Weak relativism.

Geloof het of niet. Dat wat in het Westen gemeenzaam voor "het goede" gehouden wordt, het Verlichtingsideaal, kan door de verspreiding juist het tegendeel bereiken van wat het beoogt. Onbegrijpelijk toch eigenlijk, niet waar?

quote:

Eind jaren ’40 van de XIXe eeuw nemen de Whigs het roer over in Groot-Brittannië. Er zal nu een liberale wind waaien over het Britse Rijk. In Brits Indië wordt de liberaal Dalhousie in 1848 de nieuwe gouverneur. Onder Dalhousie grijpt Groot-Brittannië meer en meer in in het lokaal beleid: rechtbanken mogen het slavenstatuut niet langer erkennen; er komt een effectief verbod op weduwenverbranding, waarop de doodstraf komt te staan; mensenoffers voor het bekomen van een goede oogst moeten actief vervolgd worden; bij het afzweren van de inheemse godsdienst moet het eigendomsrecht van de bekeerling gewaarborgd worden; weduwen moeten het recht krijgen om te hertrouwen. De jaren ’50 van de XIXe eeuw zijn dus voor Indië een periode van bevrijding onder het juk van inheemse onderdrukking. Het zou het scenario voor een mooie film kunnen zijn, met in de hoofdrol de liberale held Dalhousie. Hollywoodemoties gewaarborgd, inbegrepen de inleving van de politicus in het onmenselijk leed van families die deze gebruiken moeten ondergaan.

Tot de jaren ’40 was er in Brits Indië een stilzwijgende overeenkomst tussen Britten en plaatselijke besturen van niet-inmenging. De inheemse bestuursvorm werd gerespecteerd en de cultuur en godsdienst werden zelfs financieel meegedragen door de Britten. De komst van Dalhousie en het liberaal bestuur luidt een nieuwe periode in in Brits Indië: afbouw van het onderwijs in eigen taal, geen steun meer aan de eigen inheemse cultus, bekeringsdrang tot het christendom en verengelsing van het leven en administratie, uitsluiting van Indiërs op sleutelposities in de administratie … Dit allemaal nog eens overgoten met een sausje Britse arrogantie en zelfzekerheid. Het gevoel van onderdrukking mondt uit in openlijke revolte en bloedige onderdrukking ervan. Wederom een prachtscenario voor een film vol emoties, liefst vanuit het gezichtsveld van een verlichte Indiër die opkomt tegen de arrogante onderdrukking van zijn volk. Dalhousie zou dan de verpersoonlijking van het Brits imperialisme zijn.

Apologeten van het Verlichtingsdenken staan op de bres voor de afschaffing van het cultureel relativisme. Simpelweg komt het cultureel relativisme overeen met de stelling dat er geen culturen bestaan die superieur zijn aan andere culturen. Nader bepaald beschouwt men de Westerse individualistische cultuur, de liberale democratie die deze heeft opgeleverd als superieur aan de vele niet-Westerse culturen. Wat Newton's laws of gravity was voor de natuurkunde, zijn de mensenrechten en Kants categorische imperatief voor de moraal: een natuurwet. Lag al klaar om ontdekt te worden. Tot zijn uiterste consequentie doorgetrokken, zou deze overtuiging zelfs moeten leiden tot internationaal interventionisme. Daar werd mbt Irak voor een deel ook op gezinspeeld, echter dit blijkt (vooralsnog)een wassen neus te zijn. Cultureel relativisten, hoewel geenszins tegenstanders van mensenrechten of Kants categorische imperatief, zijn zo beschouwd morele alchimisten, die lood om willen zetten in goud. Niet zelden leidt dit tot verering van het oude denkbeeld van Rousseau's Nobele Wilde, onder de deksel waarvan veel inhumane gebruiken worden toegestaan.

Het is in principe waar dat relativisme zichzelf opheft. Stel dat ik zeg dat er geen overtuiging is die meer waar is dan een andere overtuiging. Als een absolutist dan beweert dat zijn overtuiging waar is en mijn - relativitische - overtuiging niet, dan heb ik mijn overtuiging uitgeschakeld, want zijn overtuiging is niet minder waard dan mijn overtuiging en die van hem schakelt die van mij uit, en dus is het woord aan de absolutist in mij.

