11 augustus wordt sammy 12 jaar oud, ik vind het helemaal niet leuk....
Gister avond slofte hij door het huis, geen stap te hard, poten niet verder optillend dan hoogsnoodzakelijk en de realiteit sloeg me voor mijn hoofd, je wordt oud sam...
Vandaag hem lekker laten zwemmen, de eigewijze drol moest perse weer even ergens anders heen waar een wat stijlere kant was en ik moest hem er weer ophelpen omdat hij het niet meer trok...
Ik herriner me de tijd dat je uren en uren met hem kon lopen en dat hij je nog aankeek van zullen we nog even, ik herriner me nog de keer dat ik uit school kwam en sam net deed alsof hij nog niet uit was geweest, ik boos op mijn broer die op de bank lag te suffen, kon je niet even met die hond lopen!!!, broer beledigd, ik ben met die hond uitgeweest en we zijn verdwaalt in het bos, ze bleken 5 uur onderweg geweest te zijn
Hij wordt oud, af en toe tijdens het spelen valt zijn achterhand eventjes onder hem vandaan als hij te snel wil wenden en de gedachte aan zijn dood wordt realistisch...
Sammy, mijn eerste eigen hond, ik was 14 jaar toen ik hem kreeg.
Ik herriner me die kleine pup die gelijk bij me op schoot kroop en aan wie ik mijn hart ben verloren, dat hele kleine ventje van amper 3 weken oud met een klein wit vlekje op zijn hoofd.
Ik herriner me de keer dat hij net in een anti vlooien bad was geweest, zijn eerste bad bij de fokker, zodat ik met mijn schoonvader terug moest rijden omdat ik zeiknat was en bevroren zou zijn op de moter.
Ik herriner me dat kleine ventje op een dekentje op mijn schoot toen hij mee naar huis mocht, wat was ik in de wolken!!!
Ik herriner me hoe hij als pup zijnde rond kon razen om dan ineens zo vanuit wild dollen neer kon vallen en in slaap was...
Ik herriner me zoveel en de gedachte dat hij echt, maar dan ook echt oud begint te worden maakt me ergens bang, het laat me realiseren dat er straks een leven zonder hem is, een leven dat ik me amper voor kan stellen.
Zijn snuit is helemaal grijs, hij heeft een waardige oude golden snoet gekregen, maar zijn ogen twinkelen nog van de ondeugd, hij kan er nogsteeds geen genoeg van krijgen om steeds maar weer die stok uit het water te halen, maar als hij rent zie je hem met beide achterpoten tegelijk afzetten en weer slaat de realiteit je om de oren, je wordt oud sam, echt oud....
Honden, werden ze maar net zo oud als ons, dat afscheid nemen zit ik echt nog niet op te wachten, sam je moet maar 20 worden vind ik, ik heb nog lang geen genoeg van je!!!
maar het leven gaat door, bekijk het anders. Er zal vast een nieuwe hond komen, weer een puppy... Wat zul je daar weer een plezier mee hebben.. Daar kan je weer jaren mee vooruit!
Maarja hij krijgt nu iedere dag zwemtherapie(en dat vind hij verschrikkelijk
) dat moet hem helpen zijn spieren sterk te houden en de gewrichten soepel(training zonder zware belasting van de gewrichten).Normaal lieten we hem 1 keer per week zwemmen, maar nu moet het maar dagelijks...
En dat had ik kunnen voorkomen, als ik had geweten dat dit gevaar bestond. Humpie was 7 en nog kerngezond en levenslustig. Hiermee kan ik geen vrede hebben, al is het alweer een kleine 1.5 jaar terug.Eergisteren hebben wij onze poes van 10 in laten slapen die chronische ontstekingen in der bekje had, constant pijn had, nog maar nauwelijks vloeibaar kon eten, plaste waar ze zat en lag. Het is heel naar maar we weten dat het niet onze schuld is en dat zulke dingen niet voorkomen hadden kunnen worden.
Ik hoop dat je Sam 20 jaar wordt en gewoon in zijn slaap overlijdt.
Sam zal niet het eerste dier zijn waarvan we afscheid moeten nemen, maar hij is mijn eerste hondje, mijn eerste "kindje", met hem is alles begonnen...
Mijn eerste eigen hondenliefde...
Mijn broer was een kattenmens, geen hondenmens, sam heeft hem bekeerd.
Hij ging met mijn broer mee toen mijn broer ventjes van 6 jaar trainde op voetbal, je had die ventjes moeten zien rennen, kijken wie sam in kon halen
San was de enige hond die met de akbash van mijn broer kon, op een fotocollage heb ik nog een foto staan waar die 2 spelen, de akbash nog als pup, de foto ziet er heel vervaarlijk uit, schitterende tanden totaal ontbloot, bij de akbash nog maar scherpe puppytandjes, maar wat hadden ze een lol...
Rikidoh, hoe groot en sterk hij ook is, als hij zich een beetje onzeker voelt zoekt hij steun bij sam, de altijd evenwichtige sam die zich nooit van zijn stuk laat brengen.
Ik had me geen betere hond kunnen bedenken als sammy en ik hoop dat ik nog lang van mijn inmiddels bejaarde hond mag genieten..
Mooi stukje zeg!!
Je moet genieten van alles wat ie nu nog heeft..en het afscheid komt altijd onverwachts..
Ik hoop dat ie nog een hele poos bij jullie kan blijven in goede gezondheid.
