Door de een of andere oorzaak lukt het me niet mijn openingspost te editen. Hierbij een leesbare versie van het verhaal.
Kan het oorspronkelijke topic niet meer vinden dus open ik maar een nieuwe versie. Hierbij deel 2 van mijn verhaal 'De Bruid'. Wil er graag op wijzne dat het tweede deel explicieter is dan het eerste.
De Bruid (deel 2)
In deel 1 heeft Karen haar aanstaande man, Steven, bedrogen met een van haar studenten. Hij komt enkele minuten nadat haar
minnaar is vertrokken thuis en treft haar in haar trouwjurk aan en wijst erop dat dit ongeluk brengt vóór een huwelijk. Karen
reageert berouwvol, maar niet om de reden die Steven denkt.
"Ach, schatje, zo erg is het nu ook weer niet," stelt Steven haar gerust.
"Da's lief van je," reageert Karen.
"Maar ik zou nu wel iets anders aandoen," zegt Steven lachend, "want we moeten natuurlijk niet de goden gaan verzoeken."
"Je hebt gelijk; ik ga meteen even in bad."
Karen loopt de woonkamer uit en gaat de badkamer binnen. Voorzichtig trekt ze eerst haar witte schoentjes uit en dan, nog
voorzichtiger, haar trouwjurk. Ze hangt hem aan een hangertje en hangt dat aan een rail. Ze doet de deur op slot, omdat ze op
dit moment niet door Steven betrapt wil worden, en kijkt naar zichzelf in de spiegel - een grote spiegel, die een meter breed
is en van de vloer tot het plafond loopt. Ze heeft een prachtig lichaam, al vindt ze dat zelf niet. Blozend kijkt ze naar
Michaels zaad op haar dijen. Karen stapt in het bad en hurkt neer, om te zorgen dat Michaels sappen haar lichaam verlaten.
Ze zet de kraan aan en laat zich onderuit zakken. Ze heeft zin in een lang, warm bad. Ze doet extra veel badschuim in het
bad, opdat er een grote berg van schuim op het bad ligt, waarin ze zich heerlijk kan laten wegzakken.
Onderwijl denkt ze aan Steven, zijn liefde voor haar, aan haar huwelijk - de grote dag morgen - en natuurlijk aan Michael.
Waar ze altijd zoveel moeite mee had was dat Steven alleen zin had in seks als ze naast elkaar op bed lagen. Soms kwam ze in
een blouse en zonder slipje de kamer binnen als hij achter de computer zat en toonde hij nauwelijks interesse. Zelfs als ze
dan naast hem ging staan en een boek boven uit de kast pakte, waardoor haar blouse omhoog schoof en haar blote billen te zien
waren ging hij gewoon door met werken. Iemand als Michael daarentegen zou haar op de grond hebben geduwd en haar hebben
genomen, welk moment van de dag of nacht het ook was. Als ze weer eens met haar haren in een paardenstaart, haar middelgrijze
kasjmieren Ralph Lauren-plooirokje dat tot 20cm boven de knie kwam, haar donkerblauwe kasjmieren Ralph Lauren-blazer, haar
witte blouse, geruite enkelsokjes, witte katoenen onderbroekje met horizontale strepen en bijpassend bh-tje en donkerblauwe
lakschoentjes langs hem paradeerde en met haar kont liep te draaien typte hij gewoon door op zijn stomme laptop. En zelfs als
ze dan voor hem ging zitten op een fauteuil en zo uitdagend voorhem ging zitten dat hij bijna haar slipje kon zien ging hij
gewoon door met waar hij mee bezig was. Michael zou in zo'n geval haar slipje kapot hebben gerukt en haar genaaid hebben.
Het water had inmiddels de rand van het bad bereikt en ze zette de kraan uit. Ze realiseerde zich opeens dat seksuele
aantrekkingskracht eigenlijk de basis vormde voor een relatie - ze had genoeg Viva-interviews gelezen om daarvan overtuigd te
raken. De relatie met Steven was begonnen als een vriendschap...en was dat, als ze heel eerlijk tegen zichzelf was, ook
altijd gebleven. Als ze met elkaar vreeën of zoenden was het geen lust maar liefde. Het was warmte, genegenheid, tederheid.
Karen en Steven kenden elkaar goed. Ze respecteerden elkaar, vertrouwden elkaar en gaven oprecht om elkaar. Maar ze merkte
dat ze op een tweesprong stond. Ofwel ze zou met Steven trouwen en Michael laten weten dat wat eerder die dag was gebeurd
nooit meer opnieuw zou gebeuren; ofwel ze zou Steven vertellen dat er die dag iets was gebeurd waardoor haar perspectief 180°
was gedraaid en dat ze niet met hem kon trouwen omdat ze verliefd was geworden op een van haar studenten.
