Mijn zusje zit al heel wat jaartjes in een pleeggezin.
het ging daar heel goed, ook met haar.
ze is een stuk beter vergeleken met vroeger.
ik ga niet het hele verhaal vertellen hoe ze in het pleeggezin is gekomen, is ook niet zo relevant.
maargoed, het ging dus prima.
tot een paar maanden geleden.
de pleegouders kondigden, out od the blue, aan te gaan scheiden.
problemen alom natuurlijk [ze hebben zelf 1 eigen kind, een meid, iets jonger dan mn zusje]
en alsof dat nog niet genoeg was overleed de moeder van de pleegmoeder vlak daarna.
de pleegvader is ondertussen al uit huis, de pleegmoeder + kids moeten gaan verhuizen, kleiner huis + auto zoeken.
de pleegmoeder is door de afgelopen gebeurtenissen erg snel geirriteerd, en dat heeft zeker zijn uitwerking op mijn zusje.
ze zat laatst op school tranen met tuiten te huilen, ze wil niet meer bij de pleegmoeder wonen, ze wil weer naar huis, de spanningen zijn nu te veel voor haar. kan zich niet meer concentreren, enz.
hier is de situatie ondertussen wel stabiel.
mijn moeder heeft net een nieuwe relatie, waar ze veel tijd in wil steken.
maargoed, dat kan nu dus even niet.
mijn zusje komt nu ws. bij wijze van proef ieder weekend naar huis, want ineens de overstap maken is veel te groot.
ik vind het allemaal zo lullig voor die meid, het gaat zo slecht met haar nu.
waarom schrijf ik dit?
geen idee., ik ga er eigenlijk niet vanuit dat er mensen met tips zijn [maar alles is welkom
![]()
]
wie weet zijn er mensen met enigszins vergelijkbare ervaringen...