Ikzelf doe zo nu en dan wel een oogtest, en mn ogen zijn prima, maar ik vraag me af: zou dat in de zon kijken vroeger toch geen schade kunnen hebben aangericht?
Op zich zal je het misscihen nu nog niet merken, en als je jong bent is je netvlies nog gedeeltelijk in ontwikkeling, dus zal het wel meevallen. Maar misschien dat je het later wel merkt, eerder een leesbril e.d.
quote:Ja, ik was toen 11 jaar oud of zo.... jammer dat ik toen zo stom ben geweestOp dinsdag 2 maart 2004 22:46 schreef MaTriCX het volgende:
Ja da's schadelijk. Teveel licht op je netvlies zorgt voor een versnelling van het verouderingsproces. Hetzelfde geldt voor dat 'leuke' schijn-met-een-laser-in-je-oog-spelletje.
Op zich zal je het misscihen nu nog niet merken, en als je jong bent is je netvlies nog gedeeltelijk in ontwikkeling, dus zal het wel meevallen. Maar misschien dat je het later wel merkt, eerder een leesbril e.d.
Maar op je 11e kunnen die dingen nog herstellen?
Kijk maar uit, dalijk krijg je nog heftige migraine aanvallen en ga je overal wiskundige verbanden in zien
En voor dat je t weet moet je een gaatje in je hoofd boren
quote:Op woensdag 3 maart 2004 10:41 schreef jaap393 het volgende:
When I was little, my mother told me not to look at the sun. So, once when I was six, I did.
Kijk maar uit, dalijk krijg je nog heftige migraine aanvallen en ga je overal wiskundige verbanden in zien
En voor dat je t weet moet je een gaatje in je hoofd boren
En als mensen zeggen dat je iets niet moet doen, dan wordt het juist interessant he
quote:Niet naar beneden kijken!!!Op woensdag 3 maart 2004 12:18 schreef TheDon18 het volgende:
[..]
[afbeelding]
En als mensen zeggen dat je iets niet moet doen, dan wordt het juist interessant he
Ik heb altijd begrepen dat als je te lang in een zeer felle lichtbron zoals de zon of een las-vlam kijkt dat de beschadeging permanent wordt. En dat je die vlekken voor de rest van je leven gaat zien.
Denk soms toch wel iets van 11 sec ofzo
Ik draag lenzen, maar dat is ook erfelijk. Maar de lens/bril sterkte van die van mijn 3 jaar jongere broer is minder.
Ook ben ik wel eens 2 dagen sneeuwblind geweest
Omdat we niet wisten dat een zonnebril vereist was tijdens skieen.
sneeuwblindheid? nooit van gehoord ff googlen:D
quote:Ik ging toen smiddags skieen. Daarna nog nergens last van. Snachts werd ik plotseling wakker mijn pijn in de ogen, een erg brandering gevoel. Verder kon ik toen tijdelijk niet meer in een lichte omgeving kijken.[b]sneeuwblindheid? nooit van gehoord ff googlen:D
Meer info:
http://www.umm.edu/outdoor/snow_blindness.htm
quote:Exposure to ultraviolet radiation (UVR) from the sun can lead to a “sunburn” of the cornea (clear surface of the eye). This occurs when proper precautions are not used at high altitudes, where a greater amount of unfiltered (by the atmosphere) ultraviolet radiation is present; the exposure may be compounded by reflection from the snow. The intensity of ultraviolet energy increases by a factor of 4% to 6% for every 1,000 foot (305 meter) increase in altitude above sea level. Snow reflects 85% of ultraviolet B (UVB, the culprit wavelengths that cause snow blindness); dry sand reflects 17%, while grass or sandy turf reflects 2.5%. Water may reflect 10% to 30% of ultraviolet B, depending upon the time of day and location.
The cornea absorbs ultraviolet radiation below 300 nanometers, which includes a fair portion of UVB. Radiation of wavelengths longer than 300 nanometers is transmitted to the lens and, over time, can cause cataracts.