Ze wist niet wat ze moest doen, maar vond dat ze het aan Michael verplicht was om hem en kans te geven. Ze liet het water
weglopen en stond op. Ze droogde zich af, deed een nachthemd aan dat maar net haar billen bedekte, deed bijpassende sokjes
aan en ten slotte een lief zachtroze bikinislipje. Maar voordat ze de badkamer verliet bedacht ze zich, bracht haar handen
onder haar korte nachthemd, deed haar duimen in de rand van haar slipje en trok het uit. Ze haalde even diep adem en liep de
woonkamer in. Steven zat, zoals zo vaak, naar Discovery Channel te kijken. Karen ging voor Steven staan en ging op zijn
schoot zitten met haar gezicht naar hem toe. Ze pakte zijn handen en legde ze op haar heupen, opdat ze wist dat hij wist dat
ze geen broekje aanhad. Ze begon met haar onderbuik over zijn kruis te bewegen. Gelukkig kuste hij haar maar daar bleef het
eigenlijk bij.
Op momenten zoals dit wenste ze dat haar verloofde wat mannelijker zou zijn. Ze wilde door hem overweldigd worden. Ze wilde
dat hij haar zou gebruiken. Dat hij haar zou pakken alsof hij een reu was en zij een teefje. Ze wilde dat ze beiden dieren
waren en dan hun menselijke eigenschappen plaats zouden maken voor primaire verlangens. Maar helaas bleef het bij wat gezoen.
Na ongeveer 10 minuten besloot ze het maar op te geven. Ze kuste Stevens voorhoofd en ging naar haar slaapkamer. Tegen de
tijd dat Steven klaar was met tv-kijken zou zij al slapen.
Ze ging in bed liggen en probeerde te slapen. Maar ze was te onrustig en ze voelde dat het uren zou duren voordat ze in slaap
zou vallen. Ze deed het bedlampje aan, pakte uit het nachtkastje de adressenlijst van haar studenten en liep met de lijst en
haar mobiele telefoon de badkamer in. Ze zette de douche aan. Steven zou het vreemd vinden als ze twee keer achter elkaar in
bad ging of ging douchen. Maar hij zou haar tenminste niet horen. Met haar vinger gleed ze koortsig naar de naam van de
jongen die haar net zo had liefgehad. Michael Kamp. Ze toetste het nummer in terwijl haar hart in haar keel bonsde. De
telefoon ging over maar toen hij vijf keer was overgegaan vreesde ze dat ze zijn voicemail zou krijgen. Maar gelukkig nam hij
op.
"Mééét Michael," klonk het enthousiast, en Karen besefte meteen dat deze alleenstaande jongen het soort dilemma's dat zijzelf
nu het hoofd moest bieden ongetwijfeld niet zou kennen en zeker op dit punt niet zou hebben.
"Michael," begon Karen wat bang.
"Karen, Karen, ben jij dat?"
"Ja, stoor ik je."
"Nee, natuurlijk niet, jij stoort me nooit," antwoordde hij, nog steeds enthousiast.
Karen was opgelucht, want voor hetzelfde geld had hij afstandelijk gereageerd en was alles voorbij. Aan de ene kant zou dat
fijner zijn geweest, want dan zou het haar beslissing om met Steven verder te gaan gemakkelijker maken. Aan de andere kant
zou ze het dan moeilijk hebben gevonden om te accepteren dat haar avontuurtje met Michael niets had voorgesteld terwijl hij
had gezegd dat hij van haar hield.
"Wat ben je aan het doen," vroeg Karen, die dolblij was dat ze haar geliefde weer sprak.
"Oh, niks, beetje aan het lezen," antwoordde Michael, die liever verzweeg dat hij sinds hij thuis was gekomen op zijn bed aan
Karens slipje had liggen ruiken en naar haar pasfoto in de studiegids lag te kijken terwijl hij zich er furieus op aftrok en
het ten slotte had volgespoten.
Karen kon haar emoties niet meer in bedwang houden en begon zachtjes te huilen. "Ik mis je, Michael," zei ze zacht. "Wou dat
je hier was."
"Kom dan naar me toe, Prinses."
"Ik wil wel...maar Steven..."
"Zeg dan dat je naar een familielid moet. Heb je geen zus of een broer ofzo?"
"Ja, ik heb een zusje. Zal tegen Steven zeggen dat ik naar haar toe ga. Woon je nog steeds in de Houtstraat 37?"
"Yep"
"OK, dan ben ik over een kwartiertje bij je."
