Beefcake, ja het kan trouwens nog heel makkelijk dat je een postnatale depressie krijgt. Het is een onbalans van je hormonen blijkbaar.
En hier nog even mijn laatste post:
Nou meiden, ik zit hier een beetje te
. Dikke 
en bedankt voor de lieve woorden.Neem de tijd om de boel weer op orde te krijgen wijffie!
Ik wens je heel veel sterkte, als ik kijk naar hoe naar ik me soms al kan voelen van alles, wil ik haast niet weten hoe rot jij je moet voelen. Praat er maar lekker veel over, hier en tegen je naasten, als je daar behoefte aan hebt.
Dikke kus
Ik werkte 3 dagen en deed nog steeds net zoveel in huis en eromheen dan toen ik volledig thuis zat met Josh. En nam soms nog meer aan. Te hectisch, ik heb op die manier gewoon mijn eigen web gesponnen en zit er in vast.
Dus als jij van jezelf weet dat je er gevoelig voor bent, dan zou ik zeker uitkijken.
Het voelt voor mij verlammend, ik probeer vrolijk te zijn maar ben het helemaal niet. De enigste persoon die een lach op mijn gezicht kan toveren is Joshua.
Ik heb inmiddels weinig andere keus dan het echt rustig aan doen: gister constateerde de huisarts dat het carpaal tunnel syndroom nog steeds flink aanwezig is in beide handen, en ik loop nu dus met steunverbanden om. Overdag alleen rechts, 's nachts ook links, om te voorkomen dat mijn polsen dubbel liggen. Wel wennen hoor, kan nu weer een flink stuk minder voor mijn gevoel, al is het natuurlijk voor het goede doel.
voor jullie!
Lewis, ik moet echt slikken als ik jouw verhaal zo lees. Ik herken mezelf er niet in, maar mijn hart gaat echt naar je uit. Gelukkig heb je aan Joshua een zonnestraaltje in huis die je op de been houdt. Hoe lang moet je die medicijnen eigenlijk nemen? Of is dat nu permanent?
veel succes!Pluis dat valt voor jouw niet mee zeg als je je niet goed kan bewegen. Ik ken iemand die dit ook heeft en zij heeft vaak heel veel pijn. Maar goed, meid hou je taai.
Ik wilde ook borstvoeding geven, maar was al zo ver heen dat het niet meer MOCHT van de dokter en wel vanweg 2 redenen:
- ten eerste 'MOEST' ik medicatie nemen omdat ik al te ver weggezakt was
- en ten tweede MOEST ik ook rust nemen. Rust die ik met borstvoeding nooit zou kunnen krijgen omdat een te groot deel van de verzorging op mijn schouders terecht zou zijn gekomen.
Het personeel in het ziekenhuis was trouwens geweldig . Ik lag op de psychiatrische afdeling met een eigen kamer en twee bedden. Mijn man heeft 5 weken lang elke nacht bij mij in het ziekenhuis geslapen om bij mij en Indy te kunnen zijn (en hij reed dus ook elke dag 2,5 uur heen en 2,5 uur terug naar zijn werk....). Indy lag op de babyafdeling. De eerste dagen heeft de verpleging de verzorging bijna geheel op zich genomen. Mijn man deed de voeding om 9 uur en ik deed geloof ik ook een voeding en haar in bad.
Langzamerhand werd dat opgevoerd naar de hele dag voor Indy zorgen. Na 5 weken werd ik beter verklaard en mocht ik naar huis.
Het was best zwaar, maar ik ben er van overtuigd dat deze handelwijze mijn redding is geweest. Ik ben iemand die maar doorgaat en doorgaat en had zelf nooit de tijd genomen om rust te nemen. En eerlijk gezegd kon ik ook absoluut niet meer thuisblijven. De depressie had me te ver in zijn greep.
Een heel verhaal, en ik wil ook niet zeggen dat het bij jou zo zal gaan. Maar ik hoop dat je goed voor jezelf zorgt en in de gaten houdt dat JIJ nu even het belangrijkste bent. Alleen dan kan je goed voor je kind zorgen.
Ik hoop gewoon dat het niet zover gaat komen dat ik van de bv af moet en aan de medicijnen, want dan baal ik toch wel heel erg.
Jullie hebben het alles behalve makkelijk, ik hoop echt dat het er snel beter uit gaat zien!
Ik vind het heel akelig voor je dat je het zo moeilijk hebt.
Het valt ook allemaal echt niet mee he!
Jammer dat je huisarts je niets wilt geven dat je een beetje kan ondersteunen.
Wel fijn om te lezen dat je goed hulp hebt en dat ze je in de gaten houden!
Verwacht niet direct teveel van jezelf hoor, dit heeft echt zijn tijd nodig.
Dikke
van mij!
)Heel veel sterkte lieve Lewis, en denk goed om jezelf!!!!
Maar ja toen ik het dus uitlegde aan mijn schoonmoeder, (die overigens echt vol begrip is alleen wel een rare manier heeft van ermee om gaan) huilend aan de telefoon begreep hij toch ook wel dat het ernst was. Mijn schoonmoeder had dus het advies dat elke vrouw dit wel heeft na de geboorte van een kindje en dat het ook vanzelf weer over gaat. You just get on with it zei ze. Of in andere woorden, ga gewoon door met je dagelijks leven, werken, zorgen enzovoorts. Al bedoelt ze het goed, het werkt voor mij gewoon niet zo.
Maar goed, op het moment weet ik het gewoon even niet wat te doen. Ik probeer mijn eigen sterk te houden, en jawel zondag hebben we Joshua's doop. Er komen zo'n beetje 40 mensen nadien. Ik zie hier dus vreselijk tegenop en al tijden, maar goed niet veel aan te doen vrees ik. Als het voor mij dan echt niet gaat, dan kunnen ze allemaal de boom in maar dan ga ik naar het huis van mijn schoonouders. En die wonen hier heel vlakbij.
Ik kamp eveneens met een depressie. En dat is zwaar, erg zwaar. Zeker als je een gezin hebt, en de verantwoordelijkheden zo groot zijn/voelen.
Uitleggen hoe je je voelt, aan iemand die op geen enkele manier bekend is met depressie is erg moeilijk. Ik heb dat ook gemerkt. Daarom heb ik, toen ik naar de huisarts ging, vriendlief meegenomen. Is dat voor jou/jullie wellicht ook een idee? Misschien dat Paul dan iets meer doorkrijgt hoe ernstig het is?
Neemt je huisarts je overigens wel voldoende serieus, voor jouw gevoel?
En dan nog iets. Ik ben enorm pro-borstvoeding. Had er zelf ook erg veel voor over om het te laten slagen. Maar niet ten koste van álles. (in mijn geval waren het destijds andere redenen waardoor ik met de b.v. stopte). Weeg alsjeblieft héél goed af, medicatie vs borstvoeding.
Wees zuinig met jezelf, meisje. Zorg dat je niet van de regen in de drup raakt. Trek alsjeblieft tijdig aan de bel, welke bel dan ook.
Heel veel sterkte!!
Enne, Lewis, helaas word je van 'je sterk houden' niet meer beter. Sterker nog, de kans is groot dat je daardoor alleen nog maar zieker wordt (ik weet waar ik het over heb, zie mijn eerdere post over maar doorgaan). Al ben ik bang dat je dit eigenlijk niet wil horen/lezen.
En Pluis: hoe is het nu met jou?
[ Bericht 8% gewijzigd door Tinkepink op 16-07-2004 09:57:51 ]
Maar ik blijf op mijn hoede...
Toen ik van de week naar het cb ging, en vertelde hoe ik mij voelde, zeiden ze heel zacht dat voel je als er een postnatale depressie aankomt. Ze wist ook precies mijn zinnen af te maken en te beschrijven hoe ik mij voelde. Maar ik ken de symptomen zelf en heb me al meerdere keren down gevoeld ook al wilde ik er niet aan. Ik ontken helemaal niks meer en doe echt wat het beste voelt/is voor mijzelf. Heb jammer genoeg veel ervaring met depressies.
Vanmorgen kreeg ik een telefoontje van 1 van de health visitors en die zeiden me dat ze nog steeds probeerden om mijn eigen health visitor te pakken te krijgen. Alleen is nu op vakantie. Ook hebben ze gezegd om de bv nog niet te stoppen, want er zijn toch echt wel middelen om het anders aan te pakken. Ik vertrouw erop dat zij me dit niet zomaar melden, ze hebben ervaring genoeg lijkt mij met andere vrouwen. Alleen is mijn dokter diegene die stug is en geen medicijnen wil geven. Hij is ook echt vrijwel de enige hier in de omgeving die daar moeilijk over doet. Dus ik wacht netjes op mijn eigen health visitor om me te contacten (ze is volgende week terug) en die gaat dan hopelijk in overleg met mijn huisarts. Zij werken samen in de praktijk voor de babykliniek.
Ondertussen ga ik vandaag even naar de drogist om te kijken of ze niet iets hebben op natuurlijke basis om me te kalmeren voor die paar dagen. Of het helpt is dan een tweede, maar ik zit zeker niet stil. En het van me af schrijven helpt me ook al heel wat.
Tinkepink, bedankt voor je uitleg. Ik probeer ook zeker te doen wat het beste voor mij is. En 1 ding heb ik wel geleerd in al die jaren van depressies, dat is dat je het nooit weg kan drukken. En dat doe ik ook zeker niet. Ik probeer alleen maar zo normaal mogelijk te leven, en heb daarbij steun van familie.
Sterkte! En jij ook Pluis! Dat huilen blijft moeilijk he? Dat is misschien wel waar ik het meest tegenop zie de komende tijd (en het nachtvoeden, en de combinatie met de zorg van Indy....) let maar even niet op mij, ik heb ook een dipje
quote:Lewis: geweldig dat je de steun hebt van je familie. Ook al zit je in een lastige situatie, het wordt daardoor wel iets 'dragelijker'.Op vrijdag 16 juli 2004 11:43 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Pluisje, dat herken ik ook wel hoor. Pure vermoeidheid. Doe rustig aan hoor. En ik zat van de week nog te denken dat als jij een hulp in de huishouding kan krijgen, daar zou ik denk ik toch wel gebruik van maken. Als het je helpt, dan is dat toch mooi meegenomen. Je hebt al genoeg aan jezelf en Tobias, laat staan het huishouden erbij. Maar goed dit is bedoeld als positief zetje
Tinkepink, bedankt voor je uitleg. Ik probeer ook zeker te doen wat het beste voor mij is. En 1 ding heb ik wel geleerd in al die jaren van depressies, dat is dat je het nooit weg kan drukken. En dat doe ik ook zeker niet. Ik probeer alleen maar zo normaal mogelijk te leven, en heb daarbij steun van familie.
En Pluis: als je huishoudshulp kunt krijgen, altijd accepteren!!! Ik heb nu ook hulp, om te voorkomen dat ik weer depressief word (heeft bij mij o.a. met uitputting en hormonen te maken). Het is niet altijd leuk, een vreemde in huis, maar 8 van de 10 dagen komt de hulp echt als geroepen!
Heb dus van de week toch met Léon en de maxi-cosi gesleept een paar keertjes. Leek me niet zo erg, 6 weken zijn bijna om en ik voelde me goed. En het was van het huis de auto in en vervolgens door iemand anders hem eruit laten halen.
Maar is toch niet goed gegaan.
Buik voelt weer bont en blauw. Stom stom stom 
Het voelt niet anders als gedurende de rest van het herstel. Zelfde bont en blauwe gevoel als in de middelste week ongeveer. Dus ik hang niet gelijk aan de telefoon. Als het anders had gevoeld vind ik het een ander verhaal.
Ik laat die maxi-cosi mooi voor wat het is voorlopig, dan maar onhandig doen. Maar ik ga niet meer tillen. En nu luister ik potdorie eens naar mijn eigen advies!
