Wie of wat maakt jou tot wat je bent? En wat zou er gebeuren als die persoon/datgene wegvalt? Ben je dan opeens niet meer 'ik'? Hoe bouw je dan een nieuwe identiteit op?
Bijvoorbeeld: als iemand zegt: ik ben Piet en ik ben sportinstructeur, en hij zou arbeidsogeschikt raken... in hoeverre is Piet Piet dan nog? Hoe zou Piet zich voelen als hij schrijver wordt... is Piet dan fundamenteel anders? In hoeverre speelt dat mee in de indentiteit van Piet?
that's it
quote:Op een dag zullen je ouders wegvallen. Vrienden gaan en komen. De vriendengroep die je nu hebt, kan over 10, misschien al wel 5 jaar helemaal veranderd zijn.Op dinsdag 25 mei 2004 13:42 schreef Frenkie het volgende:
Mijn ouders, mijn vrienden, mijn opleidingen en mijn "levenservaring" hebben mij gemaakt tot wat ik nu ben. En dat zijn dingen die niet weg kunnen vallen omdat het al grotendeels afgerond is. Het enige wat er gebeurt is dat je gaandeweg nog meer "gemaakt tot wat je bent wordt" kortom je identiteit is geen statisch iets, maar iets dynamisch.
Het enige wat je dan nog hebt is je opleiding en levenservaring.
Als je gaandeweg verandert...wanneer ben je dan 'af' en ben je ooit 'af'?
Als je gaandeweg verandert...hoe weet je dan wie je bent (je veranderd immers steeds weer) en sterker nog: hoe weten mensen om je heen wie je bent?
quote:Het houdt mij ook wel bezig ja. Was benieuwd naar reacties van anderen...Op dinsdag 25 mei 2004 13:49 schreef DuchessX het volgende:
Interessant topic, ik moet echt even nadenken over de vraag. I'll be back
quote:Normen en waarden zijn aangeleerd gedrag en verschillen per cultuur.Op dinsdag 25 mei 2004 13:48 schreef pinquit het volgende:
normen en waarrden dus
quote:aangeleerd totdat je ze zelf ontwikkelt, en verschillen per cultuur is logisch, ze verschillen zelfs per mens, cultuur is toch ook iets wat je maakt tot wat je bent?Op dinsdag 25 mei 2004 13:52 schreef UltraBrain het volgende:
[..]
Normen en waarden zijn aangeleerd gedrag en verschillen per cultuur.
quote:En hun opvoeding leeft voort in mijOp dinsdag 25 mei 2004 13:49 schreef Blinky het volgende:
Op een dag zullen je ouders wegvallen.
Dat is namelijk afgerond (althans grotendeels )quote:Hoewel ik dat betwijfel, maakt dat eigenlijk niks uit omdat ze me al jaren "gevormd" hebben.Vrienden gaan en komen. De vriendengroep die je nu hebt, kan over 10, misschien al wel 5 jaar helemaal veranderd zijn.
quote:Je bent wie je bent. En daarom ben je op elk moment af, maar toch ook niet, je moet jezelf gewoon niet zien als een definitie. Een aantal dingen zijn vaststaand, maar er zijn ook dingen die groeien, waarvan je leert.Als je gaandeweg veranderd...wanneer ben je dan 'af' en ben je ooit 'af'?
Als je gaandeweg veranderd...hoe weet je dan wie je bent (je veranderd immers steeds weer) en sterker nog: hoe weten mensen om je heen wie je bent?
Wat ik dus bedoel is dat je verleden je heeft gevormd tot wat je bent. Je omgeving heeft je zelfvertrouwen gegeven, bepaalde inzichten en een manier van denken en met dingen omgaan. Je opleiding en je werkervaring heeft je bepaalde vaardigheden gegeven waardoor je weet hoe je bepaalde zaken moet oplossen. En de toekomst zal hier aan dingen toevoegen. Zie het maar als een cirkel, waaromheen je steeds een nieuwe cirkel zet met nieuwe vaardigheden.
quote:Je hebt gelijk. De vraag was "wat maakt JOU tot een identiteit". Ik trek het te veel door naar het esoterische denk ik. Maar het staat in R en P en niet in TRU dus mijn insteek is verkeerdOp dinsdag 25 mei 2004 13:54 schreef pinquit het volgende:
[..]
