OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Krijg ik nou de schuld
Kan wel weer een verhaal vertellen over hoe mijn tranentrekkende dochtertje haar broertje zo gek heeft gekregen om de pot met chocoladepoeder uit de kast te halen, .. en de mooie fotos die daar bij horen ... maar dan moet ik weer in de pen klimmen ...
Kan wel weer een verhaal vertellen over hoe mijn tranentrekkende dochtertje haar broertje zo gek heeft gekregen om de pot met chocoladepoeder uit de kast te halen, .. en de mooie fotos die daar bij horen ... maar dan moet ik weer in de pen klimmen ...
... maar dan moet ik weer in de pen klimmen ...
'Kots' zei het paard. 'Grote kots !' Maak het verhaal af en kleur de plaatjes.
begin dan maar vast met de foto'squote:Op vrijdag 17 december 2004 13:10 schreef dice het volgende:
Krijg ik nou de schuld
Kan wel weer een verhaal vertellen over hoe mijn tranentrekkende dochtertje haar broertje zo gek heeft gekregen om de pot met chocoladepoeder uit de kast te halen, .. en de mooie fotos die daar bij horen ... maar dan moet ik weer in de pen klimmen ...
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
Als Mw Dice de laptop-met-kwijl-vingers opstart doe ik dat nog wel, anders misschien van het weeken ...
'Kots' zei het paard. 'Grote kots !' Maak het verhaal af en kleur de plaatjes.
Na het verhaal van Dice ben ik nog zekerder van het feit dat het vrouwelijk geslacht het sterkste is
Een beetje vreemd, maar wel lekker
Zeg, dat je het lekker vindt!quote:Op donderdag 16 december 2004 13:27 schreef dice het volgende:
[..]
Wat doen WIJ jullie aan ???
-een énorm lange post-
En nou vraag ik je tot slot : wie doet hier nou wie wat aan ???
Als je niet lacht, ben je dood.
ja dat is Peter ....
Er is maar één FC Den Bosch! Helemaal dol, leve de lol, Bosschenaren zie je overal!
De Oudejaarsavond
En dan is het 0.10 op 1 Januari 2005. Samen met Eloise de oudejaarsavond door gebracht en om 12 uur elkaar gefeliciteerd met een prachtig jaar waar eigenlijk alles mee zat. De geboorte van onze dochter natuurlijk het meest memorabel.....
Vroeger was de klok van 12 uur een signaal om snel de familie te kusten en het beste te wensen en vervolgens naar buiten! Vuurwerk afsteken, je vrienden opzoeken en vervolgens tot diep in de nacht een feestje bouwen.
Nu is het toch even anders. Op de eerste verdieping ligt een hummel van 10 maanden waarvan we hopen dat ze door alle oud en nieuw consternatie heenslaapt. Dat lijkt te lukken... We kijken elkaar aan en lopen even naar de buren, de babyfoon aan het oor gedrukt. Maar daar aangekomen heeft de babyfoon geen bereik.
Snel een kusje en een handje en op een drafje weer terug naar het mooiste kado van het afgelopen jaar.... Toch redelijk onzinnig om samen glazig op de bank naar oude lullen tv te gaan zitten kijken. Dus m'n vrouw is maar weer even naar de buren en Papa tikt een verhaaltje op Fok....
Maar het is de mooiste oud & nieuw in jaren
En dan is het 0.10 op 1 Januari 2005. Samen met Eloise de oudejaarsavond door gebracht en om 12 uur elkaar gefeliciteerd met een prachtig jaar waar eigenlijk alles mee zat. De geboorte van onze dochter natuurlijk het meest memorabel.....
Vroeger was de klok van 12 uur een signaal om snel de familie te kusten en het beste te wensen en vervolgens naar buiten! Vuurwerk afsteken, je vrienden opzoeken en vervolgens tot diep in de nacht een feestje bouwen.
Nu is het toch even anders. Op de eerste verdieping ligt een hummel van 10 maanden waarvan we hopen dat ze door alle oud en nieuw consternatie heenslaapt. Dat lijkt te lukken... We kijken elkaar aan en lopen even naar de buren, de babyfoon aan het oor gedrukt. Maar daar aangekomen heeft de babyfoon geen bereik.
Snel een kusje en een handje en op een drafje weer terug naar het mooiste kado van het afgelopen jaar.... Toch redelijk onzinnig om samen glazig op de bank naar oude lullen tv te gaan zitten kijken. Dus m'n vrouw is maar weer even naar de buren en Papa tikt een verhaaltje op Fok....
Maar het is de mooiste oud & nieuw in jaren
voor jullie 3'en
etuh!
Mijn dochter praat. Alleen is haar verstaanbare vocabulaire ietwat beperkt.
Veel verder dan Papa, Mama, Uit en Etuh komt ze niet.
Ik moet zeggen dat ze redelijk goed associert, alleen wat in het algemeen.
Zo is een boterham Etuh!
Een fles is Etuh!
De koelkast is Etuh!
D'r stoel aan tafel is Etuh!
Het gasfornuis is Etuh!
De magnetron is Etuh!
Dat maakt conversatie redelijk moeilijk . Zo hoor ik mijn kroost 'Papa' zeggen. Ik reageer 'Ja?'
'Etuh!' Door de wol geverfd kijk ik eerst rond. Staat mijn vrouw bij de magnetron, of neemt ze toevallig een slok koffie? Nee... ik neem aan dat ze honger heeft.
Opgewekt loop ik naar de keuken. Wederom hoor ik 'Etuh!' Ik ben op de goede weg denk ik.
Zorgvuldig snij ik de korstjes van een boterham, smeer er iets van het een en ander op en breng deze terug naar Saskia. Deze pakt 'm enthousiast aan om 'm vervolgens ongecontroleerd weg te smijten.
Nu pas valt mijn oog op een miniscuul stukje krentenbol welke ze vanochtend gegeten heeft... de bron van 'Etuh!' is me duidelijk.
Overigens spreekt ze 'Uit' uit als 'Uituh!' Zit ze in de kinderstoel en versta je 'Etuh!' kan je wel eens bedrogen uitkomen wanneer je een lepel yoghurt naar binnen probeert te proppen, het geen al de nodig dweil sessies tot gevolg heeft gehad.
Ik ben even een hapje etuh .
Mijn dochter praat. Alleen is haar verstaanbare vocabulaire ietwat beperkt.
Veel verder dan Papa, Mama, Uit en Etuh komt ze niet.
Ik moet zeggen dat ze redelijk goed associert, alleen wat in het algemeen.
Zo is een boterham Etuh!
Een fles is Etuh!
De koelkast is Etuh!
D'r stoel aan tafel is Etuh!
Het gasfornuis is Etuh!
De magnetron is Etuh!
Dat maakt conversatie redelijk moeilijk . Zo hoor ik mijn kroost 'Papa' zeggen. Ik reageer 'Ja?'
. Zo hoor ik mijn kroost 'Papa' zeggen. Ik reageer 'Ja?''Etuh!' Door de wol geverfd kijk ik eerst rond. Staat mijn vrouw bij de magnetron, of neemt ze toevallig een slok koffie? Nee... ik neem aan dat ze honger heeft.
Opgewekt loop ik naar de keuken. Wederom hoor ik 'Etuh!' Ik ben op de goede weg denk ik.
Zorgvuldig snij ik de korstjes van een boterham, smeer er iets van het een en ander op en breng deze terug naar Saskia. Deze pakt 'm enthousiast aan om 'm vervolgens ongecontroleerd weg te smijten.
Nu pas valt mijn oog op een miniscuul stukje krentenbol welke ze vanochtend gegeten heeft... de bron van 'Etuh!' is me duidelijk.
Overigens spreekt ze 'Uit' uit als 'Uituh!' Zit ze in de kinderstoel en versta je 'Etuh!' kan je wel eens bedrogen uitkomen wanneer je een lepel yoghurt naar binnen probeert te proppen, het geen al de nodig dweil sessies tot gevolg heeft gehad.
Ik ben even een hapje etuh .
Ik zie het helemaal voor me
Erg leuk stukje weer Swets, het gebrek aan leuke 'papaverhalen' werd inderdaad wel opvallend.
Erg leuk stukje weer Swets, het gebrek aan leuke 'papaverhalen' werd inderdaad wel opvallend.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Mijn dochter kan sinds gisteren zelf uit kruip stand opstaan en zodoende verder lopen.
Het opstaan gaat gepaard met een hoop gekreun en gesteun, haar dikke luierkont ver naar achter gestoken heft ze heel langzaam haar bovenlichaam op. Het lijkt een soort trapeze act.
