25 jaar Madness en 2-Tone

Wie zijn 'wij' en denk je dat een verslag van de avond met de Selecter er in zit ?

"Het was een nachtmerrie"; Jerry Dammers over het pijnlijke maar noodzakelijke vertrek van Exegesis-bekeerling Horace Panter. "Het was een nachtmerrie"; Rhoda Dakar (ex-Bodysnatchers) over de pijnlijke en geldverslindende opnamen van 'In The Studio With The Special AKA'.

"Echt zo'n Conservatieven-uitspraak, 'Vandaag de broekriem aanhalen zodat het morgen beter gaat', maar morgen zal het niet beter gaan. Het zijn altijd dezelfde mensen die de broekriem moeten aanhalen. En wie zegt dat er een morgen is ?"; Suggs in 1985.

3 oktober is het enige Nederlandse optreden van The Beat (met zeventiger Saxa die, wegens kanker, niet altijd aanwezig kan zijn). Voor het laatste nieuws surf naar www.twistandcrawl.com, en met een beetje geluk kom je er achter hoe Dave Wakeling over de Beat van nu denkt.

Individual; voor tourdata van de Selecter surf naar www.ents24.com/web/artist/9293/The_Selecter.html. Ik heb net even gekeken en er staan geen Londense optredens tussen, maar er kunnen altijd data worden toegevoegd. Pauline Black heeft haar eigen site waarop ze interviews afneemt (o.a. met Neville Staple na de breuk van The Specials II) en op haar, eens zo verafschuwde, 2-Tone-verleden terugblikt. www.cwn.org.uk/blackroom.

1) Neville Staple brengt op 25 oktober z'n langverwachte solo-CD uit. De eerste oplage bevat een bonus-DVD met beelden van het Ben Sherman 40th Anniversary-concert van vorig jaar (de beste man werd toen bijgestaan door o.a. Ranking Roger, Carl Smyth en ex-Clash gitarist Mick Jones). Een single verschijnt al op de elfde. 2) De kans is groot dat Madness (of The Dangermen) in november op tournee gaat. Rond Pasen moet hun CD verschijnen.

Recensie: de 2-Tone-special van Q en MOJO besteedt aandacht aan de zes voornaamste bands die met dit label worden geassocieerd; oftewel The Specials, The Selecter, Madness, The Beat, The Bodysnatchers en de door Magnet gecontracteerde Bad Manners. Er zijn interviews, terugblikken op sleutelmomenten en uitvoerige albumbesprekingen (waaronder 'de beste plaat die nooit op 2-Tone is uitgebracht'). Suggs heeft de inleiding geschreven waarin hij herinneringen ophaalt aan 1979, het jaar nul van de ska-rage die Engeland destijds met een zwartwitgeblokt deken bedekte. Naast 2-Tone ska worden er ook enkele hoofdstukken gewijd aan de Jamaicaanse pioniers (en hoe zij in de jaren vijftig, zestig hun muziek meebrachten naar Engeland) en de Amerikaanse skagolf, niet aan No Doubt dat hier wordt afgedaan als 'een verhaal apart'. Ter afsluiting komt Generaal Dammers himself aan het woord. Er valt dus genoeg te lezen en kijken. Wat dit boek niet vermeldt is dat Pauline Black naast haar eenmalige samenwerking met ex-Funboys Lynval en Neville ook een solo-album heeft opgenomen (single: I Can See Clearly Now). En wat zou er toch geworden zijn van ex-Specials-drummer Silverton Hutchinson en trompettist/Ted de Braaksnor Dick Cuthell (even zoeken op Internet) ? Het zou leuk zijn als Aloha een 'offciele' vertaling/bewerking uitbracht.

Het moet nog officieel worden aangekondigd, maar Madness gaat eind november op tournee als The Dangermen. Acht a tien concerten op 'geheime locaties' die geen Greatest Hits-shows zullen zijn. Het Dangermen-materiaal zal als eerste op CD verschijnen aangezien de nieuwe Madness-nummers nog in de pen zitten.

Tribute-band Ultimate Madness is veroordeeld tot een boete van 800 pond omdat ze het copyright op de door Carl's broer Brendan bedachte danspasjes hebben geschonden.***In afwachting van de Dangermen-plaat zijn 'Complete-' en 'Utter Madness' op dubbel-CD heruitgebracht. Ook zijn 'Take It Or Leave It' en 'Divine Madness' nu op dubbel-DVD verkrijgbaar.***Quote van de dag: "Zie jij ons op ons dertigste nog op een podium rondhossen ?" Suggs in 1980.

Op zijn website zegt Carl dat dat van die boete 'a load of crap' is.