aangeleerd totdat je ze zelf ontwikkelt, en verschillen per cultuur is logisch, ze verschillen zelfs per mens, cultuur is toch ook iets wat je maakt tot wat je bent?
quote:normen en waarden zijn het resultaat van de vorming van je omgeving. Maar slechts een deelresultaat, je manier van reageren en zaken oplossen is bijvoorbeeld een ander deelresultaat.Op dinsdag 25 mei 2004 13:56 schreef pinquit het volgende:
ja ik weet niet maar de grondlegger van wat iedereen hier heeft opgeschreven zijn toch echt je normen en waarden
zaken oplossen.. sja daar heb ik even niks voor
maargoed, ik heb een overdosis onzin van mn opleiding spw gehad denk ik
sorrie
quote:Oke andere insteek. Wie of wat vormen jouw normen en waarden dan? Daar wordt je namelijk niet mee geboren.Op dinsdag 25 mei 2004 14:02 schreef pinquit het volgende:
je manier van reageren wordt beslist door wat normaal is voor jou..
zaken oplossen.. sja daar heb ik even niks voor
maargoed, ik heb een overdosis onzin van mn opleiding spw gehad denk ik
sorrie
quote:Wat ik wilde zeggen is meer: ideeen die je nu hebt kunnen over 10 jaar veranderd zijn. Hoe weet je wie de echte Frenkie is die bij bepaalde ideeen staat? Misschien verandert het namelijk over een jaar wel weer...Op dinsdag 25 mei 2004 13:55 schreef Frenkie het volgende:
Je bent wie je bent. En daarom ben je op elk moment af, maar toch ook niet, je moet jezelf gewoon niet zien als een definitie. Een aantal dingen zijn vaststaand, maar er zijn ook dingen die groeien, waarvan je leert.
quote:Stel: je bent in een voorbeeldig gezin opgegeroeid. Je ouders werkten hard maar hadden toch alle tijd voor jullie, je kon goed met je broertjes en zusjes opschieten, hebt een jeugd gehad zonder ernstige incidenten...op een dag kom je erachter dat je vader al jarenlang een verhouding heeft gehad met zijn secretaresse. Je moeder blijkt al jaren lesbisch te zijn en doet het met de buurvrouw. Je zus is aan crack verslaafd die verstrekt wordt door je broer, die er en passant ook op los dealt bij kinderen. Dit is natuurlijk overdreven...maar stel dat er iets is wat later een grote façade blijkt te zijn geweest...is jouw identiteit dat dan ook? Is Frenkie dan net zo nep als dat zijn jeugd aan hem werd voorgehouden? Hoe ontwikkel je je dan?Wat ik dus bedoel is dat je verleden je heeft gevormd tot wat je bent. Je omgeving heeft je zelfvertrouwen gegeven, bepaalde inzichten en een manier van denken en met dingen omgaan. Je opleiding en je werkervaring heeft je bepaalde vaardigheden gegeven waardoor je weet hoe je bepaalde zaken moet oplossen. En de toekomst zal hier aan dingen toevoegen. Zie het maar als een cirkel, waaromheen je steeds een nieuwe cirkel zet met nieuwe vaardigheden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Blinky op 25-05-2004 14:20:18 (typo) ]
Plus dat ik denk dat mensen zeer flexibel zijn en dat het referentiekader vanwaaruit ze handelen, doen en denken ook steeds veranderd, gebaseerd op nieuwe ervaringen en inzichten.
Mensen zijn vatbaar en gevoelig voor invloeden van buitenaf en er zijn zoveel dingen die je mening en dus je doen en laten kunnen beïnvloeden...denk in de eerste plaats aan de media, je vrienden en familie, trends, mode.
Ontzettend goede vraag, Je omgeving speelt er in ieder geval een grote rol op.
Zowel je ouders als vrienden, en niet te vergeten: "Gebeurtenissen in je leven waarop je geen macht hebt"
Zo ben ik toen ik 9 was verhuisd. Dit vanwege het werk van mijn ouder. Dit is dus een directe invloed die mn ouders op me hadden. Hoe zou ik zijn als mijn ouders niet verhuisd waren? Hoe zou mijn leven zijn als ik helemaal geen ouders heb gehad.