Maar nu écht rustig doen hoor!! Lewis, Pluisje en Tinkepink sterkte dames
ik weet nooit wat ik moet zeggen, maar ik leef zeker met jullie mee. En Dutchie, luister idd maar naar je eigen goeie raad.... tis niet niks zo'n ks.....
quote:Op zaterdag 17 juli 2004 23:23 schreef Belana het volgende:
[..] Veel liefs!
!!Jammer dat men zich dat vaak niet goed realiseert. En zelf ben ik ook zo: ik wil gewoon nog steeds alles goed doen en ik wil gewoon niet toegeven dat het allemaal behoorlijk zwaar is.
Lewis, Eska, Tinkepink en Pluis heel veel sterkte
. Ik hoop dat jullie je snel weer wat beter voelen. En ik heb volgens mij ook al heel lang niks van Catootje gehoord. Hopelijk gaat bij haar alles goed.
quote:Hypericum van A. Vogel. Maar lees wel goed de bijsluiter want het beïnvloedt andere geneesmiddelen en ook bijv. de pil (niet de BV trouwens) Ik gebruikte daarnaast ook Passiflora, eveneens van Vogel. (da's tegen nervositeit en slapeloosheid, het andere tegen neerslachtigheid)Op vrijdag 16 juli 2004 11:39 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Ondertussen ga ik vandaag even naar de drogist om te kijken of ze niet iets hebben op natuurlijke basis om me te kalmeren voor die paar dagen. Of het helpt is dan een tweede, maar ik zit zeker niet stil. En het van me af schrijven helpt me ook al heel wat.
Maar of het helpt bij een zwaardere derpressie weet ik niet, ik zou hoe dan ook overlggen met iemand die er verstand van heeft...
Veel sterkte!!
quote:Kira Sintjanskruid van Lichtwer Pharma. Is op natuurlijke basis. Ik weet trouwens niet wat het met de bv doet. Als het goed is, is het ook in Engeland te krijgen!Op maandag 19 juli 2004 09:18 schreef Tan het volgende:
[..]
Hypericum van A. Vogel. Maar lees wel goed de bijsluiter want het beïnvloedt andere geneesmiddelen en ook bijv. de pil (niet de BV trouwens) Ik gebruikte daarnaast ook Passiflora, eveneens van Vogel. (da's tegen nervositeit en slapeloosheid, het andere tegen neerslachtigheid)
Maar of het helpt bij een zwaardere derpressie weet ik niet, ik zou hoe dan ook overlggen met iemand die er verstand van heeft...
Veel sterkte!!
Ben zelf natuurlijk nog geen mama dus heb er op die manier geen ervaring mee, maar maak het wel mee in mn omgeving en dat vind ik al heel moeilijk. Sterkte meiden!Pluis! Ook een dikke
voor jou!quote:Ik heb dit een tijdje geslikt voor ik probeerde zwanger te worden. Helaas is er weinig bekend over de invloed op zwangerschap en borstvoeding en wordt het afgeraden om dit middel dan te slikken.Op maandag 19 juli 2004 12:06 schreef beefcake het volgende:
Kira Sintjanskruid van Lichtwer Pharma. Is op natuurlijke basis. Ik weet trouwens niet wat het met de bv doet. Als het goed is, is het ook in Engeland te krijgen!
Maar ik heb mijn informatie natuurlijk wel van ongeveer een jaar geleden, wie weet is er al meer bekend inmiddels. Het is het altijd waard om even na te vragen Lewis. Het heet trouwens St. John's Wort in Engeland, maar dat wist je ws al
Heel veel sterkte in ieder geval meid Pluis je moet je niet schuldig voelen hoor dat je geirriteerd raakt van het gehuil van je kind, is voor mij heel herkenbaar iig( vooral s`nachts als je net heerlijk ligt te slapen klinkt het gejank van je kind echt alles behalve lieflijk)
Dutch eigenwijssie(pot verwijt de ketel...) ook weer zo herkenbaar, je weet best wat je beter wel en niet kunt doen maar voor jezelf denk je altijd:"Oh ik voel me zo goed, blablabla...". Vervolgens word je door je lichaam teruggefloten.
[ Bericht 0% gewijzigd door Loena-tik- op 19-07-2004 23:27:15 ]
Bedankt voor jullie lieve woorden. Doet me echt goed. dikke
quote:Ik vergeet steeds dat je in Engeland woont, denk niet dat de producten van Vogel te krijgen zijn. Maar mocht je niks kunnen vinden daar wat met BV kan dan wil ik je best wel iets opsturen van hier hoor.Op maandag 19 juli 2004 23:22 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Ik heb dus nog helemaal geen tijd gehad. Maar ga morgen wel even kijken. Ik voel me nog helemaal geen haar beter. En ben ook eigenljik een beetje in paniek wat nou te doen. Ik zou woensdag weer moeten werken, en zou best willen. Maar het idee schrikt me wel heel erg af. En wil ook niet negeren dat ik me zo down voel. Ik hoop maar dat ik morgen mijn health visitor kan spreken. Misschien dat die me advies kan geven.
Bedankt voor jullie lieve woorden. Doet me echt goed. dikke
quote:Hier kan ik me alleen maar helemaal bij aansluitenOp dinsdag 20 juli 2004 10:34 schreef Merisse het volgende:
Dikke knuffel voor Eska, Tinkepink, Pluisje en vooral Lewis. Van het moederschap weet ik niet veel maar ik weet helaas wel hoe een depressie voelt. Heel veel sterkte meiden en vooral: blijf aardig voor jezelf! Praat tegen jezelf alsof jij je beste vriendin bent die in jouw situatie zit en die je wil helpen. en nu nog naar mezelf luisteren
ook voor alle andere die 't momenteel zwaar hebben natuurlijk.
quote:Me three! Sterkte meiden!Op dinsdag 20 juli 2004 11:05 schreef m@x het volgende:
[..]
Hier kan ik me alleen maar helemaal bij aansluiten
quote:Dat moet je ook zeker niet negeren! En overhaast alsjeblieft niets, neem de tijd om rustig aan je herstel te werken, werken kan daarna nogOp maandag 19 juli 2004 23:22 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Ik heb dus nog helemaal geen tijd gehad. Maar ga morgen wel even kijken. Ik voel me nog helemaal geen haar beter. En ben ook eigenljik een beetje in paniek wat nou te doen. Ik zou woensdag weer moeten werken, en zou best willen. Maar het idee schrikt me wel heel erg af. En wil ook niet negeren dat ik me zo down voel. Ik hoop maar dat ik morgen mijn health visitor kan spreken. Misschien dat die me advies kan geven.
Bedankt voor jullie lieve woorden. Doet me echt goed. dikke
!! quote:Op woensdag 21 juli 2004 08:22 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Ik ben dus niet naar het werk gegaan maar zit dus wel weer thuis met hele gespannen spieren. Het was dus niet zo'n goed idee om het te overwegen
Ik zit hier een baaldag te hebben. Heb de verkoudheid van mijn zoontje over genomen, die trouwens al vanaf 04.00 wakker was tot net. En ik heb net een theeglas uit mijn handen laten vallen, die dus in 1001 stukjes viel....
Ik ga terug naar bed, dit wordt niks vandaagOh ja en jij sterkte vandaag
Nou ik ga morgen naar de bedrijfs maatschappelijk werker. Zij is ook bekend met homeopatische middelen, dus misschien dat zij me kan helpen. Ik voel me nog steeds heel bedrukt en ben nogal moe. Dus ik lurk momenteel veel. Heb gewoon weinig te vertellen.
Met mij gaat het eigenlijk steeds beter. De eerste weken heb ik eigenlijk weinig plezier gehad van Tobias, als ik nu terugkijk. Ik kon niks, was moe en lag vooral op bed. De enige momenten dat ik Tobias zag was wanneer ie honger kreeg, en hij huilend naar me toe werd gebracht. En daar word je natuurlijk niet vrolijk van
Nu ik wat meer op ben, maak ik ook de leuke dingen mee, en kan ik van die dingen ook genieten. Lekker in badje doen, lekker samen een uurtje op de bank liggen kroelen en naar hem staren als ie lief ligt te slapen. Dat maakt het allemaal opeens een stuk leuker
Ok, dan gaat ie maar eens een keertje wat korter in bad, want dat hou ik maar een paar minuutjes vol. En dan duurt het aan en uitkleden maar wat langer, omdat ik met die vervelende handen wat loop te hannessen. Op die manier ben ik tenminste meer dan alleen maar een voedingsbron, en kan ik veel meer van hem genieten.
Natuurlijk zijn er nog wel dipjes, als ik net lekker slaap en meneer zet het op een brullen kan ik soms ook wel janken, en als ik veel pijn heb van mijn wond/litteken kan ik hem ook moeilijk om me heen hebben. En soms heb ik het best moeilijk met het idee dat ik de rest van mijn leven verantwoordelijk voor hem zal zijn, dat ie altijd een deel van mijn leven zal zijn, ook als ik eigenlijk even "echt alleen" wil zijn. Maar al met al geniet ik vooral, en overlaad ik hem met kusjes en knuffels. Voor je het weet is ie groot tenslotte, en dan kan je deze tijd nooit meer overdoen.
Ik voel me zelf soms ook wel eens schuldig als Léon toch weer de boel onder poept, plast terwijl ik net alles voor elkaar heb en hem op dat moment inwendig even vervloek (ookal is dat een te groot woord). Als hij me dan aankijkt voel ik me echt mega-schuldig.
Ook als hij na de laatste voeding even niet meer trek om hem in slaap te wiegen en hem aan zijn vader geef en mijn rug toekeer, denk ik dat dat eigenlijk niet kan. Maar soms moet je gewoon even.
Ik denk dan maar, dat het normaal is.
En even een positieve noot: ik pas bijna al mijn ouder broeken weer
alleen jammer dat de meeste pijn doen in mijn beurse kruis
Nou ja, ik was 18 kilo aangekomen, dus dat raak je niet zo even kwijt natuurlijk. Maar ben er inmiddels 10 kwijt en pas al in maatje 40. Maatje 36 haal ik niet zo makkelijk meer, maar 38 moet te halen zijn als ik straks ook weer ga sporten.
Sporten, daar heb ik echt zin in. Maar heb van mijn instructeur de boodschap gekregen dat hij me niet voor 8 weken wilt zien. Dus nog 2 weekjes.
Enniewee, Aiken is de 20e een half jaar geworden, weegt 7625 gr. en is 67 cm. Hij heeft al 6 tanden !!!!! De eerste 2 kwamen met 3,5 maand door, de laatste 2 begonnen 2 weken geleden. Daardoor issie nog wel van slag, hij heeft er erg veel last van, hardstikke zielig en nogal vervelend voor mij en René want het enige wat dan helpt is met 'm rondsjouwen... en dat doe ik dus al 2,5 maand lang... Maar het is wel een lekker ding hoor! Hij rolt nog steeds niet maar zit stevig rechtop, kletst veel, is meestal vrolijk en kan al een tijdje prima staan. Doorslapen doet hij als hij er zin in heeft, maar meestal wordt 'ie nog wakker voor een voeding rond half 4. Dan komt hij lekker bij mij in bed en slapen we fijn samen verder. Slapen doet hij 's avonds pas om 10 uur en overdag maar kleine beetjes, zo'n 2x een half uur tot 3 kwartier. Vanaf 4,5 maand ben ik vaste voeding gaan geven, nog steeds als bijvoeding, dus kleine beetjes. Ik geef nog steeds grotendeels BV (nog zo'n 6-8 x per dag) en dat gaat nog prima (zolang hij maar niet niest...). En we gebruiken de katoenen luiers ook nog steeds met 'veel plezier'.
Ikzelf voor me al een tijd weer goed, pas zelfs kleding waar ik al lange tijd niet meer inkon...maat 36! Wel met een blubberbuikje dus navelshirtjes en bikini blijven uit den boze.. Ik weeg nu zelfs 5 kilo minder dan voor m'n zwangerschap, en dat alles zonder sporten! Ik ga elke dag ongeveer anderhalf uur lopen met de kinderwagen, dat zal wel het geheim zijn. We gebruiken zelfs geen voorbehoedsmiddelen (ben ook nog niet ongi geweest), een tweede zwangerschap zou ik nu al wel weer willen en gaan we dus zeker niet uit de weg.