Nog veel plezier samen.. en verwen hem flink
quote:gewetenloos iemand- verwijderd -
[ Bericht 30% gewijzigd door Phoenixx op 29-07-2004 22:54:36 ]
quote:Zo ken ik er nog wel een paar. Iedereen gaat dood. Weet je vantevoren. Dus mag je nooit verdriet hebben want je had er al rekening mee kunnen houden.- verwijderd -
[ Bericht 36% gewijzigd door Phoenixx op 29-07-2004 22:58:51 ]
Nu is hij 14, bijna 15..
Gaan liggen en opstaan gaan erg traag, hij moet 5x per dag uitgelaten worden, anders houdt hij 't niet meer, heeft overal bulten..
Maar hij kán op zijn momenten nog erg kwiek zijn, heeft geen pijn en speelt ook nog met zijn speeltjes, dus wie weet hoe lang hij nog bij ons is.
You never know..
[/quote]
Tjeempig man, is het je hobby de botte hond uit te hangen ofzo???
Tuurlijk wist ik dat de dag van aftakeling zou komen, dat maakt het nog niet leuk, het is gewoon een opgeschreven overdenking...
Heeft niet met janktrut of niet te maken, je dier wordt ouder, dat is realiteit en dan ga je aan de dood denken omdat die dichterbij begint te komen.
Maar als je het zo'n stomme topic vind wat doe je hier dan???
[ Bericht 40% gewijzigd door Phoenixx op 29-07-2004 23:00:08 ]
Ow meis, wat raakt je posting mij Ik dacht gister nog "Jeetje onze Zito word al 5, hij was nog geen jaar oud toen ik hem leerde kennen!"
En jouw Sam is al een heel stuk ouder. Het lijkt me zo erg om de aftakeling van je dierbare beest te zien... Tuurlijk wéét je het als je aan een dier begint. Je overleeft zo'n beest, je neemt de zorg op voor hem of haar. Die zorg wordt intensiever naarmate hij weer ouder wordt. De hond kan niet meer zoveel aan, niet zo veel meer hebben. Je beste maatje, je moet er niet aan denken en wilt het eigenlijk niet zien dat ook hij/zij ouder wordt en gebreken krijgt.
Het enige dat je kunt doen is Sammy nog een heel prettig leven geven (en ik ben er 200% van overtuigd dat hij het bij jullie al hartstikke fijn heeft).
Misschien maar niet al te veel bij stil blijven staan, lieve Ero.
Heb nu hetzelfde met mn eigen hond, inmiddels ook al een jaar of 15, voor een vuilnisbak vrij uniek zelfs. Hij is ook in een jaar tijd zienderogen afgetakeld, en heeft meer mankementen dan menig omaatje van 87
, maar toch, je ziet dat ie nog geniet van het leven, en dat ie ondanks zn moeilijke momenten wel nog steeds die twinkeling in zn ogen heeft.Ik weet dat het niet lang meer zal duren voor ie definitief afscheid neemt, ik hoop alleen dat ie dit gewoon in alle rust in zn eigen mand kan doen, en dat het niet zover hoeft te komen dat er geen andere keuze rest dan inslapen.
Gelukkig heeft zij tot het laatste moment achter de katten aangerend etc.
de tweede is maar 6 jaar geworden
Nu ik op mezelf woon, heb ik 2 katten. Die van 10 jaar begint ineens een heer op middelbare leeftijd te worden
Maar hij springt nog zo op de schutting van 2 meter hoog, dus ik hoop dat hij het nog heel wat jaartjes uithoudt!
Ik hoop dat je Sammy nog lang bij je blijft!
Ga buiten spelen....
[ Bericht 43% gewijzigd door erodome op 29-07-2004 17:22:24 ]
Een dier verliezen is erg, ook al zie je het aankomen, ik denk dat de machteloosheid het ergste is.
Dat je weet dat je hem niet kan helpen alleen maar kan overstelpen met liefde.
Gisteren heeft hij zichzelf weer in de knoei gewerkt, eerst ging hij achter een meerkoet aan(niet dat hij die ooit kan vangen, maar erachteraan zwemmen is zo leuk), dus ik stond daar een half uur te roepen(goldens en water, wat heb ik vaak staan roepen en roepen, wachtend op een hond die weigerde uit het water te komen
), maar toen hij uiteindelijk klaar was met achter de meerkoet aanzitten kwam hij niet aan land waar hij er gewoon op kon, maar tussen het riet door waar hij vast kwam te zitten in de modder.Het kwam erop neer dat ik tot mijn knieen in de gore blub moest en aangezien het water het dichtste bij was heb ik hem daarheen geholpen, ik door het water heen waden, hij blij zwemmen, stinkend terug naar huis
Goldens, kruisingen tussen honden en varkens zijn het
quote:Op vrijdag 30 juli 2004 09:52 schreef erodome het volgende:
Het kwam erop neer dat ik tot mijn knieen in de gore blub moest en aangezien het water het dichtste bij was heb ik hem daarheen geholpen, ik door het water heen waden, hij blij zwemmen, stinkend terug naar huis
Goldens, kruisingen tussen honden en varkens zijn het
Niet een wolf in schaapskleding maar een varken in hondenkleding
Onze smeerpoets:
Als ze kunnen kiezen tussen een gore stinkende moddersloot en lekker helder water dan kiezen ze de gore moddersloot
quote:Olieslachtoffer?Op vrijdag 30 juli 2004 10:10 schreef DuchessX het volgende:
[..]
