Toffe_Ellende | donderdag 4 maart 2004 @ 19:21 |
Jaha, Onze geliefde metalmuziek is er door veranderd want kijk maar eens wat Tool allemaal voor iets moois heeft gecreeëd met het omlaag stemmen van die simpele e-snaar. Maar wie is er verantwoordelijk voor deze vondst? Volgens velen is Kim Thayil van Soundgarden diegene die begon met de omstemmen van enkel de E-snaar. Bescheiden als hij is, zegt ie dat Buzz Osbourne van The Melvins het hem liet zien, ergens in 1986 na een concert van St. Vitus. Maar beste fokkers, graaf eens in jullie cd collectie en zoek naar bewijzen dat het iemand anders is geweest dan deze grungeheld. Veel succes! | |
Zander | donderdag 4 maart 2004 @ 19:29 |
Misschien de uitvinder in de context van rock/metal, maar in klassieke gitaarmuziek en folk werd Drop-D tuning (wat in principe gewoon een fancy naam is voor het naar D stemmen van je lage E-snaar) al tijdenlang gebruikt. Het is ook een principe dat enorm voor de hand ligt als je op de gitaar een stuk dat in D staat speelt. "Ten Years Gone" en "Moby Dick" van Led Zeppelin zijn bijv. ook in Drop D, en dat is al uit de jaren 70. "Dear Prudence" van de Beatles ook, en da's uit 1968. | |
Disorder | donderdag 4 maart 2004 @ 19:39 |
Heeft er iemand een goed voorbeeld van hoe dat klinkt? | |
Mondo_Generator | donderdag 4 maart 2004 @ 19:49 |
@Disorder: Hehe alle riffs van Silverchair ![]() | |
Toffe_Ellende | donderdag 4 maart 2004 @ 19:51 |
quote:grappig. Ik las het in een boek over Grunge van Guitar World. Zouden ze deze nummers over het hoofd hebben gezien? Want over de context van heavy rock en metal staat er niks bij. Overigens Disorder: luister maar eens naar Sober van Tool. Het moment waar het nummer hard wordt hoor je een hele vette sound. De bovenste drie snaren worden namelijk open gespeeld. Zelfde geldt voor Space Dye Vest van Dream Theater. Andere voorbeelden heb ik even niet waar je het duidelijk hoort. | |
Bioslock | donderdag 4 maart 2004 @ 19:53 |
quote:Zowat alles van korn. | |
Toffe_Ellende | donderdag 4 maart 2004 @ 19:57 |
KORn? Die hebben 7 snaren op hun gitaar liggen en volgens mij ook nog eens omgestemd. Linkin Park heeft het wel weer geloof ik. | |
MOD | donderdag 4 maart 2004 @ 19:58 |
quote:soad ![]() | |
Flying_Vee | donderdag 4 maart 2004 @ 20:20 |
Jazz muzikanten in de jaren 20 (vorige eeuw dus ![]() dus om dat nou modern te noemen ![]() ![]() | |
Toffe_Ellende | donderdag 4 maart 2004 @ 20:21 |
Ik heb het niet modern genoemd ![]() | |
Dukhlovi | donderdag 4 maart 2004 @ 21:03 |
ik doe t ook wel eens op mn basgitaar mn e snaar in d stemmen. (Bij gebrek aan een 5 snaar bas) Is toch niet zo bijzonder ? t klinkt iets ..eh .. lager ![]() | |
Wrirreljorkel | donderdag 4 maart 2004 @ 21:35 |
quote:ben niet zo'n held in stemmingen, maar ik weet dat Korn (iig vroeger) een lage B-snaar boven de E snaar had (7 snaren in totaal) De lage B-snaar was downgetuned naar A (dropped-A ? ![]() De E snaar was dropped D stemming is dan dus A D A D G B E | |
Toet | donderdag 4 maart 2004 @ 21:53 |
Wat is er nou zo bijzonder aan drop-D? Tja, het is handig om stukken te spelen die al in D staan, maar als je zelf iets maakt, wat is dan het voordeel? Behalve dat powerakkoorden nóg makkelijker te spelen worden. | |
