Ik wist gewoon niet wat ik moest antwoorden! Behalve dat ik het er niet mee eens ben. Hoe maak je zo iemand nou duidelijk dat zelfmoord niet laf is?
(en nee, ik heb geen zelfmoordneigingen, maar ik vind mensen die wel die neigingen hebben zeker niet laf!)
quote:Naar grote waarschijnlijkheid gewoon niet. Je kan argumenten aandragen wat je wil, hij zal vermoedelijk toch alles afwimpelen met zijn geloof als 'argument', ongeacht of het er mee te rijmen valt of niet. Ik vermoed gewoon dat ie niet open zal staan voor je argumenten
Op maandag 09 juli 2001 16:51 schreef bad-eendje het volgende:
Ik sprak laatst met een jongen die zei dat hij zelfmoord laf vond. Het had iets te maken met z'n geloof, zei hij.Hoe maak je zo iemand nou duidelijk dat zelfmoord niet laf is?
quote:demmie..
Op maandag 09 juli 2001 16:58 schreef DIGGER het volgende:[..]
Naar grote waarschijnlijkheid gewoon niet. Je kan argumenten aandragen wat je wil, hij zal vermoedelijk toch alles afwimpelen met zijn geloof als 'argument', ongeacht of het er mee te rijmen valt of niet. Ik vermoed gewoon dat ie niet open zal staan voor je argumenten
je hebt gelijk
ik kan er echt niets aan doen, ik word er kwaad om als ik erover nadenk
Iemand die zelfmoord pleegt kiest vaak de makkelijkste weg, zonder rekening te houden met eventuele nabestaanden. Erg egoïstisch dus, en ook laf.
De enige "maar" die ik er aan wil verbinden, is misschien dat iemand die zelfmoord pleegt ziek in zijn hoofd is, en dus niet volledig toerekeningsvatbaar. Ik bedoel, iedereen heeft overlevingsdrang, dus als je het voor elkaar krijgt om je hoofd lang genoeg onder water te houden of voor een op je af razende trein te blijven staan, dan is die overlevingsdrang weg. Waarom? Omdat er geestelijk iets niet in orde is volgens mij...
quote:ja, en je weet natuurlijk niet wanneer zo iemand nu 'ziek in z'n hoofd is'
Op maandag 09 juli 2001 17:00 schreef Coelho het volgende:
Ik ben het gedeeltelijk met die jongen eens.
Iemand die zelfmoord pleegt kiest vaak de makkelijkste weg, zonder rekening te houden met eventuele nabestaanden. Erg egoïstisch dus, en ook laf.De enige "maar" die ik er aan wil verbinden, is misschien dat iemand die zelfmoord pleegt ziek in zijn hoofd is, en dus niet volledig toerekeningsvatbaar. Ik bedoel, iedereen heeft overlevingsdrang, dus als je het voor elkaar krijgt om je hoofd lang genoeg onder water te houden of voor een op je af razende trein te blijven staan, dan is die overlevingsdrang weg. Waarom? Omdat er geestelijk iets niet in orde is volgens mij...
er zijn een hoop mensen die het goed kunnen 'verbergen'
De vrouw van Helmut Kohl heeft afgelopen weekeinde ook zelfmoord gepleegd, omdat ze erg veel pijn leed
(Of heet het dan euthanasie?)
Is dat dan ook een laffe daad?
quote:Dat ben ik volledig met je eens. Vaak geeft iemand geen enkel teken aan zijn omgeving. Daarom denk ik ook dat mensen die hun polsen doorsnijden op een plaats met veel mensen, 10 aspirines nemen of van een 2e verdieping afspringen, alleen maar een schreeuw om aandacht ten gehore willen brengen, en dat dit dus niet de echte suïcide-risicogroep is...
Op maandag 09 juli 2001 17:02 schreef bad-eendje het volgende:
ja, en je weet natuurlijk niet wanneer zo iemand nu 'ziek in z'n hoofd is'
er zijn een hoop mensen die het goed kunnen 'verbergen'
quote:Gewoon niet. Alle tegenargumenten zullen idd als zijnde 'niet kunnen' worden afgedaan. Zinloos om eigenlijk hierover in discussie te gaan.
Op maandag 09 juli 2001 16:51 schreef bad-eendje het volgende:
Ik sprak laatst met een jongen die zei dat hij zelfmoord laf vond. Het had iets te maken met z'n geloof, zei hij. Ik wist gewoon niet wat ik moest antwoorden! Behalve dat ik het er niet mee eens ben. Hoe maak je zo iemand nou duidelijk dat zelfmoord niet laf is?
Het enige wat ik zou zeggen is: Zal degene die zelfmoord pleegt een boodschap aan hebben, of de anderen het wel of niet laf vinden. Alsof eer dan iets wat ze nog tegenhoudt.
[Dit bericht is gewijzigd door weerdo op 09-07-2001 22:44]
quote:Zelfmoord plegen omdat je ongeneeslijk ziek bent zal over het algemeen anders worden beoordeeld dan zelfmoord omdat je geestelijk iets mankeert (depressief), terwijl je lichamelijk in orde bent.
Op maandag 09 juli 2001 17:03 schreef bad-eendje het volgende:
by the way..De vrouw van Helmut Kohl heeft afgelopen weekeinde ook zelfmoord gepleegd, omdat ze erg veel pijn leed
(Of heet het dan euthanasie?)
Is dat dan ook een laffe daad?
mooie van het leven is dat je niet moet, maar je mag leven.. en je zelf mag beslissen wanneer je er vroegtijdig mee kapt..waarom zou dat laf zijn.. 
quote:omdat sommige mensen het zien als 'ontvluchten' van de problemen en dat vinden ze laf, want je moet je problemen niet ontvluchten, maar oplossen en erin geloven dat het zal lukken (ja, dit zei die jongen idd)
Op maandag 09 juli 2001 17:07 schreef Qarinx het volgende:
Ik vind zelfmoord niet laf..mooie van het leven is dat je niet moet, maar je mag leven.. en je zelf mag beslissen wanneer je er vroegtijdig mee kapt..waarom zou dat laf zijn..
quote:tjah ik vind zelfmoord een oplossing...
Op maandag 09 juli 2001 17:10 schreef bad-eendje het volgende:[..]
omdat sommige mensen het zien als 'ontvluchten' van de problemen en dat vinden ze laf, want je moet je problemen niet ontvluchten, maar oplossen en erin geloven dat het zal lukken (ja, dit zei die jongen idd)
quote:Van het geloof de bijbel mag dat niet. Zelfmoordenaars komen in de hel toch ?? Of staat dat er niet in?
Op maandag 09 juli 2001 17:07 schreef Qarinx het volgende:
Ik vind zelfmoord niet laf..mooie van het leven is dat je niet moet, maar je mag leven.. en je zelf mag beslissen wanneer je er vroegtijdig mee kapt...
quote:Misschien omdat het als opgeven wordt gezien. Er een eind aan maken ipv de moeilijke omstandigheden te (blijven) bevechten??
waarom zou dat laf zijn..
quote:Wat een volkomen bullshit.:(
Op maandag 09 juli 2001 17:00 schreef Coelho het volgende:
De enige "maar" die ik er aan wil verbinden, is misschien dat iemand die zelfmoord pleegt ziek in zijn hoofd is, en dus niet volledig toerekeningsvatbaar.
Dit maakt me bijna net zo boos als de opmerking dat het laf zou zijn.
quote:
Op dinsdag 19 december 2000 16:52 schreef aa het volgende:
Ik denk dat ik niet zo gauw zelfmoord zou kunnen plegen. Ik bedoel, het is zo ontzettend definitief. Er is geen weg terug. Al je verlangens zul je bijvoorbeeld nooit meer waar kunnen maken. Er zijn toch be paalde stadia in een mensenleven die je ook gewoon wil beleven, ik dan tenminste. De studententijd bijvoorbeeld.
Ik geloof dat er een boekje van René Diekstra bestaat over zelfmoord. Het is dan de bedoeling dat diegenen die zelfmoord willen plegen, dat boekje gaan lezen. Daarin worden ze, voor zover ik begrepen heb, opgeroepen bijvoorbeeld naar hun lagere school te gaan. Terug te kijken hoe het toen was. En naar de universiteit gaan waar ze heen hadden gewild [het boekje zal wel voor middelbare scholieren zijn]. Zo word je dan gedwongen om zeg maar vooruit te zien op wat je allemaal nog had kunnen doen, als je geen zelfmoord zou plegen.
Ik vind zelfmoord niet bij voorbaat egoïstisch, maar voor zover ik erover kan oordelen lijkt het me toch beter niet alleen zo'n beslissing te doorstaan. Probeer altijd te overleggen met je naasten, of zij misschien een uitweg van de problemen zien.Wacht even, ik heb hier een link gevonden:
http://diekstra.com/Columns/Zo_leuk_is_het_leven_niet.htmHet boek heet blijkbaar 'Als leven pijn doet'.
...van wie is dat leven nou dan ?!
quote:Uh..momenteel van mij..
Op maandag 09 juli 2001 17:14 schreef Phat Lip het volgende:...van wie is dat leven nou dan ?!
Op een gegeven moment had ze het gewoon van te voren geplant en uitgevoerd. En ze had echt wel rekening gehouden met de nabestaande, want dat waren haar enigste steun geweest in die 10 jaar en daarom heeft zse het nog 10 jaar volgehouden.
Het enige jammerlijke was dat ze het niet van te voeren kon zeggen en afscheid kon nemen 
quote:* Qarinx traag is
Op maandag 09 juli 2001 17:16 schreef Phat Lip het volgende:
..dat zeg ik
had 'm even niet door 
Begrijp me niet verkeerd hoor ik kan er begrip voor hebben als mensen geen andere uitweg meer zien. Maar denk dan wel na hoe je het doet.
Waarom is zelfmoord ziek?
Omdat iemand die een toekomst ziet, die hij niet wilt alleen zo zou kunnen ontlopen?
Dat iemand geen uitweg meer ziet, omdat de cirkel van het steeds maar verliezen van mensen die van je houden en andere dingen hij/zij niet nog eens wil meemaken?
Of iemand die zo vreselijk gekweld word door pijn, mentaal of lichamelijk dat hij het niet meer kan verdragen?
Ik denk dat zelfmoord iets is wat niet laf of ziek kan worden genoemd, ik zie in dat mensen die dit doen alles hebben gedaan en nogsteeds verliezen.
Mensen die het doen voor aandacht en zorgen dat ze erdoor vertroeteld worden, die vind ik laf. Ze zijn laf dat ze mensen op zo'n manier zwart maken dat sommige mensen niet meer serieus worden genomen.
quote:en denk ook aan al die mensen die het moeten schoonmaken..
Op maandag 09 juli 2001 17:17 schreef Saskatchewan het volgende:
Ik vind zelfmoord een laffe daad zodra je anderen lastig valt met je zelfmoord of je zelfmoordpoging. Ik denk daarbij dan even aan al die treinmachinisten die het hebben meegemaakt dat er iemand voor hun trein sprong. Veel van hen hebben daar een trauma aan over gehouden en hebben nu ook problemen in het leven.
idd..verschrikkelijk..
Zag het nut van het leven al vanaf zijn jongste jaren niet in.
Toen zijn vader en moeder allebei overleden waren (vroegtijdig, beiden door ziekte), heeft hij er een eind aan gemaakt.Het had voor zijn ouders ondraaglijk geweest, als zij hem overleefd hadden. Hij heeft dus ahw "gewacht" tot zij er niet meer waren. Van te voren afscheid genomen van zijn naaste familieleden (broer en zussen).
Laf? Nee. Het is voor een ander bijna niet mogelijk zich in zo iemand, die aan het leven lijdt, te verplaatsen. We moeten dat niet met "laf" afdoen, puur omdat we het niet begrijpen.
quote:Zelfmoord kan dus wel ziek zijn..
Op maandag 09 juli 2001 17:20 schreef Aneurism het volgende:
Waarom zou zelfmoord laf zijn?
Waarom is zelfmoord ziek?
Als je een vrouw ziet rondrennen en hoort gillen dat ze een man achter je ziet staan met een mes die haar is komen halen en een paar dagen later haar polsen doorsnijdt, dan is zij toch best wel ziek..
Ik zou niet weten hoe ik het anders moet 'verklaren'.
Lukt het, had ' ie lef...
En heb jij gelijk.
V.
quote:het kan zijn dat iemand die zelfmoord pleegt ook ziek is. Het is niet zo dat je per definitie ziek bent als je zelfmoord pleegt.
Op maandag 09 juli 2001 17:28 schreef bad-eendje het volgende:[..]
Zelfmoord kan dus wel ziek zijn..
Als je een vrouw ziet rondrennen en hoort gillen dat ze een man achter je ziet staan met een mes die haar is komen halen en een paar dagen later haar polsen doorsnijdt, dan is zij toch best wel ziek..
Ik zou niet weten hoe ik het anders moet 'verklaren'.
quote:ja, dat bedoelde ik ook!
Op maandag 09 juli 2001 17:33 schreef sataN het volgende:[..]
het kan zijn dat iemand die zelfmoord pleegt ook ziek is. Het is niet zo dat je per definitie ziek bent als je zelfmoord pleegt.
het is alleen erg moeilijk om te zien wanneer iemand ziek is en wanneer niet
Daarvoor kan ik me ook niet voorstellen dat iemand zelfmoord zou plegen. Oftewel de beslissing die ze maken moet ongelofelijk moeilijk zijn en waar ze voor kiezen zal geens zins de makkelijkste uitweg zijn.
Of ik respect voor zo'n keuze zou hebben zou ik niet kunnen zeggen, misschien wel misschien niet.
En over egoisme gesproken is het niet hardstikke egoistisch van jezelf als iemand moet door leven met de pijn, omdat jij geen afscheid kan nemen. Dat vind ik dan egoistisch van jezelf.
Maar goed zelfmoord is wel het laatste wat ik zou doen.
Er zijn mensen die "ziek"zijn en daardoor zelfmoord plegen. Ook dat is niet laf. Stel je eens voor dat je lijdt aan achetrvolgingswaanzin, of iets dergelijks. Hoe bang je dan zal zijn in het leven? Gelukkig weet ik zelf niet hoe dat is, maar ik denk dat ik heel bang zou zijn met de gedachte steeds achtervolgt te worden.
Natuurlijk is niet iedereen "ziek" die zelfmoord pleegt, maar als je het leven echt niet meer ziet zitten en het je alleen nog maar pijn doet, dan kan ik me voorstellen dat je eruit wilt stappen. Het is definitief en je doet er mensen pijn mee, maar soms moet je ook eens kijken naar de pijn die zei lijden....