Natuurlijk zijn er ook nog vrienden. Ook zij bepalen voor een groot deel wie je bent... Natuurlijk kun je je vrienden wel ontgroeien, Maar toch, Je vrienden blijven een bepalende factor.
(Wanneer ik het over vrienden heb bedoel ik dus eigenlijk vooral je BESTE vrienden, vrienden waarmee je niet echt vaak of goed omgaat hebben natuurlijk ook een invloed, maar deze is veel kleiner.)
En dan zijn er nog dingen waar je geen invloed op hebt. Ziektes bijv. Of auto ongelukken.
Ikzelf heb ook een ziekte, Deze maakt het allemaal niet makkelijker. Hoe zou mijn leven eruit zien zonder deze ziekte? Anders, ja heeel anders waarschijnlijk...
Natuurlijk is er ook een stukje aanleg. Je bent nou eenmaal geboren met een stel hersens, en die veranderen zich niet zomaar. Alhoewel ik denk dat het vooral 40/60 is. 40 procent aangelegd door je eigen hersens, en 60 procent door je omgeving (vrienden, autongelukken, ziektes, ouders etc.)
Ach ja, Je bent nou eenmaal wie je bent, Of je er mee kan leven is wat anders...
quote:Ik ben Sven.... vrolijk gestoord..... leef ik al 20 jaar mee :p mn ouder proberen hier ook mee te leven al is dit niet altijd even makkelijk ....Op dinsdag 25 mei 2004 13:38 schreef Blinky het volgende:
Waaraan hang jij je identiteit?
Wie of wat maakt jou tot wat je bent? En wat zou er gebeuren als die persoon/datgene wegvalt? Ben je dan opeens niet meer 'ik'? Hoe bouw je dan een nieuwe identiteit op?
Ik ga me niet anders gedragen dan ik ben, mensen die wat hebben te klagen gaan eerst maar eens bij zich zelf kijken en als zij denken dat ze beter zijn gaan ze dat maar bij iemand anders uithuilen
Andere indetiteit? waarom zou ik dat willen?
wat heeft mijn werk/studie te maken met het zijn van me zelf?
Je instelling/gedrag haal je inderdaad een groot gedeelte uit je levens ervaringen , maar dat wil in mijn ogen niet zeggen dat je een beter/slechter/ander mens bent wanneer je schrijft of bouwvakker bent.
Het is de bedoelling dat je je gewoon gelukkig voelt met wat je doet en bent, iemand anders proberen te zijn/lijken is volgens mij geen verstandig id, zo maak je je zelf nog gekker als je al bent.
jah lang verhaal.....
quote:En wat frankie zegt telt voor mijOp dinsdag 25 mei 2004 13:44 schreef Megumi het volgende:
Je opvoeding, omgeving en cultuur. En een minmaal stukje DNA.
Bedenk wel dat je IK kan veranderen en veranderd, en het dus geen vaststaan feit is.
quote:En het andere deel?Op dinsdag 25 mei 2004 16:50 schreef ondeugend het volgende:
Ik denk voor een groot deel toch wel je opvoeding en levenservaring
quote:Dat kunnen meerdere dingetjes zijn denk ik. Je omgeving en vrienden bijvoorbeeldOp dinsdag 25 mei 2004 17:01 schreef Blinky het volgende:
[..]
En het andere deel?
De manier waarop je denkt heeft ook veel met je lichaam te maken, maar ook de samenstelling van je hersens...
quote:Wat je doet als beroep of welke opleiding je volgt, heeft weinig te maken met je identiteit..Op dinsdag 25 mei 2004 13:38 schreef Blinky het volgende:
Bijvoorbeeld: als iemand zegt: ik ben Piet en ik ben sportinstructeur, en hij zou arbeidsogeschikt raken... in hoeverre is Piet Piet dan nog? Hoe zou Piet zich voelen als hij schrijver wordt... is Piet dan fundamenteel anders? In hoeverre speelt dat mee in de indentiteit van Piet?
Sterker nog het staat er zelfs los van, volgens mij. Als Piet zijn baan verliest blijft hij Piet. Hij heeft dezelfde mening over het huwelijk, vindt dezelfde spelletjes leuk als voorheen, heeft nog precies dezelfde talenkennis.. enz.
