik word in een kleine, spierwitte cel geduwd waar alleen een betonnen blok staat om op te zitten. Rustig afwachten, ik heb niet meer keus... Na een tijd komt er een gozer binnen die me vraagt naar de pincode van mijn GSM. Stomverbaasd geef ik hem de code, als blijkt dat ik er niet onderuit kom. Hij vertrekt weer en een hele tijd later pas komen ze me weer halen. Ik ben ondertussen flink chagerijnig en werk niet echt mee met het verhoor (want ik blijf maar bijdehandte antwoorden geven op de niet-relevante vragen ) Tijdens het verhoor word me duidelijk dat er bij mijn werk is ingebroken met mijn alarmcode, en dat dit gebeurd moet zijn zo'n 10 minuten nadat ik weg was. En ze denken dat ik er op zijn minst iemand toe heb aangezet, en de alarmcode heb doorgespeeld. En ze willen niet geloven dat ik er echt niks mee te maken heb!! Na een paar uur weten ze blijkbaar genoeg en word ik weer in mijn celletje gestopt. Nou daar zit ik dan, afwachten maar weer. Duurt eeeeeeuwen maar dan komen ze me eindelijk halen: Ik mag naar huis, bij gebrek aan bewijs. Ik word bijna blij, tot ze me vertellen, dat ze mijn telefoon in beslag nemen, en dat ze mijn wiet (¤20!! Ik haal nooit zo veel tegelijk ) weg gaan gooien . Heel gul boden ze me nog aan iemand te bellen die mij op kon halen (want ik stond zonder geld 25 km van huis) zodoende dat ik mijn ouders belde. Maar die gingen ook al moeilijk doen dus heb ik met een snauw de hoorn op de haak gesmeten en ben ik naar buiten gestormd.
Eenmaal buiten duurde het slechts een seconde of 10 voor de lucht van zacht-wollig-grijs naar diep-inkt-zwart betrok en de hemelsluizen geopend werden.
In de stromende regen heb ik 20 minuten staan wachten op een bus die ik niet kon betalen, maar waarvan de chauffeur in een vlaag van empathie, mij helemaal naar het huis van een vriend heeft gebracht.
Onderweg naar die vriend besefte ik me pas, dat ik met mijn telefoon, ook het nummer van mijn nieuwe liefde niet meer in mijn bezit heb, en dat zodoende mijn eerste afspraakje met hem ook niet door kan gaan, en ik hem ook niet af kan bellen of wat dan ook :'(.
Tot slot nog, ben ik vandaag naar mijn werk gegaan om mijn brommer op te halen, kon ik daar niet weg voor ik het hele verhaal uit de doeken had gedaan, om vervolgens tot de conclusie te kunnen komen dat mijn voorband lek is, en ik dus nog 5 km. in de stromende regen met een lekke voorband naar een benzinestation mag sjouwen.
Nu zit ik hier eindelijk in mijn lekkere warme huispak, kopje koffie en een jointje bij te komen, en te balen dat alles wat ik vandaag nog had kunnen doen, in het water is gevallen.

Wat een lap tekst Maar goed ik hoop dat jullie weekend beter is begonnen...

Zo niet, meldt het hier, misschien voel ik me dan wat beter :')

_{en voor de rechtenstudenten onder ons: mag de politie eigenlijk wel mijn wiet (zo'n 3.5 gr.) en mijn gsm in beslag nemen? ik heb zo het idee van niet...}

Ja dat vroeg ik me dus ook af, dan hebben ze er toch veel meer baat bij als ze me aftappen??

quote:

Op zaterdag 21 augustus 2004 13:51 schreef Dirkh het volgende:
Hoe is de reactie van je werkgever, waar je zogenaamd die pc's had gestolen? Kan je daar nog aan het werk, of is hij/zij overtuigd van je onschuld?

Die heb ik nog niet gesproken want eer ik vrij was, was het bedrijf gesloten. Dus die wil ik maandag zeker even spreken, ik wil niet werken voor een baas die mij niet vertrouwt of denkt dat ik zó stom ben, maar ik heb natuurlijk wel de schijn tegen me als mijn alarmcode is gebruikt terwijl verder niemand die heeft

quote:

Op zaterdag 21 augustus 2004 13:52 schreef Jernau.Morat.Gurgeh het volgende:
Als ik jou was zou ik maar eens als de sodemieter een advocaat opsnorren.

Denk je echt dat dat nodig is?? Ik zat er sws al aan te denken en het kan natuurlijk nooit kwaad, want hier krijg ik vast nog wel meer over te horen .

Nee, ik heb de code echt aan niemand gegeven!!

quote:

Op zaterdag 21 augustus 2004 13:56 schreef marchien het volgende:
balen zeg
Maar hoe kan iemand dan aan jou code komen?

Volgens mij mogen ze je telefoon wel in beslag nemen, dat mogen zemet computers in ieder geval wel.

Ik heb wel een vermoeden... Want woensdag avond moest ik werken in mijn eentje, en toen ik aankwam stond het alarm niet aan! Dus ik ben gewoon gaan werken en heb naderhand het alarm ingeschakeld, maar misschien hebben ze met een verrekijker mee gekeken? Degene die woensdag eigenlijk het alarm in zou schakelen was dit "vergeten" en is daarna blijkbaar nog langs gereden, en zag toen mij aan het werk, waarna deze is doorgereden. Ik denk dat die er meer mee te maken heeft