Ouders; Blundertopic

3 weken terug was ik met mn petekindje bij de Beekse bergen..... meisje is 2 jaar oud.
Ze zegt dat ze moest plassen, dus wij samen naar t toilet, ik eerst, toen zij.
We zijn klaar en zij stormt naar buiten terwijl ik mijn handen eerst ga wassen..........
Ik loop dus naar buiten en roep naar dr dat ze terug moest komen en dr handen moet gaan wassen !!

Kind loopt terug dat hokkie in en ik sta buiten te wachten....... en te wachten......en te wachten....
Dus ikke weer terug naar binnen en roep (in dat volle toilethok!!) een beetje gepikeerd "ben je nou onderhand klaar met je handen wassen?"

Staat daar z'on kleine dreumes van 2 jaar die nog helemaal niet over de wasbak heen kan kijken, laat staan dr handen onder de kraan afspoelen

_{ervaring doet leren zeggen ze}

quote:

Op donderdag 19 augustus 2004 23:44 schreef moussy het volgende:
Boodschappen doen en in de supermarkt staan en bedenken dat je wat vergeten bent? Een kind bijvoorbeeld....... Dat ik thuis kwam lag René nog heerlijk te slapen

Ik had dat andersom, baby even in de maxicosi in een hoekje gezet in de winkel, stap ik na het boodschappen doen op de fiets en blijf haken aan de babymeebeugel. Babymeebeugel?? Owja ik had een baby bij me.

Die van mn schoonouders

Ze gingen met het hele gezin naar de chinees, jongste mee in zn cosie. Maar omdat die zo lekker sliep hadden ze hem met cosie en al onder de tafel geschoven. Na het eten gingen ze naar de auto en toen al het grut in de auto zat gingen ze even koppen tellen , zoals altijd. Alleen deze keer kwamen ze er 1 te kort. Ruud stond nog onder de tafel Mijn schoonmoeder terug naar binnen, zitten er al nieuwe mensen bij het tafeltje, die schijnen erg bezopen gekeken te hebben toen ze Ruud onder de tafel vandaan plukte

Ik heb altijd moeite met overschakelen van borstvoeding naar ander vocht. Maw: het gebeurt me regelmatig dat ik loop te mopperen op een dreinend kind dat gewoon dorst blijkt te hebben...

Of als je verdacht snel klaar bent met de ochtendroutine en dan blijkt dat er twee mannetjes geen verse luier hebben/ niet hebben gegeten/gedronken/hun pyjama nog aanhebben.

Of als je je vinger weer es onder de stront hebt (gelukkig niet te enige). Ik heb dit na 3,5 jaar kind eindelijk afgeleerd trouwens.

Of als je kind zich voor de eerste keer omdraait dit die ene keer blijkt te zijn dat hij alleen op de wasmachine op het aankleedkussen ligt en jij met een nog kokendhete douche in je handen staat bij het badje. Resultaat: verbrande voeten, een halve hartaanval maar een heel kind.

Of als je die ene keer dat je vergeert voor te proeven veuls te heet voer blijkt te hebben bereid.

Of als je loopt te mopperen dat kindlief zo zeurt met eten en als je het zelf proeft het idd oneetbaar/te pittig/te zout blijkt te zijn.

Of als je even snel wilt stofzuigen en met je kont het ene kind omverramt en met de slang de andere onder de tafel veegt.

Of als je er even eentje met een leuk rekenmachientje laat spelen en er opeens zo'n klein batterijtje kwijt is. (Bleek in de auto te liggen, was dus gelukkig niet ingeslikt)

Klink ik al als supermama?

[ Bericht 0% gewijzigd door Mwanatabu op 20-08-2004 11:05:53 ]

Hahahahaha leuk topic!! En ben ook blij dat ik met een hoop dingen niet de enige ben. Het ergste vond ik (op het vallen van de comode na) de eerste keer dat hij van het bed afviel. Ik was in slaap gevallen tijdens een nachtvoeding en toen is Bram zelf uit bed gerold. Die klap is hard hoor dan.

