Ik zie bij mensen hun monden bewegen maar ik hoor anderen praten. De media, die ik zie als enorme -nooit stilstaande- monden zijn als het monster van Frankenstein tot leven gebracht en wacht op de horde. Onwetend maar eerlijk:
Als het hier straks een zooitje is.
Als het hier straks is zoals je al vele malen op TV hebt gezien.
Als we straks dieren zijn in plaats van mensen, gevallen wezens die er alleen nog primaire instincten op na houden, weet dan wie ons zover heeft gebracht.
Allereerst de groep die de individuen heeft opgeslokt of uitgeroeid. Door angst en verwachting verblinde kinderen die woorden zoals "zelf", "liefde" en "schoonheid" niet op waarde mochten beoordelen. Die woorden zoals "eer", "wij" en "zij" maar van één kant hebben mogen zien. En die woorden van anderen keer op keer meer vertrouwden als die van zichzelf.
Dan de groep die heeft kunnen kiezen, die door schuldgevoel verlamd, denkt dat de doodlopende weg van gisteren vandaag zal leiden naar wat nooit heeft bestaan. Waar de de droomwereld het referentiekader blijft en de keuzes altijd makkelijk zijn. Ze roepen zolang hun stem niet de luidste is en zingen samen hun liederen die ze zelf nog nooit hebben gehoord.
Dan is er het pure kwaad. Het komt uit alle hoeken. Het kwaad is nooit slachtoffer en blijft altijd staan om te kijken. Het huis is groot en vol met spiegels. Het beeld, vervormd, voor eeuwig weerkaatsend is prachtig en misleidend en altijd verassend. Kwaad heeft nooit kunnen kiezen en treft ook geen blaam. Het is als de zon, overal zichtbaar, blijf er ver van uit de buurt.
En als laatste sta jij daar. Je ogen proberen alle regendruppels te vangen. De gelovige spreekt, de spreker geloofd en het kwaad komt dichter bij. In hoeverre is de gedeelde eigen schuld van jou? Als je de schuld deelt door het aantal waarmee we zijn dan blijft er toch niets meer over?
Wie heeft het gedaan? Wie?
.quote:kweenie, moet het ergens kwijt.
Op donderdag 5 februari 2004 22:25 schreef 5en5is het volgende:
Ik geloof van niet. Vind je het op Youp lijken? Waarom dan?
slotje en een ban voor de kloon svp
kweenie, moet het ergens kwijt.
Zelfde vage geklets.........
quote:
Op donderdag 5 februari 2004 22:25 schreef 5en5is het volgende:
Ik geloof van niet. Vind je het op Youp lijken? Waarom dan?
quote:Precies Youp, imo.
Ik zie bij mensen hun monden bewegen maar ik hoor anderen praten.
En verder kan Youp ook zo lekker zeiken
. (Positief bedoelt trouwens .)
quote:hmm de zon is de bron van het leven. Plus je krijgt er een leuk kleurtje van.
Op donderdag 5 februari 2004 22:19 schreef 5en5is het volgende:
Dan is er het pure kwaad. Het komt uit alle hoeken. Het kwaad is nooit slachtoffer en blijft altijd staan om te kijken. Het huis is groot en vol met spiegels. Het beeld, vervormd, voor eeuwig weerkaatsend is prachtig en misleidend en altijd verassend. Kwaad heeft nooit kunnen kiezen en treft ook geen blaam. Het is als de zon, overal zichtbaar, blijf er ver van uit de buurt.
quote:Met de vinger wijzen is niet nuttig... waar/in wie/wat gelooft de gelovige dan?
En als laatste sta jij daar. Je ogen proberen alle regendruppels te vangen. De gelovige spreekt, de spreker geloofd en het kwaad komt dichter bij. In hoeverre is de gedeelde eigen schuld van jou? Als je de schuld deelt door het aantal waarmee we zijn dan blijft er toch niets meer over?
quote:it wasn't me
Wie heeft het gedaan? Wie?
quote:
Op donderdag 5 februari 2004 22:25 schreef Biancavia het volgende:
Ik snap het niet.
quote:Nu snap ik het helemaal niet meer.
Op donderdag 5 februari 2004 22:52 schreef 5en5is het volgende:
Smasr, wat ik bedoel is dat 'schuld' of verantwoordelijkheid niet te meten is maar dat toch anderen -maar ook jijzelf- je vertellen wat de schuld is en tegenover wie. Wat iemand nu schuldig maakt is straks een heldendaad. De monden die oordelen zijn dezelfde monden die eten. Vissen zwemmen is scholen omdat de kans dat ze de lul zijn met zeer vele wordt gedeeld. Mits ze lijken op de rest. De paarse haring met gele stippen ontkomt niet. Die is de lul. Dat is makkelijk te zien.
quote:De gelovige gelooft in wat hij voelt en in wat hem verteld wordt. Dat kan van alles zijn. Hij gelooft in God, Christus of Allah en Mohammed. In geld, liefde of in angst of in wat de mensen om hem heen (lijken) te geloven. Subjectief en onderdanig. Onderwerping is fout maar bescheidenheid goed. Er zijn geen vogels die geloven dat ze niet mogen vliegen.
waar/in wie/wat gelooft de gelovige dan?
wfl 