OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
In principe is er nog niets aan de hand hoor, maar ik wil er graag meer over horen van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt.
Ik ben nu 31 weken zwanger en alles gaat voorspoedig. Afgezien van de normale zwangerschapskwaaltjes mag ik niet klagen. In het begin van de zwangerschap was het wel even moeilijk, want het leek er even op dat de kleine niet zou blijven. Gelukkig bleek tijdens de echo dat er niets aan de hand was en vanaf toen ging alles goed.
Nu ben ik gister weer op controle geweest en ben ik toch wat ongerust. Net als bij de vorige controle lag onze kabouter in een stuit. Op zich nog geen ramp, want hij/zij heeft in principe nog tot week 36 de tijd om te draaien. Maar als je dan leest dat nog slechts 10-15% in week 32 in een stuit ligt, begint er toch wat te knagen. De verloskundige zei idd dat er nog alle kans op was dat hij/zij uit zichzelf in een hoofdligging zou gaan liggen. Maar als het nog steeds zo was bij de volgende controle (week 34) dan kreeg ik een echo en zouden ze kijken wat te doen.
Toch ben ik er gewoon niet gerust op. Het kaboutertje ligt nu, zover ik het kan voelen, al zeker 5 weken in een stuit. Waarom zou ie nu nog uit zichzelf omdraaien? Hij heeft immers al een stuk minder bewegingsvrijheid.
Nu heb ik al het een en ander via internet opgezocht. Acupunctuur (had de verloskundige het ook over) zou middels moxeren kunnen helpen het kind te laten draaien. Of de gynacoloog kan via pressie proberen het kind te laten draaien. Het laatste klinkt mij vrij pijnlijk in de oren.
Wat mij liet schrikken is een mogelijke oorzaak, nl. afwijkingen bij het kind. Zeker het gezien het feit dat de zwangerschap in het begin niet zo soepel verliep, spookt dat door mijn hoofd. We hebben destijds wel een nekplooimeting laten doen en daaruit was niet direct af te leiden dat er enige grond voor zorgen was. Maar nu ga je toch twijfelen.
Heeft iemand hier ervaring mee?
Ik ben nu 31 weken zwanger en alles gaat voorspoedig. Afgezien van de normale zwangerschapskwaaltjes mag ik niet klagen. In het begin van de zwangerschap was het wel even moeilijk, want het leek er even op dat de kleine niet zou blijven. Gelukkig bleek tijdens de echo dat er niets aan de hand was en vanaf toen ging alles goed.
Nu ben ik gister weer op controle geweest en ben ik toch wat ongerust. Net als bij de vorige controle lag onze kabouter in een stuit. Op zich nog geen ramp, want hij/zij heeft in principe nog tot week 36 de tijd om te draaien. Maar als je dan leest dat nog slechts 10-15% in week 32 in een stuit ligt, begint er toch wat te knagen. De verloskundige zei idd dat er nog alle kans op was dat hij/zij uit zichzelf in een hoofdligging zou gaan liggen. Maar als het nog steeds zo was bij de volgende controle (week 34) dan kreeg ik een echo en zouden ze kijken wat te doen.
Toch ben ik er gewoon niet gerust op. Het kaboutertje ligt nu, zover ik het kan voelen, al zeker 5 weken in een stuit. Waarom zou ie nu nog uit zichzelf omdraaien? Hij heeft immers al een stuk minder bewegingsvrijheid.
Nu heb ik al het een en ander via internet opgezocht. Acupunctuur (had de verloskundige het ook over) zou middels moxeren kunnen helpen het kind te laten draaien. Of de gynacoloog kan via pressie proberen het kind te laten draaien. Het laatste klinkt mij vrij pijnlijk in de oren.
Wat mij liet schrikken is een mogelijke oorzaak, nl. afwijkingen bij het kind. Zeker het gezien het feit dat de zwangerschap in het begin niet zo soepel verliep, spookt dat door mijn hoofd. We hebben destijds wel een nekplooimeting laten doen en daaruit was niet direct af te leiden dat er enige grond voor zorgen was. Maar nu ga je toch twijfelen.
Heeft iemand hier ervaring mee?
Als je niet lacht, ben je dood.
Katja lag in een stuitligging en Job lag zelfs in een dwarsligging, dus normale liggingen heb ik niet meegemaakt. Ik had eerlijk gezegd nog nooit gehoord dat afwijkingen bij het kind de mogelijke oorzaak kan zijn voor een stuitligging en van alle stuitbabietjes die ik ken, heeft er geen afwijkingen. Wel wat problemen die komen door het in stuit liggen, en dat zijn dan voornamelijk heupproblemen. Daar heeft Katja fysiotherapie voor gehad.
Bij Katja hebben we geprobeerd te draaien (versie). Ik vond die ingreep wel meevallen, maar het is niet gelukt. Bij Job hebben ze niks meer geprobeerd, want de gynaecoloog ging er van uit dat mijn baarmoeder waarschijnlijk niet geschikt was voor hoofdligging.
Hou er rekening mee dat je een grotere kans hebt op een keizersnede, maar zelfs dat hoeft niet.
