Ik zou graag popnummers spelen en schrijven, maar het wil nog niet zo lukken.
Zijn er bepaalde akkoordenschema's die vaak gebruikt worden en goed klinken. Liever geen al te moeilijke akkoorden. Dus bijvoorbeeld geen verminderde of C 13-9+11 akkoorden oid.
Septiemakkoorden zijn ok.
Ander vraagje, is het voor pop belangrijke dat je omkeringen leert of is de basishouding van een akkoord genoeg?
quote:Ja die ken ik, maar daar kun je alleen akkoorden mee opzoeken. Ik zoek eigenlijk vooral eenvoudige schema's die goed klinken.Op donderdag 4 maart 2004 21:09 schreef Ivan het volgende:
Ik zoek wel eens akkoorden uit op http://www.inhymn.com/PianoMusic/vpiano/virtual_piano_chords.htm. Misschien heb je er iets aan.
Bijvoorbeeld: C G Bes F of F C/G Am
quote:Ja, die zijn er wel. Kheb die standaard-schema's op de een of andere manier altijd wel interessant gevonden, vooral omdat ze in verschillende nummers en stijlen over and over again worden gebruikt, maar je toch zelden het idee hebt dat het niet nieuw is ofzoOp donderdag 4 maart 2004 20:51 schreef Georges het volgende:
Hier zijn al wat topics over geweest, maar aangezien de search niet werk, nog een poging.
Ik zou graag popnummers spelen en schrijven, maar het wil nog niet zo lukken.
Zijn er bepaalde akkoordenschema's die vaak gebruikt worden en goed klinken.
Het meest standaard-schema is gebasseerd op de meest elementaire trappen in de toonladder: de tonica, de subdominant en de dominant, oftewel I - IV - V. In C zou dat dus zijn C - F - G.
In veel popnummers wordt ook de 6e trap gebruikt, wat in C de Am is. Dat is ook wel logisch, want de 6e trap is heel erg verwant aan de tonica. Het is namelijk de mineur-equivalent qua toonladder
Je krijgt dan schema's als C - F - Am - G. Deze akkoorden kun je eigenlijk in praktisch elke volgorde spelen. C - Am - F - G, C - G - Am - F, etc.Je kunt 'em ook in mineur laten beginnen, bv Am - F - C - G. Hier zijn ook weer variaties op mogelijk, dingen die je veel tegenkomt zijn bv Am - G - F. Je kunt deze mineurschema's vrij makkelijk met akkoorden uitbreiden door de subdominant en dominant (trap IV en V) van de mineurladder toe te voegen. In Am zijn dat de Dm en de E. Je krijgt dan schema's als Am - G - F - E of Am - F - Dm - G.
Je kunt ook schema's aan elkaar koppelen om zo bijvoorbeeld een voorzin en een nazin te creeëren: C - G - Am - F - C - G - F - C.
Een uitbreiding hierop kan bijvoorbeeld de 3e trap zijn, in C de Em. Het bekendste voorbeeld van zo'n schema is C - G - Am - Em - F - C - G - C. Vooral het einde wordt nogal veel gevarieërd in popnummers, bv C - G - Am - Em - F - G - C - G. Of met een 2e trap (Dm) erbij: C - G - Am - Em - F - C - Dm - G.
Wat verder ook veel gebeurt is het bouwen op de kleine terts of het kleine septiem. In C zijn dat de Es en de Bes. Bekende schema's zijn bv C - Es - Bes - F of C - Es - F - G.
Ik heb hier alles in C genomen omdat dat op de piano de makkelijkste toonsoort is, maar je kunt ze allemaal transponeren tot welke toonsoort je maar wil.
Dit zijn allemaal standaardmodellen, uiteraard ben je hier niet tot gelimiteerd. De sky is the limit, je kunt alles wat je wil gebruiken
Maar als je popnummers analyseert, kom je deze schema's (of varianten hierop) heel erg veel tegen. Ze klinken ook allemaal redelijk bekend in de oren en zijn daarom niet zo moeilijk om een liedje mee te bouwen Succes!
[ Bericht 0% gewijzigd door Tijn op 04-03-2004 22:02:16 ]
quote:Omdat het dan al gauw lekker poppy en bekend klinkt natuurlijk.Op donderdag 4 maart 2004 21:23 schreef Kwark het volgende:
Vraagje hoor, maar als je nummers wilt schrijven, waarom zou je dan veelgebruikte akkoordenschema's willen toepassen?
quote:VreselijkOp donderdag 4 maart 2004 21:35 schreef Tijn het volgende:
[..]