OT: Ouders/familie, omgeving, mezelf, vrienden, tijdsgeest.. Ik denk dat dat wel het meeste invloed heeft op m'n identiteit.
quote:Op korte termijn heb je gelijk. Maar op lange termijn moet Piet zijn hele leven veranderen, en dus zijn perceptie van hoe hij in het leven staat. Maar waarschijnlijk, doordat Piet arbeidsongeschikt is zal hij zijn beeld van...Op dinsdag 25 mei 2004 17:33 schreef Ms.Bitters het volgende:
[..]
Wat je doet als beroep of welke opleiding je volgt, heeft weinig te maken met je identiteit..
Sterker nog het staat er zelfs los van, volgens mij. Als Piet zijn baan verliest blijft hij Piet. Hij heeft dezelfde mening over het huwelijk, vindt dezelfde spelletjes leuk als voorheen, heeft nog precies dezelfde talenkennis.. enz.
OT: Ouders/familie, omgeving, mezelf, vrienden, tijdsgeest.. Ik denk dat dat wel het meeste invloed heeft op m'n identiteit.
quote:mening over het huwelijk, vindt dezelfde spelletjes leuk als voorheen, heeft nog precies dezelfde talenkennis..
...waarschijnlijk totaal kwijtraken en een totaal nieuwe invulling (lees, bewustzijn) moeten ontwikkelen. En als hij daar sterk genoeg voor is zal hij dat doen. Anders zal hij (ws) ten onder gaan aan het verdriet wat hem overkomen is.
Ik denk dat we bewustzijn zijn... Wat uiteindelijk buigzaam is naar de kant die je maar wil zolang je daar de kracht voor bezit.
[ Bericht 0% gewijzigd door Snakey op 25-05-2004 17:58:58 ]
Ik denk dat opvoeding, gebeurtenissen in je leven ofwel levenservaring en je omgeving maken wie je bent. Dat is naar mijn idee ook dynamisch.
opgelost, slotje
Het vormen van identiteit gaat vast makkelijk als je eenmaal weet wat je kunt (en wat niet) met jouw intentie. Met iets nieuws zoeken kan je rekening houden met je interesses. Je interesse in iets vormt dan de basis waar uit je vertrekt. Nu is het slechts een kwestie van ontwikkeling in deze interesse. Het woord doet al genoeg, inter-esse: ik heb of voel belangen bij wat daar is. Die interesse integreer je in jouw dagelijks denken en doen en je omgeving rekent dit vervolgens tot jouw identiteit. Jouw intentie uit zich uiteindelijk in vastere vorm als jouw identiteit en je omgeving kan daar gebruik van maken, als je dat zou willen.
Het kan behoorlijk verwarrend werken als je identiteit geen houvast meer heeft door het wegvallen van omgeving waar je je identiteit misschien afhankelijk mee gemaakt hebt. Het is daarom belangrijk je intentie niet te vergeten. Een (flexibele) drugsdealer kan gewoon het woordje drugs weglaten als de drugs op is en gewoon verder gaan met zijn intentie als handelaar om vervoglens in antiekwaren te gaan dealen bijvoorbeeld, lol.
Ik ben wie ik wil zijn
Ik ben wie de mensen zeggen dat ik ben
Ik ben wie ik denk zelf te zijn
Ik ben zoals ik hoor te zijn
Toch?
quote:Dat moeten we het dus verwijtenOp dinsdag 25 mei 2004 13:42 schreef Frenkie het volgende:
Mijn ouders, mijn vrienden, mijn opleidingen en mijn "levenservaring" hebben mij gemaakt tot wat ik nu ben. En dat zijn dingen die niet weg kunnen vallen omdat het al grotendeels afgerond is. Het enige wat er gebeurt is dat je gaandeweg nog meer "gemaakt tot wat je bent wordt" kortom je identiteit is geen statisch iets, maar iets dynamisch.
Je kunt het begrip 'identiteit' dus ook ruimer nemen dan alleen bepaald genetisch materiaal, maar dat betekent m.i. dat je identiteit elk moment verandert, dynamisch is, door het milieu waar je je op dat moment in bevindt en opgedane ervaringen.
Mja dit is maar een idee erover hoor, er zijn al zoveel onderzoeken gedaan naar aanleiding van dit soort vragen, niks nieuws onder de zon.
quote:mooi.....Op dinsdag 25 mei 2004 13:47 schreef UltraBrain het volgende:
Alles, maar dan ook ALLES wat je achter "ik ben" kan zetten is een valse identiteit en een illusie. Je ware identiteit kun je vinden in die twee woordjes. "ik ben".