Na ons uitgebreide 'goedzoooooo!!!!" grijnst ze van oor tot oor om zich subiet weer voorover te laten vallen en opnieuw met veel gekreun en gesteun en dikke luierkont naar achter omhoog te komen .
Alleen na een keertje of 6 begint deze gymnastische oefening toch wat te zwaar te worden .
Het opstaan gaat gepaard met een hoop gekreun en gesteun, haar dikke luierkont ver naar achter gestoken heft ze heel langzaam haar bovenlichaam op. Het lijkt een soort trapeze act.
Na ons uitgebreide 'goedzoooooo!!!!" grijnst ze van oor tot oor om zich subiet weer voorover te laten vallen en opnieuw met veel gekreun en gesteun en dikke luierkont naar achter omhoog te komen .
Alleen na een keertje of 6 begint deze gymnastische oefening toch wat te zwaar te worden .
Go Saskia! 
Tijd om mijn verhaal aan Swetseneggers topic toe te voegen.
We liepen al een tijdje met twijfels of wij wel kinderen konden krijgen, immers na 3 jaar onveilige seks(iets met zingen en kerk) en geen ongelukjes willen er nog wel eens vraagtekens de kop op steken. Al die tijd gingen we back and forth over het idee van kinderen krijgen. Immers, mijn vrouw studeert nog en is nog vrij jong.(ze is nu net 23, ik 27) J
Afgezien van de twijfels over de kinderwens, wilden we in ieder geval weten of alles in orde was. Wij vol goede moed naar de gynaecoloog om te kijken of alles oké is. Affijn, mijn pijp en zwemmers werden doorgemeten en alles was dik in orde. Ik heb mijn potje kwak langs gebracht bij de balie van het ziekenhuis, al loerend of er misschien iemand was met een voller potje dan ikzelf.(YEAH, DE VOLSTE POT) De uitslag liet niet lang op zich wachten en met zo’n 65 miljoen handgetelde zwemmers bleek bij mij alles in orde.
Afijn, van die uitslag werd mijn vrouw niet echt gelukkiger. Immers, nu moest het wel aan haar liggen. Na het rigoureus testen van mijn vrouw in de windtunnel bleek dat ook zij helemaal gezond was. J
Maar waar ligt het dan wel aan?
Waar we dus even geen rekening mee hadden gehouden, was dat de volgende test doelgericht neuken was. Dit om te kijken of mijn soldaten wel kunnen overleven in een vijandige omgeving. Dit zette ons meteen weer met de rug tegen de muur aangaande onze twijfel of we nu wel kids willen. “Popquiz asshole, whatcha gonna do?” Na een kort politiek debat(we moesten binnen 1 dag beslissen) over dit vraagstuk hebben we besloten om de soldaten maar “behind enemy lines” te sturen. Daar moet ik wel even aan toevoegen dat mijn vrouw nog steeds twijfels had.
De volgende dag in het ziekenhuis bleek dat de soldaten succesvol de uterus bezet hebben en moedig weerstand bieden aan het witte bloedlichamen verzet. Daar ligt het dus ook niet aan…..wat nu? Datzelfde weekend nog zijn we bij mijn moeder geweest en hebben we eens flink over het medische gedeelte en de twijfels gebabbeld. Uiteraard is mijn moeder dol op kleinkinderen dus needless to say dat zij haar beste beentje heeft voorgezet om mijn vrouw over de streep te trekken. Ikzelf wist al dat ik wilde en liet het gesprek maar op zijn beloop.
Eenmaal in de auto flink na zitten praten en nadat we nog wat last minute supplies voor het weekend gehaald hadden, de knoop doorgehakt. De auto ingestapt om naar huis te gaan en nog even mijn ouders opgebeld: “Zeggeh, we hebben besloten en gaan ervoor, we gaan nu meteen naar bed toe! Groeten”. De volgende ochtend een telefoontje terug gekregen met de vraag of het allemaal gelukt was.
De daarop volgende dagen een strak schema van fitness, seks eten en nog meer seks gevolgd. Na de eisprong nog meer seks(I was on a roll) en wachten, wachten en nog eens wachten. Nog voor D-day hielden we het niet meer. We kochten een test en de ochtend daarop ontwaarden we een vaag streepje. DAMN, dus het enige dat we nodig hadden was een besluit van mijn vrouw………riiiiight…
Anyway, we zitten nu inmiddels aan het begin van de achtste week en bijna alles gaat goed. Het valt mee met de misselijkheid en van de hormonen merk ik gelukkig ook weinig. Ik doe m’n best om goed voor haar te zorgen en zorg er met name voor dat de koelkast tot de nok toe gevuld is. Over cravings gesproken, laatst moest ik m’n vrouw nog tegenhouden toen ze ter plekke een koe wilde aanvallen. Werkelijk niets eetbaars is veilig.
