Waar kan ik heen?

lekker aardig dat je ouders je er zo uittiefen
ik zou behalven naar een tijelijke oplossing ook naar een permanente oplossing gaan zoeken.
schrijf je in met een urgentieverklaring bij de woningbouw ofzo.

Maak t uit met die meid... (ja ik heb dat andere topoic gelezen, vandaar deze reactie)

pff lastige situatie als je echt gek op de bent en zij claimt dat ook op jou te zijn zou ik het natuurlijk niet uitmaken als ik jou was, maar schrijf je idd in bij de woningbouw met een urgentieverklaring en ga dus op je zelf wonen.

Is er een reden dat je moeder zo denkt?

Ik zou zeer zeker iets blijvends zoeken voor te wonen!

Tja, ik zou kijken of ik bij een woningbouw een urgentieverklaring zou kunnen krijgen en dan op jezelf gaan... Dit kan zo niet langer..
Een woningbouw heeft namelijk altijd woningen voor nood gevallen als jij...
Leger des Heils misschien? Ben je teminste weer een nachtje verder...
Heb je verder geen familie?

Een collega van mij had ongeveer hetzelfde (hij 17, zij 14) en zn ouders vonden het ook niet echt prettig.. Uiteindelijk had ie toch maar naar zn ouders geluisterd en later bleek dat ze de aandacht trok van zowat iedere jongen..

Je zal wel niet van gedachten veranderen maargoed dan heb ik het iig geprobeerd .

quote:

Op dinsdag 4 mei 2004 16:09 schreef Heintje het volgende:
En permanente woonruimte zou de meeste problemen wel op lossen. Maar normaal heb ik de komende 4 jaar geen kans. Ik weet niet of ik door dit allemaal eerder in aanmerking kom voor woonruimte. Maar dan nog lost dat niet op de ik de komende 3 weken ergens moet slapen.

Ja dat kom je. Je zult misschien een par dagen moeten wachten op de sleutel maar je hebt wel voorrang.. En vaanaf die tijd kun je daar antuurlijk slapen in principe

begeleid op jezelf wonen? klinkt misschien gek, maar das speciaal voor kinderen/jongeren die door omstandigheden niet meer thuis kunnen wonen.. veel success iig

quote:

Op dinsdag 4 mei 2004 16:15 schreef kibber het volgende:

[..]

Ja dat kom je. Je zult misschien een par dagen moeten wachten op de sleutel maar je hebt wel voorrang.. En vaanaf die tijd kun je daar antuurlijk slapen in principe

Urgentieverklaringen zijn in de meeste gemeenten érg moeilijk te verkrijgen.
Dan had ik me ook wel het huis uit laten trappen .
Ik vrees dat dat geen optie is.

Via hulpinstanties informeren naar begeleid wonen is misschien een mogelijkheid. En idd. het Leger des Heils o.i.d.

quote:

Op dinsdag 4 mei 2004 16:15 schreef Vampess het volgende:
begeleid op jezelf wonen? klinkt misschien gek, maar das speciaal voor kinderen/jongeren die door omstandigheden niet meer thuis kunnen wonen.. veel success iig

TS is 20, bijna 21, dan kom je daar iig niet meer voor in aanmerking volgens mij.

Zou het idd toch bij een opvanghuis gaan proberen...
Is er in jouw stad geen jeugdherberg? Daar zou je iig de eerste paar nachten vrij goedkoop
kunnen blijven, of anders in een naburige stad?

quote:

Op dinsdag 4 mei 2004 16:28 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

TS is 20, bijna 21, dan kom je daar iig niet meer voor in aanmerking volgens mij.

Zou het idd toch bij een opvanghuis gaan proberen...
Is er in jouw stad geen jeugdherberg? Daar zou je iig de eerste paar nachten vrij goedkoop
kunnen blijven, of anders in een naburige stad?

Bij mij in de straat staan ook een aantal huurhuizen die in gebruik zijn door begeleid wonen. Er komt meerdere malen per dag een begeleider langs. Ik ken een meisje dat daar ook heeft gewoond, maar zij kon bijvoorbeeld helemaal niet met geld omgaan en heeft door psychoses ook een aantal weken in een inrichting doorgebracht. Klinkt raar maar volgens meer heb je meer problemen nodig dan alleen ruzie met je ouders om daar te 'mogen' wonen. Dus het is er zeker wel voor die leeftijd, maar de kans is klein dat TS daar terecht kan.

Maar precies weet ik het natuurlijk allemaal niet dus ik denk dat het voor TS het beste is als hij gewoon hulpinstanties op gaat bellen om te vragen naar mogelijkheden.
Daar komt hij verder dan hier. Of verwacht'ie dat wij massaal slaapplaats aan gaan bieden .

Aan het eind van de straat ^{Ja, ik woon hier heerlijk . Ik weet het} is hier een opvanghuis voor dak- en thuislozen. Daar kunnen ze voor iets van 7,50 per nacht verblijven. (gokje) Dit is niet van het Leger des Heils maar op zichzelf staand geloof ik. Gewoon even een dakloze aanspreken en vragen waar zo'n opvanghuis zit .

quote:

Op dinsdag 4 mei 2004 16:36 schreef Miss_Nexhil het volgende:

[..]

Bij mij in de straat staan ook een aantal huurhuizen die in gebruik zijn door begeleid wonen. Er komt meerdere malen per dag een begeleider langs. Ik ken een meisje dat daar ook heeft gewoond, maar zij kon bijvoorbeeld helemaal niet met geld omgaan en heeft door psychoses ook een aantal weken in een inrichting doorgebracht. Klinkt raar maar volgens meer heb je meer problemen nodig dan alleen ruzie met je ouders om daar te 'mogen' wonen. Dus het is er zeker wel voor die leeftijd, maar de kans is klein dat TS daar terecht kan.

