quote:Een kerk een school wat huuzen, da's alles wa'j hier vindt.
Met hier een doar een beumpken bewoagen deur de wind.
Moar in die kleine dingen, doar zit het mooiste juust.
Van Ulft mien kleine dörpken, dat dörpken an de Sluus.
Want Ulft blif Ulft, deur eeuwen en deur joaren.
Vergeat dat nooit, al leef i'j nog zo lang.
De mooiste stad kan mien niet meer bekoren,
dan 't kleine dörpken Ulft an de Strang.
A'j jong bunt zonder zörgen wi'j graag de wereld zien.
Dan goa'j noar vremde streken, noar't buutenland misschien.
Een lach een kus tot afscheid, een paar keer kiek i'j um.
Moar dan dan weat i'j zeker, hier keer i'j ens weer um.
Want Ulft blif Ulft deur eeuwen en deur joaren.
Vergeat dat nooit, al leef i'j nog zo lang.
De mooiste stad kan mien niet meer bekoren,
dan 't kleine dörpken Ulft an de Srtang.
A'j olden muu van 't leaven, in rust ow dagen sliet,
dan klopt nog hier van binnen, in ow hart dat olde lied.
Dat liedje van dat dörpken dat mooie pleatsken grond,
woar ens heel lang gelejen ow wiegesken nog stond.
Want Ulft blif Ulft, deur eeuwen en deur joaren.
Vergeat dat nooit, al leef i'j nog zo lang.
De mooiste stad kan mien niet meer bekoren,
dan 't kleine dörpken Ulft an de Strang.
quote:Ik heb u lief, mijn heerlijk landje,
Mijn enig Drentheland.
Ik min de eenvoud in uw schoonheid,
'k Heb u mijn hart verpand.
Mijn taak vervuld' ik blijde,
Waarheen ook plicht mij riep,
Uw geest was 't, die mij leidde;
Daarom vergeet 'k u niet.
'k Hoor nog de lieve, heldre klokjes,
Bij zinkend' avondzon,
Als schaapjes keerden van de heide,
En moeder met ons zong;
O, kon ik nog eens horen
Dat lied in 't schemeruur!
En vaders schoon vertelsel
Bij 't vrolijk knappend vuur!
'k Zie nog uw brink met forsche eiken,
Waar ik mijn makkers vond,
Waar ik mijn tenen mandje vulde
Met eikels glad en rond;
Daar, bij die oude linde
Kwam 'k met mijn vrienden saam,
Zo menig vriend ging henen,
De schors bewaart zijn naam.
De ruige boswal langs uw velden
Was mijn luilekkerland,
Die gaf mij lekk're, zoete bramen
Uit milde, gulle hand;
Daar gaarde ik de brandstof
Voor 't oud en heilig vuur,
Als lente's adem wenkte
Uw sluim'rende natuur.
Waar nog de held're koele veldplas
Uw vredig beekje voedt,
Daar in dat wijde, bruine heivlak,
Waar wulp en korhoen broedt
Daar koelde ik mijn leven
In 't nat van zuiv're 'wel
Daar heb ik leren zwieren
Op ijzers blank en snel
Die beelden uit dat zoet verleden,
Wat bleven zij mij bij!
Vaak heb ik zwaren strijd gestreden,
Dan hielpen, sterkten zij!
En nu, ten volle dankbaar,
Wijd 'k u mijn beste lied
Mijn heilrijk, heerlijk Drenthe
Vergeten kan 'k u niet!
streek mag ook, maar dat pastte niet in de topictitelquote:Op zondag 21 maart 2004 18:53 schreef yogidrink het volgende:
wij hebben het geneens :S
hebben we ook niet volgens mij , komt uit de buurt van dordrecht!quote:Op zondag 21 maart 2004 18:54 schreef Tiemie het volgende:
[..]
streek mag ook, maar dat pastte niet in de topictitel
In het urkers:quote:Waar al meer dan 1000 jaren
in de zee een heuvel stond
rustig in de woeste baren
daar is mijn geboortegrond.
Opgewekt is er het leven
de bewoners zijn gastvrij
warm van hart en gul in 't geven
vlijtig in de visserij.
Maar nu ligt het tussen dijken
't IJsselmeer aan d' ene kant
en daar waar de zee moest wijken
ligt nu vruchtbaar polderland.
Oude zeeën zijn verdwenen
klederdracht raakt in verval
maar het geldt er als voorhenen
Urk dat is een zoetendal,
wie er is die blijft er al.
quote:Woar al maar dan 1000 joaren
in de zie een euvel stot
rustig in de woeste boaren
doar is meen gebuurtegroend.
Opgewekt is doar ut leven
de bewoeners zo gastvrij
warm van arte in gul in 't gieven
neuver in de visserije.
Mar nou legt ut tussen dikken
't IJsselmeer an d' ene kaant
in dor woar de zie mos wikken
legt nou vruchtboar polderlaand.
Ouwe zie-en binnen verdwienen
kliederdragt raakt in verval
mar ut geldt er as voorhienen
Urk dat is een suutendal
wie d'r is die blift er al.
zielug.... maar waren ze niet bezig er 1 te maken???quote:
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |