bloeddrukvraagje...(en ogen en oorsuizen)

Beste Tulpje,
Wat me opvalt uit je verhaal is dat je het hebt over angstgevoel en paniekaanvallen. Ik denk dat deze op dit moment voor het grootste deel van je klachten zorgen. Door stress kun je je ook lichamelijk behoorlijk beroerd voelen.

De bloeddruk verschilt per persoon, en varieert gedurende de dag, en ook met stress, eten, sporten, verandering van houding, etc. Vaak hebben mensen geen klachten bij een bloeddruk die iets afwijkt van normaal. Bij een te hoge bloeddruk de meesten zelfs geen klachten. Een wat lage bloeddruk bij een verder gezond iemand kan soms klachten van duizeligheid/licht gevoel in het hoofd geven bij snel opstaan, maar is verder in het algemeen geen reden tot zorg.

Wat die oogklachten betreft; daar kan ik weinig over zeggen omdat daar niks over staat in jou bericht. Oogdruk en bloeddruk kunnen elkaar beinvloeden, dat je oogdruk stijgt bij een hoge bloeddruk lijkt mij niet erg waarschijnlijk. Adertjes kunnen inderdaad springen bij een te hoge bloeddruk. Ofwel met deze info kan ik weinig zeggen over die klachten. Oorsuizingen kun je van veel dingen krijgen (onder andere ook van een hoge bloeddruik).

Kortom; veel klachten, veel ongerustheid. Zorg ervoor dat je een huisarts hebt waarmee je terecht kunt en prettig kunt praten hierover, mocht je dit nog niet gedaan hebben.

Succes!

Ja je bloeddruk kan zeker schommelen door allerlei invloeden.
Waaronder stress.
Een bloeddruk zal normaliter niet enorm dalen en dan weer stijgen of andersom bij stress.
Maar als je bv al een iets hogere bloeddruk hebt, en je wordt gespannen dan kan deze behoorlijk oplopen.
Heb je normaal gesproken in rust een wat lage bloeddruk, dan kan deze ook stijgen, maar het kan zijn dat je er geen klachten van ondervindt.
Zowiezo is het niet gezegd dat je bij een hoge bloeddruk klachten waarneemt/beleeft.. maar uiteindelijk is het natuurlijk wel erg schadelijk. ( als de bloeddruk zeer regelmatig erg hoog is.)
Oorsuizen, verhoogde oogboldruk ( denk wel dat het een symptoom is), onrustig gevoel, hoofdpijn, duizeligheid.. het zijn klachten die voorkomen bij een te hoge bloeddruk.
Het is raadzaam er wel mee naar de dokter te gaan ( als je nog niet geweest bent)
Hier een link met info: http://www.hypertensielinks.nl/

quote:

Op vrijdag 11 juni 2004 14:50 schreef tulpje6 het volgende:
Weet iemand trouwens wanneer je een te lage bloeddruk hebt?

En of een bloeddruk van 115/ 76 normaal is? Deze bloeddruk valt sowieso nog wel binnen de norm, maar ik zat zelf te denken of mijn onderdruk in verhouding tot mijn bovendruk niet iets aan de hoge kant is.

Een bloeddruk van 115/76 is uitstekend te noemen.
Nee, echt prima!
Onderdruk is in verhouding ook goed.
Een bloeddruk is te laag wanneer er klachten bij optreden ( duizeligheid bv, vermoeidheid)
Ook wanneer de bloeddruk bv 120/80 of hoger is en deze zakt plotseling veel lager dan is er een oorzaak en kan het gevaarlijk zijn. ( bv bij bloedverlies, vochttekort)
Wanneer de bloeddruk erg schommelt is dat ook niet in de haak.
Een boven en onderdruk onder de 100 kan bij een persoon normaal zijn, is dat niet het geval.. dan moet er gekeken worden naar de oorzaak.
Bij een bloeddruk van bv 90/50 onderneem ik wel al actie bij een patient. ( oorzaak nagaan en bv vocht geven), tenzij het een normale bloeddruk voor een persoon is en er geen reden tot zorgen maken is.
Bij een bloedruk van 85/45 of lager ga ik me echt erg zorgen maken.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2004 14:50 schreef tulpje6 het volgende:
Weet iemand trouwens wanneer je een te lage bloeddruk hebt?