Ook vergeet ik altijd standaard iets mee te geven naar mijn schoonouders, elke keer weer wat anders, en het ergste is dat ik het weet en er op let maar elke keer vergeet ik wel iets. We hebben er nu maar een pak luiers neergelegd en ze hebben zelf slabbetjes, een tuitbeker, billendoekjes, een slaapzakje en neusspray gekocht.

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2004 10:48 schreef Mwanatabu het volgende:
Of als je even snel wilt stofzuigen en met je kont het ene kind omverramt en met de slang de andere onder de tafel veegt.

Ach gos

Zoonlief mocht bij ons wel eens op de stofzuiger zitten, maar de keren dat je die even snel doortrekt en zoonlief tegen de deurpost knotst werden hem een beetje te veel

Nog een erge: verse baby die op je arm zit en zich achteroverwerpt, maar gelukkig heb je nog net op tijd met je tanden z'n mouwtje te pakken zodat hij niet achterover op de grond dendert (andere hand vol met borden ofzo, ik weet het niet meer precies). Maar waarom schreeuwt ie nou toch zo, hij is toch niet gevallen? Oh, omdat er een velletje klem zat in dat mouwtje tussen je tanden. Hoera, Babies Eerste Blauwe Plek.

Die met dat doorduwen met het deurtje trouwens (mijn god, ik herinner me er steeds meer, wat ik allemaal niet verdrongen heb!) had ik ook met de sluiting van het (Hema)fietsstoeltje achter: die wou ook niet echt vast, dus ik duw wat harder, blijken broek (en scrotum) van zoon er tussen te zitten

Babies zouden een bordje om moeten hebben: wacht tot het rode hoofd gedoofd is, er kan nog een poepje aankomen

Dacht ik er net lekker snel bij te zijn om Tobias zijn poepluier te verschonen, heeft ie tot 3 keer toe liggen poepen en plassen op het aankleedkussen. En een lol dat ie had

en wat was je blunder?

anneja je weet 't smakelijk te brengen allemaal!

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2004 12:25 schreef bixister het volgende:
en wat was je blunder?

_{dat probeer ik te verdringen denk ik}
Dat zowel Tobias en ik helemaal onder de poep en plas zaten dus

nou ja ik vind dat meer een geval van gewoon pech. maar lekker is anders!

De tranen lopen me over de wangen..... in tijden niet zo gelachen

Van de stofzuiger is idd heel herkenbaar, toen Freek nog klein was liep ik trouwens regelmatig met hem op de arm en dan stootte zijn hoofd tegen de deurpost....had ik de breedte weer eens niet goed geschat... en niet èèn keer ....

Wat een geweldig topic

Ik stond een keer voor de koelkast en had niet in de gaten dat Eva half naast me was komen staan. Ze kon toen pas lopen en daar was ik nog niet zo aan gewend. Terwijl ik ondertussen aan Jeroen vraag wat hij wil eten en nogal nijdig de koelkastdeur openzwiep, maai ik zo Eva de halve keuken door met de deur.
Ze vloog zo achterover zeg, keihard huilen natuurlijk en ik kon ook niet meer stoppen uit schuldgevoel.

Sorry mensen, hoezeer ik ook met jullie meeleef, die tranen die over mijn wangen bungelen zijn puur vanwege het lachen. Gut, ik kom niet meer bij zeg.
Afgezien van wat poep- en piesincidenten hier nog redelijk blundervrij. Maar ik kom me ongetwijfeld een keertje melden.

Ben laatst wel geschrokken toen ik de woonkamer inliep. Niets aan de hand en ineens zag ik Léon in zijn wippertje liggen. Ik schrok me rot, dacht heel even: "Wat doet dat kind hier?"
IS VAN JEZELF MUTS!!!

Jasper was een weekje oud toen we met hem uit wandelen gingen en ik een oude bekende tegenkwam. Toen ze vroeg hoe hij heette moest ik even heel hard nadenken, ik was zijn naam vergeten

o kan ook wel mee doen hoor.