Voor wat foto's, kijk eens op [/url][http://www.aiken.nl][/url], onlangs ge-updated! Ik zal proberen hier ook eens wat vaker langs te komen maar garandeer niks, nooit geweten dat een TBM het zo drukdrukdruk kon hebben
! Groetjes, Kim, Rene en Aiken
quote:Ik was 8 kilo aangekomen, maar die was ik na de bevalling direct kwijt (ruim 4 kilo kind, 1 kilo placenta en paar liter vruchtwater). Geen idee hoeveel ik nu weeg, geen weegschaal in huis, maar ik merk dat veel kleding zelfs wat losser zit op mijn benen en armen. Rond mijn buik zit het nog wel wat strakker hoor, ik hou echt zo'n slap stuk vel over, die ik in mijn broek moet zien te proppenOp vrijdag 23 juli 2004 12:56 schreef dutchie het volgende:
Jij al wel?
Nou ja, ik was 18 kilo aangekomen, dus dat raak je niet zo even kwijt natuurlijk. Maar ben er inmiddels 10 kwijt en pas al in maatje 40. Maatje 36 haal ik niet zo makkelijk meer, maar 38 moet te halen zijn als ik straks ook weer ga sporten.
Sporten, daar heb ik echt zin in. Maar heb van mijn instructeur de boodschap gekregen dat hij me niet voor 8 weken wilt zien. Dus nog 2 weekjes.
Maar ja, ik mag/kan dus weer niet sporten, dus jij haalt me straks gewoon fluitend in
Maar ben toch blij dat het kan.. Peter en ik hebben zelfs een kleine beetje het idee dat mijn buik platter is dan voor de zwangerschap... Of in ieder geval anders (en beter gepropotioneerd iig) heb er zelfs een foto van gemaakt
Moet nog 5 kilo afvallen, maar het probleem is vooral dat mijn bekken breder lijkt te zijn dus maat 36 is voorlopig verleden tijd. Maar mijn zwangerschapskleding past nog wel. 
quote:Jaaaaaaa, LadyS gaat door met posten in het Grote Buiken Topic, alleen dan met een net-bevallen-maar-mooi-wel-mooi-buikje! Aaaah, please?Op vrijdag 23 juli 2004 17:57 schreef LadyS het volgende:
heb er zelfs een foto van gemaakt
Twee weken geleden was ik al met Myrthe naar de supermarkt geweest, maar toen lag ze alleen maar te brullen in de kinderwagen, dus dat was geen succes. Gisteren hebben we een Babybjorn-draagzak gehuurd, een maand uitproberen. Vandaag daarmee op pad geweest en ze sliep lekker door.
't Is alleen wel zwaar dus vooral voor korte afstanden voorlopig (is voor haar ook beter) maar verder ideaal. 
Als ze niet vastgehouden wordt slaapt ze niet, vandaar.Nu kan ik eindelijk af en toe van de bank af & het huis uit.
Nog andere proefkonijnen dan LadyS voor een buikfoto-ná-de-bevalling?
not meBlijf je het wel proberen in de kinderwagen?
LadyS Leuk idee van Sugar
De kinderwagen blijven we wel proberen Pluphy, maar dan voor langere afstanden.. niet voor boodschappen halen. Er is hier vlakbij een park, dus daar is-ie wel geschikt voor. Heb je tenminste geen rij voor de kassa oid.
quote:Op vrijdag 23 juli 2004 19:46 schreef poemojn het volgende:
Jij hoeft niet te wachten tot Tobias het minimumgewicht van 3,5 kilo heeft bereikt, hè?
Ik til me een breuk aan dat kind
Pffff, wat een impact heeft dat op je leven... Moeder worden.
Een onzeker Sjeentje
Ik ken je gevoel, en ik denk dat bijna elke moeder het zal kennen. Ga je niet schuldig voelen, maar accepteer het gewoon dat je je af en toe zo voelt. Hormonen, de bevalling, de nieuwe situatie, allemaal dingen die je moet verwerken, en dat komt er af en toe uit. Komt weer goed hoor, ik voelde me vorige week ook elke dag zo, maar inmiddels zijn de dipjes al veel korter en minder vaak voorkomend
aan alle verse moeders geven. Al die gevoelens, onzekerheden en tranen van jullie zijn zo herkenbaar. Maar geloof me er komen hele leuke tijden aan Ook ik heb dat gehad vooral na de geboorte van mijn zoontje. Ik heb de eertse nachten beneden geslapen omdat kelvin veel kwam snachts. Hij lag in zijn kinderwagen naast het kraambed en kon er makkelijk bij. leuk was anders en heb ook regelamtig een traan gelaten.
kon ook niet boven slapen vanwege de vele naweeen waardoor ik de trap bijna niet op kwam
Soms zo hard dat manlief benden kwam om te kijken. Hij was dan zo lief terwijl hij de volgende dag weer vroeg op moest en dan voelde ik me zo schuldig dat hij wakker was geworden van ons dat ik gewoon weer zat te huilen.
Heb de eerste dagen ook het gevoel gehad dat mijn dochter mijn dochter niet was. Ze was in een keer zo een grote meid geworden (toen 2 maar het is echt een verschil een baby en een peuter)
Daar voelde ik me echt erg rot over zo erg zelfs dat ik nu weer moet huilen daarom.
Dus die gevoelens en dipjes zijn niet zo vreemd hoor en zelfs 15 maanden na de geboorte van mijn zoontje heb ik er nu weer even last van.
Sjeen, ik herken veel van je, Freek moest vanwege vroeggeboorte en glucose twee weken op neo blijven, hij was net als Isa ook relatief zwaar. Het kost gewoon tijd om te verwerken dat je zo onverwacht bevalt, en dan naar huis gaat zonder buik, en zonder kind...
Neem de tijd om dat te verwerken, je hebt een enorm spannende tijd achter de rug, het is niet zo gek dat dat er nu uitkomt, nu je in rustiger vaarwater zit.
quote:ik zal hem er neerzettenOp vrijdag 23 juli 2004 19:13 schreef Sugar het volgende:
[..]
Jaaaaaaa, LadyS gaat door met posten in het Grote Buiken Topic, alleen dan met een net-bevallen-maar-mooi-wel-mooi-buikje! Aaaah, please?
Zelf heb ik vanmorgen een afspraak gehad met een homeopaat. Zij gaat me na een hele waslijst aan vragen en antwoorden een remedie geven voor de postnatale depressie. En dan maar hopen dat het gaat helpen. Maar dat zien we wel, ik juich nog niet te vroeg.
39,1 in het ene oor en
38,5 in het andere oor
Amber is vandaag begonnen met een regeldagje te houden.. Kan het daarmee te maken hebben? Of moet ik me zorgen maken.. (de laatste keer dat ik verhoging had kan ik me amper heugen) Of heeft het gewoon te maken met het herstellen van de ks?
Voor de rest voel ik me wel goed... Ben wel moe en ik heb een beetje hoofdpijn, maar das niks nieuws
Wond ook niet ontstoken?
Ik voel me alweer een stuk beter. Wat ook te danken is aan een lieve Isa die na haar regeldagje gisteren (mama, honger!!!) van half een tot half zes heeft geslapen en daarna van zes tot negen. Mama heeft dus ook lekker mogen slapen. Hoop op een vergelijkbaar nachtje
Knuffels
Sjeen
Wat een impact heeft dat toch! Doe allemaal rustig aan, loop jezelf niet voorbij!
voor jullie!LadyS je bent wel lekker vaag he, verschillende temperaturen in je oren
Zijn die oorthermometers niet een beetje onbetrouwbaar? Dacht ik ooit ergens gehoord te hebben!Sjeen je hebt ook nogal wat meegemaakt! Een kindje krijgen is een hele verandering in je leven, maar Isa is ook nog eens te vroeg geboren, waardoor je nog meer meemaakt! Logisch dat dat er allemaal uit moet hoor! Laat het maar gaan, dat is beter dan je proberen groot te houden en het op te kroppen!!
en omdat je dan weet wat je temperatuur is met een oorthermometer kun je het dan vergelijken. Ik had al die tijd geen verhoging en gisteren dus wel..Vanmorgen had ik gelukkig 36,9 en 36,8 dus de verhoging is gelukkig weg.
En Sjeen jij ook. Ik denk dat je het ook nog even moet verwerken, die eerste week met al dat gedoe er omheen.
Er is ook nog positief nieuws. Nou ja "nieuws". Ik ben gisterochtend voor het eerst zonder Léon op pad geweest. Eerst naar de kapper en daarna eventjes winkelen. Functionele maar mooie nieuwe bh gekocht. Ik krijg een beetje hangers van de voedings/meegroei-bh's. En die nieuwe gooit het zooitje weer een etage omhoog. Maatje 85 D ineens ipv de vroegere 75C.
En voor het menneke een leuk shirtje van Mexx, mét korting uiteraard.
Dan is het leuk thuiskomen hoor; je beide mannen op de bank die je vrolijk toelachen. Ze hadden zo'n plezier gehad samen. Léon is lekker met papa op pad geweest de hele ochtend en toen tevreden aan de fles.
Het is net alsof ik door een molen van emoties heen ga, en ik weet niet waar het eindpunt is en waar ik beland. Totaal geen grip erop. Maar de rust doet me in ieder geval wel goed. Ik voelde me sinds een paar dagen behoorlijk moe en had totaal geen energie meer.
Misschien klinkt het dramatisch maar zo voelt het aan. Het irriteerd me wel dat ik er zelf geen grip op heb, ik ben nogal een controle freak wat mezelf aangaat.
sterkte hoor! En nee ik heb helemaal geen hulp bij de verzorging van Joshua. Ik doe alles helemaal zelf. Wel zwaar want ik zou ook best eens weg willen kruipen en of bij willen komen. Maar goed, tot nu toe heb ik het nog gered.
Je hebt wel gelijk Belana, blijft moeilijk maar ik doe mijn best om het maar te laten gaan.
Jeetje meid.Even korte mededeling van mij; ben vanmorgen naar de gyn geweest voor nacontrole. Ik mag alles weer. Wond zag er mooi uit vond ze en ook van binnen was alles in orde. Volgende week eindelijk maar weer eens sporten. Jahoe!!!
en ook maar eens flink gaan hatsteflatsen met het mannetje
Over 9 maanden een brusje voor Léon Lewis, doe het wel rustig aan hè.. Veel rusten enzo, gelijk-op met Joshua
Verder gaat het hier wat wisselend, gistermiddag en avond zat ik er helemaal door heen, en heeft Rick me na de zoveelste huibui om tien uur naar bed gestuurd, na me eerst een flesje te hebben laten kolven. Dat heeft ie rond elven gegeven, zodat ik tussen 10 en half 5 ofzo door heb kunnen slapen
Daardoor ben ik vanmorgen al een heel stuk beter opgestaan dan gisterochtend, en gaat het ook beter. Gister had ik er helemaal op gerekend een middagdutje te kunnen doen, maar meneer deed opeens s ochtends zijn ogen dicht, en was s middags klaarwakker. Toen ie vanmorgen weer zat te dutten heb ik hem direct in bed gelegd, en zelf ook lekker een uurtje geslapen. En warempel...ik zie nu zijn oogjes ook steeds dichtvallen, dus misschien zit er ook nog een middagdutje in....
Ik las ergens dat zijn gedrag van de laatste dagen (veel krijsen, als ie wakker is alleen maar bij papa en mama willen liggen ipv box of stoeltje, na een voeding nog honger hebben, maar te moe zijn om te drinken etc) ook door oververmoeidheid kan komen. En ik telde eens op dat ie bij elkaar soms maar aan 10 a 12 uur slaap per 24 uur komt, wat wel weinig is voor zo'n uk. Nu probeer ik hem steeds bij tekenen van vermoeidheid in bed te leggen, want waar ie beneden tukkies van hooguit 30 minuten doet, ligt ie in bed zo 2 a 3 uur te slapen. Benieuwd of het wat scheelt, zou voor mij ook niet verkeerd zijn, want dit begint me aardig op te breken zo nu en dan.
quote:Op woensdag 28 juli 2004 14:08 schreef poemojn het volgende:
Nee, laten we dat nog maar even niet doen. Doet me er trouwens wel aan denken dat we helemaal geen "jasjes" in huis hebben.
