E.Motion | donderdag 29 april 2004 @ 12:14 |
Ik ben tussen 2 jaar geleden en nu echt enorm veel veranderd. Ik heb bij sommige dingen zelfs het gevoel dat ik 180 graden gedraaid ben. Vroeger was ik echt een k*t jong. Ik was altijd lastig en irritant. Ik had respect voor niemand. Ik schold oma's uit, was respectloos tegenover leraren en om over m'n ouders maar niet te spreken. Niks interesseerde mij en ik blowde veel. Ik had schijt aan iedereen en deed lekker altijd waar ik zelf zin in had. Ik had maar heel weinig vrienden maar dat boeide me ook niks want met de vrienden die ik had kon ik goed opschieten. Ik moet er wel bij zeggen dat hoewel ik bij sommige mensen misschien wel dreigend over kwam, ik eigenlijk bijna nooit mensen lichamelijk pijn heb gedaan. Als ik nu naar mezelf kijk zie ik echt totaal iemand anders. Ik probeer rekening te houden met zoveel mogelijk mensen. Ik heb enorm veel respect gekregen voor de mensen om me heen en vooral voor m'n ouders en ouderen. Ik probeer me aardig en sociaal op te stellen. Ook ben ik een stuk onzekerder geworden, en vind het belangrijker hoe mensen over me denken. Ook ben ik gestopt met blowen en probeer ik mijn leven activer in te delen door bijvoorbeeld musea te bezoeken en me bezig te houden met hobbies. Wel merk ik dat dit geestelijk veel van me vraagt. Ik merk echt dat mijn hersentjes hard moeten werken om alles netjes op een rijtje te krijgen. Heb jij ook zo'n omwenteling meegemaakt? En waar zou het door komen? Is dit echt doordat ik uit de pubertijd kom of zou het ook kunnen komen doordat ik een flinke rot tijd achter de rug heb in de privé sfeer? Al met al vind ik het zelf een zeer positieve verandering en hoop ik dat ik zo blijf. Wel hoop ik dat ik het geestelijk allemaal wat makkelijker krijg zodat ik m'n leven ook wat meer op de automatische piloot kan beleven inplaats van overal lang en diep over na te denken zonder tot duidelijke conlcusies te komen. | |
gekke_sandra | donderdag 29 april 2004 @ 12:18 |
Goed hoor!!! ![]() Ik ben ook wel beetje veranderd ![]() | |
RM-rf | donderdag 29 april 2004 @ 12:30 |
eigenlijk interesseert het me meer _waarom_ je die verandering gemaakt hebt, wat was de initiator van die verandering? voor mezelf, de enige verandering die ik aan mezelf zie, is dat ik op zakelijk vlak steeds harder lijk te worden, wat mij betreft probeer ik wel een zekere integriteit te behouden, maar in de realiteit blijkt dat vaak 'harde keuzes' nodig zijn. | |
E.Motion | donderdag 29 april 2004 @ 12:35 |
quote:Ik zou het dus echt niet weten. Het is gewoon zo gegaan, ik kan niet echt een duidelijk iets aangeven. Ik weet wel dat als je me 2 jaar geleden zou zeggen dat ik nu zo zou zijn als ik ben, ik je voor gek verklaard zou hebben... | |
geursel | donderdag 29 april 2004 @ 12:37 |
mjah, avnaf m'n 17e. De ommekeer? Heel vreemd misschien, maar lensen + groeien ![]() ![]() | |
CasB | donderdag 29 april 2004 @ 12:44 |
Ik ben heel erg veranderd sinds m'n eerste vriendin...Opeens zag ik de wereld vanuit een ander perspectief...en ik weet nog steeds niet of dat nou een goede verandering was of niet ![]() | |
Johnny_Cool | donderdag 29 april 2004 @ 12:49 |
Dat van die lenzen is bij mij ook zo gegaan.. heel vreemd eigenlijk. Eerst was ik extreem verlegen en stil en onzeker, daarna ben ik van stukje voor stukje steeds opener geworden en heb ik een stuk meer praatjes / lef gekregen. Zo'n grote ommekeer als de TS heb ik echter nooit meegemaakt, al vind ik het wel heel erg knap van hem ![]() | |
E.Motion | donderdag 29 april 2004 @ 12:57 |
