Vandaag ben ik naar een workshop over 'studeren met autisme' (want ik heb autisme) geweest (georganiseerd door handicap+studie). Het was goed en interessant om ervaringen van anderen te horen. Toch zijn door deze informatiemiddag de vragen over de studie die ik nu doe weer hevig opgekomen.
Vorige week nog besloot ik half (dus niet echt een beslissing) volgend studiejaar gewoon verder te gaan met mijn huidige HBO-opleiding Journalistiek (ik ben 1e jaars), om van het 'gezeur' af te zijn. Journalistiek is namelijk al de tweede HBO-opleiding waar ik aan begonnen ben (na een gigantische misser bij een sociale opleiding).
Toch zijn er redenen om te twijfelen aan het nut en de voortgang van mijn huidige studie. Volgens mijn mentor is er een kleine kans dat ik terecht kan in het beroepsveld waarvoor ik na 4 jaar ben opgeleid. Vanwege mijn autisme zouden er teveel aanpassingen moeten worden gedaan, waardoor werken in de journalistieke branche niet zou lukken. Zelf denk ik er ook zo over. Ik heb ook geen ideeën over wat ik met de opleiding die ik nu doe, wil gaan doen op lange termijn.
De theoretische kant van de opleiding Journalistiek gaat me goed af. De praktische kant van het halen van deadlines, het schrijven 'op commando' en de snelheid waarmee dit alles gepaard gaat maakt het een zeer stressvolle dagelijkese onderneming.
Sinds een paar maanden haal ik voldoende punten, en waarschijnlijk haal ik ook mijn propedeuse wel. Het behalen van de propedeuse biedt meer perspectieven, en daar wil ik het over hebben nu.
1. Met een HBO-propedeuse heb je namelijk toegang tot een universitaire opleiding. Dat is één van de mogelijkheden waaruit ik kan kiezen [mits ik de propedeuse haal]. Het zal dan een studie als godsdienstwetenschappen of geschiedenis worden denk ik. De hele dag spookt deze optie al door mijn hoofd.
De universiteit Nijmegen is voor mij een eerste optie omdat ik op dit moment in Ede woon en een indicatie voor beschermd wonen heb aangevraagd (uitslag 8 juni). Ik wil graag in Gelderland beschermd wonen bij de RIBW. En in Nijmegen en omgeving zitten ook beschermde woonvormen van het RIBW.
2. Maar ik kan natuurlijk ook verder gaan waar ik nu ben. Een kleine hogeschool waar ze weten van mijn autisme (niet dat ze er iets mee doen, maar toch), maar waar ik beroepsmatig het doel niet van inzie, en vast zal lopen op de stages.
Beiden hebben zowel voordelen als nadelen. Alleen ben ik er nog niet echt achter welke. Ik zou zo graag een studie willen kiezen waarbij ik niet na het eerste jaar álweer weg moet. Dus ik weet het niet. Aan de ene kant wil ik veranderen omdat het zo ook niet echt gaat, aan de andere kant heb ik het idee weer helemaal overnieuw te moeten beginnen (dat zal dan de derde keer zijn dat ik eerstejaars ben).
Misschien heeft iemand van het forum tips voor mij. Want over 3 weken is het laatste college, en daarna volgen de tentamens en een stage van drie dagen. En dan is het zomervakantie. Mocht ik willen switchen van studie; dan moet dat voor 1 augustus allemaal geregeld zijn.
Nouja, misschien weten jullie iets. Bedankt alvast voor het lezen.
Oxymoron
Je zegt zelf al dat je huidige opleiding je heel veel moeite gaat kosten en dat je er weinig toekomstperspectief in ziet. Waarom zou je het jezelf nog drie jaar moeilijk maken met deze opleiding, terwijl je ook in vier jaar tijd aan de universiteit kan studeren, wat veel theoretischer is, en voor jou waarschijnlijk makkelijker haalbaar?
Ik begrijp dat het niet meevalt om weer ergens opnieuw te gaan beginnen, maar ik denk niet dat je je daardoor tegen moet laten houden.
Het is niet mijn bedoeling met deze post je te dwingen om naar de universiteit te gaan hoor, want als ik het zelf zo teruglees komt het misschien wel een beetje zo over. Maar ik zeg hier alleen wat ik denk terug te lezen in jouw verhaal.
Wel zijn er een aantal nadelen waarbij je zelf moet beslissen of dat voor jou een onoverkomelijk probleem kan worden. Op een univesiteit verwacht men dat je zelfstandig je kennis kan vergaren en initiatief kan tonen. Aan de andere kant hebben veel opleidingen uitgebreide informatievoorzieningen. Als je bij wijze van spreken de studiegids helemaal doorneemt dan heb je zo'n beetje voor de rest van je studie zekerheid over de studieinhoud, het aantal te lezen bladzijden en wat er precies van je verwacht wordt. Kortweg: duidelijkheid en structuur wordt geboden.
Verder heb je natuurlijk altijd te maken met deadlines. Schriftelijk werk kom je op een universiteit heel veel tegen. Bijvoorbeeld in de vorm van verslaglegging over onderzoek. Je ontkomt er bij geen enkele studie aan om je aan deadlines te houden. Daar staat wel tegenover dat je in staat wordt gesteld alles te plannen. Dat verslag hoeft niet morgen af en het tentamen ook niet. Als ze tegen je zeggen dat je het boek van 600 pagina's over een maand moet kennen dan weet je gewoon dat je 30 pagina's per dag moet lezen. Dat is een kwestie van pure routine en stug doorblijven gaan. Maar: wederom erg duidelijk.
Welke studie je vervolgens kiest is een kwestie van smaak. Ik merk op dat je geen beta-studies noemt. Terwijl de beta-studies juist bekend staan als studies waarbij je minder met het sociale aspect te maken krijgt, maar juist veel meer met duidelijk structureerbare zaken. Maar kies vooral iets wat je leuk vindt en waar je interesses zitten.
11 juni is er een 'laatkiezersdag' op de KUNijmegen, en daar ga ik ook wel heen. Heb vandaag een mailtje naar mijn decaan gestuurd omdat ik nu wel eens wil weten hoeveel studiepunten ik heb
(dat weet ik namelijk niet eens 
)Goh, ik krijg er best al zin in, als ik er zo over nadenk!
quote:Precies, dat is mijn probleem nu kort en krachtigOp vrijdag 28 mei 2004 12:23 schreef Biancavia het volgende:
Je zegt zelf al dat je huidige opleiding je heel veel moeite gaat kosten en dat je er weinig toekomstperspectief in ziet. Waarom zou je het jezelf nog drie jaar moeilijk maken met deze opleiding, terwijl je ook in vier jaar tijd aan de universiteit kan studeren, wat veel theoretischer is, en voor jou waarschijnlijk makkelijker haalbaar?
quote:Nou, als dat zo is dan is dat zeker een voordeel!Op vrijdag 28 mei 2004 13:36 schreef Neuralnet het volgende:
De universiteit heeft tegenwoordig een voor jou belangrijk voordeel ten opzichte van het HBO. Je begint bij veel studies vrij theoretisch en daarmee kan je een bachelor diploma halen op WO niveau zonder al te veel te moeten nadenken over de praktijk. De stage zit op een universitaire studie doorgaans in de masterfase. Dus stel dat je na 3 jaar echt zoiets hebt van "ik kan een stage gewoon niet aan", dan heb je in elk geval een diploma.
quote:Fijn!Op een univesiteit verwacht men dat je zelfstandig je kennis kan vergaren en initiatief kan tonen. Aan de andere kant hebben veel opleidingen uitgebreide informatievoorzieningen. Als je bij wijze van spreken de studiegids helemaal doorneemt dan heb je zo'n beetje voor de rest van je studie zekerheid over de studieinhoud, het aantal te lezen bladzijden en wat er precies van je verwacht wordt. Kortweg: duidelijkheid en structuur wordt geboden.
Dat mis ik nu wel een beetje, want pas de begindag van de nieuwe periode worden de vakken en de opdrachten bekend gemaakt.quote:Op dit moment is het zo dat ik opdrachten krijg als: ''schrijf nu een stuk over .... en lever het morgen 9.00 uur in" funest voor mij.Verder heb je natuurlijk altijd te maken met deadlines. Schriftelijk werk kom je op een universiteit heel veel tegen. Bijvoorbeeld in de vorm van verslaglegging over onderzoek. Je ontkomt er bij geen enkele studie aan om je aan deadlines te houden. Daar staat wel tegenover dat je in staat wordt gesteld alles te plannen. Dat verslag hoeft niet morgen af en het tentamen ook niet.
quote:Als ze tegen je zeggen dat je het boek van 600 pagina's over een maand moet kennen dan weet je gewoon dat je 30 pagina's per dag moet lezen. Dat is een kwestie van pure routine en stug doorblijven gaan. Maar: wederom erg duidelijk.
quote:Ja, dat is wel waar. Het is alleen wel een feit dat ik erg slecht ben in wiskunde, en andere exacte vakken. Daarentegen lees ik veel, en ben ik wel maatschappelijk geïnteresseerd.Welke studie je vervolgens kiest is een kwestie van smaak. Ik merk op dat je geen beta-studies noemt. Terwijl de beta-studies juist bekend staan als studies waarbij je minder met het sociale aspect te maken krijgt, maar juist veel meer met duidelijk structureerbare zaken. Maar kies vooral iets wat je leuk vindt en waar je interesses zitten.
Bedankt voor je uitgebreide reactie.
Dinsdag ben ik bij mentor geweest om de stand van zaken (lees:studiepunten) te achterhalen. Volgens de mentor moet het lukken om alle punten nog binnen te halen.
't Zijn alleen wel veeeel opdrachten die ik nog moet doen, dus m'n studiebegeleider kreeg bekant een inzinking toen ik vertelde van bovenstaande plan.
Alles ingepland tot de laatste week (heb me alleen al 2 dagen niet aan planning gehouden, maar ach).
Volgens de decaan is het een haalbaar plan, alleen kan ik de propedeuse pas in oktober in ontvangst nemen
Hij heeft gezegd dat het niks uitmaakt en dat het wel goed komt met inschrijving bij universiteit.Volgende week vrijdag ga ik naar de Laatkiezers dag in Nijmegen. Eens kijken hoe dat is.
En nu alle tentamens in 1x halen (anders: heel schooljaar extra betalen voor herkansingen begin oktober dit jaar
) Dus het is wel ff net aan allemaal.Maar op m'n school willen ze me eigenlijk wel weg hebben. Dus ze helpen me wel
Groetjes!
maar ik moet dan nog beginnen met HBO zeg maar
succes er mee, ik hoop voor je dat het je lukt
quote:en dan? dan heb je een diploma maar je hebt geen flauw idee hoe het in zn werk gaat..Op vrijdag 28 mei 2004 13:36 schreef Neuralnet het volgende:
De universiteit heeft tegenwoordig een voor jou belangrijk voordeel ten opzichte van het HBO. Je begint bij veel studies vrij theoretisch en daarmee kan je een bachelor diploma halen op WO niveau zonder al te veel te moeten nadenken over de praktijk. De stage zit op een universitaire studie doorgaans in de masterfase. Dus stel dat je na 3 jaar echt zoiets hebt van "ik kan een stage gewoon niet aan", dan heb je in elk geval een diploma.
autorijden kan je ook niet na het behalen van je theoretische examen.
en als je een stage al niet aankan, wat wil je dan beginnen op de arbeidsmarkt?
quote:Anders lees je de OP even...Op maandag 7 juni 2004 12:25 schreef DeWaasheid het volgende:
[..]
en dan? dan heb je een diploma maar je hebt geen flauw idee hoe het in zn werk gaat..
autorijden kan je ook niet na het behalen van je theoretische examen.
en als je een stage al niet aankan, wat wil je dan beginnen op de arbeidsmarkt?
quote:Op maandag 7 juni 2004 23:23 schreef Kaalhei het volgende:
Als autist zou ik juist geen sociale wetenschappen gaan doen. Werktuigbouw, wiskunde, natuurkunden en informatica lijken me toppers voor autisten.
Dat zijn niet mijn sterke vakken. je moet doen wat je hart je ingeeft.
Uit je verhaal krijg ik de indruk dat je graag naar de universiteit wilt. In feite ben je geen eerstejaars. Je hebt gewoon HBO prop gedaan ipv 2 jaar VWO (of heb je ook nog VWO gedaan?). Maakt niet uit: wat doet het ertoe of je voor de 3e keer eerstejaars bent? Al was je dat voor de 10e keer! Het gaat erom dat jij kiest wat je graag wilt doen.