Zelf zie ik me niet zo snel overgaan tot zelfdoding. Dat komt doordat ik die pijn nooit zo heb gevoelt, ik begrijp alleen wel dat sommige mensen het doen en zoals al eerder is gezegd, je moet niet leven maar je mag!
toen hij uitstapte (hij was ongedeerd, kon zijn cabine gewoon uitklimmen) zag hij het lijkje van een klein kind, dat uit de auto geslingerd was. die auto zelf bevond zich voor 80% onder die vrachtauto, geheel verwrongen. de moeder zat daar nog in, ze was eveneens dood.
hij raakte volledig overstuur, hij keek om zich heen en sprong van de brug waar dat ongeluk gebeurd was. hij overleefde de val, omstanders brachten hem zwaargewond naar een ziekenhuis.
hij was getrouwd, had een klein dochtertje. zijn vrouw was dermate kwaad dat hij zelfmoord wou plegen en hun daarmee in de steek laten, dat ze hem tot nu toe nog niet in het ziekenhuis bezocht heeft.
sommige zelfmoord(poging)en kunnen wel heel moeilijk liggen..
quote:Heb jij het in je omgeving meegemaakt? Waarschijnlijk niet als ik dit zo lees. Mijn broertje heeft zo'n twee maanden geleden zelfmoord gepleegd, het doet erg veel pijn om te lezen dat mensen hem dan ziek in zijn hoofd willen noemen. Dat was hij helemaal niet, alleen zo wanhopig dat hij geen andere uitweg meer wist. Teveel problemen. Ik begrijp waarom hij tot deze daad is gekomen en ik heb er vrede mee dat hij nu eindelijk rust heeft.
Op maandag 09 juli 2001 17:00 schreef Coelho het volgende:
Ik ben het gedeeltelijk met die jongen eens.
Iemand die zelfmoord pleegt kiest vaak de makkelijkste weg, zonder rekening te houden met eventuele nabestaanden. Erg egoïstisch dus, en ook laf.De enige "maar" die ik er aan wil verbinden, is misschien dat iemand die zelfmoord pleegt ziek in zijn hoofd is, en dus niet volledig toerekeningsvatbaar. Ik bedoel, iedereen heeft overlevingsdrang, dus als je het voor elkaar krijgt om je hoofd lang genoeg onder water te houden of voor een op je af razende trein te blijven staan, dan is die overlevingsdrang weg. Waarom? Omdat er geestelijk iets niet in orde is volgens mij...
En als diegene die je achter laat van je houden, zullen ze begrijpen en vergeven.
waar ik op reageerde is weg, dus nu staat het hier een beetje verloren, maar goed...
quote:Kijk, eindelijk iemand die het begrijpt...
Op maandag 09 juli 2001 20:43 schreef Puckzzz het volgende:[..]
Heb jij het in je omgeving meegemaakt? Waarschijnlijk niet als ik dit zo lees. Mijn broertje heeft zo'n twee maanden geleden zelfmoord gepleegd, het doet erg veel pijn om te lezen dat mensen hem dan ziek in zijn hoofd willen noemen. Dat was hij helemaal niet, alleen zo wanhopig dat hij geen andere uitweg meer wist. Teveel problemen. Ik begrijp waarom hij tot deze daad is gekomen en ik heb er vrede mee dat hij nu eindelijk rust heeft.
Je moet niet lullen over dingen waar je niks van afweet.
3 jaar geleden heeft m`n vriend er een eind aan gemaakt, omdat hij 'gewoon' op was...hij kon niet meer.
Als iemand het zó verschrikkelijk moeilijk heeft, wie ben jij dan om het egoïstisch te noemen.
De mensen die altijd zeggen dat het laf en egoïstisch is, zijn zelf 2 dagen per jaar dipperig en hebben 1 zwaar iets meegemaakt.
Lul dan ook niet als je niet weet wat ECHT depressief is.
Ik vind het wel laf, om zelfmoord te plegen, zonder enige boodschap achter te laten.
Ik denk dat mocht het met mij ooit zo ver komen (das niet te hopen btw 
), ik toch wel duidelijk een verhaal op papier zou schrijven wat mij tot deze daad heeft gebracht.
quote:Hmm... ik weet niet... Het hangt er natuurlijk wel vanaf of de gene die zelfmoord pleegt wel iemand heeft waaraan hij zo'n brief wil schrijven.
Op maandag 09 juli 2001 20:56 schreef merulez het volgende:
Ik vind het wel laf, om zelfmoord te plegen, zonder enige boodschap achter te laten.
En anders vind ik het ook niet laf. Ik vind het niet slim als je niks achterlaat. Als je iets achterlaat is het voor de nabestaanden makkelijker het te verwerken: minder vragen zoals "waarom??".
Ik vind sowieso dat je zelfmoord niet mag afkeuren. De mensen die dat wel doen hebben vaak een fijn leventje... hoe kunnen ze het dan ooit begrijpen?
Ik denk eerder dat de dirrecte omgeving denk aan familie/kennisen/vrienden/ maatschappij; tekort geschoten heeft aan hulp.
[Dit bericht is gewijzigd door berney op 09-07-2001 21:20]
Kan soms kwaad worden als ik sommige reacties lees en het valt me op dat die mensen die het van dichtbij hebben meegemaakt er meestal genuanceerder over denken.
Ik vind het moeilijk om een eenduidige mening over zelfdoding te geven omdat het een te divers aantal redenen heeft. Voor de mensen die klakkeloos aangeven dat zelfdoding laf is of dat mensen ziek in hun kop zijn, zou ik aanraden eerst de nodige onderzoeksliteratuur naar zelfdoding te lezen en dan nog eens op hun standpunt terug te komen.
Zelf heb ik (enkele pogingen tot) zelfdoding van heel dichtbij meegemaakt en hoewel ik op dat moment er heel weinig begrip voor kon opbrengen (en ik het zeker achteraf nog niet kan goedpraten), begrijp ik hem wel nu en zou het van MIJ laf zijn geweest of zou IK ziek in mijn kop zijn geweest als ik hem op dat moment zou hebben laten leven. DAT KAN PAS EGOISTISCH VAN JOU ZIJN!
Zelfdoding kan tot stand komen door veel redenen, waaronder dus lichamelijke en of geestelijke ziekten. Maar ook door andere redenen. Omdat de meeste hier met specifieke voorbeelden komen, zal ik een steentje bijdragen:
Stel je bent een tiener en je bent misbruikt, ligt niet goed in de klas en je ouders kan je ook al niet terecht. Als zo'n iemand zelfmoord pleegt, is hij of zij dan gek? Is hij of zij dan egoistisch? Is hij of zij dan ziek? En zo zijn er meerdere redenen te verzinnen. Met ellenlange wachtlijsten in de lichamelijk en geestelijke zorg kunnen mensen die graag geholpen willen worden wel eens een HEEL duidelijk signaal afgeven dat het zo niet langer kan. Zijn zij dan egoistisch? Zijn zij dan gek? Zijn zij dan ziek in de zin zoals hier door sommige gepost wordt? En wat denkt men hier dan van opoffering?
Tuurlijk ga ik mee met hen die zeggen dat ze het niet begrijpen, dat is onze overlevingsdrang, als wij het maar al te goed zouden begrijpen, zou de grens tot zelfdoding wel heel vaag kunnen worden en dat is beangstigend. Daarom is de seriemoordenaar altijd onmenselijk en gek omdat wij de (soms!) waarheid dat hij of zij gewoon een normaal functionerend mens was (tot de moorden) met een goede baan, een goed stel hersenen et cetera.
Sinds de ontwikkeling van ons zelf-bewustzijn hoort de mogelijkheid en de keuze onszelf te doden bij de mens als het leven zelf. Leer er maar mee leven, zou ik zeggen.
quote:Ik heb net hetzelfde meegemaakt als Puckzz. Broertje weg in januari (Het ga je goed!).
Op maandag 09 juli 2001 20:43 schreef Puckzzz het volgende:[..]
Heb jij het in je omgeving meegemaakt? Waarschijnlijk niet als ik dit zo lees. Mijn broertje heeft zo'n twee maanden geleden zelfmoord gepleegd, het doet erg veel pijn om te lezen dat mensen hem dan ziek in zijn hoofd willen noemen. Dat was hij helemaal niet, alleen zo wanhopig dat hij geen andere uitweg meer wist. Teveel problemen. Ik begrijp waarom hij tot deze daad is gekomen en ik heb er vrede mee dat hij nu eindelijk rust heeft.
Ook hij zag geen uitweg, gewoon omdat die er niet was. nu heeft hij rust, ik accepteer zijn keuze. iedereen heeft een vrije wil, ook om te beslissen over zijn eigen leven en dood.
[Dit bericht is gewijzigd door KingShakur op 09-07-2001 21:41]
en ik kan me ook eventjes niet herinneren, dat er een hoop andere mensen zijn, die beweert hebben dat mensen die zelfmoord plegen, ziek in hun hoofd zijn
ze bedoelden het in ieder geval niet zoals het wordt geintrepreteerd neem ik aan, maar gewoon wat ik in de eerste zin al zei
als dit niet het geval is (namelijk, dat ze dus wel menen dat mensen die zelfmoord plegen ziek in hun hoofd zijn), dan zou ik weleens willen weten wie dat echt denken
(het lijkt me namelijk wel duidelijk na al die voorbeelden dat mensen die zelfmoord plegen absoluut niet ziek hoeven te zijn)
quote:Yo, bad-eendje,
Op maandag 09 juli 2001 22:17 schreef bad-eendje het volgende:
ik ben het er wel mee eens dat niet iedereen ziek hoeft te zijn die zelfmoord pleegt, maar het gebeurt weleens (zei ik al in een andere post)en ik kan me ook eventjes niet herinneren, dat er een hoop andere mensen zijn, die beweert hebben dat mensen die zelfmoord plegen, ziek in hun hoofd zijn
ze bedoelden het in ieder geval niet zoals het wordt geintrepreteerd neem ik aan, maar gewoon wat ik in de eerste zin al zei
als dit niet het geval is (namelijk, dat ze dus wel menen dat mensen die zelfmoord plegen ziek in hun hoofd zijn), dan zou ik weleens willen weten wie dat echt denken
(het lijkt me namelijk wel duidelijk na al die voorbeelden dat mensen die zelfmoord plegen absoluut niet ziek hoeven te zijn)
No offence. Ik meende het niet zo hard als ik het verwoordde, las wat door het topic en zag hier en daar wat ongenuanceerde meningen die me wat somber maakte. Het is nogal een aangrijpend onderwerp, nu ja, dat blijkt wel uit de reacties hierboven....
quote:ja, het was ook niet persoonlijk tegenover jou bedoeld hoor
Op maandag 09 juli 2001 22:26 schreef Doix het volgende:[..]
Yo, bad-eendje,
No offence. Ik meende het niet zo hard als ik het verwoordde, las wat door het topic en zag hier en daar wat ongenuanceerde meningen die me wat somber maakte. Het is nogal een aangrijpend onderwerp, nu ja, dat blijkt wel uit de reacties hierboven....
maar ik wilde gewoon even uitleggen dat we (voor zover ik het kan volgen) allemaal hetzelfde denken zoals beschreven staat in m'n laatste post
quote:Ik ben het volledig met je eens...
Op maandag 09 juli 2001 21:42 schreef KingShakur het volgende:[..]
Ik heb net hetzelfde meegemaakt als Puckzz. Broertje weg in januari (Het ga je goed!).
Ook hij zag geen uitweg, gewoon omdat die er niet was. nu heeft hij rust, ik accepteer zijn keuze. iedereen heeft een vrije wil, ook om te beslissen over zijn eigen leven en dood.
Mijn broertje heeft het ook gedaan paar maanden terug...
het was zijn keuze en hij is zeker niet laf
ik vind het juist dapper...
foutjuh..
quote:Bedenk dat dit topic als zijnde een vraagstelling op een 'extreem gelovige' of 'bekrompen geest' is geopend. In die situatie heb ik ook geantwoord.
Op maandag 09 juli 2001 22:26 schreef Doix het volgende:
No offence. Ik meende het niet zo hard als ik het verwoordde, las wat door het topic en zag hier en daar wat ongenuanceerde meningen die me wat somber maakte. Het is nogal een aangrijpend onderwerp, nu ja, dat blijkt wel uit de reacties hierboven....
Ik vind het spijtig als ik met mijn (mogelijk ongenuanceerde) antwoorden mensen gekwetst zou hebben.. Ik bied hiervoor (hopelijk onnodig) mijn excuses aan.
En nee: zelfmoord plegen vind ik zeker geen laffe daad. Het nemen van het besluit kan erg moedig zijn. En suicide(poging) is in mijn ogen ook geen ziekte, maar kan wel een voortvloeisel van een geestes-ziekte zijn. (zoals BPS).
Die keuze gemaakt, dan is de volgende vraag hoe ga ik stoppen. Ik ben niet bejaard, dus een dokter wil je dan niet helpen. Zelfmoordpil van Borst is/was nog niet op de markt. Trein geen optie, machinisten hebben trauma's. Springen, ja van hoehoog?? Degenen die je vindt zal ook niet blij zijn. Ik zat zelf te denken aan de auto tegen de boom. Dat leek me echt de beste oplossing. Totdat een vriendin haar vader vond. Hij had zich opgehangen. Zoveel vragen, waarom?? we hadden hem kunnen helpen. Waarom hebben wij de signalen niet opgepikt. Ik wist het antwoord wel... Omdat hij ze niet gaf. Het gekke is dat dat me eigenlijk deed beseffen dat mijn dood een last voor mijn naasten zou zijn. Mijn leven is mijn last, maar het idee dat mijn omgeving met vragen en schuldgevoelens achterbleef was/is voor mij een veel grotere last.
Ik ben blij dat ik het niet gedaan heb en dat ik bang was om het toch te doen. Had ik geen angst voor de dood was ik niet aan het twijfelen gegaan en was ik er niet meer geweest.
Het feit dat iemand zelfmoord laf noemt en zich vervolgens achter zijn geloof verschuilt, is in mijn ogen laf. Ik vind het een voorbeeld van het zich niet in iemand anders kunnen inleven. Je kan wel makkelijk een oordeel vellen over iemand die dood is en die je niet gekend hebt. Diegene is niet meer om zijn/haar verhaal te vertellen en zijn/haar keuze uit te leggen. Dat is nogal makkelijk oordelen dus, je wint de discussie toch wel, hoezo laf.....
quote:Ik ben blij dat je er nog bent
Op maandag 09 juli 2001 22:54 schreef Grizz het volgende:Ik ben blij dat ik het niet gedaan heb en dat ik bang was om het toch te doen. Had ik geen angst voor de dood was ik niet aan het twijfelen gegaan en was ik er niet meer geweest.
Het feit dat iemand zelfmoord laf noemt en zich vervolgens achter zijn geloof verschuilt, is in mijn ogen laf. Ik vind het een voorbeeld van het zich niet in iemand anders kunnen inleven. Je kan wel makkelijk een oordeel vellen over iemand die dood is en die je niet gekend hebt. Diegene is niet meer om zijn/haar verhaal te vertellen en zijn/haar keuze uit te leggen. Dat is nogal makkelijk oordelen dus, je wint de discussie toch wel, hoezo laf.....