"Tot zo, lief"
Karen verbrak de verbinding. Ze liep haar slaapkamer in en haalde snel een blouse en een plooirokje uit de kast - nogal kort,
maar Steven zou niets vermoeden als ze naar haar zus ging. Ze besloot wel een slipje aan te doen. Na een jas en schoentjes te
hebben aangedaan liep ze, na opnieuw diep adem te hebben gehaald, de woonkamer binnen."
"Steven, Krista belde net, ze vroeg of ik even langs kon komen."
"Oh, ik heb de telefoon niet gehoord."
"Nee, klopt, ze belde mobiel."
"OK, hoe laat ben je terug."
"Misschien dat ik blijf slapen. Ze heeft het er best moeilijk mee dat haar jongere zusje gaat trouwen terwijl zij nog
vrijgezel is."
"Ja, je was dus nog niet vergeten dat we gingen trouwen," lachte Steven.
"Hahaha, nee, natuurlijk niet."
"Fijne avond, OK?"
"Jij ook en succes. Zorg wel dat je morgen een beetje op tijd bent als je daar vannacht blijft slapen hè?"
"Tuurlijk, ik zorg dat ik er uiterlijk 11.00 uur ben, dan hebben we nog drie uur om ons voor te bereiden."
"OK."
Opgelucht liep Karen de kamer uit. Dat ging een stuk eenvoudiger dan ze had verwacht. Ze liep naar haar auto toe en reed, nog
maar net binnen de snelheidslimieten, naar Michael toe. Toen ze aankwam stapte ze zo snel als ze kon uit haar auto en liep
naar Michaels voordeur.
Ze belde aan en toen Michael opendeed zag Karen dat hij er nog knapper uitzag dan vanmiddag. Zijn haren waren nat en hij had
blijkbaar net gedoucht. Hij droeg een andere spijkerbroek dan vanmiddag en verder een T-shirt en een overhemd dat hij over
zijn broek droeg met de knopen open. Heel nonchalant, en daar viel ze altijd wel op.
Ze liep naar binnen en ze vielen elkaar in de armen, brandend van verlangen. Opnieuw hielden ze meteen elkaars handen vast en
ze kusten elkaar hevig. Karen wilde maar één ding: neuken!
Hij pakte haar hand en leidde haar zijn slaapkamer in Daar zag ze haar onderbroekje met een klodder sperma erin op zijn bed
liggen en het jaarboek. Ze bloosde opnieuw toen ze zich realiseerde dat hij zich daar had zitten aftrekken terwijl hij aan
haar dacht.
"We gaan vanavond uit," zei Michael, die duidelijk geen tegenspraak duldde. "Maar eerst ga ik je slipje uittrekken."
Brutaal deed hij haar plooirokje omhoog en trok haar slipje naar omlaag. Karen voelde zich behoorlijk vernederd. Opnieuw
pakte hij haar lipje en stopte het in de zak van zijn jack.
"Zo, we gaan lekker naar de film," zei Michael.
"Je maakt zeker een grapje. Je weet toch dat ik geen broekje aanheb!"
"Ja, nou en, vind ik juist lekker?"
"Hè? Wil je dat ik met je meega terwijl ik naakt ben onder mijn rokje?"
"Ja, natuurlijk," zei Michael.
Ze liepen het huis uit, waarbij Karen er zeer goed op lette dat haar rokje niet opwaaide. Ze stapte in de auto, waarbij ze
opnieuw ten koste van alles probeerde te voorkomen dat voorbijgangers interessante inkijkjes kregen. Bij de bioscoop
aangekomen kochten ze kaartjes, twee bekers popcorn en twee bekers Cola Light en liepen ze de zaal binnen waar de reclames al
bezig waren. Ze gingen op de achterste rij zitten. Het was niet druk. Meer dan vijftig mensen zullen er, verspreid over de
hele zaal, niet hebben gezeten, terwijl er een paar honderd menen in konden.
Karen was nog even een plasje gaan doen, en terwijl ze dat deed haalde Michael een bij veel mannen geliefde truc uit. Hij
maakte met zijn sleutels een gat onder in zijn popcorndoos en deed zijn rits open. Vervolgens sta hij zijn nog vrij slappe
piemel er doorheen, die echter al vrij snel begon op te zwellen. Verlangend keek hij uit naar Karen, die snel zou terugkeren.
Gegeneerd keerde Karen terug naar haar plaats en vroeg Michael "Dit is een hele stomme vraag hoor, maar heb je misschien een
papieren zakdoekje voor me."
"Ja hoor," zei Michael, die een pakje papieren zakdoekjes uit zijn jaszak pakte en aan haar gaf, "maar waarom is dat een rare
vraag?"
"Nou," zei ze, blozend en aarzelend, "omdat het wc-papier op was en ik me niet heb kunnen drogen na het plassen. Bedankt, ben
zo terug hoor."
