abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
pi_18173504
Hallo!
Ik vind het zelf altijd wel leuk om door gedichtenbundels te bladeren... En nu ben ik eigenlijk wel benieuwd of er mensen zijn die een gedicht hebben die ze erg aanspreekt of een bijzondere betekenis voor je heeft?
Ik heb zelf 3 favoriete gedichten:

DE GESTORVENE (Ida Gerhardt)

Zeven maal om de aarde gaan,
als het zou moeten op handen en voeten;
zevenmaal om die éne te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.
Zeven maal om de aarde gaan.

Zeven maal over de zeeën te gaan,
schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
kon uit de dood ik die éne doen keren.
Zeven maal over de zeeën te gaan -
zeven maal, om met zijn tweeën te staan.

Ik vind dit een heel mooi gedicht omdat het een goed beeld weergeeft voor wat je over hebt om je geliefde weer te zien...

De volgende:

VOOR DE VERRE PRINSES (J. Slauerhoff)

Wij komen nooit meer saam:
De wereld drong zich tusschenbeide.
Soms staan wij beiden 's nachts aan 't raam,

Maar andre sterren zien we in andre tijden.
Uw land is zoo ver van mijn land verwijderd:
Van licht tot verste duisternis - dat ik
Op vleuglen van verlangen rustloos reizend,
U zou begroeten met mijn stervenssnik.

Maar als het waar is dat door groote dromen
Het zwaarst verlangen over wordt gebracht
Tot op de verste ster: dan zal ik komen,
Dan zal ik komen, iedren nacht.

THE WHITE HORSE (D.H. Lawrence)

The youth walks up to the white horse, to put its halter on
and the horse looks at him in silence.
They are so silent, they are in another world.

Deze vind ik zelf dus erg mooi en ze spreken me aan om verschillende redenen (emotionele waarde en bijv. de toon), ik ben benieuwd of jullie ook met een paar mooie gedichten komen!
Succes!
pi_18173564
quote:
BEZINNING

Na de schrik en
Begenadiging,
Onder 't snikken
Van verzadiging,

Na de feesten
Van het vleesch
Keert de geest en
Rijst de vrees:

Deze extase
Keert niet weer.
't Licht doet dwaas en
't Leven zeer.
J. Slauerhoff
Steun Elkaar, Kopieer Nederlands Waar!
Hadîs (An-Nawawi): "Niemand van jullie gelooft (werkelijk) totdat hij voor zijn broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst."
pi_18173602
RORSCHACH

Ik zwoer dat ik je niet zou schrijven.
Toen ik aan een brief begon,
een zware, zwarte brief om ‘s nachts
te posten in een regenbui,
liep alles uit tot inktpatronen.
Lange zinnen dreven samen
tot een donkerblauwe brij.
Woorden vielen uit elkaar.
Letters gingen kopje onder
en verdronken in de kantlijn.
Vlekken stolden tot jouw ogen.
Later kwam je mond omhoog
uit het papier en zei: je moeite
is ontroerend, maar je doet
altijd zo moeilijk, kijk,
de liefde is van brandhout
en een inktvlek is een inktvlek
en voorbij voorgoed voorbij.

Ingmar Heytze
pi_18173603
He Wishes For
Cloths of Heaven
By W B Yeats

Had I the heavens’ embroidered cloths,
Enwrought with golden and silver light,
The blue and the dim and the dark cloths
Of night and light and the half-light,
I would spread the cloths under your feet:
But I, being poor, have only my dreams;
I have spread my dreams under your feet;
Tread softly because you tread on my dreams.
pi_18173623
...zag jij mischien dat ik naar jou.
dat ik je zag en dat ik zag dat jij
naar mij te kijken zoals ik naar jou
en dat ik hoe dat heet zo steels.
zo en passant en ook zo zijdelijks-
dat ik je net zo lang bekeek tot ik
naar je staarde en dat ik staren bleef.
Ik zag je toen en ik wist in te zien
dat in mijn leven zoveel is gezien
zonder dat ik het ooit eerder zag:
dat kijken zoveel liefs vermag.

Joost Zwagerman
pi_18173656
Tof! Leuk dat jullie ook met gedichten komen.... ben erg benieuwd...
pi_18173685
Don't stand beside my grave and weep,
For I'm not there, I do not sleep,
I am a thousand winds that blow,
I am the diamond's glint on snow,
I am the sunlight on ripened grain,
I am the gentle autumn's rain.

When you awaken in morning's hush,
I am the swift uplifting rush,
of quiet birds in circle flight,
I am soft stars that shine at night,
Don't stand beside my grave and cry,
I am not there. I did not die.