Ik wil nog wel even zeggen dat hij zich niet totaal achter z'n geloof schuilhield. Hij weet heel goed dat hij mentaal sterk genoeg zou zijn om niet over te gaan op zelfdoding. En hij gaat ervanuit dat iedereen om zich heen dat ook is. Ik denk het ik hem er van moet gaan overtuigen dat dat niet het geval is. Overigens kan ik me goed herinneren dat hij zei dat hij en zijn medegelovigen dankzij hun geloof zelden overgaan op zelfdoding. Gewoon omdat ze er vanuit gaan dat zelfdoding niet tot de goede mogelijkheden behoort om het leven te beëindigen. Dat is wel weer een positief iets. Het aantal zelfdodingen is daardoor een stuk lager in zijn familie/kennissen en vriendenkring dan in mijn omgeving
Verder is er geen geval van strijd hoor, dus ik hoef de discussie zeker niet te winnen.
quote:Ja precies, vooral dat voor de trein springen enzo, er zijn machinisten die nooit meer op datzelfde traject durven te rijden, of zelfs niet meer in de trein kunnen zitten.
Op maandag 09 juli 2001 17:00 schreef Coelho het volgende:
Ik ben het gedeeltelijk met die jongen eens.
Iemand die zelfmoord pleegt kiest vaak de makkelijkste weg, zonder rekening te houden met eventuele nabestaanden. Erg egoïstisch dus, en ook laf.
Ik vind het wel laf, het is de weg van de minste weerstand.
quote:mensen die zelfmoord plegen zien meestal geen andere oplossing
Op maandag 09 juli 2001 23:40 schreef Postduif het volgende:[..]
Ja precies, vooral dat voor de trein springen enzo, er zijn machinisten die nooit meer op datzelfde traject durven te rijden, of zelfs niet meer in de trein kunnen zitten.
Ik vind het wel laf, het is de weg van de minste weerstand.
ze voelen zich weleens verlaten en eenzaam en overbodig
ik neem aan dat ze als ze dan eenmaal niet meer willen leven, dat ze dan alles zo snel mogelijk achter de rug willen hebben
de trein is dan het 'makkelijkst' en je hoeft er geen hhandelingen voor te doen (geen pillen op doktersadvies en er bestaat ook bijna geen kans dat je het overleeft)
maar ik ben bang dat ik nu mensen kwets, dus ik ga maar niet meer verder met voorbeelden etc
quote:Uit mijn hart gegrepen deze opmerking lieve sataN!
Op maandag 09 juli 2001 20:50 schreef sataN het volgende:
Het is niet laf verdomme, het is waanzinnig moedig.
En als diegene die je achter laat van je houden, zullen ze begrijpen en vergeven.
quote:Nah, niet laf, maar (waanzinnig) moedig vind ik nou ook weer overdreven.
Op maandag 09 juli 2001 20:50 schreef sataN het volgende:
Het is niet laf verdomme, het is waanzinnig moedig.
Het is niet moedig, moedig is als je naar iemand zou gaan, en zeggen dat je met het idee loopt, en daar overheen komen. Dat vind ik moedig.
quote:Je geeft zelf al aan dat je ook vindt dat de ene mens de andere niet is.
Op maandag 09 juli 2001 23:37 schreef bad-eendje het volgende:[..]
Ik ben blij dat je er nog bent
Ik wil nog wel even zeggen dat hij zich niet totaal achter z'n geloof schuilhield. Hij weet heel goed dat hij mentaal sterk genoeg zou zijn om niet over te gaan op zelfdoding. En hij gaat ervanuit dat iedereen om zich heen dat ook is. Ik denk het ik hem er van moet gaan overtuigen dat dat niet het geval is. Overigens kan ik me goed herinneren dat hij zei dat hij en zijn medegelovigen dankzij hun geloof zelden overgaan op zelfdoding. Gewoon omdat ze er vanuit gaan dat zelfdoding niet tot de goede mogelijkheden behoort om het leven te beëindigen. Dat is wel weer een positief iets. Het aantal zelfdodingen is daardoor een stuk lager in zijn familie/kennissen en vriendenkring dan in mijn omgevingVerder is er geen geval van strijd hoor, dus ik hoef de discussie zeker niet te winnen.
Ik verloor mijn nuchtere kijk en kon niet meer relativeren. Langzaam kwam ik in een negatieve spiraal, ik merkte het niet, toen ik met mijn neus op realiteit werd gedrukt, drong het tot me door wat er met me aan de hand was.
Misschien kan hij in dit soort situaties kracht en hoop putten uit zijn geloof en laat hij het niet zover komen. Prima, goed, niets op aan te merken, goed als je dat kunt, maar waarom iemand die dat niet kan en dan uiteindelijk wel stopt met zijn ellende en dus leven als laf te bestempelen vind ik niet kunnen.
Mijn tweeling zus heeft vorig jaar geprobeerd zelfmoord te plegen. Ze was toen al depressief, ze liet er nooit iets van merken aan mij of mijn vriendin.
Ik zal nooit vergeten de avond dat ik het kreeg te horen: Ik was net bezig op school bezig met schietlessen (als jullie denken waarom kijk eventjes in mijn profile) En in de pause kreeg ik een telefoontje van mijn vriendin dat mijn zus net had gebeld naar haar en dat ze door mijn beste vriend net optijd gered was. Ze had de pillen al klaar staan. Het rare is dat ik echt er niks van gemerkt heb. Dat ze al die tijd heeft verborgen dat ze depressief was. Ik ben daarna gewoon doorgegaan met schieten. Waarom weet ik niet. Ik ben daarna braaf naar huis gegaan, maar wel op een manier op mijn motor waarvan ik nu terugdenk van hoe heb ik dat ooit overleefd (bochten veels te hard nemen tot aan zwaar driften aan toe) Ik heb haar opgebeld en ik had wel een brok in mijn keel maar ik kon moeilijk huilen. Ik wilde haar gewoon niet in de verlegenheid brengen. Ik heb daarna gewoon van frustatie me eigen echt in slaap gehuild en mijn vriendin heeft meegehuild. Ik wist toen al dat als ze echt dood wilde ze het ook ieder moment kon doen. Op de een of andere manier heb ik daar kracht uit geput. De volgende paar dagen heb ik vrij genomen en ben ik naar haar toe gegaan. Alleen maar om te horen hoe het nu met haar was en hoe erg ik haar zou missen....
Mijn vriendin heeft heel veel tijd in haar gestopt, ze belde daarna vaak genoeg diep in de nacht om te huilen of om te praten. Ik heb natuurlijk ook veel tijd in haar gestopt. Ieder weekend was ik wel bij haar te vinden.
Ze heeft het ook mijn broer verteld van haar zelfmoord poging. Hij zei dat hij verschrikkelijk kwaad op haar zou zijn als ze dat deed. Ik zou dat niet zijn, het is haar keuze niet de mijne.
Pfoeh dat lucht op
Tuurlijk... zelfmoord is meer dan alleen laf. En heel soms moet het misschien ook wel.
In iedergeval is het wel fijn om te snappen waarom zelfmoord als [b]laf[b] bestempeld word, niet? 
quote:Ja, dat is het ook. Goed verwoord
Op dinsdag 10 juli 2001 00:21 schreef Grizz het volgende:[..]
Je geeft zelf al aan dat je ook vindt dat de ene mens de andere niet is.
Ik verloor mijn nuchtere kijk en kon niet meer relativeren. Langzaam kwam ik in een negatieve spiraal, ik merkte het niet, toen ik met mijn neus op realiteit werd gedrukt, drong het tot me door wat er met me aan de hand was.
Misschien kan hij in dit soort situaties kracht en hoop putten uit zijn geloof en laat hij het niet zover komen. Prima, goed, niets op aan te merken, goed als je dat kunt, maar waarom iemand die dat niet kan en dan uiteindelijk wel stopt met zijn ellende en dus leven als laf te bestempelen vind ik niet kunnen.
Misschien moet ik dit topic maar voor hem uitprinten en aan hem geven.
quote:gelukkig maar dat het oplucht
Op dinsdag 10 juli 2001 02:27 schreef Damion het volgende:
Zelfmoord laf?? Ik weet het niet.Mijn tweeling zus heeft vorig jaar geprobeerd zelfmoord te plegen. Ze was toen al depressief, ze liet er nooit iets van merken aan mij of mijn vriendin.
Ik zal nooit vergeten de avond dat ik het kreeg te horen: Ik was net bezig op school bezig met schietlessen (als jullie denken waarom kijk eventjes in mijn profile) En in de pause kreeg ik een telefoontje van mijn vriendin dat mijn zus net had gebeld naar haar en dat ze door mijn beste vriend net optijd gered was. Ze had de pillen al klaar staan. Het rare is dat ik echt er niks van gemerkt heb. Dat ze al die tijd heeft verborgen dat ze depressief was. Ik ben daarna gewoon doorgegaan met schieten. Waarom weet ik niet. Ik ben daarna braaf naar huis gegaan, maar wel op een manier op mijn motor waarvan ik nu terugdenk van hoe heb ik dat ooit overleefd (bochten veels te hard nemen tot aan zwaar driften aan toe) Ik heb haar opgebeld en ik had wel een brok in mijn keel maar ik kon moeilijk huilen. Ik wilde haar gewoon niet in de verlegenheid brengen. Ik heb daarna gewoon van frustatie me eigen echt in slaap gehuild en mijn vriendin heeft meegehuild. Ik wist toen al dat als ze echt dood wilde ze het ook ieder moment kon doen. Op de een of andere manier heb ik daar kracht uit geput. De volgende paar dagen heb ik vrij genomen en ben ik naar haar toe gegaan. Alleen maar om te horen hoe het nu met haar was en hoe erg ik haar zou missen....
Mijn vriendin heeft heel veel tijd in haar gestopt, ze belde daarna vaak genoeg diep in de nacht om te huilen of om te praten. Ik heb natuurlijk ook veel tijd in haar gestopt. Ieder weekend was ik wel bij haar te vinden.Ze heeft het ook mijn broer verteld van haar zelfmoord poging. Hij zei dat hij verschrikkelijk kwaad op haar zou zijn als ze dat deed. Ik zou dat niet zijn, het is haar keuze niet de mijne.
Pfoeh dat lucht op
zo, wat zijn er veel mensen trouwens die zoiets van heeeel dichtbij meegemaakt hebben en dan hier hun verhaal komen vertellen
vertellen deze mensen het irl ook makkelijk aan anderen?
en ik wil ook even zeggen dat ik ontzettend veel respect heb voor deze mensen en ik wens de mensen die iemand 'verloren' hebben dan ook veel sterkte toe
quote:ik volg niet zo goed
Op dinsdag 10 juli 2001 02:34 schreef 6000068 het volgende:
Ik VIND zelfmoord laf... simpelweg omdat een snelle way out is en je je vrienden/familie/groep ermee achterlaat.Tuurlijk... zelfmoord is meer dan alleen laf. En heel soms moet het misschien ook wel.
In iedergeval is het wel fijn om te snappen waarom zelfmoord als [b]laf[b] bestempeld word, niet?
je vindt zelfmoord dus laf, maar heel soms moet het misschien ook wel??
en nu moet ik snappen dat zelfmoord als laf wordt bestempeld??
kan je jezelf even toelichen?
No offense
[Dit bericht is gewijzigd door Havoc op 10-07-2001 03:57]
quote:Keywords: "in de steek laten"
Op dinsdag 10 juli 2001 02:44 schreef bad-eendje het volgende:[..]
ik volg niet zo goed
je vindt zelfmoord dus laf, maar heel soms moet het misschien ook wel??
en nu moet ik snappen dat zelfmoord als laf wordt bestempeld??kan je jezelf even toelichen?
quote:Dus je vind jezelf eigenlijk wel egoistisch omdat jij jezelf belangrijker vindt dan de persoon die diens leven niet meer ziet zitten
Op dinsdag 10 juli 2001 03:56 schreef 6000068 het volgende:[..]
Keywords: "in de steek laten"
Het is echter wel erg vervelend dat er altijd andere mensen onder lijden. Spring je voor een trein heb jij geen zorgen meer, maar de machinist kan naar slachtofferhulp. Als je de weg zonder terugweg inslaat, denk dan eerst aan een ander, aan jezelf hoef je dan niet meer te denken.
Een aantal mensen zeggen dat het een makkelijke uitweg is. Jaja, dat is dus helemaal niet waar. Aan een zelfmoord gaan maanden en maanden vooraf. Zoiets doe je echt niet zomaar. Kan je je voorstellen dat je zelf zelfmoord zou plegen? Nee, dat kan je niet... hoe kan je hier ooit een mening over hebben dan??
Zelfmoord is moeilijk, heel moeilijk. Maar voor sommige een oplossing... rust. En of het egoistisch is?
Mwah... het is maar wat je egoistisch noemt. Je kiest voor jezelf. Maar is daar iets mis mee dan? Moet je voor andere kiezen en zelf enorm veel geestelijke pijn leiden? Die is gek...
Terwijl in asie en in afrika de problemen veel groter zijn, doen mensen daar hun best om te overleven, ze gaan hun problemen aan in plaats van de makkelijkste oplossing te nemen(dood dus).
Dus ik vind het een verspilling van je geluk als je zelfmoord pleegt, ook vind ik het laf omdat de mensen om je heen(zelfs misschien de paar) die om je geven in tranen moeteen toehoren hoe hij/zij zelfstandig een eind heeft gemaakt aan zijn/haar leven.
En trouwens, wat is er mis met ver weglopen, een baan nemen en weer helemaal opnieuw beginnen?
Maar dit is vooralsnog mijn mening.
quote:1: lees mijn post boven die van jou
Op dinsdag 10 juli 2001 14:24 schreef Forau_Diavolina het volgende:
Mijn mening, zelfmoord is wel degelijk laf, je hebt als mens in de europese samenleving een buitenkansje gekregen, je hoeft niet elke dag naar je eten te schooien, je hoeft zelfs geen misdaden te begaan om aan je geld te komen.
Terwijl in asie en in afrika de problemen veel groter zijn, doen mensen daar hun best om te overleven, ze gaan hun problemen aan in plaats van de makkelijkste oplossing te nemen(dood dus).
Dus ik vind het een verspilling van je geluk als je zelfmoord pleegt, ook vind ik het laf omdat de mensen om je heen(zelfs misschien de paar) die om je geven in tranen moeteen toehoren hoe hij/zij zelfstandig een eind heeft gemaakt aan zijn/haar leven.
En trouwens, wat is er mis met ver weglopen, een baan nemen en weer helemaal opnieuw beginnen?Maar dit is vooralsnog mijn mening.
2: denk na...
3: weglopen gaat niet zomaar. Je kan niet zomaar ergens een baan krijgen. Echt niet. En al helemaal niet als je erg jong bent. Wat als je vader je elke dag als speeltje gebruikt? Daar stap je echt niet zomaar uit... echt niet.. echt niet, echt niet. Zelf heb ik het gelukkig niet meegemaakt. Maar ik kan me het wel goed voorstellen.
Ik begrijp heel goed dat je zegt: je kunt toch gewoon weg lopen en ergens anders opnieuw beginnen? Tja.. dat dacht ik vroeger ook. Maar dat is NIET zo. Hoe onlogisch het ook mag klinken.
Trouwens, weglopen als je ouder ent kan best, je kan bijna overal wel een baan krijgen, al is het maar op een vleesverwerkingsfabriek.
quote:Alsof dat leuk is... Daar wordt je niet vrolijker van.
