Daarna kregen we te horen dat er tijdens de operatie een 2e, grotere tumor was ontdekt, die zat verscholen achter de eerste., wat inhield dat er een masectomie (borstamputatie) plaats moest vinden..grote schrik natuurlijk bij ons omdat het op het eerste gezicht allemaal mee leek te vallen..maar goed.
De oncoloog vertelde ons dat het een milde, langzaam delende tumor betrof, waardoor de kans op uitzaaiingen minimaal was.
Toch vertrouwde mijn moeder het niet, ze had wat last van haar rug en daarom is er vandaag voor de zekerheid toch een botscan gemaakt...ik had de hele nacht al een rotgevoel wat ik niet van me af kon zetten, probeerde mezelf voor te houden dat het wrs gewoon spanningspijn was oid...ik ging met haar mee en voelde al nattigheid toen de oncoloog en met nog een arts bij werd geroepen terwijl de uitslag gewoon doorgebeld zou worden..toen we later bij de poli kwamen voor de uitslag bleek dat er toch twee vlekken zijn gevonden op de 8e en 12e ruggewervel, en 1 op haar voet (waar ze de laatste tijd veel last van had en erg dik en opgezet is).
Dit kunnen ontstekingen zijn, zelfs slijtage, maar ook uitzaaiingen van de borstkanker.
Om het zeker te weten moet er woensdag een MRI-scan gemaakt worden waaruit blijkt WAT die plekken precies zijn..is het foute boel dan is de masectomie die eigenlijk voor die dag gepland staat niet meer aan de orde en zal er een andere behandeling plaats moeten vinden (?!)
Ook weten we nog niet hoe het met evt. uitzaaiingen in haar organen staat natuurlijk
Ik ben zo ontzettend bang en verdrietig, mijn moeder is mijn allerbeste vriendin, ze is 53 maar ziet er uit als 40, en zo'n ontzettend mooie, humoristische levenslustige vrouw.
Ik wil er niet aan denken dat ik haar ms moet missen, dat ze mijn evt. kindjes nooit zal zien, dat we elkaar niet meer 5 keer per dag bellen om te kleppen over alles en nog wat..ik ben er gewoon nog niet klaar voor!
Maar nog banger ben ik voor de pijn die ze ms tegemoet gaat, ze is altijd ijdel geweest en ik kan me haar niet voorstellen als een soort wrakje wat wegkwijnt..ik wil niet dat ze om mij geen verdriet te doen dingen gaat doen die haar eigen integriteit aantasten..dat probeer ik haar ook duidelijk te maken maar het feit dat je dat soort gesprekken moet voeren is al zo verschrikkelijk!
En ik heb zoveel bewondering voor haar, nog steeds maakt ze geintjes, is ze sterk en rustig en ziet ze er fantastisch uit..en ik, ik voel me zo ontzettend machteloos, ook al zegt ze dat ze zoveel steun aan mij heeft, voor mijn gevoel kan ik zo weinig dan alleen maar keer op keer vertellen dat ze hier niet alleen doorheen hoeft
Oke, dit was even in het kort mijn verhaal.
Duimen jullie allemaal dat de uitslag goed is donderdag?
* Vivi gaat nu proberen te slapen
quote:He jasses.Op dinsdag 30 maart 2004 02:06 schreef Vivi het volgende:
Duimen jullie allemaal dat de uitslag goed is donderdag?
Ja, dat doen we beeb.
ik duim igg voor je moeder.
quote:StaticOp dinsdag 30 maart 2004 02:07 schreef static het volgende:
[..]
He jasses.
Ja, dat doen we beeb.
Ik duim iig mee
quote:Natuurlijk doen wij dat schat. Ik hoop toch dat je nog redelijk goed kan slapenOp dinsdag 30 maart 2004 02:06 schreef Vivi het volgende:
Duimen jullie allemaal dat de uitslag goed is donderdag?
quote:Heel veel success, beeb, we denken aan je en vooral aan je moeder.Op dinsdag 30 maart 2004 02:08 schreef Vivi het volgende:
[..]
Static
en kop op, het komt vast goed
quote:LiefOp dinsdag 30 maart 2004 02:11 schreef Frasier het volgende:
[..]
Natuurlijk doen wij dat schat. Ik hoop toch dat je nog redelijk goed kan slapen
Al die positieve energie helpt toch..
quote:Zo is 't ook bedoeltOp dinsdag 30 maart 2004 02:12 schreef Vivi het volgende:
[..]
Al die positieve energie helpt toch..
Meer kunnen we helaas niet voor je doen lieverd
[ Bericht 9% gewijzigd door Frasier op 30-03-2004 02:28:28 ]
quote:Ga proberen te slapen, beeb.Op dinsdag 30 maart 2004 02:12 schreef Vivi het volgende:
[..]
Lief
Al die positieve energie helpt toch..
Molto forza en ik duim voor je mee..
hup.Het is in mijn familie een aantal keren voorgekomen met betere en mindere resultaten
Ik duim voor je!
quote:Meer kun je niet doen, maar het helpt zeker wel.Op dinsdag 30 maart 2004 02:06 schreef Vivi het volgende:
ik voel me zo ontzettend machteloos, ook al zegt ze dat ze zoveel steun aan mij heeft, voor mijn gevoel kan ik zo weinig dan alleen maar keer op keer vertellen dat ze hier niet alleen doorheen hoeft
Ik heb zelf een soort gelijk iets mee gemaakt, longkanker, en het is moeilijk geweest maar het had een goede afloop. Zorg er iig voor dat je er zelf niet aan onder door gaat want daar is niemand bij gebaat.
Succes.
Je wilt niet weten wat voor medische kracht ze tegenwoordig hebben, zeker op het gebied van borstkanker en uitzaaiingen. No worries, alles komt goed.
(PS In mijn vriendenkring net hetzelfde gehad en alles is goed gekomen...)
Dwz, knobbeltje verwijderd en bestraald. 7 jaar later, toch terug en een volledige mastectomie.
Nu is het weer weg en slikt mijn moeder voor de rest van haar leven hormonen.
Als ik jouw verhaal lees besef ik dat we heel veel mazzel hebben gehad dat het zo snel ontdekt is.
Ik duim keihard voor je dat de mri donderdag goed is!
wat een spanning en angst. Ik duim heel hard mee.