Ik ben er zelf van overtuigd dat een universitaire studie voor veel mensen met een handicap beter is dan een HBO studie (zelf heb ik ook een handicap, ben slechthorend en bovendien licht autistisch). Voortdurend zie ik hoe het fout gaat op het HBO. Op de universiteit ben je minder op de praktijk gericht, meer theoretisch en er is meer aandacht voor je eigen individualiteit.
Dus, ik zou het zeker proberen. Godsdienstwetenschappen, interessant! Laat je niet kisten door allerlei vooronderstellingen. Men vindt het ook maar raar dat een 'dove' een taal gaat studeren. Daar heb ik me ook nooit wat van aangetrokken. Ik weet dat ik getalenteerd ben en jij moet ook zoeken naar je eigen talenten, want die heb je zeker, ondanks (of misschien wel: dankzij) je autisme!
Ik zal even uitleggen hoe de stand van zaken nu is. Donderdagnacht heb ik niet geslapen na een gesprek met één van mijn begeleiders. In het gesprek hebben we het over dit onderwerp gehad omdat hij 'had gehoord dat ik van studie wilde veranderen' (nouja, dat had hij in het logboek gelezen).
Het leek hem geen goed plan omdat het niveau van de universiteit waarschijnlijk te hoog is voor mij. Daar had ik nog niet eens over nagedacht
. Daarnaast komt er nog eens bij dat ik op de wachtlijst sta voor een deeltijdbehandeling die niet te combineren is met een zwaarte van een academische opleiding.Doorgaan op het HBO leek hem een betere oplossing. Of iets heel anders zoeken. 's Avonds wist ik het echt niet meer. Me inzetten tot het uiterste om alle punten nog te halen, of rustig doorgaan met het tweede jaar, en de (belangrijke!) behandeling doen (die ik overigens wel graag wil).
Vrijdag heb ik toen weer een gesprek gehad met de begeleider en weer zei hij dat ik realistisch moet zijn en dat universiteit naar alle waarschijnlijkheid veel te zwaar is. Ik zit dus echt in dubio maar vrijdagavond heb ik gelukkig beter geslapen met het idee gewoon op deze weg door te gaan en voor de behandeling te gaan.
Maar het 'kriebelt' nog wel erg! Oxymoron
quote:idd.Op dinsdag 8 juni 2004 01:12 schreef CybErik het volgende:
Ik denk dat jij jezelf beter kent dan de studiebegeleider... misschien kan je het beter aan een universiteit vragen, kijken wat die ervan denken en of ze misschien eerder soortgelijke gevallen hebben gehad
Op de universiteit staan ze heel open voor studenten met problematiek. Er is van alles mogelijk, je kunt regelingen treffen, een extra jaar studiefinanciering krijgen, bij studievertraging krijg je geld van de universiteit... (hangt er ook vanaf waar je zit).
Ik zou nog wel een gesprek aanvragen met de studieadviseur van de KUN. Die kan jou waarschijnlijk beter van dienst zijn dan de studieadviseur van het HBO. Mijn ervaring is dat de universiteit beter met een handicap omgaat dan het HBO (als ik even mag generaliseren, er zijn vast uitzonderingen).
Ook zou je eens contact kunnen opnemen met handicap en studie (www.handicap-studie.nl).
En vergeet niet: jij hebt je eigen talenten, die moet je gebruiken. Je bent niet stom, omdat je autistisch bent!
Vandaag ben ik bij de laatkiezersdag van de KUN geweest. Was erg interessant en ik heb heel kort mijn probleem met een decaan kunnen bespreken. Zoals Viking84 al zei; er zijn veel aanpassingen te doen! Zo kan ik ivm de deeltijdbehandeling die ik ga volgen de studielast van het eerste jaar zelfs in 2en delen
. Omdat toch ook de hoeveelheid stof een probleem voor me zal worden.Nougoed. Er zijn dus een aantal opties die ik hier wel even neer wil zetten.
1. Haal propedeuse voor einde schooljaar.
Dan zijn er 2 keuzes (welke ik kies weet ik dus nog niet). Óf de KUN óf naar het 2e jaar van Journalistiek.
2. Haal propedeuse niet.
Dan zijn er 2 keuzes (idem). Óf naar het tweede jaar doorgaan (daar heb ik wel voldoende punten voor), óf iets totaal anders doen (geen idee wat). ((volgens mij kan ik dan beter gewoon met het 2e jaar beginnen.
2A. Vandaag hoorde ik van een wet die bepaald dat je, wanneer je aan het 2e jaar van een opleiding begint, je verplicht bent die opleiding af te maken. Klopt dat? Zoja, dan heb ik een mega probleem wanneer ik de propedeuse niet haal.
Want ik denk niet dat ik het vol ga houden tot het 4e jaar. 3. Krijg Bindend Afwijzend Studieadvies.
Dan heb je dus ook geen propedeuse.
Dan heb ik een probleem. Denk ik nog maar even niet aan.
In dubio dus. Dinsdag moet ik weeer naar m'n begeleider (even voor de duidelijkheid: het is géén studiebegeleider waar ik het hier over heb maar een psycholoog die mij al 2 jaar begeleidt in de dagelijkse dingen. Die kent mij dus wel
)Tot dan!
Oxy.
quote:Nee, je mag ten alle tijden stoppen en besluiten iets anders te gaan doen. Wel is het zo dat het financiële gevolgen kan hebben wat betreft je studiefinanciering. Het eerste jaar dat je studiefinanciering krijgt in het Hoger Onderwijs wordt een gift als je in het eerste jaar genoeg punten haalt. Daarna geldt dat zodra je na het eerste jaar nog studiefinanciering krijgt dit pas een gift wordt nadat je een opleiding in het Hoger Onderwijs voltooid binnen 10 jaar.2A. Vandaag hoorde ik van een wet die bepaald dat je, wanneer je aan het 2e jaar van een opleiding begint, je verplicht bent die opleiding af te maken. Klopt dat?
Je mag dus zovaak als je wilt stoppen en van opleiding wisselen, als je maar in 10 jaar een diploma hebt. Haal je dat niet, dan zal je de prestatiebeurs en eventuele OV-studentenkaart terug moeten betalen vanaf het 2e jaar. Uiteraard wel het deel wat je gekregen cq gebruikt hebt. Daar je toch van plan bent om door te studeren en een opleiding te halen is het allemaal niet zo'n probleem.
