En nu dacht ik: dat kunnen wij ook! Alleen dan meer vanuit een ander oogpunt.
Want naast een betekenis van een voornaam (of familienaam) hebben we ook nog zoiets als de oorsprong.
Want waar komt je voornaam bijvoorbeeld vandaan?
Is het een Nederlandse naam of ligt de oorsprong in het buitenland en hoelang wordt je naam eigenlijk al als voornaam gebruikt?
Ik zal de spits afbijten.
Ben op onderzoek gegaan (lang leve Internet) en vond het volgende:
Mijn voornaam is Chantall Natalie.
Chantall is een Franse voornaam, die oorspronkelijk alleen als familienaam voorkwam.
In 1572 werd in Dijon een vrouw geboren met de naam: Jeanne Franciisca Frémiot de Chantal. Zij was de stichteres van een kerkelijke orde, waarvan de de feestdag op 21 augustus is.
In 1907 werd in Rennes de naam Chantal/Chantall nog niet als voornaam geaccepteerd. Het bestond immers nog als familienaam en dus was het bij de wet verboden. In 1913 kwam daar verandering in. Toen werd het aldaar wel toegestaan om de deze naam als voornaam te dragen.
In 1956 kwam de naam in Brugge (België) neger keer, tot veertien keer in 1959 in die plaats.
Rond de tijd dat ik werd geboren (1979) is de naam erg populair geworden.
Leuk detail: ik ben op 21 augustus geboren, precies op die kerkelijke feestdag.
Natalie is een naam die al heel lang gebruikt wordt. Zo schijnt ie al sinds de 14de eeuw als voornaam gebruikt te worden. De grondvorm is: Natalia.
Over de oorspong van deze naam heb ik een aantal dingen gevonden. Zo zou het een vervorming kunnen zijn van het Latijnse: (dies) natalis, wat 'geboortedag' of 'geboortedag van Christus' betekent. Maar ook zou het nav het Spaanse Natividad of Zuid-Afrikaanse Natal kunnen komen.
Ook vond ik deze Latijnse zin: Dies natalis martyrum, 'de dag waarop de martelaren in de hemelse heerlijkheid worden geboren'
Dmv de Griekse kerk is de naam in Rusland ook erg populair geworden en komt er nog steeds veel voor.
Marco: (Marcellus, Marcel, Marcelis, Marcellinus, Marcelus, Marselis, Marcelin, Ceel, Celia, Celina, Marcela, Marcelina, Marceline, Marcelle, Marzella
Waarschijnlijk afgeleid van het Latijnse 'Mars', bij de Romijnen een oorlogsgod, met de betekenis: de strijdbare.
De naam is vooral bekend van Marcus Claudius Marcellus (3de eeuw v.C.), een Romeinse generaal tijdens de 2de Punische Oorlog
Reinier, Reinder, Riendert, Rainer (Du.), Rayner (Eng.), Rainier (Fr.).
Afgeleid van het Germaanse 'regin', met de betekenis 'raad', en 'her', met de betekenis 'leger'. De betekenis is waarschijnlijk; de raadgever van het leger. Op 4 augustus is er een feestdag ter ere van Reinier, in de 12de eeuw aartsbisschop in Dalmatie. Hij werd gestenigd in een strijd om kerkelijk bezit.
Wel mooie naam overigens
Germaans voor beroemd in het land of beroemde wolf.
quote:BaukeOp vrijdag 9 april 2004 15:13 schreef Tha_Dijkstra het volgende:
Ik vind maar onzin...
Wel mooie naam overigens
Een verkorting van Germaanse namen met de stam "Badu" (strijd).
quote:klopt...Op vrijdag 9 april 2004 15:19 schreef _The_General_ het volgende:
[..]
Bauke
Een verkorting van Germaanse namen met de stam "Badu" (strijd).
quote:De kwade geest achter Baukel!Op vrijdag 9 april 2004 15:19 schreef _The_General_ het volgende:
[..]
Bauke
Een verkorting van Germaanse namen met de stam "Badu" (strijd).
.Mijn naam laat ik me overigens niet over uit omdat ik het dan nog heel lang ga moeten horen.
Leonidas was een Spartaanse koning die met 300 man het grote Perzische leger bij de pas van Thermopylai tegenhield. Hij en zijn leger stierven allemaal, maar het leger van de Perzen was zo verzwakt dat ze terug moesten naar Perzië.
quote:Diederik!Op vrijdag 9 april 2004 20:34 schreef Piro het volgende:
[..]