Heel veel sterkte.
Doe af en toe effe lekker janken jij, want die spanning gaat zo in je lijf zitten en dat is niet goed voor je.
Het wachten is k*t, maar ik duim heel hard met jullie mee, moeders moeten 100 worden verdomme.
Blijf hopen en je moeder steunen
quote:Ja, en sorry dat ik steeds weer niet meel als ik het beloof, maar ik kan er gewoon de rust steeds niet voor vinden!Op dinsdag 30 maart 2004 09:46 schreef DarkElf het volgende:
Oh hemel lief vivietje,
wat een spanning en angst. Ik duim heel hard mee.
Heel veel sterkte.
quote:Ik hoop het ZO.Op dinsdag 30 maart 2004 04:11 schreef Timen het volgende:
Vivi, ik heb kortgeleden in jouw situatie gezeten.
Je wilt niet weten wat voor medische kracht ze tegenwoordig hebben, zeker op het gebied van borstkanker en uitzaaiingen. No worries, alles komt goed.
quote:snap ikOp dinsdag 30 maart 2004 12:13 schreef Vivi het volgende:
[..]
Ja, en sorry dat ik steeds weer niet meel als ik het beloof, maar ik kan er gewoon de rust steeds niet voor vinden!
Eerst je hoofd bij belangrijke zaken..
We zullen hopen dat alles erg mee lijkt te vallen en dat het inderdaad onschuldig is!20 jaar terug kreeg ik ook te horen dat mijn moeder hersentumoren had ,
de schrik zat er toen ook behoorlijk in bij mij ... de vragen die dan op je af komen
zijn niet te overzien .
We zijn nu 20 jaar verder. In de tussentijd heeft ze tal van operaties ondergaan
omdat de tumoren steeds terugkwamen.
Afgelopen januari heeft ze bestralingen gekregen omdat deze tumor niet operatief verwijderd kon worden .. dus ook een jaar van afwachten en zien of het aanslaat.
Ik wil er alleen maar dit mee zeggen meis, de wetenschap is erg kundig dus blijf vertrouwen.
Mijn moeder geniet nu ook van haar 5 jarige kleinzoon en dat hadden we 20 jaar terug ook niet kunnen indenken.
Ik wens je veel sterkte en heb vertrouwen in een goede afloop.
We duimen voor je!
Heel veel sterkte toegewenst! En ik duim voor je dat alles goed is.Ik weet wat het is om zo'n spanning mee te maken.... Sterkte meisje
we duimen voor je
zowel voor jou als voor je mama !
voor je mams maar ook zeker net zo veel voor jou
ik zal aan haar denken donderdag...
slik....Super veel sterkte toegewenst voor je moeder, jij en de andere mensen om jullie heen!
*Knuzzel duimt...
Heel veel sterkte...
quote:Ik vind het niet eerlijk van je om zo'n hoop te geven: je moet reeel blijven. In ieder geval veel sterkte voor de TS en de moeder!Op dinsdag 30 maart 2004 04:11 schreef Timen het volgende:
Vivi, ik heb kortgeleden in jouw situatie gezeten.
Je wilt niet weten wat voor medische kracht ze tegenwoordig hebben, zeker op het gebied van borstkanker en uitzaaiingen. No worries, alles komt goed.
quote:Maar het is ook nog niet zeker dat het uberhaupt uitzaaingen zijn. Die kans is zeker wel aanwezig en ook heel groot, maar ik denk niet dat Vivi er iets mee op schiet als we nu al alle doem-registers open gaan trekken.Op dinsdag 30 maart 2004 20:46 schreef Last_Action_Hero het volgende:
[..]
Ik vind het niet eerlijk van je om zo'n hoop te geven: je moet reeel blijven. In ieder geval veel sterkte voor de TS en de moeder!
quote:Klopt, maar daar doelde ik ook niet op. Ik bedoelde dat de medische techniek bij uitzaaiingen nog tekort schiet.Op dinsdag 30 maart 2004 20:52 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Maar het is ook nog niet zeker dat het uberhaupt uitzaaingen zijn. Die kans is zeker wel aanwezig en ook heel groot, maar ik denk niet dat Vivi er iets mee op schiet als we nu al alle doem-registers open gaan trekken.
quote:Ik heb genoeg realiteitszin hoorOp dinsdag 30 maart 2004 20:46 schreef Last_Action_Hero het volgende:
[..]
Ik vind het niet eerlijk van je om zo'n hoop te geven: je moet reeel blijven. In ieder geval veel sterkte voor de TS en de moeder!
Maar het is lief bedoeld, al jullie reacties zijn hartverwarmend.
Ik schaam me een beetje want ik de zenuwen heb ik gezegd donderdag
, maar het is dus allemaal morgen al, om 8 uur moeten we in het ziekenhuis zijn voor een MRI scan, waarna we meteen de uitslag krijgen en de beslissing wel of niet opereren valt.Dus allemaal: MORGEN duimen ipv donderdag!
Mijn moesje is net weg, we hebben samen een hapje gegeten en ze is de hele avond bij mij geweest..ze heeft sinds 4 maanden een neiuwe relatie die erg onder druk staat door al dit gedoe...die vent gaat nu zelfs op vakantie morgen (terwijl mijn moeder dus wrs geopereerd wordt) Ze is dus alleen maar daarmee bezig en ik heb de hele avond dus niets anders gehoord dan wat hij zei, deed, smste en emailde
Daar wordt ik dus wel een beetje gaar van, maar ik laat haar maar, dat is wrs haar manier van de stress te uiten ofzo
Hij fungeert dus als een soort bliksemafleider denk ik...hoewel me dat niet echt verstandig lijkt op de lange duur, maar goed.
Bedankt voor jullie interesse en ik meld mezelf wel weer
knuffquote:Senks meisOp dinsdag 30 maart 2004 21:54 schreef Riann het volgende:
Het word dus morgen... ik zal dus morgen duimen
Succes!!!
Ik zal aan je denken morgen.
