Rechters, advocaten en gedetineerden weten niet waar ze in de gevangenis aan toe zijn. Er heerst sinds de invoering van de Penitentiaire Beginselenwet op 1 januari 1999 veel onduidelijkheid en verwarring.
Slechts een handvol mensen lijkt op de hoogte van de (on)mogelijkheden binnen het gevangeniswezen. Dat is de voornaamste conclusie van een onderzoek naar het gevangeniswezen door het Willem Pompe Instituut in Utrecht en de Universiteit Maastricht (UM).
De UM onderzocht samen met het Willem Pompe instituut in Utrecht het Nederlandse gevangeniswezen. De conclusie is dat gevangenissen verre van ideaal functioneren.
,,Nu verdwijnt een veroordeelde in de bajes en tegen de tijd dat iemand er weer uit komt is er van alles gebeurd. Maar wat? Daar heeft niemand zicht op, en dat wordt hoog tijd.''
Reïntegratie
De Jonge verwijt de Tweede-Kamerfracties te weinig belangstelling te hebben voor de reïntegratie-opdracht die het gevangeniswezen heeft. ,,Er is geen visie over wat je met die straf wil'', vindt De Jonge. ,,Het wordt hoog tijd dat er op centraal niveau met de directeuren gepraat wordt over een uit te zetten lijn, een werkbare visie.''
,,Officieren van justitie zouden in hun eis moeten meenemen wat er aan een beschuldigde versleuteld moet worden in de gevangenis'', aldus De Jonge. ,,En rechters zouden moeten weten wat er met zo iemand gebeurt in de strafinrichting. Nu is het teveel zo van: 'We vinden het allemaal wel goed, zie maar wat je ermee doet'.''
Coördinatie
,,Er wordt onvoldoende centraal gecoördineerd en teveel overgelaten aan de inrichting zelf, waar de medewerkers steeds opnieuw het wiel moeten uitvinden'', meent De Jonge verder. ,,Daardoor weten gedetineerden vaak niet waar ze aan toe zijn en welke mogelijkheden ze hebben. Ook vind ik dat bewaarders meer dan alleen sleuteldrager moeten zijn. Ze kennen hun gedetineerden goed en zouden meer taken in de begeleiding moeten krijgen. Daarvoor is wel een hogere opleiding nodig.''
Uit het onderzoek blijkt tevens dat de positie van buitenlandse vrouwen in de inrichtingen ,,verre van rooskleurig'' is, dat gevangenissen rijk worden van de 'dwangarbeid' door gedetineerden, die daarvoor slechts fl. 1,40 per uur terugzien. Ook functioneert het beklagrecht voor gedetineerden niet goed.
De conclusies van het onderzoek naar de werking van de Penitentiaire Beginselenwet van 1 januari 1999 worden 7 september in Maastricht gepresenteerd tijdens een congres over het gevangeniswezen.
© ANP
===============================================================
Ja, resocialisatie van gevangenen zoals dat in de jaren 70 en 80 gedaan en bepleit werd kostte te veel en bracht te weinig op. Tegenwoordig zitten veel gedineerden regelmatig 23 uur per dag op cel, dat zal ook geen ''betere'' mensen van ze maken.
De enige manier om gevangene iets te bieden waar de maatschappij ook iets aan heeft zullen toch opleidingen zijn denk ik, zodat ze als ze dat willen een redelijke baan kunnen vinden.
Natuurlijk blijft er altijd een groep die voor niets in is, die moet dan maar op cel gehouden worden.
|
|