En of een bloeddruk van 115/ 76 normaal is? Deze bloeddruk valt sowieso nog wel binnen de norm, maar ik zat zelf te denken of mijn onderdruk in verhouding tot mijn bovendruk niet iets aan de hoge kant is.

dat is echt een prima bloeddruk hoor en ook de verhouding is prima. dus daar hoef je je geen zorgen over te maken hoor

quote:

Op vrijdag 11 juni 2004 13:43 schreef tulpje6 het volgende:
Zelf denk ik dat oogboldruk en bloeddruk in principe los staan van elkaar (dat er alleen adertjes kunnen springen) maar zeker weten doe ik het niet...zou het graag zeker willen weten maarja hier zitten natuurlijk ook geen mensen die daar verstand van hebben (oogartsen, optometristen, ervaringsdeskundigen, artsen) of wel??
Op een ander forum beweerde een meisje dat een hoge bloeddruk juist wel voor een hoge oogdruk kan zorgen (d8 ze..).

Volgens mij zijn een hoge bloeddruk en een hoge oogdruk wel met elkaar verbonden. Ik zal uitleggen waarom. Normaal loopt er vocht uit de bloedvaten, dt vocht komt tussen de weefsel en wordt via de bloed- of lymfevaten weer afgevoerd. De hoeveelheid vocht die uitreedt is onder andere afhakelijk van je bloeddruk. Bij een hogere bloeddruk treedt er meer vocht uit. Als er meer vocht in je oog komt te zitten, heeft het oog meer ruimte nodig (vloeistoffen kun je niet indrukken). De oogboldruk zal dan dus ook vergroten.

Ik weet niet of hoge bloeddruk kan zorgen voor hogere oogdruk. Heb je zeker weten een hogere oogdruk? Je oogboldruk kun je laten meten bij de opticien, duurt een paar seconden en kost niets. Een te hoge oogboldruk is wel schadelijk, dus het is best belangrijk dit af en toe te laten testen en zonodig te laten behandelen. Springende adertjes in je ogen kunnen eigenlijk overal door komen. Ook door droge ogen bijv.

Ik neem aan dat je bloeddruk best kan varieren, er zijn zoveel factoren die daar invloed op hebben. Stress en voeding bijv. En oorsuizen kun je er voor zover ik weet wel van krijgen. Wel vaker gehoord iig.

quote:

Op dinsdag 15 juni 2004 17:05 schreef Maeghan het volgende:
Ik weet niet of hoge bloeddruk kan zorgen voor hogere oogdruk. Heb je zeker weten een hogere oogdruk? Je oogboldruk kun je laten meten bij de opticien, duurt een paar seconden en kost niets. Een te hoge oogboldruk is wel schadelijk, dus het is best belangrijk dit af en toe te laten testen en zonodig te laten behandelen. Springende adertjes in je ogen kunnen eigenlijk overal door komen. Ook door droge ogen bijv.

Ik neem aan dat je bloeddruk best kan varieren, er zijn zoveel factoren die daar invloed op hebben. Stress en voeding bijv. En oorsuizen kun je er voor zover ik weet wel van krijgen. Wel vaker gehoord iig.

Volgens mij uit een eerder topic te lezen is tulpje6 pas helemaal door de molen geweest bij de oogarts, ik neem aan dat ze daar ook de druk hebben gemeten... maar anders kan de opticien dat vaak ook wel. Want het kan schadelijk zijn, maar er bestaat ook zoiets als low-tension-glaucoma (uitvalsverschijnselen bij een normale/lage oogdruk).
Of een hoge bloeddruk in verband staat met hoge oogdruk geen idee.

Maar tulpje6, ben je niet nog steeds veel te naarstig op zoek naar oorzaken die er misschien wel helemaal niet zijn? Wat ga je doen als je bloeddruk wel goed is? Op zoek naar weer een andere?
Ik snap dat je klachten heel vervelend zijn en het lijkt me ook behoorlijk beangstigend, maar (en dat is mijn mening) ik vind dat je er heel krampachtig mee bezig bent en in mijn ogen helpt dat sowieso niet mee om minder klachten te krijgen... Al kan ik me jouw bezorgdheid wel voorstellen en ik weet ook niet wat ik zou doen als ik in jouw schoenen stond... Misschien deed ik wel hetzelfde. Maar als iemand die dit van een afstand bekijkt denk ik dus echt dat je er veel te veel mee bezig bent...