Anonymous
pi_18173696
Een huis vol

Ik ben getrouwd met Treurigheid,
woon samen met Verdriet.
Krijg soms bezoek van Eenzaamheid
maar helpen doet dat niet.

Van Leví Weemoedt
pi_18173698
er staan idd. een paar mooie bij...

Herman Gorter: In de zwarte nacht is een mensch aangetreden

In de zwarte nacht is een mensch aangetreden,
de zwarte nachtwolken vlogen,
de zwarte loofstammen bogen,
de wind ging zwaar in zwarte rouwkleeden.

't Gezicht was zoo bleek in 't zwarte haar,
de handen wrongen, de mond borg misbaar,
de nek was zwart,
een hel was 't hart,
van daar kwam het zwarte en worgde haar.

Met de wind, met de boomen en met al de wolken
is ze gekomen,
het waren rondom haar groote volken
van zwarte nachtdroomen.

Bij een groot zwart water aan zijn zoom
heeft ze heel stil gestaan,
de lang geleden geboren boom
heeft het toen geraen -- en de wind en de wolken hebben stil gestaan,
ze hadden het niet gedacht,
anders waren ze niet gegaan
en hadden haar niet hierheen gebracht,

en alle zijn ze blijven staan,
de wind en de boomeblaan
en het wolkevolk
en de zwarte golven in de kolk,

en de vaders en de voorouders
stonden omhoog
in stille wolken met hun schouders,
tot de voeten in zwarte toog,

en de kinderen die ze had willen baren,
kwamen rondom
tegen de boomen staan, ze waren
klein en stom,

en een ding dat ze in haar leven
altijd had gehad,
kwam nu heel hoog boven haar zweven
lichtend mat,

een groote vogel, een groote bloem,
een klinkende klok, haar groote roem,
haar stem waarmee ze was geboren
hing nu omhoog en liet zich hooren.

En al die kindren en die ouden
hadden het niet gedacht,
en ook niet de stem die boven de wouden
nog zong in den nacht --

die was altijd in 't leven geweest
haar eenig lam,
die blaatte nu nog als een eenzaam beest
of ze bij hem kwam,

die was het eenige vuur geweest
voor hare handen,
daar kwam ze 's avonds erg bevreesd
uit de menschelanden,

die was het droomen en lavende slaap
voor haar in 't leven geweest,
die stond nu boven, een eenzaam schaap,
een blatend beest.

Maar toch ze ging en ze sleurde mee
in een sleep,
kindren en klanken, in zwarte zee
ging alles scheep,

en 't dreef nog even, het water zwart
vonkte van diamant,
in die groote schipbreuk brak ook het hart,
alles zonk, het laatst de hand.
- En zoals pijn ook een vorm van voelen is, laat kou me weten dat ik wist wat warmte was.
- Ik ben de reden voor wie voor zijn lijden reden zoekt!
- Those people who tell you not to take chances, they are all missing on what life is about.
  Redactie Frontpage zondag 4 april 2004 @ 16:48:49 #11
83660 crew  Etcetera
*pffrrrwwwt*
pi_18173744
Herinnering aan Holland

Denkend aan Holland
zie ik brede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hoge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
in een groots verband.
De lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.

H. Marsman.
It's not just sex, it's love
It's two people connecting
With four other people
And aliens
pi_18173746
En nog een mooie van Ingmar Heytze:

IMPASSE

Bijna alles gaat vanzelf: seizoenen, neerslag, zwaartekracht,
vulkanen ook, gewoon een kwestie van nergens aanzitten,
de hendels de hendels laten.
Al weet hooguit een enkeling waar hij naartoe moet,
men neemt treinen naar kantoor alsof het allemaal zo hoort,
slaapt in een doos onder de brug of leest de krant in het café,
samen onderweg over de grote springplank naar het niets.
In dat droevigmoedige geschuifel zit beweging - geen vooruitgang,
het is meer iets dat je afleidt van het ruisen van je bloed
en het gerommel in je hoofd, bijvoorbeeld over jou en mij;
wij liggen in het park van deze stad als lucht op water,
onze lippen overwegen al seconden lang een
- kus -
pi_18173826
Iets lastiger, maar wel prachtig:

The Good Morrow

I wonder, by my troth, what thou and I
Did, till we loved? were we not weaned till then?
But sucked on country pleasures, childishly?
Or snored we in the Seven Sleepers` den?
`Twas so; but this, all pleasures fancies be;
If every any beauty I did see.
Which I desired, and got, `twas but a dream of thee.

And now good - morrow to our waking souls,
Which watch not one another out of fear;
For love all love of other sights controls,
And makes one little room an everywhere.
Let sea - discoverers to new worlds have gone;
Let maps to other, worlds on worlds have shown,
Let us possess one world; each hath one, and is one.