Maar precies weet ik het natuurlijk allemaal niet dus ik denk dat het voor TS het beste is als hij gewoon hulpinstanties op gaat bellen om te vragen naar mogelijkheden.
Daar komt hij verder dan hier. Of verwacht'ie dat wij massaal slaapplaats aan gaan bieden .

Aan het eind van de straat ^{Ja, ik woon hier heerlijk . Ik weet het} is hier een opvanghuis voor dak- en thuislozen. Daar kunnen ze voor iets van 7,50 per nacht verblijven. (gokje) Dit is niet van het Leger des Heils maar op zichzelf staand geloof ik. Gewoon even een dakloze aanspreken en vragen waar zo'n opvanghuis zit .

Lekker buurtje idd!
Ach ja, je weet iig wel waar je moet zijn mocht het nodig zijn.

Is een jeugdherberg geen oplossing? Zijn meestal niet echt duur. Mijn vriendin heeft het ook even gedaan zolang ze nog geen huisje had in de stad waar ze ging werken. Je kan wel zwaaien naar je privacy, maar de basics zijn er. Hoe zit je trouwens financieel? Kan je op jezelf wonen wel betalen?

quote:

Op dinsdag 4 mei 2004 16:22 schreef Miss_Nexhil het volgende:

[..]

Urgentieverklaringen zijn in de meeste gemeenten érg moeilijk te verkrijgen.
Dan had ik me ook wel het huis uit laten trappen .
Ik vrees dat dat geen optie is.

Via hulpinstanties informeren naar begeleid wonen is misschien een mogelijkheid. En idd. het Leger des Heils o.i.d.

Vaak als je anar een woningbouw gaat en je verteld zo'n verhaal en ze geloven je heb je zo een huisje hoor! Je moet natuurlijk niet op een 5 kamer woning met een tuin op het zuiden rekenen in het hartje van Amsterdam maar je hebt teminste iets..

Ik heb ooit voor een vage kennis rondgebeld voor opvanghuizen en die waren er genoeg te vinden. Allemaal als regel dat je geen alcohol of drugs mag gebruiken, maar dat zal je wel niet doen

Er moet toch ergens iets te vinden zijn!

Als er een camping in de buurt is kan je daar je tentje opzetten, zulk slecht weer is het ook weer niet...

Klinkt wreed, maar ga effe wat dope misbruiken .... (liefst net alsof) en meld je aan bij verslavingszorg.... Kom je waarschijnlijk in een jongerenproject en uiteindelijk heb je meer kansen en begeleiding dan dat je je kan voorstellen.....
Je valt eigenlijk net tussen wal en schip; je bent geen jongere meer, maar je kan ook niet voor volwassene door.
Mijn vader kickte me eruit omdat ik m'n hoofd had kaal geschoren.... Go figure!
Sinsdien nooit meer in dat huis geweest....
Gelukkig kreeg ik met veel moeite nog begeleid kamerwonen voor elkaar.
Op jezelf wonen is geen "peanuts". Zeker niet in het begin.
En als paps en mams je weinig of niks van de maatschappij hebben bijgebracht,
leer je letterlijk met vallen en opstaan. En soms maak je écht een hele harde klapper.
Mij hadden ze bij dat begeleid kamerwonen er ook een keer drie weken eruit gezet .....
Daar zat ik mooi mee.... En toen was ik 17. Zoek het maar uit .....
enneuh, 't is niet alsof het allemaal op z'n pootjes terecht is gekomen.....uiteindelijk
Het beste wat ik je kan meegeven is, dat als je iets van plan bent eerst mensen op te zoeken die het al hebben meegemaakt en (ten eerste) vragen hoe het werkt en wat er mis kan gaan en hoe je het meeste kans op succes zult hebben. Achteraf gezien, moet ik zeggen dat ik erg naief tegen sommige dingen aankeek. En zorg a.u.b. dat je uit de buurt blijft van de "verkeerde" mensen.....
Hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.....
Ik wens het beste voor je, echt.....

[ Bericht 1% gewijzigd door TooFasForMellow op 05-05-2004 23:28:53 ]

Misschien is het beter als je onderdak bij familie zoekt (als dit mogelijk is) Die hebben over het algemeen net even wat meer verantwoordelijkheids gevoel voor jou en kunnen misschien weer een fatsoenlijk contact met je moeder opzetten zodat het opgelost kan worden.

Tja wbt je moeder. Ik zou je aanraden om samen eens naar een psychotherapeut te gaan.

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 10:33 schreef Heintje het volgende:
.

Maar ja. een tijdelijke slaapplaats heb ik nou. Ik kan bij mijn oma terecht en anders bij een maat van mij. Maar ja nou nog iets permanents. Ik denk toch dat dat de meeste problemen in de toekomst op zal lossen. Tuurlijk zal ik dan nog wel problemen tegen komen. Maar dat zal minder erg zijn dan de hele tijd ruzie thuis.

Ziet er dus naar uit dat je iig een tijdelijke oplossing hebt. Beter bij familie dan een opvang hoor, je moet wel een vertrouwde omgeving om je heen hebben.

Fijn dat je iig een positieve insteek hebt mbt de toekomst!

Voor nu sluit ik dan dit topic, wil je hem weer open hebben omdat er iets veranderd en je dit erbij wil hebben wil je dan even mailen?