ik was toen 10 jaar oud en ze is 43 jaar geworden.
ze was daarvoor al 2,5 jaar ziek en in die 2 jaar verbleef ik na schooltijd de rest van mn dag in het ziekenhuis.
ik hoorde pas 2 dagen voordat ze dood ging dat ze zou overlijden, omdat ik 10 was waren ze bang dat ik daar nooit overheen zou komen. 2 meiden uit mijn klas kwamen naar mij toe en vroegen erg direct "mama zegt dat jou mamma dood gaat, is dat zo?" 
naja, ik wou het dus niet geloven en de volgende dag kon ik meegaan naar het ziekenhuis voor de ziekenzalving
afijn, de rest van het verhaal mogen duidelijk zijn 
.
ik heb het allemaal redelijk verwerkt maar op sommige dagen voel ik me nog steeds erg kut, vandaag, haar verjaardag en moedersdag
Het enige wat ik kan zeggen is veel sterkte, en probeer afleiding te zoeken. Afleiding is de beste remedie, want zoiets is eigenlijk niet te verwerken.
Veel sterkte.
quote:niet veel aan toe te voegen
Op maandag 9 februari 2004 18:48 schreef jakees het volgende:
sterkte. Jonge wat een rot situatie zeg. Ik hoop dat je een beetje mensen heb waar je op terug kan vallen. nogmaals veel sterkte!
quote:Oh, dat vind ik zo fout. Ik heb van nabij een vergelijkbare situatie meegemaakt. Kinderen worden in dit soort zaken vaak totaal niet serieus genomen. Erg triest voor je. Je hebt dus helemaal niet fatsoenlijk afscheid kunnen nemen? Ik snap dat niet. Volwassenen hebben bij zo'n situatie toch ook de behoefte om er met elkaar over te praten. Neuh, kinderen worden lekker dom gehouden. En opeens is mama er niet meer...
Op maandag 9 februari 2004 18:45 schreef Groepskloon het volgende:
ik hoorde pas 2 dagen voordat ze dood ging dat ze zou overlijden, omdat ik 10 was waren ze bang dat ik daar nooit overheen zou komen.
afijn, de rest van het verhaal mogen duidelijk zijn
Heel spijtig voor je. Sterkte.
Vergeten doe je het nooit maar er mee leren leven is al heel wat!
Hoe ga je er nu mee om? Heb je er vrede mee, in de zin dat je het achter je gelaten hebt, of..?
Ik vind zoiets namelijk moeilijk te bevatten en het zou ook zo 1 van mijn ouders kunnen overkomen. Nu heb ik het gevoel dat ik daar echt nooit overheen zou kunnen komen..
quote:2 dagen had ik daarvoor
Op maandag 9 februari 2004 19:00 schreef Moonah het volgende:[..]
Je hebt dus helemaal niet fatsoenlijk afscheid kunnen nemen?
quote:Ja dat was blijkbaar een doktersadvies
Ik snap dat niet. Volwassenen hebben bij zo'n situatie toch ook de behoefte om er met elkaar over te praten. Neuh, kinderen worden lekker dom gehouden. En opeens is mama er niet meer...
quote:dankje
Heel spijtig voor je. Sterkte.
quote:heel veel sterkte!
Op maandag 9 februari 2004 19:00 schreef julesnijs het volgende:
in die shit zit ik nu dus middenin met m'n vader, vorige week te horen gekregen dat hij uitzaaingen naar de hersenen heeft
quote:Ik heb het achter me gelaten, hoe hard dat ook klinkt, ik heb wel altijd een foto van haar bij me, dat gevoel dat ik er nooit overheen zou komen had ik eerst ook, maar je moet er wel overheen komen en gelukkig kan ik het goed met mijn vader en broer vinden
Op maandag 9 februari 2004 19:01 schreef Kluupkluup het volgende:
Sterkte..
Hoe ga je er nu mee om? Heb je er vrede mee, in de zin dat je het achter je gelaten hebt, of..?
Ik vind zoiets namelijk moeilijk te bevatten en het zou ook zo 1 van mijn ouders kunnen overkomen. Nu heb ik het gevoel dat ik daar echt nooit overheen zou kunnen komen..
Dat is niet echt slim hoor.
Want nu herriner jezelf er weer aan en aan wanneer ze dood ging.
Heeft dit dan zin?!
Als ik dit soort gebeurtenissen lees snap ik niet hoe mensen het in hun kop halen om met kanker te gaan schelden Vind et nogal een grof scheldwoord en je kan er veel mensen mee raken lijkt mij!!quote:waar heb ik gezegd dat ik het wil vergeten? lees eens goed!
