Het grote meetzoeker-aanbiddings-topic

[vroegâh ]
Tot ongeveer 1975 was een spiegelreflex een camera uit de categorie 'Leuk als ik de centen er eens voor heb' . Voor het gros van de bevolking goldt toen dat ze simpelweg de centen er niet voor hadden en een spiegelreflex was toen vooral erg duur. Een Praktica LTL-3 kostte bijvoorbeeld een gulden of 800, de latere gelijkwaardige MTL5 ging voor onder de 200 gulden over de toonbank. Bij de Japanse reflexen viel er onder de duizend gulden verdraaid weinig te koop. De Leica M4 viel bijvoorbeeld in die dagen niet op door zijn hoge prijskaartje tussen de spiegelreflexen, het was simpelweg een redelijk alternatief

Toch wilde de massa fotograferen en liefst goed, en daarom werden de meetzoekercamera's op grote schaal verkocht. Echt goedkoop waren ze niet (tot een gulden of zeshonderd) maar ze boden kwaliteit en je kon er meer dan behoorlijke foto's mee maken. Had je dan uiteindelijk genoeg gespaard, dan kwam er een Praktica, een Nikkormat, een Mamiya, een Pentax Spotmatic (of later een K1000) of iets van die strekking. Had je dan nog geld over dan kwam de 135mm in beeld en misschien later een 28.

Na 1975 waren er aantal ontwikkelingen die de fotohobbywereld op de kop zetten:
- Canon doorbrak de duizendguldenbarriere met de AE1 en lokte een prijzenslag uit in de SLR-sector
- In de DDR ontdekte men de populariteit van de Praktica en begon de MTL's tegen afbraakprijzen de markt op te slingeren
- De mensheid had wat meer poen te besteden

De ontwikkeling van de meetzoekercamera's hield op en de een na de ander werd uit produktie genomen ten faveure van de spiegelreflex. De Yashica Electro35 GSN hield het het langst vol totdat ook voor dit juweel eind jaren 80 het doek viel.

[/vroegâh]

Momenteel beginnen een groeiend aantal mensen de meetzoeker uit die dagen weer te waarderen , hetgeen zich onder andere uit in de produktie van onder andere de Voigtlander Bessa's. Die populariteit heeft een paar redenen:

Ze zijn vrijwel onverwoestbaar. Meetzoekers van dertig jaar of ouder kun je desnoods na een winterslaap van tien jaar of meer gewoon weer in gebruik nemen.

Ze zijn heerlijk basic. Nauwelijks features, gewoon rechttoerechtaan fotograferen, daarom zijn ze ideaal om het echte fotograferen te leren, eventueel naast een digitale camera.

Ze zijn kwalitatief hoogwaardig. Als je gaat narekenen met allerhande leuke indexen wat een dergelijke camera heden ten dage zou moeten kosten zou je je regelrecht lam schrikken.

Last but not least: Je kunt er fantastisch mee fotograferen, de optieken die in de meetzoekers zijn verwerkt kunnen zich meestal regelrecht meten met SLR-optieken. De zoomlenzen van tegenwoordig laten ze lachend achter zich, zeker op het onderdeel lichtsterkte.

Je koopt kwalitatief goeie meetzoekers tegenwoordig voor een habbekrats en er zijn er nog heel veel in omloop. Wil je dus weer eens echt old-school fotograferen dan ligt hier je mogelijkheid.

Waarom dan een apart topic

Naast Ouwesok zijn er nog een aantal mensen van hier die een maalvaardige meetzoeker hebben (toch...fotoloog ) en mijn bedoeling is om te laten zien hoe je met dit cameratype op een hoogwaardige manier fotografie kunt bedrijven.

Eerst maar eens een van mijn meetzoekers_{ja ik heb er meerdere} voorstellen:

De Olympus 35SP



De camera kwam in 1972 op de markt en had een bijzondere feature die voor de rest door geen fabrikant ooit op dit type camera is ingebouwd: Spotmeting . De SP was in die dagen een van de duurste meetzoekcamera's. Hij heeft het volgehouden tot 1975, toen de reflexcamera's in zijn prijssector dood en verderf begonnen te zaaien.
Key-feature is echter nog niet de spotmeting maar het objectiefje. Olympus monteerde er een hele fraaie lichtsterke glasklomp voorin:

Belichten doe je met de SP zoals met de meeste meetzoekers met een programma-automaat of met handinstelling. Met de centraalsluiter kun je flitsen op alle tijden en daar gaan we nog een hoop plezier mee beleven .
De Olympus is behoorlijk compact gebouwd voor die dagen en weegt een onsje of zes

Hoe prijzig hij in 1972 ook was, ik kocht dit juweel op een beurs voor de prijs van slechts 10 Euri . Hij gaat de me de komende tijd wat intensiever begeleiden en draagt zorg voor de invulling van dit topic wat de foto's betreft.