Niet een wolf in schaapskleding maar een varken in hondenkleding
Onze smeerpoets:
quote:Helemaal mee eensOp vrijdag 30 juli 2004 10:34 schreef erodome het volgende:
Grijnssssssss, het zou zo 1 van die van mij kunnen zijn, de goorlappen, ze vinden het gewoon leuk om vies te zijn
Als ze kunnen kiezen tussen een gore stinkende moddersloot en lekker helder water dan kiezen ze de gore moddersloot
quote:Op vrijdag 30 juli 2004 12:17 schreef Mobious het volgende:
[..]
Olieslachtoffer?
Nee, een ongelooflijke gore modderpoel in de Zeeuwse duinen 
Hij heeft last van zijn nek, prikje gehad tegen de zwelling en pijn, morgen moeten we er nog 1 halen.
Sam mag de eerste tijd niet zwemmen of wandelen, hij mag alleen in de tuin een plas doen en moet totale rust houden(zal hij erg blij mee zijn, dat gaat nog wat worden...).
Maar dan komt alles goed alhoewel het wel een zwakke plek zal blijven.
Verder heeft hij een bere goede conditie volgens de dierenarts, zijn hartslag is heerlijk kalm dus dat gaat nog jaren mee volgens hem, afgezien van zijn nekje nu is hij in perfecte staat
Ik moet steeds aan jouw openingspost denken als ik met mijn honden bezig ben. Gister hebben we ze heerlijk laten zwemmen en ze hadden zoveel plezier...! Het doet mij nu al pijn om te bedenken dat ze op een gegeven moment te oud worden voor al die dingen waar zo zo van houden...
Overigens een extra motivatie om Senna te laten afvallen; ze weegt nu bijna 5 kilo teveel, dat was een tijd terug 7 kilo te veel. Gister heb ik haar gewogen bij de DA. Ben erg trots op mijn meisje!
Vanmiddag moeten we prednison ophalen, dat moet de zwelling verder wegnemen(hij heeft dus een nekhernia zijn we inmiddels achter).
Ik ben niet zo blij met die prednison(goor paardemiddel is het), maar wat moet dat moet...
Hij is zo verschrikkelijk zielig vandaag....
ellende voor je.........
heb verder niet echt veel toe te voegen aan phoebe
Het doet hem alleen gruwelijk pijn nu(de 2 shots die hij heeft gehad zijn inmiddels uitgewerkt, dus hij krijgt de volle laag over zich heen), hij durft amper te bewegen, jankt het erg snel uit, arme hond...
Ik heb voor hem een "bench" in elkaar geflanst, maar hij ligt nu lekker vlakbij me, kussentje gemaakt van een handdoek voor onder zijn lieve hoofdje en een warme kruik tegen zijn nek aan om de pijn wat te stillen...
Reiki om hem te helpen zich te ontspannen, meer kan ik niet doen nu...
Hij mag de rest van zijn leven geen halsband meer dragen, dus we hebben een tuig gekocht, die komt nu al erg van pas omdat ik kan helpen overeind te blijven als er tijdens het lopen een pijnaanval plaatsvind.
Het is ontzettend zielig, maar de prognose is goed, veel en extreme rust, de zwelling wegnemen, fysiotherapie en dan moet het goed komen, hij zal niet meer de marathon mogen lopen, maar dat was hij toch al niet meer van plan
[ Bericht 25% gewijzigd door erodome op 01-08-2004 14:53:33 ]
succes ero enne geef hem maar een aai van mij Beterschap gewenst van Zito en Senna!
Sterkte hiermee en beterschap voor je hond natuurlijk.Maar zo'n nekhernia ik heb weleens begrepen dat het zou kunnen komen door trekken aan de riem,of heb jij enig idee hoe dit ontstaat?Sam is zijn hele leven een hele enthousiaste hond geweest buiten en hij is vaak gevallen, ergens tegenaan gelopen, over dubbele hekjes gesprongen dat hij het 2de hekje niet haalde(is 3 keer gebeurt, stomme hond vond over hekjes springen leuk, alledrie de keer klapte hij vol met zijn keel op het volgende hekje...
Het zal een samenloop van omstandigheden geweest zijn dat dit er nu uitkomt, dat is vaak zo jarenlang gebeuren er kleine dingetjes die uiteindelijk leiden tot iets dat wel ernstig is...
Vandaag voelt sam zich een stuk beter, gisteren pas in het begin van de avond kregen we de medicatie en dat die werken is duidelijk, het wordt alleen een probleem om hem veel te laten liggen, ik ben nu erg blij met de in elkaar geflanste "bench", sam heeft zoiets van tjeempig mens ben allang blij dat ik weer een beetje normaal kan lopen, laat me toch, maar hij mag niet...
Hoe gaat het met eten, plassen etc?
Drinken doet hij een heleboel, is normaal dat hij dorst krijgt van de medicijnen, plassen gaat(als een puppy dan wel
), maar hij heeft nog niet gepoept, nu heeft ook pas gisteravond laat voor het eerst weer wat gegeten, maar ik zou vandaag nog wel graag wat zien...