Ook bijna alle mensen die ik al een tijd niet gezien heb zeggen als ik met ze aan het kletsen ben binnen een half uur: "wat ben jij veranderd zeg"! | |
SirWacko | donderdag 29 april 2004 @ 13:59 |
Sinds ik samenwoon met me vriendin en er DNA-samensmelting van mij en me vriendin rondloopt ben ik volwassener geworden.. vroeger kwam ik dagen achtereen gewoon niet thuis me ouders helemaal trippen, kom ik doodleuk thuis voor half uur en was weer pleite... nu weet me vriendin altijd waar ik ben... | |
Kabuki_jo | donderdag 29 april 2004 @ 14:32 |
Sinds ik twee jaar geleden de diagnose MS heb gekregen ben ik ook flink veranderd. Geniet nu veel meer van de kleine dingen in het leven. Vogeltjes die fluiten in het ochtendgloren van de nieuwe lente enzo. Ook kijk ik heel anders tegen het leven aan: niet meer op lange termijn plannen maar nu meer leven en doen. Wat je vandaag gedaan hebt kan niemand je meer afnemen. | |
AvaloneLabel | donderdag 29 april 2004 @ 14:40 |
Het klopt inderdaad met die lenzen. Heb ik ook gehad. Zonder lenzen was ik een stuk onzekerder dan met lenzen. Op 1 of andere manier voel ik me dan meer 'mezelf'. | |
voh | donderdag 29 april 2004 @ 14:55 |
Meerdere punten.. Toen ik op 16-jarige leeftijd lenzen kreeg en mijn haar langer liet groeien kwam dat mijn zelfvertrouwen te goede en voelde ik me een stuk meer op mijn gemak. Dat gevoel houdt nog steeds stand, 6 jaar later. En afgelopen zomervakantie. Het was net 3 maanden uit met mijn ex, en ik was daardoor een beetje overstuur/in de war. Toen kwam een vriend naar me toe dat de gozer waarmee hij op vakantie zou gaan niet kon, en of ik en een vriend van me mee wilden. Dat heb ik dus gedaan. Een week in Frankrijk, zonder verplichtingen of verantwoordelijkheden tegenover niemand behalve mij en mijn maten. Ik heb me helemaal doodgeflirt daar, en met genoeg succes om me goed over te voelen.. Die vakantie, heh, dat heeft me echt een betere kijk gegeven op mezelf en hoe ik in de wereld sta.. Ben een stuk minder onzeker, en daardoor dus ook wat makkelijker in de omgang geworden. Ahhhh... Frankrijk... ![]() | |
This_World_Is_Lost | donderdag 29 april 2004 @ 17:07 |
Vroeger was ik actief, nu ben ik een enorm luie bierzuipende lamzak geworden ![]() ![]() | |
E.Motion | donderdag 29 april 2004 @ 17:52 |
quote:soms gaan studeren? ![]() | |
_Draven_ | donderdag 29 april 2004 @ 18:19 |
Vroeger werdt ik veel gepest en was heel verlegen, durfde niks. Nu ben ik zelfverzekerd en ook mijn uiterlijk is totaal veranderd. Mensen herkennen me niet meer, als ik op straat iemand tegenkom en hoi zeg staan ze verbaast te kijken van: Ken ik jou ![]() | |
Alicey | donderdag 29 april 2004 @ 18:29 |
iedereen verandert voortdurend... op een aantal (doorgaans vrij narrow-minded) mensjes na ![]() | |
White_Wolf | donderdag 29 april 2004 @ 18:57 |
Ik ben ook verandert. Ben niet zo naief meer door altijd maar van het goede in de mens uit te gaan. ![]() | |
DaCybrSrfr | donderdag 29 april 2004 @ 18:59 |
Ik verander constant. Was vroeger heel verlegen. Later juist heel erg aanwezig altijd. En nu ben ik beetje gematigd maar wel graag in de spotlights. | |
chocolatemoeze | donderdag 29 april 2004 @ 19:03 |
quote:Je zult dan ook altijd een bepaald type blijven, met af en toe een uitstapje naar de andere kant. | |
erikkll | donderdag 29 april 2004 @ 19:04 |
quote:ik ga nog steeds uit van het goede in de mens. Ik heb denk ik een hoop mazzel doordat er dan ook zo veel goede mensen om mij heen zijn ![]() maar mensen (veel) geld uitlenen doe ik niet meer na de laatste keer veel gezeik. ze zien maar dat ze 't krijgen. tenzij ik ze echt heel goed ken en weet wat ze ermee van plan zijn. | |