Bij Katja hebben we geprobeerd te draaien (versie). Ik vond die ingreep wel meevallen, maar het is niet gelukt. Bij Job hebben ze niks meer geprobeerd, want de gynaecoloog ging er van uit dat mijn baarmoeder waarschijnlijk niet geschikt was voor hoofdligging.
Hou er rekening mee dat je een grotere kans hebt op een keizersnede, maar zelfs dat hoeft niet.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Afwijkingen (lees down sydroom) bij een foetus kunnen toch ook door een vruchtwaterpunctie worden onderzocht? Is dat bij jou gebeurd?
Over het algemeen is een stuit ligging bij geboorte geen probleem, waarschijnlijk zul je een keizersnee krijgen als het zover is.
Na de geboorte moet je je kabouter laten checken op heup afwijkingen. Deze komen nml vaker voor bij kinderen die in de stuitligging liggen. Mijn dochter (geen stuitligging) had een heup dysplasie. De kinderarts vond dit erg vreemd daar dit nauwelijks voorkomt bij "normale" bevallingen. Dit is echter goed te verhelpen zonder operatie.
Ik zou me niet al te veel zorgen maken.
Oh ja misschien heb je hier wat aan:
http://www.nvog.nl/files/stuit.pdf
[ Bericht 10% gewijzigd door devlinmr op 21-04-2004 10:49:21 ]
Over het algemeen is een stuit ligging bij geboorte geen probleem, waarschijnlijk zul je een keizersnee krijgen als het zover is.
Na de geboorte moet je je kabouter laten checken op heup afwijkingen. Deze komen nml vaker voor bij kinderen die in de stuitligging liggen. Mijn dochter (geen stuitligging) had een heup dysplasie. De kinderarts vond dit erg vreemd daar dit nauwelijks voorkomt bij "normale" bevallingen. Dit is echter goed te verhelpen zonder operatie.
Ik zou me niet al te veel zorgen maken.
Oh ja misschien heb je hier wat aan:
http://www.nvog.nl/files/stuit.pdf
[ Bericht 10% gewijzigd door devlinmr op 21-04-2004 10:49:21 ]
Nee, geen vruchtwaterpunctie. We hebben expres voor een nekplooimeting gekozen, omdat dat het minste risico voor het kind met zich meebrengt. Dat het niet 100% garantie geeft hebben we voor lief genomen. Als daar niks uit zou komen, hebben we besloten het erbij te laten.
Dat van die heup dysplasie had ik nog niet gelezen. Klinkt wel logisch. Mijn nichtje had het ook, maar is via een vaginale bevalling ter wereld gekomen. Wel iets om rekening mee te houden dus.
Dat van die heup dysplasie had ik nog niet gelezen. Klinkt wel logisch. Mijn nichtje had het ook, maar is via een vaginale bevalling ter wereld gekomen. Wel iets om rekening mee te houden dus.
Als je niet lacht, ben je dood.
Als je nichtje dat had dan zou ik het hoe dan ook laten checken. Het kan namelijk erfelijk zijn. Dit doen ze met een echo dus het onderzoek stelt niet zoveel voor en geloof me als je kabouter dit heeft dan wil je er zo snel mogelijk bij zijn.quote:Op woensdag 21 april 2004 10:48 schreef dutchie het volgende:
Nee, geen vruchtwaterpunctie. We hebben expres voor een nekplooimeting gekozen, omdat dat het minste risico voor het kind met zich meebrengt. Dat het niet 100% garantie geeft hebben we voor lief genomen. Als daar niks uit zou komen, hebben we besloten het erbij te laten.
Dat van die heup dysplasie had ik nog niet gelezen. Klinkt wel logisch. Mijn nichtje had het ook, maar is via een vaginale bevalling ter wereld gekomen. Wel iets om rekening mee te houden dus.
PS, ik heb nog een link toegevoegd in m'n 1ste post.
Lara lag pas echt 'vast' in week 36. Tot week 34 draaide ze nog vrolijk alle kanten op met haar dikke billen en met week 34 lag ze dwars. Ze had tot week 36 om netjes te gaan liggen wat ze inderdaad gedaan heeft
Wel had ze een dysplasie, aan de rechterkant alleen geloof ik. (Ben het nou al vergeten )
Probeer je niet teveel in je hoofd te halen hoor, nog lekker ff genieten en met week 36 kan je je alsnog zorgen gaan maken als dat nodig lijkt
Wel had ze een dysplasie, aan de rechterkant alleen geloof ik. (Ben het nou al vergeten )
)Probeer je niet teveel in je hoofd te halen hoor, nog lekker ff genieten en met week 36 kan je je alsnog zorgen gaan maken als dat nodig lijkt
Screw them.
We're going home.
We're going home.
Dit staat op deze site, dus niks over afwijkingen
quote:Oorzaken stuitligging
Hoewel er bij meer dan 85% van de stuitliggingen geen aanwijsbare oorzaak te vinden is, kan een stuitligging worden veroorzaakt door:de aanwezigheid van meerlingen. een vrij slappe buikwand. een voorliggende placenta. de vorm van het bekken. te veel vruchtwater. afwijkingen van de baarmoeder.