Ik denk dat een mens steeds verandert, maar hoe ouder de mens wordt hoe minder snel de mens verandert. Dat heb ik gemerkt nu naarmate ik ouder word. Vroeger veranderde ik steeds omdat ik waarschijnlijk aan het zoeken was naar mijn eigen ik en nu ik ouder ben heb ik m' n eigen ik al redelijk gevonden en ben daar zeer tevreden mee dus vraag ik me geen moment af wat anderen daarvan zouden vinden, want ik voel me goed zoals ik ben !
Ik denk dat je een ''ik'' bent als je je een ''ik'' voelt en dan is het een reden genoeg om dat zo te houden.
quote:En eigen ervaringen... want dit is wel heel erg basaal.Op dinsdag 25 mei 2004 13:44 schreef Megumi het volgende:
Je opvoeding, omgeving en cultuur. En een minmaal stukje DNA.
Ervaringen als teleurstellingen en leuke momenten.
En eigen kracht vinden (maar dat ligt meestal in het karakter opgesloten).
Dus een stukje van je ouders en een groot deel van jezelf. De Piet die in de topicopening wordt genoemd is nog steeds Piet. Een stukje gekwetst, doordat hij niet meer kan doen wat hij wilde/deed, maar aan de andere kant meer Piet dan ooit. Want hij heeft het toch weer moeten overwinnen.
Ik denk in positieve zin natuurlijk, anders klopt het niet...
Als het karakter een negatieve tendens laat zien, dan is Piet nog nooit Piet geweest. En zal Piet ook nooit Piet worden.
Velen geven aan dat identiteit mede bepaald wordt door ervaringen en ouders. Maar dat vertel je niet als je jezelf voorstelt. Sterker nog: ik heb nog nooit iemand ontmoet die vertelde (terwijl hij zich voorstelde) dat er iets leuks gebeurde op zijn 12e waardoor zijn kijk op de maatschappij positief is veranderd...dat soort dingen worden compleet weggelaten!
Hoe zit dat dan?
quote:Er zijn toch mensen die nooit alles van je zullen weten (of in elk geval de belangrijkste momenten waardoor je je gevormd zou hebben) , terwijl die toch dicht bij je staan.Op woensdag 26 mei 2004 12:31 schreef fille_fatale het volgende:
Je vertelt alleen de meest relevante dingen. Waarom je bent zoals je nu bent is (in het begin) eigenlijk niet echt van belang.
Is dat een kwestie van gewoonte, of 'hoort' dat nu eenmaal niet?
quote:Je stelt heel elementaire vragen, die eigenlijk thuishoren in een periode van puberteit overgaand in volwassen houding. Herstel... leeftijd is bekend via je profiel...Op woensdag 26 mei 2004 14:05 schreef Blinky het volgende:
[..]
Er zijn toch mensen die nooit alles van je zullen weten (of in elk geval de belangrijkste momenten waardoor je je gevormd zou hebben) , terwijl die toch dicht bij je staan.
Is dat een kwestie van gewoonte, of 'hoort' dat nu eenmaal niet?
Ik denk dat je een beetje wat laat bent met deze overdenking. meestal komt die vraag zo rond de 20 jaar... of helemaal nooit. Iemand echt kennen is echte vriendschap. Mensen die je ook willen leren kennen. Die daar moeite voor doen... Dat zijn vrienden. Mensen die oppervlakkig zijn met je zijn kennisen waar je alleen wat aan hebt als je iets specifieks met ze doet. Een hobby of iets dergelijks. Veel heb je er niet aan.Een beetje lol op een beperkt terrein.
Sommige mensen willen je niet eens kennen. Niet je overdenkingen of je 'zijn'. Meer gewoon luchtig omgaan met elkaar... Kamervulling zeg maar. Tja,... cant live with them,... cant live without them...