Mijn naam laat ik me overigens niet over uit omdat ik het dan nog heel lang ga moeten horen.
[ Bericht 10% gewijzigd door sleepflower op 09-04-2004 20:49:37 (aanvulling) ]
Ook kastanje in het Hebreeuws, en dat is waar ik eigenlijk naar ben vernoemd.
quote:Diederik my assOp vrijdag 9 april 2004 20:42 schreef sleepflower het volgende:
Mijn naam is Leonie, komt van Leonidas, betekent zoiets als '(sterk als een) leeuw', en wordt (in verschillende vormen) als sinds 480 voor Christus gebruikt.
Leonidas was een Spartaanse koning die met 300 man het grote Perzische leger bij de pas van Thermopylai tegenhield. Hij en zijn leger stierven allemaal, maar het leger van de Perzen was zo verzwakt dat ze terug moesten naar Perzië.
[..]
Diederik!
quote:my ass?? That's a pretty strange last nameOp vrijdag 9 april 2004 20:57 schreef Piro het volgende:
[..]
Diederik my ass
Inkoppertje natuurlijk
Roepnaam; Erik
Scandinavische en ook Friesche naam. Het eerste gedeelte van de naam kan hetzelfde zijn als het Nederlandse eer; 'eer, roem'. Het kan echter ook zijn van ee; 'recht, wet' zijn.
Het tweede gedeelte staat voor 'rijk, machtig'. De betekenis van de naam wordt dan 'Heerser van de wet'.
Eirikr was de naam van de ontdekker van Groenland rond het jaar 1000. Deze vorm kan voortgekomen zijn uit Einrikr `de enig machtige'. De Scandinavische invloed werd versterkt doordat er enkele heiligen van deze naam zijn: 1) Erik, geb. 1216, in 1241 koning van Denemarken. Hij werd door het volk als een heilige vereerd, zonder echter gecanoniseerd te zijn; feestdag: 9 febr.; 2) Erik IX Jedvardson, koning van Zweden van ca. 1150-1160. Ook hij werd al spoedig als heilige vereerd, en wel als nationale heilige van Zweden, zonder gecanoniseerd te zijn; feestdag: 18 mei.
Tweede naam; Ernst
Germaanse naamstam. De grondbetekenis is `vastberaden optreden', in het bijzonder in de strijd, vandaar `ernst (in de strijd)'. Dit is een van de weinige Germ. namen waarvan geen samenstellingen bestaan.
De naam heeft zich vooral vanuit Duitsland verbreid, waar hij in aristocratische kringen geliefd was. Hij was daar al vroeg populair door de invloed van de sage van hertog Ernst von Schwaben, in het oude volksboek `hertog Ernst'. Dit verhaal werd in de 19e eeuw door Uhland tot een drama bewerkt. In Frankrijk komt de naam na de 16e eeuw pas op. In de 18e eeuw ging hij via Duitse vorsten (van Hannover) ook naar Engeland.
Mijn naam, Coen, betekent ''bekwaam in het raadgeven''. Is bekender als ''Koen'', waar het de bijbetekenis ''moedig'' heeft. Een oude Germaanse naam, al kan ik niet veel beroemde Coens vinden.
quote:Op vrijdag 9 april 2004 21:03 schreef Zhukov het volgende:
[..]
my ass?? That's a pretty strange last name
Inkoppertje natuurlijk
quote:Jan Pietersz Coen?Op vrijdag 9 april 2004 22:24 schreef Johan_de_With het volgende:
Ik kan niet veel vinden dat ik nog niet wist.
Mijn naam, Coen, betekent ''bekwaam in het raadgeven''. Is bekender als ''Koen'', waar het de bijbetekenis ''moedig'' heeft. Een oude Germaanse naam, al kan ik niet veel beroemde Coens vinden.
quote:Maar verder ?Op vrijdag 9 april 2004 23:18 schreef Piro het volgende:
[..]
Jan Pietersz Coen?
quote:Uuuhh...Op vrijdag 9 april 2004 23:49 schreef Johan_de_With het volgende:
[..]
Maar verder ?
Komt van de giekse wijn god en zoon van zeus, Dionysus. Bij de Romeinen bekent als Bachus.
Marinus: Van de zee.