erikkll | donderdag 29 april 2004 @ 19:05 |
en ik ben wel een beetje veranderd. ik denk nu veel beter na voordat ik iets doe. heb bijvoorbeeld vanmiddag in 1x een computertafeltje gemaakt, wat me vorig jaar niet gelukt zou zijn zonder eerst 5x naar de bouwmarkt te moeten gaan om nieuw hout te halen vanwege verkeerd boren e.d. | |
This_World_Is_Lost | donderdag 29 april 2004 @ 19:07 |
quote:Zou het daar aan liggen? ![]() | |
EgoTrippin | donderdag 29 april 2004 @ 19:09 |
Jep, heb ik meegemaakt. En ik verander nog steeds, voortdurend. Ik kan niet met zekerheid zeggen hoe snel dit gaat, maar ik zie het als een mogelijkheid dat ik straks terugkijk en denk: "goh, wat was ik toen ...." | |
DaCybrSrfr | donderdag 29 april 2004 @ 19:09 |
quote:Maar ik m'n denken en geloof ben ik wel erg veranderd. Ik ben altijd min of meer atheist geweest en door een serie voorvallen en ervaringen geloof ik nu wel ergens in. Niet zo zeer in een god o.i.d. maar dat is waarschijnlijk wel mijn grootste verandering geweest tot nu toe. | |
Bart_Simpson | donderdag 29 april 2004 @ 22:50 |
Ik was slim.......tot ik meer ging leren, toen kwam ik erachter dat ik helemaal neit zo slim was. Toen ging ik me verdiepen in mensen en hun geest......en daaruit kwam dat ik mensen beter begreep maar gelijk werd geconfronteerd met het feit dat 'normale' mensen ver te zoeken waren..... AHH! Soms zou ik dom willen zijn......en naïf. Tja, en als ik echt slim probeer te zijn, gaat het ook niet goed. Dus ...wat zit ik te lullen?? ![]() lamaar. | |
Alicey | donderdag 29 april 2004 @ 23:02 |
quote:wees gewoon jezelf, en wanneer je je spiegelt aan de mensen waarvan een normale ver te zoeken is, leer je pas hoe gestoord je zelf bent ![]() | |
mymoodfentje | vrijdag 30 april 2004 @ 00:03 |
nee ik ben altijd mezelf geweest, zal ik blijven ook. | |
PsychoDude_666 | vrijdag 30 april 2004 @ 00:37 |
Best wel, zo rond me 16/17de,..tot aan nu. Ineens stuk zelfverzekerder, meer leuke dingen doen, ook vriendinnetjes enzo... T Leven wordt steeds leuker... | |
Panzer | vrijdag 30 april 2004 @ 02:22 |
quote:Abstract antwoord. ![]() Och, wat is veranderen? Ik ben aan de hand van ervaringen in mijn leven rijker geworden, zoals ik deze zelf heb ervaren en daarmee ben omgegaan. Het komt hetzelfde neer als mijn gequote post. ![]() [ Bericht 0% gewijzigd door Panzer op 30-04-2004 02:36:26 ] | |
ThunderChild | vrijdag 30 april 2004 @ 02:30 |
quote:Dat dacht ik ook, tot acht jaar geleden. Toen veranderde ik zodanig dat mensen mij niet eens meer kende. | |
Ba5 | vrijdag 30 april 2004 @ 02:36 |
hulde! | |
Panzer | vrijdag 30 april 2004 @ 02:37 |
quote:Andere vraag: Jijzelf inclusief? | |
ThunderChild | vrijdag 30 april 2004 @ 02:41 |
quote:Ja. | |
Viking84 | vrijdag 30 april 2004 @ 02:49 |
Oh ja, ik ook. Toen ik 12 jaar was ben ik echt enorm veranderd (en dan dus niet alleen uiterlijk). Toen ik met de liefde te maken kreeg, ben ik veel meer bij het leven stil blijven staan, veel filosofischer geworden. Daarmee ben ik echt volwassen geworden. | |
Panzer | vrijdag 30 april 2004 @ 02:50 |
quote:Dan doe je iets niet goed. Maargoed, dat is mijn inzicht. Als jij jezelf zo gaat veranderen dat jij jezelf niet meer herkent, dan is de overstap in een keer te groot. Of je moet het voor jezelf zo kunnen beredeneren tijdens jouw zelfverkenning dat je het er zelf ook echt mee eens bent. Waar ik mee bedoel dat dit zonder nadelige gevolgen is voor jouzelf en jouw leven niet laat leven andesr dan jezelf. Wat ik er mee zeggen wil is dat de verandering uiteindelijk voor jou als individu volstrekt verantwoord moet zijn, weer voor jezelf. ![]() | |