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
Ik had daar al gekeken, maar toch bedankt.quote:Op woensdag 21 april 2004 10:51 schreef devlinmr het volgende:
PS, ik heb nog een link toegevoegd in m'n 1ste post.
Als je niet lacht, ben je dood.
Dutch, er zijn hier legio verhalen van stuitertjes die helemaal gezond ter wereld zijn gekomen. Er was hier zelfs iemand (Angel22 meen ik), die het een makkelijker bevalling vond dan van haar eerste die wel met het koppie naar beneden lag.
Ik heb nog nooit iets gehoord over een grotere kans op afwijkingen (maar ook nooit naar gezocht hoor), behalve dan die heupdysplasie, maar dat is volledig te verhelpen dus daar moet je je niet al te druk om maken. Zal nog even voor je googelen of ik meer kan vinden, maar hou je vooral maar al die (kerngezonde) stuitertjes van hier voor ogen.
Ik heb nog nooit iets gehoord over een grotere kans op afwijkingen (maar ook nooit naar gezocht hoor), behalve dan die heupdysplasie, maar dat is volledig te verhelpen dus daar moet je je niet al te druk om maken. Zal nog even voor je googelen of ik meer kan vinden, maar hou je vooral maar al die (kerngezonde) stuitertjes van hier voor ogen.
mooi he, alles
voor dutchie, ik heb er geen verstand van maar 't komt vast allemaal goed met jullie kabouter.
Ik ben zelf geboren in een stuitligging en heb ook heupdysplasie aan beide heupen. Toen ik een beebje was heb ik ook in het gips gezeten en daarna nog in een tuigje. Nu heb ik er geen last meer van kan alleen niet zo lang staan.
Mijn dochter had zelfs een heupluxatie (er was dus helemaal geen kom en het heupgewricht zat dus boven de normale plaats) aan beide benen, maar dit is helemaal genezen. 2 weken tractie 6mnd gips en 6mnd spreidbroek. Hoe kan het zijn dat jij er nog wel last van hebt? Is de behandeling zoveel beter geworden?quote:Op woensdag 21 april 2004 11:07 schreef Bubsel het volgende:
Ik ben zelf geboren in een stuitligging en heb ook heupdysplasie aan beide heupen. Toen ik een beebje was heb ik ook in het gips gezeten en daarna nog in een tuigje. Nu heb ik er geen last meer van kan alleen niet zo lang staan.
In diezelfde link van devlinmr (novg is vaak wel een erg goede bron voor dit soort vragen) zie je ook dat 80% van de kindjes die in week 32 nog in stuit liggen, uiteindelijk toch nog omdraaien dus er is echt geen reden om je druk te maken (ja ik snap wel dat als je eenmaal piekert, dat je dat toch blijft doen, maar dan kan je dit soort opbeurende dingen tegen jezelf zeggen)
De genoemde afwijkingen, zouden volgens mij vrijwel allemaal in de nekplooimeting naar voren gekomen zijn en zéker zichtbaar op de pretecho (ik weet alleen niet wat akinesiesequenties zijn). Ik weet nog hoe goed je dat ruggegraatje en de vormen van het nekje en het hoofdje kon zien rond de 20e week. Dat gecombineerd met een goede nekplooimeting, kabouter die goed beweegt, een hartje dat goed klopt, etc. etc., lijkt me de kans dat er iets gruwelijk mis is met kabouter heel klein te maken. Blijf dat maar tegen jezelf zeggen. Wedden dat ie over een paar weekjes lekker op z'n kop staat?
De genoemde afwijkingen, zouden volgens mij vrijwel allemaal in de nekplooimeting naar voren gekomen zijn en zéker zichtbaar op de pretecho (ik weet alleen niet wat akinesiesequenties zijn). Ik weet nog hoe goed je dat ruggegraatje en de vormen van het nekje en het hoofdje kon zien rond de 20e week. Dat gecombineerd met een goede nekplooimeting, kabouter die goed beweegt, een hartje dat goed klopt, etc. etc., lijkt me de kans dat er iets gruwelijk mis is met kabouter heel klein te maken. Blijf dat maar tegen jezelf zeggen. Wedden dat ie over een paar weekjes lekker op z'n kop staat?
mooi he, alles
* dutchie krijgt een warme glimlach op haar gezicht van de reacties die ze hier leest.
Phileine, dank je wel dat je alles voor me even logisch op een rijtje zet. Je hebt helemaal gelijk hoor. En ja, zorgen maken doe je toch volgens mij. Volgens mij had dat gewoon bij het zwanger worden/zijn, moeder worden/zijn. Ik ben geen zwartkijker hoor, maar je hoopt toch dat er geen complicaties optreden.
Phileine, dank je wel dat je alles voor me even logisch op een rijtje zet. Je hebt helemaal gelijk hoor. En ja, zorgen maken doe je toch volgens mij. Volgens mij had dat gewoon bij het zwanger worden/zijn, moeder worden/zijn. Ik ben geen zwartkijker hoor, maar je hoopt toch dat er geen complicaties optreden.
Als je niet lacht, ben je dood.