Heel veel sterkte
is alles wat ik kan zeggen, hopen dat ze niet het zoveelste slachtoffer wordt * Bright begint te duimen
Je bent eigenlijk nooit klaar genoeg om je moeder te verliezen trouwens, het is en blijft moeilijk, ook al zou je moeder al dik 80 zijn of iets dergelijks.
quote:Wat wel fijn is, dan zitten jullie niet al te lang in onzekerheid...Op dinsdag 30 maart 2004 21:50 schreef Vivi het volgende:
Ik schaam me een beetje want ik de zenuwen heb ik gezegd donderdag
quote:Dat denk ik ook hoor! Ze heeft een uitlaatklep nodig.Mijn moesje is net weg, we hebben samen een hapje gegeten en ze is de hele avond bij mij geweest..ze heeft sinds 4 maanden een neiuwe relatie die erg onder druk staat door al dit gedoe...die vent gaat nu zelfs op vakantie morgen (terwijl mijn moeder dus wrs geopereerd wordt) Ze is dus alleen maar daarmee bezig en ik heb de hele avond dus niets anders gehoord dan wat hij zei, deed, smste en emailde
Meissie, ik denk aan je vandaag en hoop dat de resutaten mee zullen vallen
Maar goed, Heel veel sterkte vandaag Viv, ben heel benieuwd wat er uit het onderzoek komt, ik duim voor je moeder.
sterkte
quote:Daar heb ik ook een ontzettende hekel aan. Niet alles komt goed.Op woensdag 31 maart 2004 09:18 schreef DarkElf het volgende:
zeggen dat alles goedkomt kan imo niet. Beetje ondoordacht.
quote:iddOp woensdag 31 maart 2004 10:45 schreef Powder het volgende:
[..]
Daar heb ik ook een ontzettende hekel aan. Niet alles komt goed.
Wij hebben ook op school geleerd dat je dat nooit moet zeggen. (ik ben aan het leren voor verzorgende). Want mensen denken dan dat je hun niet serieus neemt.
En niet alles kan goed komen.
Helaas was het niet goed; er zitten op 2 plekken uitzaaiingen in de botten op de wervelkolom.
We zagen het al meteen aan het spierwitte hoofdje van de oncoloog toen die de behandelkamer binnenkwam
De borstamputatie gaat dus niet door, omdat die zijn doel voorbij zou streven. (Vond ik toch ook ergens wel weer fijn voor mijn ijdele moedertje, hoe raar het ms ook klinkt).
Vrijdag krijgt ze een scan voor haar lever, longen en nieren..ze heeft zelf het gevoel dat het ook in haar longen zit omdat ze erg benauwd is de laatste paar maanden, maar oke, dat weten we dus nog niet zeker
Voor de behandeling maakt dat niets uit, het hele lichaam moet nu sowieso "aangepakt " worden, maar hoe meer uitzaaiingen hoe slechter de prognose natuurlijk.
Vrijdagmiddag gaan we dan bespreken wat de verdere behandeling wordt, iig chemotherapie en wrs een hormoonbehandeling.
En nu gaan we een terrasje pikken! Want de zon schijnt, ze is nog niet dood en nog lang niet van plan om op te geven!!!!
Jullie: ont-zet-tend bedankt voor het lieve medeleven so far, heb net even dit topic laten lezen en mijn moeder kreeg gewoon kippevel van alle reacties, kleine dingen kunnen soms heel veel betekenen.
aan allemaal.Het zat er eigenlijk wel in natuurlijk, maar stiekem hoop je toch op wat anders.
Geniet van het zonnetje, want idd not all hope is lost yet!
Heel veel sterkte er verder mee!
Gelukkig zetten ze wel vaart achter alle vervolg onderzoeken nu, des te sneller kunnen ze gaan behandelen!
Weet ff niet iets te zeggen of zo
Sterkte meid.
Meer weet ik ff niet te zeggen...
(En nee, ik zit niet in de ontkenningsfase
)Het voelt gewoon goed om hier af en toe wat van me af te kunnen schrijven maar jullie hoeven me niet als een porseleinen poppetje te behandelen hoor!
Maar wel heeel lief al dat medeleven
quote:Fokkers zijn af en toe best liefOp woensdag 31 maart 2004 13:58 schreef Vivi het volgende:
Jullie hoeven niets te zeggen, ik snap het ook wel dat je in zo'n geval niet de juiste woorden kan vinden! Maar niet zo depri allemaal, als de chemo goed aanslaat kan ze nog jaren mee hoor!
(En nee, ik zit niet in de ontkenningsfase
Het voelt gewoon goed om hier af en toe wat van me af te kunnen schrijven maar jullie hoeven me niet als een porseleinen poppetje te behandelen hoor!
Maar wel heeel lief al dat medeleven
aan Viv en haar moeder Maar ga idd lekker even genieten van de zon en elkaar.
Heel veel sterkte!
Toch is jullie instelling erg goed hoor
!!!Leven bij de dag, genieten van deze dag en wat komt, dat komt.
Sterkte voor jou en je dappere moeder
!!!!Da's mooi kl*te zeg... Hopelijk valt er nog veel aan te doen, maar jullie komen in ieder geval in een hele moeilijke fase, misschien met chemotherapie en wat al niet meer. Dat zal een psychische en lichamelijke druk uitoefenen, waarmee ik jullie heel veel sterkte wens.
Als je van je af wilt schrijven, dan mag dat hier hoor; we proberen je te steunen en, voor zover mogelijk, hiervandaan wat tips te geven en een hart onder de riem te geven. Heel veel geluk toegewenst!
Sterkte iig....
En geniet nog ff van het weer.....
We blijven duimen..
geniet zoveel mogelijk, maar probeer niet het leven echt af te sluiten als je begrijpt wat ik bedoel.
is een beetje risky om dit te zeggen misschien omdat het in het ergste geval (waar je toch ook rekening mee houdt) niet het meest ideale is.
ik wil er niet te lang over lullen, dus wens ik jou en je moeder maar gewoon superveel sterkte toe!
En inderdaad, je moet het niet té pessimistisch inzien. Je weet uiteindelijk nooit op voorhand hoe chemo gaat helpen.
Keep believing...
Dikke knuffel
quote:Da's lief, maar dat gesnik helpt niet echt. als je begrijpt wat ik bedoelOp woensdag 31 maart 2004 14:17 schreef Hardcore_Hooligan het volgende:
Ben er gewoon stil van..."snik" "Snik"
Ik snap je intentie wel hoor, en bedankt daarvoor
Okee, dat was niet het bericht waar ik op hoopte, maar wel voor vreesde, net als jullie eigenlijk.
