Je weet waar je woont, de aarde is rond etc etc. Je ziet sterren, je weet waar ze staan (volgens de astronomen),maar zelfs de astronomen zijn er niet over uit wat er aan t einde is.
Is het heelal ook rond, als een soort bol, of loopt t eindeloos door. of is er een einde?
quote:Als 'de astronomen' het niet weten, hoe moeten wij het dan weten?Op dinsdag 23 maart 2004 00:11 schreef Minkeltje het volgende:
Ok, voor ons is alles vatbaar, voor zover we t kennen.
Je weet waar je woont, de aarde is rond etc etc. Je ziet sterren, je weet waar ze staan (volgens de astronomen),maar zelfs de astronomen zijn er niet over uit wat er aan t einde is.
Is het heelal ook rond, als een soort bol, of loopt t eindeloos door. of is er een einde?
quote:ik heb vaak de indruk dat het een beetje deint.........Op dinsdag 23 maart 2004 00:12 schreef GHansVI het volgende:
Het golft
einde van alle sterren, planeten enzo...
maar wie weet, misschien zijn we allemaal knikkers net als in MiB
quote:Hmm het is meer dat er een soort slag in zit.Op dinsdag 23 maart 2004 00:20 schreef IBAZ het volgende:
[..]
ik heb vaak de indruk dat het een beetje deint.........
quote:Net zoals in het wiel van de fiets die je van een ander geleend hebt. Op de terugweg dan.Op dinsdag 23 maart 2004 00:23 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Hmm het is meer dat er een soort slag in zit.
Maar als ik het goed heb is het helaal een uitspattingsbol, van wat je ook wel ziet als je water aan het koken bent. Waarbij druppels zich boven het wateroppervlak kunnen begeven zonder de (ruimtelijke) materie los te laten. We zijn een onderdeel van een groter geheel (zonder het grotere geheel te zien).
Er is inderdaad een som waarbij het totaal aan energie van het helaal 0 moet zijn.. Waarmee je kunt praten in materie en antimaterie.. of werelden en parallele werelden...
Zwarte gaten zouden als het helaal uitsterft een zodanige aantrekkingskracht geven dat het helaal niet meer zou expanderen maar imploderen (the big crush). Maar deze theorie is nog controversiel. Omdat we op dit moment niet weten hoeveel massa ons helaal bevat, en ons helaal nog steeds verder uitdijdt.
Last but not least... we zijn sterrenstof... en wellicht dat we over 10 tallen miljarden jaren weer dienen als brandstof voor de volgende ster...
quote:Bizar gewoon.Op dinsdag 23 maart 2004 00:39 schreef IBAZ het volgende:
En als de som van het heelal nul is, moeten er ook negatieve elementen zijn. En die worden op FOK! geband, raar he.
Zit er trouwens een einde aan Fok? Of is Fok misschien rond? Of oneindig?
Wat is er op t einde. Net zoals de vraag die vroeger wel gesteld wordt, wat gebeurt er als je van de aarde afvalt (platte aarde)...wat gebeurt er als je aan t einde van t heelal bent..
quote:Dat wilde ik net zeggenOp dinsdag 23 maart 2004 00:35 schreef Drugshond het volgende:
Mmmmm......Leuke vraag voor Stephan Hawking...
Maar als ik het goed heb is het helaal een uitspattingsbol, van wat je ook wel ziet als je water aan het koken bent. Waarbij druppels zich boven het wateroppervlak kunnen begeven zonder de (ruimtelijke) materie los te laten. We zijn een onderdeel van een groter geheel (zonder het grotere geheel te zien).
Er is inderdaad een som waarbij het totaal aan energie van het helaal 0 moet zijn.. Waarmee je kunt praten in materie en antimaterie.. of werelden en parallele werelden...
Zwarte gaten zouden als het helaal uitsterft een zodanige aantrekkingskracht geven dat het helaal niet meer zou expanderen maar imploderen (the big crush). Maar deze theorie is nog controversiel. Omdat we op dit moment niet weten hoeveel massa ons helaal bevat, en ons helaal nog steeds verder uitdijdt.
Last but not least... we zijn sterrenstof... en wellicht dat we over 10 tallen miljarden jaren weer dienen als brandstof voor de volgende ster...
Enfin, ik heb de relativiteitstheorie gelezen, en als ik het goed begreep was het zo dat hoe verder het heelhal uitdijdt hoe groter objecten worden. Iaw, het lijkt alsof het oneindig is maar dat is het weldegelijk niet. Hoe verder je gaat hoe groter het lijkt te worden... Moet het denk ik nog maar eens een keer gaan lezen
quote:Op dinsdag 23 maart 2004 00:49 schreef baquelappe het volgende:
[..]
Dat wilde ik net zeggen
Enfin, ik heb de relativiteitstheorie gelezen, en als ik het goed begreep was het zo dat hoe verder het heelhal uitdijdt hoe groter objecten worden. Iaw, het lijkt alsof het oneindig is maar dat is het weldegelijk niet, het wordt alleen maar groter... Moet het denk ik nog maar eens een keer gaan lezen
quote:Oh ja, en vertel gelijk even wat de zin van het leven is.Op dinsdag 23 maart 2004 00:50 schreef IBAZ het volgende:
en als je het gelezen heb, schrijf dan in pakweg 3 regels hoe het precies zit.
Die stephen hawking, dies echt een van de beste, zoniet de beste.
quote:huh, wat is dit nu voor opmerking?Op dinsdag 23 maart 2004 00:50 schreef IBAZ het volgende:
en als je het gelezen heb, schrijf dan in pakweg 3 regels hoe het precies zit.
Het is onmogelijk zoiets te lezen? Staat hier toch echt in de kast.[ Bericht 8% gewijzigd door baquelappe op 23-03-2004 00:58:39 ]
Hierbij kun je denken aan "Het begin van het einde"... of het "Einde van een begin"... Zolang het helaal zich uitdijdt met een snelheid wat grenst aan bijna de lichtsnelheid. Zie ik de thereo als "The big crush" als ongeloofwaardig... De meeste astronomen denken dat we uiteindelijk een helaal overhouden waarin het koud en kill is. Waarbij alle sterren gedooft zijn en slechts (dode)materie in de ruimte wordt geslingerd.
Maar we zijn heel nietig als je gaat praten over afstanden van miljoenen/miljarden lichtjaar, en dat het licht wat we buiten zien van onze nachthemel waarschijnlijk van sterren is die al miljoeren/miljarden jaren geleden zijn uitgedoofd.
Maar goed... leuk psychologisch/theoretisch voer waarbij de wetenschap geen antwoord heeft. Een goede aanname voor het oplossen van deze vergelijking is het onbekende toekennen aan het bestaan van een hogere macht god/alah/boedha ....
Er was ooit een heel mooi programma hierover op Noorderlicht van de VPRO (2 jr gelden).. deze uitzending was geheel gewijdt aan deze vraagstelling. In 1 woord... het was duizelingwekkend...
Maar als je nou vanaf een punt dichtbij de rand met de snelheid van t licht of hoger op die rand afgaat, ga je terug in de tijd, maar niet terug in positie. Dus op een gegeven moment zit je op een punt waar het heelal in het verleden nog niet toe reikte...
'T zal in praktijk wel nooit kunnen, maar wel geinig.
Ik denk dat het veel ingewikkelder zit dan een bol die groter wordt al dan niet liggend in een andere substantie, andere dimensies oid.
Mijn mening: Ik denk dat het heelal een onderdeeltje is van weer iets groters. Het schijnt dat- als je in het menselijk lichaam kijkt- je er dergelijke constructies in terug kan vinden. Ik weet er niet het fijne van maar heb dat ooit eens gelezen. Misschien moeten we "het" dus niet macro maar micro bekijken. Ons meer verdiepen in de bronnen die we hier op aarde hebben in plaats van kijken naar "wat er niet te zien valt".
Ik ben ook een sterk voorstander van het ontdekken van de bodem van de oceaan op de plekken waar we nog niet geweest zijn. Wie weet wat voor geheimen daar allemaal liggen. Op sommige momenten denk ik zelfs dat we er ooit wel achter zullen komen, maar we zoeken verkeerd.
Ok, sorry, beetje vaag, maar ik weet het net zo min als een ander...........just my 2 cents....zullen we maar zeggen
Wellicht is er allang buitenaardsleven op aarde. Alleen ze hebben de oceanen uitgekozen om contact te zoeken (73 % = toch water, dus qua kans groter). Gelet op de vreemde (lees : wierd) flora en fauna in de dieptes van de oceaan kan ik me daar wel iets bij voorstellen.
PS : Door deze discussie ben ik maar weer een joint aan het rollen. Kan ik beter nadenken.
Voor mij.........ik verdiep me in alles....wetenschappelijk of niet. Heerlijk! Come to me.......mijn menselijk harde schijf husselt, voegt samen, schrapt en maakt er een smakelijk hapje van. Food for thought
Ehm, Drugshond........buitenaards leven leeft toch niet op de aarde......?Maar "Wie weet wat er op de bodem van de oceaan te vinden is".
*pakt wijntje.
Dan zie je heel sterke overeenkomsten.
Wie kent er niet dat schilderijtje... in een schilderij... in een schilderij.... in een schilderij.......
Wij zitten op een andere schaal (fratale dimensie te rekenen), als de dimensies van het helaal.
Voorbeeld van een fratale dimensie :
Je wilt de lengte van kustlijn opmeten..