Echter de aanspraak van de absolutist in mij op de waarheid kan niet gedaan worden o.g.v. een vorm van solipsisme, dat zegt dat mijn overtuiging waar is, alleen omdat ik het geloof. Ik moet dus relativist blijven, om te voorkomen dat ik bewijzen aandraag aan de hand waarvan iemand, die mijn geloof niet deelt, niet zou kunnen toetsen of ik gelijk heb. Bewijzen die ik aandraag mogen niet voortkomen uit mijn overtuiging, want dan hoeft iemand die bewijzen, als hij mijn overtuiging niet deelt, niet voor waar aan te nemen. De absolutist net als de relativist zal hierdoor dus geen duidelijke, althans nimmer een onkwestieuze, grond van bestaan hebben.

Wat moeten we nu concluderen? Dat alleen een tussenweg mogelijk is?

Ja. Je kunt dit "weak relativism" (naar John Connally) noemen. Het gaat ervanuit dat veel problemen tussen elkaar uitsluitende overtuigingen kunnen worden opgelost o.g.v. rationele overwegingen, maar veel problemen ook niet. Je krijgt in debatten zoals op Fok! gevoerd worden dan Koekepans Stapert-discussies. Men dient zich om dergelijke discussies verder te brengen dan ook te richten op elkaars overlappende overtuigingen, dit in het besef van Isiah Berlins notie dat er elkaar uitsluitende morele keuzes bestaan, die voor verschillende mensen even aantrekkelijk kunnen zijn. Iets wat Berlin beschouwt als het fundament van het pluralisme.

Voorbeeld:
Discussies over Verlichtingsidealen en Islam zouden enigemate gedeëscaleerd kunnen worden d.m.v. het kijken naar elkaars overlappende overtuigingen. Dit vereist wel een mentale switch bij beide partijen. Neem de Verlichtingsadepten. Die zullen alles wat aan de zijde van de Islam gebeurt bezien vanuit het perspectief van de Koran. Als een moslimman zijn moslimvrouw slaat dan komt dit door de achterlijke moslimcultuur. Als een Westerse man zijn Westerse vrouw slaat dan komt dit doordat hij bepaalde gedragsstoornissen heeft. Maar de vraag is dus waarom die moslimman niet dezelfde gedragsstoornissen zou kunnen hebben als die Westerse man? Veel van wat achterlijk genoemd wordt kun je beter aanduiden als problematisch binnen een sociologische context. Problematiek die niet gevonden wordt in de Koran, maar bijv. omdat veel moslims in Westerse landen afkomstig zijn uit een plattelandscultuur, met plattelandsgebruiken en -gewoonten, die ook voor stadsbewoners uit het land van herkomst even problematisch zijn. Op zijn beurt zal de moslim een andere houding moeten aannemen tegenover de bedreigende individualistische normen en waarden van het Westen en in zijn falen niet altijd de bevestiging willen zien van het feit dat het Westen gedreven wordt door pornografie, prostitutie en de vercommercialiseerde degradatie van vrouwen, om zomaar een voorbeeld te noemen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Ryan3 op 07-05-2004 16:46:12 ]

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 16:34 schreef drugsgebruiker het volgende:
Is de kloof tussen jou en fok nog wel overbrugbaar?

Hoezo?

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 20:14 schreef Koekepan het volgende:
Het verlichtingsideaal zoals het nu vaak gebruikt wordt is een stok om de hond mee te slaan en een holle frase. Het wordt de laatste tijd bijna uitsluitend gebruikt door lieden die hoegenaamd niet begrijpen wat het betekent en waar het vandaan komt. Als wij onszelf bij voorbaat in het hokje van de Verlichten plaatsen, zal er uit een dialoog weinig zinnigs meer kunnen voortvloeien.