Sorry ik hed zelf ook heupluxatie gehad (heb het even nagevraagd bij mijn moeder) maar misschien is inderdaad de behandeling verbeterd? je kan het zien aan mijn lopen vooral als ik moe wordt maar voor de rest ben ik net als een ander ( hoop ik ten minste )
je kan het zien aan mijn lopen vooral als ik moe wordt maar voor de rest ben ik net als een ander ( hoop ik ten minste 
)
Aangezien mijn man in onvolkomen stuitligging is geboren (hij heeft er trouwens niets aan overgehouden) en iemand mij zei dat dat erfelijk kan zijn (klopt overigens niet voor zover ik zie) heb ik een tijdje geleden ook allerlei info over stuitligging opgezocht.
Als je (even in het algemeen, niet perse tegen Dutchie, maar 'men' klinkt zo ouderwets ) kind in week 36 nog in stuitligging ligt moet je beslissen of je een vaginale bevalling of een keizersnee wilt.
Naar het schijnt zijn veel verloskundigen voorstander van de vaginale bevalling. Als je daarvoor kiest wil men waarschijnlijk eerst proberen het kind naar een normale ligging te draaien. Sommige verloskundigen willen dit zelf doen, maar volgens mijn info is dit niet aan te raden. Als het in het ziekenhuis geprobeerd wordt, wordt er mbv echo eerst gecontroleerd hoe de navelstreng en de placenta liggen, en wordt er een CTG van het kind gemaakt. Je loopt nl een klein risico dat bij het draaien het kind verstrikt raakt in de navelstreng of dat de placenta beschadigd raakt. In die gevallen wordt dan met spoed een keizersnee uitgevoerd (ca 1-2% van de draaipogingen). [Zoek eens met Google op 'stuitligging' en 'domme pech' dan vind je wel een verhaal hierover.] In veel landen wordt dit daarom alleen op verzoek van de moeder geprobeerd; in Spanje moet je naar ik heb begrepen zelfs een verklaring tekenen dat je dit op eigen risico wilt laten doen.
Wanneer de keerpoging niet gelukt is of het kind alsnog weer in stuitligging draait en je kiest voor de vaginale bevallingswijze, heb je een groter risico dat er complicaties optreden dan bij een normale ligging vh kind (je bevalt dan ook altijd in het ziekenhuis). Het kan overigens ook zo zijn dat de indaling moeizamer of niet op gang komt (mijn man hebben ze destijds na de mislukte draaipoging naar beneden geduwd om hem meer in ingedaalde positie te krijgen). Zodra het kind in de buitenlucht komt zal het over het algemeen beginnen te ademen. Als het hoofd dan nog binnen is kan het hierdoor stikken. Soms wordt daarom aan de baby getrokken om 'm naar buiten krijgen, soms blijft men met de armen over elkaar toekijken omdat het risico dat de baby begint te ademen groter geacht wordt als hij/zij aangeraakt wordt. Ruim 40% van de vaginale stuitbevallingen eindigt alsnog in een (spoed)keizersnee. (En voor zover ik weet is een spoedkeizersnee gewoonlijk onder narcose, zodat je niets meekrijgt van de geboorte.) Bij een vaginale bevalling heb je een kans van 1 op 20 dat je baby in de couveuse terecht komt; bij een geplande keizersnee is deze kans 1 op 200.
Wij hebben besloten in zo'n geval voor een geplande keizersnee te kiezen. Is niet leuk, en de moeder loopt meer risico dan bij een stuitbevalling, maar het is over het algemeen voor het kind beter te doen.
Ik weet niet hoeveel informatie gynaecologen tegenwoordig geven om je te helpen bij de keus keizersnee vs stuitbevalling, maar iemand die ik ken is zo'n 5 jaar geleden vaginaal bevallen van een stuitliggertje en zei dat ze dat nooit weer zou kiezen: vanwege de pijn. De risico's die verbonden zijn aan een stuitbevalling bleek ze niet te kennen, had niemand ooit verteld..
@Dutchie: ik hoop voor je dat je kind zich nog netjes omdraait, heb je gelukkig wel de meeste kans op. En maak je niet te veel zorgen, hij/zij heeft nog een maand om zich weer om te draaien..
Tips die wel eens worden gegeven (of ze werken weet ik niet maar je kunt t altijd proberen als je wilt) zijn:
- elke dag een half uurtje met bekken en benen hoger dan rest vh lichaam gaan liggen;
- met een lamp bij je benen gaan liggen zodat de baby zich daarnaartoe draait.
Er zijn ook mensen die met Reiki het kind laten draaien maar dat zou ik zelf niet proberen.
Als je (even in het algemeen, niet perse tegen Dutchie, maar 'men' klinkt zo ouderwets ) kind in week 36 nog in stuitligging ligt moet je beslissen of je een vaginale bevalling of een keizersnee wilt.