Omfg. Ik heb er zelf ook 1, die is nog maar 3 dan, maar ik moet er verdomme echt niet aan denken Doe hem een kus en een aai van me En heel veel sterkte eroMaar we hebben wel al een jonge hond erbij genomen, zodat de pijn, als het zover is, niet al te groot zal zijn, omdat we onze nieuwe hond hebben om het gat op te vullen. Toch zullen we hem missen, onze zwart-witte Puk. Maar volgens de dokter is hij nog kerngezond, dus we hopen hem nog een paar jaar te mogen houden.
Heeft hij die warme dagen doorstaan
Dat maakte de dierenarts bang dat het ipv een hernia misschien wel een tumur was, dus we moesten zijn humeur goed in de gaten houden.
Maar sam was het geleur en gesleur aan hem gewoon mega beu en zelfs een goede golden heeft zijn grens in wat hij kan hebben...
Hij is weer zijn kalme en vrolijke zelf, de eerste dagen waren een regelrechte ramp, de arme hond wist van gekkigheid niet wat hij met zichzelf aanmoest en bleef maar rondjes en rondjes lopen(neurotisch gedrag), het is een hel geweest om hem liggend te krijgen steeds...
Na 2 dagen wist ik het ook niet meer en heb ik de dierenarts gebeld, sam mocht uit de bench om een beetje zijn gang te gaan, vanaf dat moment ging het vooruit...
Ik kon weer tot hem doordringen en hij begon langzaamaan weer naar me te luisteren...
Inmiddels is hij er bijna helemaal bovenop, hij beweegt zijn kop weer lekker(hij was ontzettend blij toen hij erachter kwam dat hij weer over de grond kon schurken
).Maandag gaan we nog een keer voor controle naar de dierenarts, maar ik heb er al het vertrouwen in...
Hij is er nog niet helemaal, maar dat is vrij logisch aangezien de genezings periode tot 6 weken kan duren...
Geef 'm maar ee flinke knuffel en een hondekoekje van me.
Maandag bij de dierenarts geweest, totaal geen pijnreactie meer, dus sam mocht omlaag naar om de dag een half pilletje, als het schema zo door zou lopen zou hij volgende week op om de 2 dagen zitten, maar helaas.....
Donderdagavond zat hij niet lekker in zijn vel, vrijdag was het weer een ramp, hij heeft weer duidelijk pijn, vertoont weer neurotisch gedrag.
Dierenarts gebeld, dosis moest weer verhoogd worden naar 2 pillen per dag.
Verder maar afwachten tot na het weekend.
Vandaag is het net zo'n ramp als gisteravond, overdag gaat het redelijk, s'avonds is het een verschrikking.
Hij blaft en jankt, ik kan amper tot hem doordringen, en het kost enorm veel moeite en tijd om hem rustig te laten gaan liggen, ik kan hem gewoonweg niet helpen of zelfs echt gerust stellen.
De hele dag door is hij zo dwaas als maar kan, dat is echt eng..
Het is alsof zijn rechterkant niet bestaat voor hem, alhoewel het wel prima werkt(als je hem aan de rechterkant roept kijkt hij links bv), hij loopt rondjes, loopt tegen dingen aan en is totaal onzindelijk(het in huis plassen heeft met de prednison te maken zeggen ze, maar de rest doet hij ook als ik er niet continu bovenop zit).
Dit zijn allemaal tekenen van neurologische defecten, tijdelijk hoop ik dan maar, maar dit maakt het wel erg eng, vooral met een kind in huis.
Sam is altijd een extreem betrouwbare hond geweest, nu kan ik nergens van opaan.
Maar dit is allemaal de ramp niet als hij weer beter wordt, maar ik ben zo bang dat ik hem kwijt ga raken, als hij na dit weekend niet verbeterd is zie ik het heel erg somber in, dan wordt het tijd om knopen door te hakken, want die arme hond heeft het echt heel erg slecht, zo kan ik hem niet door laten modderen, maar hem in laten slapen, pffffffiiiiiieeeeuuuwwww dat is niet iets wat je zomaar doet.
Nou ja dit is igg weer even een update, geen leuke helaas.
Ik zit igg megadik in de stress, maar daar kom ik wel overheen...
quote:Veel sterkte en wijsheid Doompje, je ziet gelukkig wel in dat lijden ook niets is, ten eerste niet voor Sam en ten tweede niet vanwege eventuele risico's voor je kind.Op zaterdag 21 augustus 2004 21:30 schreef erodome het volgende:
Het gaat niet goed met sam...
<...>
Nou ja dit is igg weer even een update, geen leuke helaas.
Ik zit igg megadik in de stress, maar daar kom ik wel overheen...
Luister wat je hart zegt en beslis wijs.
Veel Sterkte...... en geef Sam een knuffel.
Ik duim voor je dat hij er toch doorkomt !
sterkte
---
Straks
als ik straks oud ben, ziek en zwak en pijn verjaagt de slaap
als onrust neemt van mij bezit doe dan wat onvermijdelijk is
en laat me gaan ……………de laatste goede daad.
beslis voor mij en wees niet laf
past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf
of uitstel tot het beter past bij een verloren strijd?
ik ben niet bang tijdens die laatste gang
jij loopt niet weg …..je kijkt me aan
je noemt mij bij de liefste naam en houd me stevig vast
vandaag voor het laatste groet ik je met mijn hondenstaart
wat jij liet doen deed jij voor mij, je heb me nog meer pijn bespaart
voor zinloos lijden mij bewaard
een zwaar besluit? nee,huil nu niet
een wijs besluit, dat werd gegrond op een oud en uniek verbond
jij bent mijn baas en ik jou hond!!!!
quote:Kreeg echt kippevel na het lezen van het laatste nieuws.Op zaterdag 21 augustus 2004 21:30 schreef erodome het volgende:
Het gaat niet goed met sam...