High exposure to UVB can cause a corneal burn within one hour, although symptoms may not become apparent for six to 12 hours. Symptoms include excessive tearing, pain, redness, swollen eyelids, pain when looking at light, headache, a gritty sensation in the eyes, and decreased (hazy) vision. Similar symptoms occur when the surface of the eye is physically scratched (corneal abrasion). Treatment consists of patching the eye closed after instilling a few drops of ophthalmic antibiotic solution (such as sodium sulamyd 10%, or gentamicin), because the surface of the cornea will regenerate spontaneously in 24 to 48 hours. It is important to check the eye first for a foreign body. After patching, the eye must be rechecked in 24 hours. If the eye appears infected with pus, then it should be left unpatched; administer a topical antibiotic solution three to four times a day, and have the victim wear sunglasses. Pain medicine should be used as appropriate. If both eyes are involved, then only the more severely affected eye should be patched, so that the victim can continue to make his way.
Stel het je even voor: je hebt een papier en een vergrootglas. Het papier is je netvlies en het vergrootglas is je ooglens. Je laat de zon door het vergrootglas vallen (het kijken naar de zon) en wat gebeurd er dan met het papier... Er brandt een gaatje in.
Ik denk dat er ongeveer hetzelfde gebeurd als je te lang in de zon kijkt. Je ooglens bundelt het licht net als een vergrootglas... en je beschadigt je netvlies....
Niet in de zon kijken dus!
Het sneeuwblind verhaal is net als wanneer je gaat lassen zonder lasbril. Dan beschadigd je cornea/hoornvlies. Dat is de buitenkant van je oog. Altijd slim om te skieen of te lassen met goede bescherming voor je ogen!
Eerst heel fel licht, en daarna zie je een zwarte bol die als het ware begint te draaien...
Maar ik moet zeggen: het was 15 minuten vlekjes zien, en daarna geen last meer van gehad.
Het is ook geen echte bol trouwens, maar meer een cirkel: de ene keer wordt ie plat, de andere keer rond, dus het lijkt op een cirkel die ronddraaid, waarbij je soms de platte zijkanten ziet.... snappie?
Maar die zwarte bol/cirkel die je ziet draaien: hoe kan dat?
quote:Dat heeft daar absoluut niets mee te maken. Of je wel of niet een bril moet dragen ligt vast in de structuur van je ogen. Dat wordt daardoor niet beïnvloedt. Je beschadigt daarmee je netvlies, op de vorm van het oog heeft dat totaal geen invloed.Op woensdag 3 maart 2004 20:31 schreef Cassii het volgende:
Ik raad het je niet aan, ik deed het vroeger heel veel en heb nu -1 glazen in m'n brillen montuur, weet niet of het daardoor komt maar denk het wel.
Wat er precies gebeurt als je teveel UV-licht in je ogen hebt gehad weet ik niet meer precies maar tis dus niet gezond.
Als je (vroeger) veel in de zon hebt lopen turen heb je dus kans dat je ook al dichter bij die limiet zit.
Zelf zal ik vast al wel aan die limiet zitten: keek vroeger ook net zo lang in de zon tot ie blauwig werd en ik een soort draaiende bol zag zoals iemand hier al beschreef (zag ook vlekken erna) en toen ik 14 was heb ik een paar uur lang in een zonsverduistering lopen turen....heeeeeel dom natuurlijk en heel gevaarlijk.....ik heb dan ook sinds die dag (vage) oogklachten, en het is al 2 keer erger geworden: 5 jaar geleden en ongeveer 2 maanden geleden. Of dat met die zonsverduistering te maken heeft (die laatste 2 verergeringen) weet ik niet, maar de kans lijkt me wel groot.
(kan niet meer tegen licht, veel mouches volantes, gaten uit gezichtsveld, raar accomoderen etc.).