[ Bericht 42% gewijzigd door ComComMer op 26-05-2004 14:22:05 ]
quote:Kan er niets aan toevoegen en deel dezelfde mening.Op dinsdag 25 mei 2004 14:23 schreef DuchessX het volgende:
Ik denk dat mijn mening, mijn gevoelens, mijn normen en waarden, de opgedane ervaringen in mijn leven mij maken wat ik ben. Als ik bepaalde dingen niet zou hebben meegemaakt zou ik een andere mening kunnen hebben over bepaalde zaken, als ik bepaalde normen en waarden niet zou hebben meegekregen tijdens mijn opvoeding zou ik nu ook anders kunnen handelen etc.
Plus dat ik denk dat mensen zeer flexibel zijn en dat het referentiekader vanwaaruit ze handelen, doen en denken ook steeds veranderd, gebaseerd op nieuwe ervaringen en inzichten.
Mensen zijn vatbaar en gevoelig voor invloeden van buitenaf en er zijn zoveel dingen die je mening en dus je doen en laten kunnen beïnvloeden...denk in de eerste plaats aan de media, je vrienden en familie, trends, mode.
quote:Je hebt gelijk. Het zijn ook elementaire vragen. Het klinkt misschien raar, maar ik ben bezig om mezelf opnieuw te leren kennen. Ik dacht dat ik wist wie ik was, maar door omstandigheden kom ik erachter dat er meer dingen zijn dan de denkbeelden die ik altijd gehad heb. Ik ben mezelf opnieuw aan het ontdekken zeg maar...Op woensdag 26 mei 2004 14:15 schreef ComComMer het volgende:
[..]
Je stelt heel elementaire vragen, die eigenlijk thuishoren in een periode van puberteit overgaand in volwassen houding. Herstel... leeftijd is bekend via je profiel...
Ik denk dat je een beetje wat laat bent met deze overdenking. meestal komt die vraag zo rond de 20 jaar... of helemaal nooit.
...
Ik was benieuwd hoe jullie over bepaalde dingen denken omdat ik voor mezelf antwoord probeer te krijgen op eigen elementaire vragen als: wie ben ik eigenlijk, wat wil ik en hoe ga ik dat bereiken?
En een ding is zeker... ik ben dan wel 26, maar ik hoop dat ik nooit helemaal 'kind' of ' puber' af ben.
quote:Klopt. Maar dat zou ik ook niet eens bij iedereen willen. Ik zou ook niet mijn collega's van binnenuit willen kennen. Daarvoor blijven het collega's en hou ik toch een bepaalde afstand. Die is toch ook wel heel fijn.Sommige mensen willen je niet eens kennen. Niet je overdenkingen of je 'zijn'. Meer gewoon luchtig omgaan met elkaar... Kamervulling zeg maar. Tja,... cant live with them,... cant live without them...
quote:Mee eens. Al denk ik dat dat stukje DNA, dus zoals je geboren wordt, een wat grotere rol speeld. Dat is de basis, die verder wordt gevormd door zaken van buiten af. Stel dat 2 personen op precies de zelfde manier opgevoed worden, in de zelfde omgeving en cultuur (ze maken dus precies het zelfde mee) zullen het nog twee verschillende persoonllijkheden worden.Op dinsdag 25 mei 2004 13:44 schreef Megumi het volgende:
Je opvoeding, omgeving en cultuur. En een minmaal stukje DNA.
quote:Duidelijk en eerlijk... vooral voor jezelf. En dat is het belangrijkste. Je bent meer jezelf dat je dit omschrijft/beschrijft, dan je nu al denkt. Je bent al erg goed op weg met het overdenken. Je komt er uiteindelijk voor jezelf achter wat je wilt in een vriend/kennis. Er zijn geen absolute regels voor. 'Gewoon' de mensen waarbij je jezelf het prettigste voelt. Maar dat wist je waarschijnlijk zelf al.Op donderdag 27 mei 2004 09:26 schreef Blinky het volgende:
[..]
Je hebt gelijk. Het zijn ook elementaire vragen. Het klinkt misschien raar, maar ik ben bezig om mezelf opnieuw te leren kennen. Ik dacht dat ik wist wie ik was, maar door omstandigheden kom ik erachter dat er meer dingen zijn dan de denkbeelden die ik altijd gehad heb. Ik ben mezelf opnieuw aan het ontdekken zeg maar...
Ik was benieuwd hoe jullie over bepaalde dingen denken omdat ik voor mezelf antwoord probeer te krijgen op eigen elementaire vragen als: wie ben ik eigenlijk, wat wil ik en hoe ga ik dat bereiken?