Op dinsdag 10 juli 2001 15:07 schreef Forau_Diavolina het volgende:
Ik kan het me best voorstellen, maar toch, ik blijf bij mijn standpunt.
Trouwens, weglopen als je ouder ent kan best, je kan bijna overal wel een baan krijgen, al is het maar op een vleesverwerkingsfabriek.
En hier in nederland blijf je vast zitten aan allerlei regeltjes enzo.
Mensen zijn rare wezens... wezens met gevoel. Als iemand op je geveol stampt dan kan je veel minder. En op de een of andere manier kan je dan niet zomaar weglopen. Ik begrijp het zelf ook niet goed. Wel weet ik dat ik zelf ook in een situatie zat waar ik uit moest. Maar dat ging niet makkelijk.
Mij is het gelukt. MAar ik zat dan ook niet zo heel diep in de put. hoe dieper de put, hoe moeilijker het is om eruit te komen. En wie gaat je daarbij helpen? heeft ieder mensen het vermogen omzichzelf zo goed te helpen? I don't think so...
quote:Moet dat dan?
Op dinsdag 10 juli 2001 15:14 schreef Svart Rose het volgende:[..]
Alsof dat leuk is...
Ik zeg niet dat het goed of slecht is, want iedereen heeft een eigen verhaal. Hoe kun je over iemand oordelen als je zijn verhaal niet kent?
PS: mijn verhaal gaat nu een heel stuk beter.
quote:
Op maandag 09 juli 2001 17:11 schreef sataN het volgende:[..]
Wat een volkomen bullshit.:(
Dit maakt me bijna net zo boos als de opmerking dat het laf zou zijn.
quote:Het spijt me dat ik niet eerder heb kunnen reageren. Ik wil graag een reactie geven op deze twee "aanvallen" op reacties van mij aan het begin van dit topic.
Op maandag 09 juli 2001 20:43 schreef Puckzzz het volgende:[..]
Heb jij het in je omgeving meegemaakt? Waarschijnlijk niet als ik dit zo lees. Mijn broertje heeft zo'n twee maanden geleden zelfmoord gepleegd, het doet erg veel pijn om te lezen dat mensen hem dan ziek in zijn hoofd willen noemen. Dat was hij helemaal niet, alleen zo wanhopig dat hij geen andere uitweg meer wist. Teveel problemen. Ik begrijp waarom hij tot deze daad is gekomen en ik heb er vrede mee dat hij nu eindelijk rust heeft.
Ten eerste: iedereen zijn eigen mening, ook in dit topic. Je kunt wel boos worden, maar of dat iets oplost... Ik begrijp dat mijn mening niet altijd de mening van een ander is, maar het is nooit mijn bedoeling mensen opzettelijk te kwetsen of te confronteren.
Ten tweede: JA, ik heb wel degelijk een zelfmoord van dichtbij meegemaakt. Een familielid van me heeft een aantal jaar geleden zelfmoord gepleegd, waarschijnlijk omdat hij niet kon accepteren dat zijn huwelijk weinig toekomst meer had. Echter hij heeft er met NIEMAND over gepraat, en al zijn woede/verdriet/onmacht voor zichzelf gehouden. Hij liet een vrouw achter, drie kinderen (waarvan 1 gehandicapt kind, dat voor zover mogelijk, een hele goeie band met zijn vader had).
Toen het hem allemaal teveel werd is hij voor een trein gaan staan.
Natuurlijk heb ik verdriet gehad. Echter het woord begrip is nog nooit, NOOIT!, in mij op gekomen. In een maatschappij waar je op elke hoek van de straat hulp kunt krijgen om je leven weer op een rijtje te krijgen, is zelfmoord in mijn ogen gewoon de weg van de minste weerstand. Een vent met ook maar het kleinste beetje fatsoen zou toch nooit zijn vrouw en vooral zijn kinderen achterlaten?
Da's voor mij een reden om te zeggen dat ik het laf vind, en de enige verklaring die ik aan deze beslissing van hem kan geven,is dat hij op dat moment niet meer toerekeningsvatbaar was. Ik kan niet geloven dat hij dit met zijn volle verstand gedaan heeft.
Als hij op dit moment voor me zou staan, zou ik hem eerst een flinke klap op z'n bek geven, en vervolgens nooit meer willen zien.
Nogmaals, het spijt me als ik mensen kwets met mijn mening, maar juist omdat ik het van zo dichtbij meegemaakt heb, heb ik deze mening. Misschien dat ik, maar ook jullie, niet mag/mogen generaliseren en we er meer rekening mee moeten houden dat elk "geval" zijn eigen verhaal heeft...
Ik hoop dat ik nooit daadwerkelijk aan een graf of bij de crematie sta, zeker niet bij mensen die veel voor mij betekenen. Want ik kan - zoals ik al eerder zei - het me wel voorstellen, met dingen als seksueel misbruik, een dood kind op je geweten hebben, en weet ik veel wat allemaal; daar heb ik begrip voor, respect weet ik niet, maar ik zal het in ieder geval niet moedig vinden.
Wat ik wel laf vind, is dat je ermee kapt omdat het je te moeilijk wordt, bijvoorbeeld omdat je gepest wordt op school (JA, daar heb ik ook - helaas - heel veel praktijk-ervaring mee, voor dat mensen we er gaan oordelen), en dús maar de makkelijkste weg kiest.
Moedig in mijn ogen is, zoeken naar hulp en iemand in vertrouwen nemen en zeggen dat je het idd. niet ziet zitten.
Hoe ik aan mijn mening kom? Allereerst ben ik iemand die er in gelooft dat je je eigen geluk voor het grootste deel kan creëeeren. Misschien naïef, maar ik heb diverse mensen dingen zien doen, wat ik niet voor mogelijk hield; zo hebben diverse vrienden van mij echt wel genoeg shit meegemaakt om er een einde aan te maken, maar ze doen het niet, omdat ze door blijven vechten.
Maar het meeste komt denk ik nog door de omgeving waarin ik ben opgegroeid, en me steeds meer bewust wordt van het feit dat ik een lucky bastard ben, en dat er miljarden in de rij staan om te leven zoals ik, terwijl ik eigenlijk een van hun had kunnen zijn (ik ben geadopteerd). En omdat ik heb gezien hoe mijn moeder gevochten heeft tot het einde, en het ook nooit makkelijk heeft gehad.
Hopelijk stoot ik iig geen mensen voor het hoofd met wat ik hier neer gezet heb, want dat zou ik erg jammer vinden, omdat ik weet hoe het is om een heel dierbaar iemand te verliezen (zij het op een andere manier).
Q.E.D.
quote:Ik heb heel even dit stukje eruit gehaald.
Op dinsdag 10 juli 2001 15:39 schreef Coelho het volgende:[..]
[..]
Da's voor mij een reden om te zeggen dat ik het laf vind, en de enige verklaring die ik aan deze beslissing van hem kan geven,is dat hij op dat moment niet meer toerekeningsvatbaar was. Ik kan niet geloven dat hij dit met zijn volle verstand gedaan heeft.
Naar mijn idee spreek je jezelf namelijk tegen. De enige verklaring die je kan geven is dat hij niet meer toerekeningsvatbaar was en toch vind je het laf. Als iemand niet meer toerekeningsvatbaar is, dan kan hij toch ook niet laf zijn?
quote:Ik zal nogmaals proberen om te verwoorden wat ik precies bedoel. Ik heb het in mijn eerste post in dit topic ook al proberen te verwoorden, maar het kan inderdaad tegenstrijdig overkomen.
Op dinsdag 10 juli 2001 15:54 schreef bad-eendje het volgende:[..]
Ik heb heel even dit stukje eruit gehaald.
Naar mijn idee spreek je jezelf namelijk tegen. De enige verklaring die je kan geven is dat hij niet meer toerekeningsvatbaar was en toch vind je het laf. Als iemand niet meer toerekeningsvatbaar is, dan kan hij toch ook niet laf zijn?
Naar mijn mening heeft iedereen wel eens problemen. Indien deze problemen maar erg genoeg zijn, zal eenieder wel eens een keer aan suïcide denken. Om er dan serieus over na te gaan denken en het ook echt als een optie mee te nemen, dat vind ik erg laf. Laf omdat het de weg van de minste weerstand is. Zeker wanneer je een bestaan hebt opgebouwd, en je verplichtingen op je hebt genomen (zoals het grootbrengen van kinderen).
Echter om op het moment suprème daadwerkelijk zelfmoord te plegen is in mijn ogen een teken dat er op DAT MOMENT een soort van knop in je hoofd omgezet is. Ik noemde dat ontoerekeningsvatbaar, heb het eerder ook al "ziek in het hoofd" genoemd. Dit omdat ik denk dat iedereen een bepaalde overlevingsdrang heeft op het moment dat hij of zij de dood voor ogen ziet. (als je in zee door de stroming omlaag getrokken wordt, wil je naar het oppervlak zwemmen, de menselijke paniekreactie is een reactie om in leven te blijven...).
Wanneer je je kunt verzetten tegen deze overlevingsdrang, dan ben je op dat moment in staat om deze oerdrang uit te schakelen. Volgens mij een teken dat je op dat moment ontoerekeningsvatbaar bent.
Nogmaals: het serieus denken aan zelfmoord en er zelfs plannen voor maken vind ik laf, het uitvoeren op zich, en sterk genoeg zijn om overlevingsdrang aan de kant te schuiven is in mijn optiek een soort van ziekte in het hoofd, danwel ontoerekeningsvatbaarheid...
Is het nog steeds laf, als iemand jarenlang gevochten heeft, en er nog steeds geen uitweg is???? Moet diegene dan nog eens zoveel jaar door, met iedere dag pijn in zijn/haar hart????
Als diegene eindelijk rust kan vinden, en het na jarenlang vechten opgeeft, heb ik er alleen maar respect en begrip voor. En vind het verre van laf.
(en ja, ik weet wel zeker waar ik het over heb!!!!)
quote:Hoezo is dit laf?
Op dinsdag 10 juli 2001 16:09 schreef Coelho het volgende:
Naar mijn mening heeft iedereen wel eens problemen. Indien deze problemen maar erg genoeg zijn, zal eenieder wel eens een keer aan suïcide denken. Om er dan serieus over na te gaan denken en het ook echt als een optie mee te nemen, dat vind ik erg laf. Laf omdat het de weg van de minste weerstand is. Zeker wanneer je een bestaan hebt opgebouwd, en je verplichtingen op je hebt genomen (zoals het grootbrengen van kinderen).
Wie ben jij om te oordelen over een ander z'n leven? Hij/zij heeft het leven gekregen en kan bepalen of hij/zij er uitstapt of niet. Dat heeft absoluut niets met laf te maken, dat heeft te maken met een hele moeilijke beslissing, maar die voor diegene de enige oplossing is: de juiste. De juiste omdat diegene het gewoon niet meer aan kan, er mee wil stoppen.
quote:Daar geef ik je niet gelijk in: als iemand zelfmoord pleegt, gaan daar dagen, weken, zelfs maanden aan vooraf. Het gebeurt zeker niet van de ene op de andere dag.
Echter om op het moment suprème daadwerkelijk zelfmoord te plegen is in mijn ogen een teken dat er op DAT MOMENT een soort van knop in je hoofd omgezet is. Ik noemde dat ontoerekeningsvatbaar, heb het eerder ook al "ziek in het hoofd" genoemd.
quote:O.k., maar dat is iemand die in leven wil blijven, die wil naar de oppervlakte zwemmen, die wil leven. Maar iemand die niet meer leven wil, zou dat niet doen, laat het gaan, laat zijn/haar leven gaan.
Dit omdat ik denk dat iedereen een bepaalde overlevingsdrang heeft op het moment dat hij of zij de dood voor ogen ziet. (als je in zee door de stroming omlaag getrokken wordt, wil je naar het oppervlak zwemmen, de menselijke paniekreactie is een reactie om in leven te blijven...).
Wanneer je je kunt verzetten tegen deze overlevingsdrang, dan ben je op dat moment in staat om deze oerdrang uit te schakelen. Volgens mij een teken dat je op dat moment ontoerekeningsvatbaar bent.
quote:Je ziet het totaal verkeerd.
Nogmaals: het serieus denken aan zelfmoord en er zelfs plannen voor maken vind ik laf, het uitvoeren op zich, en sterk genoeg zijn om overlevingsdrang aan de kant te schuiven is in mijn optiek een soort van ziekte in het hoofd, danwel ontoerekeningsvatbaarheid...
O.k., het heeft te maken met overlevingsdrang, maar het is zeker niet laf.
Ik ben er onbewust mee gefronteerd geweest, wist niet dat hij die plannen had. Wat ik nu wel weet, is dat er echt een tijd overheen gaat voordat iemand zelfmoord pleegt en het is zeker een wel overdachte keuze.
Een keuze die, hoe hard het ook klinkt, de nabestaanden moeten leren accepteren. Ik heb er iig heel veel van geleerd, kan er nu nuchter tegen aan kijken, maar dat heeft heel veel tijd gekost.
1 Ding heb ik er zeker van geleerd: het is zeker geen laffe keuze.
quote:Dat is jouw mening. Het is ook triest, maar meer in de zin dat diegene geen uitweg moet zag.
Op dinsdag 10 juli 2001 17:20 schreef fokje het volgende:
Ik vind moedig in dit opzicht totaal misplaatst, alsof het een heldendaad is. Nou sorry hoor, dan heb je naar mijn idee iets teveel van Goethe gehad ofzo. Natuurlijk, de meeste mensen zullen geen zelfmoord plegen, omdat ze niet durfen. Ik denk dat het bij de meeste mensen wel eens rondspookt in hun hoofd om er een eind aan te maken. Dat maakt de daad niet moedig of laf, wel erg triest. Begrip, ach, dat zal per geval verschillen en hoe goed je iemand kent. Respect, nee, ik kan het niet rijmen met mijn overtuiging. Ik kan het alleen maar heel verdrietig vinden.
Laf is het zeer zeker niet.
Ik hoorde gisteren dat een meisje die ik ken uit mijn verleden zichzelf het leven had ontnomen door zichzelf op te hangen 
. Van morgen was de begrafenis, ik ben daar heen geweest.
Was allemaal er droevig en er was veel onbegrip..
Sinds gistren avond heb ik over dit onderwerp zitten nadenken, ik ben door dit alles tot de volgende conclusie gekomen.
Mijn Mening:
Het is niet laf mits het geen aandacht trekkerige, gedoemd te mislukken, poging tot zelfmoord is.
Het is niet te vatten, moeilijk te beschrijven wat de rede tot zelfmoord is en wat je ertoe drijft, ik denk dat je het in ieder geval niet moet beschouwen als weglopen voor je problemen maar eerder als de zin niet meer te zien noch te vinden, de zin van het leven, lopend over een lange weg met maar een afslag, denkend waarom nog langer leven in deze wereld waarin het allemaal maar niet wil lukken waarom zou ik er nu geen eind aan maken.
en er zijn natuurlijk ook nog mensen die geloven dat er na dit leven iets nog veel beters komt, het ultieme leven?
naja goed ik leg het mischien niet zo duidelijk uit, maar laf vind ik het zeker niet.
quote:Dat bedoel ik ook. Het is niet laf, maar ik vind het evenmin moedig.
