Als eeniemand deze situatie tenminste begrijpt of herkent en me ook even kan vertellen hoe hij/zij toen zijn/haar problemen heeft opgelost, dan zou ik al een stuk gelukkiger zijn...
------------------------------------------------
Ex-lieveling
Men maakt het wel is mee
vroeger, jullie, met twee
Toen een schok een korte pijn
Ze wou enkel vrienden zijn
Niet express, maar na een tijd
Krijg je toch een beetje spijt
Hoewel je dacht dit lukt ons wel
Blijken die gevoelens toch nog fel
Je dacht, het komt wel goed
ging een nieuw leven tegemoed
Maar je kon er niet aan ontkomen
Een deel van je vrijheid ontnomen
Een nieuwe man kwam in haar leven
waardoor jou wereld begon te beven
Je had het niet verwacht zo snel
en hoopte op een rustiger herstel
Nu tracht je te begrijpen wat ze voelt
weet zeker dat ze't niet slecht bedoelt
Ze zei ik hou van hem en hij van mij
maar kwil jou wel als vriend erbij
Je wil haar wel geloven
haar je vriendschap beloven
maar wat als hij daar staat
en met jou ex-lieveling praat
kan je dan met al die pijn
nog zijn wie je beloofde te zijn?
------------------------------------------------
Gedicht is mss pessimistisch maar ben dan ook down, tis echt niet gemakkelijk, ze betekent heel veel voor me, en kan dus ook die vriendschap niet simpelweg opgeven... Maar langs de andere kant heb ik ook heimwee van toen we nog samen waren, en als ik ze dan nu bezigzie met haar nieuwe vriend, dan gun ik het haar volledig en hoop ik gewoon
dat ik het me op dat moment van me kan afzetten, maar tlukt niet echt, tzit mss nog te diep, en wil niet dat het zo diep zit!
Lijkt me een dillema!!!
greets,
***[(Anthaothar)]***
quote:same answer. just give it time. Het heeft bij mij 2.5 jaar geduurtOp zondag 14 maart 2004 19:41 schreef Twisted_TpaU het volgende:
K heb het ook gehad. Geloof me hoe raar,simpel of vervelend het ook klinkt, geef het tijd en het gevoel gaat over...
Soms is dat er helemaal niet, al zul je dat nu niet kunnen geloven.
En soms geeft de vriendschap je veel meer dan de relatie je ooit heeft kunnen geven en ben je dankbaar dat je de moed en de kracht hebt gehad om afstand te nemen en te leren accepteren dat jullie niet bij elkaar horen op die wijze als je eerst dacht.
zo
.Succes ermee iig
Hele herkenbare situatie. I'm in the middle of it right now. Afstand nemen is heel lastig maar wel het beste. Zo heb ik in ieder geval rust (minder pijn) en kan ik het iets relativeren. Ooit hoop ik, zoals milagro beschrijft, mijzelf dankbaar te zijn voor 'de kracht'. Maar zover ben ik nog lang niet...
(situatie: ik wil heel graag vrienden blijven met mijn ex-meissie die nu met een ander heeft. Zij kan dat; zegt zij tenminste. Maar voor mij is het nog te pijnlijk)
Succes en relax
[ Bericht 7% gewijzigd door Philo op 14-03-2004 23:10:56 ]
quote:Tenenkrommende zin........Op zondag 14 maart 2004 19:39 schreef Anthaothar het volgende:
Men maakt het wel is mee
Ze wilt ook heel graag vrienden blijven, maar volgens mij moet je eerst heel goed zorgen dat je zelf weer gelukkig bent. Want ik heb nu een maand lang gehoopt dat het misschien voor een avondje zou zijn geweest, maar niets is minder waar... Als je zelf weer sterk genoeg bent de emoties zijn bekoelt dan pas moet je denk ik gaan kijken of je nog wat vriendschap kunt opbouwen.
Misschien klinkt het wat egoïstisch, maar je moet je eigen geluk nastreven! En bij mij doet het alleen maar pijn om bij haar te zijn de gevoelens voor haar kunnen niet wegzaken. Bij elk contact komen ze weer omhoog...
Dus heb ik besloten om voor mijn eigen geluk te gaan en ook dat is helemaal niet makkelijk want ik mis haar nog steeds verschrikkelijk!
Hopelijk heb je hier iets aan veel sterkte in ieder geval!!!
), , maar het gaat ooit over.... jeee 
(Ja Inge ik heb het over jou, ik kan er ook niets aan doen
)Hoe zwaar het ook is, je zult er aan moeten wennen als je haar als vriendin wil blijven zien; in mijn geval was ik allang blij haar gelukkig te zien, maar natuurlijk had ik haar liever gelukkig gezien met mij
Uiteindelijk kom je er (zover) overheen, dat je je leven weer op kunt pakken. Kan gewoon even duren!
quote:Verander het naar:Op maandag 15 maart 2004 01:31 schreef search64 het volgende:
[..]
Tenenkrommende zin........
Men maakt het weleens mee
en het is een pracht gedicht!
TS: geef dit aan je ex, maak haar duidelijk dat je zoveel voor haar voelt dat je haar haar vriend gunt, dat je moeite hebt om vrienden te zijn, maar dat je dat wel graag wilt.
Maak duidelijk dat je tijd nodig hebt, maar laat niet een tijd lang niks van je horen.
En dan maar meteen gedaan, zonder dat ik erover kan praten
heb haar sindsdien niet meer gezien, zij wil vrienden blijven, maar ze is zo radicaal veranderd sindsdien dat ik niet weet wat ik wil... Afwachten zeker...
Edit: doe eens normaal
[ Bericht 33% gewijzigd door zwaaibaai op 20-03-2004 18:17:50 ]
quote:OVERSCHOT van gelijk !Op maandag 15 maart 2004 08:37 schreef Knuffelbeer25 het volgende:
Het is zeker heel erg herkenbaar, na twee jaar aan de kant gezet. We konden altijd heel erg goed met elkaar opschieten. Maar nog dezelfde avond is ze met een ander ervandoor gegaan.
Ze wilt ook heel graag vrienden blijven, maar volgens mij moet je eerst heel goed zorgen dat je zelf weer gelukkig bent. Want ik heb nu een maand lang gehoopt dat het misschien voor een avondje zou zijn geweest, maar niets is minder waar... Als je zelf weer sterk genoeg bent de emoties zijn bekoelt dan pas moet je denk ik gaan kijken of je nog wat vriendschap kunt opbouwen.
Misschien klinkt het wat egoïstisch, maar je moet je eigen geluk nastreven! En bij mij doet het alleen maar pijn om bij haar te zijn de gevoelens voor haar kunnen niet wegzaken. Bij elk contact komen ze weer omhoog...
Dus heb ik besloten om voor mijn eigen geluk te gaan en ook dat is helemaal niet makkelijk want ik mis haar nog steeds verschrikkelijk!
Hopelijk heb je hier iets aan veel sterkte in ieder geval!!!
Ik heb het ook meegemaakt, topic staat hier ook ergens "gedumpt ..." noemt het ...
Vriendin was er vandoorgegaan met een ander (zelfde avond als het ware) ...
Ook niet weten wat te doen, denken dat het leven geen zin meer heeft etc ...
De mensen van Fok! hebben me toen ook uitstekend geholpen ... Ik ben terug beginnen weggaan, al de vrienden die ik "had laten vallen" terug opgezocht ... en terug van mijn leven geprofiteerd ...
2 weken heeft het geduurd, en ik ben van het grote verdriet verlost ... ik mis ze soms nog wel, maar dat slijt ... uit het oog uit het hart zeggen ze altijd, en ik ga het nog gaan geloven.
Doe gewoon waar je zin in hebt, laat dat meisje links liggen (lijkt moeilijk, maar is voor de moment voor JOU het beste) ... Vrienden worden lukte in mijn geval niet ... moest het bij jou wel lukken ... zoveel te beter (of juist niet, daar kan ik niet op antwoorden).
Veel sterkte in ieder geval
P.S. : Marco Borsato - Ik leef niet meer voor jou ... (dit liedje heeft mij er veel terug bovenop geholpen:))
Sterkte !