Tomek | donderdag 4 maart 2004 @ 22:18 |
quote:Nee man, Korn speelt uit A ![]() | |
Tomek | donderdag 4 maart 2004 @ 22:19 |
quote:Everlong van de Foo Fighters | |
Tijn | donderdag 4 maart 2004 @ 22:20 |
quote:Powerchords zijn makkelijker en vetter. En tis makkelijker ook om ze snel af te wisselen. Das reden genoeg lijkt me. | |
Tomek | donderdag 4 maart 2004 @ 22:21 |
quote:Nou dat je dus lager kan gaan dan normaal. Ander zit je altijd maar met die lage E te kloten. Ook hier is everlong een goed voorbeeld, zoals het daar klinkt krijg je het in de standaar tuning namelijk nooit voor elkaar. Dan moet je voor die lage D een octaaf hoger spelen, maar dan is het effect weg. | |
Tijn | donderdag 4 maart 2004 @ 22:24 |
quote:Als je zelf een nummer maakt, kun je natuurlijk ook besluiten om gewoon het hele nummer een hele noot hoger te schrijven. Dan is het effect nagenoeg hetzelfde, maar heb je geen D nodig. | |
Tomek | donderdag 4 maart 2004 @ 22:29 |
quote:Das helemaal waar. Maar ik kan me alleen voorstellen dat je wanneer je vaak tegen die grens aanzit ook wel eens een toontje lager wil. Maar ik gebruik het zelf ook nooit hoor. Alleen ja soms is iets lager misschien toch iets mooier. Het verschil tussen D en E is dan ook niet zo groot, maar ja die metalbands spelen natuurlijk ook niet voor niets uit A of B. Zouden zij hun nummers opnieuw vanuit E schrijven krijg je toch iets heel anders. | |
Toolshed | donderdag 4 maart 2004 @ 22:33 |
Sowieso klinkt je gitaar in dropped d een stuk vetter, of 'rauwer' icm met distortion. Nog afgezien van het feit dat je simpelweg lagere akkoorden kunt spelen. | |
Toet | donderdag 4 maart 2004 @ 22:34 |
quote:Wat is er vetter aan ![]() Makkelijk afwisselen, tja. Wel als je voor verschillende powerakkoorden verschillende vingers gebruikt. Zit wat in ![]() | |
Toet | donderdag 4 maart 2004 @ 22:35 |
quote:Omdat je twee semitonen lager kunt ![]() Ga dan inderdaad meteen voor A ofzo. | |
Tijn | donderdag 4 maart 2004 @ 22:36 |
quote:Hoe kom je erbij dat het een wereld van verschil is dan? Want dat is het niet ![]() | |
Toet | donderdag 4 maart 2004 @ 22:37 |
quote:Precies, dat zeg ik ![]() | |
Tijn | donderdag 4 maart 2004 @ 22:38 |
quote:Nou ja, je creeërt wel een andere stijl van spelen als je altijd alles dropped D doet. En het feit dat je sneller hoge en lage powerchords kunt afwisselen zorgt ook voor een verandering in je spel. Ik bedoel, het verschil in klank is misschien niet ultra-groot, maar het is ook niet hetzelfde als normale stemming. | |
Toffe_Ellende | donderdag 4 maart 2004 @ 22:45 |
Luister maar eens naar Jesus Christ Pose van Soundgarden. Dan hoor je goed wat de mogelijkheden zijn van deze stemming. Naast dat het makkelijker is om sommige akkoorden te spelen geeft het gewoon enorm 'vet' effect. Speel maar een een d-akkoord. Het kan met deze stemming op veel meer manieren. Uiteraard kan het ook met een dropped c-tuning. Mooi voorbeeld daarvan is Davidian, toch een van de meest brute (qua energie) metalnummers die er zijn. quote:De ontdekking (wie het ook is geweest) is wel degelijk belangrijk geweest. Het heeft deuren geopend. | |
Toet | donderdag 4 maart 2004 @ 22:53 |
quote:Je kunt nu in open positie kiezen tussen 2 D-snaren als grondtoon in plaats van 1 ![]() Voor stukken in D is het handig. Maar mijns inziens niet handiger dan de standaard stemming voor een stuk in E. Kijk, er is natuurlijk ook geen goede reden om drop-D níet te gebruiken. Als men het prettig vindt om in drop-D te spelen, moet men dat vooral doen ![]() ![]() | |
Toffe_Ellende | donderdag 4 maart 2004 @ 23:00 |
Speel maar eens een Tool-nummer in gewone stemming. ![]() | |
Cynic | donderdag 4 maart 2004 @ 23:08 |
quote:Nee hoor, Korn heeft alle snaren 2 stappen teruggestemd.... A D G C F A D | |
Wrirreljorkel | donderdag 4 maart 2004 @ 23:14 |
quote:je zult waarschijnlijk gelijk hebben. Ik kende een nu metal band die dat destijds zo gestemd had. Dropped A was in ieder geval goed... ik weet ook weinig van die zaken af. Geef mij maar de triangel. | |
Toet | donderdag 4 maart 2004 @ 23:17 |
quote:Ik geloof niet dat de muziek van Tool zó anders zou klinken wanneer ze alles 2 semitonen hoger in E zouden spelen, met iets meer gepuzzel met vingerzettingen. Natuurlijk zullen sommige noten anders zijn maar het zal niet drastisch veranderen. Maar laten we dit topic vooral niet verder laten uitlopen tot een pro/anti-drop-D topic ![]() Vooral niet omdat je mij toch niet zult overtuigen (en vice versa). | |
Toffe_Ellende | donderdag 4 maart 2004 @ 23:30 |
quote:Nou, ik weet niet in hoeverre je Tool kent en je hun muziek kunt spelen. Als je het niet weet moet je weten dat ze de laagste toon heel vaak gebruiken. Dat kun je niet oplossen met een andere vingerzetting. | |
Toet | donderdag 4 maart 2004 @ 23:35 |
quote:Wat ik bedoelde is dat de laagste open snaar de laagste toon blijft. Dat komt dus neer op transponeren naar E. | |
Carn | vrijdag 5 maart 2004 @ 01:47 |
quote:Als je van waslijnen aan je gitaar houd ![]() | |
Bazzel | vrijdag 5 maart 2004 @ 04:50 |
Ik schrijf al mijn liedjes in drop D, en dan stem ik ook nog vaak mn b snaar naar a, je krijgt dan n heel aparte sound, en je schept mogelijkheden voor akkoorden die je anders nooit zou kunnen pakken, vooral als je veel met open snaren klooit in je nummers, zoals ik, is t echt heel erg handig. Maar idd ook qua snelheid is t erg fijn. En natuurlijk klinkt n open D powerakkoord zo erg lekker ![]() | |
Werner_Koekoeksklok | vrijdag 5 maart 2004 @ 10:21 |
Het maakt wel uit en iedereen die beweert dat het niet uitmaakt heeft een hele revolutie in de rockmuziek gemist. Het pakken van een powercord met dropped d is niet alleen veel makkelijker, doordat je het eigenlijk gewoon verkapte driesnarige barrees worden klinkt het toch op een of andere manier anders. Alle gitaristen die dit hier tegenspreken zullen toch ook moeten toegeven dat een ingedrukte snaar en een losse snaar dezelfde noot kunnen voortbrengen, maar dat het TOCH 'anders' klinkt. Ken uw instrument dames en heren. | |
Tomek | vrijdag 5 maart 2004 @ 10:27 |
quote:Dat laatste wat je zegt is waar. Maar voor een beetje gitarist mag het pakken van een powerchord echt geen probleem zijn, of je je gitaar nou wel of niet in drop D hebt gestemd. Ken uw techniek dames en heren. |