Blof - dalen naar de topEen ongekende passie gedeeld door twee
De straat uit over bergen ja ik neem je mee
langs de afgrond van verwarring sta ik stevig
een vinger op jouw lippen voelt zo hevig
mijn cola fles is bijna leeg
wanneer ik tot een ongekende laagte steeg
maar toch ook daalde naar de top
mijn verbloeming als een startschot is nu eindelijk op
een moment, een tel, een ogenblik alleen
tot jouw schaterende lach in mijn passie verdween
en ik herkende de tranen van onzinnigheid niet
ik schoof het van me af door een roestig vergiet
mijn cola fles is bijna leeg
wanneer ik tot een ongekende laagte steeg
maar toch ook daalde naar de top
mijn verbloeming als een startschot is nu eindelijk op
de bril die ik nu opzet moet mij verlichten
nimmer zal ik voor de ziel van een zwevende zwichten
ongenaakbaar als een clown zonder zijn neus
waarom zijn de levenloze dagen ook zo poreus
de klinkers uit de straat verdwijnen
Those people who tell you not to take chances, they are all missing on what life's about