Viv, je moeder lijkt me een sterke vrouw (daar zul je het van hebben
) die niet bij de pakken neer gaat zitten.Het is en blijft een enorme klap, die jullie allebei toch zullen moeten verwerken, maar van wat ik zo lees zijn jullie hartstikke strijdbaar, en die kracht is al het halve werk in het gevecht tegen deze ziekte.
Ik vind het mooi om te lezen hoe jullie dit samen gaan doen, en het toont des te meer de hechte band tussen jullie twee.
Ga nou niet de hele tijd op d'r letten, he?
Hou ons op de hoogte van de verwikkelingen, en stort je hart hier lekker uit, je ziet hoeveel luisterende oren er tot je beschikking staan.
Dikke
voor jou, meis.ik heb het hele verhaal niet echt real-time gevolgd, maar ik heb het wel doorgelezen, en ik wil jou en je moeder héél erg veel sterkte wensen de komende tijd.
&
quote:Sterkte!Hou ons op de hoogte van de verwikkelingen, en stort je hart hier lekker uit, je ziet hoeveel luisterende oren er tot je beschikking staan.
De moeder van mn vriendin heeft een soortgelijk iets gehad, tumor in haar hoofd, ik weet hoe je je voelt, maar blijf hopen, veel sterkte ermee !!
* M4rt geeft knuff
sterkte
quote:Op woensdag 31 maart 2004 19:25 schreef shmoopy het volgende:
*vloekerdevloek*
Okee, dat was niet het bericht waar ik op hoopte, maar wel voor vreesde, net als jullie eigenlijk.
Viv, je moeder lijkt me een sterke vrouw (daar zul je het van hebben
Het is en blijft een enorme klap, die jullie allebei toch zullen moeten verwerken, maar van wat ik zo lees zijn jullie hartstikke strijdbaar, en die kracht is al het halve werk in het gevecht tegen deze ziekte.
Ik vind het mooi om te lezen hoe jullie dit samen gaan doen, en het toont des te meer de hechte band tussen jullie twee.
Ga nou niet de hele tijd op d'r letten, he?
Hou ons op de hoogte van de verwikkelingen, en stort je hart hier lekker uit, je ziet hoeveel luisterende oren er tot je beschikking staan.
Dikke
Lieve Shmoops, ik vind jou zo'n bijzonder mens, heb het er vandaag nog met mama over gehad hoe lief en warm jij altijd op mij overkomt, bedankt voor je steun en medeleven, echt, het doet me veel, (net als alle andere lieve reacties natuurlijk) Dikke kus
Mijn moesje (met een ex..
)[ Bericht 3% gewijzigd door Vivi op 31-03-2004 23:24:18 ]
En zo hee, wat heb jij een mooie moeder!
Da's stiekem een zus, he?
Ik weet uit ervaring (van zeer dichtbij) wat een rotziekte het is..........maar ik weet ook uit ervaring dat het goed uit kan pakken (soms ook niet). Houd moed en hoop en geniet van elkaar.....zoals je altijd hebt gedaan. De toekomst brengt ons elke dag dichterbij betere behandelingen met minder bijwerkingen........misschien een schrale troost nu, maar wie weet ook relevant voor je moeder.
Maar, volgens mij ga jij er goed mee om en heb je mijn info helemaal niet nodig
mietje
ot: Viv, je komt ook op mij idd erg strijdbaar over. Veel sterkte en kracht de komende tijd.
quote:Toch helpt het hoorOp donderdag 1 april 2004 00:00 schreef Morwen het volgende:
....Maar, volgens mij ga jij er goed mee om en heb je mijn info helemaal niet nodig
But seriously, ergens waren we gisteren ook wel een soort "opgelucht", dat de uitzaaiingen zijn ontdekt VOORdat de borstamputatie heeft plaatsgevonden..mijn moeder is idd een mooie vrouw en dat is ook altijd een constante factor geweest in haar leven, het is erg belangrijk voor haar om er goed uit te zien..ik denk dat als het nare nieuws ontdekt was nadat ze haar borst (dus dan voor niets) kwijt was geraakt, ze een hoop had ingeboet aan vechtkracht.
Nu kan ze de strijd aan gaan als een compleet persoon, zonder drains, zonder dikke arm, zonder verminkingen, en ik denk dat dat voor haar erg belangreijk is, dat ze van buiten er goed uit ziet en dezelfde persoon is aan wie mensen niet meteen zien dat ze zo ziek is en haar ook dientengevolg benaderen..leg ik het zo een beetje goed uit?
Iig, morgen de laatste uitslag, ik bereid me maar vast op het slechtste voor aangezien we tot nu toe alleen nog maar slechts nieuws hebben gehad...raar, het begon rond kerst met een "vlekje"van 9 millimeter wat makkelijk te verwijderen was en nu zijn we al zover.
Erg beangstigend kan ik je wel zeggen.
Tot snel weer lieve medelezers
Er is natuurlijk niet 'een beste manier om hier mee om te gaan', maar laat het idd niet alles overheersen.
Mijn moeder had op een gegeven moment bestralingen. Iedere dag doordeweeks rond 8 uur 's ochtends, maar op een gegeven moment gingen ze een weekend naar Parijs, dus zei ze dat ze die maandag niet om 8 uur kon komen omdat ze in Parijs zat.
Daar werd heel vreemd op gereageerd, maar mijn moeder had zoiets van. Als ik ook niet in het weekend elke dag hoef, dan zal het die maandag niet uitmaken als ik een paar uur later ben.
En toen ineens viel het kwartje in het ziekenhuis ook: Mevrouw, u heeft groot gelijk, hoe laat kunt u hier wel zijn?
Dus toen is ze om 4 uur 's middags gegaan, geen probleem.
Wat ik hiermee wil zeggen? Natuurlijk zijn de behandelingen belangrijk, en regelmaat daarin volgens mij ook, maar soms kan het best mogelijk zijn het een klein beetje aan te passen aan de leuke dingen die je nog steeds wil doen.