Op dinsdag 10 juli 2001 17:35 schreef Odulla het volgende:[..]
Dat is jouw mening. Het is ook triest, maar meer in de zin dat diegene geen uitweg moet zag.
Laf is het zeer zeker niet.
Als iemand echt heel grote problemen of veel pijn had dan kan je het hooguit respecteren volgens mij, maar verder??
In bepaalde andere gevallen (zoals Herman Brood) zou ik het zelfs eerder egoistisch noemen. Zelf zo snel mogelijk van je problemen af proberen te komen, maar wel weten dat je daarmee je familie veel pijn doet, en hun zo mogelijk in nog grotere problemen brengt.
PS
Dit heeft absoluut niks met mijn geloof te maken, dit is gewoon zelf dom geredeneerd, daar had ik geen hulp voor nodig.
Hij snoof, slikte en spoot.
Herman brood, nu is hij dood.
Zijn platen maatschappij zei: Het ging juist zo goed met hem. Tja... jammer dat ze niet veel verstand van die mensen hebben. Want juist als het goed met ze lijkt te gaan. Dan hebben ze vaak hun besluit gemaakt: zelfmoord.
Ook wat hij gedaan heeft vind ik niet laf. De manier waarop is minder... Hij was gewoon naar de kloten. En dan mag ie van mij...
Zijn vriend begreep hem.
Waarom ik dit hier neerzet? Uhm... ach.. het grijpt me aan en ik vond dit de juiste plek.
[Dit bericht is gewijzigd door Svart Rose op 11-07-2001 18:17]
Herman Brood. Ach hij was gewoon echt op. Heeft in 54 jaar zijn leven geleeft en waarschijnlijk meer gedaan als menigeen in 100 jaar. Als je zo snel wilt leven en alles nog maar traag gaat... Hij was geen persoon (ook zijn omgeving zal dat vast wel weten) om oud en in zijn slaap te sterven, om af te takelen. Hij is in stijl gegaan nu dat nog kon en ik kan het hem niet kwalijk nemen, wat niet wegneemt dat ik het erg rot vind voor zijn familie.
Ik denk niet dat wij kunnen begrijpen wat er in "zulk ssort"mensen omgaat, vandaar dat ik niet vind dat je kan zeggen dat het laf is. Wei weet wat jezelf of een hele goede vriend of kennis doet als ie hetzelfde mee had gemaakt...
[Dit bericht is gewijzigd door Aneurism op 11-07-2001 19:33]
quote:voor zelfmoord moet je een van de dappersten zijn, in tegenstelling tot wat mensen zeggen. Vaak wordt het betiteld als 'de gemakkelijke weg uit je problemen' maar die mensen zijn naief. Vaak weten ze zelf ook niet waar ze over praten.
Op maandag 09 juli 2001 16:51 schreef bad-eendje het volgende:
Ik sprak laatst met een jongen die zei dat hij zelfmoord laf vond. Het had iets te maken met z'n geloof, zei hij.
Ik wist gewoon niet wat ik moest antwoorden! Behalve dat ik het er niet mee eens ben. Hoe maak je zo iemand nou duidelijk dat zelfmoord niet laf is?
(en nee, ik heb geen zelfmoordneigingen, maar ik vind mensen die wel die neigingen hebben zeker niet laf!)
Wat zelfmoord zelf betreft, het is imho noch laf, noch moedig.
quote:en wat is er dapper aan dan? omdat je er een eind aan maakt, wat een "normaal" mens niet zou doen? IMO is het niet dapper, maar ook niet laf; laf vinnik te zwaar uitgedrukt. Maar om nou te zeggen dat ik er van gecharmeerd ben, nee, niet echt bepaald nee.
Op woensdag 11 juli 2001 20:46 schreef ThijNtjE het volgende:[..]
voor zelfmoord moet je een van de dappersten zijn, in tegenstelling tot wat mensen zeggen. Vaak wordt het betiteld als 'de gemakkelijke weg uit je problemen' maar die mensen zijn naief. Vaak weten ze zelf ook niet waar ze over praten.
Ik heb gezegd.
Je moet je daarbij realiseren dat het woord laf gewoon compleet zinloos is geworden op het moment dat je dood bent. Zelfmoord is gewoon niks, niet dapper, niet laf, het is een oplossing die iemand voor zichzelf bedenkt en uitvoert. Iemand eruit praten door het argument 'laf' te gebruiken werkt dus ook geheel niet.
quote:Ik vind er ook niets dappers aan om anderen ongevraagd met je problemen te confronteren. Daar komt het vaak immers wel op neer.
Op donderdag 12 juli 2001 14:13 schreef Tha_Butcha het volgende:[..]
en wat is er dapper aan dan? omdat je er een eind aan maakt, wat een "normaal" mens niet zou doen? IMO is het niet dapper, maar ook niet laf; laf vinnik te zwaar uitgedrukt. Maar om nou te zeggen dat ik er van gecharmeerd ben, nee, niet echt bepaald nee.
Ik heb gezegd.
Mensen die zelfmoord willen plegen staan voor een ontzettend dillema.
Of je blijft leven, maakt je familie gelukkig en zelf hopend dat je ooit weer 'beter'wordt.
Of je geeft het op. Maar dat is niet laf. Dat is een ontzettend moeilijke keuze die gemaakt moet worden. Zodra de hoop bijna verdwenen is wordt het lastig.
En als je dan voor jezelf durft te kiezen is niet laf, dat is eerder een moedige keuze.
Laf is het een beetje, want je loopt weg voor problemen
quote:
Op maandag 9 juli 2001 17:07 schreef Qarinx het volgende:
Ik vind zelfmoord niet laf..mooie van het leven is dat je niet moet, maar je mag leven.. en je zelf mag beslissen wanneer je er vroegtijdig mee kapt..waarom zou dat laf zijn..
quote:
Op dinsdag 10 juli 2001 16:43 schreef Evil het volgende:
Ik heb dit topic gelezen, en ben af en toe echt met stomheid geslagen hoor.Is het nog steeds laf, als iemand jarenlang gevochten heeft, en er nog steeds geen uitweg is???? Moet diegene dan nog eens zoveel jaar door, met iedere dag pijn in zijn/haar hart????
Als diegene eindelijk rust kan vinden, en het na jarenlang vechten opgeeft, heb ik er alleen maar respect en begrip voor. En vind het verre van laf.
(en ja, ik weet wel zeker waar ik het over heb!!!!)
Ik moet zeggen dat dat de belangrijkste reden is dat ik ut zelf niet heb gedaan...
Dus op zich.
Het is niet laf, maar wel egoistisch wie je ook bent, als je dood gaat doe je d'r mensen pijn mee. Ookal is het voor jezelf beter. (Maar of je altijd aan andere moet denken weet ik niet hoor)
quote:Ik denk dat je dat niet kunt.
Op maandag 9 juli 2001 16:51 schreef bad-eendje het volgende:
Ik sprak laatst met een jongen die zei dat hij zelfmoord laf vond. Het had iets te maken met z'n geloof, zei hij.
Ik wist gewoon niet wat ik moest antwoorden! Behalve dat ik het er niet mee eens ben. Hoe maak je zo iemand nou duidelijk dat zelfmoord niet laf is?
(en nee, ik heb geen zelfmoordneigingen, maar ik vind mensen die wel die neigingen hebben zeker niet laf!)
Ik denk namelijk dat hij zelfmoord ziet als de makkelijkste uitweg om geen zorgen te hebben. Of je het daar nou mee eens bent of niet, het is een mening waar ik in kan komen.
Ik zeg niet dat ik het er mee eens ben.
Ik denk niet echt dat het met laf of niet laf zijn te maken heeft. Beetje onzinnige dicussie eigenlijk naar mijn mening.
Ik begrijp een zelfmoordactie niet helemaal, maar ik vind het niet meer laf (trouwens, dit topic heeft me helemaal overtuigd. misschien kun je het die jongen ook laten lezen).
Zelfmoord valt bij mij niet onder de noemer laf, al zie ik het uiteraard wel als het weglopen van en voor je problemen. Wat wel een enom iets is wat de meesten over het hoofd zien, is de aanslag die je pleegt op het leven van anderen. Het egoisme dat een zelfmoordenaar meestal bij zich draagt, is het meest verschrikkelijke.
Eem erg goede vriendin van me heeft haar vader verloren door zelfmoord toen ze 11 was. De invloed die dat heeft op haar leven heeft en al heeft gehad op haar leven is werkelijk enorm. Net als de invloed die het heeft gehad op haar zus en zusjes en moeder. Dit is iets wat zo'n schokgolf veroorzaakt bij de nabestaanden, dat dat niet eens te overzien is. En dat vind ik wel laf, dat je mensen met die rotzooi laat zitten...
quote:ja !!
Op woensdag 13 november 2002 15:48 schreef Marshall_2002 het volgende:
Zelfmoord...Zelfmoord valt bij mij niet onder de noemer laf, al zie ik het uiteraard wel als het weglopen van en voor je problemen. Wat wel een enom iets is wat de meesten over het hoofd zien, is de aanslag die je pleegt op het leven van anderen. Het egoisme dat een zelfmoordenaar meestal bij zich draagt, is het meest verschrikkelijke.
Dit is iets wat zo'n schokgolf veroorzaakt bij de nabestaanden, dat dat niet eens te overzien is. En dat vind ik wel laf, dat je mensen met die rotzooi laat zitten...
Andere kant is natuurlijk het "lef" om je keel door te snijden of van een flat te springen, maar datis ook zo te verdoezelen met wat glaasjes wiskey oid, verder....tja als ik dit aan mekaar afweeg.....vind ik het eigelijk best wel LAF ja...
quote:Ik denk dat er meer moed voor nodig is om je problemen onder ogen te zien en er wat aan te doen. Met zelfmoord ga je wel gedeeltelijk voorbij aan wat je aanricht bij de mensen die van je houden. Alleen al omdat ik dat van vrij nabij heb gezien, kan ik zeggen: zoveel pijn zou ik mijn ouders niet willen aandoen. Laf is wat anders, als je zelfmoord pleegt ben je denk ik ook flink in de war.
Op woensdag 13 november 2002 17:06 schreef vipergts het volgende:
Ik denk dat er heel wat moed voor nodig is om bijv van een gebouw te springen. Ik ben wel van mening dat dat soort mensen egoistisch zijn en er zo vlug mogelijk een eind aan moeten maken. i.p.v. mensen met hun zelfmoord neigingen lastig te vallen. Beloofd is beloofd moet je maar denken.
quote:de wereld is in de ogen van degene die zelfmoord wil plegen vaak beter af zonder hem/haar. hij/zij denkt dat hij/zij hen dood minder tot last is dan levend. iets te simpel om dat egoïstisch te noemen.
Op woensdag 13 november 2002 17:12 schreef Nyles het volgende:
Gedeeltelijk mee eens...met "laf" zou ik dan bedoelen, je durft niet meer verder te leven, je verzet je er niet tegen...bv als je kinderen heb en je ziet het niet zitten en je pleegt dan zelfmoord, dan vind ik dat echt wel LAF ja, omdat je niet zozeer jezelf wat aandoet, maar je laat zo een ongeloofelijk vraag achter bij degene die om je geven, dat vind ik dan laf, je durft dus niet meer, FACE LIFE het word er niet makkelijker op, naja je hebt idd geen problemen meer, daar ben ik het onherroeppelijk meej eens, asl er is bewezen dat er nix meer is na het leven..."geen leven na de dood" als het ware...
verder vind ik dat eenieder die zo lijdt dat ie echt niet meer wil leven het recht heeft of zou moeten hebben om eruit te stappen. waarom zou iedereen per se tot het bittere einde door moeten?
quote:Daar heb je idd gelijk in...*weet er nix op te zeggen*
Op woensdag 13 november 2002 17:43 schreef bixister het volgende:[..]
de wereld is in de ogen van degene die zelfmoord wil plegen vaak beter af zonder hem/haar. hij/zij denkt dat hij/zij hen dood minder tot last is dan levend. iets te simpel om dat egoïstisch te noemen.
verder vind ik dat eenieder die zo lijdt dat ie echt niet meer wil leven het recht heeft of zou moeten hebben om eruit te stappen. waarom zou iedereen per se tot het bittere einde door moeten?
Ik ben wel van mening dat zelfmoord egoistisch is, er wordt vaak te weinig gedacht aan het verdriet dat wordt achter gelaten bij nabestaanden.
Ik heb zelf een aantal vriendin en familie leden verloren op deze manier, en in alle gevallen ben ik van mening dat er relatief makkelijk andere oplossingen waren. De persoon in kwestie zag dit niet echter of wilde dit niet zien.
Ik ben ook van mening dat ieder problem vrij makklijk opgelost kan worden mits je goed kunt relativeren en in perspectief kunt brengen, vaak is de neiging tot zelfmoord het gevolg van verkeerde prioriteiten.
Zelf ben ik bijna overleden toen ik 12 was aan een tumor, wat dat betreft heb ik 'geluk' dat ik sinds vroege leeftijd dingen al in een heel ander perspectief zie.. nu ben ik 24.
Vaak is zelfmoord een vraag om aandacht.
quote:ik geloof er niks van dat daar niet aan gedacht wordt. maar het weegt soms gewoon niet op tegen het lijden dat die persoon zelf ervaart.
Op woensdag 13 november 2002 17:48 schreef xyptilon het volgende:
Ik ben wel van mening dat zelfmoord egoistisch is, er wordt vaak te weinig gedacht aan het verdriet dat wordt achter gelaten bij nabestaanden.
quote:zelfmoord kan daar ook best onderdeel van uitmaken. het is een extreme optie, maar het is een optie. alleen is het erg moeilijk te bepalen wanneer iemand wel of niet in staat is om die afweging helder te maken, en hoe realistisch zijn/haar inschatting van de toekomst is. maar volgens mij is het geen kwestie van 'problemen niet onder ogen zien'. men ziet ze juist wèl onder ogen - al dan niet té sterk uitvergroot.
Op woensdag 13 november 2002 17:36 schreef Ripley het volgende:
Ik denk dat er meer moed voor nodig is om je problemen onder ogen te zien en er wat aan te doen.
Personen zonder medelijden met zichzelf zijn over het algemeen pro actief en oplossing-gericht..
Ze zullen dus ook geen zelfmoord zo snel plegen.
p.s. excuses voor mijn nederlands. Zit al lange tijd in het buitenland
quote:
Op woensdag 13 november 2002 17:48 schreef xyptilon het volgende:Ik ben ook van mening dat ieder problem vrij makklijk opgelost kan worden mits je goed kunt relativeren en in perspectief kunt brengen
tsja, niet goed kunnen relativeren is juist een symptoom van psychische aandoeningen waarbij vaak voor zelfmoord gekozen wordt (bijv. angststoornis of schizofrenie). die aandoeningen zijn niet altijd echt goed te behandelen. wat zou jouw oplossing voor die mensen zijn?quote:meestal hebben mensen die in zodanige psychische nood zitten dat ze serieus zelfmoord overwegen al erg veel van hun energie nodig om hun (bijvoorbeeld) angsten te bedwingen. 'zelfmedelijden' vind ik daarvoor geen goede benaming.