Jasper: Schatbewaarder
Crowned One
The origin is: Greek
Afgeleid van het Griekse 'stephanos' wat krans betekend. De betekenis is waarschijnlijk: de bekroonde (overwinnaar). Er is een feestdag op 26 december ter ere van Stefanus, de eerste martelaar uit de 1ste eeuw, die is gestenigd.
Mn tweede naam: Theo
Afgeleid van het Griekse theodorus; godengeschenk. Theodorus, aartsbisschop van Canterbury in de 3de eeuw een feestdag is op 19 september.
quote:Ik reageer al ruim 40 jaar op de naam ErikOp vrijdag 9 april 2004 14:55 schreef Natalie het volgende:
Daarnet viel mijn oog op een leuk topic in LIT, namelijk: De betekenis van jou naam
En nu dacht ik: dat kunnen wij ook! Alleen dan meer vanuit een ander oogpunt.
Want naast een betekenis van een voornaam (of familienaam) hebben we ook nog zoiets als de oorsprong.
Want waar komt je voornaam bijvoorbeeld vandaan?
Is het een Nederlandse naam of ligt de oorsprong in het buitenland en hoelang wordt je naam eigenlijk al als voornaam gebruikt?
De naam is afgeleid van het Germaanse 'er', met de betekenis 'eer, beroemd'. De naam betekent dus: de eervolle machtige of de alleenheersende. Ook de betekenis van "heerser van de wet" wordt aan de betekenis van deze naam toegekend. De naam werd vooral bekend door Erik (Eirikk), viking en ontdekker van Groenland en mogelijk van Amerika, (Vinland), en Erik koning van Denemarken en organisator van een kruistocht (feestdag 9 oktober).
Ik had ooit eens gelezen dat mn naam 'de vrolijke' betekent maar dat heb ik nog niet terug gevonden op het net.
De oorsprong van mijn naam is (voor zover ik kan vinden)in de nevelen van de geschiedenis verdwenen, de betekenis is wel bekend. Stamt uit het Latijn of het Sabijns en betekend: Tender, Good Gracious
Verkorting van Marcus. Het kan ook een eenstammige verkorting zijn van een Germ. naam met mark- (vgl. Markward) of een vleivorm van Marre.
Johannes
Hebr. Johanan `Jahweh is genadig'. Voor de populariteit van de naam komt in de eerste plaats in aanmerking Johannes de Doper (Luc. 1,15v. en Matt. 3 e.e.), geboortefeest op 24 juni (zie ook Baptist). Vervolgens noemen we de discipel van Christus, broeder van Jacobus (Marcus 1,19 e.e.), vanaf de 4e eeuw wordt hij `de theoloog' genoemd; kerk. feestdag: 27 dec. Aanvankelijk was de naam Jo(h)annes vooral in de Oosterse Kerk populair, maar met de Kruistochten begon de naam in het Westen door te dringen. Daar werd het in alle landen al vroeg de meest voorkomende naam. Aanvankelijk werd de naam in de Lat. vorm Joannes gebruikt (de Gri. vorm is Ioannes). De vorm Johannes (onder invloed van het Hebr.) is sinds de Renaissance en Hervorming de meest gebruikelijke geworden. Vele heiligen hebben de positie van de naam nog versterkt, we noemen hier slechts enkelen: Joannes Chrysostomus, een van de belangrijkste Oosterse kerkvaders, geb. ca. 354 in Antiochië, aanvankelijk monnik en kluizenaar, in 398 patriarch van Constantinopel; gest. in 407; kerk. feestdag: 27 jan. Tot de ouderen behoort ook Joannes van Damascus, in 675 geb. in Damascus. Hij is bekend door zijn dogmatische geschriften; gest. 749; kerk. feestdag: 27 maart; Joannes van Nepomuk, hij werd van belang voor de Kerk in Oost-Europa, martelaar in 1393; kerk. feestdag: 16 mei (zie Nepomuk). In Du. kwam de naam op in de 8e eeuw: Johannes, Meerbach 730 (Socin); in Zuid-Ndl. in de 9e eeuw: Iohannus, in het jaar 829 getuige in Gent (Mansion). Het was een van de zeven chr. namen in de 9e eeuw in West-Vla. en in de 10e eeuw kwam hij zeven maal voor op 35 chr. namen (Leys 1958, 4). In Noord-Ndl. dateren de oudste voorbeelden uit de 12e eeuw: Iohannes, deken in Utrecht, 1116; Johannes de Hancvorde, cijnsplichtige in Berg, 1142/5 enz. (Gysseling 1966, 10). Zie ook Johanna, Hans en Jan.
Matthias
Zie voor de verklaring van de naam bij Mattheus. Matthias was de naam van de apostel die na de dood van Judas door het lot als zijn plaatsvervanger werd aangewezen (Hand. 1,23v.). Van hem wordt gezegd dat hij in Ethiopië gepredikt heeft (vgl. Mattheus). Zijn relikwieën zouden door de heilige Helena naar Rome gebracht zijn en werden vandaar door bisschop Agricius (4e eeuw) naar Trier overgebracht. Vandaar dat Matthias daar in de middeleeuwen veel vereerd werd (kerk. feestdag: 24/25 febr.). Ook in Ndl. kwam de naam veel voor. Oudste voorbeeld in Holl.: 1317; Metties, Ze. 1753. Oudste vr. vorm: Matthia, Nederweert 1703 (Gens. N. XXI, 53).
Friese naam. De naam is afkomstig van de volksnaam der Friezen, zoals ook andere Germaanse persoonsnamen van volksnamen waren afgeleid (vgl. Frank, Sas-, Wend-). De etymologie van Fries is onzeker, sommigen zoeken verband met Eng. to frizzle `krullen', dus `krulharig'. Een andere, en even onzekere, verklaring voor Friezen is: `mensen aan de zeekant'. Vroeger kwam de naam ook elders in ons taalgebied vrij veel voor (Vriese, Vrieze, in Holl.).
Mijn oma kwam uit Friesland en daarom is deze naam gekozen
Eerste naam: Jan
Afkomstig van Johannes
Hebr. Johanan `Jahweh is genadig'. Voor de populariteit van de naam komt in de eerste plaats in aanmerking Johannes de Doper (Luc. 1,15v. en Matt. 3 e.e.), geboortefeest op 24 juni (zie ook Baptist). Vervolgens noemen we de discipel van Christus, broeder van Jacobus (Marcus 1,19 e.e.), vanaf de 4e eeuw wordt hij `de theoloog' genoemd; kerk. feestdag: 27 dec. Aanvankelijk was de naam Jo(h)annes vooral in de Oosterse Kerk populair, maar met de Kruistochten begon de naam in het Westen door te dringen. Daar werd het in alle landen al vroeg de meest voorkomende naam. Aanvankelijk werd de naam in de Lat. vorm Joannes gebruikt (de Gri. vorm is Ioannes). De vorm Johannes (onder invloed van het Hebr.) is sinds de Renaissance en Hervorming de meest gebruikelijke geworden. Vele heiligen hebben de positie van de naam nog versterkt, we noemen hier slechts enkelen: Joannes Chrysostomus, een van de belangrijkste Oosterse kerkvaders, geb. ca. 354 in Antiochië, aanvankelijk monnik en kluizenaar, in 398 patriarch van Constantinopel; gest. in 407; kerk. feestdag: 27 jan. Tot de ouderen behoort ook Joannes van Damascus, in 675 geb. in Damascus. Hij is bekend door zijn dogmatische geschriften; gest. 749; kerk. feestdag: 27 maart; Joannes van Nepomuk, hij werd van belang voor de Kerk in Oost-Europa, martelaar in 1393; kerk. feestdag: 16 mei (zie Nepomuk). In Du. kwam de naam op in de 8e eeuw: Johannes, Meerbach 730 (Socin); in Zuid-Ndl. in de 9e eeuw: Iohannus, in het jaar 829 getuige in Gent (Mansion). Het was een van de zeven chr. namen in de 9e eeuw in West-Vla. en in de 10e eeuw kwam hij zeven maal voor op 35 chr. namen (Leys 1958, 4). In Noord-Ndl. dateren de oudste voorbeelden uit de 12e eeuw: Iohannes, deken in Utrecht, 1116; Johannes de Hancvorde, cijnsplichtige in Berg, 1142/5 enz. (Gysseling 1966, 10). Zie ook Johanna, Hans en Jan.
Jan is een heel bekende naam, vader heette Jan Onno, opa: Jan Leendert, overgrootvader Leendert Jan, en zo nog een aantal generaties verder.
Derder naam: Jacob
Ook hebreeuws
Hebr. ja'aqob, van onzekere betekenis, maar in verband met de geschiedenis van Jakob en Esau, de zonen van Isaak, verklaard als `hij greep de hiel, hij verdrong (zijn broer), bedrieger' (Gen. 25). De Gri. vorm werd Jakobos en daaruit ontstond Lat. Jacobus, daarnaast ook Jacomus. Uit de laatste vorm moeten de vormen met m (Eng. James, Spa. Jaime, Ndl. Jacomina enz.) verklaard worden. De naam kreeg reeds vroeg zijn grote populariteit door de twee apostelen van deze naam, vaak onderscheiden in major en minor, de oudste en de jongste of de meerdere en de mindere. De eerste was de zoon van Zebedeus en broeder van Johannes. Met Petrus werden zij wegens hun stormachtige ijver door Christus Boanérgas genoemd `dat is zonen des donders' (Marcus 3,17). Zie ook Hand. 12, 1-3. Volgens een legende uit de 7e eeuw zou hij in Spa. gepredikt hebben en daar begraven zijn. Volgens een oude Spa. traditie werd zijn lichaam overgebracht naar Santiago de Compostela. Van de 10e tot de 15e eeuw was dit een van de beroemdste pelgrimsplaatsen in West-Europa. Die gaf aanleiding tot een grote verering langs de wegen daarheen. Ook ontstonden er sagen en legenden die weer invloed in de middeleeuwse literatuur hadden. Daardoor werd Jacobus zeer populair als heilige. Hij werd patroon van de pelgrims, schutspatroon in de strijd tegen de mohammedanen en uiteraard van Spa. De kerkelijke feestdag is 25 juli, een datum die in het volksgeloof een belangrijke plaats innam, bijv. als geluksdag voor het beginnen van de oogst. Jacobus minor, apostel, was de zoon van Alfeüs, vermeld in Marcus 3, 18. Men is het er niet over eens of hij dezelfde is als de Jacobus genoemd als broeder van Christus in Marcus 6, 3 (ook vermeld in Galaten 1,19 als broeder des Heren en in Galaten 2,9 als steunpilaar van de jonge gemeente). Volgens de traditie was hij eerste bisschop van Jeruzalem. Kort voor de joodse opstand in 66 na Chr. stierf hij de marteldood; kerk. feestdag: 11 mei. Zie ook Jacoba. De populariteit van de naam in West-Europa werd ook nog bevorderd dordat verscheidene vorsten hem droegen: koningen van Aragon (Jaime) en koningen van Eng. De naam is sinds de vroege middeleeuwen in gebruik. Oudste voorbeeld bij Socin: Straatsburg 749; Rijnland 2e helft van de 9e eeuw (Littger). In Holl. 1156; Coep, Arnhem 1353; Jacomaer, Dordt 1385 (SRD). Vanaf de 13e eeuw vormen als Coppa(e)rt. Fra. vormen: Jaecx, St.-Winoksbergen 1389 (Vla. St. II, 84); Kortrijk ca. 1400 (Debrabandere): Jacob, Jacot, Jaquemijn; Jaques Masureel fs. Jacops (!), Brugge 1557 (Schouteet 99); Jaeques Martini, Breda 1585 (Ned. L. 1957, 172); Yakis Nauwens Schoonhoven 1636 (GHG); Jaecques Baert, Rotterdam 1644 (SR); Jacomo van Uffelen, Rotterdam 1844 (SR); Jaques van Sminia (Fri. adel), Utingeradeel 1652 (Ned. L. 1961, 436). Ontwikkeling van vr. vormen: Jacoba, Genève 1181 (Socin). In Fra. zijn sedert de 12e/13e eeuw vr. vormen aan te treffen (Dauzat 59), 13e eeuw: Jaqueta. Kortrijk ca. 1400 (Debrabandere): Jaquemijne, Jaquemine en Jaquemijnkin. Jacob, hertogin van Beieren 1417 (RvR) (zie over het gebruik van jongensnamen voor meisjes/vrouwen: Van der Schaar 1953, 32 v.). Jacob Danielsdr. van Matenesse,1452 (Ned. L. 1965, 39); Jacopmijne, Den Haag 1527 (Ned. L. 1950, 48); Jaquemijne, Brugge 1550 (Schouteet 40); Jaquelyne, dochter van Boudewijn, heer van Rhoon, geb. Brussel 1552 (T. A. v.d. Vlies, `De eerste eeuwen van Rhoon', 63); Jaexmyntgen, Dordt 1553 (GD 50); Jkvr. Jacquemine Cobrij, Brugge 1589 (Schouteet 35); Iacobtien, Medemblik 1590 (Belonje IV. 101); Jacqueline Robijns, geb. Meldert (Belg.) ca. 1605 (Vla. St. II, 102); Jakelijn, Jakeline Westerbaen, geb. Den Haag 1642, de moeder heette Jacolijn, resp. Jacobmina (Ned. L. 1962, 109). In Ze. kwam de vorm Jakelintge in de 17e eeuw voor.
