BABYBEL IS GEBOREN!

Het heeft even geduurd maar daar is ze hoor, JOLIE voorheen ook wel bekend als beebje is geboren! Ze is geboren op 25 juli om 23:30.



De eerste foto. 4080 gram.

Het is allemaal nogal heftig gegaan. Zaterdagmorgen naar het ziekenhuis voor CTG scan, daar zijn ook de eerste weeën. Ruggenweeën… Er wordt gel ingebracht om de weeën op te wekken. Daarna gebeurd er een hele tijd niks, krijg visite en zit te wachten. S avonds komen twee vriendinnen een spelletje Monopoly spelen, ik krijg weer weeën. De verloskundige zou komen om te controleren, nog geen ontsluiting. De weeën komen al gauw om de 6 minuten, vanuit m’n rug. Ik kan niet liggen alleen maar lopen. De pijn is erg. De verloskundige heeft geen tijd meer om te komen kijken. Ik moet tot morgen afwachten.

Zondagmorgen 25 juli 10:00 uur, controle door verloskundige. Baarmoedermond is rijp, besloten wordt om te gaan inleiden. De weeën komen al heel gauw en snel, ruggenweeën in combinatie met gewone buikweeën komen om de 2,5 minuut, maar de ontsluiting wil niet vlotten. Ik voel me ziek en zwak. Na een uur te hebben gedouched gaat het wel weer wat beter. Maar om half 3 komen de weeën zo snel en pijnlijk dat ik 2 keer achter elkaar flauwval, de verloskundige besluit dat dit niet zo kan en vraagt wat ik wil. Wil ik gewoon bevallen? Ja dat wil ik….Ik krijg een verdoving, de weeën moeten afnemen. Ik begin door de verdoving behoorlijke wartaal uit te slaan en de weeën nemen niet af, komen alleen maar sneller alleen de pijn is iets minder. Ik val in slaap maar wordt om de 2 minuten wakker van de weeën. Na een klein uur nemen de weeën weer toe, ik heb dan 4 cm ontsluiting. De weeën gaan aan 1 stuk door, dit duurt tot 20:00 uur s avonds tot ik weer 2 keer flauwval. Er wordt weer verdoofd, verloskundige vindt dat de pomp veel te hoog is ingesteld vanmorgen. Maar daar is nu niks meer aan te doen. Door de verdoving heen gaan de weeën wel door. Ik kan bijna niet meer en lig dan ook aan één stuk door te huilen. Het gaat nu heel hard, de weeën hebben bijna geen hoogtepunten, zo sterk zijn ze. Daphne, mijn vriendin die bij de geboorte aanwezig was raakt een beetje in paniek omdat ik allemaal onzin uitsla. Rond 23:00 uur komt de verloskundige, volledige ontsluiting ik mag gaan meepersen. Omdat ik bijna niet meer kan besluiten we een pauze in te lassen. Maar om 23:15 kan ik er niet meer tegen….bij de tweede perswee wordt ze al geboren, het is dan 23:30.

Jolie begint meteen te gillen, ondanks het flauwvallen en het en de verdovingen gaat het prima met haar. Ik krijg 1 hechting en ze wordt aangelegd om te drinken, ze pakt meteen. Ze drinkt even en word dan gewogen en aangekleed. Ik word onder de douche gezet en word dan pas weer een beetje wakker. We worden op een kamer neergelegd, het is kwart over 1 s nachts. Jolie wordt weer aangelegd en ik val door de verdoving in slaap. Als ik weer wakker wordt laat ze los, het is dan 2 uur. Daarna drinkt ze nog een half uur aan de andere borst. Rond 4 uur begint ze heel hard te huilen, de assistente haalt haar van de kamer omdat spontaan 2 andere babies beginnen te huilen. Om half 8 wordt ze weer bij me gelegd, ze drinkt ruim een uur, alles is goed we kunnen naar huis. Om half 11 zijn we thuis en om 13 uur komt de kraamhulp, een goede vriendin van mij.

Kortom, het was heel erg heftig, maar het is uiteindelijk goed verlopen. Jolie is een wakkere baby, heeft vandaag maar een uurtje geslapen. Ze is heel sterk en ze kijkt alle kanten op. En ik, ik ben trots.