En een ding is zeker... ik ben dan wel 26, maar ik hoop dat ik nooit helemaal 'kind' of ' puber' af ben.
[..]
Klopt. Maar dat zou ik ook niet eens bij iedereen willen. Ik zou ook niet mijn collega's van binnenuit willen kennen. Daarvoor blijven het collega's en hou ik toch een bepaalde afstand. Die is toch ook wel heel fijn.
En voor de vraag wie je eigenlijk bent... en wat je wilt... tja,... dat blijft... niet echt een geruststelling, maar wel waar. Je kunt alleen zelf jezelf zijn. Dat moet een ander niet uitmaken voor je.
quote:In eerste instantie ben ik het er wel mee eens, heb alleen een kleine kanttekening: Is jouw mening niet aan verandering onderhevig? Indien niet dan zou je dus niet meer jezelf zijn?Hoe ik in de wereld sta en daarnaar kijk maakt me tot wie/wat ik ben
quote:Hoewel ik de quote hierboven niet geschreven heb, kan ik je wel mijn mening erover geven.Op vrijdag 28 mei 2004 00:39 schreef DeeCruise het volgende:
beetje oude quote maar:
[..]
In eerste instantie ben ik het er wel mee eens, heb alleen een kleine kanttekening: Is jouw mening niet aan verandering onderhevig? Indien niet dan zou je dus niet meer jezelf zijn?
Je 'ik' verandert constant, als we ervan uitgaat dat je idd bent wie je bent dankzij dingen die om je heen gebeuren. Je leert bij, er gebeurt vanalles om je heen waar je een mening over vormt. Je mening, dat ben jij.
Aangezien er elke dag nieuwe indrukken zijn, veranderen je gedachten daar ook over. Je mening kan versterkt worden, verzwakken, 180 graden draaien....
Wat mij bezig houdt: wanneer ben je 'af'. Ik denk namelijk nooit, aangezien je je mening altijd bijstelt, verzwakt of versterkt. Maar op welk punt zou je dan kunnen zeggen 'dit ben ik en hier sta ik voor, dit wil ik en zo ga ik het aanpakken'. Immers, je verandert constant.
quote:Wat valt er onder bezieling bij jou?Op vrijdag 28 mei 2004 00:44 schreef Skull-splitter het volgende:
Mijn bezieling is ik
Wat is je ziel precies, waar zit die?
quote:Ik denk dan ook dat wie je bent een moment opname is..er zijn altijd dingen aan jezelf die hetzelfde blijven, je vorm van humor, hoe je "instinctief" reageert op situaties...dat vormt je basis denk ik..Al het andere zoals je mening, je houding t.o.v. anderen, je gedrag (al dan niet aangeleerd) vormt de afronding van jou als geheel....Maar op welk punt zou je dan kunnen zeggen 'dit ben ik en hier sta ik voor, dit wil ik en zo ga ik het aanpakken'
althans, zo denk ik er momenteel over
quote:Precies.... misschien is je mening morgen of volgend jaar weer anders...Op vrijdag 28 mei 2004 12:12 schreef DeeCruise het volgende:
althans, zo denk ik er momenteel over
Welke mening past dan het beste bij jou: ben je dan degene die dat nu zegt, of ben je ook degene die zijn mening erover verandert?
Maakt ons dat niet allen een beetje schizofreen, aangezien sommigen zeggen dat je altijd wel bepaalde meningen bij je blijft dragen?
quote:Zie niet in wat dat met schizofrenie te maken heeft...daarbij denk ik ook wel dat iedereen bepaalde (maatschappelijk aanvaarde) meningen bij zich blijft houden..Zo heb je ook het principe goed/slecht, daar heeft iedereen zijn vaste mening over...dat is dus die basis die ik bedoel......Maakt ons dat niet allen een beetje schizofreen, aangezien sommigen zeggen dat je altijd wel bepaalde meningen bij je blijft dragen?
Uiteindelijk bedenk je je dan zoveel dat je er totaal niet meer uitkomt, daarom denk ik er nu dus maar even niet al te diep over na.
Wie maakt mij tot wie ik ben: mijn waarden en mijn normen welke tot stand zijn gekomen door mijn opvoeding en door mijn eigen verleden. Ik dnek dat heel veel dingen invloed hebben op je ik.