Zozo, das een verhaal, mijn opa heette Jacob, dus vandaar
Bron: Meertens instituut: http://www.meertens.knaw.nl/voornamen/VNB/
Pronounced: JAS-pur
Means "treasurer" in Persian. The name Jasper was traditionally given to one of the three kings (also known as the three Magi, or wise men) who visit the newborn Jesus in the New Testament. This name can also be given in reference to the English word for the gemstone.
Jasper
Geslacht:
m
Voorkomen:
Fri., Noord-Holl. en Ze.
opmerking:
De naam komt ook in Eng. voor. De vorm met J is ontstaan via de Romaanse vormen met G (vgl. Gaspar van de Velde 1626 = Jasper 1627 = Jespaer = Jesper 1628 (Roelandts 1951, 13).
Geslacht:
m
Voorkomen:
Fri.
Komt van Siard
Geslacht:
m
verklaring:
Overwegend, maar niet uitsluitend Fri. naam. Tweestammige Germ. naam, uit Sîhard, van Sigi-, Sî- `zege, overwinning' (zie sig-) en -hard `sterk, stevig' (zie -hard-). De naam betekent dus ongeveer `sterke overwinnaar'. Vgl. Sigert. De naam is oorspr. en ook nu nog vnl. Fri., maar bijv. Siardus (Sjorrus) is in bijvoorbeeld Huijbergen te vinden, aangezien Siard als heiligennaam ook enige verbreiding buiten Fri. heeft gevonden. Siard was abt van het premonstratenzer klooster Mariëngaarde bij Hallum; gest. 1230; kerk. feestdag: 17 nov. Mede doordat de relikwieën overgebracht werden naar de premonstratenzer abdij in Tongerlo bij Geel in België, kwam Siard in het z. ook wel in gebruik.
komt schijnbaar van Petronius en heeft iets te maken met steenbokken, mijn roepnaam Petra betekent rotsquote:Doet me denken aan de stenen stad Petra,Op zondag 9 mei 2004 12:53 schreef hasse8 het volgende:
Mijn geboortenaam Petronella
http://www.raingod.com/an(...)mages/SiqKhazneh.jpg
quote:Nederlandse voornamen databankOp zondag 9 mei 2004 13:42 schreef convinced het volgende:
Natalie, jij hebt wel leuke info bij je namen gevonden. Waar heb je dat opgezocht? Want de meeste reacties nu gaan meer over de betekenis van namen...
Ssssstttt
quote:Danku.
Fri. naam; vr. naam in Hindeloopen. Uit Ethel-mer.
Hier ligt de oorsprong:
Tweestammige Germ. naam met de betekenis 'door adel beroemd'; uit Adel- 'adel' en -mar 'vermaard, beroemd'. Bij Mansion vermeld vanaf de 7e eeuw.
Richard:
Tweestammige Germ. naam waarvan het eerste lid overeenkomt met Ndl. rijk, in de oorspr. betekenis `machtig, aanzienlijk' (zie -rik-). In Germ. namen komt het woord al in de 1e eeuw voor. Het tweede lid is -hard `hard, sterk, stevig' (zie -hard-). Via de Normandische vorsten kwam de naam naar Eng. en werd daar heiligen- en koningsnaam, waardoor hij veel populariteit verwierf en ook weer invloed had op het vasteland. Er zijn drie Eng. vorsten geweest met deze naam, waaronder Richard Leeuwenhart. Voorts: koning Richard de Heilige, minder juist `koning van de Angelsaksen' genoemd, vader van St.-Willibald, Wunibald en Walburga, gest. ca. 720 in Lucca; kerk. feestdag: 7 febr. (het is onzeker of deze Richard wel bestaan heeft). Een andere Eng. heilige is Richard, in 1236 kanselier van de universiteit in Oxford, in 1244 bisschop van Chichester; gest. 1253; kerk. feestdag: 3 apr. Ook de figuur van Richard Leeuwenhart, geromantiseerd door Scott in zijn `Ivanhoe' (1820), zal veel hebben bijgedragen tot de populariteit van de naam, ook op het vasteland. In Ndl. was de naam in de middeleeuwen al veel in gebruik: Rikardus, Gent 1029-31 (Tavernier-Vereecken); Holl. 14e eeuw: Ritsart, Ritsaert.