Op woensdag 13 november 2002 17:57 schreef xyptilon het volgende:
Ik denk dat er bijna niet aangedacht wordt, vaak heeft de persoon in kwestie zoveel medelijden met zichzelf (want dat is het in principe) dat hij niet nadenkt wat het voor andere mensen kan betekenen.
Daarbij komt dan nog eens dat je nooit kan oordelen over iemands GEVOEL in een bepaalde situatie. Puur en alleen omdat mensen daar te verschillend voor zijn.
Deze discussie is echt beneden alle peil. Een jongen die ik kende, heeft vorig weekend zelfmoord gepleegd door van een balkon af te springen. Ik weet niet waarom, ik weet niet wat ie gedacht heeft of wat ie voelde. Ik vind het niet laf, en ik vind het ook niet moedig.
Het enige dat ik ervan vind, is jammer. Ik heb er verdriet om. En dat is volgens mij het enige dat een buitenstaander kan zeggen in een dergelijke situatie.
Het leven deed hem zeer.
Wat hem lange tijd weerhouden heeft er een einde aan te maken waren zijn ouders, zijn dood had ondraaglijk geweest voor hen.
Toen zijn ouders beide ziek werden en kort na elkaar kwamen te overlijden, heeft hij pillen genomen, vrienden en familie gebeld op het moment dat de pillen begonnen te werken, om te zeggen dat hij van hen hield en het hem niet kwalijk moesten nemen, dat het goed zo was.
Zijn zus is naar zijn huis gesneld, maar het was natuurlijk te laat.
Egoistisch?
Er zijn mensen die lijden aan het leven.
Daar helpen geen 100 psyciaters, psychologen tegen, geen goedbedoelde peptalks, geen liefde van familie en vrienden.
Het is voor ons "happy" people niet te begrijpen, hoe dat voelt, hoe veel pijn het leven kan doen voor mensen zoals hij.
Als je al jarenlang een gevecht met jezelf loopt te voeren, een slopende strijd kun je wel zeggen, dan ben je op een gegeven moment gewoon helemaal op. Als je de energie niet meer hebt om nog zo'n gevecht te voeren, dan kom je al gauw op zelfmoord. Maar is het dan laf? Moet je dan echt nog door tot het bittere eind?
Vaak wordt er dan ook nog eens gezegd dat zelfmoord egoistisch is. Ja, zelfmoord op zich is egoistisch; het is een persoonlijke keuze, voor jezelf, en voor niemand anders. Maar tot die tijd is de persoon, zodra hij/zij eenmaal aan zelfmoord denkt, ook ontzettend bezig met zijn/haar omgeving. Voor hun proberen ze altijd nog door te gaan, en proberen het ook te verbergen, om hen maar geen pijn te doen. Maar als het eens op is, is het ook echt op. Leven doe je niet voor anderen, leven doe je voor jezelf.
En kom je er voor uit, of je hebt een mislukte zelfmoordpoging achter de rug, en men weet ervan, dan word het je erna nog eens moeilijker gemaakt omdat mensen het ten eerste bevooroordelen, zonder je verder te kennen, of, mensen die wat dichter bij je staan gaan je (onbewust) emotioneel chanteren, door je constant in te prenten hoeveel pijn het hen zou doen. Zou de pijn en verdriet van hun verlies slijten? Waarschijnlijk wel. Het probleem is wel dat je zelf al jarenlang in constante pijn leeft, wat al ondraaglijk is, en je ziet er ook geen verbetering in komen.
Vaak zal het ook (misschien onbewust) een schreeuw om aandacht zijn. Die aandacht krijg je erna ook wel, maar nooit de aandacht waar je op zat te wachten. Men is dan ook geneigd om je te 'controleren' en zorgen dat er altijd iemand in de buurt is (wat soms ook beklemmend kan zijn), hoe goed dat dan ook bedoeld is. Geen wonder dat de kans op herhaling bij suicidale mensen erg groot is.
Deze mensen zitten dus in een situatie waarvoor welke keus die je dan ook maakt erg veel moed vereist. Lafheid is er niet bij. Er moet heel wat gebeurd zijn wil/kan iemand deze stap zetten.
Ik kan er nog veel meer over kwijt, maar hier laat ik het even bij...
quote:Niet.
Op maandag 9 juli 2001 16:51 schreef bad-eendje het volgende:
Hoe maak je zo iemand nou duidelijk dat zelfmoord niet laf is?
Waarom zou je iemand daarvan perse willen overtuigen?
Het is leuk discussie materiaal maar of het nou wel of niet laf is doet er eigenlijk helemaal niets toe. Voor de goede orde; ik vind het van lef getuigen om de hand aan jezelf te slaan, persoonlijk kan ik me niet voorstellen dat ik ooit zoiets zou durven doen.
Maar met zelfmoord veroorzaak je altijd last, en eerlijk gezet ben ik daar blij om, want anders zouden veel mensen gwoon zelf moord plegen, zonder na te denken dat er wel degelijk mensen zijn die om ze geven. En ze levend nut hebben. En iedereeen heeft nut, ook al lijkt dat soms niet.
(en uitzonderingen bevestigen de regel)
quote:Dat was nog eens een goed onderbouwde mening zeg
Op zondag 17 november 2002 16:21 schreef TheHolyOne het volgende:
je bent zeker een laffe haas als je zelfmoord pleegt
(en uitzonderingen bevestigen de regel)
Ontopic: Zie in dit topic Meningen rondom zelfmoord.. mijn mening.
quote:Sorry voor de topic-kick maar ik moet hier even mijn kwijt hierover, ik heb nu al aardig wat meegemaakt direct / indirect op dit gebied.
Op maandag 9 juli 2001 16:51 schreef bad-eendje het volgende:
Ik sprak laatst met een jongen die zei dat hij zelfmoord laf vond. Het had iets te maken met z'n geloof, zei hij.
Ik wist gewoon niet wat ik moest antwoorden! Behalve dat ik het er niet mee eens ben. Hoe maak je zo iemand nou duidelijk dat zelfmoord niet laf is?
(en nee, ik heb geen zelfmoordneigingen, maar ik vind mensen die wel die neigingen hebben zeker niet laf!)
nee dit maakt mij geen expert!
Als je zelfmoord laf vindt, praat dan eerst met de mensen die dicht om die persoon zaten die zelfmoord heeft gepleegd.
Deze mensen kunnen je (meestal) vertellen wat er voor situaties speelden buiten die persoon...
Ik heb dat dus al een flink aantal keren gedaan...als je hoort wat die mensen allemaal hebben meegemaakt en dan nog het gore lef hebben om dit "laf" te noemen... * mijn bloed kan er van koken...
Ik heb er laatst nog 2 meegemaakt in directe omgeving...
Voordat ik op iemand zijn tenen trap, de personen bij wie ik het heb meegemaakt (direct / indirect) hadden allemaal 1 ding gemeen:
"een serie nare gebeurtenissen achterelkaar met daarbij nog eens de onbegrip van de directe omgeving"
Deze mensen waren stuk voor stuk "normale" mensen die geen psychologische afwijking hadden.
(ok als je eenmaal tot de beslissing zelfmoord komt dan is er toch misschien iets mis in je, maar iedereen heeft een "breekpunt" naar mijn mening)
Iemand die psychologisch vanaf geboorte al labiel is ... tja... ik durf geen mening te geven hierover want dan is het niet de lafheid maar de "defect" in zijn psychologie die de desbetreffende persoon tot die beslissing drijft...dus ook geen lafheid zou je zeggen toch?
Ik heb ook met de mening rondgelopen "zelfmoord = laf! punt uit" ... na een reeks van directe / indirecte gebeurtenissen ben ik van die mening afgestapt...
Is het dan heldhaftig...nee tuurlijk niet... maar je mag het niet laf noemen!!
Praat eerst over de omstandigheden waarin die persoon zat, probeer jezelf daarna in die persoon te zetten voor zover dat lukt... en zelfs als je denkt dat je het kon overwinnen:
- niet iedereen is zoals jij
- je weet het nooit zeker totdat je echt in die situatie terecht komt
(- iedereen heeft zijn eigen breekpunt, naar mijn mening)
Kan je het iemand overtuigen die denkt "zelfmoord = laf!" nope... laat die persoon het zelf maar ondervinden in zijn directe / indirecte omgeving... Laat die persoon zelf "onderzoek" doen naar de omstandigheden... (en niet bij 1 situatie...maar meerdere...)
Ik weet bijna zeker dat je je mening wel bijstelt...je hoeft niet radicaal te veranderen van mening..
Waar ik wel kan inkomen:
- die persoon moet hulp zoeken EN krijgen...
- de directe omgeving op dat moment moet begrip tonen...
Zelfmoord is echt geen beslissing wat je zomaar neemt, en zelfs na die beslissing moet je het nog uitvoeren dat doe je echt niet zomaar.
Sorry als ik kort door de bocht ben, maar na wat ik al die jaren heb meegemaakt en vandaag... respecteer die mensen, ze zijn dood en dan nog natrappen door te zeggen dat het laf is... (zo zie ik het)
quote:
"een serie nare gebeurtenissen achterelkaar met daarbij nog eens de onbegrip van de directe omgeving"
ik heb zelf meerder zelfmoord pogingen gedaan en volgens m'n therapeut was me eerste gedachte toen in 10 was (staat op papier ik loop er al 9 jaar) ik ben niet gek ik ben niet dom ik ben niet raar maar het leven laat mij te vaak vallen in mijn ogen. Ik vind het niet laf als je 20 keer voor de moeilijke weg kiest mag je dan in godvredisnaam 1 keer de makkelijke kiezen ? ik ga niet hebben hoe zielig ik ben ik ga niet roepen ik wil dood.. maar ik weet voor 70% dat ik er volgend jaar niet meer ben ik geef het leven nog 1 kans en dan neem ik ook de makkelijke weg. Dit is geen zelfmoord brief want mischien ga ik het toch leuk vinden of mischien durf ik het niet maar de gedachte is er en die zal er altijd zijn. Ookal ben ik vrolijk het idee weer terug te vallen in de sombere tijden... dat wil ik gewoon niet en na 10 jaar.. joh het komt wel weer goed te horen word ik nu wel moe van
Misschien egoistisch van die mensen. Maar het valt ze niet eens echt aan te rekenen.
Ze zijn op dat moment totaal ontoerekeningsvatbaar.
Er lopen genoeg mensen rond die het dus niet meer zien zitten. En dan is het geen depressie maar dan is het veel erger dan depressie.
[Dit bericht is gewijzigd door Levensgenieter op 03-05-2003 13:34]
quote:Uiteraard?
Op woensdag 13 november 2002 15:48 schreef Marshall_2002 het volgende:
Zelfmoord...Zelfmoord valt bij mij niet onder de noemer laf, al zie ik het uiteraard wel als het weglopen van en voor je problemen.
En als iemand nu eens na jaren vechten zonder zichtbaar (voelbaar) resultaat de stap neemt?
Wie ben jij om te zeggen dat die persoon wegloopt?
De confrontatie aangaan en strijden voor *een beter bestaan* (voor anderen en voor de persoon zelf)
kan zeer vermoeiend/uitputtend zijn..
De stap uiteindelijk definitief nemen, is niet laf, daar is wel degelijk lef voor nodig..
quote:Precies.
Op zaterdag 3 mei 2003 14:22 schreef Loedertje het volgende:[..]
Uiteraard?
En als iemand nu eens na jaren vechten zonder zichtbaar (voelbaar) resultaat de stap neemt?
Wie ben jij om te zeggen dat die persoon wegloopt?
De confrontatie aangaan en strijden voor *een beter bestaan* (voor anderen en voor de persoon zelf)
kan zeer vermoeiend/uitputtend zijn..De stap uiteindelijk definitief nemen, is niet laf, daar is wel degelijk lef voor nodig..
quote:Ik vind dat het die mensen makkelijker gemaakt moet worden. Als aangetoond is dat de situatie niet te redden is moet er toch een systeem zijn waarop ze op een prettige manier afscheid kunnen nemen van het leven.
Op zaterdag 3 mei 2003 14:22 schreef Loedertje het volgende:[..]
De stap uiteindelijk definitief nemen, is niet laf, daar is wel degelijk lef voor nodig..
Nadeel is dan dat mensen er gebruik van gaan maken die nog niet zover naar beneden gezakt zijn.
Vind het dus erg fout dat mensen nog van gebouwen afspringen en voor de trein springen en nog meer.
Zo mag dat niet gebeuren vind ik. Het moet op een mooiere manier kunnen.
Alleen is dan het probleem dat het moeilijk aan te tonen is wie wel en wie niet in aanmerking komt daarvoor.
En inderdaad er is lef voor nodig om jezelf op een mens onwaardige manier van het leven te beroven.
quote:Juist. Het zinnetje 'zelfmoord is laf' komt vaak van mensen die het zelf ontzettend naar hun zin hebben. Dat ergert me.
Op maandag 9 juli 2001 17:27 schreef milagro het volgende:
Laf? Nee. Het is voor een ander bijna niet mogelijk zich in zo iemand, die aan het leven lijdt, te verplaatsen. We moeten dat niet met "laf" afdoen, puur omdat we het niet begrijpen.
quote:Klopt. En ook mensen die zich het niet kunnen voorstellen. Die zo'n perfect leventje hebben dat ze zich niet kunnen verplaatsen in de mensen die het minder goed hebben.
Op zaterdag 3 mei 2003 14:53 schreef Disorder het volgende:[..]
Juist. Het zinnetje 'zelfmoord is laf' komt vaak van mensen die het zelf ontzettend naar hun zin hebben. Dat ergert me.
Of ze denken niet na wat ze zeggen. Kan ook zijn dat ze het niet begrijpen.
Er zijn wel eens jonge mensen die een imperatieve hallucinatie krijgen ( bevelshallucinatie ) en dan hoor je opeens in je hoofd SPRINGGGGGGG!
Kortom er is geen eenduidige mening te formuleren
Daarmee ben ik het echt 0,0 eens!
Mijn vader heeft zelfmoord gepleegd die was inderdaad 'ziek in zijn hoofd' maar hij wist wel degelijk waar hij mee bezig was. Hij heeft het ook zo gepland dat wij er 'het minste' last van hadden. en je moet het maar durven. is dus niet iets zwaks maar je laat indirect zien hoe ver je kunt gaan.
Ook een vriend heeft zelfmoord gepleegd. T was een dood normale jongen en hij wist wat hij deet. De enigste reden dat hij zelfmoord heeft gepleegd is dat hij niet werd geaccepteerd door zijn vader. Die vader mishandelde hem en gaf niks om hem. Die vriend van mij heeft zichzelf op de EHBO afdeling van het ziekenhuis dood geschoten (de vader moest er overigens om lachen) Mensen die zelfmoord plegen denken er heel lang overna meestal heel wat jaren. Tis dus niet een of ander zogenaamd zwak moment. en nee t is ook niet laf. degene kan waarschijnlijk niet meer op een fatsoenlijke manier door het leven gaan.
ik weet t tis een beetje een wazige uitleg geworden maar kom gewoon niet fatsoenlijk uit mun woorden omdat t me een beetje kwaad maakt hoe simpel dr over word gedacht..mja zal wel aan mij liggen
Tis wel degelijk vaak een ziekte in je hoofd.. Dat wil niet zeggen dat je daardoor niet normaal kan nadenken of functioneren.. Maar t denken wordt er wel degelijk door beinvloed..