Nee, klopt, zoals ik in de topic over Westers triomfalisme heb proberen uit te leggen schurkt het meer aan tegen bepaalde in de 19de eeuw ontwikkelde pseudo-wetenschappelijke theorieën om al oudere bepaalde ressentimenten, tijdens de eerste expansie van Europa ontstaan, van een zekere schijn van waarachtigheid te voorzien. Apologeten van het Verlichtingsideaal op Fok! schieten niet zelden door in methoden waarvan zij de tegenstanders van hun verlichtingsideaal niet moe worden te beschuldigen: een autoritaire overheid, die diep ingrijpt in onze burgerlijke vrijheden. Om nog maar te zwijgen idd over het feit dat zij de talloze voorbeelden van doorgeschoten verlichtingsidealisme, zoals bijv. in de kop van mijn stukje wordt aangehaald, veronachtzamen. Echter de andere kant van de medaille is dat opponenten van dit soort verlichtingsapologeten er ook vaak twijfelachtige theorieën opnahouden. Nu misschien niet meer (en je kunt altijd nog discussiëren over wat daarvan de oorzaak is), maar een tijdje geleden zeer zeker nog wel. Dit gezegd hebbend, beoogt "weak relativism" de "God is almachtig -1"-stelling op deze gordiaanse knoop van toepassing te laten zijn.

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 20:30 schreef Silmarwen het volgende:

[..]

Onbegrijpelijk? Nee zeker niet. Elk weldenkend mens kan zien dat alles wat opgedrongen wordt met pressie middelen als uitstoting uit de maatschappij, het tegendeel zal bereiken. Dit komt omdat je geen enkele druk kunt leggen op iets wat vrijwllig zou moeten gebeuren. Dit is dezelfde redenw aarom cumminisme niet werkt. Ik ben dan ook zeer sterk van mening dat elk ideaal enkel kan werken als alle neuzen 1 kant op staan. Maar dit is een wat andere discussie.

Dat onbegrijpelijk was een beetje ironisch bedoeld. Ikzelf vind het niet ombegrijpelijk, maar stel me voor dat de Akkerslotische Fok!kers dit soort dingen onbegrijpelijk vinden.

quote:

Even een kleine toelichting waarom dit zo is in mijn ogen. Omdat een individualisatiecultuur een nog sterkere bewijzingsdrang heeft dan groepsgevoel. Bij een individualisatie cultuur krijg namelijk nog sterker dat mensen in hokjes geduwd worden. Bij een groepsgevoel strijd je tegen 1 groep. Bij een individualisatiecultuur strijd iedereen tegen elkaar ook al zegt men elkaar als gelijken te zien. 99,9% van de bevolking kan elkaar niet zien als gelijkwaardig hoe graag ze dit ook willen. Dus hoewel het streven gelijkwaardigheid is en iedereen gelijkwaardig creeer je toch een sterke groepsdrang ipv individueel. Omdat je iedereen gelijkwaardigheid wilt scheppen terwijl niemand gelijk is. Een mooie paradox dus. En omdat wij ons zelf zo nobel vinden en on streve zo goed krijg je automatische en groepsgevoel en dus een superieuriteitsgevoel tot een andere cultuur. Gelijkheid is een illusie en moet uit het woordenboek geschrapt worden. Gelijkwaardigheid kan enkel geschapen worden door te zien dat je niet gelijk bent. Maar ik dwaal af.

Tja, over gelijkheid, gelijkwaardigheid, over de psychologie van individualisatie bestaan tal van sociologische opvattingen. Ik bestrijd overigens geenszins de liberale uitgangspunten van de Verlichting uiteraard. Ik onderken ook dat het leven in een geïndividualiseerde samenleving bedreigender is dan in een groepscultuur, waarin het individu niet meetelt.

quote:

Ik ben het hier geheel mee eens en heb er niets aan toe te voegen.
[..]