My face in thine eye, thine in mine appears,
And true plain hearts do in the faces rest;
Where can we find two better hemispheres
Without sharp north, without declining west?
Whatever dies, was not mixed equally;
If our two loves be one, or thou and I
Love so alike that none can slacken, none can die.

John Donne

[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 04-04-2004 16:53:07 ]
pi_18173896
Goed, nog weer een bijdrage van mij...
(misschien niet helemaal een gedicht....maar ok)

Juliet:
My only love sprung form my only hate!
Too early seen unknown, and known too late!
Prodigious birth of love is it to me, that I must love a loathed enemy
pi_18174009


Romeo:

But soft! What light through yonder window breaks?
It is the East, and Juliet is the sun!
Arise, fair sun, and kill the envious moon
Who is already sick and pale with grief
That thou her maid art far more fair than she.
Be not her maid, since she is envious.
Her vestal livery is but sick and green,
And none but fools do wear it. Cast it off.
It is my lady! O, it is my love!
O, that she knew she were!
She speaks, yet she says nothing.
What of that? Her eye discourses; I will answer it.
I am too bold; 'tis not to me she speaks.
Two of the fairest stars in all the heaven
Having some business, do entreat her eyes
To twinkle in their spheres till they return.
What if her eyes were there, they in her head?
The brightness of her cheek would shame those stars
As daylight doth a lamp; her eyes in heaven
Would through the airy region stream so bright
That birds would sing and think it were not night.
See how she leans her cheek upon her hand!
O, that I were a glove upon that hand,
That I might touch that cheek!
pi_18174011
Fragment uit een gedicht van Janos Arany (1817-1882):

Het oordeel van het opgebaarde lijk (1881)

In tears or cries she does not bow;
Her two hands only press her brain.
What sudden thought appals her now?
It seems her heart would break in twain.


Het gedicht gaat over een vrouw die getrouwd is met een man en zij geloofd niet dat die man van haar houd. In een ultieme poging van de man om haar zijn liefde te tonen, pleegt hij zelfmoord. In dit stukje ziet de vrouw haar man dood op de grond liggen met een mes. Dan beseft ze dat hij wel van haar hield en wat ze gedaan heeft. Dit moment is ook vastgelegd op een schilderij..... Erg indrukwekkend...
  zondag 4 april 2004 @ 17:03:58 #17
21157 sioux_
lost in space
pi_18174043
There once was a young man named Peter,
sprinkled his bed with a ghieter.
His father got woost,
took hold of a knoost,
and gave him a pack on his meter.

titel en schrijver weet ik even niet meer
pi_18174050
quote:
Op zondag 4 april 2004 17:02 schreef Razztwizzle het volgende:


Romeo:
Jij bent dus ook een enorme gedichtenfan?
Heb je een speciale voorkeur? Genre?
pi_18174063
quote:
Op zondag 4 april 2004 17:03 schreef sioux_ het volgende:
There once was a young man named Peter,
sprinkled his bed with a ghieter.
His father got woost,
took hold of a knoost,
and gave him a pack on his meter.

titel en schrijver weet ik even niet meer
Hehehe, niet zelf bedacht?
pi_18174092
Voor een dag van morgen

Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad
hoe lief ik je had.

Maar zeg het aan geen mens,
ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven dat
alleen maar een man
alleen maar een vrouw
zo lief had als ik jou.

Hans Andreus
pi_18174165
quote:
Op zondag 4 april 2004 17:03 schreef sioux_ het volgende:
There once was a young man named Peter,
sprinkled his bed with a ghieter.
His father got woost,
took hold of a knoost,
and gave him a pack on his meter.

titel en schrijver weet ik even niet meer
Die is van John O'Mill
pi_18174193
Even wat anders...

J'attendrai le jour et la nuit,
J'attendrai toujours ton retour.

Maurice Chevalier 1939


Ik weet niet meer precies waar ik dit gedichtje tegenkwam. Ik vond het wel grappig en niet moeilijk te begrijpen. Het klinkt vast ook wel erg mooi als het (op de goede manier) wordt uitgesproken *zwijmel*
pi_18174231
quote:
Op zondag 4 april 2004 17:04 schreef Locusta het volgende:

[..]

Jij bent dus ook een enorme gedichtenfan?
Heb je een speciale voorkeur? Genre?
Enorme fan Mja niet enorm maar wel leuk tijdverdrijf.
Gedeeltelijk moet het ook wel als je Engels studeert.
Ik vind bijna alles mooi; heel modern; heel oud, maar sommige dingen raken je gewoon meer dan andere.

OT: deze is ook mooi:

At the San Francisco Airport

By Yvor Winters

This is the terminal: the light
Gives perfect vision, false and hard;
The metal glitters, deep and bright.
Great planes are waiting in the yard--
They are already in the night.