Recentelijk hebben we ook de eerste kleine crisis achter de rug, mijn vrouw zat op de wc en zei plots tegen me dat ze bloedde. L Ik zat achter de pc en brak bijna m’n nek toen ik me omdraaide. Afijn, ik zat toch achter de pc dus meteen maar googlen op het betreffende onderwerp.
Na rijp beraad besloten om het even aan te kijken. Niet alleen omdat de symptomen voor een miskraam niet daar waren maar ook omdat je vaak met een kluitje in het riet gestuurd wordt door de Haagse ziekenuizen.
De dag daarop(zondag) bloedde ze weer en toen vond ik het welletjes, we zijn toen naar het LUMC in Leiden gereden, in de tussentijd contemplaten wat we zouden doen in het geval van een miskraam….tja, je moet wat he?
We kregen op de EHBO onze eerste echo en dat was wel fantastisch. Een kleine horizontale lemming met een kloppend middenrifje.
[ Bericht 2% gewijzigd door Panzerknacker op 28-04-2005 14:39:53 ]
We liepen al een tijdje met twijfels of wij wel kinderen konden krijgen, immers na 3 jaar onveilige seks(iets met zingen en kerk) en geen ongelukjes willen er nog wel eens vraagtekens de kop op steken. Al die tijd gingen we back and forth over het idee van kinderen krijgen. Immers, mijn vrouw studeert nog en is nog vrij jong.(ze is nu net 23, ik 27) J
Afgezien van de twijfels over de kinderwens, wilden we in ieder geval weten of alles in orde was. Wij vol goede moed naar de gynaecoloog om te kijken of alles oké is. Affijn, mijn pijp en zwemmers werden doorgemeten en alles was dik in orde. Ik heb mijn potje kwak langs gebracht bij de balie van het ziekenhuis, al loerend of er misschien iemand was met een voller potje dan ikzelf.(YEAH, DE VOLSTE POT) De uitslag liet niet lang op zich wachten en met zo’n 65 miljoen handgetelde zwemmers bleek bij mij alles in orde.
Afijn, van die uitslag werd mijn vrouw niet echt gelukkiger. Immers, nu moest het wel aan haar liggen. Na het rigoureus testen van mijn vrouw in de windtunnel bleek dat ook zij helemaal gezond was. J
Maar waar ligt het dan wel aan?
Waar we dus even geen rekening mee hadden gehouden, was dat de volgende test doelgericht neuken was. Dit om te kijken of mijn soldaten wel kunnen overleven in een vijandige omgeving. Dit zette ons meteen weer met de rug tegen de muur aangaande onze twijfel of we nu wel kids willen. “Popquiz asshole, whatcha gonna do?” Na een kort politiek debat(we moesten binnen 1 dag beslissen) over dit vraagstuk hebben we besloten om de soldaten maar “behind enemy lines” te sturen. Daar moet ik wel even aan toevoegen dat mijn vrouw nog steeds twijfels had.
De volgende dag in het ziekenhuis bleek dat de soldaten succesvol de uterus bezet hebben en moedig weerstand bieden aan het witte bloedlichamen verzet. Daar ligt het dus ook niet aan…..wat nu? Datzelfde weekend nog zijn we bij mijn moeder geweest en hebben we eens flink over het medische gedeelte en de twijfels gebabbeld. Uiteraard is mijn moeder dol op kleinkinderen dus needless to say dat zij haar beste beentje heeft voorgezet om mijn vrouw over de streep te trekken. Ikzelf wist al dat ik wilde en liet het gesprek maar op zijn beloop.
Eenmaal in de auto flink na zitten praten en nadat we nog wat last minute supplies voor het weekend gehaald hadden, de knoop doorgehakt. De auto ingestapt om naar huis te gaan en nog even mijn ouders opgebeld: “Zeggeh, we hebben besloten en gaan ervoor, we gaan nu meteen naar bed toe! Groeten”. De volgende ochtend een telefoontje terug gekregen met de vraag of het allemaal gelukt was.