Je hebt nog een andere keuze als je de propedeuse net niet haalt en er wel vooruitzicht is dat je hem binnenkort (bv na 2 maanden bij een herkansing) wel haalt. Maak de propedeuse af en vraag de studieadviseur van de opleiding op de KUN in hoeverre het mogelijk is te starten met een lichte studievertraging. Je wilt toch deeltijd doen, dus er moet wat te regelen zijn. Succes.
quote:Ja gedaan, wat is er nu veranderd? Ik reageerde niet eens op jouw bericht..Op maandag 7 juni 2004 23:21 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Anders lees je de OP even...
quote:Er zijn heel veel mensen die dat denken, die heten ook wel eigenwijs en die gaan vervolgens op de klippen.Ik denk dat jij jezelf beter kent dan de studiebegeleider... misschien kan je het beter aan een universiteit vragen, kijken wat die ervan denken en of ze misschien eerder soortgelijke gevallen hebben gehad
Die studiebegeleider weet waarschijnlijk wel, o.a. van docenten, hoe de TS functioneerd + wat het niveau op het WO is.
Mijn tip: stel jezelf de volgende vraag: denk je dat jij beter weet dan die studiebegeleider hoe moeilijk de overstap is naar WO, vooral gezien je achtergrond?
Die studiebegeleider heeft er totaal niks aan om jou van het WO af te houden, die zegt dat soort dingen niet om je te pesten.
Propedeuse-HBO'ers doen het slecht op het WO, dus als ik het zelf zo zie (dus zonder dat ik de TS echt ken) zou ik het ook afraden.
Ik blijf op mijn huidige HBO opleiding omdat ik het niet meer red de propedeuse te halen. Ik heb een gesprek gehad met een decaan op de KUN, en die raadde mij ook af naar de uni te gaan vanwege mijn handicap en specifieke problemen die ik heb. Wanneer ik toch naar de uni zou gaan zou ik zo intensief begeleidt moeten worden dat het geen universiteit meer is maar een soort kleuterschool
Vandaag had ik het afrondende gesprek voor dit schooljaar. Opzich vindt mijn mentor het oké dat ik blijf om mijn propedeuse te halen (daarna zien we wel weer verder
) maar.. een groot deel van het docententeam wil mij een Bindend Studieadvies geven omdat ik niet aan de criteria voldoe die de opleiding heeft gesteld aan eerstejaars die naar het tweede jaar willen.Volgende week maandag is de vergadering waarin ze een besluit nemen, en tot die tijd is het nagelbijten en hopen dat het door kan gaan.
Oxy
quote:Oei, dat is wel vervelend. Nu heb je zelf een keuze gemaakt, en nu is het nog maar afwachten of dat wel door kan gaan?Op maandag 21 juni 2004 22:10 schreef Oxymoron het volgende:
Volgende week maandag is de vergadering waarin ze een besluit nemen, en tot die tijd is het nagelbijten en hopen dat het door kan gaan.
Oxy
Nou, sterkte met het nagelbijten deze hele week!
quote:Ik moet hier toch even op reageren. Nog nooit ben ik een goede begeleider, adviseur of decaan tegengekomen. Mijn ervaring is dat men zodra je even afwijkt van wat ze standaard verwachten ten alle tijden zullen zeggen dat je het niet kan. De standaard popi-jopie die eigenlijk zo dom is als het achtereind van een varken krijgt alle medewerking, terwijl men als je een handicap hebt niet weet wat ze met je aan moeten. Dat het advies niet om te pesten is is te begrijpen. Toch merk ik dat veel adviseurs doen voorkomen alsof het allemaal zoveel voorstelt. Daar geloof ik niet in. TS zou, als hij zou willen, op z'n minst de kans moeten krijgen als hij zijn propedeuse heeft gehaald.Die studiebegeleider weet waarschijnlijk wel, o.a. van docenten, hoe de TS functioneerd + wat het niveau op het WO is.
quote:Je komt op de universiteit anders ook genoeg mensen tegen die van het VWO komen en in een heel jaar slechts 5 van de 60 punten weten te halen. Daarbij heb ik geen boodschap aan het feit dat andere mensen het slecht doen. In het merendeel van de gevallen is het een kwestie van onderschatten en motivatie. Daarbij zie je ook dat heel veel mensen niet in 4 jaar, maar in 5 of zelfs 6 jaar afstuderen. Mocht TS een keertje struikelen op de universiteit en vertraging oplopen, so what? Dat overkomt de meeste studenten wel eens. Ik vind het belangrijk dat iedereen zijn doel bereikt. Vraag mensen die 25 jaar zijn maar eens of ze na een slecht advies van een decaan 10 jaar geleden alsnog het HBO/WO hebben gehaald. Dat zijn over het algemeen de mensen die lak hadden aan het advies, de motivatie hadden en er gewoon voor zijn gegaan.Propedeuse-HBO'ers doen het slecht op het WO, dus als ik het zelf zo zie (dus zonder dat ik de TS echt ken) zou ik het ook afraden.
quote:Dit getuigt niet echt van een professionele houding van een decaan. De universiteit ontvangt allerlei vormen van subsidie om begeleiding te geven aan mensen met een handicap. Jammer dat men zo reageert. Ik had wel verwacht dat men wat professioneler zou reageren.Wanneer ik toch naar de uni zou gaan zou ik zo intensief begeleidt moeten worden dat het geen universiteit meer is maar een soort kleuterschool
quote:Ik had begrepen dat je destijds nog een kans had de propedeuse dit jaar af te ronden. Dat blijkt nu helaas niet te lukken, maar het is dan vreemd dat je opeens niet meer aan de criteria voldoet om verder te mogen. Zijn die eisen dan zo ontzettend streng op jouw opleiding? In elk geval succes. Ik hoop dat men rekening houdt met jouw specifieke omstandigheden.een groot deel van het docententeam wil mij een Bindend Studieadvies geven omdat ik niet aan de criteria voldoe die de opleiding heeft gesteld aan eerstejaars die naar het tweede jaar willen.
quote:Ten eerste ben ik een zij, maar dat maakt niet uit voor dit onderwerpOp maandag 21 juni 2004 23:38 schreef Neuralnet het volgende:
TS zou, als hij zou willen, op z'n minst de kans moeten krijgen als hij zijn propedeuse heeft gehaald.