Sterkte morgen!
quote:Kan het zijn dat je dat destijds ook op Fok? heb gepost? Dat verhaal komt mij nml. bekend voor!Op donderdag 1 april 2004 09:24 schreef Brighteyes het volgende:
verhaal
Iig vind ik dat je moeder helemaal gelijk had...er is ook nog een leven BUITEN de behandelingen en ziekenhuizen etc
En ik denk dat het alleen maar goed is als je dat leven zo lang en veel mogelijk blijft leiden als je altijd hebt gedaan, dat is volgens mij ook alleen maar goed voor je geestelijke gesteldheid en daarmee voor je immuunsysteem..
Ik kan me nog herinneren dat mijn moeder een paar weken geleden bij een vrouwelijke kennis vandaan kwam die baarmoederhalskanker heeft...mijn mams kwam er helemaal ontzet en half depri vandaan omdat die vrouw haar hele keuken heeft volstaan met bakjes, poedertjes en supplementen van het Moermandieet...ook zei ze toen mijn moeder vertelde dat ze die dag uit eten ging dat ze een restaurant wist waar ze alleen maar Moerman serveerden maar dat daar wel een maand wachtlijst voor was, en wilde ze vervolgens mijn mams cassettebandjes geven voor in de auto met de titel "sluit vriendschap met je kanker" oid
Mijn moeder belde mij toen nogal ontdaan op met de vraag of ze verkeerd bezig was door nog dagelijks een wijntje te nuttigen, lekker bij le Garage te gaan eten etc. Maar dat lijkt me alleen maar goed als dat het gene is wat JOU blij maakt toch? Als jij je er fijn bij voelt kan het toch alleen maar goed zijn (met mate natuurlijk maar oke, je snapt me wel hoop ik).
Je katje heeft trouwens zijn oogjes open
quote:Jah neej oke srry...voel gewoon met jullie mee... Heel veel strekte in de toekomst!!Op woensdag 31 maart 2004 19:13 schreef Vivi het volgende:
[..]
Da's lief, maar dat gesnik helpt niet echt. als je begrijpt wat ik bedoel
Ik snap je intentie wel hoor, en bedankt daarvoor
quote:Vind ik ook heel erg liefOp donderdag 1 april 2004 09:56 schreef Hardcore_Hooligan het volgende:
[..]
Jah neej oke srry...voel gewoon met jullie mee... Heel veel strekte in de toekomst!!
Maar we proberen niet te voorbarig gaan snikken, snappie? quote:Nee, toen bestond Fok! nog niet.Op donderdag 1 april 2004 09:34 schreef Vivi het volgende:
[..]
Kan het zijn dat je dat destijds ook op Fok? heb gepost? Dat verhaal komt mij nml. bekend voor!
Maar ik heb het volgens mij ook wel eens in andere 'kanker-topics' gepost. Ikzelf vind het namelijk zo belangrijk dat mensen in zien dat hoe erg het ook is, het hoeft niet alles te overheersen en te beheersen.
quote:Ieder kiest zijn manier, maar ik denk dat jouw moeder heel goed bezig is!Iig vind ik dat je moeder helemaal gelijk had...er is ook nog een leven BUITEN de behandelingen en ziekenhuizen etc
En ik denk dat het alleen maar goed is als je dat leven zo lang en veel mogelijk blijft leiden als je altijd hebt gedaan, dat is volgens mij ook alleen maar goed voor je geestelijke gesteldheid en daarmee voor je immuunsysteem..
Ik kan me nog herinneren dat mijn moeder een paar weken geleden bij een vrouwelijke kennis vandaan kwam die baarmoederhalskanker heeft...mijn mams kwam er helemaal ontzet en half depri vandaan omdat die vrouw haar hele keuken heeft volstaan met bakjes, poedertjes en supplementen van het Moermandieet...ook zei ze toen mijn moeder vertelde dat ze die dag uit eten ging dat ze een restaurant wist waar ze alleen maar Moerman serveerden maar dat daar wel een maand wachtlijst voor was, en wilde ze vervolgens mijn mams cassettebandjes geven voor in de auto met de titel "sluit vriendschap met je kanker" oid
Mijn moeder belde mij toen nogal ontdaan op met de vraag of ze verkeerd bezig was door nog dagelijks een wijntje te nuttigen, lekker bij le Garage te gaan eten etc. Maar dat lijkt me alleen maar goed als dat het gene is wat JOU blij maakt toch? Als jij je er fijn bij voelt kan het toch alleen maar goed zijn (met mate natuurlijk maar oke, je snapt me wel hoop ik).
En ik heb daar overigens heel veel bewondering voor, want ik kan het nou wel leuk vertellen, maar ik weet niet of ik zo sterk in mijn schoenen zou staan als het mij zou gebeuren.
quote:Je katje heeft trouwens zijn oogjes open
quote:Jah dat snap ik wel, nogmaals mij exucses en heel veel strekte voor jou en je mama.Op donderdag 1 april 2004 09:58 schreef Vivi het volgende:
[..]
Vind ik ook heel erg lief
Ik heb zoveel bewondering voor mijn dochter, zij is mijn állerbeste vriendin en zonder haar zou ik echt nergens zijn (ook niet teoen ik nog géén kanker had) Kan altijd tegen haar zeuren over mijn ex, of nieuwe vriendje, over of iets wel of niet leuk staat en ga zo maar door. Eigenlijk ben ik heel erg ijdel en voor Vivi is dat ook niet altijd even makkelijk denk ik, want daardoor heb ik niet altijd even degelijk geleefd. Veel gereisd, veel uit gegaan ipv achter een kopje thee te zitten. Alhoewel als Vivi dat nodig had was ik er wel voor haar hoor!!! Achteraf denk ik dat het eigenlijk maar goed is geweest dat ik een hoop genoten heb van het leven en dat wij echte vriendinnen waren en nog steeds zijn! Zij helpt me nu met zoveel kracht dat ik wel eens moet huilen van ontroering! Wist niet dat zij zó sterk kon zijn!! In ieder geval wil ik JULLIE ook bedanken voor al jullie lieve reacties en inzet! Het is werkelijk zo mooi om te lezen en het maakt me helemaal stil..(en dát ben ik niet zo gauw)...
Dag lieve mensen, vivi houdt jullie verder op de hoogte en ik ga de strijd met mijn ziekte aan, samen met mijn allerliefste kind!!!