En daar loopt het vast in geloofs discussies ja. Waarom? Omdat zodra 1 iemand iemand anders beticht fundamentalist te zijn je al in een paradox verzeilt raakt. Waarom? Wat is een fundamentalist. Iemand die zijn geloof geheel voor waar aan neemt en hier niets aan wilt veranderen. Hetgeen hij uitdraagt is waar. Zodra iemand anders zegt dat een persoon fundamentalist is bijt diegene zichzelf al vast in zijn stelling en de absolute onwaarheid van de ander wat hemzelf tot fundamentalist maakt.

Idd. In de kern van de zaak is de verlichtingsfundamentalist ook een absolutist, ofschoon het Verlichtingsideaal put uit relativisme. Op zich een paradox..

quote:

Nee er is soms wel 1 absolute waarheid. Daarvoor is geen tussenweg.

Nee, ik denk niet dat er soms 1 waarheid bestaat. Ik denk dat er over sommige dingen een mate van overeenstemming gevonden kan worden. Lijkt me iets anders.

quote:

Een mooi voorbeeld. Zoals ik hiervoor al zei over fundamentalisten is het probleem dat mensen zwart wit denken. Te subjectief en gedreven door emotie. Emotie zorgt ervoor dat mensen niet meer realistisch denken en naarmate de discussie vordert naarmate de starheid van de mens heviger wordt. Mensen worden onredelijk en gaan zich zelf tegenspreken. En vooral de feiten tegenspelen.

Irrationeel ja, kwam ook naar voren in de discussie met ExtraWaskracht.

quote:

Tussen wegen is een begin. Begrip is in mijn ogen het sleutelwoord. Kunnen luisteren en openstaan. Alles vanuit 2 standpunten bekijken en daarvan uit nog geen conclusies trekken maar gewoon observeren wat je ziet.

In de Oosterse cultuur en dan met name het Boeddhisme wordt verteld nergens een oordeel over te vellen. Gewoon objectief kijken en alles van 2 kanten en dan nog geen conclusie trekken. Dit lijkt mij een mooi streven naar vrede maar absoluut onmogelijk omdat dit wederom uit elk mens zelf moet komen.

Zoals door iemand opgemerkt Boeddhisme door de afwezigheid van het monotheïstische principe valt samen met het liberalisme.

quote:

Maar verder is je stuk mooi geschreven en ben ik het er bijna geheel mee eens.

Veel aan toe te voegen valt er niet omdat het redelijk beknopt geschreven is. Alleen als je serieus een discussie wilt hebben op Fok! waar meer dan 3 personen in reageren zou ik voor stellen om toch echt simplistischer woorden te gebruiken daar de meeste Fokkers niet zo een brede woordenschat hebben. _{niet dat die van mij forum vullend is}

Silmarwen

Taalgebruik valt wel mee, dacht ik, hier en daar een begrip, een naam die door een niet direct ingewijde misschien niet te plaatsen valt, echter dit is wel WFL, dus de doorsnee WFL'er weet wel waar ik op doel.

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 21:34 schreef Silmarwen het volgende:

[..]

Ok dat kwam er niet geheel uit. Ik wilde geen namen noemen van mensen die zichzelf niet kunnen verdedigen. Maar hij is tenslotte een fundamentalist.

Ja, hoe moet je het noemen. Als je verlichtingsfundamentalist zegt dan is men diep beledigd (vanwege die paradox). Als je zegt asymmetrisch universalisme, dan weet men wrs. niet wat je bedoelt. Westers Triomfalisme is redelijk waardevrij, maar ook dat wordt niet geslikt. Dan maar een Fok! angehauchte term, niet waar? Akkerslotisme.

quote:

Ja ik ben het geheel met je eens. Ik denk dat beide culturen niet gezond zijn. Omdat bij ene groepscultuur je een sterkere haat tegen een andere groep creeert want daardoor ontstaan groepen. Door het afzetten van de ander. Maar bij de individualisatiecultuur krijg je het gevaar dat de een gelijkwaardiger is dan de ander en dat er veel meer onderlinge strijd komt. Hier gebeurt hetgeen wat de verlichting juist niet wilde. Gelijkheid is veel moeilijker in deze situatie dan in een groep. Omdat je nu ineens heel veel mensen als gelijkwaardig moet beschouwen ipv een kudde.