Op maandag 9 februari 2004 19:10 schreef AciD_Nightmare het volgende:
Als je het wil vergeten moet je er geen topic over gaan openen
Dat is niet echt slim hoor.
Want nu herriner jezelf er weer aan en aan wanneer ze dood ging.
Heeft dit dan zin?!
het overlijden van mijn moeder is een onderdeel van mijn leven, dat wil ik niet vergeten en mijn moeder al helemaal niet. ik heb de dood van haar redelijk verwerkt maar ik voel me op een aantal dagen enorm klote omdat ik haar mis. dit wil ik vandaag effe van mij af schrijven, als je daar problemen mee hebt dan lees je het toch niet ?
quote:Dus ga je het maar aan jan en alleman laten lezen op een openbaar forum? tja..als jij het fijn vind ok... maar ik vind het not done
Op maandag 9 februari 2004 19:13 schreef Groepskloon het volgende:[..]
waar heb ik gezegd dat ik het wil vergeten? lees eens goed!
het overlijden van mijn moeder is een onderdeel van mijn leven, dat wil ik niet vergeten en mijn moeder al helemaal niet. ik heb de dood van haar redelijk verwerkt maar ik voel me op een aantal dagen enorm klote omdat ik haar mis. dit wil ik vandaag effe van mij af schrijven, als je daar problemen mee hebt dan lees je het toch niet ?
quote:Het komt hier echt wel vaker voor dat mensen iets persoonlijks kwijt willen.
Op maandag 9 februari 2004 19:14 schreef ill_Bill het volgende:[..]
Dus ga je het maar aan jan en alleman laten lezen op een openbaar forum? tja..als jij het fijn vind ok... maar ik vind het not done
quote:wat het dus rechtvaardigd?
Op maandag 9 februari 2004 19:15 schreef Megumi het volgende:[..]
Het komt hier echt wel vaker voor dat mensen iets persoonlijks kwijt willen.
Ik ben er nie tegen ofzo vind het fijn dat ie het zo kan verwerken.... maar ik ben er niet van gediend om dit op de frontpage tegen te komen.....
quote:Relaties & Psychologie is toch voor persoonlijke dingen en ik post het onder een ander account.
Op maandag 9 februari 2004 19:14 schreef ill_Bill het volgende:[..]
Dus ga je het maar aan jan en alleman laten lezen op een openbaar forum? tja..als jij het fijn vind ok... maar ik vind het not done
Maar het is gebeurt en je kan het niet meer terugdraaien.!!
quote:moet ieder toch voor zich weten. Erover praten is een deel van verwerken!! Het zal voor Groepskloon ook niet makkelijk zijn hoor. Komen toch weer herinneringen boven en die doen soms heel erg pijn. Ik weet ook hoe het is om een dierbare te verliezen. Voor mij is het bijna 6 jaar geleden dat ik iemand verloren heb die heel dicht bij me stond en daar heb ik nog altijd moeilijk mee (is door een ongeval om het leven gekomen)
Op maandag 9 februari 2004 19:14 schreef ill_Bill het volgende:[..]
Dus ga je het maar aan jan en alleman laten lezen op een openbaar forum? tja..als jij het fijn vind ok... maar ik vind het not done
Groepskloon, heel veel sterkte en erover praten is alleen maar goed!! 
quote:
Op maandag 9 februari 2004 19:20 schreef AciD_Nightmare het volgende:
Het is klote voor je dat dit is gebeurt.
Maar het is gebeurt en je kan het niet meer terugdraaien.!!
Dat is toch ook helemaal niet het issue? Hij wil het gewoon ff van zich afschrijven... Let him be, en als je hier niets te zoeken hebt ga je gewoon weer verder. Damn
Er is niks mis mee hoor. Mijn vader is al 12 jaar dood, en af en toe mis ik hem nog steeds.
Het was tenslotte een geweldige man.
Alleen als je er dagelijk mee bezig bent dan zou ik me zorgen gaan maken. In jou geval lijkt me dat niet.
Gewoon af en toe denken aan de leuke dingen met haar en dan mag je haar best wel missen. Dat gevoel van jou voor haar gaat nooit over hoor.
En dat is maar goed ook. Het was tenslotte je moeder.
[Dit bericht is gewijzigd door Kajalevi op 09-02-2004 22:08]
. Heel veel sterkte deze dag.