Liefs en een HUG voor jullie allemaal van Zarja.
quote:Nogmaals heel veel sterkte!Op donderdag 1 april 2004 13:15 schreef Vivi het volgende:
En hier is dan Vivi's moeder met een éénmalig berichtje!!!
Ik heb zoveel bewondering voor mijn dochter, zij is mijn állerbeste vriendin en zonder haar zou ik echt nergens zijn (ook niet teoen ik nog géén kanker had) Kan altijd tegen haar zeuren over mijn ex, of nieuwe vriendje, over of iets wel of niet leuk staat en ga zo maar door. Eigenlijk ben ik heel erg ijdel en voor Vivi is dat ook niet altijd even makkelijk denk ik, want daardoor heb ik niet altijd even degelijk geleefd. Veel gereisd, veel uit gegaan ipv achter een kopje thee te zitten. Alhoewel als Vivi dat nodig had was ik er wel voor haar hoor!!! Achteraf denk ik dat het eigenlijk maar goed is geweest dat ik een hoop genoten heb van het leven en dat wij echte vriendinnen waren en nog steeds zijn! Zij helpt me nu met zoveel kracht dat ik wel eens moet huilen van ontroering! Wist niet dat zij zó sterk kon zijn!! In ieder geval wil ik JULLIE ook bedanken voor al jullie lieve reacties en inzet! Het is werkelijk zo mooi om te lezen en het maakt me helemaal stil..(en dát ben ik niet zo gauw)...
Dag lieve mensen, vivi houdt jullie verder op de hoogte en ik ga de strijd met mijn ziekte aan, samen met mijn allerliefste kind!!!
Liefs en een HUG voor jullie allemaal van Zarja.
Probeer verder positief te blijven. Ik denk dat een positieve geest een betere en snellere bijdrage kan hebben aan genezing dan dat je erbij neer gaat zitten. Ik ben niet godsdienstig aangelegd ofzo, maar ik denk wel dat je daarmee je lichaam met positieve energie voedt.
Als je alleen maar depri bent, dan heeft dit geen goede invloed op je lichaam.
Ik heb bewondering voor Vivi...maar dat heeft ze voor een deel ook aan jouw te danken Zarja...je bent haar moeder...haar grote voorbeeld.
Heel veel sterkte met het overwinnen van deze rotziekte.
Heel veel sterkte de komende tijd! Samen gaan jullie iig heel ver komen!
Leuk om van jou zelf iets te lezen, Zarja, al is de aanleiding natuurlijk allesbehalve leuk.
Ik sta versteld van je positieve houding hierin, zelfs de woorden in je post knallen van het beeldscherm bij wijze van spreken.
Geniet lekker, samen met Vivi, van de mooie dingen in je leven, dat zal je waarschijnlijk de positieve energie geven die je hard nodig zult hebben de komende tijd.
quote:beangstigend!Op donderdag 1 april 2004 13:38 schreef shmoopy het volgende:
Jeetje Vivi, je moeder op FOK!
Stomme cookies
Nooit meer doen he ma..en blijf van de search af....
Ze ziet er sterk uit dus dat gaat allemaal wel goed komen denk ik
je mama is lief en sterk, heb bewondering voor haar! Sterkte!
quote:--Op donderdag 1 april 2004 14:01 schreef Vivi het volgende:
[..]
beangstigend!
Stomme cookies
Nooit meer doen he ma..en blijf van de search af....
[ Bericht 8% gewijzigd door Roonaan op 01-04-2004 22:45:51 (;) jij ook ff dan) ]
quote:Kaqn dit bericht gedelete worden?Op donderdag 1 april 2004 17:37 schreef Roönaän het volgende:
[..]
Mag ze wel gewoon op je username klikken?
Morgen de laatste uitslagen...
ik denk aan jullie, en wacht zelf gewoon rustig af, wil je je ei kwijt weet je me te vinden.
hoe is het met de poezzies? en heb je al meer nieuwe baasjes voor ze gevonden?
quote:LiefOp donderdag 1 april 2004 22:35 schreef DarkElf het volgende:
sterkte, wederom.
ik denk aan jullie, en wacht zelf gewoon rustig af, wil je je ei kwijt weet je me te vinden.
hoe is het met de poezzies? en heb je al meer nieuwe baasjes voor ze gevonden?
En ja, toevallig vanaaf 1 nieuw baasje(s) voor het zwartwitje: een heel lief wat ouder stel die haar wrs schandelijk gaan verwennen
quote:Nah..Op donderdag 1 april 2004 22:37 schreef cos-micV het volgende:
meen je dit Vivi?
Ze had vanmiddag al gekeken..de uitgekookte quote:13.00 uurOp donderdag 1 april 2004 22:36 schreef Brighteyes het volgende:
Hoe laat moeten jullie in het ziekenhuis zijn?
Kheb vandaag ook contact opgenomen met het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis..ik wil haar daar zo snel mogelijk een secons opinion laten ondergaan omdat ik vind dat haar oncoloog achter de feiten aanloopt...ze moest zelf melden dat ze pijn in haar botten had anders had hij die scan niet eens gemaakt en was haar borst nu voor niets geamputeerd
En zo nog wat dingetjes...Tis wel een symphatieke man maar da's dan pech. Het gaat wel over het leven van mijn moeder! Ik moest morgen de uitslagen afwachten en dan bellen voor een afspraak, die ga ik er dus zsm doordrukken.
Ook leuk: mensen die in de kroeg tegen je moeder beginnen over dat ze een goed boek hebben over hoe je je naderende dood kan verwerken..hallo-o?! Als je vanzelf niet gaat dan lullen hun je wel het graf in
Wel een goed plan idd om een second opinion te vragen. Je weet maar nooit wat daar uit komt. En zij zijn natuurlijk wel experts daar!
Sterkte morgen. Ik zal aan jullie denken!
quote:Was een geintje!Op donderdag 1 april 2004 17:37 schreef Roönaän het volgende:
[..]