Naar het schijnt zijn veel verloskundigen voorstander van de vaginale bevalling. Als je daarvoor kiest wil men waarschijnlijk eerst proberen het kind naar een normale ligging te draaien. Sommige verloskundigen willen dit zelf doen, maar volgens mijn info is dit niet aan te raden. Als het in het ziekenhuis geprobeerd wordt, wordt er mbv echo eerst gecontroleerd hoe de navelstreng en de placenta liggen, en wordt er een CTG van het kind gemaakt. Je loopt nl een klein risico dat bij het draaien het kind verstrikt raakt in de navelstreng of dat de placenta beschadigd raakt. In die gevallen wordt dan met spoed een keizersnee uitgevoerd (ca 1-2% van de draaipogingen). [Zoek eens met Google op 'stuitligging' en 'domme pech' dan vind je wel een verhaal hierover.] In veel landen wordt dit daarom alleen op verzoek van de moeder geprobeerd; in Spanje moet je naar ik heb begrepen zelfs een verklaring tekenen dat je dit op eigen risico wilt laten doen.
Wanneer de keerpoging niet gelukt is of het kind alsnog weer in stuitligging draait en je kiest voor de vaginale bevallingswijze, heb je een groter risico dat er complicaties optreden dan bij een normale ligging vh kind (je bevalt dan ook altijd in het ziekenhuis). Het kan overigens ook zo zijn dat de indaling moeizamer of niet op gang komt (mijn man hebben ze destijds na de mislukte draaipoging naar beneden geduwd om hem meer in ingedaalde positie te krijgen). Zodra het kind in de buitenlucht komt zal het over het algemeen beginnen te ademen. Als het hoofd dan nog binnen is kan het hierdoor stikken. Soms wordt daarom aan de baby getrokken om 'm naar buiten krijgen, soms blijft men met de armen over elkaar toekijken omdat het risico dat de baby begint te ademen groter geacht wordt als hij/zij aangeraakt wordt. Ruim 40% van de vaginale stuitbevallingen eindigt alsnog in een (spoed)keizersnee. (En voor zover ik weet is een spoedkeizersnee gewoonlijk onder narcose, zodat je niets meekrijgt van de geboorte.) Bij een vaginale bevalling heb je een kans van 1 op 20 dat je baby in de couveuse terecht komt; bij een geplande keizersnee is deze kans 1 op 200.
Wij hebben besloten in zo'n geval voor een geplande keizersnee te kiezen. Is niet leuk, en de moeder loopt meer risico dan bij een stuitbevalling, maar het is over het algemeen voor het kind beter te doen.
Ik weet niet hoeveel informatie gynaecologen tegenwoordig geven om je te helpen bij de keus keizersnee vs stuitbevalling, maar iemand die ik ken is zo'n 5 jaar geleden vaginaal bevallen van een stuitliggertje en zei dat ze dat nooit weer zou kiezen: vanwege de pijn. De risico's die verbonden zijn aan een stuitbevalling bleek ze niet te kennen, had niemand ooit verteld..
@Dutchie: ik hoop voor je dat je kind zich nog netjes omdraait, heb je gelukkig wel de meeste kans op. En maak je niet te veel zorgen, hij/zij heeft nog een maand om zich weer om te draaien..
Tips die wel eens worden gegeven (of ze werken weet ik niet maar je kunt t altijd proberen als je wilt) zijn:
- elke dag een half uurtje met bekken en benen hoger dan rest vh lichaam gaan liggen;
- met een lamp bij je benen gaan liggen zodat de baby zich daarnaartoe draait.
Er zijn ook mensen die met Reiki het kind laten draaien maar dat zou ik zelf niet proberen.
Dutchie,
Ik heb idd een normale bevalling gehad en een stuitbevalling en wat Phileine al zo goed had onthouden vond ik de stuit makkelijker dan de gewone bevalling.
Of het nu komt omdat het al de tweede was weet ik niet.
Bij mij kwam de verloskundige erachter toen ik 34 weken was ( iets in die geest). Ik moest een afspraak maken in het ziekenhuis voor een echo en daarna metyeen een afspraak bij de mutsenprutser. Die heeft het nog geprobeerd te draaien maar verder dan overdwars klwam hij niet dus heeft ie em weer netjes terug gedraaid.
Ik vond het geen pijnlijke behandeling, maar dat is voor iedereen verschillend. Ze proberen om het kind te draaien door een hand op het koppie en een hand op de billen te zetten en dan te gaan sjorren en duwen aan je buik. Als je buik erg gevoelig is kan het denk ik vrij pijnlijk zijn maar ik ervoer het a;s alleen maar vervelend.
Maar goed, draaien was dus niet gelukt en de gyn vond het verstandiger dat ik nu onder zijn supervisie bleef dus "dag thuisbevalling."
De dag van de bevalling moest ik als de weeen redelijk op elkaar volgeden en minsten een minuut aan hielden bellen naar het ziekenhuis, dus zo gezegd zo gedaan... bla bla bla ontsluitingsweeen... en toen mocht ik gaan persen.
Gyn erbij toen ik mocht gaan persen en die vertelde mij dat ik heel goed naar hem moest luisteren... Twee keer flink geperst en ik kreeg de mededeling dat ik moest gaan persen en als hij het zei moest gaan zuchten. Nog even flink persen en zonder veel pijn en moeite werd het lichaam geboren... daarna moest ik dus zuchten en hij ging met zijn volle gewicht op me buik hangen en ik moest nog 1 keer flink persen... en floep daar was Duncan.
Al met al heb ik maar 12 minuten geperst dus dat was echt heel erg snel.