De volgende stap (maar die vergt nog enige voorbereiding mijnerzijds) is om eens uit te leggen wat een meetzoeker tot een meetzoeker maakt en om je een kleine impressie van de look and feel van zo'n meetzoeker te geven.

Wie een meetzoeker heeft nodig ik uit om mee de doen en zijn camera eens wat intensiever in te zetten.
Wie er graag eentje wil kan met al zijn vragen hier terecht.

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 18:46 schreef fotoloog het volgende:
....met een gekoppelde afstandsmeter kan je de afstand heel nauwkeurig bepalen door 2 doorzichtige vlakjes in de zoeker in elkaar te laten overvloeien

En dat is dus precies wat de meetzoeker tot een meet-zoeker maakt: De 'coïncidentiemeter', waarmee je pijnlijk nauwkeurig afstand kunt meten. De zoeker is zodanig gebouwd dat het genoemde vlakje in het halfdonker oplicht, het zoekerbeeld zelf is vaak aangekleurd om in contrast te staan met de meetvlek. Daardoor stel je een meetzoeker nog lachend scherp waar je met een MF-reflex al een uur eerder naar huis gegaan was.

De Rollei van fotoloog is dus inderdaad volgens de letter van de wet geen meetzoeker, mijn Canon G5 ook niet, en zelfs de Contax G2 zou je geen meetzoeker kunnen noemen maar een AF-zoekercamera_{toch was de G-serie van Contax wel deels verantwoordelijk voor de meetzoeker-revival}

Ouwesok gaat eens alle creativiteit in de strijd gooien om een indicatie te geven van hoe het meetzoekerbeeld er ongeveer uitziet.

En uiteraard is bij de meet van volgende week ook de Olympus 35SP aanwezig . De week na de meet is er in Doesburg de jaarlijkse outdoor fotograficabeurs waar het doorgaans goed meetzoekers scoren is voor vrij schappelijke prijzen.

quote:

Op zondag 8 augustus 2004 10:57 schreef the-O het volgende:

Wil je er vanaf?

Nope

Overigens ziet het beeld van de meetzoeker er ongeveer als volgt uit (ik heb het even nagetekend in zo maar een opname, toevallig eentje van de Burgers meet)



Je ziet dus een oplichtend kader en een gele vlek in het midden. Die vlek is bij de Olympus rechthoekig, bij de Yashica GSN is ie ruitvormig.
Met die gele vlek stel je scherp. Als je in de gele vlek alle contouren dubbel ziet staat ie uit de scherpte en draai je net zo lang aan je scherpstelring tot je enkele contouren overhoudt ^*

De meeste meetzoekercamera's geven dit zoekerbeeld te zien. Naast wat ik voor je getekend heb zie je meestal nog een indicatie van wat de lichtmeter allemaal van plan is.
Wat ook kan afwijken zijn de hulplijntjes boven en rechts in het kader, die bedoeld zijn voor wanneer je op de kortste afstand instelt(de zoeker kijkt namelijk iets over je beeld heen). Wanneer je camera automatische parallax-correctie heeft zie je tijdens het dichterbij scherpstellen het kader naar rechtsonder bewegen en heb je geen hulplijntjes nodig.

Staat je plaatje eenmaal scherp en gekaderd, dan is het nog een kwestie van één knop .

* _{als je dubbele contouren buiten de scherpstelvlek blijft zien heb je waarschijnlijk teveel gezop'n}

[ Bericht 3% gewijzigd door Ouwesok op 08-08-2004 11:52:42 ]

quote:

Op maandag 9 augustus 2004 19:01 schreef Re het volgende:
ok, leken post. Mijn OM10 heeft ook zo'n leuke scherpstel rondje met 2 vlakken waarna je de zooi kan instellen om een foto te maken

Dat is een instelwig, ziet er ongeveer zo uit als een coïncidentiemeter, maar werkt anders. Dat uit zich er al in dat het het eerste scherpstelhulpje is dat het niet meer doet in een SLR (een van de helften wordt zwart).

De afstandsmeter van een meetzoeker daarentegen werkt op zijn best onder beroerde omstandigheden, je ziet hem dan uiterst prominent in beeld staan.

Wat voor een reflexgebruiker wel even wennen is bij de eerste progingen met een meetzoeker is de neiging om het scherpstellen te vergeten

@Garbageman: Die Yashica midden op de onderste rij...is dat een GX of een CC

quote:

Op dinsdag 10 augustus 2004 00:05 schreef Garbageman het volgende:
Het is een GX. En rechtsbovenin een Yashica Minister D.