Nogmaals sterkte!

Zie ook dit topic: bloeddruk meten ( waar koop je een bloeddrukmeter? )

Beste Tulp,
Hou nou eens op met het vervuilen van het internet, je bent helemaal niet ziek!

wat voor soort oogklachten gaat het om?

quote:

Op dinsdag 15 juni 2004 17:24 schreef Alicey het volgende:
wat voor soort oogklachten gaat het om?

Zie oogartsvraagjes+oogklachten

Hee tulpje, als jij denkt dat er wat mis is, ga dan gewoon door tot je weet wat. Probeer wel ook wat te doen aan je spanningen en richt je niet teveel hierop, want stress is zeker niet gezond. Accepteer dat je hier last van hebt en zoek ondertussen verder, maar blijf wel leven. Ik heb genoeg in mijn omgeving gezien dat mensen weggestuurd werden bij allerlei artsen met flauwekuluitslagen en weggestuurd werden met psychische klachten, terwijl ze wel degelijk echt ziek waren. Ik weet niet of je ooit eens naar een homeopathisch arts bent geweest, maar dat is op zich wel aan te raden omdat ze op een andere manier naar je lijf kijken. Mijn moeder is na een speurtocht van 8 jaar door een homeopathisch arts onderzocht en die wist na een gesprek van drie kwartier wat ze had, gewoon omdat hij niet iedere klacht afzonderlijk bekeek. Een andere visie kan gewoon helpen.

En voor jezelf kun je misschien opletten of het te maken heeft met je leefpatroon. Misschien is het handig een dagboek te maken met daarin nauwkeurig opgeschreven wat je eet, hoeveel je beweegt, of je daarbij supplementen/medicatie gebruikt, en hoeveel klachten je hebt en hoe je je in het algemeen voelt (of je bijv. erg gespannen voelt). Zo kun je misschien zelf een verband ontdekken. Je weet maar nooit.

quote:

Mijn oogdruk wisselt dus heel erg: sochtends bijv. 17, in de namiddag 12. (heb al waarden gehad van 17, 12 en 14). Okee dit was niet bij dezelfde persoon, wel zelfde apparatuur maar die kan anders geijkt zijn waardoor je toch een andere uitslag kan krijgen....maar stel nu dat ik idd zo'n grote oogdrukwisseling heb dan is dat wel abnormaal (ook al is het dan binnen de veilige marge van 10-20) want je oogdruk wisselt over het algemeen niet meer dan 3 mmg of hoe noem je dat.

Volgens mij is het vrij normaal dat oogdruk schommelt. Vooral als je het op verschillende plekken hebt laten meten vind ik het niet betrouwbaar om die waardes met elkaar te gaan vergelijken...
Er zijn altijd uitzonderingen op de regel, dat oogdruk misschien over het algemeen niet meer dan 3mm Hg schommelt zegt net dat het niet kan... toch?!
Ik zou me er niet te druk om maken vooral omdat je netjes binnen de veilige marge zit... Wil je echt een betrouwbare meting of in elk geval betrouwbaar vergelijk. Laat het dan eens een paar keer meten op dezelfde plek, op verschillende momenten op 1 dag...

quote:

Hee tulpje, als jij denkt dat er wat mis is, ga dan gewoon door tot je weet wat.

Dat je een second opinion vraagt, dat kan me niet schelen... Maar als daar niks uitkomt, ga je dan ook nog door voor nummer 3 en 4 enz....? Daar worden wachtlijsten niet korter van en waarschijnlijk schiet je er geen hol mee op... (mijn mening)

quote:

Ik heb genoeg in mijn omgeving gezien dat mensen weggestuurd werden bij allerlei artsen met flauwekuluitslagen en weggestuurd werden met psychische klachten, terwijl ze wel degelijk echt ziek waren.