Omdat het dan al gauw lekker poppy en bekend klinkt natuurlijk.
(hier had een
postikoontje boven gemoeten 
. )quote:Vind ik niet.Op donderdag 4 maart 2004 21:37 schreef Kwark het volgende:
[..]
Vreselijk.
quote:Bedankt voor de uitgebreide uitleg.Op donderdag 4 maart 2004 21:34 schreef Tijn het volgende:
[..]
Ja, die zijn er wel. Kheb die standaard-schema's op de een of andere manier altijd wel interessant gevonden, vooral omdat ze in verschillende nummers en stijlen over and over again worden gebruikt, maar je toch zelden het idee hebt dat het niet nieuw is ofzo
Het meest standaard-schema is gebasseerd op de meest elementaire trappen in de toonladder: de tonica, de subdominant en de dominant, oftewel I - IV - V. In C zou dat dus zijn C - F - G.
In veel popnummers wordt ook de 6e trap gebruikt, wat in C de Am is. Dat is ook wel logisch, want de 6e trap is heel erg verwant aan de tonica. Het is namelijk de mineur-equivalent qua toonladder
Je kunt 'em ook in mineur laten beginnen, bv Am - F - C - G. Hier zijn ook weer variaties op mogelijk, dingen die je veel tegenkomt zijn bv Am - G - F. Je kunt deze mineurschema's vrij makkelijk met akkoorden uitbreiden door de subdominant en dominant (trap IV en V) van de mineurladder toe te voegen. In Am zijn dat de Dm en de E. Je krijgt dan schema's als Am - G - F - E of Am - F - Dm - G.
Je kunt ook schema's aan elkaar koppelen om zo bijvoorbeeld een voorzin en een nazin te creeëren: C - G - Am - F - C - G - F - C.
Een uitbreiding hierop kan bijvoorbeeld de 3e trap zijn, in C de Em. Het bekendste voorbeeld van zo'n schema is C - G - Am - Em - F - C - G - C. Vooral het einde wordt nogal veel gevarieërd in popnummers, bv C - G - Am - Em - F - C - G - G. Of met een 2e trap (Dm) erbij: C - G - Am - Em - F - C - Dm - G.
Wat verder ook veel gebeurt is het bouwen op de kleine terts of het kleine septiem. In C zijn dat de Es en de Bes. Bekende schema's zijn bv C - Es - Bes - F of C - Es - F - G.
Ik heb hier alles in C genomen omdat dat op de piano de makkelijkste toonsoort is, maar je kunt ze allemaal transponeren tot welke toonsoort je maar wil.
Dit zijn allemaal standaardmodellen, uiteraard ben je hier niet tot gelimiteerd. De sky is the limit, je kunt alles wat je wil gebruiken
Succes!
Als ik het goed begrijp dan is het dus vooral belangrijk dat je bepaalde trappen in de toonladder en de toonladder zelf uit je hoofd leert?
quote:Zie edit.Op donderdag 4 maart 2004 21:38 schreef Tijn het volgende:
[..]
Vind ik niet.
quote:Tsja ach, uit je hoofd leren. Als je er veel mee bezig bent, komt het allemaal vanzelf wel tot je. Das iig mijn ervaring.Op donderdag 4 maart 2004 21:38 schreef Georges het volgende:
[..]
Bedankt voor de uitgebreide uitleg.
Als ik het goed begrijp dan is het dus vooral belangrijk dat je bepaalde trappen in de toonladder en de toonladder zelf uit je hoofd leert?
quote:Op donderdag 4 maart 2004 21:34 schreef Tijn het volgende:
[..]
Ja, die zijn er wel. Kheb die standaard-schema's op de een of andere manier altijd wel interessant gevonden, vooral omdat ze in verschillende nummers en stijlen over and over again worden gebruikt, maar je toch zelden het idee hebt dat het niet nieuw is ofzo
quote:Omdat het dan al gauw lekker poppy en bekend klinkt natuurlijk.
volgens mij klopt hier iets niet Maar euh, het ligt er ook wel enigzins aan wat je verder met zo'n schema doet. Een eenvoudig schema uit C met een volgende baspartij en een zanglijn klinkt in mijn oren toch wel redelijk herkenbaar. Ga je echter met de bas varieëren en er een tweede gitaarpartij in G mixolidisch overheen spelen dan krijg je alweer een heel ander lied, maar nog steeds met hetzelfde basisschema. Dat kom je in popliedjes alleen minder tegen omdat het natuurlijk wel toegankelijk moet blijven.
Heel krom gezegt is dat ook een van de redenen dat je vrijwel geen jazz of klasiek in de top40 tegenkomt.
quote:Ik bedoel dat je met hetzelfde muzikale uitgangspunt (hetzelfde akkoordenschema), maar met een andere manier van produceren vaak tot zulke verschillende resultaten kunt komen dat je niet meer hoort dat het op hetzelfde is gebasseerd. Das zo'n beetje de basis van moderne popmuziekOp donderdag 4 maart 2004 22:02 schreef Tomek het volgende:
[..]
[..]
[afbeelding] volgens mij klopt hier iets niet
genoeg. Je hoeft omkeringen ook niet echt te leren. Als een akkoord uit c,e en g (c akkoord) bestaat
probeer die zelfde noten gewoon eens anders te pakken. bijv g,c,e. Soms klinkt dat lekkerder maar het blijft het zefde akkoord. kwa schema begin eens met een blues schema. Bijna alle pop muziek
heeft de roots in de blues.
bijv
Cmin Cmin Cmin Cmin
F F Cmin Cmin
G F Cmin G7
Cmin = (g,c,es) (omgekeerd eigenlijk)
F = (a,c,f) (ook omgekeerd)
G = (b,d,g) (ook omgekeerd)
G7 = (b,d,f,g) (ook omgeeerd)
speel het zelfde schem eens maar dan op standaard volgorde
Cmin = (c,es,g) F=(f,a,c) G=(g,b,d) klinkt ie omgekeerd toch lekkerder
Dit is een I (min) , IV, V schema
De I betekent de eerste van de toonladder (Vanuit C gezien , C dus)
De IV de 4e van de toonladder (F)
De V de 5e van de toonladder (G)
zo zou je het zelfde ook in a ofzo kunnen spelen (I= Amin , IV= D, V = E)
A min is dus (1,3 min,5) vanuit a toonladder (cis wordt c)
D wordt (1,3,5) vanuit de d toonladder (D, fis A)
E wordt (1,3,5) vanuit de E toonladder (e, as,b)
E7 is (1,3,5,7 verminderd) (E,as,b,d)
Het hele verhaal kan je ook in Majeur spelen (Cmin wordt dus gewoon C (1,3,5 van de toonladder c)) mar ik vind mineur meestal iets mooier. (tragisch ingesteld
)T mooiste is eigenlijk dat je zou pakt dat de akkoorden dicht bij elkaar liggen.
de sprong van (g,c,es) naar (a,c,f) is kleiner (en makkelijker) dan van (c,es,g) naar (f,a,c)
Ik heb geen concervatorium gedaan dus mensen die dat wel gedaan hebben (of het gewoon beter weten) mogen me corrigeren. Ik heb het zo ongeveer van een vriend geleerd (die wel concervatorium heeft)
Ik hoop dat je er kaas van kunt maken (Cheese blues)
quote:Is inderdaad waar dat het vaak gebaseerd is op Blues, alleen wil je daar iets poppigsOp donderdag 4 maart 2004 22:10 schreef Dukhlovi het volgende:
van maken dan zul je die akkoorden niet als 7 akkoorden moeten spelen, want dan kom je nooit van die blues sound af. Maar ja, als je uit een blues schema de septiemen weglaat dan heb je alweer een standaar pop schema. Dus inderdaad wel goed om mee te beginnen. Hier en daar een min7 maj7 of 7 spelen kan natuurlijk nooit kwaad. Mits het in de toonsoort past natuurlijk.
je zei het eigenlijk in jouw post ook al. ksal ff wat beter lezen de volgende keer [ Bericht 63% gewijzigd door Tomek op 04-03-2004 22:24:47 ]
Cm - D7 - Fm - C - As - Des - Cm - Gsus4 - G (techno-achtig, 4/4-maat), toonaard Cm
Fm - Es - Des - Ges - C7 (folklore-achtig, 7/8-maat), toonaard Fm
direct gevolgd door:
Fm - Es - As - Bes - Des - Es - Bes
Ook een raar effect is de combinatie Dm - Bes m.
