Wie is er ook bezig met IVF/ICSI ?? deel 3

Ik stuur je hierbij mijn overgebleven pakketje geduld Slaapmeisje; jij kunt het nu beter gebruiken...
Ga je woensdag testen? Of wacht je nog langer?
Je hebt gelijk hoor, dat je rustig blijft; je lichaam kan je zo ongelooflijk voor de gek houden. Maar! Het kan ook goed nieuws zijn! Ik duim voor je.

O Slaapmeisje wat een pech! Gelukkig ben je verder niet gewond, wat kl*te zeg. Ben je erg geschrokken?

Ok, vrijdag dus belangrijke dag voor jullie...

Hey Merisse, tja tis toch niet anders he? Ik heb mezelf 2 dagen gegund om te huilen (= lang hoor; je had me moeten zien; je schrikt je rot) En op een gegeven moment heb je gewoon geen zin meer om nog verdrietig te zijn. En dan zoek ik alles op wat ik mooi vind aan het leven, lekker eten lekkere wijn, mooi weer, nieuwe kleren naar de kapper naar schoonhedispecialiste zonnenbank filmpje lekker luchtje weetikveel en dan gaat het wel weer (even). Duseh zo'n held ben ik niet hoor, maar dankje voor 't compliment...

Hey Jansu,
Tis inderdaad rustig hier, maar ja niet zoveel te melden in de rustmaand(en) zal ik maar zeggen.
Nog 7 weken voor jou! Oei spannend joh. Hoe zit het met wachtlijsten, weet je daar iets van? Of kun je na je intake in de eerst volgende cyclus starten ofzo?

Wij gaan eind september weer beginnen, dus dat wordt zeker eind oktober tot de punctie schat ik zo. We gaan nl. 23 aug. 3 weken met vakantie en dan wil ik er niet mee bezig zijn; dus geen spuiten mee in de tent. Dan maar een cyclus later.

Ehm. hoe het met me gaat; ik ben er redelijk overheen geloof ik, dat poging 2 niet is gelukt. Maar kan nog niet zeggen dat ik al uitzie naar poging 3. Het gevoel dat het misschien niet voor ons is weggelegd is erg sterk op het moment. Het ene moment ben ik er zeker van dat we moeten stoppen na de 3e poging, als er weer helemaal niks gebeurd; het andere moment trek ik die gedachte weer helemaal niet en wil ik nog minstens 3x. Maar eerlijk is eerlijk; Ik begin het langzamerhand toch wel een beetje beu te worden allemaal; heb het gevoel dat we stilstaan met ons leven, dat er niks anders meer de moeite waard is. En dat is natuurlijk niet zo, maar die knop moet ergens om en ik heb 'm nog niet gevonden en mijn ventje ook niet.

De komende 2 maanden gaan we lekker van elkaar genieten en straks KvK-en in 't tentje...Wie weet.

Anyway, ik hoop voor je dat die 7 weken snel om zijn en dat je snel kunt beginnen.

Hoi Meris , ik heb het vast al eens verteld, maar dat kan wel een topicje of wat terug geweest zijn; dus geeft niet, ik doe het gewoon nog een keertje.
Om te beginnen ben ik een des-dochter en dat betekent dat ik vanaf mijn 12e jaarlijks voor controle naar de gyne moest (uitstrijkjes, inwendigonderzoek; heel fijn op die leeftijd, ahum). Ik wilde van alle ellende die des zou kunnen veroorzaken niets weten; ik dacht dat zie ik wel als het zover is (als je je erin verdiept wat je allemaal kunt krijgen lijkt je leven voorbij en dat wilde ik niet). Gelukkig zijn bij mij nooit ernstige afwijkingen geconstateerd, op een grote cyste aan mijn eileider na dan. Die is dmv laporascopie verwijderd. Maar in mijn achterhoofd was bleef altijd de gedachte, wat als het allemaal niet werkt bij mij?

Op mijn 28e was ik het slikken van de pil helemaal beu. Nu lach ik er om, 10 jaar voor niks geslikt. Met des in mijn achterhoofd, wilde ik niet langer wachten, ook al hadden mijn ventje en ik pas een jaar een relatie. Ventje was beetje huiverig, maar omdat ik sceptisch was of het wel snel zou lukken, deed hij graag mee. En dus voorzichtig aan de klus gegaan zal ik maar zeggen. Hebben het heel relaxed gedaan, geen haast, we zien wel. Nog even verhuisd tussendoor en na 2 jaar werd ik toch wel ongrust, omdat ik nog steeds niet zwanger was. Uit voorzorg was ik al een half jaar aan het temperaturen, dus toen naar de HA en door naar de gyne. Toen volgde een jaar van onderzoeken, hormoonspiegels, samenlevingstests, HSG, Hysteroscopie (met camera binnenzijde van baarmoeder bekijken)en een kijkoperatie om de boel van de buitenkant te kunnen bekijken. Conclusies: ik heb een infantiele baarmoeder (aan de kleine kant); ik schrok me rot van die diagnose, maar een andere specialist nuanceerde dat met, ja kijk er heeft ook nog nooit een zwangerschap plaatsgevonden. Alles werkt naar behoren...
Verder is mijn cyclus normaal en regelmatig...

Mijn ventje's bijdrage was tijdens die IUI's steeds niet zo best (beweeglijkheid) maar nu met IVF is het voldoende (veel vitamientjes gegeven). Het is dus waarschijnlijk een combi van ons beiden, maar de reden waarom het niet lukt? Niemand kan het zeggen. Er is geen reden waarom niet.

Aan de ene kant wel fijn; het kan dus ook op de natuurlijke manier zeggen ze. Maarja, als het na zoveel moeite niet lukt...