Dokters kunnen niks vinden wat erop wijst dat mijn netvlies is beschadigd tijdens het kijken in de zon (geen gaatjes of littekens in mn netvlies) maar sommige beschadigingen zijn volgens mij ook niet zichtbaar. Zo heb ik sinds die dag een soort sneeuwbeeld/ testbeeld wat ik zie, en dat kan komen doordat er zenuwen kapot zijn gegaan (overbelicht ofzo of doorgebrand). die zenuwen kunnen weer aangroeien, maar ze kunnen het ook niet doen en dan blijf ik dit houden.
Als er echt iets aan je netvlies beschadigd door het kijken in de zon (gaatje) dan is dat blijvend. Als het goed is moet het ook niet erger worden (bij mij wordt het dus wel steeds erger maar er is ook niks gevonden aan mn netvlies...heel vreemd).
Nouja, goede tip: kijk niet rechtstreeks in de zon en draag een zonnebril als je op het strand loopt of andere felle-zon gebieden (ski-oord, zonvakantie in ander land etc., laagstaande zon in je auto)
[Nu we algemeen het oog besproken hebben, kunnen we ons beginnen afvragen waarom heldere objecten een gevaar voor ons gezichtsvermogen vormen. Nu moet ik wel zeggen dat in normale omstandigheden er weinig gevaar voor is. De natuur heeft verscheidene beschermingsmechanismen ingebouwd. Zo sluiten we onze ogen bij te fel licht vanzelf. Ook in het netvlies komen er moleculen voor die te energetisch licht opvangen of waaraan andere moleculen, zoals retinal hun teveel aan energie kwijtkunnen. Enkel als we opzettelijk naar een helder object blijven kijken, bevoorbeeld bij een zonsverduistering of bij laswerken lopen we gevaar.
Vroeger dacht men dat het gevaar school in het focussen van de lens bij het bekijken van heldere objecten. Omdat de lens het licht concentreert op een kleine oppervlakte op het netvlies, loopt de temperatuur hier hoog op. De lens werkt als een vergrootglas. En we hebben in onze jeugd allemaal wel gaten in papier gebrand of geprobeerd een vuur aan te maken met een stuk glas. Net hetzelfde gebeurt in ons oog als we naar de zon kijken, veronderstelde men, met dit verschil dat we geen gaten in papier, maar gaten in ons netvlies branden. Tot nog niet zo lang geleden werd eclipsblindheid aan dit fenomeen toegeschreven. Maar dit klopte niet helemaal.
Ten eerste ben je niet opeens blind als je naar de zon kijkt terwijl de temperatuur al in een halve seconde zijn hoogste waarde bereikt op het netvlies. Veel mensen hebben ooit al recht in de zon gekeken, en toch blijkt de wereld niet vol te lopen met blinden. Enkel langdurig staren naar de zon veroorzaakt schade. Een volgend argument vond men toen men de temperatuursverhoging op het netvlies berekende. Deze kan men gemakkelijk vinden omdat alle fysische gegevens goed bekend zijn: de straling van de zon, de doorlating van de oogmedia en de absorptie en omzetting tot warmte in het circa 10 (m dikke pigmentepitheel achter het netvlies. Zo kwam men tot waarden van 2 à 3°C. Het lijkt dan ook niet zo waarschijnlijk dat zo'n kleine temperatuursverhoging (niet meer dan hevige koorts) gaten kan branden in het netvlies.
Voor de echte oorzaak van eclipsblindheid of andere vormen van blindheid ten gevolge van te intens licht heeft men tegenwoordig een chemische verklaring. Fotochemisch actieve moleculen zoals retinal hebben in de staafjes en kegeltjes van het oog twee belangrijke functies. Zij nemen fotonen op en veranderen daardoor van vorm, waardoor wij kunnen zien. Fotonen kunnen hun energie ook doorgeven aan andere chemisch belangrijke moleculen in de cel. Deze moleculen vallen uiteen en er worden voor de cel toxische radicalen gevormd. Radicalen zijn chemisch hyperactieve bestandelen die reacties gaan uitlokken met andere moleculen, waardoor deze hun functie niet meer kunnen vervullen en het hele metabolisme van de cel verstoord wordt. Retinal en andere lichtcapterende pigmenten beschermen de cel doordat zij fotonen opvangen en andere bio-moleculen behoeden tegen afbraak. Toch zullen er in normale omstandigheden altijd fotonen op bio-moleculen vallen en zo deze bio-moleculen afbreken en leiden tot radicaalvorming. Wanneer er evenwel een langdurig grote lichtintensiteit is, kan de aanwezige hoeveelheid retinal niet meer genoeg fotonen opvangen en ontstaat er een progressieve schade van de cel. Tot op een zekere hoogte bestaan in de cel herstelmechanismen, die deze radicalen opvangen en de moleculen vervangen, maar wanneer er de limiet wordt overschreden is de cel niet meer voldoende beschermd en treedt er een irreversiebele schade op. Dit komt overeen met de waarneming dat het oog niet onmiddellijk beschadigd wordt.