. De universiteit wilde me in de eerste instantie wel toelaten wanneer ik een propedeuse zou hebben gehaald hoor. Het was alleen de vraag of dat zou lukken. Zo ja, dan zou er gekeken worden naar aanpassingen.quote:Ja, dat had ik ook verwacht. Maar de conclusie van een gesprek tussen mijn begeleider (psycholoog) en de decaan was dat het allemaal te veel zou zijn, te zelfstandig en te moeilijk. Alleen met extra intensieve begeleiding zou ik dan een kans maken. Maar dat zou betekenen dat ik de deeltijdbehandeling die ik ga volgen niet zou kunnen doen en zoveel begeleiding moest accepteren, zodat het voor mij ook al een afknapper werd. Ik geloof wel dat zowel de psycholoog als de decaan het beste bedoelde. Ik ben het ook zeker eens met de motivatie voor de huidige beslissing nog op de huidige opleiding te blijven.Dit getuigt niet echt van een professionele houding van een decaan. De universiteit ontvangt allerlei vormen van subsidie om begeleiding te geven aan mensen met een handicap. Jammer dat men zo reageert. Ik had wel verwacht dat men wat professioneler zou reageren.
quote:Tja, daar heb ik vandaag eens even een mailtje over gestuurd naar mijn mentor. Die vertelde mij dat ik niet echt aan de criteria voldoe voor een propedeuse, maar dat er met de punten wel wat te schuiven viel zodat ik toch perspectief had op een andere opleiding. Afgezien van het feit of dat wel/niet magIk had begrepen dat je destijds nog een kans had de propedeuse dit jaar af te ronden. Dat blijkt nu helaas niet te lukken, maar het is dan vreemd dat je opeens niet meer aan de criteria voldoet om verder te mogen. Zijn die eisen dan zo ontzettend streng op jouw opleiding? In elk geval succes. Ik hoop dat men rekening houdt met jouw specifieke omstandigheden.
is het inderdaad niet gelukt, want ik het de laatste tentamens en 3 opdrachten niet gehaald. Vandaar dat ik in het volgende studiejaar door wilde gaan voor de P. En toen mijn mentor in de vergadering met de andere docenten van mijn plannen vertelden begon de meerderheid van de docenten ineens allemaal redenen voor een BAS te geven, onder het motto dat 'dat toch wel duidelijk was, in haar geval'. Dus het is nog 7 dagen afwachten. Noot: bij de deeltijdbehandeling, die in oktober/november van start gaat, krijg ik ook beroeps en arbeidsbegeleiding en hulp met het maken van keuzes hierin. Tegen die tijd hoop ik die P wel te hebben (als ik door mag gaan.) Dan zie ik wel verder.
quote:Mijn excuses. Soms vergeet ik terug te kijken naar wie de topic ook alweer gestart had. :-oTen eerste ben ik een zij
quote:Begrijp ik hieruit dat je daar totaal geen keuze in hebt? Met andere woorden: je zal alle begeleiding moeten accepteren die zij je aandragen? Ongeacht of jij dat noodzakelijk vindt of niet?Alleen met extra intensieve begeleiding zou ik dan een kans maken. Maar dat zou betekenen dat ik de deeltijdbehandeling die ik ga volgen niet zou kunnen doen en zoveel begeleiding moest accepteren, zodat het voor mij ook al een afknapper werd.
quote:O wee, als ik dit zou horen zou ik de neiging krijgen tot slaan. Stelletje amateurs.En toen mijn mentor in de vergadering met de andere docenten van mijn plannen vertelden begon de meerderheid van de docenten ineens allemaal redenen voor een BAS te geven, onder het motto dat 'dat toch wel duidelijk was
quote:Laat het ons weten hoe het afloopt. Ze zullen hopelijk toch wel een redelijke beslissing nemen.Tegen die tijd hoop ik die P wel te hebben (als ik door mag gaan.)
quote:Nou, ik mag door gaan. Ze hebben me wel de volgende voorwaarden gesteld, waarmee ik ben ingegaan.Op dinsdag 22 juni 2004 00:10 schreef Neuralnet het volgende:Laat het ons weten hoe het afloopt. Ze zullen hopelijk toch wel een redelijke beslissing nemen.
1. Studiebegeleiding ook het komende jaar.
2. Contact met de decaan, min. 1x per twee weken.
3. Jobcoach voor stages zoeken.
4. De school het recht geven mij alsnog een BAS te geven wanneer ik mijn Propedeuse gehaald heb.
Uitwerking:
1. Inmiddels heb ik weer een nieuwe studiebegeleider aangenomen. (En wat hoor ik vandaag: mijn persoonsgebondenbudget wordt ingetrokken, waardoor ik de 20 euro per uur niet meer kan betalen
)2. Ik ben bij de decaan geweest, die me niet meer kon aanbieden dan een formulier om een jaar extra stufi aan te vragen. Die man wist helemaal niks van mijn situatie
. Blijkt de mentor niks verteld te hebben, ondanks beloften.3. Nog niet gebeurt, wel op zoek.
4. Dat zien we dan wel.
Wat ik nog wel vreemd vond: dat de decaan niks wist (belofte van mentor: ik licht hem wel in.. niet dus) en dat ze mij niet wilden vertellen wie mijn mentor voor het komende jaar zou worden.
Terwijl ik juist de duidelijkheid hard nodig heb, en ook nog een gesprek moet hebben met mijn behandelaar en mijn nieuwe mentor. Dat van die mentor kunnen ze toch zo opzoeken?! Nee, ''we mogen daar nog niks over zeggen! Sorry."
Nu zit ik me dus de hele vakantie af te vragen wie mijn mentor wordt.
Ik quote even uit een brochure over studeren met autisme: "De student moet tijdig (=lang van tevoren) worden ingelicht over veranderingen als: rooster, lokalen. Wat nog belangrijker is, is dat de overgang naar verschillende mentoren/begeleiders tijdig en met de nodige aandacht plaats vinden."
Goed.
Oxy.
Waarom is je PGB ingetrokken? Het is toch duidelijk dat jij dingen zoals die studiebegeleiding nodig hebt om je studie af te kunnen maken?
Wat raar dat je mentor blijkbaar je decaan nog helemaal niet heeft ingelicht. Vreemd hoor, eerst iets beloven en vervolgens er niets meer mee doen.