mymoodfentje | vrijdag 30 april 2004 @ 09:59 |
quote:wat ik bedoel is, ookal verander ik voor anderen mensen, ik zal altijd mezelf blijven. | |
ikookhier | vrijdag 30 april 2004 @ 10:02 |
Iedereen veranderd wel in de loop van de tijd,Ik ben ook veel veranderd (niet alijd tengoede) maar zo gaat het in het leven ![]() | |
SEX | vrijdag 30 april 2004 @ 10:04 |
Ik ben altijd al een klootzak geweest. | |
Neuralnet | vrijdag 30 april 2004 @ 22:09 |
Bij sommige mensen gaat een dergelijke verandering geleidelijker dan bij de ander. Ik denk dat het een kwestie is van levenservaring. Je komt ellende tegen, het leven roept meer vragen op, je komt erachter dat elk verhaal meerdere kanten heeft, je merkt op dat de wereld toch anders is dan je al die jaren hebt gedacht en je komt erachter dat mensen anders werken. Het heeft ook te maken met de omgeving en mogelijkheden die je hebt. Als je minderjarig bent kan je jezelf wat meer veroorloven qua raar gedrag dan wanneer je pas afgestudeerd bent en status moet opbouwen. Ook heb je de periode tussen voortgezetonderwijs en een hogere opleiding. Je gaat je als adolecent ontwikkelen als iemand die abstract kan denken en situaties in de wereld kan voorstellen door abstracte modellen in het hoofd. Je leert meer over de wereld en je leert dingen waarderen. Zelf merk ik twee soorten mensen op. Het ene soort blijft heel oppervlakkig denken en kletst met name over zijn prestaties, zijn goede ontwikkeling en allerlei zaken waarmee hij tracht te bewijzen iets bereikt te hebben in het leven. De andere soort heeft de duistere kant van het leven gezien en denkt diepgaander na over het leven. Ik denk dat met name de tweede groep de grootste en extreemste veranderingen meemaakt in zijn leven. | |
SEX | vrijdag 30 april 2004 @ 22:10 |
mooie woorden Neuralnet, ben het volkomen met je inzicht eens. | |
Alicey | vrijdag 30 april 2004 @ 22:12 |
er zijn veel mer groepen hoor, neuralnet... als je al kunt spreken over groepen ![]() ik vraag me hier zelfs af of ze elkaar wel tegenstaan..... | |
Neuralnet | vrijdag 30 april 2004 @ 22:19 |
quote:Ik maakte hier alleen een globaal onderscheid tussen twee groepen die ik zelf veelvuldig tegenkom. Een onderscheid in oppervlakkig en niet oppervlakkig. Natuurlijk kan je de mensen indelen in andere groepen zodat je er meer hebt. Je kan ook denken in combinaties. Maak het zo ingewikkeld als je wilt, maar voor het punt wat ik stelde was een globale indeling voldoende. | |
P-Style | vrijdag 30 april 2004 @ 22:20 |
Ik ben het laatste aantal jaren tè weinig veranderd... ![]() | |
P-Style | vrijdag 30 april 2004 @ 22:24 |
quote:Hé ja inderdaad! Ik behoor tot de laatste en helaas leven we in een samenleving waarin het makkerlijker is wanneer je tot de eerste groep behoort. | |
Alicey | vrijdag 30 april 2004 @ 22:29 |
dat is schijn, p-style. wanneer je tot die laatste groep behoort zou je het nodige geleerd moeten hebben dat niet opweegt tegen de ogenschijnlijke gemakken van die eerste groep | |
Neuralnet | vrijdag 30 april 2004 @ 22:40 |