De daarop volgende dagen een strak schema van fitness, seks eten en nog meer seks gevolgd. Na de eisprong nog meer seks(I was on a roll) en wachten, wachten en nog eens wachten. Nog voor D-day hielden we het niet meer. We kochten een test en de ochtend daarop ontwaarden we een vaag streepje. DAMN, dus het enige dat we nodig hadden was een besluit van mijn vrouw………riiiiight…
Anyway, we zitten nu inmiddels aan het begin van de achtste week en bijna alles gaat goed. Het valt mee met de misselijkheid en van de hormonen merk ik gelukkig ook weinig. Ik doe m’n best om goed voor haar te zorgen en zorg er met name voor dat de koelkast tot de nok toe gevuld is. Over cravings gesproken, laatst moest ik m’n vrouw nog tegenhouden toen ze ter plekke een koe wilde aanvallen. Werkelijk niets eetbaars is veilig.
Recentelijk hebben we ook de eerste kleine crisis achter de rug, mijn vrouw zat op de wc en zei plots tegen me dat ze bloedde. L Ik zat achter de pc en brak bijna m’n nek toen ik me omdraaide. Afijn, ik zat toch achter de pc dus meteen maar googlen op het betreffende onderwerp.
Na rijp beraad besloten om het even aan te kijken. Niet alleen omdat de symptomen voor een miskraam niet daar waren maar ook omdat je vaak met een kluitje in het riet gestuurd wordt door de Haagse ziekenuizen.
De dag daarop(zondag) bloedde ze weer en toen vond ik het welletjes, we zijn toen naar het LUMC in Leiden gereden, in de tussentijd contemplaten wat we zouden doen in het geval van een miskraam….tja, je moet wat he?
We kregen op de EHBO onze eerste echo en dat was wel fantastisch. Een kleine horizontale lemming met een kloppend middenrifje.
[ Bericht 2% gewijzigd door Panzerknacker op 28-04-2005 14:39:53 ]
leuk, nog een a.s. vader die uitgebreid post
Gefeliciteerd Panzerknacker
Heb je je vrouw al gewezen op Zwangerschap en geboorte deeltje 136 ? (ook jijzelf bent daar natuurlijk van harte welkom! )
Gefeliciteerd Panzerknacker
Heb je je vrouw al gewezen op Zwangerschap en geboorte deeltje 136 ? (ook jijzelf bent daar natuurlijk van harte welkom! )
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
Hopelijk ben ik komend weekend klaar met het verbouwen van mijn huis, dan kan ik daarna op m'n gemakkie instorten. Afgezien van de bergen werk gaat het heel goed.quote:Op donderdag 28 april 2005 14:56 schreef poemojn het volgende:
Gefeliciteerd Panzerknacker
Alles goed?
Afgezien van de bergen werk gaat het heel goed. 
ik zocht het moederfiets topic, kon het niet vinden maar het past misschien wel beter hier.
In navolging van de onvoorstelbaar populaire mamafiets is er nu ook de papavariant, de sparta amazone vaderfiets.
Ik weet gelijk Jeroens verjaardagscadeautje, en ben voor vaderdag dan ook meteen klaar.
In navolging van de onvoorstelbaar populaire mamafiets is er nu ook de papavariant, de sparta amazone vaderfiets.
Ik weet gelijk Jeroens verjaardagscadeautje, en ben voor vaderdag dan ook meteen klaar.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Dat zadeltje op de stang
Alleen jammer dat er niet ook zo'n groot stuur op zit (volgens mij)
Alleen jammer dat er niet ook zo'n groot stuur op zit (volgens mij)
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
quote:Op vrijdag 13 mei 2005 19:16 schreef Lois het volgende:
ik zocht het moederfiets topic, kon het niet vinden maar het past misschien wel beter hier.
In navolging van de onvoorstelbaar populaire mamafiets is er nu ook de papavariant, de sparta amazone vaderfiets.
Ik weet gelijk Jeroens verjaardagscadeautje, en ben voor vaderdag dan ook meteen klaar.
Geef 'm nog een kadet en een Golden Retriever ook joh.
Ehm...... een astra station mag dat ook en honden doen we hier niet.....
en honden doen we hier niet.....
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
ik mis de sleurhutquote:Op vrijdag 13 mei 2005 20:19 schreef Lois het volgende:
Ehm...... een astra station mag dat ook en honden doen we hier niet.....
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