En wat hadden ze dan??? ME, CVS, fybromialgie en aanverwante artikelen???

quote:

Ik weet niet of je ooit eens naar een homeopathisch arts bent geweest, maar dat is op zich wel aan te raden omdat ze op een andere manier naar je lijf kijken. Mijn moeder is na een speurtocht van 8 jaar door een homeopathisch arts onderzocht en die wist na een gesprek van drie kwartier wat ze had, gewoon omdat hij niet iedere klacht afzonderlijk bekeek. Een andere visie kan gewoon helpen.

Ik ben nogal sceptisch ben over homeopathie... Ik denk namelijk zeker dat er wel wat in zit en ik denk ook dat je heel veel dingen kunt genezen door mensen iets te laten slikken, want alleen al de suggestie dat er wat gedaan wordt kan al heel verlichtend werken... (het maakt niet uit hoe het werkt, als het maar werkt). Maar je hoort zoveel over kwakzalverij in die hele alternatieve wereld dat ik er behoorlijk mijn bedenkingen bij heb.
Als iemand denkt dat ie er baat bij heeft, vooral gaan ik houd je niet tegen. Maar blijf wel zelf nadenken!

quote:

En voor jezelf kun je misschien opletten of het te maken heeft met je leefpatroon. Misschien is het handig een dagboek te maken met daarin nauwkeurig opgeschreven wat je eet, hoeveel je beweegt, of je daarbij supplementen/medicatie gebruikt, en hoeveel klachten je hebt en hoe je je in het algemeen voelt (of je bijv. erg gespannen voelt). Zo kun je misschien zelf een verband ontdekken. Je weet maar nooit.

Dit lijkt me geen slecht idee... Dagboekje bijhouden met hoe je je voelt en dingen die je gedaan hebt enzo...

Nee, het ging niet om onzichtbare ziektes als ME/CVS of fibro. In het geval van mijn moeder ging het om een levensbedreigende ziekte (SLE, maar dat zal je niets zeggen denk ik). Na 8 jaar "mevrouw gaat u naar de psycholoog" "u gebruikt teveel make-up en u moet eens wat minder uitgaan" en "u moet eens wat meer sex hebben mevrouwtje" moest ze op eens aan zware medicijnen en iedere twee weken onderzocht worden. Maar dat is het probleem hier. De oogarts kijkt naar de ogen, de maagspecialist naar de maag en de dermatoloog naar de huid, en niemand weet van de andere klachten en niemand komt dus op het idee dat het misschien wel eenzelfde oorzaak heeft. Mijn vader had ook klachten, maar volgens de huisarts was dat niet belangrijk, want de ziekte waar die klachten op wezen kon niet voorkomen bij mannen van zijn leeftijd. Wel dus, blijkt 15 jaar later.

Ik heb twee keer gezien dat homeopathie werkt, in het geval van mijn moeder waar de homeopathisch arts de diagnose heel snel stelde, en in het geval van mijn hond. In het laatste geval kan onmogelijk sprake zijn van suggestie, want het ging om botvergroeiingen die verdwenen bij gebruik van medicijnen en bovendien merkte de hond niets van de medicijnen omdat die door het eten zaten. De prognose was dat hij maar een paar maanden te leven zou hebben voor z'n rug zou breken, hij was toen ongeveer een jaar, en uiteindelijk is hij bijna tien geworden met die medicijnen.

Je moet overal zelf blijven nadenken. Ook bij een gewone arts. Ik heb zelf een afwijking en de ene arts zegt dat het pijn kan veroorzaken, de andere zegt van niet en de andere zegt dat het op te lossen is door fysiotherapie terwijl de ervaringen van patienten zijn dat het daar juist erger van wordt. Als mijn moeder niet doorgegaan had met zoeken had ze nu waarschijnlijk al dood geweest.

Bovendien wil ik even heel duidelijk maken dat er een verschil is tussen een homeopaat en een homeopathisch arts. De laatste is namelijk wel gewone arts, maar werkt daarBIJ ook met homeopathische geneesmiddelen. De laatste wordt in de meeste gevallen dan ook vergoed door verzekering.

quote:

Op woensdag 16 juni 2004 22:07 schreef Maeghan het volgende:
Nee, het ging niet om onzichtbare ziektes als ME/CVS of fibro. In het geval van mijn moeder ging het om een levensbedreigende ziekte (SLE, maar dat zal je niets zeggen denk ik). Na 8 jaar "mevrouw gaat u naar de psycholoog" "u gebruikt teveel make-up en u moet eens wat minder uitgaan" en "u moet eens wat meer sex hebben mevrouwtje" moest ze op eens aan zware medicijnen en iedere twee weken onderzocht worden. Maar dat is het probleem hier. De oogarts kijkt naar de ogen, de maagspecialist naar de maag en de dermatoloog naar de huid, en niemand weet van de andere klachten en niemand komt dus op het idee dat het misschien wel eenzelfde oorzaak heeft. Mijn vader had ook klachten, maar volgens de huisarts was dat niet belangrijk, want de ziekte waar die klachten op wezen kon niet voorkomen bij mannen van zijn leeftijd. Wel dus, blijkt 15 jaar later.

Ik was misschien een beetje, geen idee hoe ik het noemen moet, met mijn reactie...
SLE heb ik wel eens van gehoord, maar ik weet niet meer precies wat het is...
Er zijn wel van die multidisciplinaire teams toch??? Maar ja, dan moeten ze waarschijnlijk toch al een bepaalde richting uitdenken voor je daarbij terecht komt...
Het is wel heel vervelend als het zo lang op zich laat wachten voordat je weet wat er aan de hand is.
Misschien is het tegenwoordig wel "mode" om te roepen dat het "tussen de oren" zit... En bij sommige mensen zal dat inderdaad kloppen, bij anderen niet...

quote:

Ik heb twee keer gezien dat homeopathie werkt, in het geval van mijn moeder waar de homeopathisch arts de diagnose heel snel stelde, en in het geval van mijn hond. In het laatste geval kan onmogelijk sprake zijn van suggestie, want het ging om botvergroeiingen die verdwenen bij gebruik van medicijnen en bovendien merkte de hond niets van de medicijnen omdat die door het eten zaten. De prognose was dat hij maar een paar maanden te leven zou hebben voor z'n rug zou breken, hij was toen ongeveer een jaar, en uiteindelijk is hij bijna tien geworden met die medicijnen.

Het is in elk geval fijn dat die homeopathie heeft gewerkt voor de hond en dat bij je moeder de diagnose uiteindelijk gesteld is. Ik heb er tot nu toe niet zoveel goeds van gezien... (maar dat zegt natuurlijk niet dat het niet werkt... ik geloof er alleen niet zo in).

quote:

Je moet overal zelf blijven nadenken. Ook bij een gewone arts.

Ben ik helemaal met je eens.

quote:

Bovendien wil ik even heel duidelijk maken dat er een verschil is tussen een homeopaat en een homeopathisch arts. De laatste is namelijk wel gewone arts, maar werkt daarBIJ ook met homeopathische geneesmiddelen. De laatste wordt in de meeste gevallen dan ook vergoed door verzekering.

Ik zou ook meer vertrouwen hebben in iemand die ook gewoon arts is, dan iemand die alleen maar homeopaat is...

Homeopathie wordt vaak gebruikt als foutieve verzamelnaam voor alle alternatieve of complementiare geneeswijzen. Homeopathie en fytotherapie zijn niet hetzelfde, maar hebben volgens mij wel veel overlap. Wel zijn het allebei complementaire geneeswijzen.

Nee. Ik heb een goede bloeddruk en een hoge hartslag. Schijnt veelvoorkomend te zijn bij stress.

quote:

Op dinsdag 15 juni 2004 23:45 schreef tulpje6 het volgende:

Was het maar waar....ik word er zo moe van als mensen zeggen dat ik niks mankeer. Dat er niks is gevonden en ik dus kerngezond ben, 100% zie en dus niet moet zeuren....ze moesten eens in mijn schoenen staan dan piepten ze wel anders.

Tulpje, ik persoonlijk vind zeker dat er iets met je mis is, want je hebt klachten. Dus er is wel iets mis met je. Het enige is dat je maar blijft proberen om hiervoor een lichamelijke verklaring te vinden, terwijl er voldoende psychische redenen zijn dat je dit kunt hebben.

Maar ook al is er echt een lichamelijke oorzaak, je moet misschien proberen hier juist mee om te gaan ipv maar doorzoeken en iedere keer je weer op iets anders focussen.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2004 14:50 schreef tulpje6 het volgende:
Weet iemand trouwens wanneer je een te lage bloeddruk hebt?