--
[ Bericht 2% gewijzigd door Frasier op 02-04-2004 01:25:04 ]
Vanmorgen gingen we met lood in onze schoenen naar het ziekenhuis voor de long, lever en nier echo's en scans, zoals ik al zei was mijn moeder de laatste tijd erg benauwd en had ze daarom het idee dat "het"ook wel in haar longen zou zitten
En na elke keer die domper en slecht nieuws durfden we ook niet meer positief te denken eigenlijk..ik viel bijna flauw van de spanning toen we op de uitslag zaten te wachten maar probeerde niets te laten merken. Toen riep de oncoloog ons naar binnen en voordat we in het kamertje zaten riep hij "Deze uitslag is WEL goed! " Ik stortte terstond half in en begon keihard te janken van opluchting en viel bijna alsnog flauw! De arts was zelf ook erg opgelucht, dat zag je meteen.
Maar goed, mijn moeder heeft dus nog steeds wel die uitzaaiingen op haar ruggewervel, ze kunnen dat niet meer genezen maar ALS de behandeling goed aanslaat kan dat wel jaren geremd worden....de 7e gaan we naar de internist om de behandeling te bespreken, dat wordt wrs een combinatie van bestraling, hormoontherapie en wrs chemo.
Ik heb ook contact opgenomen met het AvL want ik wil dat ze daar een second opinion gaat vragen omtrent de behandeling, en sowieso nog een hersenscan laat maken om te kijken of daar ook niets zit...volgens de oncoloog die we nu hebben was dat niet waarschijnlijk, maar uitzaaiingen bij het soort tumor dat mijn moeder had waren ook niet wrs volgens hem, en ook 2 tumoren in 1 borst ook niet
Dus...jullie vatten hem wel, better safe then sorry..ik vind hem niet zo doortastend tot nu toe.
Maar vooralsnog hebben we eindelijk eens een keer nieuws dat meevalt, en daar zijn we heel blij mee, dat geeft mentaal wel een enorme oppepper
Eindelijk weer eens een beetje goed slapen vannacht
Ik vind het een goed idee om een second opinion aan te vragen. En als je een goede arts hebt, zal deze dat ook vinden. Slaap lekker vannacht
quote:Dank je, hij vond het idd geen probleem als we dat wildenOp vrijdag 2 april 2004 17:24 schreef Rewimo het volgende:
Wat fijn, Vivi, dat is in elk geval een stukje positief nieuws
Slaap lekker vannacht
Oh ja, mijn moeder heeft nu wel Fok! helemaal ontdekt!!
Ik denk dat ik maar een kloon aan ga maken suc6 johen hoooooooooooooooi vivi's moeder lol
Kan me voorstellen dat jullie opgelucht waren.
Heel veel sterkte ermee, het zal nog best pittig gaan worden de komende tijd!
Ik kan me voorstellen dat de opluchting groot was. quote:Mensen kunnen inderdaad behoorlijk grof zijn op dat gebied. Toen mijn moeder ernstig ziek was. Werd de erfenis al verdeeld. Waar zij met haar toen verwarde hoofd bij zat.Op donderdag 1 april 2004 22:43 schreef Vivi het volgende:
Ook leuk: mensen die in de kroeg tegen je moeder beginnen over dat ze een goed boek hebben over hoe je je naderende dood kan verwerken..hallo-o?! Als je vanzelf niet gaat dan lullen hun je wel het graf in
En nogmaal sterkte. Crossing my fingers.Veel liefs
. Dat is beter nieuws!! Ben benieuwd wat voor behandeling er voorgesteld gaat worden verder en hoe dat zal zijn, makkelijk zeker niet.
Maar voor nu: opluchting!
ook prettig om te horen dat ze het eens zijn over de behandeling, dat geeft wat meer vertrouwen. De arts die we spraken zei btw dat MITS de behandeling aanslaat mijn moeder nog jaren "meekan" dus dat is wel een metale oppepper.
Vooralsnog is de behandeling als volgt: 5 keer bestralingen (extra hoge dosis) waarvan ze er inmiddels 3 achter de rug heeft. Dit om de botten sterker te maken, de groei van de slechte cellen af te remmen en tegen pijn (die ze nagenoeg nog niet heeft gelukkkig).
Bij het intake gesprek troffen we btw een erg vervelende internist..we kwamen lachend binnen in zijn spreekkamer waarop die man zei "Gaat u maar even zitten mevrouw, want ik wil even met u praten!!!
"Mijn moeder schrok erg van de toon waarop hij dat zei en vroeg zich meteen af of er nieuwe feiten naar boven waren gekomen en vroeg of ze soms niet meer bestraald ging worden.
Hij zei daarop "Ja mevrouw, u wordt wel bestraald maar u weet toch zeker wel dat het hier niet om een ontsteking gaat, u bent ERNSTIG ZIEK"!!!
Ja DUH!!! Alsof we dat niet weten
Maar blijkbaar verwacht de buitenwereld dat je dan alvast prematuur met een grafstemming moet rondlopen ofzo?!Mijn moeder reageerde hierop door te zeggen dat ze zich daar terdege van bewust was maar dat dat niet iedere keer opnieuw vermeld hoefde te worden.
Alsof je nu alvast niet meer mag lachen ofzo? Terwijl dat nu JUIST zo belangrijk is!
Ik moest trouwens weer zo lachen om haar....ik zat in de wachtkamer te wachten tot de bestraling klaar was (duurt maar 3 minuten) en toen ze eruit kwam zei ze "Goh! Het was net of ik onder de zonnebank lag! " De hele wachtkamer lag blauw en de stemming was meteen opgefleurd
Verder krijgt ze hormoontherapie (kwestie van elke dag 1 pil innemen) waar ze morgen mee gaat beginnen..haar kanker is hormoongevoelig (oestrogenen=vrouwelijke hormonen die de groei van de kankercellen bevorderen) dus door die hormoontherapie wordt ze versnel in de overgang gebracht waardoor de groei geremd kan worden.
Wel redelijk vervelend want daardoor krijg je versneld alle overgangsklachten waar andere vrouwen 5 jaar over doen, maar goed, het dient een goed doel natuurlijk...
Als dit goed aanslaat dan kan ze daarmee een paar jaar vooruit..op een gegeven moment zal de kanker resistent worden tegen deze hormonen waarna een andere hormooncombinatie gezocht moet worden, enzovoort.
