quote:
Op dinsdag 17 augustus 2004 23:27 schreef Tarak het volgende:
In mijn vriendenkring heb ik nu diverse keren gehoord dat de vrouw heel graag kinderen wilde en dat het voor de man niet zo hoefde of dat de man juist absoluut geen kinderen wilde hebben. De vrouw probeert dan heel erg de man "te bekeren" tot het vaderschap. Ook heb ik gehoord/gezien dat vrouwen stoppen met de pil zonder het de man te vertellen, en vrouwen die een ongelukje faken ("ik slikte de pil gewoon en toch werd ik zwanger" maar ondertussen wel al drie maanden geen pil meer geslikt).
Twee voorbeelden:
Die mensen heb ik ook in mijn kennissenkring ja
![]()
Doe je niets aan.... als man moet je maar op de vrouw vertrouwen, ik vind dat heel knap van mijn partner. Ik hou zielsveel van hem, maar de anticonceptie? Nee, die hou ik liever in eigen hand. In mijn ogen moet je als man bijzonder veel vertrouwen hebben in je vrouw
en jaaaa, ik weet dat de meeste mensen er niet zo diep over nadenkenquote:
Eén andere (financieel onafhankelijke) vriendin van me heeft zelfs tegen haar vriend gezegd: Ik wil kinderen, die wil ik van jou. Ik wil zwanger worden van je dus ik ben gestopt met de pil, als je dat een goede reden vindt om bij me weg te gaan, dan moet je dat maar doen"
Dat vind ik niet achterbaks, dat is gewoon eerlijk. Een beetje pusherig, maar die vent kan ook naar het Kruidvat om een jasje te halen.... helaas zijn heel veel mannen in die situatie daar te laks voor, 'het overkomt ons toch niet', en tja... dan blijkt de vrouw dus toch echt zwanger.
quote:
Gaat de keuze voor kinderen altijd in goede harmonie of is er duidelijk sprake van dat de behoefte om kinderen te krijgen (misschien zelfs het idee een gezin te vormen) bij de één groter is dan bij de ander? Is zwanger raken zonder dat je met de man overlegt een rotstreek of bepaald de vrouw alleen of ze zwanger wil worden of niet? Of wordt er misschien helemaal niet over gepraat en is het vanzelfsprekend dat er kinderen komen binnen de relatie?
Hier nog geen kinderen, maar ik heb mister_d wel uitgezocht op het potentiële vaderschap. En ja, dat klinkt wat zwaar, maar het is wel zo
![]()
. Ik heb ook direct gevraagd of hij niet heel negatief tegen kinderen stond. Had hij definitief 'Nee' gezegd, dan was de relatie al in een vroeg stadium verbroken, omdat je iemand niet kunt dwingen en niet moet willen dwingen. Hij wil ze graag, ik ook. Het moment bepalen we samen. En mocht hij geen kinderen kunnen 'maken'? Dan zal dat nooit een reden zijn om de relatie te verbreken, voor mij althans.