Ik heb wel nog een knip[ gehad om het allemaal wat meer ruimte te geven en ik heb een week lang een blauwe plek op mijn buik gehad van dat hangen van de gyn maar verders .... doe mij er nog maar 10 zo.
Mijn gyn waarbij ik onder behandeling was had er ook alle vertrouwen in dat het gewoon normaal zou gaan llukken maar ik had ook van te voren voor een keizersnede mogen kiezen.
Maar na alle verhalen hier van de KS enzo en een hoop info op internet, heb ik dus gekozen voor een natuurlijke bevalling omdat een KS echt geen lichte operatie is en daar een langere hersteltermijn aan vast zit dan aan een normale bevalling.
Ik was zelf nl bang dat als er een spoedKS gedaan moest worden dat ik een complete narcose zou krijgen maar de gyn had me ervan verzekerd dat dat maar heel sporadisch voiorkomt dat het zo snel moet dat je een algehel narcose krijgt. Er gewoon meestal wel tijd om een ruggeprik te zetten.
Duncan heeft idd ook een echo gehad voor zijn heupjes om te kijken of er geen heupdysplasie aanwezig was maar alles was gelukkig goed.
De gynaecoloog en de verloskundige hebben het er bij mij helemaal niet over gehad over enige afwijkingen ofzow... alleen over de dus afwijkende kligging van het kind.
Ik heb idd een normale bevalling gehad en een stuitbevalling en wat Phileine al zo goed had onthouden vond ik de stuit makkelijker dan de gewone bevalling.
Of het nu komt omdat het al de tweede was weet ik niet.
Bij mij kwam de verloskundige erachter toen ik 34 weken was ( iets in die geest). Ik moest een afspraak maken in het ziekenhuis voor een echo en daarna metyeen een afspraak bij de mutsenprutser. Die heeft het nog geprobeerd te draaien maar verder dan overdwars klwam hij niet dus heeft ie em weer netjes terug gedraaid.
Ik vond het geen pijnlijke behandeling, maar dat is voor iedereen verschillend. Ze proberen om het kind te draaien door een hand op het koppie en een hand op de billen te zetten en dan te gaan sjorren en duwen aan je buik. Als je buik erg gevoelig is kan het denk ik vrij pijnlijk zijn maar ik ervoer het a;s alleen maar vervelend.
Maar goed, draaien was dus niet gelukt en de gyn vond het verstandiger dat ik nu onder zijn supervisie bleef dus "dag thuisbevalling."
thuisbevalling."De dag van de bevalling moest ik als de weeen redelijk op elkaar volgeden en minsten een minuut aan hielden bellen naar het ziekenhuis, dus zo gezegd zo gedaan... bla bla bla ontsluitingsweeen... en toen mocht ik gaan persen.
Gyn erbij toen ik mocht gaan persen en die vertelde mij dat ik heel goed naar hem moest luisteren... Twee keer flink geperst en ik kreeg de mededeling dat ik moest gaan persen en als hij het zei moest gaan zuchten. Nog even flink persen en zonder veel pijn en moeite werd het lichaam geboren... daarna moest ik dus zuchten en hij ging met zijn volle gewicht op me buik hangen en ik moest nog 1 keer flink persen... en floep daar was Duncan.
Al met al heb ik maar 12 minuten geperst dus dat was echt heel erg snel.
Ik heb wel nog een knip[ gehad om het allemaal wat meer ruimte te geven en ik heb een week lang een blauwe plek op mijn buik gehad van dat hangen van de gyn maar verders .... doe mij er nog maar 10 zo.
Mijn gyn waarbij ik onder behandeling was had er ook alle vertrouwen in dat het gewoon normaal zou gaan llukken maar ik had ook van te voren voor een keizersnede mogen kiezen.
Maar na alle verhalen hier van de KS enzo en een hoop info op internet, heb ik dus gekozen voor een natuurlijke bevalling omdat een KS echt geen lichte operatie is en daar een langere hersteltermijn aan vast zit dan aan een normale bevalling.
Ik was zelf nl bang dat als er een spoedKS gedaan moest worden dat ik een complete narcose zou krijgen maar de gyn had me ervan verzekerd dat dat maar heel sporadisch voiorkomt dat het zo snel moet dat je een algehel narcose krijgt. Er gewoon meestal wel tijd om een ruggeprik te zetten.
Duncan heeft idd ook een echo gehad voor zijn heupjes om te kijken of er geen heupdysplasie aanwezig was maar alles was gelukkig goed.
De gynaecoloog en de verloskundige hebben het er bij mij helemaal niet over gehad over enige afwijkingen ofzow... alleen over de dus afwijkende kligging van het kind.
quote:Op woensdag 21 april 2004 12:30 schreef poemojn het volgende:
Knip
Als je daarvoor kiest wil men waarschijnlijk eerst proberen het kind naar een normale ligging te draaien. Sommige verloskundigen willen dit zelf doen, maar volgens mijn info is dit niet aan te raden. Als het in het ziekenhuis geprobeerd wordt, wordt er mbv echo eerst gecontroleerd hoe de navelstreng en de placenta liggen, en wordt er een CTG van het kind gemaakt. Je loopt nl een klein risico dat bij het draaien het kind verstrikt raakt in de navelstreng of dat de placenta beschadigd raakt. In die gevallen wordt dan met spoed een keizersnee uitgevoerd (ca 1-2% van de draaipogingen).