And you are here beside me, small,
Contained and fragile, and intent
On things that I but half recall--
Yet going whither you are bent.
I am the past, and that is all.

But you and I in part are one:
The frightened brain, the nervous will,
The knowledge of what must be done,
The passion to acquire the skill
To face that which you dare not shun.

The rain of matter upon sense
Destroys me momently. The score:
There comes what will come. The expense
Is what one thought, and something more--
One's being and intelligence.

This is the terminal, the break.
Beyond this point, on lines of air,
You take the way that you must take;
And I remain in light and stare--
In light, and nothing else, awake.
pi_18174351
een lange:

owja dit zijn persimmons:

ff voor het idee

Persimmons

In sixth grade Mrs. Walker
slapped the back of my head
and made me stand in the corner
for not knowing the difference
between persimmon and precision.
How to choose

persimmons. This is precision.
Ripe ones are soft and brown-spotted.
Sniff the bottoms. The sweet one
will be fragrant. How to eat:
put the knife away, lay down the newspaper.
Peel the skin tenderly, not to tear the meat.
Chew on the skin, suck it,
and swallow. Now, eat
the meat of the fruit,
so sweet
all of it, to the heart.

Donna undresses, her stomach is white.
In the yard, dewy and shivering
with crickets, we lie naked,
face-up, face-down,
I teach her Chinese. Crickets: chiu chiu. Dew: I've forgotten.
Naked: I've forgotten.
Ni, wo: you me.
I part her legs,
remember to tell her
she is beautiful as the moon.

Other words
that got me into trouble were
fight and fright, wren and yarn.
Fight was what I did when I was frightened,
fright was what I felt when I was fighting.
Wrens are small, plain birds,
yarn is what one knits with.
Wrens are soft as yarn.
My mother made birds out of yarn.
I loved to watch her tie the stuff;
a bird, a rabbit, a wee man.

Mrs. Walker brought a persimmon to class
and cut it up
so everyone could taste
a Chinese apple. Knowing
it wasn't ripe or sweet, I didn't eat
but watched the other faces.


My mother said every persimmon has a sun
inside, something golden, glowing,
warm as my face.

Once, in the cellar, I found two wrapped in newspaper
forgotten and not yet ripe.
I took them and set them both on my bedroom windowsill,
where each morning a cardinal
sang. The sun, the sun.

Finally understanding
he was going blind,
my father would stay up all one night
waiting for a song, a ghost.
I gave him the persimmons, swelled, heavy as sadness,
and sweet as love.

This year, in the muddy lighting
of my parents' cellar, I rummage, looking
for something I lost.
My father sits on the tired, wooden stairs,
black cane between his knees,
hand over hand, gripping the handle.

He's so happy that I've come home.
I ask how his eyes are, a stupid question.
All gone, he answers.

Under some blankets, I find three scrolls.
I sit beside him and untie
three paintings by my father:
Hibiscus leaf and a white flower.
Two cats preening.
Two persimmons, so full they want to drop from the cloth.

He raises both hands to touch the cloth,
asks, Which is this?

This is persimmons, Father.

Oh, the feel of the wolftail on the silk,
the strength, the tense
precision in the wrist.
I painted them hundreds of times
eyes closed. These I painted blind.
Some things never leave a person:
scent of the hair of one you love,
the texture of persimmons,
in your palm, the ripe weight.

Li-Young Lee
pi_18174799
Ja, ik zag al bij je profiel dat je Engels studeerde. Leek mij ook erg leuk om te doen (lang zitten twijfelen...), uiteindelijk toch maar voor geschiedenis gekozen.


And Death Shall Have No Dominion
by: Dylan Thomas

And death shall have no dominion.
Dead men naked they shall be one
With the man in the wind and the west moon;
When their bones are picked clean and the clean bones gone,
They shall have stars at elbow and foot;
Though they go mad they shall be sane,
Though they sink through the sea they shall rise again;
Though lovers be lost love shall not;
And death shall have no dominion.

And death shall have no dominion.
Under the windings of the sea
They lying long shall not die windily;
Twisting on racks when sinews give way,
Strapped to a wheel, yet they shall not break;
Faith in their hands shall snap in two,
And the unicorn evils run them through;
Split all ends up they shan't crack;
And death shall have no dominion.

And death shall have no dominion.
No more may gulls cry at their ears
Or waves break loud on the seashores;
Where blew a flower may a flower no more
Lift its head to the blows of the rain;
Though they be mad and dead as nails,
Heads of the characters hammer through daisies;
Break in the sun till the sun breaks down,
And death shall have no dominion.


In de film "Solaris" komt dit gedicht voor en ik vond het wel erg mooi...alleen een beetje een deprimerende toon
abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')