Beiden hebben voor- en nadelen, alleen voor ons in Nederland levend in 2004 bestaat er bijna geen mogelijkheid meer om je in te denken hoe het is om in een groepscultuur te leven. Over ongelijkheid in het liberale universum: het is een end to a means. Altijd tijdelijk en men is zoals Bolkie het altijd zegt: "nooit altijd de verliezer". Dit laatste zal liggen aan de manier waarop de spelregels gecontroleerd worden. Overigens denk ik dat op dit moment geen progressief meer bestaat, die zich in principe niet bezighoudt met het liberalisme. (Wat dit betreft wil ik KP er nogwel eens over horen).

quote:

Dat bedoel ik ja.
[..]

Hmm ja dit is moeilijk en valt over te discussieren. Misschien een id voor een nieuw topic. Bestaat er een absolute waarheid. 1 waarheid die ik absoluut vind is dat aan elk leven een eind komt. Maar goed wie is te zeggen dat er altijd een begin zal zijn van leven en wie zal zeggen dat we altijd een eind zullen hebben. Dus in dat opzicht bestaat er geen absolute waarheid nee.

Wat had je in je hoofd toen je daar zo resoluut op antwoordde dat er wel een absolute waarheid bestond? De paradox dat er geen absolute waarheden zijn?

quote:

Ik denk dat Boeddhisme wel wat dieper ligt en verder gaat dan liberalisme. Boeddisme is toch meer een, tja wat is het. Godsdienst niet. Levensvisie is liberalisme ook wel. Boeddhisme laat je wat meer zelf nadenken.

Ja, tuurlijk is het boeddhisme meer dan liberalisme.

quote:

Dat is waar maar het valt me op dat je in veel posts best 'lastige' woorden gebruikt. Ik denk dat veel mensen daar op af halen ook al hebben ze wel wat te melden omdat ze niet durfen te vragen wat iets betekend, bang om aanzien te verliezen. Als ik niet weet wat een woord betekend zoek ik het op of vraag ik het maar veel mensen doen dit niet. En 1 woord is soms niet essentieel om ene tekst te kunnen begrijpen maar in andere gevallen wel. En als je dan de tekst niet begrijpt kun je er ook niet inhoudelijk op reageren.

Zoals ik al eerder zei word je niet geboren met kennis maar moet je die vergaren.

Mijn antwoord is altijd: 1) ieder vogeltje zingt zoals die gebekt is (iedereen maakt zich een eigen taaleigen meester). 2) er zijn idd woordenboeken (niemand wordt met een bepaald idioom geboren). 3) moeilijke woorden zijn geen vuisten. 4) wie vraagt wordt niet overgeslagen. 5) meisjes plagen kusjes vragen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Ryan3 op 08-05-2004 14:14:44 ]

quote:

Op zaterdag 8 mei 2004 15:33 schreef Silmarwen het volgende:

[..]

Ik vind Akkerslotisme best beledigent klinken anders

Welke user krijgt nu een -isme naar hem vernoemd?

quote:

voor en nadelen houdt je altijd daar niets perfect is. Ik denk dat wij inderdaad niet meer echt terug kunnen in groepscultuur alhoewel met de mening van veel nieuwe culturen krijg je toch welw eer verzuiling en dus groepscultuur. Gelukkig blijven persoonlijke vrijheden behoorlijk ruim al hoewel Balkenede deze ook steeds meer wilt indammen.

Ja, het ethisch reveil ligt altijd op de loer. Maar btw ik wil helemaal niet minderwaardig doen over een groepscultuur. Ik woon op het platteland en tov de grote stad heeft dit tal van voordelen.

quote:

Progressief tja wat versta je eronder. Er is altijd een streve naar iets nieuws. In dit kabinet is het streve naar het nieuwe het streve naar het oude. Maar echt progressief tja ik denk dat we nu van alles hebben gehad en dat een nieuwe stroming niet echt nieuw meer is. De mensheid komt een beetje tot een halt qua ontwikkeling lijkt het wel.