Mara lekker zoet in het wippertje aan het spelen. 2 tellen later geen Mara meer in het wippertje ligt ernaast ja speeltje gevallen ff pakken. Mama niet vastgemaakt en daar lig je dan.

Kinderwagen vol hangen met boodschappen boodschappen te zwaar en boink kinderwagen met boodschappen en kind stuiteren om. Gelukkig zat ze in de maxicosi goed vast. Maar voelde me verschikkelijk.

Haar in de box zetten en draai me om om kussentjes te pakken voor achter haar ja alles gebarikadeert en boink daar ligt ze voorover met haar snuffert tegen de spijlen.

De ergste waar ik heel erg van geschrokken ben.
Was in de keuken bezig met ontbijt papa zet Mara in haar stoel en dekt de tafel vast. Gaat ff e mail checken en ik voel dat er iets niet goed is. En roep naar hem van joh ze zit te trommelen maar... en ik zie hem op vliegen half ze nek brekend richtign tafel. Zat madam met het brood mes te spelen. En die is zo scherp. Lekker trommelen op het blad van de kinderstoel. Papa had de dag er na nog over.
Ze had niks keek verbaasd dat het werd afgepakt.

Verder heb ik me suf gelachen om jullie verhaaltjes geweldig.

Graaf ff verder want er zijn er in 9 maanden vast meer maar waarschijnlijk verdrongen.

Zoiets met dat mes hebben wij ook wel eens meegemaakt. Coolhunk had een stuk kaas zitten eten en had het steakmes ernaast laten liggen en was in slaap gevallen terwijl Jasper aan het scharrelen was. Ik kwam beneden en hoorde getik op een bord, toen ik keek zag ik Jasper met dat mes spelen

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2004 13:46 schreef coolbabe het volgende:
Jasper was een weekje oud toen we met hem uit wandelen gingen en ik een oude bekende tegenkwam. Toen ze vroeg hoe hij heette moest ik even heel hard nadenken, ik was zijn naam vergeten

Herkenbaar!!
Zo heb ik Bram nog weken Flappie genoemd. En had ik wat moeite met "hij" (vanwege Eva en onze 2 damespoezen). Heel sneu maar gelukkig had ie het nog niet door

Het valt me wel op dat kinderen een hoop kunnen hebben

Er komen steeds ergere bovendrijven

Oudste kon net lopen, en was helemaal in de ban van het grote 'ik ga je pakken' spel. Ik wilde echter met hem douchen. Hij had een tuinbroekje aan dus ik maak de galgjes los. Hij interpreteerde mijn beweging richting hem als het begin van zijn favoriete bezigheid, dus wil wegrennen terwijl zijn broek net op zijn knieen zakt, die ik nog net bij de galgjes vastheb, waarmee ik hem dus ZEER vakkundig pootje haak (als ik het expres had willen doen had ik het niet anders aan moeten pakken, zeg maar). Dus KABAM op de grond, al zijn tanden door zijn lip (gelukkig maar vier ). Bloed overal.

Maar dat was nog niet alles.

Nadat hij enigszins getroost was (leve de moederborst ) zaten hij en ik en de wijde omgeving natuurlijk onder het bloed. Dus toch nog even onder de douche. Het haakje van de douchestang zat al tijden een beetje losjes, en koos juist dit moment uit om het helemaal te begeven. Dus wij stappen onder de douche en BENG douche valt op zijn hoofd. Au, au, au! Op dit punt heeft vriend de verzorging van ons nageslacht maar even overgenomen

Net een heel verhaal getypt valt me computer uit
Nou ja even overnieuw. Hier dan niet een moeder maar een ex-aupair, mag dat ook?