Bijna vergeten, gisteren was Lee Thompson van Madness jarig. Hoe was het concert van The Beat eigenlijk ?

Het volgende gesprek met Mark Bedford werd oorspronkelijk geplaatst in de Ierse skazine 'Work, Rest & Play' ten tijde van 'Divine Madness' en de tweede re-release van It Must Be Love. "Er zijn geen plannen voor een Madness-reunie, wel heb ik nog contact met de anderen. Deze week bijvoorbeeld telefoneerde ik met Lee, Chris en Carl. Chris en Lee schrijven nog samen songs (voor The Nutty Boys), Suggs en Mike ook maar sporadisch. We hadden kunnen voorkomen dat Virgin 'Divine Madness' uitbracht, maar in plaats daarvan eisten we betrokkenheid bij de promotiecampagne. Het succes van It Must Be Love heeft me enorm verrast; ik ben erg gevleid dat de mensen het nog steeds willen kopen, maar het leven gaat door en ik heb ook m'n dagelijkse bezigheden. Sinds we uit elkaar gingen hebben we regelmatig geld aangeboden gekregen om nog een keer in Engeland of het buitenland op te treden, we zijn er nooit op ingegaan. Lee, Chris, Carl en Suggs zijn verder gegaan als The Madness omdat ze er de nummers voor hadden, een aantal daarvan waren als demo's opgenomen tijdens de laatste dagen van Madness. Woody en ik zagen het niet zitten om door te gaan en dus hebben we ons aangesloten bij The Voice Of The Beehive. Na verloop van tijd ben ik ook daar opgestapt omdat ik niet meteen weer in een band wilde spelen. Woody daarentegen is wel gebleven omdat het goed verdiende. Naast (mijn huidige band) Butterfield 8 doe ik wat losse dingen, zoals laatst in Parijs waar ik met (ex-) Lloyd Cole & The Commotions-drummer Stephen Irvine aan een soloplaat van Indochine-zanger Nicolas heb meegewerkt. Verder studeer ik voor grafisch ontwerper. Ik hoop dat we nog eens met Butterfield 8 de studio ingaan voor een opvolger van het album ('Glow!') dat we (in 1988) op Go! Discs hebben uitgebracht. Er zijn ongeveer 5000 exemplaren van geperst die nu moeilijk verkrijgbaar zijn. De Terry Edwards Ska Extravaganza (met Chris en Lee) was leuk om te doen, vooral de tweede avond. Het bier vloeide rijkelijk en we waren beter in vorm. Langzamer en sexier, iets waar het bij veel 2-Tone-bands aan schortte omdat het, in de nadagen van de punk, gebruikelijk was om in de vijfde versnelling te spelen. Maar als je de juiste snelheid weet te vinden dan krijg je fantastische, maar nog altijd 'heavy' dansmuziek. Misschien dat al die 2-Tone-bands weer bij elkaar komen omdat er weer volop belangstelling voor is; niks mis mee maar ik doe liever iets uitdagends waar ik ook nog wat van opsteek. Neem nou The Nutty Boys, in plaats van echte ska neigt hun muziek meer naar UB 40. Of Madness weer bij elkaar komt ? Wie zal het zeggen. Als we het doen dan moet het wel heel bijzonder zijn, of anders niet. Het is de vraag of we nog wel die oude nummers kunnen spelen omdat ze fases weerspiegelen die we inmiddels zijn ontgroeid, en bovendien zou het hypocriet zijn. Tijdens onze laatste tournee vonden we het al niet meer leuk om die nummers te moeten spelen; maar ja, we waren het verplicht aan de fans die 10 pond betaalden om ons te zien.

Het is officieel: Madness heeft gisteren een contract bij V2 getekend voor release van een covers-album dat in april 2005 zal verschijnen. Surf naar de nieuwspagina van www.madness.co.uk voor een foto van dit heuglijke feit. Meer details volgen.

Die plaat zal in ieder geval niet worden geproduceerd door Clive Langer en Alan Winstanley.*** Mike Barson heeft drie jaar geleden een nummer opgenomen met No Doubt (Everything In Time) dat het album 'Rock Steady' niet heeft gehaald. Vanaf aanstaande maandag is het verkrijgbaar op een verzamel-CD met B-kantjes en rariteiten.

"En Shakin Stevens mag verdomme wel van het dak springen"; Chris Foreman over de 'Top Of The Pops'-waarschuwing om de onderwaterstunt uit de clip van It Must Be Love niet na te doen.

"I'm Only Sleeping was mijn favoriete Beatlesnummer, maar tegenwoordig kan ik er niet meer naar luisteren zonder eraan te worden herinnerd dat ik het de nek heb omgedraaid"; Suggs in 1998.