maar t blijft een mooie basis om mee te beginnen. die 7 kun ook weg laten idd
tis puur een versiering van het akkoord net als 9 en 13. beetje het zout in de pap
vind ik. je moet die 3 akoorden ook makkelijk zelf een schema inelkaar kunnen zetten. probeer alles uit. The sky is the limit zoals Tijn al zei.
quote:En het blijft natuurlijk belangrijk of je het puur bij een schema laat of er nog een partij bij gooit. In blues draagt de pentatonische ladder ook heel erg bij aan dat typische blues geluid. Daar kun je natuurlijk ook wat anders mee doen.Op donderdag 4 maart 2004 22:29 schreef Dukhlovi het volgende:
Das waar, ben zelf van die blues sound afgekomen door puur te experimenteren.
maar t blijft een mooie basis om mee te beginnen. die 7 kun ook weg laten idd
tis puur een versiering van het akkoord net als 9 en 13. beetje het zout in de pap
vind ik. je moet die 3 akoorden ook makkelijk zelf een schema inelkaar kunnen zetten. probeer alles uit. The sky is the limit zoals Tijn al zei.
Tsja, er zijn zoveel mogelijkheden....
heb jaren met bluestoonladders geimproviseerd maarik begin nu ook met gewone toonladders te improviseren. Puur om uit die blues te ontsnappen.
Ik moet ook nog een hoop leren over alternatieve toonladders enzo (al die namen als lydisch enzo zeggen me nog niet zoveel) maar ben meestal te lui om me erin te verdiepen
Soms kom je puur op gehoor op de zefde dingen. - Fm - Besm - Es7 - As - Des maj 7 - Ges - C7 - Fm - C
- Fm - Desm (rep. over 4 maten)
- C - G7 (rep. over 4 maten).
Simpel voorbeeld, als je van een Cmaj naar een Gmaj gaat, en je speelt allebei de basisliggingen van de accoorden, dan krijg je zoiets: Van C E G naar G B D. Dat is een behoorlijk grote 'sprong', en het klinkt niet erg mooi. Als je voor de G een omkering gebruikt, krijg je bijv. C E G naar B D G (eerste inversie), wat al een stuk vloeiender klinkt en makkelijk over te pakken is.
) klinkt het heel fragmentarisch en gewoon niet mooi.Maar welke omkering je precies waar pakt, hangt natuurlijk erg van het nummer af. Zeker als je zelf schrijft, is het wel iets om rekening mee te houden, maar vooral om mee te experimenteren. Altijd een vloeiende lijn proberen te maken is een goed uitganspunt, maar soms is het net dat stukje parallel (F/A/C - G/B/D - A/C/E-achtige dingen) of een sprongetje juist het liedje
daarnaast werkt afwisselen met toegevoegde 2-tjes of 4-tjes ook heel leuk...
Zelf laat ik inderdaad heel vaak de kwint weg, en de grondtoon vaak ook wel, als ik met andere mensen speel. Meestal speel ik dan de terts en septime in de linkerhand en de uitbreidingen in de rechterhand.
Een C13 speel ik dan bijv zo:[code]
lh rh
E Bb D A
(3) (7) (9) (13)
[/code]
(Hmm, de code-tag werkt niet
)[ Bericht 6% gewijzigd door Zander op 05-03-2004 11:46:58 ]
quote:Dat mag inderdaad niet, maar ja uiteindelijk gaat het er toch om hoe het klinkt en niet om hoe het heetOp vrijdag 5 maart 2004 11:39 schreef Zander het volgende:
Volgens mij mag je officieel het septime niet zomaar weglaten uit een 9 of een 13-accoord. Als je bijv. uit een C9 de 7 weglaat, is het eigenlijk een C add 9, het dominante 'karakter' van een accoord wordt door het septime bepaald. Maar goed, regels zijn er ook om gebroken te worden, natuurlijk.
quote:Jazzy is kewlOp vrijdag 5 maart 2004 11:42 schreef Tijn het volgende:
Ik dacht eigenlijk juist bijmezelf "ik laat het septiem wel weg, anders wordt het vast te jazzy"