De schade is zeer ernstig, vooral daar zenuwcellen van het netvlies, waaronder de staafjes en kegeltjes, zich niet kunnen vernieuwen. Afgestorven zenuwcellen worden enkel vervangen door bindweefsel, het herstelweefsel van het lichaam. De getroffen plaatsen kunnen nooit meer herstellen, denk dus niet dat je met die plaats van het netvlies waar het licht op gefocust werd ooit nog iets zal kunnen zien. Je wordt onherroepelijk geheel of gedeeltelijk blind. De kans hierop is zeker niet denkbeeldig. Elke oogarts kan zich uit zijn praktijk zo enkele patiënten voor de geest halen die dit overkwam. De enige remedie luidt zoals vaak weer: Beter voorkomen dan genezen.
Tijdens een zonsverduistering is het van het grootste belang dat we ons goed beschermen tegen de intense zonnestralen. Zelfs een kleine sikkeltje zon is voldoende om aan onze ogen blijvende schade te berokkenen en echt veilig is het enkel wanneer de zon volledig verduisterd is.
Meermaals gebeurt het dat bij het kijken naar zonsverduisteringen oogletsels optreden. Men kan zeker niet genoeg aandacht besteden aan de veiligheid om de zon waar te nemen. Onze kostbare visuele zintuigen worden anders onherroepelijk beschadigd. In enkele lichtere gevallen normalizeert het gezichtsveld zich. Deze uitzonderingen wegen niet op tegen de katastrofale gevolgen die je eventueel wel kunt oplopen aan je ogen. Soms worden ernstige oogletsels pas duidelijk uren nadat de beschadiging is veroorzaakt, zodat het eerst lijkt of er niets aan de hand is.]
sungazing heet het ofzo.. heel vaag.. was ooit een topic over op Fok!...
Dit is in de loop van een aantal weken/ maanden (weet ik niet precies meer) bijgetrokken. Ik heb echter wel sinds die dag dat ik in de zon heb lopen kijken, last van sneeuwbeeld (zoals testbeeld op TV) en van veel mouches volantes. Of dit iets met die zonsverduistering te maken heeft weet ik niet.
5 jaar geleden maakte iemand een foto van me met flits in een donkere ruimte op heel korte afstand...heb toen een paar uur lang vlekken gezien en toen dit over was hield ik er oogklachten aan over als: niet meer tegen licht kunnen want alles lijkt 10 keer zo fel, dubbelzien soms etc.
Heel vreemd, maar misschien heeft dit iets te maken met die zonsverduistering dat ik minder cellen overheb om fel licht op te vangen en dat het dan sneller beschadigd bij mij of zo...ik weet niet ik vond dat verhaal over die fotonen nogal moeilijk te volgen, maar misschien dat iemand die het wel snapt het me kan uitleggen??
Sinds 2,5 maand loop ik weer rond met NOG ergere oogklachten (die klachten van 5 jaar geleden en dat sneeuwgordijn van 8 jaar geleden heb ik ook gewoon nog steeds): nu mis ik stukken uit mijn gezichtsveld.
Doktoren kunnen helemaal niks vinden aan mijn netvlies, zelfs bij gezichtsveldonderzoek komt er niet eens uit dat ik stukken mis uit mijn beeld, heel vreemd.
Ik vraag me zelf toch af of het iets te maken kan hebben allemaal met het kijken in de zonsverduistering....dat het UV-licht rare dingen doet......
Al met al: kijk maar niet te lang in de zon, je weet maar nooit.
quote:Hmm, weet iemand die het verhaal over die fotonen een beetje gesnapt heeft het misschien? Of mijn ogen nu misschien toch iets opgelopen kunnen hebben? (zie quote)Op maandag 31 mei 2004 19:55 schreef tulpje6 het volgende:
Over bovenstaand verhaal: ik ben dus zo iemand die zo dom was urenlang naar een zonsverduistering te lopen turen (ik wist toen nog niks af van veiligheidsmaatregelen, dit was 8 jaar geleden). Inderdaad merkte ik in het begin nog niks, maar merkte ik s'avonds ineens op dat ik allemaal gaten in de ondertiteling van de TV zag, en als ik naar mensen of dingen keek, zat er op het 'brandpunt' van mijn ogen zeg maar, een zwarte vlek, waardoor ik het gezicht/ de ogen van mensen niet kon zien of happen uit stukken tekst zag.
Dit is in de loop van een aantal weken/ maanden (weet ik niet precies meer) bijgetrokken. Ik heb echter wel sinds die dag dat ik in de zon heb lopen kijken, last van sneeuwbeeld (zoals testbeeld op TV) en van veel mouches volantes. Of dit iets met die zonsverduistering te maken heeft weet ik niet.
5 jaar geleden maakte iemand een foto van me met flits in een donkere ruimte op heel korte afstand...heb toen een paar uur lang vlekken gezien en toen dit over was hield ik er oogklachten aan over als: niet meer tegen licht kunnen want alles lijkt 10 keer zo fel, dubbelzien soms etc.
Heel vreemd, maar misschien heeft dit iets te maken met die zonsverduistering dat ik minder cellen overheb om fel licht op te vangen en dat het dan sneller beschadigd bij mij of zo...ik weet niet ik vond dat verhaal over die fotonen nogal moeilijk te volgen, maar misschien dat iemand die het wel snapt het me kan uitleggen??
Sinds 2,5 maand loop ik weer rond met NOG ergere oogklachten (die klachten van 5 jaar geleden en dat sneeuwgordijn van 8 jaar geleden heb ik ook gewoon nog steeds): nu mis ik stukken uit mijn gezichtsveld.
Doktoren kunnen helemaal niks vinden aan mijn netvlies, zelfs bij gezichtsveldonderzoek komt er niet eens uit dat ik stukken mis uit mijn beeld, heel vreemd.
Ik vraag me zelf toch af of het iets te maken kan hebben allemaal met het kijken in de zonsverduistering....dat het UV-licht rare dingen doet......
Al met al: kijk maar niet te lang in de zon, je weet maar nooit.
quote:Dat zijn samengeklonterde eiwitten die op je netvlies rondzweven heb ik me onlangs laten vertellen.Op woensdag 3 maart 2004 20:03 schreef markii het volgende:
lol at jaap:D film pas gezien.. wel een vage, maja ik kan me ook wel herinneren dat ik de zon in gekeken heb. nog geen last van maar wel van zwevende stofdeel achtige dingen.
Een vriendin zei dat ze ze dat daar last van had (ook wanneer de zon niet fel schijjnt) en op haar werk zitten allemaal mensen die daar verstand van hebben en die vertelden haar dat dit dus samengeklonterde eiwitten zijn die je met een laser operatief kunt laten verwijderen, alleen is deze ingreep niet geheel zonder risico's.
Op het nieuws zeiden ze volgens mijn vriend dat je gewoon door een CDtje veilig naar de zon kunt kijken.......ik heb hier toch sterk mijn twijfels over, zeker na artikelen over de zonsverduistering waar in staat dat echt alleen een eclipsbril veilig is en de rest van de hulpmiddlen zoals CD's wel een gedeelte van de straling tegenhoudt, maar niet genoeg.