Mooi . Ouwesok heeft er ook één . De GX is een regelrecht gevolg geweest van de Olympus 35SP. Niet qua features maar wel qua afmetingen. Tot de intrede van een generatie camera's waar de Olympus in hoorde zag het publiek tot zijn grote vreugde dat het allemaal kleiner kon. Een aantal fabrikanten maakte een kleinere camera door de lens minder lichtsterk te nemen (Ricoh 500, Canonet28). Anderen puzzelden net zolang door tot ze de geweldenaren een kopje kleiner hadden gemaakt en brachten compacte juwelen uit met nog steeds die 1.7 of 1.8 optieken erop. De Yashica Electro35 GX was daarvan een fraai voorbeeld, met een optiek dat regelrecht gewaagd was aan het glaswerk van de Olympus zoniet nog beter was. Helaas kwam de GX te laat in de handel om nog een daverend succes te worden. Een doorontwikkeling van de GX had zelfs al een bijbehorende flitser waarvan de automaat door de lichtmeter in de camera werd aangestuurd

Tegenwoordig is de Achilleshiel van de 35 GX zijn wel erg exotische paartje kwikbatterijen. Zonder die batterijen werkt er dus letterlijk niets meer. Heb je er spanning op staan dan heb je optisch een van de beste meetzoekercamera's van dit type in handen.

De Minister-serie(begin jaren zestig) van Yashica was een aanloop naar de Electro35-serie. De Minister-serie had een ingebouwde belichtingsmeter, de belichting moest je echter met de hand instellen. De optieken die op de Minister stonden waren minder prestigieus dan die van de Electro's (2,8/45). Het echte spektakeloptiek van Yashica stond in die dagen op de tweede tak van de familie: De Lynx14 was voorzien van een puike 1,4 , anders dan de Minister en de Electro35's is de Lynx-serie(Lynx14, Lynx1000 en Lynx-5000) in Europa nooit echt populair geweest. Je ziet de meeste Lynx'en momenteel op Amerikaanse ebay te koop staan waarschijnlijk heeft die Amerikaanse voorlieftde voor de Lynx iets met het uiterlijk van de camera te maken: Kolossaal en lomp_{maar wel mooi}

quote:

Op dinsdag 10 augustus 2004 00:42 schreef Garbageman het volgende:
Rechtsonderin bij die GX staat inderdaad een symbooltje voor een speciaal type flitser. Ik heb nu nog twee werkende bastterijen er in zitten, nog gekocht vóór het kwikverbod....
De GX is in nieuwstaat, de Canonet 1.9 daarboven óók. mét bijbehorende zonnekap.
Linksboven een QL 2.8 en daaronder een QL 1.7
Rechtsonder ligt een ouwe Minolta. (typenummer weet ik niet uit mijn hoofd, ik zit nu op mijn werk, nachtdienst.

Gebruiken die dingen . Film erin, fotograferen en genieten

Overigens is het kwikverbod nog maar één reden dat je zo lastig aan die batterijen komt. Het gaandeweg incourant worden van een aantal met name knoopcellen maakt dat je ze niet meer op iedere straathoek koopt_{maar gelukkig hebben we internet}

quote:

Op woensdag 11 augustus 2004 00:36 schreef Garbageman het volgende:
Je kan ook zelf kleurenfilm in zo'n cassettetje doen.

Als je een tweetal Rapid-cassettes hebt kun je die in een volslagen verduisterde ruimte inderdaad vullen met een eind kleurenfilm .
Voor het ontwikkelen van het geheel ga je dan het beste naar een fotoboer met een minilab en regelt dat je in elk geval je cassette weer terug krijgt, anders kan je je weer blind gaan zoeken voor een vervangend exemplaar.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2004 21:03 schreef ultra_ivo het volgende:
Ik heb tweemeetzoekers, helaas beide niet meer functionerend. Een Canonet die afgelopen maand in Rusland de geest gaf, en een Ricoh die licht lekt. Eenzelfde Ricoh 500G gebruikte ik in Kroatië toen ik daar voor de vredesbeweging vrijwilliger was. In zo'n situatie is een kleine onopvallende en stille camera heel erg handig, je wil niet de aandacht trekken van schietgrage kerels in het groen.

Ivo

Zoals ik al eerder aangaf, kosten de meetzoekers uit de jaren zeuventig momenteel heel erg weinig op beurzen of advertentiesites.

De Ricoh500 heb ik er ook een van gehad, helaas zonder afstandsmeter. Het lensje was niet zo'n lichtkanon als die van de Olympus of de Yashica's, maar tekende werkelijk schitterend. Het laatste topmodelletje uit de 500-serie had zelfs een losse motordrive.

Volgende meetzoekerwensobject van mij is een Russische meetzoeker, puur om eens te kijken wat de grenzen van zo'n ding zijn. Afgelopen weekend in elk geval een Zorki 6 geprobeerd met een griezelig grote meetbasis. Het mechanische gedeelte van de Russische meetzoekers die ik tot op heden in handen heb gehad viel me ongeveer 200% mee.
Nog zo'n probeerseltje moet een Iskra gaan worden, een Russiche 6*6 meetzoeker waarvan iik afgelopen weekend een wildenthousiaste gebruiker sprak.