Was zo blij om te lezen dat hij er weer langzaam bovenop krabbelde en nu dit....bah..wat kan het leven soms oneerlijk zijn.
Ik hoop zo dat het goedkomt, maar inderdaad jij als enige weet wanneer het echt genoeg is geweest.
Doe wat je hart je ingeeft en vertroetel hem maar lekker !
Met valium, als het werkt, kan hij het nog op een leuke manier een jaartje volhouden...
Pfffffffffffffffff, straks valium halen, vrijdag weer contact met de dierenarts...
quote:* _joepie_ wenst Doompje veel sterkte en duimt voor haar en SammyOp maandag 23 augustus 2004 15:21 schreef erodome het volgende:
Zo, net uitgebreid overleg gepleegd met de dierenarts, sammy krijgt er valium bij om het neurotische gedrag te verminderen/te laten verdwijnen, dat zou heel snel moeten werken, anders zijn de mogelijkheden een beetje op...
Met valium, als het werkt, kan hij het nog op een leuke manier een jaartje volhouden...
Pfffffffffffffffff, straks valium halen, vrijdag weer contact met de dierenarts...
, een jaartje erbij zou wel errug fijn zijn..toch... Maar eerst maar eens zien hoe het gaat lopen, 1 ding is zeker, als het niet goed gaat wordt die hond onder de pijnstillers gezet en dan gaan we naar het strand voor nog een laatste keer...
quote:*zucht* zoiets is echt vreselijk, de hond zie je nog een beetje genieten en dan samen janken in de wind... sterkte Doompje *knuffel*Op maandag 23 augustus 2004 15:34 schreef erodome het volgende:
Dat zou heel fijn zijn, slik......
Maar eerst maar eens zien hoe het gaat lopen, 1 ding is zeker, als het niet goed gaat wordt die hond onder de pijnstillers gezet en dan gaan we naar het strand voor nog een laatste keer...
Sammy heeft nogal een impact gemaakt in de hele familie, iedereen is dol op hem en kent hem ook erg goed(ik had hem al toen ik nog thuis woonde, toen woonde hij half om half zeg maar bij mij en bij wat nu mijn man is, lag eraan waar we sliepen).
De hele familie gaat dus in rouw als die dag aanbreekt
Maar hele goeie vrienden van mij hebben wel een hond en da's m'n grote vriendinnetje, ze wordt helemaal gek als ik kom en dan gaan we lekker lang wandelen samen. Als ik verdriet heb, dan komt ze tegen me aanliggen, af en toe kijkt ze me dan aan met trouwe ogen...zoo lief en zo'n vreselijk goed maatje van me. Ze is nu 7 jaar en ik merk wel dat ze ouder en wat trager begint te worden, maar als ik die zou moeten missen, dan ben ik ook helemaal kapot. Gelukkig is het nog lang niet zover.
quote:En doe je ook wat ik heb gedaan.....Op maandag 23 augustus 2004 15:51 schreef erodome het volgende:
als hij dood moet gaan gaat dat toch al een hele crime worden, ik moet mijn ouders bellen want die willen afscheid nemen, mijn broer is ook helemaal gek op die hond(door sam is hij van een kattenmens naar een hondenmens gegaan), mijn schoonouders willen ook afscheid nemen, oftewel moet de hele familie langsbellen en iedereen zal zwaar overstuur zijn...
Sammy heeft nogal een impact gemaakt in de hele familie, iedereen is dol op hem en kent hem ook erg goed(ik had hem al toen ik nog thuis woonde, toen woonde hij half om half zeg maar bij mij en bij wat nu mijn man is, lag eraan waar we sliepen).
De hele familie gaat dus in rouw als die dag aanbreekt
Nee, ik ga nog wat foto's bijmaken en dan ga ik een fotocollage maken van hem, ik heb er al 1 van het hele gezin en alle dieren, maar ik ga er ook 1 van hem alleen maken...
quote:Eigelijk bedoel ik een crematie.Op maandag 23 augustus 2004 19:36 schreef erodome het volgende:
Een overlijdenskaart maken?
Nee, ik ga nog wat foto's bijmaken en dan ga ik een fotocollage maken van hem, ik heb er al 1 van het hele gezin en alle dieren, maar ik ga er ook 1 van hem alleen maken...
quote:Pffff gelukkigOp maandag 23 augustus 2004 19:47 schreef erodome het volgende:
Nee, hij gaat begraven worden...
Want een hond die z'n hele leven bij je is
heeft iets beters verdiend dan achtergelaten
te worden bij de dierenarts.
Maar als hij ingeslapen wordt dan gebeurt dat thuis, niet bij de dierenarts...
quote:Ik weet er ook alles van.Op maandag 23 augustus 2004 20:06 schreef erodome het volgende:
Dan gaan ze naar destructie, nee dank je, heb dat zelf gezien(dieren ervoor weggebracht), dan ligt je beest tussen slachtafval...
Maar als hij ingeslapen wordt dan gebeurt dat thuis, niet bij de dierenarts...
M'n vader heeft vroeger op in een slachthuis gewerkt.