"Oh, doe maar hier hoor, geen probleem."
"Ja, nou, dan voel ik me wel behoorlijk opgelaten."
"De film begint dus ik zou het maar hier doen."
"Maar wat moet jij dan wel niet van me denken?"
"Gewoon wat ik altijd al denk. Dat je een sprookjesprinses bent."
"Lief van je. Je hebt wel gelijk; de film begint al. Weet je zeker dat je er geen bezwaar tegen hebt?"
"Helemaal niet, "
Vol schroom en schaamte pakt Karen een zakdoekje uit het pakje en brengt het onder haar rokje. Met haar linkerhand houdt ze
haar rokje een beetje omhoog en met haar rechterhand wrijft ze vier keer heen en weer over haar kutje, terwijl ze heel licht
zucht.
"Drink nog maar wat, want ik wil dat je zo hier gaat plassen," zegt Michael.
"Wat?!?" reageert ze onthutst.
"Je hebt me wel gehoord. Hier, ik heb twee bekers met elk een liter Cola Light, dus dat moet lukken."
Karen begint te drinken en Michael moedigt haar aan. Steeds vraagt hij haar of ze alweer moet plassen. Een kwartier en twee
liter cola later moet ze hoognodig.
"Mag ik alsjeblieft even naar de wc," vraagt ze.
"Geen sprake van," zegt Michael beslist en hij geeft haar haar popcornbeker aan.
Gegeneerd brengt Karen de beker naar haar poesje. Gelukkig staat het geluid in de bioscoop vrij hard. Wel zitten er mensen
voor haar, een ouder echtpaar, maar ze hoopt dat ze haar niet zullen horen. Karen wrijft tweemaal over haar blote poesje en
begint rustig te plassen. Michel vraagt haar te stoppen tijdens het plassen en biedt haar wat popcorn aan uit zijn eigen
beker, die nog steeds met zijn stijve lul erdoorheen op zijn schoot staat. Haar kutje staat op springen want ze moet
hoognodig.
Ook bij het popcorn eten moedigt Michael haar aan, tot ze geschokt Michaels stijve lid voelt. Hij lacht naar haar en zegt
haar verder te plassen. Dankbaar kijkt Karen hem aan en gaat verder met pissen. Doordat de beer nog vol zit met popcorn
begint de zeker vol te raken en gaat het over de rand. Ze probeert zo goed en zo kwaad als het kan te zorgen dat het plas in
elk geval op de zitting terechtkomt en daar intrekt.
Michael begint zich af te trekken bij dit erotische schouwspel. Karen biedt aan hem daarbij te helpen maar hij duwt haar hand
weg. Dan komt hij klaar en spuit hij tegen de rugleuning van de stoel voor hem en tegen de blouse van de vrouw die voor hem
zit.
"Bedankt," zegt hij afstandelijk.
Michael en Karen kijken de rest van de film uit en wandelen over straat. Bij een steegje aangekomen duwt Michael Karen tegen
een muur. Ze vermoedt dat hij haar wil naaien maar niets blijkt minder waar. Hij tilt haar rokje op en laat het haar
vasthouden. Hij legt een hand op haar heup en trekt zich furieus af, terwijl zijn ogen op haar blote billen gefixeerd zijn.
Opnieuw komt hij klaar, ditmaal op haar blote achterste en op dijen.
"Wil je niet meer met me vrijen?" vraagt ze bang.
"Ach, ik heb je nu gehad. Het was heel fijn hoor, maar ik vind aftrekken ook heerlijk."
"Maar...maar...," huilt Karen bijna, "je zei dat je van me hield."
"Ja, sorry, maar dat zeg ik altijd als ik aan het neuken ben. Het is een soort gewoonte."
"Mijn God. Begrijp je dan niet dat ik mijn huwelijk op het spel heb gezet voor een toekomst met jou!"
"Eh, nee, eigenlijk niet."
Verdrietig en verward loopt Karen naar huis toe. Ze is blij te zien dat Steven thuis is. Maar erg blij hoeft ze daar niet mee
te zijn. Steven heeft namelijk naar Krista gebeld omdat hij Karen wilde spreken en zo vernomen dat ze daar niet is
aangekomen.
"Daar ben ik weer," zei Karen enthousiast.
"Hoe was het bij Krista?" vroeg Steven. "Oh, prima hoor, maar het ging wel weer dus ben ik niet blijven slapen."
Plotseling knielt Steven voor haar neer en tilt Karens rokje brutaal omhoog. Hij ziet haar kale sneetje en het sperma dat nog
langs haar dijen loopt.
"Vieze hoer" zeg hij, met ingehouden woede. Hij pakt zijn jas en loopt weg.
Einde