quote:Waarom zou dat niet opwegen tegen de gemakken? De eerste groep leeft vrijblijvender en makkelijker omdat ze niet steeds en continu diepgaand zitten te denken. Ze leven gewoon en het leven komt op ze af. Of te wel: vaker leven zonder zorgen. Ze kunnen totaal niks bereikt hebben, maar glashard in je gezicht vermelden dat ze het helemaal gemaakt hebben. Ze denken nergens echt diep over na en als er wat ergs gebeurd kunnen zij makkelijker zeggen: shit happens. Terwijl mensen in de tweede groep weliswaar meer geleerd hebben van het leven, maar daardoor continu bezig zijn met nadenken, nadenken en nog eens nadenken. En als je veel nadenkt dan kom je tot conclusies die je het liefst niet zou weten. | |
P-Style | vrijdag 30 april 2004 @ 22:45 |
quote:Misschien heb ik het verkeerd geformuleerd. Ik bedoel dat we in een samenleving leven waarin het voor jezelf beter is wanneer je tot de eerste groep behoort dan tot de tweede. quote:Juist! ![]() | |
Alicey | vrijdag 30 april 2004 @ 22:47 |
quote:dat laatste valt vaak betrekkelijk tegen wanneer het henzelf betreft. verder kun je jezelf de vraag stellen of je zo zou willen leven. en ook als je wel een flinke geschiedenis hebt, kun je zorgelozer leven. als je alles al hebt meegemaakt, wat kan er dan nog misgaan? quote:op al het nadenken vindt de tijd uiteindelijk een antwoord. iedereen heeft trouwens zorgen, problemen, diepe gedachten, etc. het is iets wat je van buiten vrijwel nooit ziet | |
Alicey | vrijdag 30 april 2004 @ 22:49 |
quote:deze vind ik een uitdaging om over na te denken... voorlopig antwoord : wat is het nut van makkelijker voor jezelf? wie ben je zelf dan nog? alles wat je meemaakt vormt je, en maakt je tot jezelf. zou jij werkelijk minder ontwikkeld willen zijn dan je nu bent, ookal levert dat ogenschijnlijke voordelen op? | |
Neuralnet | vrijdag 30 april 2004 @ 23:00 |
quote:Ik praat hier over een algemene groep, niet over individuele verschillen. Ik stelde dat mensen in de eerste groep vaker zorgelozer kunnen leven dan mensen in de tweede groep. Waarom? Omdat mensen in de tweede groep vaker een negatieve geschiedenis hebben dan mensen uit de eerste groep. Dit vormt de kern van wat ik vertelde. Wat kan er nog misgaan als je alles hebt gehad? Dat was mis is gegaan blijft doorwerken in je verdere leven. DAT is wat misgaat. quote:Dit is vaag. Het lijkt sterk op een religieuze drogreden welke niet thuishoort in een discussie. quote:In 1 woord: geluk. Mensen die minder diepgaand nadenken zijn vaker gelukkig omdat ze zich beter kunnen afsluiten voor negativiteit dan mensen die over de negatieve dingen te lang nadenken. | |
Alicey | vrijdag 30 april 2004 @ 23:05 |
quote:natuurlijk blijft dat doorwerken, maar vergeet niet dat het terugspringen ook kan blijven doorwerken. bovendien heb je de negatieve kant gezien, en hoef je in ieder geval niet bang te zijn voor iets onbekends quote:voor mij is het zeer concreet. er is niets wat je levenslang op een zelfde manier meesleept quote:dit betwijfel ik. het is misschien een dooddoener, maar geluk is niet te meten. met geluk lijkt het altijd of het gras bij de buren groener is, maar wie weet wat "die anderen" denken...... | |
P-Style | vrijdag 30 april 2004 @ 23:07 |
quote:Goed punt. quote:Goed antwoord op dat punt ![]() Toch zou ik niet "minder ontwikkeld" willen zijn. (Ik zou het trouwens niet omschrijven als "minder ontwikkeld") Ik merk natuurlijk dat het vele nadenken over alles (wat ik altijd doe) ook zeker wel voordelen heeft, maar het belemmert nou eenmaal enorm veel zaken. Zo ben ik behoorlijk perfectionistisch. Ik vind het enorm moeilijk om keuzes te maken en hou ik niet van risico's nemen... 2 zaken waar het leven toch wel om draait dacht ik zo. | |
Whistler112 | vrijdag 30 april 2004 @ 23:10 |