Hij ziet bijna niks meer, hij hoort bijna niks meer en lopen gaat langzaam en moeilijk. Soms vallen z'n achterpoten gewoon even uit en zakt ie door z'n benen. Zitten kan hij allang niet meer en hij slaapt nu ook heel diep. Spelen wil hij altijd wel nog graag, vooral als de pup (nu bijna anderhalf) wil spelen wordt hij jaloers.
We hebben deze hond al sinds ik 4 was, dus het zou een ramp zijn hem te verliezen, hoe vaak ik me ook heb geïrriteerd aan het uitlaten tijdens de regen. De hond heeft al veel meegemaakt...hij heeft een buiktumor gehad en werd toen kaal, maar al het haar groeide weer aan en hij werd weer wat vrolijker. Eten heeft hij nooit goed gedaan, maar nu hij het eten moet delen, eet ie maar al te graag
Ik hoop dat je hond nog lang leeft en ik wens je veel succes erodome...
Hondjes zijn echt vaak "je kindje" en zie je ze niet als kind dan zijn het wel je beste vrienden, vrienden die trouwheid een nieuwe dimensie geven. Ze liggen voor de douche als je aan het douchen bent, ze zitten voor de wc als je even een boodschap moet doen, ze zitten op je schoot als je tv kijkt en liggen tegen je aan als je slaapt...
quote:Jij zegt het precies goed !Op woensdag 25 augustus 2004 12:08 schreef MikeyMo het volgende:
Hondjes zijn echt vaak "je kindje" en zie je ze niet als kind dan zijn het wel je beste vrienden, vrienden die trouwheid een nieuwe dimensie geven. Ze liggen voor de douche als je aan het douchen bent, ze zitten voor de wc als je even een boodschap moet doen, ze zitten op je schoot als je tv kijkt en liggen tegen je aan als je slaapt...
En de gedachte dat dat ooit verdwijnt is, voor mij tenminste, ondraaglijk.
Ik weet waar je doorheen gaat, ik maak hetzelfde mee als jij.
In een paar weken tijd is mijn kwieke oude wijffie veranderd in een krakkemikkerig dametje.
Het zal niet lang meer duren of ik zal haar moeten laten gaan, dat is het laatste wat ik voor haar kan doen....
( tranen in ogen )
www.indigo.org/rainbowbridge_ver2.html
quote:Wat een lieve site en wat een mooi idee.Op woensdag 25 augustus 2004 18:14 schreef kissa het volgende:
Voor degenen die hun dier verloren hebben of het moeilijk hebben:
www.indigo.org/rainbowbridge_ver2.html
't Past ook helemaal bij datgene wat ik gisteren heb gedaan.
Tijdens de vakantie van mijn ouders, begin deze maand, overleed hun kater. We vonden hem langs de kant van een drukke weg. Wat een periode van ontspanning had moeten zijn, werd een drama. Mijn ouders waren zo verdrietig.
Ze dachten over een andere kat, maar mijn moeder durfde er niet meer aan te beginnen.
Weer de zorg om een dier, weer de angst dat het beestje doodgaat.
Mijn broer en ik staken deze week de koppen bij elkaar en besloten dat het genot van een dier zwaarder weegt dan het verdriet bij het overlijden.
Gisteren vierde mijn moeder haar 55ste verjaardag en haar kadootje was een jonge, rode kater.
7 Weken oud en zo koddig.
Het duurde maar heel even voordat ze over de schrik heen was en het ukkie een plekje in haar hart veroverde. Vanmorgen had ik haar aan de telefoon. Helemaal blij met haar kleintje. Ze hebben hem Doerak genoemd en ook mijn vader is helemaal weg van hem.
Ik heb haar de url van de site gestuurd, met de mededeling: Mick zal je nooit vergeten, maar met dit in je achterhoofd en de zorg voor Doerak erbij is het misschien ietsje makkelijker in te verwerken. Ik kreeg een berichtje van haar terug. Er stond alleen in: JA!
Erodome, hoe is het met Sammy?
*oeps* zag nu pas het berichtje van Nikki met dezelfde vraag.. maar goed
De valium deed helemaal niets, hij knokte alleen maar tegen de pillen, werd niet rustiger.
Zijn linkerkant bestaat nogsteeds niet voor hem en gisteravond heeft hij tot half 12 s'avonds geblaft en gejankt(elke avond dit, ik ben blij dat mijn buren zich begrijpend tonen!!!).
De dierenarts vind het linkerkant verhaal erg vreemd, hij reageerd bv niet op zijn linkeroog, maar hij is niet blind.
Alles werkt dus wel daar, maar hij doet er niets mee, hij loopt, hij doet, maar reageerd niet op zijn linkerkant.
Hij is heel erg bang dat het echt tussen zijn oren zit, in zijn hersenen.
Zijn nekprobleem is wel over, maar daar hebben we maar erg weinig aan nu.
Het is dus een regelrechte ramp allemaal...
De dierenarts wil nog een paar kleine dingen proberen, nu voor het weekend heeft hij fenobarbital meegekregen(epeleptie medicijnen), dat moet het tussen zijn oren wat rustiger maken.
Verder nog meer doxoral(antibiotica) en de prednoral doorzetten in de extreem hoge dosering.