O toch wel! Houdbaarheidsdatum ook maar even gechecked.
Ben er trouwens nog niet uit wat voor een anticonceptie ik straks ga gebruiken. Weer terug aan de pil of wat, ik heb geen idee. Het was wel iets waar de gynaecoloog nog speciaal over begon.
Spiraaltje lijkt me niks.
quote:Op woensdag 28 juli 2004 14:08 schreef pluisje het volgende:
En warempel...ik zie nu zijn oogjes ook steeds dichtvallen, dus misschien zit er ook nog een middagdutje in....
Meneer heeft nog 3 uur liggen ronken in zijn bedje
Dat "in bedje leggen zodra ie slaperig wordt" ga ik er eens een paar dagen proberen in te houden, hij wordt er een stuk gezelliger van, en ik ook
quote:En zo krijgen jij en hij een beetje ritme, is idd wel lekker hoor!Op woensdag 28 juli 2004 17:29 schreef pluisje het volgende:
[..]
Meneer heeft nog 3 uur liggen ronken in zijn bedje
Dat "in bedje leggen zodra ie slaperig wordt" ga ik er eens een paar dagen proberen in te houden, hij wordt er een stuk gezelliger van, en ik ook
Liam slaapt ook altijd het lekkerst in een bedje waar het donker is. En zelf ook lekker gaan tukken dan he! Ik kan me Lies nog herinneren die dan veel te veel ging doen...
Lies als je meeleest....hoest met je meid?
quote:Mag dat dan niet in die 6 wekenOp woensdag 28 juli 2004 14:00 schreef dutchie het volgende:
en ook maar eens flink gaan hatsteflatsen met het mannetje
niet dat mijn hoofd ernaar staat maar toch Ik ben naar huis gestuurd met de mededeling dat ik niet te zwaar mag tillen en dat ik rustig aan moet doen enzo.
En ik heb een vraag je over de wond: hoe lang deden jullie die bedekken met een gaasje oid? Ik doe dat nog steeds
Peter verschoont die een stuk of 3x per dag en hij zegt dat het niet zo prettig ruikt Ik bedacht me dus vandaag dat niemand me heeft uitgelegd hoe je die wond moet verzorgen Alleen de kraamhulp gaf het advies om het gasje 3 a 4 keer per dag te verschonen. ben bang dat het gaat smetten. bij mij zit die wond precies in een huidplooi (en dat is een echt hangende vetrol zeg maar ) dus met dit warme weer leek me dat geen goed plan. Ook omdat ik in het ziekenhuis die 3 dagen zonder BH heb gelegen en het dus onder mijn borsten wel helemaal is gaan irriteren zeg maar... Daar was ik dus bang voor dat dat ook in de huisploi van de wond zou gebeuren Vooral omdat mijn schoonzusje me een verhaal vertelde van iemand bij wie de wond was gaan ontsteken en de boel opnieuw open moest en opnieuw gehecht
Ik ga morgen gewoon de huisarts even bellen..
nu moet ik het nog durven
edit:
het gaasje is heel dun, dus qua luchten moet op zich ook wel door het gaasje kunnen zeg maar.. Het zit er nu alleen nog maar om te zorgen dat de boel niet gaat irriteren
)Bij mij is het dus gaan ontsteken ondanks de gaasjes die ze er in het ziekenhuis al regelmatig in deden. Het beste is toch laten luchten .Lag ik daar op bed de rest van mijn buik naar boven te houden
Ik heb toen een of ander zalfje gekregen en moest het minstens 2 x per dag goed schoonspoelen onder de douche en daarna heel goed afdrogen. heel genant al die verpleegkundigen en de kraamhulp met supervisor, huisarts in opleiding en huisarts die allemaal boven die wond staan te snuffen, hij stonk ook erg
Dus als je het niet vertrouwd gewoon even naar de huisarts en voor de rest paar keer per dag schoonspoelen en flink laten luchten.
en ik kreeg als tip om er een hydrofiel luier over te doen. Merk niets van dat die luier er tussen, zit lekker katoen dus neemt zweet ook een beetje op en de wond is er goed aan het genezen. Was dus ook erg bang voor smet heb net de huiarts gebeld.. de assistente zegt dat ik de wijkverpleging moet hebben, de wijkverpleging zegt dat ze dat alleen op indicatie van de huisarts of degene die bij de bevalling was doen
De poli va de gyneacologie is nog niet bereikbaar, dus die kan ik om 09.00 uur bellen... Dus dat doe ik dan eerst maar. Als die me niet kan helpen dan ben ik wel weer naar de huisarts Ik ga zo maar douchen en die wond erg goed schoonspoelen
ik vind het zoooooo eng Bij mij is het gaasje er in het ziekenhuis ook afgehaald. Heb alleen een tijdje op de plek waar de hechting eruit kwam een klein gaasje gehouden. De rest aan de lucht laten drogen. Het zou niet mogen gaan smetten. Maar als ik jou zo hoor is het toch niet helemaal goed.
Ze gaf idd de tip om goed te spoelen met de douchekop (wat ik trouwens vanmorgen overleefd heb
) en zolang het niet erger wordt is er niks aan de hand Maar dat is allemaal goedgekomen hoor, t is nu keurig een litteken. En ik merk nu pas, nu alles geheeld is, hoe groot die knip geweest is. Onvoorstelbaar dat ik dat niet gemerkt heb, vroeg na afloop zelfs of ik ingescheurd was, terwijl de beste man bij wijze van spreken nog met zijn schaar in zijn handen zat
Ik hoef gelukkig alleen maar mijn vetrol op te tillen als ik lig ook charmant
Hoe gaat het verder met mij? Niet zo heel goed. Het is beangstigend om te lezen hoe veel ik herken in het verhaal van Lewis; maar ik wil niet aan de diagnose postnatale depressie en ik ga dus ook heel erg mijn kop-in-het-zand stekerig niet naar de huisarts.
Op mijn werk viel het overigens ook op. Vorige week vrijdag was ik nog geen uur binnen op mijn werk en had ik alleen nog maar vervelende mensen aan mijn bureau gehad en toen ben ik bijna jankend de deur uitgelopen. Eenmaal buiten bedacht ik dat weglopen ook zinloos was en ik ben dus maar weer teruggegaan. In de pauze vroeg mijn baas tactisch wanneer ik op vakantie zou gaan. Ik zei naar waarheid dat ik niet ging, maar dat mijn vriend met de kinderen de eerste week van augustus weg zou gaan. Ik kon niet mee, omdat op mijn afdeling de eerste week van augustus bijna iedereen weg is. Ik had dus niet eens gevraagd of ik vrij kon nemen, want dat kon toch niet.
Kwam mijn baas op het eind van de dag naar me toe en zei dat hij vond dat ik mee moest gaan op vakantie. Hij heeft een collega van een ander bedrijf gevraagd of die wil bijspringen (wij helpen hen ook als het nodig is). Dus ik ga in ieder geval volgende week op vakantie en ik hoop dat ik daar van opknap, hoewel ik nu al gek wordt bij het idee wat er allemaal nog moet gebeuren voor zaterdag. Dus ik vrees dat ik wel weer helemaal over mijn toeren ben als we daadwerkelijk vertrekken. Ik ben al een hele tijd de hele dag alleen maar in mijn hoofd bezig met wat er allemaal nog moet gebeuren; zowel op mijn werk als thuis en doordat alles maar doormaalt kom ik niet tot rust. Maar hopelijk volgende week dus wel.
En toen ik zo jouw verhaal las voordat ik zelf die postnatale depressie kreeg, moest ik ook vaak aan jouw denken, want het lijkt wel heel erg. Ik hoop dat je kunt genieten van je vakantie
Het gekke is dat ik dit met Katja ook heb gehad, maar dat was tijdens de eerste drie maanden en toen is het min of meer overgegaan toen ik ging werken. Nu ging het juist tijdens mijn zwangerschapsverlof heel goed en gaat het pas fout sinds een paar maanden. Ik weet ook wel wanneer het fout is gegaan; ik werk niet op woensdag en mijn vriend niet op donderdag.
De creche-ochtenden vind ik vreselijk. In korte tijd kinderen verschoond, gewassen, aangekleed en aan het eten te hebben vind ik enorm stressvol. Op maandag, dinsdag en vrijdag ben ik dan al
's ochtends helemaal gestressed. Gelukkig had ik dan woensdag en donderdag als relaxte dagen. Toen heeft mijn vriend op een gegeven moment een heleboel donderdagen gehad dat hij weg moest. Hij heeft toen cursus gehad en nog wat andere dingen gedaan. Hij regelde dan zelf wel oppas, maar die donderdagochtenden waren zo mogelijk nog stressiger dan normaal, omdat ze nog vroeger de deur uit moesten en toen is het fout gegaan.
De ochtenden zijn mijn hele leven al een probleem; 's ochtends moet gewoon niemand iets tegen mij zeggen. En dat lukt niet met kinderen. Nooit gedacht dat mijn ochtendhumeur me zo op zou breken.
Wat een naar verhaal. Ik snap dat je je kop in het zand steekt, ik ben precies zo. Maar dit is niet iets wat vanzelf over gaat. Integendeel, het wordt alleen maar erger. Iig veel plezier op je vakantie, probeer er zoveel mogelijk van te genieten Ben nu dus borstvoeding aan het afbouwen, en dat geeft ook in mijn hoofd rust. Er staat een pak voeding, dus als ik niet meer kan, zal mijn kind niet verhongeren. De 100% afhankelijkheid wordt minder, en dat voelt goed, hoe naar dat misschien ook klinkt.
Ik zal het heerlijk vinden om straks weer wat dingen voor mezelf te doen. Dit weekend is ons langverwachte kraamfeest, lekker onder de mensen! En ook het weekend erna komt er nog wat kraambezoek, daar had ik eerst helemaal geen behoefte aan omdat ik nog moest herstellen, maar nu vind ik het lekker om weer wat mensen om me heen te hebben.
Het gaat hier dus goed, maar wel met wisselend succes zeg maar, want vannacht heb ik weer een uur alleen maar heel hard kunnen huilen toen ie niet wilde slapen. Synchroom huilen zeg maar
* pluisje doet vandaag positieve flow enzo richting toekomst
Niet je kop in t zand steken hoor!!!!!!!Pluisje alles heeft zijn tijd nodig he. Dat huilen omdat je kindje huilt komt me bekend voor
Ik hoop dat je polsen minder pijnlijk gaan worden
Gister met het mannetje de stad in geweest, lekker shoppen in de uitverkoop. Nou, hij kwam met een lading tassen thuis dat wil je niet weten!
En ik...
Ik heb 1 truitje gekocht en ben toen maar gestopt. Elke keer als ik mezelf in de spiegel zag, zakte me de moed in de schoenen. Wat een flubberfiguur! Ik wilde een korte broek passen, veuls te strak. En hij zag er nog wel redelijk royaal uit. "Dan pak je toch gewoon de L?"
......
......Mannen....
Dat weiger ik gewoon. Ik wil gewoon mezelf weer terug. Ik hoef echt geen maatje 36 meer (maar als het even kan...), ben echt tevreden met 38. Maar ik herken mezelf gewoon niet meer als ik in de spiegel kijk. Moet nog 7 kilo kwijt en mijn vel zit gewoon los. Al die jaren trainen en alles wat ik opgebouwd heb is weg.
Wilde ik weer vol goede moed gaan beginnen met sporten, zijn ze dicht!!
Vakantie...Mijn zus zei gister, heel lief,: "Maar kijk nou eens naar dat lieve knulletje van je."