Aan het begin van mn middelbare school, aan het einde van de 1e / begin 2e jaar ergens werd ik ineens een stuk minder aggresief en veel rustiger enzo. Minder zon klotekind wat overal tegenaan wil trappen. Najah wel veel stiller en onzekerder geworden enzo en rond havo 5 is dat samen met andere dingen gewoon uitgelopen op dat ik als depressief bestempeld werd... einde van de 1e keer havo 5 ben ik ook weer erg veranderd, kreeg antidepressiva, kreeg ineens meer vrienden en een vriendin. werd weer zo actief als ik vroeger was zeg maar, alleen dan wel als lief jochie ![]() ![]() Hoe dat in de 1e/2e kwam weet ik niet, dat in havo 5 .. mjah denk door de antidepressiva en dat ik ineens met mensen in contact kwam die ik erg mocht (ga ik nu nog mee om, 2 jaar later) | |
Alicey | vrijdag 30 april 2004 @ 23:12 |
quote:is dat perfectionisme er dan pas later ingeslopen? quote:op welk vlak heb je moeite met risico's nemen? is het de ervaring dat het vaak verkeerd uitpakt? | |
Neuralnet | vrijdag 30 april 2004 @ 23:13 |
quote:Mijn punt: het blijft doorwerken. De rest is niet genoemd. quote:Dat lijkt me sterk. Je kan nooit alles gezien hebben, dus onbekende dingen zal je hoe dan ook blijven tegenkomen. Je bent, als je diepnadenkt, eerder angstiger omdat je op een gegeven moment kan voorspellen wanneer er iets gaat gebeuren. quote:Je sleept het mee. De minimale verschillen en varianten daarop zijn niet van toepassing. quote:Ja, het is een dooddoener. En nee, geluk is niet te meten maar daar ging het ook niet om. Daarbij mag je er redelijkerwijs vanuit gaan dat mensen weten of ze gelukkig zijn of niet. Subjectieve rapportage door mensen te vragen in welke mate ze gelukkig zijn werkt daarom prima als meetinstrument. Ik vind dat je met veel zaken offtopic gaat. Inplaats van inhoudelijk in te gaan op wat er geschreven wordt haal je er totaal andere dingen bij. Beperk je tot het onderwerp. | |
P-Style | vrijdag 30 april 2004 @ 23:17 |
quote:Nee, dat is er altijd al geweest, het lijkt me eerder de oorzaak van mijn moeite om keuzes te maken. quote:Soms wel, soms niet. | |
DuchessX | vrijdag 30 april 2004 @ 23:51 |
Ik verander en evolueer heel mijn leven al en weet je wat? Dit zal ook zo blijven tot ik in de kist lig ![]() | |
P-Style | vrijdag 30 april 2004 @ 23:57 |
quote:Uh.. over het algemeen vind er geen evolutie plaatst gedurende het leven van een individu. | |
DuchessX | zaterdag 1 mei 2004 @ 00:07 |
quote:Ow nee? ![]() ![]() Ik ben van embryo uitgegroeid tot een volwassen mens met alles erop en eraan ![]() | |
P-Style | zaterdag 1 mei 2004 @ 00:09 |
quote: ![]() | |
DuchessX | zaterdag 1 mei 2004 @ 00:12 |
quote:Evolutie = groei/ontwikkeling/verandering ![]() Maar...do you get my point? Een mens verandert toch zijn hele leven lang...? ![]() | |
Caelo | zaterdag 1 mei 2004 @ 12:07 |
ik was vroeger heel erg depressief. had weinig vrienden en niks intreseerde me meer. ik was van plan om zelfmoord te plegen, maar toen ontmoette ik iemand en dacht dat het leven eigenlijk wel iets van waarde heeft. ik dacht bijmezelf ik moet es gaan veranderen en dat heb ik ook gedaan. nu ben ik veel actiever heb meer vrienden kom vaker buiten. alles gaat beter. ik krijg nu zelfs opmerkingen van mensen dat ik er mooi en lief uitzie. iets wat ik vroeger nooit zou hebben gehoord. het heeft wel wat tijd nodig gehad. ik heb echt maandenlang gekeken naar mezelf en geprobeerd alle slechte eigenschappen die ik kon vinden te veranderen. nu ben ik erg blij zoals ik al zei alles gaat beter owjah ik ben nu 16 jaar. ik wou zelfmoord plegen toen ik 9 tot 15 jaar was | |
Meiz | zaterdag 1 mei 2004 @ 16:20 |