Progressief bedoel ik, in dit geval, niet de waardevrije betekenis mee.

quote:

Geen id wat me bezielde. Ik was iig behoorlijk moe. Ik denk dat ik zat te denken aan dat de enige waarheid is dat er geen waarheid is. De paradox ja. Dus dat zou ook niet kunnen. Intressant dilemma ga er nog even over nadenken.


Gelukkig want een vergelijking tussen die 2 zou niet tot recht kunnen komen, maar nu staat Boeddhisme enorm hoog in het vaandel bij mij dus mijn mening is gekleurd.

Toch is het concept nirwana vrij nihilistisch.

quote:

Met 1 ben ik het eens, 2 ook al hoewel niet altijd alles in mijn ogen een goede betekenis weergeeft zie bijvoorbeeld het woord fundamentalisme. 3 oneens. Jij vind dat niet veel users wel. Maar nu vinden veel users lezen al eng dus dat zegt ook niet veel.
4. Ik leer mjijn kinderen toch altijd wat anders. Best gek zo leer je ergens om vragen dus af. Vanaf vandaag ga ik de zin wie vragen worden overgeslagen nooit weer gebruiken.

En 5

Woorden kunnen vuisten zijn idd, maar vaak zijn dat juist niet de moeilijke woorden. Mensen kunnen zich inferieur voelen, omdat ze die moeilijke woorden niet meteen begrijpen, en dit gevoel afreageren op de boodschapper. Alleen door de moeilijke woorden op te zoeken zal dit gevoel verdwijnen, niet door de boodschapper aan te pakken.

Er komen straks nog meer opmerkingen, maar als ik dit zo lees dan snap ik niet dat je 1) zo afgeeft op moslims, die hun traditie zien als middel om zich af te zetten tegen de massamens en je 2) zo afgeeft op het (s)linkse gedachtegoed, want als ik tot nu toe ergens op Fok! onvervalst Marxisme ben tegen gekomen dan is het wel in deze text. En zoals ik in een topic in POL heb proberen te stellen is het geen optie meer om socialistisch te zijn...

Het kapitalisme is een systeem dat niet in staat is om armoede en ellende op te heffen. Of onze denkbeelden de oorzaak zijn van die armoede en ellende of dat hieruit denkbeelden ontstaan die de boel alleen maar verergeren, is een andere vraag. Van beide evenveel. Het beroemde dialectisch-materialisme van Marx. Maar net als het "weak relativism" is het wel verstandig om een stapje terug te doen. Omdat er ook geen absolute waarheden zijn, behalve voor de solipsist, bestaan er geen maatschappelijke systemen die kunnen oplossen wat dit systeem obviously nalaat op te lossen. Als je echter je denken afzet tegen een utopie dan word je, zoals luuucida (b)lijkbaar, een enigszins misantropisch heerschap, die het grote gebaar, kenmerk van de teloorgegane moderniteit, niet schuwt. Kortom: het verbaast me dat er nog zoveel mensen dromers zijn. Enfin, we zullen zien wat Bolkestein hierover mede te delen heeft, want hij gaat een boek schrijven over die vorm van intellectualisme, die men overigens zowel aan linkse als rechtse zijde tegenkomt (dus).

Weak relativism is vooral ook een pleidooi voor pragmatisme. Toen ik paar jaar geleden in de OR kwam, had ik de keuze om of overal met de botte bijl op in te hakken of de voor de ware Prinzipiënreiter onduldbare methode van de coöperatie voor te staan. Ik begon met het formuleren van twee uitgangspunten. 1) OR moest communiceren met de achterban. 2) OR moest voorkomen een voorhoede van het personeel te worden. 1) daar heb ik alles aan gedaan, door mijn voorzitterschap van de PR-commissie en een flink aantal ideeën op te zetten en uit te voeren. 2) bleek onhoudbaar. Ik heb gedurende mijn korte carrière in de OR leren schipperen, leren roeien met de riemen die je hebt. In 1 van de publicaties van mijn hand noemde ik dit "burgemeesterschap in oorlogstijd". Nadeel is dat het "voor wat, hoort wat"-principe dat daarbij om de hoek komt wel leidt tot afstand met de achterban. Voordeel is dat je de onmiskenbare pijn kunt verzachten, doordat je wat terugkrijgt. Deze pragmatische instelling, die in de OR wel eens tot knallende deuren leidde, bepleit ik toch wel met het "weak relativism". Iedere utopistische gedachte gooie men hiermee overboord.