Maandag moeten we weer naar de dierenarts, dan wordt er bloed afgenomen en ik moet een urinemonster meenemen, dan wordt zijn lever even nagekeken voor de zekerheid, aangezien defecten daaraan ook hersenaandoeningen met zich mee kunnen brengen.
Verder is er een mri-scan voorgesteld, maar daar zien we vanaf omdat dat verder weinig zin heeft, je kan dan wel zien of er wat fout zit in zijn hersenen, maar daar valt dan toch niets aan te doen, dus dat is alleen een bevestiging(die een paar 100 euro kost).
Dit moet gaan werken, en de bloed en urine test dan nog en dan is het op, dan zijn alle mogelijkheden uitgeput....
We zien het somber in, heel erg somber, de dierenarts is ook alles behalve positief, maar ziet het wel zitten dit nog te proberen, alles in acht nemend(iets in de hersenen geeft nu eenmaal een verhoogd risiko op agressie en dat soort ongein).
Ik hoop dat alles goedkomt, maar soms gaan dingen nou eenmaal niet zoals je zo graag zou willen.
Want anders leefde mijn hond nu ook nog.
Ik weet dat het erg moeilijk is om een/de beslissing te nemen.
Ik leef met je mee
Alleen een wonder kan hem nog redden, maar daar rekenen we niet op...
K*tzooi.........
( ik heb vanmiddag afscheid genomen van mijn lieve wijffie )
En tnxxxxxxx
Sterkte
quote:Wat vind ik dit kl*te om te lezen zeg !Op maandag 30 augustus 2004 20:45 schreef erodome het volgende:
Donderdag ochtend voor het laatst s'ochtens naar de dierenarts, hij heeft een hogere dosering gekregen van dat epeleptiespul om tot dan goed door te komen en na nog een laatste controle komt de dierenarts eind van die middag thuis langs om hem in te slapen...
Alleen een wonder kan hem nog redden, maar daar rekenen we niet op...
K*tzooi......... :'(
Ik had zo gehoopt dat hij er weer bovenop zou komen!!!
Schrale troost, maar jij kunt tenminste wel zeggen dat jullie ECHT alles hebben geprobeerd wat er te proberen viel, zijn tijd is gekomen denk ik dan maar.
Sam heeft echt geboft hoor met zo'n baasje !
Veel sterkte en geef Sam nog maar een hele dikke knuffel.
Geniet nog maar van hem zolang het nog kan.
Dikke kus voor jullie allemaal
ik weet zeker dat hij het fijn heeft gehad bij jullie!
heel veel sterkte met alles
Heel veel sterkte
en uiteraard wens ik je alle sterkte die je nodig zult hebben, bedenk je donderdag dat heel FOK achter je staat (ik iig) hele dikke knuffel
[ Bericht 74% gewijzigd door GewoneMan op 31-08-2004 00:02:57 ]
quote:Ik vind het linkerkant verhaal van je DA heel vreemd, voor zover ik het weet is dat als er iets met de linkerkant van de hersenen zou zijn...Dit zich kruist in de nek, dus zou de DA zijn re. oog moeten onderzoeken...[b]De dierenarts vind het linkerkant verhaal erg vreemd, hij reageerd bv niet op zijn linkeroog, maar hij is niet blind.
Alles werkt dus wel daar, maar hij doet er niets mee, hij loopt, hij doet, maar reageerd niet op zijn linkerkant.
Hij is heel erg bang dat het echt tussen zijn oren zit, in zijn hersenen.
Zijn nekprobleem is wel over, maar daar hebben we maar erg weinig aan nu.
In elk geval veel sterkte!!!
May I go now?
Do you think the time is right?
May I say goodbye to pain filled days
and endless lonely nights?
I've lived my life and done my best,
an example tried to be.
So can I take that step beyond
and set my spirit free?
I didn't want to go at first,
I fought with all my might.
But something seems to draw me now
to a warm and living light.
I want to go
I really do.
It's difficult to stay.
But I will try as best I can
to live just one more day.
To give you time to care for me
and share your love and fears.
I know you're sad and afraid,
because I see your tears
I'll not be far,
I promise that, and hope you'll always know
that my spirit will be close to you
wherever you may go
Thank you so for loving me.
You know I love you too,
that's why it's hard to say goodbye
and end this life with you.
So hold me now just one more time
and let me hear you say,
because you care so much for me,
you'll let me go today
Mooi,heel mooi............
Sinds gisteravond begon sam wat op te knappen, vanmorgen was mijn hondje terug op aarde, ik heb heerlijk geslapen zonder geblaf, sam is bij de tijd, attent, begint weer wat op links te reageren, loopt stukken uit zichzelf rechtdoor...
Vanmorgen bij de dierenarts geweest voor wat zijn laatste controle zou zijn, de dierenarts is helemaal happy met de verbeteringen, dat had hij niet meer verwacht, maar om een lang verhaal kort te maken, de dierenarts geeft hem een hele goede kans...
Sammy blijft leven!!!!!!!!!!!!!!!
Doompje danst door de kamer van geluk...
Heb veel aan jullie gedacht de laatste dagen.
Geef Sammy maar een aai over de bol van me..
jullie verdienen het echt om hem nog wat langer bij jullie te hebben
quote::') :') :') :') :') :') :') :') :')Op donderdag 2 september 2004 09:34 schreef erodome het volgende:
Goed nieuws!!!!!!!