Nou ben benieuwd of er veel mensen gaan kijken en hoeveel oog-slachtoffers er zullen vallen (mede doordat de media zegt dat een CD-schijfje gewoon veilig is wat volgens mij dus niet zo is)....
Toen ik lang in de zon stond te staren was het oktober, nu is het juni (bepaalde soorten UV-straling zijn dan sterker dan in bijv. december) en rond 12.00/13.00 is de zon ook nog eens op zn felst.....en ik hield er al oogklachten aan over, laat staan als je nu lang in de zon gaat staan gapen.
Maarja als je het wilt zien schiet een eclipsbrilletje misschien niet zo op (wel veilig) want venus is zo klein dat je het dan niet eens ziet misschien.
Nja, mensen met oogklachten overmorgen meld u zich bij mij uw lotgenoot ;-p
quote:Met de laatste echte zonverduistering heb ik door twee cd's gekeken. Het verspringt een beetje en je kunt geen 10 minuten staren, maar je kunt wél naar de zon kijken. Ik zie nog perfect.Op maandag 7 juni 2004 22:34 schreef tulpje6 het volgende:
Morgenvroeg vanaf 07.15 tot 13.30 of zo ergens schuift de planeet venus voor de zon (je gaat geloof ik niet zo'n groot 'gat' zien zoals bij een zonsverduistering, je ziet maar een klein stipje in/ uit de zon geloof ik).
Op het nieuws zeiden ze volgens mijn vriend dat je gewoon door een CDtje veilig naar de zon kunt kijken.......ik heb hier toch sterk mijn twijfels over, zeker na artikelen over de zonsverduistering waar in staat dat echt alleen een eclipsbril veilig is en de rest van de hulpmiddlen zoals CD's wel een gedeelte van de straling tegenhoudt, maar niet genoeg.
Nou ben benieuwd of er veel mensen gaan kijken en hoeveel oog-slachtoffers er zullen vallen (mede doordat de media zegt dat een CD-schijfje gewoon veilig is wat volgens mij dus niet zo is)....
Lasbril-glazen werken ook prima, maar daar kom je niet zo makkelijk aan
quote:Dan heeft die kerel van de Provo ook te lang in de zon gekeken, die boorde nl. ook een gaatje in z'n hoofd met als doel z'n geest te verruimen.Op woensdag 3 maart 2004 10:41 schreef jaap393 het volgende:
When I was little, my mother told me not to look at the sun. So, once when I was six, I did.
Kijk maar uit, dalijk krijg je nog heftige migraine aanvallen en ga je overal wiskundige verbanden in zien
En voor dat je t weet moet je een gaatje in je hoofd boren
Ze denken nu misschien aan oogmigraine, maar dat lijkt mij sterk want dan zie je geen 3 maanden lang aan een stuk door blinde vlekken maar alleen zo nu en dan. Bovendien zijn mijn ogen echt veranderd van uiterlijk en komt mijn neus/oogronding steeds meer in beeld. Best eng, hij zit nu al op de helft ongeveer....straks zie ik alleen nog maar neus. Ik kan niet eens meer achterom kijken.
En oogartsen maar zeggen dat het normaal is dat je je neus in beeld ziet. Ja dat weet ik ook wel, maar toch niet zo extreem als dat ik het heb..
Ehm, nog lotgenoten trouwens hehe ;-o ?
quote:Ehm de oogartsen zullen dit al wel gechekt hebben: maar is het geen aantasting van je netvlies?Op dinsdag 8 juni 2004 20:38 schreef tulpje6 het volgende:
Ik heb wel hele vage klachten overgehouden aan het kijken in die zon, klachten die eigenlijk 'theoretisch gezien niet zouden moeten kunnen'....oogartsen staan voor een raadsel...ik voor een depressie :-((
Ze denken nu misschien aan oogmigraine, maar dat lijkt mij sterk want dan zie je geen 3 maanden lang aan een stuk door blinde vlekken maar alleen zo nu en dan. Bovendien zijn mijn ogen echt veranderd van uiterlijk en komt mijn neus/oogronding steeds meer in beeld. Best eng, hij zit nu al op de helft ongeveer....straks zie ik alleen nog maar neus. Ik kan niet eens meer achterom kijken.