quote:

Op maandag 10 mei 2004 16:57 schreef freud het volgende:
Ryan3, is het niet brits India ipv brits indië? Ik ben trouwens van mening dat absoulute standpunten alleen behouden kunnen worden door mensen die de ratio ondergeschikt vinden aan hun mening. Ik ben trouwens een met luukzor dat er zeker absolute waarheden bestaan. Een discussie of water nat is, is snel beslist. Is het daarom niet zo dat er over absoluten niet gediscussieerd kan worden, waardoor de term 'absoluut' voor een discussie nutteloos is.

Brittish India???

"Weak relativism" gaat ervanuit dat je over wrs. een minimum van waarden overeenstemming kunt bereiken. Dat is de overlap. Over absolutisme kan zeker wel gesproken worden, aangezien de apologeten van het Verlichtingsideaal hun (vreemd genoeg relativistische) waarden als een natuurwet beschouwen. Mensen die deze niet aanhangen zijn alchemisten. Dit blijkt dus uit de geschiedenis - Ik noem nu het voorbeeld van Brits Indië, maar er zijn meerdere voorbeelden - én het op Fok! virulente Akkerslotisme. Daartegenover stellen zich de "traditionalisten" van deze of gene club op en voilà weldra worden de spanningen onhoudbaar en zit je in Koekepans Stapert-discussie.

Ik verbaas me dus over het feit dat "het grote gebaar" van de moderniteit (dat wel tot absolutisme moet leiden) nog steeds, zij het in paradoxale vorm (hoewel bij luuucida en luukzor niet eens), aanwezig is.

Wat is er kortom mis met de massamens???

[ Bericht 0% gewijzigd door Ryan3 op 10-05-2004 17:19:19 ]

quote:

Op maandag 10 mei 2004 16:39 schreef Luukzor het volgende:

[..]

Je moet toch toegeven dat in theorie een absolute waarheid zou kunnen bestaan. In ieder geval één waarmee iedereen zou kunnen leven. Dat dit nu niet het geval is, is aan talloze redenen toe te schrijven, maar mag nooit een excuus zijn voor het nalaten om ernaar te streven. Naar mijn mening staan we nog midden in de evolutie, dus waarom zouden we ons nu blindstaren op (imo) achterhaalde theorieen van de westerse overtuiging? Mensen moeten beseffen dat we in staat zijn fundamentele zaken te herzien en her in te voeren. Ons niet laten vooruitgaan, maar de vooruitgang in handen nemen, met de gedachte dat we één mensheid zijn.

Die kan alleen duldbaar zijn volgens mij vanuit solipsme. En als jij zegt iig 1 waarmee iedereen kan leven, dan heb je het over een zeer minimaal pakket aan waarden.

quote:

Op maandag 10 mei 2004 17:37 schreef Luukzor het volgende:

[..]

In feite zijn we ook één, en streven we allemaal naar hetzelfde. Echter zijn we gescheiden door gefragmenteerde overtuigingen, en is de overlapping van die overtuiging een goede stap naar een gezamelijke overtuiging. De evolutie van de mens zal imo geslaagd zijn als we het volgende hebben bereikt: alwetendheid, eensgezindheid vergezeld met een absolute waarheid wat betreft de wetten van de natuur, en laten we zeggen de ''wet van het leven'', waarin respect waar we vandaan komen (het universum, de moeder van alles (ander onderwerp)) voorop staat. Die overtuiging zal ik met weinigen delen , maar de fase oorlog, geweld en apartheid/gescheidenheid zal ooit achter ons liggen en is naar mijn inzicht ''just a fase of evolution''.

