nu.nlquote:Publieke rouw uiting van egocentrisme
Uitgegeven: 23 februari 2004 10:36
LONDEN - Mensen die publiekelijk rouwen om overleden beroemdheden die zij nooit hebben ontmoet of met veel vertoon hun steun betuigen aan goede doelen, willen daar zelf een goed gevoel aan overhouden en zijn uit op amusement. Dat is de conclusie van een studie van het onafhankelijk Brits onderzoeksinstituut Civitas.
Massale uitingen van rouw, zoals bijvoorbeeld bij de dood van prinses Diana of in Nederland na de moord op van Pim Fortuyn, zijn volgens het onderzoek geen teken van groot mededogen in de maatschappij, maar juist van groot egocentrisme.
"Al die bloemen en demonstraties helpen de armen of doden niet, maar zijn eerder bedoeld om aan anderen te laten zien welk een meelevend persoon je zelf bent", aldus een van de auteurs van de studie in de krant The Guardian op maandag.
ik bedoelde niet dát klappen.quote:Op woensdag 25 februari 2004 19:54 schreef _Vixion_ het volgende:
Natuurlijk, het is ook tonen van respect, als er bij zo'n rouwstoet word geklapt, want het is wel iets speciaals wat zo iemand heeft gedaan.
haha ik ookquote:Op woensdag 25 februari 2004 19:09 schreef Bassieworst het volgende:
ik las ff publieke vrouw whehehehehehe
Ja zo had ik het niet gezienquote:Op woensdag 25 februari 2004 21:42 schreef Caesu het volgende:
[..]
ik bedoelde niet dát klappen.
maar het klappen door een menigte voor mensen die uit de kerk kwamen waar Fortuyn lag opgebaard.
'Al had ik acht uur in de rij moeten staan'
Ja ik denk dat de meeste mensen dat wel hebben. Maar dan betrek je het dus op jezelf en heb je reden om bepaalde emoties te voelen. Je kunt je dan identificeren met een personage, het is inderdaad inleving.quote:Op zaterdag 28 februari 2004 19:57 schreef Colour het volgende:
Een kromme redenering. Ik krijg weleens een brok in mijn keel bij een film waarin ik iemand anders' drama volg. In 90 minuten kan ik al zoveel emotie voor iemand voelen, geen egoistische maar een hoop inlevingsgevoel.
wat maakt het in godsnaam uit of je iemand wel of niet gekend hebt. ook al weet ik dat er over de hele wereld gezien dingen gebeuren waar je kotsmisselijk van wordt, toch grijpen sommige dingen je eerder aan, vooral als ze dichter bij huis zijn.quote:Op dinsdag 2 maart 2004 13:01 schreef fille_fatale het volgende:
[..]
Ja ik denk dat de meeste mensen dat wel hebben. Maar dan betrek je het dus op jezelf en heb je reden om bepaalde emoties te voelen. Je kunt je dan identificeren met een personage, het is inderdaad inleving.
Ik vind het een ander verhaal wanneer iemand dan gaat doen alsof hij/zij het werkelijk zo erg voor een bepaald iemand (zoals Pim) vindt. Daar kan ik moeilijk bij, je kent die man niet, je hebt alleen zijn ideeen gehoord.
Natuurlijk is het erg als er iemand wordt doodgeschoten en shockerend als dat een politicus is. Maar dan nog, in mijn ogen kun je het dan erg vinden dat een mogelijke vernieuwer de kans niet heeft gekregen om zijn ideeen uit te voeren, maar niet dat Pim Fortuyn dood is. Waarom zou je dat erger vinden dan bij een ander bekend iemand... je kent ze beiden niet.
Ik vind het echt onzin om hem als een 'heilige' te gaan beschouwen omdat hij toevallig wel met zn hoofd op tv geweest is en gezegd heeft wat hij dacht (of mocht zeggen)... het is ook 'maar' een mens hoor, ik zou niet weten waarom je verschrikkelijk om hem moet gaan rouwen terwijl er in wereld miljoenen mensen sterven... terwijl we daar misschien best wat aan zouden kunnen gaan doen.
Het zou niet mogen gebeuren dat mensen doodgeschoten worden. Dus ook in dit geval. Maar ik vind het even erg als een ander persoon vermoord wordt...
Natuurlijk vind ik het verschrikkelijk voor zijn familie en vrienden, die mensen hebben echt een persoon verloren die ze hebben gekend, meegemaakt en van hebben gehouden.
Nogmaals:quote:Op woensdag 3 maart 2004 13:20 schreef deepthroat het volgende:
[..]
wat maakt het in godsnaam uit of je iemand wel of niet gekend hebt. ook al weet ik dat er over de hele wereld gezien dingen gebeuren waar je kotsmisselijk van wordt, toch grijpen sommige dingen je eerder aan, vooral als ze dichter bij huis zijn.
neem die dutroux bijvoorbeeld. ik heb die kinderen die vermoord zijn nooit gekend. ik ken dutroux niet. die kinderen zijn nooit op tv geweest, alleen foto's. toch grijpt zoiets enorm aan en in belgië was 't nog erger. is dat egocentrisme?
mensen die het nieuws kijken en er koud onder blijven van wat er gebeurd, dat vind ik pas egocentrisch
als je iemand niet gekend hebt dan boeit het je toch ook niet of hij nu dood is?quote:Op woensdag 3 maart 2004 13:20 schreef deepthroat het volgende:
[..]
wat maakt het in godsnaam uit of je iemand wel of niet gekend hebt. ook al weet ik dat er over de hele wereld gezien dingen gebeuren waar je kotsmisselijk van wordt, toch grijpen sommige dingen je eerder aan, vooral als ze dichter bij huis zijn.
ik zeg dus niet dat ik er koud onder blijf, maar persoonlijk verdriet is iig nog heeeeel ver weg...quote:neem die dutroux bijvoorbeeld. ik heb die kinderen die vermoord zijn nooit gekend. ik ken dutroux niet. die kinderen zijn nooit op tv geweest, alleen foto's. toch grijpt zoiets enorm aan en in belgië was 't nog erger. is dat egocentrisme?
mensen die het nieuws kijken en er koud onder blijven van wat er gebeurd, dat vind ik pas egocentrisch
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |