Verliefd worden...

Duurt toch bij mij zeg maarvan een week tot twee maanden. Ik geloof niet zo in liefde op het eerste gezicht, dus dat je direct van het ene op het andere moment verliefd bent. Volgens mij hebben de stofjes in je hersenen wat langer de tijd nodig.

Bij mij duurde het altijd wel even voor ik echt verliefd was. Het gaat van "Goh, hij is best leuk" naar wow ik ben verliefd!
Ik werd ongeveer 3 of 4 maanden na de ontmoeting met mijn vriend verliefd op hem. En ietsjes later hadden we wat

Liefde op het eerste gezicht is denk ik een beetje overrated. Ik heb wel eens gedacht van wow wat een spetter wat een kanjer etc, maar dat is toch wel wat anders dan verliefd zijn...

quote:

Op zondag 20 juni 2004 09:36 schreef zevani het volgende:

Hoe lang duurde het voor je (echt) verliefd werd op iemand? Of hoe lang duurde het voor jouw vriend(in) verliefd werd op jou?

Wat ging daar aan vooraf? Hoeveel uren, dagen, weken, maanden? Hoe ging het ongeveer in zijn werk?

Moet je als man nu juist gevoelig zijn of niet al te veel? Toch maar een beetje stoer of "gevaarlijk" (als dat bij je past, tenminste)? Is het negatief om als (te) "aardig" te worden bestempeld?
Dat soort vragen allemaal....

Veel plezier met dit topic!

Om met de laatste alinea te beginnen.. als je al wat "moet" is het vooral jezelf blijven. Je een imago aanmeten is lastig hoor, je moet je kontinu anders voordoen dan je bent en op een gegeven moment val je toch door de mand.

En wat het eerste betreft... je weet nooit wanneer het gebeurt, je weet het alleen als het zover is.. en hoeveel tijd daaraan vooraf ging.. soms is 1 seconde genoeg en soms kom je er na jaren pas achter.

ik ben in mijn leven drie keer echt verliefd geweest

De eerste twee keren vond ik ze allebei wel al leuk uitzien van in het begin, maar ik denk dat de echte kriebels toch wel een maand of twee maanden op zich hebben laten wachten ( de eerste keer ging het wat sneller omdat we elkaar heel veel zagen) .

de laatste keer vond ik hem er niet eens zo goed uitzien ( veel te mager) ... maar na vier maanden opeens, out of the bleu

jep, die laatste, echt vreemd ... gevallen als een baksteen voor hem, terwijl de eerste aanblik eerder negatief was

Mijn 1e vriendje leerde ik kennen tijdens het vakantiespektakel, dat is de laatste week van de zomervakantie, worden er in een tent allemaal acitviteiten voor kinderen tot 14 jaar georganiseerd en was er een een nacht waarbij je in een zelfgemaakte hut kon blijven slapen in die tent. Ik was toen 12 en vlakbij mijn hut had een jongen een hut gemaakt en die jongen zat de hele avond bij mij in de hut en daar heb ik toen 2 weken verkering mee gehad

Me 2e vriendje leerde ik op me 16e in de kroeg kennen, toen gelijk al gezoend, maar paar weken niet gezien omdat ik op vakantie ging en daarna hebben we 2 weken verkering gehad, maar heb hem in die tijd niet echt veel gezien, dus van een echte relatie was geen srpake

Mijn 3e vriendje was wel serieus, een vriendin van me had hem via internet leren kennen en ging hem ontmoeten, maar ze durfde niet alleen en dus vroeg ze of ik met haar mee wilde. Zij vonden elkaar niet echt leuk en ik vond hem wel leuk, dus eerst gewoon een paar keer als vrienden afgesproken, paar keer naar de bios geweest en zo en na een tijdje kregen we verkering en dat heeft 5 maanden geduurd

Ik chatte eerst een paar weken met een jongen. Toen 'ontmoetten' we elkaar in onze stamkroeg. Vanaf het eerste moment dat ik hem zag was ik al verliefd op hem Dat verliefde gevoel veranderde in houden van, en nu zijn we al 14 maanden samen

quote:

Op zondag 20 juni 2004 18:41 schreef zevani het volgende:
Wie is het nog meer wel eens overkomen dat je van iemand die je voor het eerst zag na die eerste ontmoeting dacht van "hier wordt ik nooit verliefd op", en dat je dan vele weken of maanden later toch wél iets voor die persoon begon te voelen?

En wie is het wel eens overkomen dat je eerst een goede vriendschap had met iemand, en dat dat dan later groeide in een relatie?
Velen denken dat het niet schijnt te kunnen, maar ik ken nu een aantal mensen bij wie dat met hun huidige vriendin het geval is.

in het laatste geval mist toch vaak de passie en dat zou mij opbreken op den duur.
niet dat je dagelijks aan de kroonluchters moet hangen en dat maandenlang, maar in het begin en later met vlagen zie ik toch wel graag

en liefde op het eerste gezicht, nee, dat bestaat niet, wel verliefdheid op het eerste gezicht
en dat heb ik maar 1 keer gehad en het was zeer aangenaam.

verliefd worden doe ik niet snel, er moet meer gebeuren dan een lekker voorkomen natuurlijk.
bovendien zet ik nu de rem er nogal eens op, áls het gebeurt.
geen zin in verplichtingen en gezeik

Verliefheid is een vaag goedje.

Ik ben meerdere keren in mijn leven verliefd geweest, maar ja....over het algemeen val je op je eigen fantasie. Het is je eigen verbeelding die je dat flikt.
3x was het puur op uiterlijk, en omdat ik haar niet vaak sprak... vulde ik de rest in...en hopla...shit happens.
Het is ook een toxisch 'iets'. Je hersenen maken die stoffen aan en die komen elke keer vrij als je hem of haar ziet/hoort/ruikt of voelt.
Tja, die stoffen zijn ook super hardnekkig, en raak je niet snel kwijt als je ze eenmaal hebt.
Op gedrag kun je ook wel vallen, ik heb meegemaakt dat ik meisjes echt leuk vond.....niet omdat ze super knap waren, maar gewoon omdat ze echt 'bijzonder' waren in mijn optiek. Bij gedrag is het iets wat langer duurt, omdat je pas na langere tijd erachter komt hoe iemand werkt/reageert en toen duurde het enkele weken voordat ik viel op die mensen.
(het was/is echter nooit wederzijds, maar dat terzijde)

Er zal wel een verschil in zitten tussen mannen en vrouwen, mannen zijn sneller geneigt op uiterlijk te vallen dat vrouwen. En vrouwen hebben misschien dus vaker meer tijd nodig dan mannen, omdat gedrag wat moeilijker tentoon te spreiden is, vooral als je iemand niet vaak spreekt.

hoe lang het duurt
doe niet zo raar, alsof daar een regel voor is waar jij je voordeel mee zou kunnen doen.

is toch voor iedereen iedere keer weer verschillend.

quote:

Op zondag 20 juni 2004 09:36 schreef zevani het volgende:


Hoe lang duurde het voor je (echt) verliefd werd op iemand? Of hoe lang duurde het voor jouw vriend(in) verliefd werd op jou?


Moet je als man nu juist gevoelig zijn of niet al te veel? Toch maar een beetje stoer of "gevaarlijk" (als dat bij je past, tenminste)? Is het negatief om als (te) "aardig" te worden bestempeld?
Dat soort vragen allemaal....

Ik ben 2 keer echt verliefd geweest, beide keren was het verliefdheid op het eerste gezicht. Daarbij ging het niet direct om uiterlijk, maar wel om het moment dat je elkaars blik kruist. Bij deze twee heren was dat alsof ik door de bliksem getroffen werd. Gelukkig was Met meneer 1 duurde dat 3 weken en een jaar liefdesverdriet, omdat hij in sydney woonde. En met meneer 2 ben ik 4 jaar samen geweest en is de verliefdheid eigenlijk al die tijd gebleven.

Een man moet gewoon zichzelf zijn en wat mij betreft een mengeling van hardstikke lief en een beetje stoer.

quote:

Op zondag 20 juni 2004 18:41 schreef zevani het volgende:
En wie is het wel eens overkomen dat je eerst een goede vriendschap had met iemand, en dat dat dan later groeide in een relatie?
Velen denken dat het niet schijnt te kunnen, maar ik ken nu een aantal mensen bij wie dat met hun huidige vriendin het geval is.

Kende mijn huidige vriend eerst jaren van gezicht, hij zat een klas hoger dan ik, en fietste me altijd heel hard voorbij toen ik in de eerste zat. Viel me verder niet op, was niet verliefd op hem ofzo. Toen ik in de derde zat per toeval een relatie met een vriend van hem gekregen, heeft een jaar geduurd, en in dat jaar ook bevriend geraakt met mijn huidige vriend. Daarna nog bijna twee jaar gewoon vrienden geweest, in de tussentijd beiden andere relaties gehad. Ik moet toegeven dat ik in die twee jaar wel eens gedacht heb hoe het zou zijn om wat met hem te hebben, maar nooit iets gebeurd.

Toen opeens februari 2003, hij ging het uitmaken met zijn vriendin, ik was al een tijd vrij, en we zijn toen wat vaker met elkaar opgetrokken, filmpjes kijken enzo. Liepen een beetje te flirten, en hij was de eerste die door had dat hij echt verliefd was op mij, ik ontkende het nog... Nou ja, hij uiteindelijk zijn gevoelens verteld, ik nog ontkennen, en toen ineens merkte ik op dat ik het alleen nog maar over hem had, dat ik alleen maar aan het wachten was op smsjes van hem....

We hebben sindsdien een superrelatie! We kunnen het geweldig met elkaar vinden (voordeel van die vriendschap), maar ook op seksueel gebied zijn we aan elkaar gewaagd. We houden van experimenteren, voelen elkaar goed aan...


Hiervoor wel vaker verliefd geweest. Paar onbereikbare verliefdheden gehad, die heel groot voelden voor mijn gevoel omdat ik van alles kon fantaseren en mijn verliefdheid allerlei karaktereigenschappen kon toedelen die hij niet had (vaak kenden die jongens me amper), en de verliefdheden voor relaties leerde ik altijd eerst gewoon als vriend kennen, liep tot in het oneindige te ontkennen dat ik daadwerkelijk verliefd was, en ineens hadden we een relatie... tot mijn grote verbazing steeds weer.

Ik ben nog maar één keer echt verliefd geweest. Het meisje zat al een maand of vier in mijn klas en ik had er geen of nauwelijks contact mee. Tot ze op een dag eens vroeg even met iets te helpen en hop na twee weken waren we vrienden en ik smoorverliefd. Eerst vond ik ze een heel leuke meid qua karakter en daardoor werd ze ook uiterlijk bloedmooi. Maar helaas mooie lied(f)jes duren niet lang. Momenteel vind ik ze alleen nog maar mooi. Bizar hoor verliefdheid. Meisjes die op mij verliefd zijn, ben ik nog niet tegengekomen, hoewel ik best een toffe kerel ben en er helemaal niet slecht uitzie. Vriendinnen van mijn zus vinden me zelfs knap. Misschien ben ik te verlegen, ik weet het niet.

Een vriend van mij zat zelfs 6 jaar bij een meisje in de klas, had er nauwelijks contact mee en in de vakantie gingen ze met een hele bende op reis en toen zijn ze verliefd geworden. Raar toch.

Ik ken zelfs ook iemand die al lang verliefd was op een meisje, uiteindelijk durfde hij het haar te vertellen en zij wijs hem af maar 6 maanden later waren ze toch een koppel.

Ik heb een compleet onvermogen om verliefd te worden de laatste tijd, verder dan 'wel aardig' of 'leuk' gaat het niet. Ik kom op zich wel in contact met leuke meiden, maar de verliefdheid blijft gewoon uit.

Soms twijfel ik wel eens of ik ooit echt verliefd ben geweest op die keer op de middelbare school na. Dan denk ik dat de rest gewoon voor mezelf heb verzonnen omdat dat beter uitkwam. Bij mijn eerste vriendin omdat zij mij leuk vond en ik me op een of andere manier gedwongen voelde omdat het dan ook maar te voelen. Immers het leek een leuk meisje, alles erop en eraan enzo.

Bij mijn tweede lange relatie meer omdat ik gewoon zoiets had (rationeel) van dat lijkt me nou leuk om daar iets mee te hebben. Maar van echte kriebels als iemand zag enzo heb ik echt sinds de middelbare geen last meer gehad. In die verliefdheid van toen was diegene ook een stuk leuker dan ze uiteindelijk was en dat is iets wat ik vaak tegenkom. Eerste ontmoeting kan ik iemand echt oprecht leuk vinden en bij de tweede ontmoeting alweer afknappen.