Ga AUB geen rare dingen posten dat ik gewoon nooit zo'n situatie heb meegemaakt of van dichtbij heb meegemaakt.. Want dan heb je t mis.. Ken mensen die op t punt staan zelfmoord te plegen, die zelfmoord hebben gepleegd (dinsdag helaas nog ) of die een mislukte poging namen en nu toch nog weer goed functioneren (en nee, die faken nie..) Deze vorige zin moet je niet te moeilijk over doen.. Weet niet hoe ik t r anders neer moet zetten..
quote:oke ik zal dat dan niet zeggen maar wil wel zeggen dat je dan misschien nog in een woede bui zit omdat je zegt dat het EGOÏSTISCH is. Blijkbaar weet je dat je al rare dingen zegt want je bent al bang voor verkeerde reacties. het heeft echt 0,0 met egoïsme te maken. Mensen kunnen gewoon niet meer, zelfmoord doen ze niet zomaar en proberen eerst andere dingen, dus ze denken er wel degelijk overna en ze springen niet ff voor de trein, zoals jij het denkt.
Op donderdag 8 mei 2003 16:29 schreef Wolter het volgende:
Ik vind in sommige gevallen zelfmoord wel laf.. Veel mensen denken te egoistisch en springen voor de trein.. Dat vind ik laf aan zelfmoord.. Weet je hoeveel mensenlevens daardoor kapot gaat?!Tis wel degelijk vaak een ziekte in je hoofd.. Dat wil niet zeggen dat je daardoor niet normaal kan nadenken of functioneren.. Maar t denken wordt er wel degelijk door beinvloed..
Ga AUB geen rare dingen posten dat ik gewoon nooit zo'n situatie heb meegemaakt of van dichtbij heb meegemaakt.. Want dan heb je t mis.. Ken mensen die op t punt staan zelfmoord te plegen, die zelfmoord hebben gepleegd (dinsdag helaas nog
Kom aub terug als je er een fatsoenlijke gedachte bij hebt, ik kan me niet voorstellen dat mijn vader en een vriend van mij egoistisch waren, in tegendeel zelfs aangezien ze t o.a zo wouden doen dat zo min mogelijk mensen er last van hadden.
quote:Idd je hebt helemaal gelijk zelfmoord heeft egt absoluut niet niets met egoistisch zijn te maken... het enigste wat die mensen op dat moment weten is dat ze niet meer verder willen leven omdat ze zo depressief zijn.. en jah toen mijn vriendje zelfmoord pleegde
Op donderdag 15 mei 2003 18:21 schreef hellmondunited het volgende:[..]
oke ik zal dat dan niet zeggen maar wil wel zeggen dat je dan misschien nog in een woede bui zit omdat je zegt dat het EGOÏSTISCH is. Blijkbaar weet je dat je al rare dingen zegt want je bent al bang voor verkeerde reacties. het heeft echt 0,0 met egoïsme te maken. Mensen kunnen gewoon niet meer, zelfmoord doen ze niet zomaar en proberen eerst andere dingen, dus ze denken er wel degelijk overna en ze springen niet ff voor de trein, zoals jij het denkt.
Kom aub terug als je er een fatsoenlijke gedachte bij hebt, ik kan me niet voorstellen dat mijn vader en een vriend van mij egoistisch waren, in tegendeel zelfs aangezien ze t o.a zo wouden doen dat zo min mogelijk mensen er last van hadden.
vond ik hem ook egoïstisch want hoe kon hij mij zo achterlaten maar hij kon gewoon niet meer het leven had voor hem geen zin meer.. alhoewel het bij hem kwam omdat hij zijn leven kapot maakte door drugs.. maar die mensen denken op dat moment helemaal niet aan de mensen die ze achterlaten dus hoe kunnen ze dan egoïstisch zijn?Zelfmoord = laf, je bent pas echt "stoer" als je je leven leidt door dik en dun.
1 zich door angst voor gevaar latende leiden => kleinhartig, kleinmoedig, labbekakkerig, lafhartig; <=> dapper, moedig
2 flauw, zouteloos
3 flauw, kinderachtig
Op de een of andere manier kun je een zelfmoord vast wel binnen de context van de betekenis van het woord laf krijgen.
Ik ben van mening dat mensen die zichzelf van het leven willen beroven dat recht gegund moet worden(pro euthenasie dus). Bovendien dient die keuze gerespecteerd te worden door de omgeving. De klap die de omgeving krijgt van een zelfmoord(brute vorm van euthenasie) maakt dat vaak een harde dobber. Men kan of wil zich niet vereenzelvigen met het feit dat iemand tot zoiets in staat is. Onbegrip van gevoelens en belevingen.
Mensen die zelfmoord hebben gepleegd kan je niets kwalijk nemen, soms kan je gewoon al je moed en wil om te leven verliezen en dan houd t op.
[Dit bericht is gewijzigd door franka op 17-05-2003 20:55]
Ik krjg nog steeds kippevel wanneer ik mensen hoor zeggen: 'Ik ben blij dat mijn zelfmoordpoging toen mislukt is"
Hoeveel van de personen bij wie het wél is gelukt zouden dat in een later stadium gezegd hebben?
Wat betreft de oplossingen van fokkers als: "Emigreer en zoek een andere baan'" :
dat vind ik wel erg simplistisch klinken. Zo werkt het helaas niet altijd. Het erge van een depressie is namelijk dat niets je meer blij maakt. Ook geen ferrari die rechtstreeks uit de showroom komt. Of wát je dan ook maar graag zou willen hebben wanneer je gezond bent.
Ik begrijp dus dat mensen een einde aan hun leven maken wanneer ze een psychishe aandoening hebben / depressief zijn.
'Een dipje' is geen depressie. Bij een depressie is alles zwart van binnen, zwart en dof. Je gevoelens kan je verstandelijk beredeneren ('ik zou nu blij moeten zijn'), maar het gevoel is er niet. Dat is beangstigend en ondragelijk wanneer dit lang duurt.
Een familielid van me rende brandend langs een kleuterschool. We weten tot op de dag van vandaag niet of hij aandacht wilde, of een einde aan zijn leven.
Mijn ex stond op het perron waar een meisje recht voor z'n neus voor de trein sprong en tegen een muur klapte en op een randje bleef hangen. Hij is het spoor overgestoken om haar vast te houden zodat ze niet naar beneden zou vallen. De aanblik was uiteraard verschrikkelijk, ze leefde nog en zei alleen : "Ik ben zo verschrikkleijk bang, wil je mijn hand vasthouden? Ik heb het zo koud"
Ze heeft het uiteraard niet overleefd.
Een goede vriend die depressief was belde me 3 x in de week op om te vertellen dat hij NU ECHT zelfmoord ging plegen. Zodat ik jankend, in gillende paniek weer naar hem toe ging. Om vervolgens weer tot diep in de nacht met hem te praten. Aangezien ik de bijna enige was met wie hij nog wilde praten en steun bij zocht, drukte de verantwoording verschrikkelijk op mijn schouders. Ik moest zo knokken om me niet mee te laten slepen, dat ik zelf bijna aan onderdoor ging.
Hij leeft overigens nog, maar het gaat absoluut niet goed. Zijn vader heeft ondertussen wél zelfmoord gepleegd.
Een vriendin die met haar zus en moeder woont, heeft al twee keer haar moeder naar het ziekenhuis mogen brengen om de maag leeg te laten pompen. Mijn vriendin en zus durven bijna niet meer weg te gaan, en zorgen dat er steeds één thuis is om op hun moeder te passen.
Mijn vader (politie) mocht naar een man toe die landbouwgif had gedronken. Hij heeft eerst twee uur lang door de bossen gerend, krijsend van de pijn. Alles brandde weg binnen (zijn slokdarm, maag, alles) In het ziekenhuis overleden. Hoop mensen er omheen die niet snapten wat er aan de hand was en die wilden helpen.
En tot slot mijn vriend: die heeft als 8-jarig mannetje zijn moeder een paar mislukte zelfmoordpogingen zien doen. Wat denk je dat dat met een kind doet?
Al deze dingen liggen me zeer na aan het hart. Ik schrijf dit niet op om de sensatiezucht van anderen te bevredigen, maar om te laten zien dat alle gevallen zo ontzettend schrijnend zijn.
Het zal jullie ondertussen wel duidelijk zijn dat mensen die zelfmoord plegen zó hun handen vol hebben aan zichzelf, dat de omgeving even wordt vergeten. Dus je hebt altijd meerdere slachtoffers. De persoon in kwestie, en de mensen uit zijn / haar omgeving.
Ik oordeel niet over ze. Ik vind het niet laf.
MAAR: alle bovenstaande gevallen waren zwaar depressieve mensen. En daar heb ik begrip voor. Praat er niet te makkelijk over, oordeel niet...
En verhaal van een Japanner die zijn geld verliest op de beurs en dan van het gebouw naar beneden springt... dat kan NIEMAND mij uitleggen.
En dat vind ik WEL laf.
Begrijp me goed, ik wil de emotie die jij voelt bij dit onderwerp niet baggetaliseren, de gebeurtenissen die je aanhaald zijn stuk voor stuk heftig, je stelling over al dan niet laf is erg concreet en ik ben het met je eens
Edit: de voorbeelden waar kinderen bij betrokken zijn valt wel wat meer op aan te merken moet ik toegeven!
quote:je naam zegt precies alles over jou wat er in je hoofd zit!
Op zaterdag 17 mei 2003 02:34 schreef snerd het volgende:
Ja ik vind het laf. Dat is ook de enige reden dat ik nooit me ga wagen aan zelfmoord. In het verleden wel eens overdacht, maarja.
Zelfmoord = laf, je bent pas echt "stoer" als je je leven leidt door dik en dun.
zelfmoord heeft niks te maken met stoer doen!!!
Als je elke dag wakker wordt en je afvraagt waarom je leeft?
Als je nergens meer plezier in hebt?
Als je niet kunt liefhebben zoals een normaal mens?
Therapie slaat niet aan, je vertelt iedere hulpverlener een ander verhaal en stopt vervolgens je behandeling omdat het 'zo goed met je gaat' de laatste tijd. Terwijl je eigenlijk het liefst per direct zou sterven maar geen zelfmoord pleegt omdat er mensen zijn die om je geven?
Deze mensen zijn de enige reden dat je nog leeft. En stomweg omdat je die mensen geen pijn wilt doen, niet eens voor jezelf.
In het kort gezegd heeft je leven totaal geen zin, en wil je het ook geen zin geven. Het enige dat je wilt is rust.
Dat is dus mijn leven.
De enige reden waarom ik nog leef is dat ik m'n ouders niet wil opzadelen met een zoon die zichzelf van het leven heeft beroofd.
Een andere oplossing is er helaas niet. Het is een aangeboren karaktertrek die de meeste problemen veroorzaakt. In 18 jaar tijd heeft die zich alleen maar verder ontwikkeld met alle gevolgen van dien.
Al jaren leef ik stomweg omdat ik m'n ouders geen pijn wil doen.
Nou heb ik niet bepaald een slecht leven, materialistisch gezien, maar het is me nu toch echt genoeg geweest.
Een leven leiden waar je het nut niet van in ziet valt toch vies tegen. 
quote:Ik snap wel wat je bedoelt. Ik vind ook niet dat alleen een depressie een vrijkaartje naar de andere wereld is.
Op zaterdag 17 mei 2003 13:25 schreef superbossy het volgende:
Het gaat er toch niet direct om wat de motieven zijn? Waarom zou je per definitie depressief moeten zijn om een reden tot zelfmoord te hebben, het kan ook een bewuste onderbouwde keuze zijn toch? Of iemand er later spijt van zou hebben gekregen doet toch niet terzake, diegene wilde daar niet bij stil staan...was die halte al gepasseerd. Ik heb ook een aantal zelfmoorden van redelijk dichtbij meegemaakt, ik vond ik het echt hun waardeerbare keuze...misschien dat ik daarom ook voor zelfbeschikkingsrecht ben.
Maar ik heb meer begrip voor depressieve mensen omdat daar de opmerking: "Kom op, doorzetten! Je moet er zelf iets van maken! Dit is niet het einde van de wereld. Nu ben je heel verdrietig, maar er is een oplossing. Er zijn zoveel mooie dingen in het leven. Dit komt echt wel weer goed, je moet gewoon... bladiebladiebla.."
Dat kan je tegen iemand zeggen die al zijn geld kwijt is en op straat staat.
Wiens vrouw is weggelopen.
Die is opgepakt na een misdaad.
En dan kan dat een bewuste onderbouwde keuze zijn (zonder geld vind ik mijn leven niet meer leuk genoeg, doei!), maar ik vind dat je dan meer vechtlust in je zou moeten hebben. Kom op man, er zijn er miljoenen die het met minder doen!
Maar die peptalk is niet zinvol voor een zwaar depressief iemand.
En daarom noem ik dat niet laf, omdat vechten voor een goede toekomst niet echt op zijn plaats is. Het enige wat je dan kan zeggen is; hou die hel nog ff vol, want ik ga je zo missen als je er niet meer bent. Doe het voor mij...
Hoelang zou jij dat volhouden voor iemand die veel om je geeft?
Aan de buitenkant lijken sommigen het prima voor elkaar te hebben: Veel vrienden, druk sociaal leven, rijk, goede opleiding, zien er goed uit, maar je weet niet wat voor ellende er achter kan schuilen.
Neem mij als levend voorbeeld.. Niet dat ik zelfmoord wil plegen, maar aan de buitenkant lijk ik totaal niet depressief, en is er eigenlijk niets om zo depressief te zijn.. Aan de buitenkant lijkt alles perfect.. En dat is bij meer mensen zo.
Daarom: Er zijn mensen die gewoon geboren zijn met een bepaald overlevingsinstinct, die met iedere tegenslag, no matter what, doorgaan, en anderen die dit minder kunnen. Is niet zwak, is gewoon een ander karakter.
quote:Dat is geeft ongetwijfeld te weinig drijfveer om door te gaan. Met name omdat je toch al helemaal murw bent dan...dan doet die liefde er waarschijnlijk ook niet echt meer toe. Triest, maar het is niet anders.
Op zondag 18 mei 2003 00:15 schreef Noah het volgende:[..]
Doe het voor mij...
Hoelang zou jij dat volhouden voor iemand die veel om je geeft?
Is zelfmoord laf wanneer je alleen nog voor anderen leeft?
Als je elke dag wakker wordt en je afvraagt waarom je leeft?
Als je nergens meer plezier in hebt?
Als je niet kunt liefhebben zoals een normaal mens?
