hongerig als
door Thijs Smeenk & Pascal van Wessel
Als geen ander hunkert hij naar het Europees Kampioenschap in Portugal. Hij kijkt er al maanden naar uit, kan niet wachten tot de aftrap dinsdag om 20.45 uur tegen Duitsland. Ruud van Nistelrooy, 27 jaar, magische Mancunian. Nooit eerder kreeg de Brabander de kans om te schitteren op een eindronde. Het verklaart zijn intense verlangen naar dat voor hem haast heilige podium.Alsof hij zijn twee verloren toernooien in een keer moet inhalen. ,,Ik wil zo graag iets winnen met Oranje."
NOORDWIJK - Wie Ruud van Nistelrooy de afgelopen weken observeerde tijdens de trainingen van het Nederlands elftal, zag een tot op het bot gedreven spits aan het werk. Een perfectionistische vakidioot die altijd alles geeft. 'Van the Man' houdt niet van half werk. Goed kan altijd beter. En het woord slecht komt niet eens voor in zijn vocabulaire. Vandaar ook dat zijn collega's het moesten ontgelden als ze weer een slechte pass gaven of hem te laat inspeelden. Dan liet de woede-uitbarsting van Van Nistelrooy niet lang op zich wachten.
Wie Ruud van Nistelrooy bezig ziet, ziet een man met een missie. Een missie waarvoor alles, maar dan ook echt alles, moet wijken. Deze weken staan voor hem alleen maar in het teken van het EK. Al het andere is even van ondergeschikt belang. Van Nistelrooy is een hongerige wolf die niet kan wachten tot hij uit zijn kooi wordt bevrijd om te gaan jagen.
,,Ik probeer er elke wedstrijd voor te gaan", verklaart de in Oss geboren Manchester United-aanvaller zijn felheid. ,,Ik werk keihard, ik train keihard, bereid me perfect op elke wedstrijd voor. Probeer alle omstandigheden te creëren om zo goed mogelijk te kunnen presteren. De passie die ik heb, zie je ook als ik scoor. Scoren is voor mij het ultieme, vooral op dit extreem hoge niveau. Dat is ook mijn doel; onder alle omstandigheden zo goed mogelijk te presteren. Er zijn steeds nieuwe doelen. Nu ik op dit niveau ben, is het het doel dit vast te houden. Om je doelen te kunnen halen, moet je alles geven en blijven analyseren waar je je kan verbeteren. Ik heb die drive elke wedstrijd. Ik heb nooit het idee van: vandaag komt het wel. Zou ik zonde vinden. Al die trainingsuren maak ik om in die wedstrijd goed te presteren. Hoe je traint, speel je ook. Dat is mijn benadering. Ik besef gewoon dat ik niet mag verslappen. Ik ben er eentje die keihard moet werken om te kunnen presteren. Ik ben niet van zulke uitzonderlijke klasse dat ik ermee weg zou kunnen komen om minder inzet te tonen. Ik heb ook nog steeds de technische trainingen met René Meulensteen bij ManUnited nodig." Schreeuw De voetbalhete zomers van 2000 en 2002 kon de voorbeeldprof maar moeilijk verteren. Van Nistelrooy zat gefrustreerd voor de buis. Euro 2000 in Nederland en België miste hij vanwege een vreselijke knieblessure. Zijn huiveringwekkende schreeuw van pijn, die in april van dat jaar over De Herdgang schalde, gaat menig voetballiefhebber zelfs nu nog door merg en been. Op het moment dat zijn ploeggenoten op het EK aantraden tegen Denemarken was Van Nistelrooy net van de operatietafel af in de Verenigde Staten. Via de tv volgde hij de verrichtingen van Oranje. Twee jaar later stond de spits in de basis tegen de Ieren in Dublin, waar Nederland werd geëlimineerd voor het WK in Japan en Zuid-Korea. Weer was Van Nistelrooy die zomer aangewezen zijn op televisie. Hij zag zijn ploegmaten van Manchester United voetballen op het hoogste podium dat er bestaat. Dat deed pijn. Van Nistelrooy: ,,Ik wil dat nooit meer meemaken en ik was niet de enige international die dat zo voelde. We hadden erbij moeten zijn in Japan en Zuid-Korea."
,,Dit wordt dan eindelijk mijn eerste eindtoernooi", vervolgt hij. ,,Gelukkig hebben we genoeg jongens in deze selectie die al de nodige toernooien hebben meegemaakt. Zij kunnen me er het een en ander over vertellen. Hoe het er aan toegaat. Dat is toch wel prettig, aangezien ik als voetballer nog helemaal geen ervaring heb met grote toernooien." Dromen Wel heeft hij zijn herinneringen. Vooral die aan het befaamde jaar 1988 koestert Van Nistelrooy: ,,Ik weet nog heel goed hoe ik als jongetje van twaalf jaar op tv zag hoe het Nederlands elftal de Europese titel pakte in München. Fantastisch was dat, ik kan alle duels nog dromen. De ploeg van die tijd groeide echt in het toernooi. Dat kan ons ook gebeuren. Ik verwacht er in elk geval veel van. Door de moeizame kwalificatiereeks zijn we eens een keer geen favoriet. Bovendien is onze voorbereiding ook niet verlopen zoals we wilden. Wij verkeren nog niet in de positie om dominant te spelen. Op dit moment is Nederland geen topland, maar dat kan wel weer komen. Dat we geen favoriet zijn, vind ik gunstig. De druk ligt bij Frankrijk, Portugal en Italië. En ze zeggen altijd dat de Duitsers toernooivoetballers zijn, maar wij kunnen er ook wat van. Oranje groeit altijd in het toernooi. Kijk maar naar 1988, 1998 - het jaar waarin Oranje wereldkampioen had moeten worden - en 2000. De eerste wedstrijd valt altijd tegen. Daarna wordt het beter."
Hoe het Nederlands elftal moet gaan spelen, is Van Nistelrooy om het even: ,,Daar is naar mijn mening al veel te veel over gediscussieerd. Net als over de samenwerking tussen Patrick Kluivert en mij. Met deze selectie kan je alle kanten op. Ik ben gewend om in een driespitsensysteem te voetballen, maar bij Manchester spelen we ook vaak 4-4-2. Mij maakt het niet zoveel uit. Ik pas me aan. Een echte voorkeur heb ik niet. Het gaat erom dat we een onoverwinnelijke ploeg vormen. Dat is namelijk wel heel belangrijk. Ik wil zķ graag iets winnen met Oranje. Dat proef ik ook bij mijn ploeggenoten. Dat leeft heel erg, ja. Hoe het komt dat het momenteel nog niet loopt, weet ik niet. Het is wel lastig dat er maar weinig vastigheden zijn, maar eigenlijk is er geen excuus te vinden. Je kunt het ook niet alleen op de speelwijze gooien. Het systeem functioneert door de spelers en niet andersom. We moeten dus bij onszelf te rade gaan."
Stiekem verlangt 'The Ruud Devil' nog wel eens terug naar de avond van 19 november 2003. In de tweede playoffwedstrijd tegen Schotland durfde bondscoach Dick Advocaat eindelijk echt voor Van Nistelrooy te kiezen. De Hagenaar zette Patrick Kluivert, Oranjetopscorer aller tijden, op de bank, verjongde het elftal en koos voor één systeem met vleugelaanvaller en een diepe spits. Het gevolg was een memorabele voetbalshow.
Van Nistelrooy voelde zich in de Amsterdam ArenA als in een warm bad. Hij genoot zichtbaar van het vertrouwen dat hij had gekregen en hielp Nederland met drie doelpunten naar het EK in Portugal: ,,Die wedstrijd was niet alleen voor mij, maar voor het hele team speciaal. Het was een heel jong elftal. Sneijder speelde super, Bouma was ook heel goed als linksback. Ik had wel een beetje het gevoel dat ik zo'n wedstrijd nodig had. Om te laten zien dat ik ook bij Oranje kan wat ik bij Man-United doe." Sterk gevoel ,,Je proefde de maanden na die wedstrijd binnen de selectie duidelijk nog steeds de opluchting dat we ons gekwalificeerd hadden. Er rustte ook zo'n druk op die playoffs tegen Schotland. Dat we uiteindelijk wonnen, was machtig mooi. 'Hoe is het in godsnaam mogelijk dat we hier met 1-0 hebben verloren', vroegen we ons af in de bus na het eerste duel in Glasgow. Kansen genoeg, maar de bal wilde er gewoon niet in. We hadden wel het idee van: 'straks gaan we het afmaken'. Dat was een heel sterk gevoel. Er was natuurlijk ook een rigoureuze wisseling doorgevoerd in de opstelling en de mensen die waren opgesteld deden het fantastisch. Nee, twijfel is er tussen die twee wedstrijden niet geweest. Ja, er schoot wel door ons hoofd van 'stel dat ze een keer scoren, wat dan?' Maar in grote lijnen hadden we er duidelijk alle vertrouwen in."
Ook een ander tafereel van die avond staat bij Van Nistelrooy in het geheugen gegrift. De bijzondere momenten die zich voor de wedstrijd in de kleedkamer afspeelden. Van Nistelrooy: ,,Wat daar gebeurde, was fantastisch. Onvergetelijk. Het deed me ook pijn dat Seedorf en Kluivert toen werden uitgefloten. En dat terwijl Seedorf voor de wedstrijd een hoofdrol speelde. Hij was het die iedereen bij elkaar riep - sommigen liepen al naar buiten - en iedereen de handen liet pakken om elkaar moed in te spreken. Trainers, medische staf, basisspelers en reserves. 'Nu of nooit', dat gevoel hadden we. Daar was iedereen heel stellig in; het moest met z'n allen. Kijk, als we dat gevoel vast kunnen houden, zijn we al een heel eind op de goede weg. Er is ook lekker wat vers bloed bijgekomen. Heitinga, Robben, Sneijder. Knap hoe ze zich ontwikkelen. Die hernieuwde concurrentie is alleen maar goed. De nieuwe generatie staat al klaar. Daar kunnen we mee bouwen. Alleen blijf ik het erg vinden dat steeds dezelfde ervaren jongens (Seedorf, Kluivert, Frank de Boer, red.) worden uitgefloten. Geloof me, iedereen van deze groep geeft zich volledig voor Oranje. Dat verdient respect."
(Met dank aan Ronald Kres)
Verschenen in SP!TS op vrijdag 11 juni 2004.