Uiteraard heb ik mijn aupair kindje wel eens van de commode laten vallen. Ik wist echt niet dat hij niet doorhad dat hij daar niet kon draaien, dat deed hij anders nooit

Een hele erge blunder met hem is wel een andere:
In de grote luierverpakkingen (dat waren toen dozen daar) hadden ze een mooi kasteel getekend aan de binnenkant (de heren van pampers bedoel ik). Die kon je dan zelf leuk in elkaar zetten. Dat wilde ik wel voor Marco doen. We waren daar druk meebezig. Tenminste ik dacht we, want terwijl ik geconcentreerd aan het knippen was is hij op de tafel achter me geklommen. De tafel was een glazen tafel die aan het onderstel vastzat door middel van zuignapjes. Nou ja, vast, die lieten dus los als een jongetje van twee teveel aan een kant leunde. Een ontzettende knal was het gevolg. Ik schrok me natuurlijk wild, draai me om en Marco zit daar tussen al die glasscherven en brullen joh.
In een flits heb ik hem opgepakt en ben naar beneden gerend, daar was gelukkig iemand bezig met het huis op te ruimen. Die schrok zich wezenloos toen wij schreeuwend naar beneden kwamen (ja, ik gilde ook de longen uit mijn lijf...). Achteraf viel het allemaal wel mee, Marco had helemaal niets en ik maar een paar scrammetjes.

En hebben jullie al een keer de witte vitrage roze gemaakt??? Per ongeluk een rood truitje van de was ervoor in de trommel laten zitten toen ik de vitrage even wilde wassen bij mijn aupair gezin.
Het enige wat ik kon bedenken was om ze gewoon op te hangen, het stond erg schattig kan ik je zeggen
Dat vond de familie overigens niet bij thuiskomst.

Oef ja, deze is ook erg. We waren een aantal zomers geleden met een hele groep wat drinken op een terrasje. Ze hadden daar van de sta-tafels. (Zeg maar armhoogte). Ik was het zoontje van een vriendin een beetje aan het gekmaken. Deze 1,5 jarige hield er namelijk erg van om keihard rondgedraaid te worden terwijl je hem op je arm had. Dan deed hij zijn hoofd naar achter en je raadt het al, kaboem, tegen de tafel aan. Van schrik laat ik hem vervolgens bijna vallen.
Er kwam gelijk een behoorlijk ei op zijn hoofd, hij heeft nog twee weken met een blauw hoofd gelopen. Je kunt je misschien wel voorstellen dat het bijna 4 jaar heeft geduurd voor ik haar kind weer mocht aanraken...

[ Bericht 0% gewijzigd door sjak op 20-08-2004 16:24:27 ]

Herkenbaar van die deur Leah, dat gebeurde hier ook vaak, vooral als ik Isa aan de borst had en dan even ergens naartoe liep. En ook regelmatig een nieuwe luier vergeten om te doen en dan denken huh wat zit die broek opeens ruim.

Twee maanden terug stond ik op de ladder een lamp te verwisselen, klim van de ladder af en voel iets geks zachts. Was Isa me doodleuk achternageklommen en die trapte ik er dus bijna af. Ze was gelukkig niet boos. Maar ik kan dus niet meer op de ladder als zij erbij is.

En een keer op de Albert Cuyp. Ik stond in een winkel een stofje uit te zoeken, Isa was aan het piepen in de wagen dus ik dacht laat ik haar even iets geven om haar bezig te houden. Vooraan lag een bos lenteuitjes, dus die gaf ik haar. Leuk met die sprietjes enzo. Begint ze na tien minuten keihard te huilen, ze was dat natuurlijk gaan opeten en dat is hardstikke scherp! De hele winkel had ongeveer de slappe lach. Zielig he.

Haha, ik kom niet verder dan het gebruikelijke: kind op de arm en hoofdje tegen de deurpost stoten, vingers tussen de deur, stoer tegen de kraamvisite zeggen: Dit is Britt en dit is Romée, en als de kraamvisite weg is, er achter komen dat je dus de kinderen verwisseld hebt. Maar wel trots vertellen dat je je nooit vergist. Manlief had het voor 3 weken geleden op een verjaardag nog
Nee, raak nooit in de war, dit is eh, ff kijken hoor, Britt. Oh nee. Romée!

Oh ja en 1x in een winkel, de eerste keer stadten met kindertjes, een taxi-met-cosi-en-kind laten staan. Toen ik buiten kwam en manlief op een bankje zag zitten met zo'n zelfde setje ben ik maar snel terug gelopen.