Reuma? Ervaringen?

Ik zou me als ik jou was gewoon even door laten sturen naar de reumatoloog (door je huisarts) het is een beetje moeilijk om zo via internet te stellen of je reuma hebt.
Duzze: zo snel mogelijk naar de reumatoloog, dan heb je zekerheid!

Dan heb ik ook nog een vraag op dit gebied. Ik kraak heel vaak mijn vingers, is het waar dat je daar ook reuma van kan krijgen op latere leeftijd?

quote:

Op zaterdag 15 mei 2004 11:25 schreef Tyler..Durden het volgende:
Dan heb ik ook nog een vraag op dit gebied. Ik kraak heel vaak mijn vingers, is het waar dat je daar ook reuma van kan krijgen op latere leeftijd?

De druk op de vinger verlaagt de druk op de gewrichtsvloeistof en creeert een soort "luchtbelletje"
Wanneer de vloeistof zich met hoge snelheid om het gewricht verplaatst, barst het "belletje"

Dat doet KNAK!

normaal knakken is redelijk onschadelijk (je kan er wel wat van slijten) maar reuma is een onttekingsziekte en krijg je er niet van

[ Bericht 29% gewijzigd door marchien op 15-05-2004 12:23:52 (beter zo) ]

quote:

Op zaterdag 15 mei 2004 10:57 schreef neo2000 het volgende:
Zo ja, hoe kan een huisarts nu zien of ik evt. reuma o.i.d. kan hebben?

Ze kunnen het in je bloed zien, ze meten de bezinkingen die voor de ontstekingen zorgen en controleren op reumafactoren. Alleen wil het niet altijd iets zeggen als uit het bloed naar voren komt dat er geen reuma in zit. Het is nl. niet altijd in het bloed te zien of je reuma hebt. Verder is het best moeilijk te constateren.

http://www.reumadorp.nl

Dit is een site van een groepering van mensen vanuit het reumafonds die met elkaar praten op fora. Misschien kun je daar eens kijken en je klachten vergelijken.

_{Ik moet maandag mijn bloed laten prikken om te kijken of de klachten die ik heb van reuma afkomstig zijn}

Reumatologen doen ook allerlei andere testjes met je. Ze voelen aan je gewrichten, of ze bijvoorbeeld opgezwollen zijn en bij mij keken ze ook of ik hyperflexibel was. Ze lieten me allerlei gewrichten buigen op normale of rare manieren etc.

Ik ken de klachten die je omschrijft. Ik heb alleen geen reuma, maar fibromyalgie. In combinatie met het chronisch vermoeidheids syndroom.

Ik zal je zeggen het heeft toch welgeteld zo'n 27 jaar geduurd voordat de diagnose fibromyalgie werd gesteld (nu ongeveer een maand geleden). Ik loop al van kinds afaan met deze klachten. Altijd stijve spieren en gewrichten en altijd maar die eeuwige pijn. Mijn pijngrens is inmiddels wel behoorlijk hoog, maar soms trek je het gewoon niet meer.
Ik krijg nu goeie pijnstillers/ontstekingsremmers en daardoor wordt het allemaal een beetje draaglijker.

succes en sterkte ermee

Ik heb reuma, vanaf mijn 14e..
Het rare is, mijn bloedbeeld is elke keer anders, dan zit het weer vol 'ontstekingen' en dan is er weer niets te vinden..
Ik ken de klachten, zelf ben ik net 21 en voel me af en toe een oud omaatje van een jaar of 90...
Pijnlijke botten en gewrichten, bijna niet kunnen bewegen, ontzettend moe etc.
Ik neem Nurofen tegen de ergste pijn, dan helpt wel..
Verder kan je homeopatische zalf smeren op de pijnlijke plekken, al helpt dat niet echt..

Ga naar de huisarts en laat je doorverwijzen naar een reumatoloog.
De reumatoloog neemt de behandeling ( voor zo ver mogelijk, voor reuma bestaan er helaas geen echte medicijnen behalve pijstillers ) verder over.

heel veel succes, als je voelt dat het echt té pijnlijk is om door te gaan met de dagelijkse dingen, doe het dat rustig aan.
Let ook niet op de evt opmerkingen van mensen als : 'stel je niet zo aan' , 'reuma komt alleen bij 60+ers voor' etc etc etc
Die mensen weten NIET waar ze het over hebben.

Andoire, krijg jij dat soort opmerkingen ook te horen? Ik ook. Als ik niet mee kan doen aan iets, is het meteen: 'stel je toch niet aan, je bent toch nog geen 80'. Nee ik ben het niet, maar ik voel me zo wel!

Als je directe vrienden en familie je maar steunt. En een goede arts doet ook wonderen.

Veel sterkte

quote:

Op zaterdag 15 mei 2004 17:30 schreef Roeji het volgende:
Andoire, krijg jij dat soort opmerkingen ook te horen? Ik ook. Als ik niet mee kan doen aan iets, is het meteen: 'stel je toch niet aan, je bent toch nog geen 80'. Nee ik ben het niet, maar ik voel me zo wel!

Als je directe vrienden en familie je maar steunt. En een goede arts doet ook wonderen.

Veel sterkte

Precies!!
Mensen denken echt dat je je aanstelt of zo...
soms zou ik echt willen dat iedereen voor 1 dag kon meemaken hoe het is om een 'bad day' te hebben ( ik heb dus 'goede' periodes waarbij het echt erg goed gaat, en 'slechte' periodes waarbij ik bijna niets kan doen door de pijn).

Dan zou er echt wel meer begrip voor ziekten die niet met het blote oog zichtbaar zijn ( op jonge leeftijd dan, op latere leeftijd is de kans dat je gewrichten gaan vergroeien erg groot en dus ook zichtbaar).

Je kan er niets tegen doen helaas, al doet het wel pijn om van je vrienden te horen 'Heb je nou wééér last van je arm/heup/been/rug ... etc etc etc '
Maar ja, so be it..

[ Bericht 0% gewijzigd door Andoire op 15-05-2004 17:37:58 (spelfoutjessss... :P) ]

Mijn vader zit ook als sinds zijn 25ste in de WAO door o.a. Reuma. Jammer genoeg is niemand te jong voor Reuma. En al is het een ziekte die misschien meer bij oudere mensen voorkomt of kwam, wil nog niet zeggen dat een jong iemand het niet kan hebben.

Mijn zusje en ik zijn ook al jaren met veschillende pijntjes bezig. Maar de kans dat er iets uitkomt is klein. Maar als reuma in de familie voorkomt is de kans zo wie so groot dat je het ook krijgt. Dat zie bij de schoonfamilie. Het vriendje van mijn zusje is 28 en mijn schoonzusje 30, beide hebben ze klachten.

Een oude mensen ziekte is het allang niet meer.

Konden sommige mensen idd maar eens met een van ons ruilen. 1 dag, dat zou genoeg zijn.
Andoire, hoe ga jij er verder mee om? Heb je het geaccepteerd dat je reuma hebt? Of ben je nog bezig met die hele strijd (om het zo maar even te noemen)?

quote:

Op zaterdag 15 mei 2004 18:07 schreef Roeji het volgende:
Konden sommige mensen idd maar eens met een van ons ruilen. 1 dag, dat zou genoeg zijn.
Andoire, hoe ga jij er verder mee om? Heb je het geaccepteerd dat je reuma hebt? Of ben je nog bezig met die hele strijd (om het zo maar even te noemen)?

Volgens mij zal ik da nooit kunnen ' accepteren ' ...
Ik leef er wel mee , maar als ik er weer last van heb denk ik elke keer 'waarom ik????'
Bij mij is het nml niet erfelijk of wat dan ook, ik had nml hepatitis A toen ik 12 was ( geelzucht) en dat is toen niet verholpen ( door een hele lakse KUT huisarts ) ..