Ik dacht altijd dat je bij je eigen, oorspronkelijke ik moest blijven omdat je dan jezelf zou zijn, nu is dat me dat een vraagteken aangezien je gewoon kunt groeien, je gedachten kunnen nou eenmaal anders worden door ervaringen, zou je dan ook jezelf niet meer zijn???
Heel vreemd allemaal , het zet je wel aan het denken.........
En dus uiteindelijk maakt je verleden ook wie je bent, alles wat je meemaakt, doet etc. Zal erin meespelen. Als je bv. brandweerman bent en je kan dit plotseling om wat voor reden dan ook niet meer zijn. Betekent dat niet dat je een ander persoon bent geworden.
quote:Het ligt er denk ik maar net aan wat voor waarde je hecht aan een beroep. Als ik mijn oorspronkelijke vak (waarvoor ik ben opgeleid) niet meer kan uitoefenen, dan zou ik erg ongelukkig worden, omdat ik het meer zie als hobby dan werk. Uiteindelijk zal ik misschien wel iets anders vinden, maar ik weet zeker dat er dan iets veranderd in mij, iets wat ik in een ander beroep niet zo snel kan terugvinden denk ik.Op vrijdag 28 mei 2004 20:37 schreef GF het volgende:
Je opvoeding, karakter, vrienden (en andere personen met iets van invloed), normen en waarden (al vorm je die ook meestal aan de hand van je opvoeding) en je hobby's en andere dingen die je boeien maken je tot wie je bent.
En dus uiteindelijk maakt je verleden ook wie je bent, alles wat je meemaakt, doet etc. Zal erin meespelen. Als je bv. brandweerman bent en je kan dit plotseling om wat voor reden dan ook niet meer zijn. Betekent dat niet dat je een ander persoon bent geworden.
quote:Daar heb je gelijk in. Alleen die gebeurtenis zal je dan misschien wel iets veranderen (en je dus ook weer vormen). Maar verder zal je blijven wie je was lijkt me.Op vrijdag 28 mei 2004 22:15 schreef Blinky het volgende:
[..]
Het ligt er denk ik maar net aan wat voor waarde je hecht aan een beroep. Als ik mijn oorspronkelijke vak (waarvoor ik ben opgeleid) niet meer kan uitoefenen, dan zou ik erg ongelukkig worden, omdat ik het meer zie als hobby dan werk. Uiteindelijk zal ik misschien wel iets anders vinden, maar ik weet zeker dat er dan iets veranderd in mij, iets wat ik in een ander beroep niet zo snel kan terugvinden denk ik.
quote:Op dinsdag 25 mei 2004 13:42 schreef Castor het volgende:
Hoe ik in de wereld sta en daarnaar kijk maakt me tot wie/wat ik ben.
quote:Op dinsdag 25 mei 2004 13:44 schreef Megumi het volgende:
Je opvoeding, omgeving en cultuur. En een minmaal stukje DNA.
(Om over na te denken)
De keuzes die je maakt in je leven, maken jou tot wie je bent. Een ander zou immers andere keuzes hebben gemaakt, ook al leefde diegene precies hetzelfde leven als jij!
quote:Hoe zit het dan met de dingen dan waar je geen grip op hebt? Dus beslissingen die buiten jou omgaan, simpelweg omdat ze door anderen gemaakt worden?Op maandag 31 mei 2004 19:07 schreef MarSuperstar het volgende:
Ik weet het antwoord ik weet het antwoord ik weet het antwoord!!!!
De keuzes die je maakt in je leven, maken jou tot wie je bent. Een ander zou immers andere keuzes hebben gemaakt, ook al leefde diegene precies hetzelfde leven als jij!
Dan word je min of meer gedwongen om een keuze te maken, in de meeste gevallen kun je niets anders doen dan accepteren dat iets zo is. Maar dat heeft wel betrekking op jou als mens.
quote:Nee hoor...ik ben op zoek naar mezelf en neem eigenlijk geen 'genoegen' met bepaalde antwoorden. Ik heb er zo mijn eigen gedachten over en ik wil weten hoe jullie daarover denken.Op woensdag 2 juni 2004 12:44 schreef DeeCruise het volgende:
--Blinky is uit op een eindeloze topic....--
Maar in principe zou je idd zo eindeloos kunnen doorgaan. Net zo eindeloos als dat je jezelf vormt...