Gelukkig zei de vriendin bij wie we aan het kramen waren: "Ja, alles leuk en aardig, maar ik wil ook weer gewoon mijn oude figuur terug hoor."
Ik voel me er gewoon niet lekker bij. Klink ik nou verwend of wat?
Toen ik zwanger was vond ik het heerlijk die buik; het kabouterhuisje. En de mensen keken me vertederd aan. Nu kijken ze me aan met een blik van: "Wat is er met jou gebeurd?"
Zo voelt dat iig.
Léon is een prachtig ventje, maar ik wil mezelf weer terug. Afvallen mag ik niet vanwege bv. En daarmee stoppen doe ik echt niet.
Maar ik wil me weer fit voelen en lekker in mijn vel!
Zucht..
Ze zeggen niet voor niks dat je 9 maanden zwanger bent, maar ook 9 maanden nodig hebt om weer te ontzwangeren (en daar bedoelen ze ook fysiek mee!)
Je mag trouwens best wel wat afvallen hoor.. alleen geen crashdieeten volgen. Als maatstaf wordt er 500gram per week gezegd. Dan komen er geen schadelijke stoffen in je melk. En waarschijnlijk gaat die pond met niet meer snoepen en een rondje extra wandelen per dag er fluitend af!
).Zal een kwestie van geduld zijn, hoop ik...
alhoewel, jij bent lekker jong natuurlijk. Veert alles weer lekker makkelijk terug
Deze keer ben ik zoveel aangekomen (loop nu al tegen de 30 kilo), dat ik bang ben dat het nooooooit meer goed komt. Ik heb me toch een partij spekarmen en benen!
Maar: ik weet ook nog van na de geboorte van Indy dat elke dag thuis een half uurtje oefeningen doen wonderen kan verrichten! Omdat wij in een dorpje wonen hebben we hier geen sportschool, dus ik ben thuis maar aan de slag gegaan. Om een uur of 9, als Indy haar ochtendslaapje had, klom ik op de hometrainer en ging een kwartiertje fietsen, daarna nog een kwartiertje oefeningen doen, snel douchen en als Indy 45 minuten na inslapen weer wakker werd had ik al mooi getraind!
Naast dat het erg goed voor mijn figuur was gaf het me ook extra energie om de dag door te komen (Indy was een huilbaby). Ik kan het je eigenlijk alleen maar aanraden!
Overigens: als iemand tips heeft hoe ik dit ritme kan aanhouden met baby en peuter hoor ik het graag . Tegenwoordig krijg ik Indy echt niet meer rond 9 uur in bed !
mijn voornemens voor na baby2 zijn natuurlijk uitermate positief, maar ik probeer wel realistisch te zijn: eerst maar eens zien hoe 't straks allemaal gaat met 2 van die kleintjes, en daarin een ritme proberen te vinden. tinkepink ik zou ook niet weten of je nog aan het hometrainen toe zult komen. maar een half uurtje moet toch haast wel ergens te vinden zijn. misschien 's avonds?
Ik ga even in een hoekje zitten mezelf schamen over mijn geklaag
Kleding kopen is nog steeds een crime. Bovenbenen, billen een buik hebben zo'n rare proportie gekregen dat ik broeken in geen enkele maat pas. Ik draag nu dus vooral elastiche jurkjes of rokken, daar kom ik tenminste in.
quote:Dat hoeft echt niet hoor, ik kan me goed voorstellen dat je baaltOp zaterdag 31 juli 2004 23:58 schreef Belana het volgende:
Ik ga even in een hoekje zitten mezelf schamen over mijn geklaag
Ik kan me jullie frustratie wel voorstellen... ik ben in redelijk korte tijd een heeeeeleboel aangekomen, door hele andere omstandigheden dan een zwangerschap dus eigenlijk is het weer wat anders, maar ik herken de frustraties van jezelf niet meer herkennen wel... wat mij heel erg heeft geholpen is gewoon leuke, passende kleren kopen.... ik wilde mezelf voor de gek houden door me in maatje 42/44 te persen (als je goed doordouwt dan lukt dat wel
) maar eigenlijk voelde ik me heel unhappy. Heb dus gewoon -hoewel dat gevoelsmatig heel moeilijk was- kleding in maat 48 gekocht, en ben vandaaruit af gaan bouwen. Het scheelt al als je je lekker voelt in je kleding en niet allerlei dingen ziet hangen in de spiegel Ik wens jullie allemaal heel veel succes !!!Ik voel me trouwens geen dik varken meer
Dat deed ik voor de zwangerschap wel. Ik heb dan ook het idee dat ik nu al slanker ben dan voor de zwangerschap. Ben benieuwd hoe het er over een paar weken uitziet allemaal, want nu kan je er natuurlijk nog geen goed oordeel over vellen, lijkt mij. 
Maar dames, ik wens jullie (en mezelf over een tijdje vast ook) veel succes en sterkte met "accepteren" en, waar nodig, discipline vinden om te proberen af te vallen. Het lijkt me heel rottig en vervelend om je lijf, ook na de zwangerschap nog een hele tijd kwijt te zijn.
Ik wil ook nog 5 kilo kwijt en weer smallere heupen zodat ik weer in mijn broeken pas..
Ik heb 3 weken redelijk gevloeid, dat werd steeds minder, maar nu sinds een dag of 3 lijkt het weer meer te worden, maar ook te zijn veranderd (onsmakelijke details: minder dun, meer slijmerig). Het lijkt nu meer alsof ik gewoon weer ongesteld ben, inclusief zeurderig gevoel in mijn rug en buik.
Kan dat zo snel al?
Het is zo lastig, want ik heb last van mijn rug, en dacht aan ongesteldheid. Maar ja, ik heb eigenlijk door heel mijn lichaam spierpijn van de fibromyalgie de laatste dagen, dus daar kan het ook van komen. Lastig lichaam
Er hangen hier dames rond die echt wat te klagen hebben en ik klaag over mijn figuur. Maar ik had echt even de balen.Heb besloten om morgen naar een aanverwante sportschool iets verderop te gaan. Ik móet voor mijn gevoel nu wat gaan beginnen. Dan maar even een stukje rijden.
Ben wel blij dat ik niet de enige blijk. Het is idd zo dat ik moeite heb iets over mijn bovenbenen te krijgen. Wist niet dat dat uitgezet was door de zwangerschap.
quote:Als de moeder enige indicatie is, dan wordt de dochter een topmodel !!!Op zaterdag 31 juli 2004 19:36 schreef snoopy het volgende:
Mooi Luchtbel, dat geeft hoop
alhoewel, jij bent lekker jong natuurlijk. Veert alles weer lekker makkelijk terug
quote:Zeg, solliciteer jij ergens naar?Op zondag 1 augustus 2004 21:33 schreef ThunderChild het volgende:
[..]
Als de moeder enige indicatie is, dan wordt de dochter een topmodel !!!
ben benieuwd
kvinnet eng
quote:Komt vast helemaal goed. Succes!Op maandag 2 augustus 2004 09:25 schreef LadyS het volgende:
1e dag alleen met Amber
ben benieuwd
kvinnet eng
quote:Succes wijffie, het gaat vast allemaal goedOp maandag 2 augustus 2004 09:25 schreef LadyS het volgende:
1e dag alleen met Amber
ben benieuwd
kvinnet eng
quote:Hee als je het niet meer weet bel je maar!Op maandag 2 augustus 2004 09:25 schreef LadyS het volgende:
1e dag alleen met Amber
ben benieuwd
kvinnet eng
Maar het lukt vast wel hoor!
Succes!
quote:Hartstikke eng LadyS. Maar je kan het echt hoorOp maandag 2 augustus 2004 09:25 schreef LadyS het volgende:
1e dag alleen met Amber
ben benieuwd
kvinnet eng
Moeder en dochter
Voelen, proberen, stuntelen misschien?
Lekker eng samen, eerste keer...
Komt echt goed, hoor meis!
Ze ligt lekker te slapen
quote:He man, wat ik kan, kan jij ookOp maandag 2 augustus 2004 09:25 schreef LadyS het volgende:
1e dag alleen met Amber
ben benieuwd
kvinnet eng
quote:Op maandag 2 augustus 2004 12:14 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
He man, wat ik kan, kan jij ook
Vooral die eerste dag heb ik enorm genoten.
Dus LadyS, eitje voor jou hoor!
en Luchtbel, is dat rare mens nou alweer weg of verkijk ik me een dag.
quote:Had je dan helemaal niet zoiets van: o jee, als "dit" of "dat" maar niet gebeurt / mis gaat, wat dan? Dan sta ik er alleen voor en ik weet niet wat ik moet doen?Op maandag 2 augustus 2004 13:24 schreef dutchie het volgende:
Ik had daar erg veel zin in, die eerste dag met zijn tweetjes. Gewoon lekker samen ons gangetje gaan. -knip-
Ik ben er juist zo bang voor dat je je dan erg onzeker voelt, zoals LadyS zegt: het eng vond.
quote:Ik vond het ook wel een beetje eng, maar de gedachte dat ik zo bij buurvrouw links en buurvrouw rechts terecht kon met vragen of een hulpkreet en dat vriendjelief zonodig binnen 5 minuten thuis kon zijn, hebben me wel gesterkt. Nu, één week later is het net alsof ik nooit anders gedaan hebOp maandag 2 augustus 2004 17:04 schreef phluphy het volgende:
[..]
Had je dan helemaal niet zoiets van: o jee, als "dit" of "dat" maar niet gebeurt / mis gaat, wat dan? Dan sta ik er alleen voor en ik weet niet wat ik moet doen?
Ik ben er juist zo bang voor dat je je dan erg onzeker voelt, zoals LadyS zegt: het eng vond.
LadyS hoe is het jou bevallen?
ben wel blij dat peter weer thuis is..
quote:Ik had dit niet. Ik kan me de eerste dag alleen met Dylan niet eens herinnerenOp maandag 2 augustus 2004 17:04 schreef phluphy het volgende:
[..]
Had je dan helemaal niet zoiets van: o jee, als "dit" of "dat" maar niet gebeurt / mis gaat, wat dan? Dan sta ik er alleen voor en ik weet niet wat ik moet doen?
Ik ben er juist zo bang voor dat je je dan erg onzeker voelt, zoals LadyS zegt: het eng vond.
Misschien scheelde het dat ik in de kraamweek ook alleen was als S 's morgens de deur uit ging en als 's middags de kraamverzorgster weg ging.Phluphy, ik was ook helemaal niet bang om alleen met haar te zijn, was eerder opgelucht...ik denk dat het ook heel erg afhankelijk is van je lichamelijke toestand
Bij mij is het voordeel dat er om de dag een wijkverpleegkundige voor haar langs komt. Tis maar 5 minuten, maar het scheelt net een beetje...
) vaak hoe het ging. In de kraamweek kwam hij thuis als zij wegging. Maar ik was toen ook vrij slap en behoorlijk aan Myrthe gebonden, da's nu allebei wel beter.Ik heb het gevoel dat ik alles en iedereen verrot wil slaan. Ik wil voorruit, maar neem de bekende stap voorruit en 2 achteruit. Ik kan alleen nog maar janken op het moment.
Klinkt eng he, nou dat is het ook. En het voelt verdomde verrot.
Dit kan toch zo niet langer lieverd....
Ik kan je op deze afstand niet helpen, maar ik hoop dat mensen in je directe omgeving dat nu eens heel snel gaan doen. Wees niet te streng voor jezelf, natuurlijk moet je voor Joshua zorgen, maar dat kun je alleen als je ook voor jezelf zorgt. Ga alsjeblieft naar een arts of consultatiebureau en geef aan dat het zo ECHT niet meer kan, dit is geen leven meer meid
dit is echt niet meer vol te houden dus. sterkte, en ik denk ook dat antidepressiva nu de beste stap zijn. Als de sodemieter die dokter bellen meis!!
Dit gaat echt niet meer meis. God, ik zou zo door het beeldscherm naar je toe willen kruipen.