Pas als de kanker op geen 1 hormoon meer reageert dat moeten ze op chemo overgaan, maar mijn moeder is er nog niet zeker van of ze dit uiteindelijk wil, maar goed, als we eindelijk eens mazzel hebben is dit voorlopig nog niet aan de orde (*schietgebedje
)Verder heeft ze kalktabletten om haar botten sterk te maken en nog wat zooi.
Dus, da's een beetje het verhaal so far...tis niet leuk allemaal maar ik heb zo ontzettend veel respect voor mijn sterke moedertje
Mam, als je dit leest: Ik hou van je
quote:Ze heeft geen chemo gehad, en die krijgt ze vooralsnog ook nietOp vrijdag 16 april 2004 03:09 schreef Vision het volgende:
sterkte vivi. tis wel positief dat je ma gewoon nog kan lachen (zelfs om de chemotherapie), dat geeft dit alles toch een wat minder naar karakter. petje af voor mensen die zo met een ziekte om kunnen gaan.
Maar bedankt
quote:sorry, ik bedoelde dus bestralingenOp vrijdag 16 april 2004 03:10 schreef Vivi het volgende:
Ze heeft geen chemo gehad, en die krijgt ze vooralsnog ook niet
Maar bedankt
quote:Geeft niet, wees blij dat je er niet zo in thuis bentOp vrijdag 16 april 2004 03:12 schreef Vision het volgende:
[..]
sorry, ik bedoelde dus bestralingen
En wat een hork zeg, dat hij nog even heel serieus gaat zitten doen!
En idd ook heeeeel prettig om te horen dat ze nog jaren mee zou kunnen!
Heel veel sterkte met alles!
Ben je trouwens mee naar binnen geweest bij die bestralingen? Ik ben een keertje mee geweest toen ze mij moeder klaar gingen leggen. Was best heel interessant om te zien, mijn moeder had me dat gevraagd omdat ze zelf wel weet wat er gebeurd, maar ze wilde graag dat iemand anders het ook eens zou zien.
quote:En wellicht nog langer.Op vrijdag 16 april 2004 09:28 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
En idd ook heeeeel prettig om te horen dat ze nog jaren mee zou kunnen!
[..]
techniek staat ook niet stil.
Hopen mag en is goed.
succes met alles joh, t is erg vervelend, ive been there.
jammergenoeg heeft mijn mama aan die lelijke ziekte moeten toegeven
Kop op !!!
Mijn zus was ook zo'n lekker ding en dat maakte het - ondanks alle rottigheid - allemaal een stuk dragelijker. Samen sta je sterk! En laat die horkerige artsen maar lekker lullen
Enne, wat ik al eerder vermeldde: De medische wetenschap staat niet stil en elke dag is er 1 dichter bij betere behandelingen!
Groetjes.......ook voor je moesje
En nee, Bright_eyes, ik mocht niet mee naar binnen, ik houd het voorlopig dus maar bij de gewone zonnebank
Nou, vandaag gaan we dus bespreken welke hormonen mijn moeder moet gaan slikken...het verdere verloop van de behandeling (en haar leven
) hangt dus behoorlijk af van hoe dit gaat aanslaan..toch best eng En nu moet ik ook nog gaan solliciteren
quote:Dat is op zich best jammer, het is wel heel interessant. Mijn vader kreeg de vraag of hij mensen mee wilde hebben, dan wilden zij het wel uitleggen en zo. Dus mijn moeder is een keer meegeweest en ik ben ook een keer meegeweest, het was allemaal heel interessant. Daar heerste overigens geen grafstemming, maar elders in het ziekenhuis en bij de specialisten viel het allemaal wel tegen. Inderdaad net alsof je alvast een rouwkrans om zijn nek moet hangen en preventief gaan zitten grienen aan zijn voetenOp vrijdag 16 april 2004 10:53 schreef Vivi het volgende:
En nee, Bright_eyes, ik mocht niet mee naar binnen, ik houd het voorlopig dus maar bij de gewone zonnebank
In elk geval heel fijn dat de artsen het eens zijn en ik hoop dat alle behandelingen het gewenste resultaat krijgen. En succes met je sollicitatie quote:LiefOp vrijdag 16 april 2004 11:24 schreef Chaosma het volgende:
Hoi Vivi, ik lees dit topic nu voor het eerst en ik moet zeggen dat ik meevoel met jou en je moeder en ook bewondering heb voor de manier waarop jullie ermee omgaan. Ik wens jou en je moeder heel veel sterkte in de strijd tegen deze vreselijke ziekte. Je moeder lijkt me een bijzonder mens zo te lezen en jij lijkt op haar.
Senks
quote:Dank je welOp vrijdag 16 april 2004 21:30 schreef gimme.shelter het volgende:
Lees dit topic voor het eerst. Heb heel veel bewondering voor jou en je prachtige moeder!! Heel veel sterkte gewenst. Hoop dat jullie de ziekte overwinnen!! Sterkte en respect!!
De ziekte overwinnen behoort echter helaas niet meer tot de mogelijkheden (iig niet met de geneesmiddelen die we nu voor handen hebben). We gaan er echter wel van uit dat ze nog lang gaat leven
Dag lieve Fok! vriendjes en vriendinnetjes, tot volgende week
quote:Dank je welOp donderdag 24 juni 2004 08:46 schreef Brighteyes het volgende:
Heel veel plezier in Egypte!
En jij met je nieuwe huisje, het schiet al aardig op he?*nu snel aankleden gaat*
Ik wens jou en je moeder echt een fantastische vakantie in Hurghada!
En neem voor mij een mooie man mee.
Doei, meis!
En Shmoops; wil je een mummie of toch maar levend? *echt gaat nu*
Ik lees dit topic nu voor de eerste keer en ik ben zó blij dat jij en je moeder zo'n sterke band hebben en dat jullie zódicht bij elkaar zijn. Het is duidelijk dat jullie veel steun aan elkaar hebben en ik hoop ook dat -wat uitslagen van volgende tests ook zullen zijn- jullie zó dicht bij elkaar blijven.
Verder wil ik jou en je moeder ontzettend veel sterkte en liefde toewensen in dit traject waar ik mij verder erg weinig van kan voorstellen. Op sommige momenten is 't leven mooi, op sommige iets minder. Na regen komt zonnenschijn, jullie kunnen vast nog lang van elkaar genieten!
Sterkte Vivi, mamma van Vivi,