Sinds gisteravond begon sam wat op te knappen, vanmorgen was mijn hondje terug op aarde, ik heb heerlijk geslapen zonder geblaf, sam is bij de tijd, attent, begint weer wat op links te reageren, loopt stukken uit zichzelf rechtdoor...
Vanmorgen bij de dierenarts geweest voor wat zijn laatste controle zou zijn, de dierenarts is helemaal happy met de verbeteringen, dat had hij niet meer verwacht, maar om een lang verhaal kort te maken, de dierenarts geeft hem een hele goede kans...
Sammy blijft leven!!!!!!!!!!!!!!!
Doompje danst door de kamer van geluk...
Meid ik zag het topic net pas weer en al lezende door de treurige berichten kom ik bij dit geweldige bericht!! Ik zit met tranen in mijn ogen IK BEN ZOOO BLIJ VOOR SAM EN JOU!!!!!!!!!
Sam go!!! Zo doorgaan beestje!!!
En Anja, bedankt voor dit schitterende gedicht, de tranen zitten weer hoog.
quote:Op donderdag 2 september 2004 09:34 schreef erodome het volgende:
Goed nieuws!!!!!!
Sammy blijft leven!!!!!!!!!!!!!!!
Doompje danst door de kamer van geluk...
quote:Proficiat joh!! Lekker van elkaar genieten!Op donderdag 2 september 2004 09:34 schreef erodome het volgende:
Goed nieuws!!!!!!!
Sinds gisteravond begon sam wat op te knappen, vanmorgen was mijn hondje terug op aarde, ik heb heerlijk geslapen zonder geblaf, sam is bij de tijd, attent, begint weer wat op links te reageren, loopt stukken uit zichzelf rechtdoor...
Vanmorgen bij de dierenarts geweest voor wat zijn laatste controle zou zijn, de dierenarts is helemaal happy met de verbeteringen, dat had hij niet meer verwacht, maar om een lang verhaal kort te maken, de dierenarts geeft hem een hele goede kans...
Sammy blijft leven!!!!!!!!!!!!!!!
Doompje danst door de kamer van geluk...
quote:Graag gedaan.Op donderdag 2 september 2004 15:42 schreef kissa het volgende:
Jeetje, wat ben ik blij voor Sammy en jullie
En Anja, bedankt voor dit schitterende gedicht, de tranen zitten weer hoog.
Ik kreeg het van iemand toen ik mijn hond heb laten inslapen. Dat was 16 juli dit jaar. Nog maar pas dus eigenlijk...
Het duurde bij mij een week voordat ik het helemaal kon lezen....
Maar ik vond het toch enorm mooi.... en het klopt ook zo.
Ik heb mijn hond maandag moeten laten inslapen. Vandaar de tranen.
Ik heb het gedicht doorgestuurd naar een vriendin die haar hond een paar weken geleden heeft verloren....
Maar ipv op de dierenarts wachten zaten we vanmiddag lekker in het hondenbos(we hebben hier vlakbij een losloopgebied in een groot bos) en sammy heeft gespeeld!!!!!!!!!!!!!
Het gaat niet snel allemaal, zijn achterhand is nog erg zwak(ook van de medicijnen die hem wat suf maken), maar hij speelde echt, had gewoonweg echt lol...
Jezus zeg en dat op de dag dat hij ingeslapen zou worden, als alles normaal was doorgegaan had ik nu mijn ogen uit mijn kop gejankt van verdriet, nu zat ik met tranen in mijn ogen van geluk te kijken hoe hij speelde met mijn zoontje...
, ook voor Sam.....en dat hij nog een flinke tijd bij jullie mag blijven. Hee wat tof voor je zeg! quote:Op donderdag 2 september 2004 09:34 schreef erodome het volgende:
Goed nieuws!!!!!!!
Sinds gisteravond begon sam wat op te knappen, vanmorgen was mijn hondje terug op aarde, ik heb heerlijk geslapen zonder geblaf, sam is bij de tijd, attent, begint weer wat op links te reageren, loopt stukken uit zichzelf rechtdoor...
Vanmorgen bij de dierenarts geweest voor wat zijn laatste controle zou zijn, de dierenarts is helemaal happy met de verbeteringen, dat had hij niet meer verwacht, maar om een lang verhaal kort te maken, de dierenarts geeft hem een hele goede kans...
Sammy blijft leven!!!!!!!!!!!!!!!
Doompje danst door de kamer van geluk...
Het is fijn om dit te lezen.Ik ben echt blij voor je
hoest nu met je scheetje?
Gisteren lekker met een bal gespeeld, vanmorgen zat hij vast in de kelderkast...
Dat hadden we nog nooit meegemaakt hier, maar hij krijgt mega honger van de medicijnen en wilde naar de zak hondenvoer toe, heel sneaky is hij de kast ingegaan, maar eruit lukte niet met dat steile trappetje
quote:Wow super super super!! Meid ik ben zo blij voor jullie!!!Op dinsdag 7 september 2004 19:35 schreef erodome het volgende:
Het gaat steeds beter, hij wordt stout zelfs!!!
Gisteren lekker met een bal gespeeld, vanmorgen zat hij vast in de kelderkast...
Dat hadden we nog nooit meegemaakt hier, maar hij krijgt mega honger van de medicijnen en wilde naar de zak hondenvoer toe, heel sneaky is hij de kast ingegaan, maar eruit lukte niet met dat steile trappetje
Dat hij maar lekker mag genieten van zijn leven
Mooi zo!