Ik heb de dokter ook al verschillende keren gebeld maar elke keer als ik bel zijn alle afspraken al weg voor 2 dagen later. Zo gaat dat bij ons, je kunt s'morgens bellen voor een afspraak 2 dagen later. En als die dag is volgeboekt dan moet je weer wachten tot morgen. Vanmorgen belde ik om 09.17 uur en toen waren ze alweer volgeboekt.
Maar goed, ik schoot daar dus helemaal niks mee op.
Wat betreft die anti depressiva. Ja ik zou wel willen hoor, puur omdat ik dan wel goed kan functioneren. En als steuntje in mijn rug. Ik ga het dus nog 1 keer proberen bij mijn eigen dokter. En als die niet wil dan probeer ik het wel bij een andere dokter. Ik heb in ieder geval mijn medische boek in de aanslag. Misschien dat ie dan wel van gedachten veranderd.
Sorry hoor voor die noodkreet. Maar ik was echt even helemaal ten einde raad op dat moment.
En trouwens, wat een achterlijk systeem bij je ha. Oké, als je gewoon scheet dwars hebt zitten dan kan ik me voorstellen dat je 2 dagen kan wachten. Maar niet in jouw geval.
Maar ja als je je huisarts belt dan wil je gewoon voor diezelfde dag nog een afspraak lijkt me en niet voor een 10 dagen later
, sterkte!!!!Knuffel
Sjeen
Toch moet ik aan je denken; ben heel benieuwd hoe het met je gaat, hoe je je voelt!
Hier gaat het allemaal wel goed hoor Moet nog steeds erg wennen aan het "moeder zijn" Eigenlijk voel ik me nog niet echt moeder
Soms voel ik me net de oppas... moeilijk uit te leggen iig.Lichamelijk gaat het wel redelijk.. Ik ben weer behoorlijk mobiel, gelukkig. De wond ziet er goed uit volgens Peter. De schat verschoont 3x per dag het gaasje
Amber is een lief en rustig kind, die ons 's nachts gelukkig redelijk met rust laat. Ze komt over het algemeen maar 1x 's nachts en zo nu en dan zelfs helemaal niet. Daar ben ik erg blij om. Niet omdat ik het erg vind om 's nachts mijn bed uit te gaan, integendeel zelfs, maar ik kan er zooo slecht tegen en dat merk ik dan de volgende dag dmv hoofdpijn enzo. (en niet zomaar hoofdpijn
) En hopelijk heb je snel een arts te pakken! het is ook niet zomaar ff wat, je bent in een klap zomaar ff mama, dat moet ook wennen. (zo verklaarde ik 't naar mezelf iig)
Lewis
Hou je taai, meis
Verders voel ik me nog steeds hetzelfde, ben erg timide maar voel me gelukkig niet zo rot als dinsdag. Momenten als deze zou ik zo wel over willen vliegen naar NL om gewoon even bij me familie te zijn. Maar ja dat gaat helaas niet. Ik redt me in ieder geval aardig op het moment.
Maar het gaat wel vanzelf dat je kindje deel gaat uitmaken van al je dagelijkse beslommeringen, als Amber er een keertje niet zal zijn, bv een dagje bij opa en oma ofzo, dan zul je dat wel merken
Lewis, meisje.... ik vind het zo verdrietig allemaal
Ik hoop dat de homeopatische kuur wat doet. Werk je nou nog? Of ben je (verstandig) de ziektewet ingegaan? In dat geval wil ik gewoon niet stoppen met de bv, aangezien ik weet dat ik wel medicijnen kan slikken tegelijkertijd.
Ik heb even geen zin om ook nog eens achter haar aan te bellen. Ik wacht eerst wel weer wat de dokter gaat zeggen maandag. Ik heb mijn homeopatische kuurtje binnen, dus ga daar vanavond mee beginnen.
LadyS, wij hadden in de eerste weken dat ook hoor. Als ik dan tegen Léon zat te babbelen zei ik soms: "En dan gaat tante Dutchie je kietelen!!"
Het mannetje deed het ook.
Nu is het juist weer omgedraaid. Van de week betrapte ik mezelf erop dat ik tegen 1 van de neefjes zei: "Wat had mama nou gezegd?"
Zie, het went heel snel.
dutchie!lewis, wat stom dat die health visitor nog niet gebeld heeft.
ik hoop dat die homeopathische kuur snel effect heeft.quote:Op donderdag 5 augustus 2004 13:39 schreef dutchie het volgende:
Lewis meid, sterkte!
LadyS, wij hadden in de eerste weken dat ook hoor. Als ik dan tegen Léon zat te babbelen zei ik soms: "En dan gaat tante Dutchie je kietelen!!"
Het mannetje deed het ook.
Nu is het juist weer omgedraaid. Van de week betrapte ik mezelf erop dat ik tegen 1 van de neefjes zei: "Wat had mama nou gezegd?"
Zie, het went heel snel.
quote:Meis, wat ontzettend balen dat het met de hulp die je zo nodig hebt zo tegenzitOp donderdag 5 augustus 2004 13:19 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Health Visitor zou maandag bellen, maar ik zit nu nog te wachten. Maar zij zei ook dat ik echt niet moet stoppen met de bv, want dit is helemaal niet nodig.
Ik heb even geen zin om ook nog eens achter haar aan te bellen. Ik wacht eerst wel weer wat de dokter gaat zeggen maandag. Ik heb mijn homeopatische kuurtje binnen, dus ga daar vanavond mee beginnen.
Ik hoop dat je kuurtje aanslaat
lewis: dikke
voor je. Kan er niet iemand vanuit nederland een paar weken naar je toe komen. Al is het alleen maar om je even een beetje lucht te geven. En dat je goed ingesteld bent op de homeopatische medicatie.
Maar het is inderdaad een kwestie van wennen aan je kindje. Je moet gewoon tegen je baby zeggen: 'Jij bent mijn kindje en niemand komt je weghalen en niemand heeft wat over jou te zeggen behalve papa en mama!' Dat hielp bij mij erg goed
Lewis succes met je kuur!!
Wat ik hier lees over het wennen aan je kind is heel herkenbaar. Je moet elkaar leren kennen, wennen aan elkaar en aan de nieuwe situatie. Maar deze week gaat het zo goed, ik heb elke dag echt van die "smelt-momenten" terwijl ik voor die tijd vooral bezig was met voor hem zorgen, en niet echt genoot. Het gaat met mij ook beter: we hebben afgesproken dat Rick door de weeks in principe de nachtvoedingen doet, zodat ik bij kan tanken. De dagen zijn toch lang en zwaar voor me, en ik merk dat ik 's avonds echt op ben. En dan is het lekker om, als je een beetje begint in te storten, te weten dat je sowiezo s nachts kan slapen
Alhoewel...dat heb ik dus vannacht niet gedaan
Ik dacht na de kraamweek wel van de stuwing af te zijn, maar nu ik stop met de bv komt het terug, en hoe. Echt pijn, kan niet normaal liggen en elk uur kan ik een verzopen zoogcompres uit mijn bh halen. Ik was dus van plan om netjes volgens het schema af te bouwen, maar ook toen kreeg ik al flink last, dus nu heb ik samen met het cb besloten er dan maar even doorheen te bijten, en nu elke dag 1 bv minder te doen, zodat morgenochtend de laatste voeding is. Dan hoop ik er iig over een paar dagen vanaf te zijn.
Artikel borstvoeding.com
Morgenochtend is de laatste voeding, nog even doorbijten.
Ben er gewoon echt een beetje gammel van, blegh.
'k Hoop voor je dat je er niet te veel last van krijgt Pluisje.
Net de laatste borstvoeding gegeven...tranen met tuiten voor we begonnen bij Tobias (HONGER!
) en na afloop bij mij (snif, de laatste keer....)Het is goed zo, ik kan weer rustig aan mijn medicijnen beginnen, zodat ik er hopelijk ook lichamelijk weer een beetje op kom
Nu niet te veel van jezelf gaan verwachten he, maar juist lekker je rust nemen!
Ik hoop dat het zo doorzet! Morgen naar de dokter, maar hopen dat die nu wel eens wil luisteren.
Heb je al namen gevonden van medicijnen die je wel mag hebben?
Zelf ook maar weer even een update doen: het gaat met ups en downs. Momenteel zit ik net in een "down", mijn litteken doet vreselijk zeer en trekt en prikt enzo, mijn handen en polsen zijn nauwelijks hersteld van het Carpaal Tunnel Syndroom na de bevalling, mijn borsten doen knap zeer en mijn lichaam wil maar niet herstellen van de zwangerschap en bevalling. Ben na de bevalling nauwelijks verder geweest dan de achtertuin, omdat de zorg voor Tobias eigenlijk al vermoeiend genoeg is.
Ik moet ook gewoon geduld hebben, ben pas net met de borstvoeding gestopt en pas weer 2 dagen met mijn medicijnen bezig, maar het is gewoon frustrerend. Ik wil zo veel en kan zo weinig
En nu heeft Rick deze week ook nog eens onverwacht nachtdienst, waardoor ik er dus 's nachts alleen voorsta, en overdag eigenlijk ook, omdat ie dan moet slapen
Plan van aanpak: deze week door zien te komen, woensdag een dagje bij mijn zus zitten (kan die fijn luiers verschonen enzo
), en zaterdag een uurtje ofzo in mijn eentje de stad in. Zal daarna wel verrot zijn, maar heb ik tenminste even iets voor mezelf gedaan, er even uit geweest. En ik heb een heeeeleboel Prenatal cadeaubonnen liggen van visite dat geen cadeautje kon verzinnen 
Echt erop te wachten zit ik niet eigenlijk, want ik hoopte toch wel dat die homeopatische kuur wat zou helpen.
Pluisje misschien dat dat best kan hoor dat het eerst erger wordt. Ik voel me wel rotter sinds ik die korreltjes heb gehad. Ik ga morgen toch maar weer even de homeopaat opbellen.
Pluis, wat jammer dat je handen niet hersteld zijn
Wat nu? Operatie? Succes deze week quote:Eerst maar eens een tijdje braaf mijn braces dragen, al is dat superonhandig met zo'n kleintje in huis (met die dingen om kan ik mijn polsen niet buigen). Ze opereren niet voordat je "ontzwangerd" bent en die braces geprobeerd hebt, dus ik zal geduld moeten hebben.Op zondag 8 augustus 2004 22:49 schreef miss_dynastie het volgende:
Pluis, wat jammer dat je handen niet hersteld zijn
En als ik iets niet heb...
Pluisje, kan Rick dan niet alle huishoudelijke taken van je overnemen, dat jij lekker tegelijk met Tobias kunt slapen en verder niets aan je hoofd hebt? En misschien kan hij de flesjes voor 1 dag tegelijk klaarmaken, scheelt jou ook weer? Succes ook deze week!
Het lijkt me inderdaad wel onhandig met die dingen om je handen en ook Tobias nog eens op moeten pakken.
Het is vooral de frustratie, al die pijntjes bij elkaar opgeteld, die dan ook nog eens op hun ergst zijn 's avonds, als ik ook al moe ben. Dan vraag ik me soms echt af of het ooit nog eens beter gaat worden, terwijl ik eigenlijk ook wel weet dat ik in 5 weken al heel erg vooruit ben gegaan. Ben denk ik vooral ongeduldig, en het thuiszitten nogal zat.
Nou mijn dokter is een standvastig type hoor. Hij wilde dan nog wel mijn boek bekijken voor wat voor medicijnen dan wel gebruikt kunnen worden. Maar absoluut geen haar op zijn hoofd dat ie mij medicijnen wil geven
Ik ga nu maar met mijn health visitor praten en kijken wat voor andere opties ik nog heb.
Ik hoop dat je health visitor iets voor je kan doen. In ieder geval heel veel sterkte!
Welke van de 2 opties het ook is, inlevingsvermogen en zoeken naar een oplossing is duidelijk niet zijn sterkste kant
!!! Hij moet er gewoon voor je zijn, verdorie Met dat homeopatische middel heb ik inmiddels ook meer weinig vertrouwen. Maar goed, het is tot nu toe wel het enige wat ik nog kan krijgen.
