Maak hier een mooi topic van # 3. Gedichten, plaatjes, verhalen, alles is welkom!
[ Bericht 0% gewijzigd door Kurk op 21-05-2004 14:47:43 ]
hij is lief he... 
...
gewoon een dagje macht had,
en ook een beetje admin was.
...
Maar ik wou juist
dat ik mod was
gewoon een dag niet mezelf was
dat ik alles was wat jij was
en jij was dan wie ik was
en Fok dan nog steeds Fok was…
Veldhuis&Kemper
Zo, meteen even de lay-out verneukt
quote:hoort dat niet in het "lekken" topique?Op vrijdag 21 mei 2004 13:59 schreef Kurk het volgende:
[afbeelding]
Zo, meteen even de lay-out verneukt
Nog maar een paar maanden geleden was er in Cambodja nog een bloedige staatsgreep gaande en nog steeds hebben de laatste Rode Khmerstrijders hun wapens niet neergelegd, het is dus niet echt de ideale tijd om het land te bezoeken. Wij kunnen echter, ondanks het gevaar voor eigen leven, de verleiding niet weerstaan om er toch even te gaan kijken.
We zullen zien in hoeverre bv. de griezelverhalen over Phnom Penh nog kloppen.
Ondanks dat de stad vol hangt met spandoeken: 'Met elkaar delen is voor elkaar zorgen', zijn de verschillen tussen arm en rijk nog steeds duidelijk zichtbaar.
De Cambodjanen zien er heel anders uit dan bv. Vietnamezen, ze zijn veel donkerder en de rijsthoedjes zijn verruild door een 'soort van theedoeken', die om het hoofd zijn gebonden.
Terwijl we naar de gesloten deur van het Koninklijk paleis staan te staren, komt er een Cambodjaan op een brommer aangereden. Hij biedt ons aan om ons naar Choeng Ek, het vernietigingskamp van Pol Pot, te brengen. Met z'n tweeën achterop rijden we 15 km over stoffige, slechte wegen. In een glazen herdenkingsstupa (foto links) zijn de stoffelijke resten, schedels, botten en kleding uitgestald.
We lopen langs de massagraven, waar de resten botten en kleding nog de grond uitsteken. Het land is nog steeds een kruidvat en de inwoners zijn nog steeds bang. Onze brommerrijder begrijpt er niets van dat wij hier naartoe gekomen zijn. Hij praat honderduit over de Rode Khmer-leider Pol Pot, de man die verantwoordelijk is voor de dood van meer dan één miljoen Cambodjanen. 'Hij moet opgesloten worden, ik haat hem'. We verbazen ons over zijn openheid.
De volgende dag lopen we langs militairen, die langs de kant van de weg staan (eergisteren zijn nog een Thaise toerist en iemand van het leger door het hoofd geschoten), naar het Tuol Sleng museum. Tussen 1975 en 1979 deed de Tuol-Sleng school dienst als gevangenis S21 van de Nationale Veiligheidsdienst. Na intimidatie en martelingen werden velen naar Choeng Ek gebracht …
Alles lijkt zo echt, martelwerktuigen staan op een dusdanige wijze uitgestald dat ze zo weer gebruikt kunnen worden. De foto's van de slachtoffers, de cellen, hoe kunnen mensen zo wreed zijn. Met een vreemd gevoel in onze maag lopen we zwijgend, beide in gedachten verzonken, terug naar ons hotel.
Weer met dezelfde brommerrijder rijden we, deze keer met 2 brommers, naar het grote meer, Tonle Sap. De tocht van ruim een uur leidt ons over slechte wegen en brengt ons naar verlaten dorpjes. We maken het Cambodjaanse leven op het plattegrond ook nog even mee. De borden langs de kant van de weg wijzen ons erop dat we op de paden moeten blijven, omdat de kans anders wel er groot is dat je op een mijn stapt. Het levende bewijs zijn de vele Cambodjanen, die nog maar één arm of één been hebben ...
We stoppen in Tonle Bati (30 km ten zuiden van Phnom Penh) om de Ta Prohm tempel te gaan bewonderen. Helaas heeft ook hier de Rode Khmer veel vernielingen aangericht. De Ta Prohm tempel wordt toegeschreven aan koning Jayavarman VII, die vanaf 1181 in Angkor heerste. Helaas is het te onveilig om naar het tempelcomplex Angkor bij Siem Raep te gaan. De Ta Prohm tempel geeft ons in ieder geval een aardig idee van hoe het daar zal zijn.
We worden al snel omringd door kinderen die ons wierrook willen verkopen.
Het is een drukte van jewelste bij het Tonle sap meer. Op het meer wonen duizenden mensen in drijvende dorpen. Veel van deze mensen zijn het water opgedreven toen de Rode Khmer hun huizen verwoestten. Omdat de drijvende dorpen meereizen met de stand van het water, verplaatsen de huizen zich jaarlijks meerdere kilometers.
Het is een drukte van jewelste bij het Tonle sap meer. Op het meer wonen duizenden mensen in drijvende dorpen. Veel van deze mensen zijn het water opgedreven toen de Rode Khmer hun huizen verwoestten. Omdat de drijvende dorpen meereizen met de stand van het water, verplaatsen de huizen zich jaarlijks meerdere kilometers.
Wij zijn, vanwege de veiligheid, te kort in Cambodja gebleven …
Ongetwijfeld zal Cambodja over enige jaren uitgroeien tot een toeristisch land, maar voor ons was het nu al onvergetelijk!
Muziek van Droomvlucht uit de Efteling...
Kameraden tot het eind
Oe aa oe a a, ting tang, wallawalla beng beng!
bier en een rivier!
mooi topic!
quote:Op vrijdag 21 mei 2004 14:53 schreef Mastertje het volgende:
[afbeelding]
de klank van stank
zo bitter doch
vastberaden
als halve vogels
die zich baden
meticuleus