ik begin nu eigenlijk heel erg te veranderen, ik ben altijd heel erg gesloten geweest..wist niet goed hoe ik over mn gevoelens moest praten etc, wat ik nu steeds meer begin te doen, waardoor ik me niet meer zo gefrustreerd voel omdat ik eerst altijd alles opkropte en ja ik zit nu gewoon veel beter in mn vel ![]() [ Bericht 0% gewijzigd door Meiz op 01-05-2004 16:53:28 ] | |
dunc | zaterdag 1 mei 2004 @ 18:22 |
Ik ging naar lowlands.. tis nooit meer goedgekomen. | |
Alicey | zaterdag 1 mei 2004 @ 18:26 |
quote:is dat vanzelf gegaan, of ligt er een gebeurtenis aan ten grondslag? | |
Meiz | zaterdag 1 mei 2004 @ 18:57 |
quote:meer iemand die me heeft geleerd/geholpen wat opener te zijn, maar niet echt door een gebeurtenis ofzo nee | |
Neuralnet | zaterdag 1 mei 2004 @ 19:13 |
Gevoel gewoon als waarschuwingssysteem van het lichaam zien en de verdere interpretaties achterwege laten helpt ook. ![]() | |
st-emmeken | zaterdag 1 mei 2004 @ 19:25 |
wanneer ik het meest ben veranderd? toen ik ver weg van mn ouders en vrienden op kamers ging en daarmee totaal ander leven inging.. dat was op mn 18e, kben nu 20 en volgens mij toen begonnen volwassen te worden ![]() | |
yF | zaterdag 1 mei 2004 @ 19:33 |
Ik ben ook bestwel verandert, doordat ik verliefd ben geworden op een nogal verkeerde jongen. Hij heeft me heeel veel vedriet gedaan en toch bleef ik in hem geloven. Nu kijk ik heel anders tegen mensen en vooral tegen mezelf aan. Meeste veranderingen zijn positief, maar hij heeft ook wel negatieve veranderingen in mij veroorzaakt ![]() | |
Alicey | zaterdag 1 mei 2004 @ 19:43 |
quote:hoe ging die hulp dan? ![]() | |
CowMike | zaterdag 1 mei 2004 @ 23:13 |
Ja, voordat ik vorig jaar mn (nu helaas ex-)vriendin leerde kennen, was het "echte" leven niet echt aan mij besteed... Nachtenlang achter de PC was t enige wat telde, en dat heeft nu uiteindelijk wel tot veel kennis geleid op pc-gebied, maar ja.. als je dan die verhalen op school hoorde van die feestjes enzoo.. ![]() En toen.. ja, die meid he? ![]() ![]() ![]() ![]() Maar nu het uit is, merk ik toch weer dat ik meer en meer achter de PC kruip en ook weer dagen achter dat ding zit, maar ik weet niet echt een ander iets om de dag (vooral nu) door te komen ![]() ![]() ![]() ![]() Ach ja, vanavond maar weer de kroeg in, morgen lekker lang slapen, filmpje opzetten, lekker koken met een glas martini, nog even ijs halen bij de ijstent in de stad, en dan de volgende dag lekker weer naar Rotterdam, en dan 5 mei naar Wageningen.. Gezelligheid voor alles ![]() [ Bericht 7% gewijzigd door CowMike op 01-05-2004 23:35:25 ] | |
Sport_Life | zaterdag 1 mei 2004 @ 23:19 |
Ja. | |
DarkElf | zondag 2 mei 2004 @ 01:54 |
jazeker, meerdere malen zelfs al.... en het proces loopt nog steeds door ![]() | |
Elle1985 | zondag 2 mei 2004 @ 20:37 |
ja, verliefd worden op een verkeerde jongen, verliezen van vrienden en van school afgaan. Soms nogal vervelende prive-sfeer. Maar moet zeggen dat ik de laatste 2 jaar in positieve zin ben veranderd. Veel vrolijker, positiever, doe veel voor anderen maar weet nu mn grenzen, zoek niet zo snel meer ruzie ;-) | |
afraidtech | zondag 2 mei 2004 @ 21:28 |
sinds vorig jaar, al wel redelijk verandert positiev en negatief denk ik, heb veel vrienden laten vallen wat soms nog wel moeiljk is maar ja ieder gaat zijn eigen weg he ![]() | |
blackEyEz321 | zondag 2 mei 2004 @ 23:23 |