Misschien kunnen ze nog niet zeggen wie jouw mentor van volgend jaar wordt, omdat ze het zelf nog niet eens weten? Niet dat het voor jou minder vervelend is...
[Alleen hierover heb ik dus nachten wakker gelegen, en woede-aanvallen gehad, wat een ellende]De school moest toen nog beginnen, en helaas helaas ('maar we kunnen er niks aan doen') kwam ik dus bij een 8-koppige groep pesters in de klas. ('tja, in alle klassen zitten wel mensen die jou pesten, dus het heeft geen zin om over te stappen'). Aldus de mentor.
Nu zijn we twee weken later, en is de nodige stress al weer opgelaaid, en is de verwarring alom. Eergisteren heeft mijn psychiater uitgesproken dat hij me het liefste per direct van die school afhaalt. Maar hij heeft nog geen concreet (onderwijs) idee.
Als ik thuiskom van school kan ik door alle prikkels 's avonds niets meer doen aan mijn huiswerk en elke verandering van lokaal of docent zorgt voor paniek en desoriëntatie. Wat moet je dan op een hogeschool waar dat aan de orde van de dag is (over het beroep van journalist maar te zwijgen
)Het ziet er dus naar uit dat ik alsnog naar een alternatief moet zoeken. Later meer.
quote:Ik heb niet veel zinnigs te melden vrees ik, maar dit vind ik echt belachelijk. Wat zijn dat dan voor kleuters? Je zou toch meer verwachten van aankomend journalisten. Misschien is het dat ik een universitaire opleiding doe (is hopelijk een vooroordeel), maar bij ons wordt helemaal niet gepest. Dit verdient niemand en ik snap je psychiater heel goed als hij zegt dat je daar weg moet, want dat is echt niet normaal hoor, ook zeker niet op een HBO.Op donderdag 9 september 2004 14:24 schreef Oxymoron het volgende:
De school moest toen nog beginnen, en helaas helaas ('maar we kunnen er niks aan doen') kwam ik dus bij een 8-koppige groep pesters in de klas. ('tja, in alle klassen zitten wel mensen die jou pesten, dus het heeft geen zin om over te stappen'). Aldus de mentor.
Ik weet verder niet zoveel over autisme, dus ik kan je nergens mee helpen, maar ik denk dat je wat meer hulp moet zoeken bij instanties die mensen helpen die autistisch zijn bij hun opleiding/werk.
quote:Het is misschien wat rigoreus, maar het zou voor mij reden zijn om per direct te vertrekken van de onderwijsinstelling en me aan te melden bij een andere opleiding. Als er gepest wordt is het einde zoek. Ik had me flink boos gemaakt om de uitspraak van je mentor (dat iedereen jou pest), want daarmee zegt hij eigenlijk dat het je eigen schuld is. Terwijl dat zeker niet het geval is. Serieus, dit moet je niet laten gebeuren. Je gaat elke dag al met stress naar school, maar als daar ook nog extreme angsten bij komen heb je geen leven meer en dat is het allemaal niet waard.Het ziet er dus naar uit dat ik alsnog naar een alternatief moet zoeken. Later meer.
Echt waar: zorg dat je je propedeuse haalt. Ga desnoods naar docenten toe en maak afspraken hoe je de ontbrekende vakken haalt. Bijvoorbeeld door vervangende opdrachten die je zelf alleen kan doen. Ga met die propedeuse naar een universitaire theoretische opleiding. Volgens mij zit ik er niet ver naast als ik concludeer dat een te praktijk gerichte opleiding zoals het HBO biedt niks voor je is.
Voor wat het stressprobleem betreft: ken je school en je omgeving. Dat helpt. Want de stress die je hebt wordt voor het grootste deel veroorzaakt door onzekerheid. Wel, dan probeer je die zekerheid voor jezelf gewoon te creëeren. Zoek gewoon eens een rustig tijdstip uit waarop er weinig tot geen mensen aanwezig zijn en onderzoek het schoolgebouw. Zoek alle lokalen op, ga er naar binnen, zit er een tijd, kijk om je heen naar de grootte en andere eigenschappen, loop WC's in en uit, bekijk andere ruimtes en bouw dat verder op. Dan weet je in elk geval dat je nooit plotseling in een vreemd lokaal moet gaan als er een roosterwijziging is.
Neem de studiegids. Een goede studiegids is een heel belangrijk instrument, want daar staat alle informatie in. Bekijk docentnamen en vakomschrijvingen. Zoek eventueel van de docenten die je kan krijgen een foto op het internet zodat je weet hoe ze eruit zien. Altijd handig, want bekendheid zorgt voor minder onzekerheid. Leer de structuur van vakken kennen zodat je eens kan besluiten een hoorcollege of iets dergelijks over te slaan. Bekijk je studieprogramma. Naar mate je verder vordert in je studie heb je meer keuze. Zo heb je bv keuzevakken die je kan doen als het even helemaal tegen zit. Je kan dan zelf kiezen en iets theoretisch nemen zodat je gewoon thuis met een boek op de bank dat voorbereid. Kortweg: zorg voor duidelijkheid en probeer verbanden te zien in gebeurtenissen. Veel dingen gebeuren altijd op dezelfde manier, maar kennen een net iets andere variant. Je kan jezelf trainen om om te kunnen gaan met die kleine varianten.
Jouw reactie is een van de dingen waar ik veel van kan leren, bedankt.
De dingen die je noemt zijn erg zinnig.
Ik hoop ook zo snel mogelijk mijn propedeuse te halen, en dan iets anders te gaan doen. Dat ik door mensen uit verschillende klassen gepest wordt, is waar [in dat opzicht heeft die mentor gelijk] maar aan de andere kant, weet ik ook dat het niet echt mijn schuld is.
Hoewel, dat voelt nu wel zo. Wanneer ik niet 'zo' (en dat is vrij breedt in te vullen, aangezien ik de reden van het pesten niet echt weet) zou zijn, dan zouden ze mij ook niet pesten. In de praktijk werkt het dus zo dat ik, om reacties op mijn vragen en opmerkingen te voorkomen, maar helemaal niets meer zeg en ook niets meer vraag aan de docenten. Dat ik daardoor het grootste gedeelte van de lessen niet kan volgen, dat zij maar zo.
