Bewustzijn (en andere fratsen van ons brein)

Bewustzijn is een heel fijn stukje illusie

Ik heb het boek ook gelezen en zit inmiddels ook vol met vragen...

ik denk dat je het grooste van je handelingen sowieso onbewust doet en die op zo'n soort manier veroorzaakt worden. Daarom zijn psychologische mechanismen ook op zoveel mensen toepasbaar, de processen in het bolletje zijn hetzelfde.
Maar ik denk ook wel dat er zelfbewustzijn bestaat, alleen dat het bij het gros van de mensen ver te zoeken is. Hoe lager de intelligentie, hoe meer vegetatief je leeft.
Pas als je zelf door hebt van hey dit doet mijn brein nu en dat is irrationeel en dat soort dingen. Dan ben je wel zelfbewust, doorgrond je eigen brein.

Ik vind t een beetje moeilijk uit te leggen.

De mystiek van het bewustzijn, ontstaat, doordat we ons de voorstelling hebben gemaakt van een soort magische "gamebox" van 10x 10 x 10 cm waarin zich allerlei magische processen voltrekken.
Maar ons zelf/bewustzijn/geest is niet geconcentreerd op 1 tijd (nu) en plaats (hersenen).

De situatie is IMO heel kort samengevat, door Wittgenstein: "Ik ben mijn(de) wereld".

Er is geen duidelijke grens tussen ons lichaam en de rest van de fysieke wereld.
Voorbeeld een blinde tast met zijn stok de omgeving af, waar voelt hij mee, met het uiteinde van de stok? Met zijn hand? Of alleen met zijn hersenen?

Natuurlijk is het wel zo dat heel veel processen onbewust verlopen, maar deze processen behoren ook tot ons "zelf". Soms worden deze "achtergrond processen" in gang gezet door ons bewustzijn. Voorbeeld: Je kan niet op een naam komen, je geeft het op; en als je dan met iets anders bezig bent, komt plotseling die naam naar boven.
En zoals aangegeven gebeurt ook het omgekeerde, gedachten komen a.h.w. uit het niets zonder dat wij deze gewild zouden hebben (maar hoe zouden we anders aan gedachten kunnen komen?)
In zekere zin zijn bewustzijn, zelf en geest schijnbegrippen. Het zijn geen processen of aanwijsbare zaken, organen o.i.d.

quote:

Op donderdag 25 maart 2004 12:53 schreef Bosbeetle het volgende:
Het voelen met het uiteinde van de stok lijkt me in mijn ogen niet waarschijnlijk. De krachten die op de stok ontstaan kun je voelen met je hand die het daarna communiceert met je hersenen of direct met je hersenstam. De comunicatie tussen het einde van de stok het begin van de stok is puur mechanisch.

Jouw redenering volgend:
"Het voelen met de hand lijkt mij niet waarschijnlijk, de zenuwen in de hand communiceren met je hersenen of direct met je hersenstam"
en
"Het voelen met de hersenen lijkt mij niet waarschijnlijk, de impulsen van de zenuwen worden doorgeleid naar tal van neuronen, die allerlei electrische en chemische processen in gang bregen"
en
"Het voelen door die electrische en chemische processen lijkt mij niet waarschijnlijk, het zijn toch allemaal reacties op atomair niveau"
etc,

quote:

Op donderdag 25 maart 2004 13:30 schreef Bosbeetle het volgende:
Ja daar heb je helemaal gelijk aan ! Dus je kunt voelen met het einde van een stok, dm van atomaire reacties. Maar verklaart dit bewustzijn, wat is bewustzijn eigenlijk.

Met het voorbeeld heb ik willen aantonen dat bewustzijn, voelen etc. niet gelocaliseerd zijn

quote:

En wat ook al in mijn eerste post stond, worden wij in principe geleefd door ons brein, of wordt ons brein door ons 'zelf' gebruikt ?

Nee, ons brein is maar een deel van wat wij het "zelf" noemen. Daar is in de eerste plaats de rest van ons lichaam dat geheel verwoven is met ons brein. Voorbeeld we kunnen letterlijk onderbuik gevoelens hebben. Daarnaast is de omgeving ook deel van ons bewustzijn.
het onderscheid of wij worden geleefd door ons brein of ons brein door ons gebruikt wordt, is kunstmatig (taalkundig) het "zelf" valt samen met brein + lichaam + omgeving

Iemand heeft ooit de vergelijking gemaakt tussen mensen en mieren:
...Dat mieren (waarschijnlijk) niet zelfbewust zijn, komt omdat ze geen communicatie hebben tussen het animale gedeelte van de hersenen en het zintuigelijk gedeelte. Mensen hebben daarintegen wel veel communicatie tussen de twee soorten hersenen. Je bent je daardoor bewust van wat je doet én van wat je denkt. De andere zoogdieren hebben meer of minder communicatie, waarbij primaten het meeste...

verder: Hoe stevig is je eigen wil? ach, uiteindelijk zijn we het product van een grote berg van chemische reacties en interacties. Die zijn tot op zekere hoogte wel te sturen, blinde met stok verhaal sluit hier op aan.
Als ik echter vraag,"wil je een kopje koffie?" Wat gebeurt er dan? Hoe bewust is die keuze?
Natuurlijk, je kunt hem heel bewust maken. Als je last hebt van een maagzweer dan denk je daar waarschijnlijk nog expliciet over na ook. Maar hoe bepaal je of je er 'zin' in hebt? Dat is waarschijnlijk het product van een korte chemische zelfcheck.

Naar mijn idee beslis je zelf voor maar zo'n 30% van de gevallen zelf wat je wilt, de rest is animaal of onbewust.

quote:

Op donderdag 25 maart 2004 14:36 schreef Zigurana het volgende:
Iemand heeft ooit de vergelijking gemaakt tussen mensen en mieren:
...Dat mieren (waarschijnlijk) niet zelfbewust zijn, komt omdat ze geen communicatie hebben tussen het animale gedeelte van de hersenen en het zintuigelijk gedeelte.

Dus mieren hebben een animaal gedeelte en een zintuigelijk gedeelte, zonder verbinding?
Je zou de vergelijking verder kunnen doortrekken, door op te merken dat het geheel, de mieren kolonie soms juist wel de indruk geeft als geheel een soort bewustzijn te hebben.

quote:

verder: Hoe stevig is je eigen wil? ach, uiteindelijk zijn we het product van een grote berg van chemische reacties en interacties. Die zijn tot op zekere hoogte wel te sturen, blinde met stok verhaal sluit hier op aan.

Waar zit de wil ? Is die dan geen deel van hersenen of andere delen van het lichaam ?
Be blinde met stok vergelijking heeft hier niets mee te maken.

quote:

Als ik echter vraag,"wil je een kopje koffie?" Wat gebeurt er dan? Hoe bewust is die keuze?
Natuurlijk, je kunt hem heel bewust maken. Als je last hebt van een maagzweer dan denk je daar waarschijnlijk nog expliciet over na ook. Maar hoe bepaal je of je er 'zin' in hebt? Dat is waarschijnlijk het product van een korte chemische zelfcheck.

Naar mijn idee beslis je zelf voor maar zo'n 30% van de gevallen zelf wat je wilt, de rest is animaal of onbewust.

Hoe bepaalt het bewuste gedeelte dit dan? Je schetst een beeld van 2 apparte organisaties in onszelf, een onbewuste animale, die allerlei beslissingen neemt zonder dat de andere organisatie, de bewuste het weet. Waarom is de ene organisatie meer "zelf" dan de andere ?
En hoe komt het bewustzijn aan de informatie die het nodig heeft om een beslissing te nemen ?
En als de vraag "wil je thee" nu eens gesteld wordt in een omgeving waar het onbeleefd is om te weigeren ? Het resultaat zal dan anders zijn.

quote:

Op vrijdag 26 maart 2004 09:42 schreef Bosbeetle het volgende:
trouwens over dat animale en zintuigelijk hersenen heb ik ook nog nooit gehoord. En ik denk dat de hersenen zowiezo niet echt in gedeelten opgedeelt kan worden. Ik denk dat het namelijk eicht als één geheel opereert.

Natuurlijk kun je de hersens opsplitsen in gedeeltes, denk aan alles wat zich in je lichaam bevindt, het opererend geheel is: het menselijk lichaam.

Wat je soms moet kunnen scheiden is operationeel welbewustzijn met onbewuste interactie tussen lichaamsbehoefte en hersens.
Als we alles als één opererend geheel zouden zien, dan hadden we nooit de menselijke anatomie leren kennen.

quote:

Op donderdag 25 maart 2004 11:51 schreef Mondo_Generator het volgende:
Bewustzijn is een heel fijn stukje illusie

En wie wordt dan voor de gek gehouden door deze illusie?