Zomergasten 2004, deel 2

Ik vond mevrouw Van Royen zo vreselijk oppervlakkig. Ik had de hele tijd het gevoel dat ze een soort rol speelde: de vamp, de slet van vroeger, maar ook de moeder en vertrouwde echtgenote. Pas toen het ging over de zelfmoord van haar vader werd ze iets persoonlijker en liet ze iets meer van zichzelf zien. Maar ook dat deksel ging snel dicht door een paar opmerkingen richting de kijker te slingeren.

Wat de fragmenten betreft: viel me tegen. Een ejaculerende vrouw, moeten we het daar vandaag over hebben? Op internet kun je overal live onthoofdingen zien, da's pas heftig.
Ik hoop dat Rottenberg volgende week wat interessantere dingen te melden heeft.