Het schoolgebouw heb ik in de introductieweek van het eerste jaar eens verkend op een doordeweekse avond samen met een van mijn begeleiders. Ik heb altijd een plattegrond in mijn tas zitten, en manouvreer mij door het gebouw aan de hand van die kaart en andere kenmerken. Na een paar maanden in het eerste jaar was er dus iets dat een 'autistische crisis' kan veroorzaken bij mij (even een klein voorbeeld): ik oriënteerde me altijd naar een bepaalde hoorcollegezaal aan de hand van een plantenbak en een schilderij. Na een paar maanden kwam een bedrijf het schilderij vervangen voor een andere, en ik was wekenlang de weg kwijt.
Ik vind verder dat je heel goed kunt omschrijven waar het precies mis gaat, Neuralnet. Dat bekendheid voor minder onzekerheid zorgt, bijvoorbeeld. Dat is nu juist het punt. Ik weet dat ik redelijk kan functioneren wanneer er een duidelijke, niet veranderende structuur is, omdat één van de problemen die ik in de praktijk heb, een zogenoemde centrale coherentiestoornis is. De verbanden ('grote gehelen') gaan aan me voorbij en ik zie alleen de details. Wanneer er dus aan die details iets onverwachts is, gaat het dus mis. Dan blokkeer ik gewoon.
Ik ga dit weekend eens overleggen hierover en wat de mensen hier schrijven met mijn begeleiders. Groetjes van Oxy (blij dat het weekend is!)
Zal die kleuters eens ff ringeloren als ze je lastig vallen Maar..alle gekheid op een stokje, hopelijk haal je zo snel mogelijk je P. Sterkter nog, hopelijk halen we allebei zo snel mogelijk onze P en kunnen we hem peren van die primitieve jaren-70 journalistiek opleiding.
Je kunt me trouwens altijd aanspreken/ bellen/ mailen als er iets is of als je iemand nodig hebt.
Groetjes en een fijn weekend!
Als je zelf de verbanden niet kan leggen, waarom probeer je dan niet om een verband te "lenen"? Meestal heeft een (hoorcollege)zaal een bepaalde aanduiding zoals "A 1.35". Daar kan je heel wat informatie uithalen waar je meer aan hebt dan een kaart waarmee je een heel spoor moet uitstippelen. Neem bv de eerste letter. Die duidt over het algemeen een vleugel in het gebouw of een apart gebouw aan. Je zou dan kunnen onthouden: "A betekent vleugel A en dat zit altijd aan de linkerkant van het gebouw, B zit aan de rechterkant en C in het midden." Het eerste cijfer wijst meestal naar een verdieping. Dan kan je zoiets onthouden als: "Trap aan de linkerkant, lift aan de rechterkant." Zodat je eventueel kan besluiten om niet met de lift te gaan als het druk is. Het laatste getal wijst naar een nummer. Je komt op de verdieping, je kijkt om je heen en je zoekt nummers. Aan de structuur kan je zien welke kant je op moet. Als je eerst 29 en dan 30 tegenkomt, dan weet je dat 5 ruimtes verder 35 moet liggen. (Btw, het gaat hier om een voorbeeld. Jouw onderwijsinstelling heeft waarschijnlijk een andere indeling).
Zo beredeneerd kan je elke ruimte vinden. Wat je dan doet is je "als-dan" regels breder maken. Het zijn namelijk zaken die altijd opgaan. Een schilderij verdwijnt inderdaad na een tijdje, maar de algemene structuur en indeling niet.
In plaats van spoorzoeken zou je meer gebruik kunnen maken van je geheugen. Ik heb zo het idee dat je, net als een computer, kleine details direct interpreteert en dat die details een doel op zich zijn. Dat wil je niet. Je zoekt eigenlijk naar iets gemeenschappelijks. Je zou een aantal details moeten verzamelen en er even niks mee doen. Het schilderij en de plantenbak zijn twee details. Ze hebben echter iets gemeenschappelijks: een richting. Bijvoorbeeld links, rechts, tegenover of naast de uitgang. In een bepaald gebouw is bv het eerste wat ik doe als ik binnenkom door de ingang naar rechts lopen de trap op. Dan mogen ze desnoods alle schilderijen van de muur halen, maar er moet heel wat gebeuren voordat die trap verdwijnt.
Kort gezegd: verzamel eerst een groot aantal details, onthoud ze en neem op basis van die verzameling een beslissing. Of vraag mensen desnoods of ze dat proces even willen voordoen.Hoe ging je bespreking?
.Ik heb ondertussen een gesprek gehad met een aantal van mijn begeleiders.'"De noodklok is gaan luiden" zoals ze dat hebben gezegd.
Na het gesprek moest ik een brief gaan schrijven aan 4 docenten om afstel en/of uitstel van bepaalde opdrachten te vragen. Deze brief heb ik bij de docenten afgegeven, en gisteren hebben ze er allen positief op gereageerd. Mijn opdrachtenpakket is bijna tot de helft teruggebracht.
Vooralsnog probeer ik de komende maanden mijn Propedeuse te halen (bijna alle punten heb ik al). Ondertussen wordt er druk nagedacht over een oplossing. Wellicht dat ik part-time kan gaan werken (wel onder begeleiding van een job-coach of op een aangepaste werkplek) bij een bibliotheek of documentatiecentrum, of zelfs (kinder)boerderij
. Of anders een andere opleiding kan doen bij een school of instelling waar er kennis is van autisme.Zo staat het er nu ongeveer voor. Ik probeer na schooltijden zo min mogelijk aan school te doen, om de stress wat terug te brengen. Gelukkig ondersteunen mijn begeleiders me wel goed.
quote:Op vrijdag 10 september 2004 15:16 schreef Neuralnet het volgende:
Ik heb zo het idee dat je, net als een computer, kleine details direct interpreteert en dat die details een doel op zich zijn. Dat wil je niet.
Neuralnet, hier zeg je precies waar het in de kern waarschijnlijk allemaal om draait. Hoe weet je dat zo? Ik vind het knap van je dat je zo kernachtig een denkwijze kunt omschrijven. Heb je daarvoor gestudeerd?
Je tips over het samenvatten van verschillende dingen en de gemeenschappelijke factor te zoeken heb ik uitgeprint en ik zal erover nadenken. Het kost alleen wel wat tijd om een hele informatieverwerkings-gewoonte te veranderen.