Christinus:
Het woord christen (Gri. christianos, Lat. christianus), waarvan deze naam is afgeleid, werd blijkens Hand. 11,26 het eerst in Antiochië gebruikt: `... dat de discipelen het eerst in Antiochië christenen genoemd werden.' Christen is een afleiding van Christus, Gri. christos `gezalfde'. In tegenstelling tot bijv. Spanje werd de naam Jezus hier nooit als doopnaam gebruikt, wel echter deze afleiding van Christus. Al vroeg in de middeleeuwen komt hij in tal van verschillende vormen vaak voor: in het Middelhoogduits 737 (Socin); Rijnland 959 (Littger); Vla. 11e eeuw (Leys); Utr. 1196. Zie ook Christina en Christian.
Gradus:
Tweestammige Germ. naam met de betekenis `sterk met de speer', uit Ger- `speer' (zie -ger-) en -hard `hard, sterk, stevig' (zie -hard-). Heiligennaam: 1) Gerhard, geb. 935 in Keulen, in 963 gewijd tot bisschop van Toulouse. Gest. 994; kerk. feestdag: 23 apr.; 2) Gerhard van Csanád, afkomstig uit Venetië. In 1023 werd hij eerste bisschop van Csanád; gest. 1046; kerk. feestdag: 24 sept.; 3) Famianus, zijn eigenlijke naam was Gerhard, ca. 1090 geb. in Keulen. Leefde 25 jaar als kluizenaar in S. Placido in Spa. Gest. 1150; kerk. feestdag: 8 aug.; 4) Gerhard van Sauve-Majeure, geb. ca. 1025 in Corbie. In 1075 werd hij abt van St.-Vincent in Laon; gest. 1095; kerk. feestdag: 5 apr. en 13 okt.; 5) Gerardus Majella, geb. 1726 in Muroin Zuid-It.; gest. 1755 in Caposele, waar zijn graf een bedevaartsoord werd. Hij werd in 1904 heilig verklaard; kerk. feestdag: 16 okt. Voorzover de naam Gerard in Eng. voorkomt, is hij vnl. bij r.k. te vinden, vooral o.i.v. Gerardus Majella. In Ndl. is de naam vanaf de vroege middeleeuwen in gebruik.
Ik ben dol op namen en betekenissen!Kirsty
). De naam is ook in Engeland en Wales vrij populair, maar in Nederland redelijk zeldzaam. Ben in mijn hele leven 3 andere Kirsty's tegengekomen (waarvan 1 slechts als ingezonden brief in de Donald Duck).
De derde keer was volgens mij in een boek van Virginia Andrews, maar een andere schrijfster binnen hetzelfde genre is ook mogelijk.(heb maar wat andere info toegevoegd, bij gebrek aan de oorsprong
)Zal wel een domme vraag zijn, maar goed.
Edit: antwoord staat een paar posts boven je, lullo.
quote:Waarom antwoord je op jezelfOp zondag 9 mei 2004 23:44 schreef static het volgende:
Waar halen jullie die info vandaan?
Zal wel een domme vraag zijn, maar goed.
Edit: antwoord staat een paar posts boven je, lullo.
Neem dan tenminste de moeite een kloon te later reageren 
quote:Jep, toen ik in Israel zat wilde ik daar ook errug graag heen, maar ja, toen vonden de buurlanden elkaar nog niet zo aardig, dus dat kon nietOp zondag 9 mei 2004 13:43 schreef _The_General_ het volgende:
[..]
Doet me denken aan de stenen stad Petra,
http://www.raingod.com/an(...)mages/SiqKhazneh.jpg
Uiteindelijk zal het er nog wel eens van komen. De naam is trouwens Grieks en betekent dus ook letterlijk rots, maar weet niet of er een arabische naam voor is.....