En mijn arts kan natuurlijk standvastig zijn, maar dan kent hij Lewis nog niet. Ik vertik het echt om naar hem te luisteren, hij is namelijk de enige die zegt om te stoppen met de bv. Dus wat dat betreft kan hij van mij de pot op
Kun je niet (de volgende keer dna dat je heengaat) niks over bv zeggen, als hij er naar vraagt zeggen dat je aan het afbouwen bent en dan gericht vragen naar een medicijn dat wel kan bij bv? (volgens mij mag seroxat nml. gewoon bij bv, ik meen dat Phileine dit ook slikte terwijl ze bv gaf).
Gewoon een beetje ja en amen zeggen...
Maar ondertussen is het wel mooi waardeloos natuurlijk.
Lewis, wat zei de health visitor? en werkt die kuur inmiddels al enigszins?
quote:grappig, je haalt me de woorden uit de mond! Ik was benieuwd of het weekje weg Livelink goed had gedaan en hoe het nu gaat...Op woensdag 11 augustus 2004 12:14 schreef bixister het volgende:
livelink & eska, hoe is het nu met jullie?
Lewis, wat zei de health visitor? en werkt die kuur inmiddels al enigszins?
Dus daar put ik moed uit.
Bij mij lijkt het inderdaad of die homeopatische medicijnen beginnen te werken. Ik krijg nog 1 kuur, maar die moet ik alleen nemen als ik dat zelf nodig vindt. Ik voel me sinds een dag of 3 weer wat beter. Minder gespannen lijkt het wel. Ik begin weer wat meer te plannen. Ik ga nog zeker niet vroeg juichen hoor maar op het moment voel ik me redelijk goed in mijn vel.
En het eerste jaar is toch ook heel zwaar. Je hobbelt constant achter je kind aan omdat ze nog zo weinig zelf kunnen. Ze willen ook vaak het liefst vermaakt worden. Eigenlijk kom je als moeder weinig aan jezelf toe. En bij mij steekt dat toch wel eens hoor.
!!! Livelink jij ook sterkte toegewenst
Kan me dan wel geen postnatale voorstellen maar een depressie maar al te goed
Van de week naar de gyn geweest voor de nacontrole, eindelijk een beetje zwart op wit te horen gekregen dat ik een zwangerschapsvergiftiging gehad heb. Dat daarom de bevalling ook zo kloten gegaan is en dat we het gewoon weer moeten proberen
omdat de volgende heel anders kan lopen . Na ja la maar lullen die gyn wil eerst dit is te boven komen en aan een volgende wil ik nog helemaal niet denken 
. Ben trouwens wel 10 kilo kwijt dus van dat niet slecht We hadden al niet echt een tweede in gedachte, maar na mijn bevalling moet ik er echt helemaal niet meer aan denken. Ik weet wel dat iedereen dat zegt, maar na alles wat er is gebeurd, denk ik dat ik bij een eventuele volgende bevalling bij de eerste wee zodanig in de stress schiet, dat ik die 35 uur van Tobias met gemak ga overtreffen
Maar ik vond het toch wel erg vreemd zo zonder Isa, vooral toen mijn borsten vonden dat het etenstijd was en er niemand kwam eten...quote:dat klinkt positief lewis! Ik hoop dat dat doorzet meisje!Op vrijdag 13 augustus 2004 16:00 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Ja ik hou mezelf heel goed in de gaten. Heb al wel weer een paar buien gehad maar niet zo erg als voorheen. Maar ik geloof toch wel dat ik een beetje aan het opkrabbelen ben.
quote:Is er geen neef/nicht/oom/tante/whatever die je ff kan ontlasten met iets te doen ??Op donderdag 12 augustus 2004 09:38 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
En het eerste jaar is toch ook heel zwaar. Je hobbelt constant achter je kind aan omdat ze nog zo weinig zelf kunnen. Ze willen ook vaak het liefst vermaakt worden. Eigenlijk kom je als moeder weinig aan jezelf toe. En bij mij steekt dat toch wel eens hoor.
Ik heb vaak gezien dat m'n tante het niet meer zo trok, dus heb ik vaak met m'n neefje ff zitten pruttelen en dergelijke (altijd de grootste lol met z'n tweeën) . . .
Trouwens onvoorstelbaar wat zo'n knip- en verfbeurt met je humeur en zelfbeeld kan doen. Als ik in de spiegel kijk, wordt ik helemaal vrolijk. Ik voel me echt een hippe mama, of zoals vriendjelief zegt, een Kinki mama (ga nl. altijd bij Kinki kappers)
Ow ja en papa heeft zich goed geamuseerd met zijn dochter
Beefcake, gaat het bij jullie ook al weer iets beter?
Knuffels
Sjeen
Vandaag precies één maand mama van Isa
quote:Op vrijdag 13 augustus 2004 21:22 schreef Sjeen het volgende:
Beefcake, gaat het bij jullie ook al weer iets beter?
Met de dag gaat het beter! De hoestbuien zijn veel minder hevig en ook minder vaak. Ik ben ook niet meer zo bang, maar toch heb ik Dylan binnen een halve seconde uit zijn bed als hij ook maar een kik geeft. Moet gewoon weer vertrouwen krijgen in de situatie. Voorlopig slaapt hij lekker bij ons op de kamer. zouden naar de zingende fresia's gaan. Hier hadden we nl Donderdag Meppeldag muziek op verschillende pleinen das absoluut een bezoekje waard Het regende alleen jammer genoeg zo erg hier dat we niet zijn gegaan maar Zoë wel achter gelaten hebben bij de ouwtjes (laat ze dit niet lezen
). Zijn thuis Shrek 2 gaan kijken en samen hebben we een biertje gepakt om daarna in de stromende regen de hond uitlaten erg gezellig. Alleen tegen een uur of 11 wat tranen moeten laten meneer B melde alleen maar even dat het voedertijd was miste haar in ene zo (in principe was ze maar een straatje verder ), heb wel onrustig geslapen maar uitgeslapen. Mensje wat dan nog maar 6 weken tastbaar in je leven is zo kunnen missen quote:Moet je wachten op haar eerste slaapfeestje over een jaar of acht . . .Op zaterdag 14 augustus 2004 00:25 schreef Rottdog het volgende:
Mensje wat dan nog maar 6 weken tastbaar in je leven is zo kunnen missen
Ik ga overigens ook om voor mezelf te shoppen, maar ik zal wel weer met alleen babyspulletjes thuiskomen
Ik genoot er de eerste keer ook zo van. Maar als je dan weer naar huis rijdt, wil je het gaspedaal wel wat harder indrukken om nog sneller weer terug te zijn bij je knuffeltje.
Rottdog, Shrek 2 die is toch allleen in de bioscoop?
Wij hebben eind van volg. week in het mannetjes geboortedorp feest. Het hele dorp is dan 1 groot terras. We slapen bij mijn schoonzus en zij past 1 á 2 avonden op. Ik ben benieuwd hoe dat gaat.
quote:eeeeuuhhhhhOp zaterdag 14 augustus 2004 14:50 schreef dutchie het volgende:
Rottdog, Shrek 2 die is toch allleen in de bioscoop?
quote:Op zaterdag 14 augustus 2004 14:50 schreef dutchie het volgende:
moeders komt weer als herboren thuis.
Ik heb na een uurtje gebeld naar Rick of ie me op kon komen halen, verrekte van de pijn in mijn stuitje zeg! Ben dat fanatieke shoppen niet meer gewend!
Het was verder wel heerlijk, heb er bewust op gelet dat ik ook wat voor mezelf heb gekocht: ondergoed en 2 shirtjes
Lekker veel babyspulletjes, geweldig leuke rompertjes, een boxslinger en een heleboel meer. Maar het was fijn toen ik de auto open deed, en dat kleine mannetje zag zitten
Afgelopen week was best vermoeiend zeg. Na zo'n bevalling heb je toch het gevoel alsof je een zeer zware griep achter de rug hebt. Geen conditie, slapjes, zweterig (gek hè met een hittegolf
) etc.Vergat af en toe toch te slapen 's middags omdat ik me heel lekker voelde maar dat moest ik meestal bezuren aan het eind van de dag
Heb veel op mijn bed gelegen en me laten verwennen door kraamhulp en vriendje. Morris is vreselijk lief en leuk
en huilt alleen als hij wil eten of als we z'n luier verschonen (dit gebeurt meestal rond etenstijd dus huilt ie eigenlijk omdat ie wil eten).Gisteren was de kraamhulp voor het laatst. Was een geweldig mens maar het is ook wel lekker om nu zelf te proberen of het allemaal lukt.
Vandaag voor het eerst buiten geweest met de Bugaboo. Leuk hoor. Morris viel lekker in slaap terwijl zijn vader en moeder om de beurt een stukje mochten duwen
We hebben lekker een blokje om gelopen en zijn daarna buiten op de boot gaan zitten. Morris vond het heerlijk buiten en slaapt nu als een roos
En ik vond het ook heerlijk. Ondanks mijn gebrek aan conditie ben ik er eigenlijk wel van opgeknapt. Vanaf nu proberen we dan ook om weer een 'normaler' te gaan leven. Kijken of dat gaat lukken
Snoop, let maar op hoe gauw het went alleen, of zonder hulp dan. Heerlijk he dat wandelen
quote:Ja, best lekker om samen te rommelen. Moet zeggen dat het lekker ging vandaagOp zaterdag 14 augustus 2004 22:53 schreef Luchtbel het volgende:
Snoop, let maar op hoe gauw het went alleen, of zonder hulp dan. Heerlijk he dat wandelen
En wandelen is idd zooooooo leuk
Morris viel lekker in slaap en wij maar om de 5 meter zeggen: nu mag ik duwen !quote:Op zaterdag 14 augustus 2004 22:53 schreef Luchtbel het volgende:
Pluis, Tobias had nog helemaal geen spulletjes he
Ik heb trouwens ook nog een ontzettend stoere winterjas gescoord
Nu maar hopen dat ie niet in dit tempo door blijft groeien, nu kan ie al zijn kleertjes hooguit 4 weken aan, daarna ziet er uit als een gestopte worst als ik hem er in prop
Liam zit nu in de 74/80. Hij is bijna 7 maanden.
) Ik ben er op gaan staan, voor de eerste keer na de bevalling, en van de 17 kilo die ik ben aangekomen, zijn er alweer 14,5 vanaf Dat deed me toch wel goed
quote:Opmerkelijk om te zien dat ze d'r huidige gewicht niet opgeeft . . .Op zondag 15 augustus 2004 15:20 schreef LadyS het volgende:
Ik was gisteren op bezoek bij mijn oma, die tijdelijk in een bejaardentehuis zit, en daar stond een weegschaal op de gang. (Vraag me niet waarom, maar goed
Dat deed me toch wel goed
quote:105 kgOp zondag 15 augustus 2004 15:25 schreef ThunderChild het volgende:
[..]
Opmerkelijk om te zien dat ze d'r huidige gewicht niet opgeeft . . .
quote:Soms hè... snap ik werkelijk niets van jouw humor. Ligt dat nu aan mij?Op zondag 15 augustus 2004 15:25 schreef ThunderChild het volgende:
[..]
Opmerkelijk om te zien dat ze d'r huidige gewicht niet opgeeft . . .
Maar goed joh, dat je al weer zoveel kilo's kwijt bent. Ik heb van mezelf werkelijk geen idee hoeveel ik nu weeg.