Je kunt beter zeggen wanneer ben ik het zelfde gebleven.. Ben nu 31 en ... Begon heel erg wiskundig, natuurkundig, rond mijn 18de kreeg ik een boek over hoe wij naar het heelal keken en keerde op mezelf. Ik zat toen op een laboratorium school en ik denk in een maand zag ik niks meer in de studie en was meer met kunst bezig. Studie voledig mislukt en de informatica in. Stropdassen wereld en ik was zeer expressief dus faalde dat ook. Door dit bij het RIAGG en aan de medicijnen die perfect werken geen paniekaanvallen meer maar ook ging het kunstzinnige de riool in. Gelukkig kon ik werken als webdesigner als een soort tussenweg tussen informatica en design. Maar het beroepsleven gaat om keuzen niet om samenvoegsels. Dus nu heb ik me tussenslag tussen design en techniek bewezen in mijn werk en gaat wel aardig. Maar als ik samenvat ofdat ik erg goed in mijn vel zit, nee!. Er bestond naar mijn idee een blackeyez dat was bij kunst en expressie. En dat ben ik kwijt. Ik loop een beetje mee gedeeltelijk door mij veroorzaakt door mijn grote drang naar individualisme en een chemische kunst castratie en hopend op een sprankje inbeeldingsvermogen. Kijk het meest belangrijk op deze planeet is er vroeg bij zijn wat je wilt worden. Klaarstomen voor een baan en dan geld verdienen en rond je 65'ste pensioenen. Er zijn zeker tussenwegen maar deze zijn allemaal extern(gemeenschap). Niet intern (persoonlijkheid). Als jezelf niet weet wat je wil dan zorgt de buitenwereld wel wat je wilt. Soms kan dat goed gaan en soms niet. Om het niet al te deprimerend te maken, een mens past aan. En ik zal vandaag of morgen wel weer overleven en pieken en dalen zullen komen. Ik ben niet sucidaal en des te meer het licht uitgaat des te meer kaarsen feller zullen branden dus focussen zal ik altijd weer. Maar het had... Greetz, | |
hellmondunited | maandag 3 mei 2004 @ 00:13 |
Iedereen verandert.. men leert veel in het leven waardoor men anders gaat handelen dusja ook ik ben verandert ![]() | |
BB-King | maandag 3 mei 2004 @ 00:15 |
Ja, ik ben ook best wel veranderd in al die jaren. Kreeg op een gegeven moment haar op me ballen en baard in de keel. | |
Sport_Life | maandag 3 mei 2004 @ 00:19 |
quote:Volgens mij word dat niet echt bedoeld hier ![]() | |
Frenkie | maandag 3 mei 2004 @ 09:54 |
wat overduidelijke off topic reacties verwijdert | |
Tranceptor | maandag 3 mei 2004 @ 10:05 |
Nee ik heb me steeds beter leren aanpassen aan allerlei nieuwe randvoorwaarden... Tranceptor gelooft niet in 'veranderde' mensen [ Bericht 16% gewijzigd door Tranceptor op 03-05-2004 10:21:11 ] | |
freud | maandag 3 mei 2004 @ 10:25 |
TS, je verbaast je over het feit dat je in de puberteit zat? Euh, join the club zeg maar ![]() | |
Blinky | maandag 3 mei 2004 @ 10:38 |
Ik ben erg veranderd toen het uitging met mijn ex. Ik kon er niet veel aan doen en heb eigenlijk niet veel zin om alles hier uit de doeken te doen, maar ik ben negatief veranderd. Ik heb het gevoel dat ik heel anders tegen de wereld aankijk. Vroeger kon ik echt genieten als de zon alleen al scheen, nu zit ik het liefst binnen achter de computer of slaap ik het liefst. Ik heb veel minder geduld met mensen en kan me soms vreselijk aan ze ergeren, waar ik uiteindelijk alleen mezelf maar mee heb. Ik ben negatiever geworden, denk vaker van mensen dat ze niet oprecht zijn en in plaats van dat ik, zoals 'vroeger' van het goede uitga, ga ik nu uit van de negatieve dingen. Iedereen is egoistisch en het kan me niets meer schelen. Sommige mensen zeggen dat ik zou moeten zijn wie ik wil zijn, zonder aanpassingen naar anderen toe. Ik vind dat zo'n onzin. Degene die ik wilde zijn bestaat niet meer en zal ook nooit meer terugkomen. Dus het heeft geen enkele zin. |