| Puur | vrijdag 6 februari 2004 @ 10:37 |
| Hebben jullie dat ook wel eens, dat je veel te laat een al heel erg bekende plaat in handen krijgt, en die eigenlijk heel erg goed vind. Zo goed dat je je nadenkt over waar je eigenlijk was op het moment dat de plaat werd uitgebracht. Zo heb ik Talk Talk, Talking Heads en The Smiths volledig gemist, ook is het debuut van Air helemaal langs mij heen gegaan. Later kom ik er dan achter hoe leuk ik het vind. |
| flipm0 | vrijdag 6 februari 2004 @ 10:44 |
Absoluut  Het heeft ook wel es te maken met hoe ik in m'n vel zat in die tijd. Het kan zomaar zijn dat ik een hele tijd geen rockmuziek kan horen, maar dat ik een tijd later het nummer ineens steengoed vind  . Maar vaak vind ik dat helemaal niet zo erg, het gebeurt namelijk vaak genoeg dat ik een hit best leuk vind, maar dat je het dan zo onbenullig vaak hoort, dat je er na een paar dagen al genoeg van hebt  |
| _Etter_ | vrijdag 6 februari 2004 @ 10:49 |
| haha, dat had ik ook met talk talk! alleen toen was ik een beetje jong toen die uitkwam dus da's logisch |
| ZX9R | vrijdag 6 februari 2004 @ 10:50 |
| Ik heb dat niet. |
| tong80 | vrijdag 6 februari 2004 @ 10:53 |
| Ik had dat met ABBA. Briljante nummers. 
|
| AciD_Nightmare | vrijdag 6 februari 2004 @ 10:53 |
Met Elvis Presley had ik dat.
Helemaal gemist toen hij zijn nieuwe cd had uitgebracht |
| Vork | vrijdag 6 februari 2004 @ 10:56 |
| De meeste dingen ontdek ik pas later. Maar dat is helemaal niet erg als de muziek gewoon goed is dan doet het er niet toe of je het als een van de eerste hebt gehoord (is wel leuk natuurlijk, maar niet noodzakelijk), na 2 jaar of na 20 jaar pas voor het eerst hoort, het zal de kwaliteit van de muziek er niet minder op maken. Wel zou het ivm concerten nogwel eens nadelig kunnen zijn, als die band die je net ontdekt bijv. alleen nogmaar in een bejaarde vorm met nogmaar de helft van de oorspronkelijke bandleden in stadions speelt voor ¤50+ per kaartje. Maar iedereen loopt altijd wel ergens achteraan. |
| tong80 | vrijdag 6 februari 2004 @ 10:59 |
| Ik was trouwens serieus kwa ABBA.
|
| Puur | vrijdag 6 februari 2004 @ 11:14 |
| Laatst heb ik dus Moon Safari van Air aangeschaft, maar eigenlijk vond ik dat niet meer kunnen. Dan moet ik echt over een drempel heen. Dan roep ik keihard in m'n hoofd: "Ja, ik koop deze LP nu pas, nou en!" Het heeft toch wel iets treurigs vind ik. |
| Zander | vrijdag 6 februari 2004 @ 13:49 |
| Ik kan er niet wakker van liggen, sommige muziek ontdek ik zelfs pas wanneer de betreffende artiest al twintig jaar onder de groene zoden ligt. Bovendien ben ik niet meer zo happig op het meteen navolgen van de laatste hypes op muziekgebied, heb al een aardig stapeltje 'cds van hippe bands van een paar jaar terug' die inmiddels een flinke laag stof heeft vergaard. |
| Abbadon | vrijdag 6 februari 2004 @ 13:53 |
| ach....niks ernstigs toch? ik heb een groot deel van de muziek-geschiedenis gewoon niet meegemaakt, dus is er niets om me voor te schamen als ik nu pas een cd van Pink Floyd of Bob Dylan ofzo koop... merk sowieso dat ik, naarmate ik me er meer in verdiep, ik steeds 'oudere' artiesten uit de cd-bakken meeneem... |
| RetepV | vrijdag 6 februari 2004 @ 14:20 |
| Natuurlijk. Maar 'achter de muziek aan lopen', wat betekent dat eigenlijk? Imo dat je een plaat op een ander tijdstip goed vindt dan dat de muziekindustrie vindt dat jij hem goed moet vinden. Goede muziek is tijdloos, goede muziek kun je eigenlijk niet achteraan lopen. En het heeft ook niks te maken met de tijd dat de nummers opgenomen zijn, maar echt wanneer ze op de radio te horen zijn geweest of in de platenbakken liggen. En het is de muziekindustrie die dat bepaald. |