Ik heb bewust geen weegschaal zodat ik me niet druk hoef te maken om de kilo's
Ik heb bewust geen horloge zodat ik niet te veel op de tijd leef
Ik heb bewust geen wekker zodat ik niet hoef te balen als 'ie gaat
Ik heb bewust geen mobiele telefoon zodat ik niet altijd bereikbaar ben
Oh...wat heb ik toch een stressloos en zorgeloos bestaan
quote:Nee, dat meen je niet ??Op zondag 15 augustus 2004 15:34 schreef LadyS het volgende:
105 kg
quote:Streek gebonden humor . . .Op zondag 15 augustus 2004 15:35 schreef Tan het volgende:
Soms hè... snap ik werkelijk niets van jouw humor. Ligt dat nu aan mij?
quote:Da's lekker. Zoiets heb ik volgende week ook, alleen dan heb ik wel m'n mobieltje bij me . . .Ik heb bewust geen weegschaal zodat ik me niet druk hoef te maken om de kilo's
Ik heb bewust geen horloge zodat ik niet te veel op de tijd leef
Ik heb bewust geen wekker zodat ik niet hoef te balen als 'ie gaat
Ik heb bewust geen mobiele telefoon zodat ik niet altijd bereikbaar ben
Oh...wat heb ik toch een stressloos en zorgeloos bestaan
quote:Hoe krijg jij je kinderen dan op tijd op schoolOp zondag 15 augustus 2004 15:35 schreef Tan het volgende:
Ik heb bewust geen horloge zodat ik niet te veel op de tijd leef
Ik heb bewust geen wekker zodat ik niet hoef te balen als 'ie gaat
quote:Welke streek is dat dan wel nietOp zondag 15 augustus 2004 15:45 schreef ThunderChild het volgende:
[..]
Streek gebonden humor . . .
[..]
Snoop wat is het toch heerlijk he zo'n kleintje
quote:Op zondag 15 augustus 2004 15:45 schreef ThunderChild het volgende:
[..]
Nee, dat meen je niet ??
quote:Omgeving Alkmaar . . .Op zondag 15 augustus 2004 15:48 schreef Tan het volgende:
Welke streek is dat dan wel niet
quote:Nee, ik dacht echt dat je lichter was. Goed, ik zal toegeven van de foto's zag ik al je niet bij de lichtsten gezet kan worden, maar ik dacht dat de teller het bij hooguit 85 het wel voor gezien hield. Maar als je gewoon lekker voelt en voor de rest geen problemen hebt, wat maakt het dan ui dat dat ding 105 aangeeft ??Op zondag 15 augustus 2004 16:22 schreef LadyS het volgende:
quote:Typisch gevalletje van :"Lekker belangrijk!"Op zondag 15 augustus 2004 15:45 schreef ThunderChild het volgende:
[..]
Nee, dat meen je niet ??
[..]
LadyS goed man, zo snel al zo veel eraf!!!
quote:edit: Lees net dat ik het niet goed opgevat had, sorry!!!Op zondag 15 augustus 2004 16:35 schreef Loena-tik- het volgende:
[..]
Typisch gevalletje van :"Lekker belangrijk!"
LadyS goed man, zo snel al zo veel eraf!!!
quote:Kijk, dat is dan wel weer leuk om te horenOp zondag 15 augustus 2004 16:33 schreef ThunderChild het volgende:
[..]
Omgeving Alkmaar . . .
[..]
Nee, ik dacht echt dat je lichter was. Goed, ik zal toegeven van de foto's zag ik al je niet bij de lichtsten gezet kan worden, maar ik dacht dat de teller het bij hooguit 85 het wel voor gezien hield. Maar als je gewoon lekker voelt en voor de rest geen problemen hebt, wat maakt het dan ui dat dat ding 105 aangeeft ??
lekker hoor!!! Alweer zoveel kilo's kwijt!!! Soms best lastig trouwens een baby
Morris heeft gedronken, een schone broek en is doodmoe maar als ik hem in z'n wiegje leg begint hij te mekkeren en daarna te huilen. Ik kan toch moeilijk de hele dag met een kind tegen me aan zitten Zou hij wel willen geloof ik. Ik blijf hem dus maar steeds in z'n bedje leggen als ik denk dat ie slaapt. Maar steeds word hij weer wakker. 's nachts slaapt hij trouwens als een tierelier dus dan heb ik dat probleem niet.
quote:Het is maar goed dat ik daar niet ben gaan wonen danOp zondag 15 augustus 2004 16:33 schreef ThunderChild het volgende:
[..]
Omgeving Alkmaar . . .
[..]
Is wel een leuke stad trouwens, heb er nog eens naar een huis gezocht quote:Mijn biologisch ingebouwde klok is zo betrouwbaar dat ik ze nog nooit desastreus te laat naar school heb gebracht.Op zondag 15 augustus 2004 15:47 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Hoe krijg jij je kinderen dan op tijd op school
En ik heb wel een gewone klok, maar daar kijk ik 'nooit' op. Ik leef al zo lang zonder horloge dat ik redelijk goed ben in het schatten van de tijd. (okay wel tussen de middag, zodat ze niet te vroeg/te laat weer op school zijn)
quote:Is toch best een bekend 'probleem' Die kleintjes zitten 9 maanden in je buik en dan kan het in de grote boze buitenwereld soms ineens heel alleen zijn. En bij mama is het dan zo veilig.Op zondag 15 augustus 2004 17:05 schreef snoopy het volgende:
Lekker gevoel LadyS
Soms best lastig trouwens een baby
Zou hij wel willen geloof ik. Ik blijf hem dus maar steeds in z'n bedje leggen als ik denk dat ie slaapt. Maar steeds word hij weer wakker. 's nachts slaapt hij trouwens als een tierelier dus dan heb ik dat probleem niet.
Het gaat weer over
quote:Toch niet pas als ie 18 is hè?Op zondag 15 augustus 2004 17:09 schreef Tan het volgende:
Het gaat weer over
quote:Bij mannen duurt het hun hele levenOp zondag 15 augustus 2004 17:20 schreef snoopy het volgende:
[..]
Toch niet pas als ie 18 is hè?
Alleen niet in díe mate Hehe Snoop, wat had je dan gedacht
Overigens moet ik eerlijk toegeven dat ik het heerlijk vind als ze zo tegen me aan wil liggen keuvelen quote:Ik vind 't ook lief hoor en lekkerOp zondag 15 augustus 2004 17:33 schreef Luchtbel het volgende:
Hehe Snoop, wat had je dan gedacht
Maar ik vroeg me af of ie zich wel lekker voelde. Maar ik lees nu dat het normaal is
Zo'n klein lijfie is ook heerlijk maar ook warm Alleen die is nu zo beweeglijk en nieuwsgierig en onderzoekend.. Dat houdt ze geen 2 tellen vol
En 't voelt zo lekker, dat kleine lijfje vol overgave in jouw vertrouwde armen...
Ik heb mezelf altijd voorgehouden dat je die kleintjes de eerste 6 maanden niet kan verpesten/verwennen en had hem de eerste maanden dus ook veel op schoot.
Nu wil Sven wel bij me op schoot klimmen, maar alleen maar om weer zo snel mogelijk van me af te klimmen.
Behalve als er anderen in de buurt zijn, dan kruipt hij zowat in me, kan ik stiekum toch af en toe lekker met hem kroelen
meneertje is de laatste weken trouwens erg mama-achtig, dat heeft zijn voordelen (lees lekker kroelen) en zijn nadelen (lees, niet eens ff rustig naar de wc kunnen gaan zonder huilpartijen) Morris in zijn wiegje gelegd en nu slaapt hij wel door
Misschien waren we allebei toch een beetje moe van alle evenementen vandaag: eerst opa en oma op bezoek en daarna een stuk gewandeld en ook nog buiten gezeten
Waarschijnlijk toch veel indrukken voor hem en kon hij de slaap niet vatten. Het is niet alleen dat ie alleen maar bij ons wil liggen maar hij is ook nog eens heel bewegelijk af en toe en wordt soms zomaar driftig, huilen en warm en zweterig worden. En dat vind ik dan weer zo zielig Ik gooi het maar op de drukke dag
Fijn he, dat het zo snel weg is! Ik ben zelf helemaal gelukkig, zit nu onder mijn startgewicht. Weliswaar maar 2 kilo, maar toch ik hoef me in elk geval niet druk te maken om zwangerschapskilootjes. Heb nog genoeg kilo's over om me wel druk om te maken, maar goed, daar hebben we het niet over...Groetjes
Sjeen
quote:Ik heb er ook genoeg over hoorOp maandag 16 augustus 2004 12:43 schreef Sjeen het volgende:
LadyS
Groetjes
Sjeen
Maar dat komt nog wel.. Ben al blij met zoals het nu is Ik ga wel weer de Weight Watchers doen, daar ben ik toen ook 13 kilo mee afgevallen
quote:Aha, oké, ik dacht al: hoe krijgt ze het voor elkaarOp zondag 15 augustus 2004 17:05 schreef Tan het volgende:
Mijn biologisch ingebouwde klok is zo betrouwbaar dat ik ze nog nooit desastreus te laat naar school heb gebracht.
En ik heb wel een gewone klok, maar daar kijk ik 'nooit' op. Ik leef al zo lang zonder horloge dat ik redelijk goed ben in het schatten van de tijd. (okay wel tussen de middag, zodat ze niet te vroeg/te laat weer op school zijn)
Ik zit nog steeds tegen 7 kilo boven mijn oude gewicht.
quote:Als je heel veel kilo's hebt, kun je er ook veel verliezenOp maandag 16 augustus 2004 13:34 schreef dutchie het volgende:
Wat vallen jullie toch verdomd rap af!
Ik zit nog steeds tegen 7 kilo boven mijn oude gewicht.
Wees gerust, je hebt de tijd om ze kwijt te raken het is maar voor een paar maanden, maar ik ben er echt blij mee. begon te denken dat 't niet meer zou lukken voor de volgende bevalling. wat ga je doen?En hoe is het nu met Lewis?
quote:OléOp woensdag 18 augustus 2004 11:28 schreef bixister het volgende:
deze 'nieuwe' moeder heeft eindelijk weer werk gevonden, olé!
en gefeliciteerd wat ga je doen?
(nou ja, met voorbereiden dan he).Lekker dat je toch nog even aan de slag kan
Heb eigenlijk nog niet veel te vertellen, alleen dat ik nu eindelijk aan het genieten ben
Ik ga weer de trotse mama uithangen en Djulian voeden en daarna even liggen. Tot gauw!!!
quote:GefeliciteerdOp woensdag 18 augustus 2004 11:46 schreef bixister het volgende:
ik ga weer een paar maanden nieuwe 'beefcakejes' les geven in de psychologie.
* Snel inschrijven gaat voor psychologie
Met mij gaat het zozo. Ik ben nog steeds heel erg moe en soms zie ik het even helemaal niet zitten. Ik zie er erg tegenop om straks met aan dwarse peuter en een aandachtvragende baby thuis te zitten. Een van beiden gaat nog wel, maar allebei wordt me wat teveel ben ik bang! En ik ben al niet echt een babymens..... Kijk nu al uit naar Thomas eerste verjaardag. Erg hè?
Ben nog maar niet begonnen met St. Janskruid. Ik wil er eerst eens met de vrouwenarts over spreken en zien wat zij zegt. Helaas is mijn eigen arts met vakantie (net als de verloskundige volgende week en de huisarts), dus ik moet het met een 'vreemde' doen. En anders wacht ik tot één van mijn normale artsen terug is van vakantie.
quote:Wat fijn Bix! Gefeliciteerd!Op woensdag 18 augustus 2004 11:28 schreef bixister het volgende:
deze 'nieuwe' moeder heeft eindelijk weer werk gevonden, olé!
quote:Ik ook Dutch, troost je, je bent niet de enigeOp maandag 16 augustus 2004 13:34 schreef dutchie het volgende:
Wat vallen jullie toch verdomd rap af!
Ik zit nog steeds tegen 7 kilo boven mijn oude gewicht.
ik begin me er bijna bij neer te leggen...bijna hoor, niet helemaal Belana, ik geef de strijd niet zo makkelijk op hoor. Nog niet...
*strijdlustig is*
Ben nu sinds 2 1/2 week weer aan het sporten en dat voelt heel goed. Doe dit 2x per week net als "vroeger". Maar niet zoals "vroeger", heb een aangepast schema gekregen van de trainers. Maar ik dóe tenminste iets, dat sterkt me wel.