Eindexamen speech

quote:

Eindexamen speech 2004,

We zijn op deze kostbare donderdag avond niet voor niets bij elkaar gekomen,
Neen.., het is voor dé diploma uitreiking, dé uitreiking waar velen van ons 5 jaar of meer voor hebben moeten werken.
5 jaar, dat is niet niks…, je had in die 5 jaar ook vele andere dingen kunnen doen, misschien minder nuttige dingen, of juist wel nuttiger.

Je had 5 jaar kunnen gaan werken; redelijk nuttig, je had dan met het gemiddelde loon van een vakkenvuller net genoeg geld gehad om nu een flatje te kunnen kopen, zodat je daar na die 5 jaar hard werk je rest van je leven kunt zitten, omdat je de AOW in moest wegens ernstige groeiafwijkingen.

Je had ook 5 jaar lang kunnen gaan feesten, dat was ook redelijk nuttig geweest, je had op de zak van je ouders geteerd om genoeg kleren te kunnen kopen, en genoeg te kunnen drinken op de dagelijkse feesten. Je had zat vrienden gehad, maar meer had je ook niet. Je had niks gesnapt van het leven, en op je 60ste had je nog bij je ouders gewoond, omdat je geen hersencel meer overhad na al dat drinken van alcohol.

Ook kon je 5 jaar uit je neus gaan eten, niet al te nuttig, je had dan geen geld of sociaal leven gehad. Misschien had je dan wel de tv-gids uit je hoofd gekend, kan soms wel handig zijn, maar je kan er niet je carrière van maken, ook wist je niet hoe je boodschappen moest doen, of ander huishoudelijk taakjes, je zou dus weer de rest van je leven thuis moeten wonen omdat je zelf niks kan, en volledig afhankelijk bent van je ouders.

De 4e optie is dus school, hoewel het na die 5 jaar werken niet als de meest aantrekkelijke optie klinkt, is het misschien toch de beste. Uit het feit dat de meeste scholieren, school mixen met een bijbaantje, en af-en-toe eens uit gaan of lekker gaan niksen. Zorgen ze ervoor dat ze het beste van de 3 opties combineren. Dit is waarschijnlijk de reden waarom de gehele jeugd leerplichtig is.

Leerplichtig; verplicht school, verplicht leren, verplicht proefwerken, verplicht examen.., het betekent voor iedereen iets anders. Voor elke leerling is het verschillend; de één moet veel leren, de ander gaat het wat makkelijker af, of gaat gewoon helemaal niet naar school. Toch kan geen enkele leerling zeggen dat hij het zonder iets te doen gehaald heeft, want hoe gek het ook klinkt, je weet nu meer dan toen je van de basisschool kwam….

Zo begon het al in de eerste, in het eerste kwartiel leerde je al dat alle lokalen boven de 200 boven waren, en alle lokalen in de 100 op de begane grond, ook was je al 4x aangepakt omdat je huppelde in de aula, of tikkertje aan het spelen was. In het 2e kwartiel was je al zo volwassen dat je geen power ranger, of ninja turtle trainings pakken aan had. En tegen het einde van het jaar kon je het gemiddelde cijfer van alle vakken binnen enkele seconden uit je hoofd rekenen.

In de tweede begon je weer met volle moed, maar al snel werd deze moed afgestraft, het was niet allemaal zo makkelijk als in de eerste. Er moest echt geleerd en gewerkt worden, niet meer van de slappe bladeren verzamelen, en berekenen hoe groot het weiland is van Berta de koe. Nee, het echte werk. En al snel merk je dat thuis, je gaat huiswerk maken, want je moet wel 7ens halen…toch merk je tegen het eind van het jaar dat dat harde werken ook niet wat is, en worden 6jes de minimum norm, nu je ziet dat je het toch niet meer red, doet je gemiddelde er ook niet meer toe. En voor je het weet mag je naar 3havo.

In 3havo beland te zijn met je lot genoten, in het begin ga je er vol tegen aan, maar leer drift vergaat nadat je erachter komt dat het toch niet uitmaakt of je over gaat met een 6 of een 7.
Halverwege het schooljaar komt het eerste gezeur over welk profiel je moet kiezen, in plaats van dat ze meteen uit leggen wat elk profiel inhoud, gaan ze het hebben over een snackbar en dat je daar wat moet kiezen om op je bord te leggen.Wat er ook weer op wijst dat we veelte veel moeten kiezen, want we doen er 2 jaar over om een bord leeg te eten. 1 grote verwarring dus, je kiest maar het profiel met de vakken die je het beste afgaan, en met een beetje mazzel mag je naar 4havo.

4havo, een verhaal apart.., alles is weer nieuw net zoals in de eerste, en je krijgt al snel de neiging om weer rondjes te gaan rennen over het plein. Maar daar heb je geen tijd voor, er moet hard gewerkt worden, veel harder dan het in verhouding rustige 3havo, het is een standaard school jaar, en het dagelijkse pesten van de leraren wordt saaier en saaier. Na dit jaar hard hebben te geploeterd, beland je met een beetje mazzel in 5havo

5havo, het examen jaar, alles draaide in dit jaar om het eindexamen, je had al wat vakken afgesloten voor het examen in de 4e, en ook enkele pta’s; van wat je ouders nog steeds niet weet wat het precies inhoud. Maar de betekenis werd al snel duidelijk wanneer het examen naderde. Het waren de tentamens; je gemiddelde-bereken kunsten uit de eerste, werden weer uit de kast gehaald, zodat je wist wat je op het centraal examen moest halen om op een 5,5, en dus een 6, te komen.

En dus na 5 á 6 jaar havo te hebben gedaan, en klaar bent voor de volgende uitdaging; Het beroeps onderwijs. Beland je op deze donderdag avond, op een diploma uitreiking, waar een of andere eigenwijze puber een speech probeert te houden, dit was niet gebeurt als we met z’n allen waren gaan niksen, werken, of feesten. Nee, we gingen met z’n allen naar school, verplicht, alhoewel het helemaal niet verplicht zou moeten zijn, want wat is er nou een betere invulling aan die kostbare jaren in je jeugd, dan ze te besteden op, hoe ze een school eigenlijk moeten noemen; de educatieve hangplek…