Dames Haute Couture herfst/winter 2004-5

quote:

Toen Yves Saint Laurent in 2002 zijn atelier sloot, en de profetische woorden uitsprak dat de haute couture dood zou gaan zonder hem, trok menigeen de wenkbrauwen op. Nu lijkt hij gelijk te gaan krijgen. Grote afwezigen op de catwalk in Parijs vorige week waren Ungaro en Versace. Eerder gaven huizen als Nina Ricci, Balmain, Rabanne en Yves Saint Laurent er de brui aan. De Japanse Hanae Mori gaf haar laatste show en gooit na 27 jaar de handdoek in de ring.

HAUTE COUTURE OVERLEEFT ALLES

PARIJS – Valt het doek voor haute couture, de op maat gemaakte kostbare juweeltjes die opvallen door het verfijnde handwerk, de mooiste stoffen en fournituren, kortom het hoogst haalbare in de mode? Die vraag gonsde afgelopen week tijdens de shows door Parijs.
"Het is mooi geweest", verzucht Hanae Mori met tranen in haar ogen backstage, nadat ze voor de laatste keer op de catwalk het applaus in ontvangst nam. Iedereen, van modellen tot Franse en Japanse klanten gaven haar met vochtige ogen een staande ovatie. Het vertrek van Mori is het zoveelste. "De wereld verwacht ongewone creaties van ontwerpers als mijzelf, Valentino en Gaultier", aldus Christian Lacroix die zijn couturelabel in 1987 lanceerde. "Mensen, rijke klanten, pers en toeschouwers, willen haute couture omdat het uniek en magisch is. Couture is spektakel. Mensen hebben het nodig."
Nu toonde zijn eigen show weinig spektakel, maar veel rommelige creaties met enkele noemenswaardige uitschieters. Een appelgroen jasje met een handgeborduurde vlinder, een oranje robe met enorme zwart fluwelen strik en roze col van veren en een snoezig groen jurkje van zijde chiffon. Dit jaar loopt het contract met luxeconcern LVMH (Louis Vuitton Moët Hennessy), eigenaar van zijn label, af. Of het concern tot verlenging overgaat, valt nog te bezien.
Enorme capes, hoeden met veren, laarzen die tot aan de dijbenen reikten, de Drie Musketiers en hoefgetrappel waren de ingrediënten bij Jean Paul Gaultier. De collectie toonde opvallend veel gelijkenissen met Hermès, waarvoor hij sinds afgelopen seizoen de vrouwencollectie tekent. De voornamelijk bruintinten en keurige robes pasten meer bij het klassieke Franse huis dan bij de volwassen geworden rebel Gaultier.
Bij Dior zag je spektakel pur sang. Niet voor niets waren er zo’n 1000 mensen naar het Bois de Boulogne afgereisd om de op Zsa Zsa Gabor en Sissi geïnspireerde korsetten en jurken van John Galliano voor Dior te bewonderen. Hakken waren (net als bij Gaultier) zo hoog dat de modellen van het podium afgedragen moesten worden. De show werd door het publiek en de media laaiend enthousiast ontvangen.

Impact
"De impact van couture is wereldwijd enorm", vertelde Dior-president Sidney Toledano onlangs. "Via couture kunnen we ons onderscheiden van de concurrentie. Houdt het op te bestaan, dan is dat niet alleen een strop voor ons, maar ook voor de honderden handwerkers, de borduurders, mensen die zich bezighouden met de veren en andere specialismen."
"Ook wij geloven stellig in couture", zegt Francoise Montenay, president van Chanel. "Zo lang als Karl Lagerfeld zichzelf blijft, peinzen we er niet over om ermee te stoppen." Toch viel de show tegen. Naast de o zo Chanellerige zwart-grijs geblokte tweed mantelpakjes, maakte Lagerfeld onder de noemer ’Duo’ onflatteuze avondjurken van tweed. Mooi waren de enorme ringen en een wit jurkje met handgeborduurd lijfje. Ex-Moschino- topman Marco Gobbetti, sinds februari van dit jaar de nieuwe president van Givenchy, liet weten dat Givenchy niet alleen tijdens de coutureweek, maar ook tijdens de prêt-à-porter in oktober zal schitteren door afwezigheid. Het ontwerperloze huis is naarstig op zoek naar een opvolger voor Julien MacDonald die eerder dit jaar vertrok.

Bestand
De meeste couturehuizen verliezen geld met coutureshows. Een show kost al snel zo’n drie miljoen euro of meer. Eer dat terug is verdiend, moet er een behoorlijk aantal jurken worden verkocht. "Chanel heeft een vast klantenbestand", vertelde Lagerfeld. Net als Chanel heeft Dior de coutureverkopen het afgelopen jaar zien verdubbelen. En ook Christian Lacroix en Scherrer hebben afgelopen seizoenen goed geboerd. Toch zijn ze sceptisch over de toekomst van couture. "De markt voor couture groeit niet", aldus Diors Toledano. "Daar moeten we eerlijk over zijn. Het is een investering voor ontwikkeling en imago. En dat is het waard. Zelfs als we geen enkel couturestuk zouden verkopen."
Valentino Garavani wist afgelopen jaar 17 procent te meer te verkopen. "En ook afgelopen seizoen is gunstig geweest, met dank aan de huwelijken in Spanje en Denemarken", liet Giancarlo Giammetti, Valentino’s zakenpartner, via een persvoorlichter weten. Toch erkent hij dat het minder gaat. "De mensen die kopen, schaffen nu twee tot drie stukken per jaar aan. Maar als je altijd couture hebt gemaakt, dan is het belangrijk om het te blijven doen, totdat je het je niet meer kunt veroorloven."

Celebrities
Voor Valentino is de impact van celebrities die nieuwe of vintage couture dragen van levensbelang. Van Elizabeth Hurley in Versace tot Julia Roberts die in 2001 een vintage Valentino uit 1982 naar de Oscars droeg. "Die jurk heeft zoveel losgemaakt."
Terwijl de lijst met oudgedienden die stoppen groeit, wordt diezelfde lijst ververst met nieuw bloed. In 2002 sloot Ralph Rucci zich aan bij de Chambre Syndicale de la Haute Couture, de overkoepelende organisatie van couturehuizen. Alle hoop is gevestigd op nieuwkomers als Stephanie Coudert en Anne Valerie Hash, die sinds een paar seizoenen hoge ogen gooit met haar vrouwelijke variaties op het mannenjasje.
Couture is het ultieme symbool van de luxe-industrie", vertelt Didier Grumbach, president van de Chambre Syndicale. Om op de couturelijst te worden toegelaten moet elk huis aan strenge regels voldoen. Maar een krimpend klantenbestand maakte het onmogelijk voor de meeste huizen om daaraan gehoor te geven, waarna de Chambre in 2001 besloot om de regels (onder meer het hebben van een eigen atelier met goed geschoolde naaisters en een verplicht aantal stukken) te versoepelen. "Vandaag de dag kun je lid zijn zonder failliet te gaan", glimlacht Grumbach. "Natuurlijk open je nu geen couturehuis, die tijd lijkt voorbij. Nee, je begint met prêt-àporter en daar voeg je couture aan toe." Voor Gaultier was dat het tegenovergestelde. "En ach, in 1925 riepen de mensen ook al dat couture aan het doodgaan was."

quote:

Op dinsdag 13 juli 2004 22:36 schreef Aschkael het volgende:
trés chique ! Hopelijk geldt dat voor de herenmode dit najaar ook...die hele jeanslook heeft nu al lang genpoeg geduurd, dit najaar er maar eens wat chiquer bij gaan lopen.