Ja, klinkt mij te Duits Idealistisch in de oren, als je begrijpt wat ik bedoel. In werkelijkheid weet ik niet wat de geschiedenis met de mensheid voorheeft. Dit wordt gezien als een nihilistische optie, maar in wezen hebben allerlei filosofen al laten zien dat het Duits Idealisme in zijn eigen zwaard loopt. Wittgenstein betoogt dat de taal ons voor de gek houdt, ons behekst (Heidegger). Over veel zaken zouden we beter kunnen zwijgen. Het pragmatisme houdt ons voor dat veel noties gewoon ficties zijn, die nu eens wel en dan weer niet werken, waarna we een nieuwe ficties creëren. Popper bracht het inzicht dat kennis altijd een tijdelijke dimensie heeft. Iets is waar totdat het tegendeel is bewezen en we moeten altijd zoeken naar het tegenbewijs van onze theses. En er is dus altijd sprake van kennisachterstand. Wat de geschiedenis ons leert is daarbij historisme (tijd en plaats afhankelijkheid) en op zijn best een Echternachse processie. Ik heb dus bij mezelf nog niet het begin van een vermoeden dat wat jij of wat luuucida beweren daadwerkelijk het geval is...

Met Duits Idealisme bedoel ik niet Hitler en ook niet idealisme zoals dat gangbaar gebruikt wordt. Ik doe het even op zijn janboerenfluitjes, maar ik bedoel dit. Kant vat in feite de filosofie tot dan toe samen en zegt er zijn twee hoofddenkrichtingen: materialisme en niet-materialisme of idealisme. Hegel legde de basis voor het Duiste Idealisme met zijn historische dialectiek. De geschiedenis gaat, preciies zoals jij ook beweert, een bepaalde richting op, heeft een doel, en aan het eind van de geschiedenis heb je - hoe verrassend - "het einde van de geschiedenis". Alle maatschappelijke problemen en tegenstellingen zijn dan opgelost. Hegel zelf stond Napoleon toe te juichen, die de verlichte seculiere waarden van de Franse revolutie met zich meebracht, en dus het einde van de geschiedenis, naar de verlicht-despotische (nog niet) Duiste contreien waar hij leefde. Dat de geschiedenis een doel heeft en dus een vervolmaking geloofde ook Karl Marx. Voor hem was het einde van de geschiedenis de Klasseloze Maatschappij. En nog steeds bestaat het idee. Zo proclameerde Fukuyama, die tot een nieuw rechtse denktank behoorde, rond 1991 het einde van de geschiedenis, toen de Sovjetunie ophield te bestaan, en "ons" systeem, die van de liberale democratie, het pleit "gewonnen" had. Hierdoor ontstond het Westers Triomfalisme waarvan eerder in deze topic sprake was. Maar goed, dat is dus een redelijk naïef geloof. Ook het op zich waardevrije systeem van de seculiere samenleving blijkt niet geheel en al waardevrij te zijn; - de paradox dus. Met het afbreken van de economische protectiemiddelen en de opvoering van de globalisering zie je, naast nog tal van andere dingen, steeds meer een botsing ontstaan met "traditionalisten" of dit nu moslimfundamentalisten, EU-sceptici of zelfs bij wijze van spreken complottheoretici...

Een volledig gepacificeerde wereld lijkt mij, met alle bestaande ongelijkheden en culturele en ideologische schakeringen, vrijwel uitgesloten. Is een vorm van utopisme imo. En je weet er zijn twee grote anti-utopistische romans. Die van George Orwells 1984, die waarschuwt voor een situatie toepasbaar in een Koude Oorlog-toestand. (Hoewel Osama Bin Laden wel al bijna de gestalte heeft van die Goldstein-personage en de geschiedenis/actualiteit/waarheid tegenwoordig ook vaak gevaar loopt). Of de versie van Aldous Huxley's A Brave New World, een wereld die jij zo'n beetje schets. Ik weet niet of je die roman weleens gelezen hebt? Maar daarin wordt wel duidelijk dat zo'n utilitaire samenleving geen haalbare kaart is uiteindelijk...