Voor de rest houd ik me aanbevolen voor verdere adviezen.
Oxy.
Ikzelf was een van de weinigen die wel eens een gesprek met hem aanging, misschien omdat ik zelf ook wel een beetje een aparte was.
Maar ff ontopic: Misschien is het ook een optie om een thuisstudie te doen, maar later in het beroepsleven moet je toch sociaal omgaan met collega's enzo, dus dat is eigenlijk ook iets wat je moet leren.
Zelf ben ik ook eens van studie geswitcht, ik wist na 2 weken al dat ik niet met die opleiding door wilde gaan, maar ik was pas 2 weken bezig, dus misschien kon ik nog switchen, maar dan heb ik al een achterstand, en een hoop geregel, en dan nog de vraag welke studie moet het gaan worden, want dalijk maak ik weer een verkeerde beslissing.
Ik heb gewoon besloten om het jaar af te maken, al wist ik dat ik er niet mee doorging, ik was ook niet echt gemotiveerd ofzo.
Inmiddels heb ik gelukkig de goeie keuze gemaakt, en zit ik in het tweede jaar en doe ik stage.
Maar vertel eens over dat met dat autisme, is dat echt dusdanig erg dat het je hele leven beheerst, of ben je gewoon een beetje introvert en meer niet?
Want volgens mij zijn er weinig echte autisten die een HBO studie aankunnen met hun handicap, laat staan een universitaire.
quote:Nou, het is dus echt wel meer/iets anders dan een beetje introvert. Kijk bijv. Koken is moeilijk door autisme (tips?) maar eens, waarin ik iets over mijn leven vertel. Autisme is echt een handicap die doordringt in het hele leven. Gelukkig kan ik door mijn intelligentie en de dingen die ik heb aangeleerd een gedeelte camoufleren, en zullen veel mensen het niet eens geloven wanneer ik vertel dat ik toch een van de meer ernstige vormen van autisme heb. Leestip: Van een andere planeet, door Dominique Dumortier of Een vreemde wereld, door Martine Delfos.Op maandag 20 september 2004 13:07 schreef Ixnay het volgende:
.Maar vertel eens over dat met dat autisme, is dat echt dusdanig erg dat het je hele leven beheerst, of ben je gewoon een beetje introvert en meer niet?
quote:Het woord 'echt' is wel misleidend hoor. Er zijn genoeg 'echte' autisten die een goede intelligentie hebben en daardoor een universitaire studie kunnen volgen. In het HBO zul je ze inderdaad iets minder tegenkomen, vooral om het praktische gedeelte en de communicatieve vaardigheden die je voor zulke opleidingen vaak nodig hebt. Vandaar ook dit topic hé! Omdat het mij dus ook niet goed afgaat.Want volgens mij zijn er weinig echte autisten die een HBO studie aankunnen met hun handicap, laat staan een universitaire.
Groetjes Oxy.
Overigens heb je met universiteiten tegenwoordig het probleem dat het weer schoolser wordt. Sinds de invoering van de bachelor-master structuur hebben zelfs de theoretische opleidingen verplichte werkgroepen, practica, labsessies en bijeenkomsten. Jammer. Dat beperkt vrijheden en mogelijkheden, maar het is zeker heel erg voor mensen die op het theoretische gericht zijn door een handicap of stoornis.
Sinds de kerstvakantie ga ik niet meer naar school. Het werd me allemaal te veel en ik kreeg steeds meer last van driftbuien en een afkeer van school. Ermee te stoppen was een hele opluchting. Ze hebben me wel mijn propedeuse gegeven. Maar eigenlijk ben ik daar niet zo blij mee omdat het niet via de officiele manier is gegaan omdat ik veel opdrachten niet volgens de regels heb gedaan.
Over een tijdje ga ik in dagbehandeling bij een centrum voor autisme en nu zoeken mijn begeleiders naar passende dagbesteding. Nu ben ik een beetje aan het bijkomen en ook andere vaardigheden aan het leren.
quote:Jammer. Succes verder.Op maandag 24 januari 2005 23:12 schreef Oxymoron het volgende:
Even een update en een verzoek om een slotje.
Sinds de kerstvakantie ga ik niet meer naar school. Het werd me allemaal te veel en ik kreeg steeds meer last van driftbuien en een afkeer van school. Ermee te stoppen was een hele opluchting. Ze hebben me wel mijn propedeuse gegeven. Maar eigenlijk ben ik daar niet zo blij mee omdat het niet via de officiele manier is gegaan omdat ik veel opdrachten niet volgens de regels heb gedaan.
Over een tijdje ga ik in dagbehandeling bij een centrum voor autisme en nu zoeken mijn begeleiders naar passende dagbesteding. Nu ben ik een beetje aan het bijkomen en ook andere vaardigheden aan het leren.
Ik zit op dit moment in een vergelijkbare situatie. Heb waarschijnlijk mijn HBO-P in een jaar gehaald. (wacht nog op een uitslag) De theorie ging ok.. eigenlijk niet veel problemen. Maar het groepswerk was ontzettend vermoeiend. (tot aan lichamelijke klachten toe)
Ik ga dus stoppen met het HBO en ben niet van plan om nog terug te keren naar voltijd. Ik kan nu twee dingen doen.... of HBO deeltijd (maar ik heb geen baan) of Universitair. Ik heb iig de school/decaan/etc achter mij die vind dat ik naar de uni moet gaan.. maar zelf ben ik er nog niet over uit. Ben daarom benieuwd of jij die stap hebt genomen en wat je ervaringen zijn....
Ik ga nog met studieadviseurs praten, maar een ervaring van een student zelf is veel interessanter!
Ik een MBO diploma elektrotechniek niveau 4.
Ik werk als cad tekenaar in mijn dagelijks levens.
Maar ik vindt dit niet zo'n leuke en ook niet spannend opleiding.
Ik ben van plan met een mbo administrateur nivo 4 in 1 of 2 jaar afronden of meteen beginnen met Hbo opleiding bedrijfseconomie . Dit vind ik leuker en wou dit altijd doen, maar wist niet dat ik administratie moest studeren dus een soort van foutje. Ik hou hee veel van cijfers, maar gewoon niet de goeie studie gekozen.
Maar tijdens mijn studie elektrotechniek ging het heel erg goed. Maar toch bevalt het niet zo erg.
Ik hoor graag jullie reacties en meningen.