- Als je dit doet met een kaart van 1:400.000 kom je uit op laten we zeggen 97 km.
- Als je dit doet met een kaart van 1:4000 kom je uit om 112 km (omdat daar meer oneffenheden staan aangegeven).
- Zou je de kustlijn opmeten met een liniaal dan zou je uitkomen op 250 km (je ziet nog meer oneffenheden waardoor de schijnbare kustlijn steeds langer wordt).
- Zou je elke afronding van een atoom meetellen dan wordt de kustlijn dan zou de kustlijn heel erg lang worden.
Het hangt er gewoon vanaf wat je wil meten en waarmee.
quote:Op dinsdag 23 maart 2004 01:26 schreef Drugshond het volgende:
Als je het helaal zou vergelijken met een atoom met zijn elektronen, protronen en elektronen.
Dan zie je heel sterke overeenkomsten.
Wie kent er niet dat schilderijtje... in een schilderij... in een schilderij.... in een schilderij.......
Wij zitten op een andere schaal (fratale dimensie te rekenen), als de dimensies van het helaal.
Voorbeeld van een fratale dimensie :
Je wilt de lengte van kustlijn opmeten..
- Als je dit doet met een kaart van 1:400.000 kom je uit op laten we zeggen 97 km.
- Als je dit doet met een kaart van 1:4000 kom je uit om 112 km (omdat daar meer oneffenheden staan aangegeven).
ja, je hebt gelijk, maar wat heeft dit met de discussie te maken?
- Zou je de kustlijn opmeten met een liniaal dan zou je uitkomen op 250 km (je ziet nog meer oneffenheden waardoor de schijnbare kustlijn steeds langer wordt).
- Zou je elke afronding van een atoom meetellen dan wordt de kustlijn dan zou de kustlijn heel erg lang worden.
Het hangt er gewoon vanaf wat je wil meten en waarmee.
Alleen de wetmatigheden vallen uiteen (hangt er vanaf wat en hoe je het wilt meten).
.. Voor een atoom is de quantum mechanica relevant.
.. Voor de objecten (groter dan atomaire/moleculaire schaal, met een beperkte massa) is de Newtonse mechanica relevant.
.. Voor het helaal is de relatieviteitstheorie relevant.
Alles is relatief......
De aarde beweegt met een snelheid om de zon.
Onze zonnestelsel beweegt met een bepaalde snelheid door ons melkwegstelsel..
En ons melkwegstelsel gaat met een bepaalde snelheid door het helaal.
(Hoe hard gaan we eigenlijk ?!).
Ruimtetijd kun je dan opvatten als een massieve 4D hyperbol (gewoon een 4D ruimte eigenlijk) waarin de verschillende momenten van het heelal bestaan uit verschillende "schillen" of lagen (3D ruimtes dus) van de denkbeeldige 4D bol. En de richting naar buiten toe vanuit het midden van die 4D bol is de tijd.
Verklaart ook gelijk waarom het heelal uitzet (hoe verder naar buiten, hoe groter de inhoud van die 3D-lagen die momentopnames van ons heelal voorstellen), dat op t=0 het universum uit een singulariteit bestond, en waarom "wat was er daarvóór dan?" onzinnig is, want dichterbij het midden dan het midden zelf kun je niet komen.
ff simpel gezeg dan he
quote:heb je die kloon ook weer opgeduikeltOp dinsdag 23 maart 2004 21:00 schreef Heronymus het volgende:
Het universum is niet de doorgronden, net zoals God niet te doorgronden is. Accepteer je onvermogen als mens zijnde om zoiets groots als het universum te bevatten.
quote:Wel vrij zwak, dat opgeven en je er bij neer leggen. Gelukkig dat niet iedereen dat doetOp dinsdag 23 maart 2004 21:00 schreef Heronymus het volgende:
Het universum is niet de doorgronden, net zoals God niet te doorgronden is. Accepteer je onvermogen als mens zijnde om zoiets groots als het universum te bevatten.
quote:Nee, dan denk je aan de aarde als de hele bol. Ik heb het puur over het aardoppervlak, dat is een 2D geval wat geen randen of grenzen heeft. En toch eindig is. Als 3D buitenstaander zie jij dat "erbuiten" de ruimte ligt (en aan de andere kant erbuiten, dus de wereldbol in, een hoop zand en water), maar die richting die jij "erbuiten" noemt ligt niet in die 2D ruimte.Op dinsdag 23 maart 2004 20:55 schreef Minkeltje het volgende:
ja ok,,,maar aan de rand van de aarde is de ruimte, maar wat is er dan aan de rand van de ruimte?
Net zo kun je je voor onze ruimte voorstellen dat er een richting is die naar "de buitenkant" van het heelal, maar die richting kunnen wij niet aanwijzen. We bewegen wel constant in die richting, namelijk door het verstrijken van tijd. Die buitenkant is niet heel ver een bepaalde richting in, die ligt vlak naast je, overal om ons heen. Net zoals de ruimte overal vlak om dat aardoppervlak heen ligt.
Okee, een visualisatie om het simpel te maken: (lang verhaal maar niet ingewikkeld)
Vergelijk het eens met een tekenfilm. Normaal staat Mickey Mouse op een vel papier (2D dus), en die ziet de randen, want dat papier is vierkant. Stel nou dat je het papier rond vouwt en er een koker (cylinder) van maakt. Hij merkt dat niet, wat voor ons gebogen of "krom" is, is voor hem nog steeds rechtdoor (die kromming is in een richting die hij niet kent of ervaart), hij zit nog steeds in z'n platte wereldje en kent alleen boven/onder en links/rechts. Maar hij kan nu wel altijd in één richting (links/rechts) blijven doorlopen, de cylinder rond, en weer op hetzelfde punt uitkomen.
Als je dat rondvouwen niet in één richting doet, maar in twee richtingen, dus dan maak je er een (holle) papieren bol van ipv cylinder, dan komt zo'n stripfiguur nooit meer ergens een "grens" (rand van het papier) tegen. Terwijl z'n papieren oppervlak nog steeds eindig is.
Als je nou vervolgens heel veel frames hebt van de tekenfilm. Verschillende frames na elkaar is eigenlijk het verstrijken van tijd voor de stripfiguren, het ene frame komt (in tijd) na de ander. En de eerste frames zijn heel klein en hoe verder (later) je bent in de tekenfilm, hoe groter de vellen papier. En alle velletjes zijn tot een bol gevouwen, en die doe je allemaal in elkaar (net zoals van die poppetjes vroeger die je open kon maken en dan zat er een kleiner poppetje in, enzovoort). Dan krijg je een soort massieve papieren klomp, waarbij de lagen of "schillen" van de bol ieder een frame zijn. En de tijd is nu de richting van het centrum van de bol naar buiten. De kleine frames dicht bij het midden van de bol komen (in tijd) voor de grotere frames verder weg.
Wat hebben we dan: een 2D universum dat verandert in de tijd (want op elk frame staat een ander plaatje), eindig maar onbegrensd is, dat op tijdstip 0 begint als een singulariteit (oneindig klein), waar per definitie geen moment vóór "het begin" bestaat, en dat met het verloop der tijd uitzet in alle richtingen. En het heeft geen middelpunt! Het centrum van de bol is niet het midden van het 2D universum: al die laagjes papier zijn namelijk ieder dat 2D universum, op verschillende momenten. En ieder van die momentopnamen van het universum, heeft geen middelpunt (wat op het betreffende laagje papier ligt althans). Net als bij ons 4D heelal, ligt het midden van het universum in het verleden!
Nou, tel overal één dimensie bij op, en je hebt de uitleg voor ons eigen heelal.
Duidelijk zo?
).Het idee van parallele werelden (er zijn inmers meerdere schillen) wordt ook weer aantrekkelijk gemaakt. Met bovenstaande beredenering.
Aangezien je de tijd kunt krommen met massa kun je ervoor zorgen dat 2 lichtstralen (van de bron) niet gelijktijdig aankomen (omdat de snelheid van het licht begrenst is.)
Licht heeft het gedrag van een golflengte alsook van een deeltje.
Deeltje zou massa betekenen. Daarom zou je ook kunnen praten dat ook materie krombaar waarin onze tijd verstrijkt.
Daarom kun je dan ook spreken dat een oorspronkelijke gebeurtenis in de loop van tijd tot meerdere resultaten kan leiden. (parallel universum idee).
quote:Ja, van mij (maar ik zal vast niet de enige zijn die zoiets bedenkt, wiskundig gezien ligt het allemaal nogal voor de hand eigenlijk)Op woensdag 24 maart 2004 01:18 schreef Fixxxer het volgende:
dat is wel een hippe gedachte, weet je ook van wie ie afkomt?
Had het niet een tikje minder en simpeler gekund ?
Kan een kakkerlak de wereld om zich heen begrijpen?? NEEJ!
quote:Ik vindt deze vergelijking nog niet eens zo vreemd, alleen ik denk dat de kakkerlakken ons zullen overwinnen.Op woensdag 24 maart 2004 10:35 schreef Haushofer het volgende:
Mensen met kakkerlakken vergelijken?
quote:Een realistische sequel op 8 legged freaks o.i.d. ?Op woensdag 24 maart 2004 13:09 schreef Drugshond het volgende:
[..]
Ik vindt deze vergelijking nog niet eens zo vreemd, alleen ik denk dat de kakkerlakken ons zullen overwinnen.