En oogartsen maar zeggen dat het normaal is dat je je neus in beeld ziet. Ja dat weet ik ook wel, maar toch niet zo extreem als dat ik het heb..
Ehm, nog lotgenoten trouwens hehe ;-o ?
Hooguit dus overbelicht geweest voor een poosje wat weer is bijgetrokken......neem ik tenminste aan, maar ik vraag me af of die hoeveelheid UV-licht enz. toch geen permanente (maar niet meteen zichtbare als je in mijn oog kijkt) schade heeft kunnen berokkenen....
quote:PiOp woensdag 3 maart 2004 10:41 schreef jaap393 het volgende:
When I was little, my mother told me not to look at the sun. So, once when I was six, I did.
Kijk maar uit, dalijk krijg je nog heftige migraine aanvallen en ga je overal wiskundige verbanden in zien
En voor dat je t weet moet je een gaatje in je hoofd boren
quote:Nou, als je nooit een zonnebril op doet is dat eigenlijk beter voor je, althans, volgens een vriend van meOp dinsdag 8 juni 2004 07:57 schreef KiwiTjuHh het volgende:
Ik heb dus ook echt nooit een zonnebril op. Misschien moet ik dat toch eens gaan doen..
Je zou namelijk als natuurlijke reactie je ogen een beetje dichtknijpen als de zon schijnt, als je dan constant met een zonnebril oploopt doe je je ogen gewoon wagewijd open, en stroomt al dat fijne UV-licht erin, wat nou net de schade aanricht.
Een oplossing is natuurlijk een zonnebril met een 100% UV-filter, maar die kosten nogal wat
Maar af en toe een
op kan écht geen kwaad hoor quote:klopt, maar hoe het precies zit weet ik ook niet...Op dinsdag 15 juni 2004 14:48 schreef rooierooie het volgende:
Ik heb weleens gehoord dat mensen met lichte ogen veel meer last hebben van fel licht of felle zon dan mensen met donkere ogen, weet iemand of dat echt zo is? Ik heb lichtblauwe ogen en soms kom ik buiten en dan doet het felle licht gewoon pijn aan mijn ogen terwijl de zon dan niet eens hoeft te schijnen en terwijl iemand die naast mij loopt daar geen last van heeft.
dat is ook de reden waarom American football-spelers van die donkere strepen onder hun ogen maken. Dan hebben ze minder last van de stadionlichten.
quote:echt?Op dinsdag 15 juni 2004 14:56 schreef HeyFreak het volgende:
[..]
klopt, maar hoe het precies zit weet ik ook niet...
dat is ook de reden waarom American football-spelers van die donkere strepen onder hun ogen maken. Dan hebben ze minder last van de stadionlichten.
Dan heb ik me al die tijd voor niets kapot lopen lachen 
ik dacht dat het een één of andere belachelijke traditie was mbt oorlogskleuren oid
quote:Volgens mij hebben mensen met lichte ogen minder pigment in hun ogen (iris), daardoor kan er meer zonlicht doorheen en heb je dus eerder last van licht.Op dinsdag 15 juni 2004 14:48 schreef rooierooie het volgende:
Ik heb weleens gehoord dat mensen met lichte ogen veel meer last hebben van fel licht of felle zon dan mensen met donkere ogen, weet iemand of dat echt zo is? Ik heb lichtblauwe ogen en soms kom ik buiten en dan doet het felle licht gewoon pijn aan mijn ogen terwijl de zon dan niet eens hoeft te schijnen en terwijl iemand die naast mij loopt daar geen last van heeft.
Albino mensen hebben helemaal geen pigment in hun oog en kunnen dus helemaal niet tegen licht.
Of het helemaal klopt weet ik niet hoor, maar volgens mij was het wel zoiets.