En of een bloeddruk van 115/ 76 normaal is? Deze bloeddruk valt sowieso nog wel binnen de norm, maar ik zat zelf te denken of mijn onderdruk in verhouding tot mijn bovendruk niet iets aan de hoge kant is.

waar kan een mens zich al druk om maken.... is een perfecte bloeddruk

quote:

Op donderdag 17 juni 2004 20:17 schreef tulpje6 het volgende:
Als je een hoge pols (dus snellere hartslag) hebt (door angst of stress), houdt dit dan automatisch in dat je ook een hogere bloeddruk hebt dan normaal btw?????

Tulpje ik heb het idee dat je veel te gefocusd ( damn weet ff niet meer hoe je het schrijft) bent op je klachten.
Je maakt je druk, bent bezorgd, meette net je pols ( wat logisch dan wat hoger is), en nu ben je bang dat je bloeddruk weer hoog is?

Laat hem meten bij de huisarts, geef aan wat je bezorgdheid is.. praat erover.
Op deze manier verergeren je klachten, weet je nog weinig en maak je jezelf gek.
Ik zie je niet, ken je niet.. maar dit maak ik op uit je wijze van posten.
Ohja dit is goed bedoeld.

quote:

Op donderdag 17 juni 2004 23:41 schreef Brennie het volgende:

[..]

Tulpje ik heb het idee dat je veel te gefocusd ( damn weet ff niet meer hoe je het schrijft) bent op je klachten.
Je maakt je druk, bent bezorgd, meette net je pols ( wat logisch dan wat hoger is), en nu ben je bang dat je bloeddruk weer hoog is?

Laat hem meten bij de huisarts, geef aan wat je bezorgdheid is.. praat erover.
Op deze manier verergeren je klachten, weet je nog weinig en maak je jezelf gek.
Ik zie je niet, ken je niet.. maar dit maak ik op uit je wijze van posten.
Ohja dit is goed bedoeld.

Ik vind dat Brennie hier een heel goed punt heeft.

[ Bericht 0% gewijzigd door Teng op 18-06-2004 11:44:47 (typo) ]

quote:

Op vrijdag 18 juni 2004 11:44 schreef Teng het volgende:

[..]

Ik vind dat Brennie hier een heel goed punt heeft.

zeker waar. je kunt jezelf letterlijk ziek(er) maken

Ben je momenteel bezig met iets om te leren om gaan met die stress en spanning? En om hem eventueel te laten verminderen? (als ik te opdringerig wordt dan moet je hte maar zeggen hoor)

quote:

Op vrijdag 18 juni 2004 17:14 schreef tulpje6 het volgende:
nee nog niet....mijn ouders zijn nu wel bezig me te laten onderzoeken door een psycholoog, om te kijken wat voor een soort hulp ze voor me moeten zoeken (want dat het op deze manier niet lang door kan gaan is wel duidelijk, dagelijks die slopende angst en stress).
Heb allerlei testen moeten doen en daar kwam uit dat ik zwaar depressief was (ja logisch). Krijg nog meer te horen over 2 weken.
Misschien dat dagebehandeling een optie is, daar had ze het al over gehad met mijn ouders. Wat voor soort dagbehandeling dan (waar het hoofdaccent op moet komen te liggen) en waar etc. dat is nog niet bekend.

Het lijkt me inderdaad heel wijs om psychologische hulp te zoeken...
Want die stress en angst maken het er allemaal niet aangenamer op en er zijn vast wel manieren om daar wat beter mee om te kunnen gaan!
Sterkte

-edit: tief op met je slap gewauwel

[ Bericht 71% gewijzigd door Mylene op 22-06-2004 15:47:23 ]

[ Bericht 100% gewijzigd door Mylene op 22-06-2004 15:47:47 (zie boven) ]

-edit: dan zoek je maar wat anders op.

[ Bericht 78% gewijzigd door Mylene op 22-06-2004 15:48:16 ]

Wel dat he je aan jezelf te danken door te reageren in dit topic. En nu staat ie weer hoog.

Willen de mensen die niet nuttigs te melden hebben gewoon een eind optiefen.

Dank u .

Hou je ons wel op de hoogte, tulpje?