Op mijn 14e kreeg ik opeens een soort bultje op mijn hand, die erg veel pijn deed.
Bloed laten prikken, en daar kwam uit dat ik een verhoogde reumatoide factor ( of zo) had.
Diezelfde lakse huisarts zei toen : JE KAN HELEMAAL GEEN REUMA HEBBEN, DAAR BEN JE TE JONG VOOR.
Serieus!
Toen van huisarts veranderd, weer bloed laten prikken, en toen te horen gekregen van ' je hebt reuma'.
Maar aangezien mijn bloedbeeld elke keer zo verschillend is, kunnen ze niet met zekerheid zeggen welke 'soort' ik heb...

Naja, om een lang verhaal kort te maken; niemand weet precies hoe het zit, artsen schijnen echt té weinig te weten over reuma-soorten bij jongeren ( ik zit bij het Nederlandse reuma Instituut )
en ik loop er maar mee en prop me vol met Nurofen om het een beetje draagbaar te maken..

Hoe ga jij er mee om ?
Ik bedoel, hoe hou je je zelf op de been ( om het maar zo te zeggen ) , als je weer eens wakker wordt en je hebt OVERAL pijn.. ?

Tja hoe ga ik ermee om. Ik heb het mijn hele leven al dus ongemerkt heb ik in de loop der jaren mijn leven enigszins erop aangepast. Toen viel het ook nog niet zo op (voor de buitenwereld) en had ik nog niet zoveel last. Maar sinds februari, ik heb toen een vrij zware operatie gehad, gaat het met de dag slechter en kan ik een hoop dingen niet meer. Dat is moeilijk te accepteren, en ik wil niet dat andere mensen veel voor me moeten gaan doen.
Ik blijf dus zelf alles zoveel mogelijk proberen te doen, met als gevolg dat ik de dag of de week nadat ik me flink heb ingespannen of een drukke dag heb gehad, ik dus total loss lig. Ik sport wel nog, wel aangepast naar een lager tempo en kortere tijden op de cardio apparaten en ook heel erg langzaamaan met de overige fitnesstoestellen. Maar ik weet en merk ook dat ik teveel doe.

Ergens heb ik het wel geaccepteerd dat ik wat heb, maar ik wil er niet aan toegeven.
Ik slik ook nog ontstekingsremmers, Celebrex, is iets redelijk nieuws geloof ik. Ze laten mijn pijn niet verdwijnen, maar het is allemaal wat draaglijker. En dat is voor mij misschien verkeerd omdat ik dan weer teveel ga doen.

Neo2000, wat jij omschrijft over die weersveranderingen. Ik heb ook heel erg veel last als de luchtvochtigheid verandert. Maar als ik bijvoorbeeld in een land ben waar de luchtvochtigheid veel hoger ligt als hier, dan heb ik minder last. Of in landen waar altijd de zon schijnt. Ik kijk ook altijd uit naar de zomer, weer lekker naar buiten in het zonnetje/warmte. Ik zit ook bijna continu binnen in de winter.
Ik wens je iig heel veel succes en mocht je vragen hebben. Misschien kan ik je helpen, maar eerst maar eens langs de huisarts. Die kan trouwens ook al vaststellen of je fibromyalgie hebt. Hij gaat dan op een aantal drukpunten op jouw lichaam duwen en dan moet jij zeggen of het pijn doet.

Sterkte!

N

quote:

Op zondag 16 mei 2004 11:14 schreef neo2000 het volgende:
Ikzelf slik af en toe gewoon huis en tuin pijnstellers met ontstekingsremmers. Dus gewoon de diclofenac achtige soorten. Asperine e.d. helpt niet echt. Alleen hou ik daar niet echt zo van, want soms kan ik er nogal suf van worden. Waar ik nog het meeste van baal is dat het sporten niet gaat, ik ben daar maar mee opgehouden, tot onbegrip van m'n trainingspartner. (Who could blame him, welke 21 jarige (destijds) heeft nu om de week ergens anders pijn/last van, had mij eerlijk gezegd ook als smoesjes in de oren geklonken.. )

Heb een schoonzusje die ook fibromyalgie heeft en die kwam er mee: "Joh,,wat jij allemaal beschrijft klinkt me echt heel bekend in de oren.. Laat eens bloed prikken, immers, als ze weten wat het is kunnen ze er misschien wel iets aan doen.." Nu ben ik steeds apart behandeld voor al deze dingen, alles krijgt een eigen oorzaak. Dus misschien niet vreemd dat er nooit aan gedacht is dat alles misschien wel samen kan hangen door 1 oorzaak.

Het is echt heel leip, ik kan zelfs aanvoelen wanneer het weer gaat veranderen (schoonzusje heeft dat ook) want dan gaat alles erger opspelen. Heeft met de verandering van de luchtvochtigheidsgraad te maken schijnt. Dit schijnt ontstekingsbevorderend te werken. Ach, misschien is het helemaal geen reuma.. Misschien ben ik gewoon bevattelijk voor ontstekingen ofzo.. Anyways, heb mezelf voorgenomen woensdag een afspraak te maken bij de huisarts welke mij vast wel graag (yeah right) doorverwijst naar een reumatoloog zonder slag of stoot.

Ga toch maar even naar de dokter.
En laat je niet afschepen..
Schrijf eerst maar eens op een papiertje wat je exacte klachten zijn en of je ook last van nevensymptomen hebt.

Ik heb zelf ook reuma met de naam MCTD. Ik heb hier al zon bijna 7 jaar last van.
Ik heb nu al een hele week last van stijve vingers en pijnlijke kootjes. Verder gaat het wel met ups en downs (ligt vooral aan wat voor weer dat het is)

Bij mij helpt geen een pijnstiller (ibuprofen de zwaarste doet ook niets af)
Ik kan bloedverdunners gaan slikken (voor de renaud) maar dan moet ik dat mijn hele leven doen en ik houd niet zo van die chemische troep slikken.
Als ik veel last heb van dooie vingers (en dat heb ik ook als het buiten 17 graden is) En als ik dan een glas wijn drink of een biertje is het al een eind verholpen.
MIjn reumatoloog vond dat een zeer goede oplossing.

Sterkte aan iedereen die reuma heeft..

quote:

Op dinsdag 25 mei 2004 09:59 schreef neo2000 het volgende:
Owkay.. Naar de dokter geweest; deze heeft me doorverwezen om bloed te laten prikken. Dit vanochtend dus ook gedaan. Vrijdag de uitslag. Hoop eigenlijk nu ergens dat er uitkomt dat ik wel reuma heb, dan kunnen ze er in ieder geval iets aan doen. Wel vreemd, heb eerst een tijd gehoopt dat ik het niet zou hebben.. Nu weten ze niet wat het is. (huisarts in eerste instantie: "Ik denk dat je gewoon te veel stress hebt, dus ben je wat bevattelijker voor ontstekingen; hierdoor blijven ze ook langer..")

Goedzo, okaj dan!
Heb je verder nog klachten kwa gezondheid aangezien dit soort dingen vaak een onderliggende oorzaak hebben...

[ Bericht 4% gewijzigd door vdo28 op 25-05-2004 10:07:16 ]

quote:

Op dinsdag 25 mei 2004 11:54 schreef neo2000 het volgende:
Nou, ik heb hem het volgende voorgelegd; een nek die helemaal vast zit, een ontsteking IN m'n voet, een knie die niet echt mee wil, schouders die af en toe kraken en echt niet willen, en ohja, vage pijnen in m'n handen.. (zie openingspost)

Op dit moment isa m'n rechter knie dikkig en pijnlijk. Lopen gaat (beetje mank) nog wel. Is ook wel eens anders geweest; dan liep ik op de zijkant van m'n voet en hinkte ik een beetje. Godswonder dat m'n vriendin nog naast me durft te lopen.. :s

Zit er vocht in je knie?

Tja dat stellen ze in het ziekenhuis vast..
Maar je hebt dus geen chronische vermoeidheid? Darmklachten etc etc?