Toen ze bij mij probeerden Duncan te draaien ging dat zonder CTG alleen de doptone werd gebruikt voor zijn hartslag...
Mijn gyn had het erover dat dat maar in 1% tot 5% van alle gedraaide gevallen voorkomtquote:Wanneer de keerpoging niet gelukt is of het kind alsnog weer in stuitligging draait en je kiest voor de vaginale bevallingswijze, heb je een groter risico dat er complicaties optreden dan bij een normale ligging vh kind (je bevalt dan ook altijd in het ziekenhuis). Het kan overigens ook zo zijn dat de indaling moeizamer of niet op gang komt
Vandaar ok dat mijn gyn dus ook mijn buik ging hangen om het hoofdje dus zo snel mogelijk geboren te laten worden.quote:Zodra het kind in de buitenlucht komt zal het over het algemeen beginnen te ademen. Als het hoofd dan nog binnen is kan het hierdoor stikken.
Soms wordt daarom aan de baby getrokken om 'm naar buiten krijgen, soms blijft men met de armen over elkaar toekijken omdat het risico dat de baby begint te ademen groter geacht wordt als hij/zij aangeraakt wordt..
tenminste in ons ziekenhuis niet... volgens de gyn kwam het maar weinig voor en gaat alles gewoon normaal gesproken goed... foldertje heb ik even opgezocht en daarin staat hooguit 10%quote:Ruim 40% van de vaginale stuitbevallingen eindigt alsnog in een (spoed)keizersnee. (En voor zover ik weet is een spoedkeizersnee gewoonlijk onder narcose, zodat je niets meekrijgt van de geboorte.).
tenminste in ons ziekenhuis niet... volgens de gyn kwam het maar weinig voor en gaat alles gewoon normaal gesproken goed... foldertje heb ik even opgezocht en daarin staat hooguit 10%In mijn foldertje staat het juist andersom...quote:Bij een vaginale bevalling heb je een kans van 1 op 20 dat je baby in de couveuse terecht komt; bij een geplande keizersnee is deze kans 1 op 200..
Patientenfolder AZG
Dit is nav onderzoeksresultaten van een meta-onderzoek met de gegevens van allerlei ziekenhuizen rond 2000; daarna zijn dacht ik de richtlijnen mbt stuitbevallingen aangepast: bleek toch risicovoller dan gynaecologen iha dachten.quote:De kans op complicaties bij de moeder is bij een stuitbevalling niet groter dan bij de bevalling van een kind in hoofdligging. Wel is de kans groter dat de gynaecoloog tijdens de bevalling besluit tot een keizersnede. Bijvoorbeeld omdat de stuit (de billen) niet goed indaalt of niet goed ligt, of omdat de ontsluiting te langzaam gaat. Bij ongeveer 40% van de vrouwen die vaginaal willen bevallen wordt alsnog een keizersnede gedaan.
De kans dat uw baby na de bevalling opgenomen moet worden op de couveuseafdeling is groter. Na een vaginale bevalling is bij ongeveer een op de twintig kinderen couveuseopname nodig. Dat is ruim tien keer vaker dan na een keizersnede. Er bestaan verschillende redenen voor couveuseopname:
uw kind kan na de geboorte behoefte hebben aan extra zuurstof of hulp bij de ademhaling;
uw kind kan een beschadiging hebben opgelopen bij de geboorte. Bijvoorbeeld een botbreuk, zenuwbeschadiging of hersenbloeding. Dit komt zelden voor (bij ongeveer 1% van alle kinderen in stuitligging), maar tweemaal vaker na een gewone bevalling dan na een keizersnede. Of de couveuseopname gevolgen heeft voor de gezondheid en ontwikkeling van uw kind op lange termijn, is nog niet bekend.
Zo had ik het dus ook begrepen.quote:Op woensdag 21 april 2004 12:49 schreef Angel22 het volgende:
In mijn foldertje staat het juist andersom...
Ik heb daarstraks contact gehad met de vk. Dat van de moeizame start van de zwangerschap en stuit had niets met elkaar te maken. Volgens haar waren alle echo's goed geweest, controles ook en was er dus geen reden om aan te nemen dat het kindje een aangeboren afwijking had. Ze zei ook dat als ik heel diep ging zoeken ik altijd wel wat tegen zou komen om me zorgen over te maken.
(Dus hetzelfde zo'n beetje als wat Phileine zei ) En dat daar nog geen reden voor was.
Mocht wat haar betreft wel met acupunctuur beginnen. Kon geen kwaad.
Omdat ik een aantal jaren eens een therapeut heb gehad die ook acupunctuur toepaste, heb ik mijn huisarts gebeld. Die had mij hem destijds geadviseerd. Maar de reactie van mijn huisarts verbaasde mij zeer. Hij is dus ab-so-luut geen voorstander van acupunctuur. Ik had hem het verhaal uitgelegd en het verbaasde hem zeer dat een dergelijke behandeling door een verloskundige werd opgemerkt. Hij heeft jaren heilig geloofd in acupunctuur, maar er was geen enkel wetenschapelijk onderzoek waaruit bleek dat het ook werkelijk hielp. Hij was er achter gekomen dat het voornl. geldklopperij was en dat had hem een behoorlijk aversie bezorgd.
Wel met hem nog over die therapeut gehad. Hij zei dat ik anders hem nog maar moest bellen. Het kon in ieder geval geen kwaad zei hij, maar ik moest er niets van verwachten.
Dat verbaasde mij dus echt!
Maar goed, toch die therapeut gebeld. Hij zei dat het idd mogelijk was. Maar beter was het nog om het eerst zelf te proberen. Het gaat er nl. om dat je aan de buitenkant van de kleine teen (bij het puntje van je nagel) flink gaat wrijven. Tegen het pijnlijke aan.
Hij wilde me best onder behandeling nemen, maar het was goedkoper (!! geldklopperij zei iemand ??) om eerst zelf een poging te ondernemen.
Krijg wel 75% vergoed hoor, maar toch aardig van hem.
Ik ben beslist geen zweefteef. Maar ik ben wel van het motto: Baat het niet, schaadt het niet.
Door die stimulatie van de kleine teen zou de kleine zich kunnen draaien...
Ja, ik weet het klinkt vaag en ik moet er stiekum ook best een beetje om lachen, maar we gaan gewoon een poging wagen. Ik heb destijds toen ik bij die therapeut onder behandeling was ook vaak mijn lachen in moeten houden, maar uiteindelijk waren de klachten wel opgelost. Dus vandaar.
Als je niet lacht, ben je dood.
Bij een kennis van ons is in januari vlak voor de bevalling het kindje gedraaid door een bepaalde vrouwelijke gynaecoloog in een ziekenhuis in Noord Holland die volgens zeggen alle babies kan draaien (daar schijnt ze echt DE specialiste in Nederland voor te zijn). Het is trouwens een in blakende gezondheid verkerend, intelligent, babietje geworden (9 ponder!). Als je wilt kan ik de naam van de gyn en het ziekenhuis wel voor je navragen.
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
Thanx Merisse, hopelijk komt het niet zover. Maar mocht het toch zover komen, laat ik het je zeker even weten.
Als je niet lacht, ben je dood.
Hier kun je zelf in een database samenvattingen van onderzoeken lezen, zoekterm bijv 'complete breech' of 'breech delivery'. VOorbeeld:
En de Richtlijn Stuitligging van de Nederlandse Vereniging voor Gynaecologie en Obstetrie is ook online te lezen.quote:Fetuses that present by the breech are at increased risk of trauma and hypoxia during delivery. The threshold for Caesarean section for breech presentation had been low for several years. The result of the term breech trial confirms that planned Caesarean section is the best method of delivering the singleton frank or complete breech at term. The best mode of delivery for the pre-term breech is less clear. Vaginal breech delivery will be unavoidable in certain circumstances and it is therefore important to be adept with the techniques of vaginal breech delivery. The atraumatic technique of delivery of the baby presenting by the breech at times of Caesarean section is similar to that of assisted vaginal breech delivery. The number of vaginal breech deliveries is falling, and regular teaching using video clips or practising with mannequins will be necessary to preserve the skills of vaginal breech delivery. Copyright 2002 Elsevier Science Ltd.
hallo,
Tegen woordig worden kinderen ook gedraait. Ik ben daar absoluut geen voorstander van en toen bleek dat onze kleine meid met 38 weken nog in stuit lag schrok ik toch wel. Ik wilde perse niet dat er gedraait werd. En had zo iets van of in stuit of een keizersnee maar neit draaien.
De kans dat ze zou draaien was nihil geworden rond deze tijd. Voor een extra controle echo met 38 weken en 4 dagen naar het ziekenhuis en wat bleek ons spook had gehoord dat we ons zorgen maakte en is keurig gedraait.
Dus het kan echt nog!
scuces
Tegen woordig worden kinderen ook gedraait. Ik ben daar absoluut geen voorstander van en toen bleek dat onze kleine meid met 38 weken nog in stuit lag schrok ik toch wel. Ik wilde perse niet dat er gedraait werd. En had zo iets van of in stuit of een keizersnee maar neit draaien.
De kans dat ze zou draaien was nihil geworden rond deze tijd. Voor een extra controle echo met 38 weken en 4 dagen naar het ziekenhuis en wat bleek ons spook had gehoord dat we ons zorgen maakte en is keurig gedraait.
Dus het kan echt nog!
scuces
Merisse je hebt het denk ik over die beroemde verloskundige in het Slotervaartziekenhuis. Die wordt "de keerder van Amsterdam" genoemd. Een ken een aantal meiden die bij haar in de stand-by stonden, die werden dan opeens midden in de nacht bijvoorbeeld opgebeld dat ze even tijd had tijdens haar dienst en dan konden ze komen om het kind te laten draaien. Er wordt beweerd dat als zij het niet kan draaien, het kind gewoon niet gedraaid kan!
mooi he, alles
|
|