Therapie slaat niet aan, je vertelt iedere hulpverlener een ander verhaal en stopt vervolgens je behandeling omdat het 'zo goed met je gaat' de laatste tijd. Terwijl je eigenlijk het liefst per direct zou sterven maar geen zelfmoord pleegt omdat er mensen zijn die om je geven?
Deze mensen zijn de enige reden dat je nog leeft. En stomweg omdat je die mensen geen pijn wilt doen, niet eens voor jezelf.
*Knipperdeknip knip*
Eindelijk iemand die het goed uitlegd. beter zou ik het niet kunnen. En nee zelfmoord heeft niks met geld te maken ofzo. toppie sentenced hoop dat ze er nu eens anders over gaan denken 
quote:Wellicht een enkeling... Hoewel ik in het verleden ook weinig meer dan negatieve kritiek kreeg op dit soort posts.
Op zondag 18 mei 2003 13:05 schreef hellmondunited het volgende:
[quote]Op zaterdag 17 mei 2003 23:30 schreef Sentenced het volgende:
Is zelfmoord laf wanneer je alleen nog voor anderen leeft?
Als je elke dag wakker wordt en je afvraagt waarom je leeft?
Als je nergens meer plezier in hebt?
Als je niet kunt liefhebben zoals een normaal mens?
Therapie slaat niet aan, je vertelt iedere hulpverlener een ander verhaal en stopt vervolgens je behandeling omdat het 'zo goed met je gaat' de laatste tijd. Terwijl je eigenlijk het liefst per direct zou sterven maar geen zelfmoord pleegt omdat er mensen zijn die om je geven?
Deze mensen zijn de enige reden dat je nog leeft. En stomweg omdat je die mensen geen pijn wilt doen, niet eens voor jezelf.*Knipperdeknip knip*
Eindelijk iemand die het goed uitlegd. beter zou ik het niet kunnen. En nee zelfmoord heeft niks met geld te maken ofzo. toppie sentenced hoop dat ze er nu eens anders over gaan denken
Kan ik best begrijpen, want veel mensen weten simpelweg niet hoe een persoon die hier aan leidt, zich voelt.
Ik erger me echter wel dood aan mensen die blijven volhouden dat het wel goedkomt terwijl ze totaal geen besef van de situatie hebben.
quote:Heb ik ook gehad sentenced..ze hebben zoveel lol in het leven dat ze het niet kunnen/willen begrijpen. Vaak denken ze dat alles zo simpel in elkaar steekt, tot dat ze er zelf mee worden geconfronteerd. Ik gun niemand zoiets maar soms denk ik wel van had die ook maar wat meer mee gemaakt dan denke ze dr niet zo stom over.
Op zondag 18 mei 2003 13:28 schreef Sentenced het volgende:[..]
Wellicht een enkeling... Hoewel ik in het verleden ook weinig meer dan negatieve kritiek kreeg op dit soort posts.
Kan ik best begrijpen, want veel mensen weten simpelweg niet hoe een persoon die hier aan leidt, zich voelt.
Ik erger me echter wel dood aan mensen die blijven volhouden dat het wel goedkomt terwijl ze totaal geen besef van de situatie hebben.
ik vind het soms knap dat mensen op een hele enge manier afscheid nemen, omdat ze een andere uitweg nie meer kunnen vinden. Ook voor hen bestaat er een knop die omgezet moet worden, en dat gaat meestal niet zomaar!
mensen die zelfmoord echt als laf benoemen, verdiepen zich niet in de personen die het doen. je kan immers zelfmoord niet "begrijpen" als je niet weet waarom..
[/edit][Dit bericht is gewijzigd door Sentenced op 18-05-2003 18:51]
quote:Sorry, ik bedoelde het tegenovergestelde van laf. Kon ff geen ander woord verzinnen dan 'stoer'.
Op zaterdag 17 mei 2003 18:53 schreef hellmondunited het volgende:
je naam zegt precies alles over jou wat er in je hoofd zit!
zelfmoord heeft niks te maken met stoer doen!!!
Maar zelfmoord heeft wel degelijk te maken met laf zijn of niet. Bestudeer de motieven van de daders, en je zult begrijpen waarom ze het deden. Het zit voornamelijk in je karakter.
Ow, en over mijn nickname: snerd staat voor snert en nerd. Voorspelt niet veel goeds dus..
dus ik zou er nog niet aan denken
misschien zie ik het leven nu wel door een te-roze bril...
euthanasie is iets volledig anders, als iemand persé een eind aan zijn leven wil maken, wie zijn wij dan om hem dat te onthouden?
greetz
quote:Als je voor de trein springt ben je dus echt wel egoistisch! Weet jij wel hoeveel mensen er kapot gaan (conducteurs, kleine kindere die met opa en oma een dagje uit waren, enzo) als er iemand zo duidelijk zelfmoord pleegt? K vind t niet normaal dat een conducteur zijn baan moet opzeggen en als een kastplantje thuis zit, omdat er meerdere personen waren die t zo makkelijk mogelijk op wouden lossen en niet nadenken aan de mensen die er getuige van zijn.. Weet je hoe zin machteloos je voelt als je als conducteur op zo iemand in rijdt? Je weet dat je niet meer op tijd kan remmen en kijkt diegene vaak vol in t gezicht als ie zn laatste adem neemt... Weet je hoe zeer t doet als je hoort dat een klein kind diegene die zelfmoord vindt in het trappengat van zn eigen huis? Nee, ik denk t niet..
Op donderdag 15 mei 2003 18:21 schreef hellmondunited het volgende:[..]
oke ik zal dat dan niet zeggen maar wil wel zeggen dat je dan misschien nog in een woede bui zit omdat je zegt dat het EGOÏSTISCH is. Blijkbaar weet je dat je al rare dingen zegt want je bent al bang voor verkeerde reacties. het heeft echt 0,0 met egoïsme te maken. Mensen kunnen gewoon niet meer, zelfmoord doen ze niet zomaar en proberen eerst andere dingen, dus ze denken er wel degelijk overna en ze springen niet ff voor de trein, zoals jij het denkt.
Kom aub terug als je er een fatsoenlijke gedachte bij hebt, ik kan me niet voorstellen dat mijn vader en een vriend van mij egoistisch waren, in tegendeel zelfs aangezien ze t o.a zo wouden doen dat zo min mogelijk mensen er last van hadden.
Denk trouwens dat je beter moet lezen.. Weeet niet of jouw vader en vriend t zo hebben opgelost en zij tot de sommige horen.. Anders vind ik t inderdaad egoistisch..
quote:Van mensen die niks meer hebben om te leven: Ziek, geen familie. Van de laatstgenoemde zou ik het nog wel kunnen respecteren.
Op donderdag 22 mei 2003 10:28 schreef Wolter het volgende:[..]
Als je voor de trein springt ben je dus echt wel egoistisch! Weet jij wel hoeveel mensen er kapot gaan (conducteurs, kleine kindere die met opa en oma een dagje uit waren, enzo) als er iemand zo duidelijk zelfmoord pleegt? K vind t niet normaal dat een conducteur zijn baan moet opzeggen en als een kastplantje thuis zit, omdat er meerdere personen waren die t zo makkelijk mogelijk op wouden lossen en niet nadenken aan de mensen die er getuige van zijn.. Weet je hoe zin machteloos je voelt als je als machinist op zo iemand in rijdt? Je weet dat je niet meer op tijd kan remmen en kijkt diegene vaak vol in t gezicht als ie zn laatste adem neemt... Weet je hoe zeer t doet als je hoort dat een klein kind diegene die zelfmoord vindt in het trappengat van zn eigen huis? Nee, ik denk t niet..
Denk trouwens dat je beter moet lezen.. Weeet niet of jouw vader en vriend t zo hebben opgelost en zij tot de sommige horen.. Anders vind ik t inderdaad egoistisch..
Maar niet van de mensen die door eigen toedoen zichzelf hebben verneukt: Drugs, alcohol, religie, zelfs mensen die in therapie zitten. Ik denk dat 95 van de 100 mensen veel te veel zelfmedelijden hebben en daarom in therapie gaan.
quote:Tja.. Ik denk dat er zoveel mogelijkheden zijn om jezelf van t leven te beroven..Wil vaak niet denken waarop t allemaal wel niet kan.. Maar weet wel dat er betere manieren zijn hoe je dat kan/kon oplossen en door niet voor de trein te springen.. Ik zeg niet dat zelfmoord egoistisch is maar vaak de manier waarop.. Een vriend van me had laatst zelfmoord gepleegd. Weet je hoe belangrijk t voor nabestaande bijvoorbeeld is om een brief achter te laten..?? Dr zijn nu zoveel mensen met vragen.. Van een heleboel vragen had hij het antwoord kunnen opschrijven..
Op donderdag 22 mei 2003 11:49 schreef ramsesii het volgende:[..]
Van mensen die niks meer hebben om te leven: Ziek, geen familie. Van de laatstgenoemde zou ik het nog wel kunnen respecteren.
Maar niet van de mensen die door eigen toedoen zichzelf hebben verneukt: Drugs, alcohol, religie, zelfs mensen die in therapie zitten. Ik denk dat 95 van de 100 mensen veel te veel zelfmedelijden hebben en daarom in therapie gaan.
Dom van me om conducteur te gebruiken ipv machinist.. Was me nog nie opgevallen.. Pas toen jij een reactie plaatste en t vet maakte..
Wat mij wel tegen de borst stuit is, ook al zullen ze daar helemaal niet meer bij nadenken als ze zelfmoord plegen, is dat er geregeld ook onschuldige mensen slachtoffer worden van iemand die zelfmoord pleegt. Kan je je voorstellen hoe een treinmachinist zich moet voelen als iemand voor de trein springt. Ik las een verhaal over een ex treinmachinist die 9 keer zoiets heeft meegemaakt. Die man is getraumatiseerd voor het leven... Of mensen die beneden lopen en ze zien iemand voor hun ogen te pletter vallen op de grond (gesprongen van een flat)... Iemand die ik kende, ging ooit haar flat binnen en iemand wilde ook mee... En toen die bekende op de galerij liep hoorde ze geluiden en een plof... En ze keek naar beneden en daar lag die persoon die met haar mee naar binnen ging. Ze heeft echt heel lang een schuldgevoel gehad dat ze die persoon heeft binnengelaten maarja die persoon had het toch wel gedaan, alleen op een ander tijdstip.
En ik heb ook verhalen gehoord over mensen die hun geliefde of familielid vonden in huis, opgehangen! Vreselijk om dat te zien...
Dat neemt niet weg dat ik mensen die zelfmoord plegen niet laf vind alleen de manier is soms wel heel schokkend voor een ander, een humanere manier zoals pillen zou dan nog beter zijn... Ik vind het heel moeilijk, kan me inleven in zulke mensen maar vind het ook heel erg voor mensen die daar onschuldig in mee worden getrokken...
[Dit bericht is gewijzigd door Muurbloempje op 22-05-2003 12:10]
Ik denk niet dat zelfmoord 'Laf' is aangezien je er een behoorlijke dosis lef voor nodig hebt. Je doet het niet zomaar. Eigenlijk moet je heel sterk zijn om het te kunnen doen...Ik vind zelfmoord niet Laf, maar egoistisch. Jij bent overal vanaf, maar laat de rest ermee zitten.
quote:Andersom kun je stellen: Is het wel zo verstandig om een heel leven vol verdriet en pijn uit te zitten om anderen geen pijn te doen?
Op donderdag 22 mei 2003 12:09 schreef DainBramage het volgende:
Ik vind zelfmoord niet Laf, maar egoistisch. Jij bent overal vanaf, maar laat de rest ermee zitten.
quote:Ik ben van mening dat het altijd slechter kan. Bovendien zijn er genoeg mensen die willen helpen (ik heb het niet over kunnen helpen). Het komt alleen vaak voor dat mensen niet om hulp durven te vragen, of dat de situatie zo uitzichtloos is dankzij een eigen schuld, En dat maakt de situatie alleen maar pijnlijker wegens schaamte etc.
Op donderdag 22 mei 2003 12:37 schreef Disorder het volgende:[..]
Andersom kun je stellen: Is het wel zo verstandig om een heel leven vol verdriet en pijn uit te zitten om anderen geen pijn te doen?
Ik weet het echt niet.
Wat voor mij wel heel erg mee speelt, is de gedachte dat we het recht niet hebben. Ik heb mijn leven gekregen (nee, niet om gevraagd), en alle mooie momentjes zijn zoveel waard. Wie ben ik dan om er een eind aan te maken? Dat zou toch ondankbaar zijn?
Ik denk niet dat het laf is, het is echt niet iets dat je zomaar doet, en de beslissing is niet makkelijk (ik zie zelfmoord in een opwelling nu los van weloverwogen zelfmoord). Egoistisch misschien wel, maar misschien is de wereld wel beter af zonder mij.
De manier waarop maakt wel heel veel uit. Uiteindelijk zul je toch gevonden worden, en het is voor iedereen die jou dan nog moet zien wel zo prettig als het er nog een beetje redelijk uitziet. Maar dan nog, eigenlijk vind ik dat ik het niet kan maken, ik zou er mensen teveel pijn mee doen en laten schrikken.
quote:Nee mijn vader heeft zich opgehangen en die vriend van mij heeft zich door z'n kop geschoten.
Op donderdag 22 mei 2003 10:28 schreef Wolter het volgende:[..]
Als je voor de trein springt ben je dus echt wel egoistisch! Weet jij wel hoeveel mensen er kapot gaan (conducteurs, kleine kindere die met opa en oma een dagje uit waren, enzo) als er iemand zo duidelijk zelfmoord pleegt? K vind t niet normaal dat een conducteur zijn baan moet opzeggen en als een kastplantje thuis zit, omdat er meerdere personen waren die t zo makkelijk mogelijk op wouden lossen en niet nadenken aan de mensen die er getuige van zijn.. Weet je hoe zin machteloos je voelt als je als conducteur op zo iemand in rijdt? Je weet dat je niet meer op tijd kan remmen en kijkt diegene vaak vol in t gezicht als ie zn laatste adem neemt... Weet je hoe zeer t doet als je hoort dat een klein kind diegene die zelfmoord vindt in het trappengat van zn eigen huis? Nee, ik denk t niet..
Denk trouwens dat je beter moet lezen.. Weeet niet of jouw vader en vriend t zo hebben opgelost en zij tot de sommige horen.. Anders vind ik t inderdaad egoistisch..
Mja wie van degene die het egoistisch vind heeft het ook echt mee gemaakt? en als je het mee hebt gemaakt is het kort geleden? als het kort geleden is wil het nog wel is zijn dat het frustraties zijn. Heb met zoveel psychologen en weet ik veel wat er over gepraat en ook hun conclusie is dat het niet egoistisch is. voor hen is gewoon geen keus (altans hun zien dat zo en kunnen het niet anders zien omdat ze depressief zijn)
vind echt dat dr veelste simpel over wordt gedacht!
quote:Die mensen zijn zwaar depressief!! die kunnen niet anders!!
Op donderdag 22 mei 2003 14:24 schreef DainBramage het volgende:[..]
Ik ben van mening dat het altijd slechter kan. Bovendien zijn er genoeg mensen die willen helpen (ik heb het niet over kunnen helpen). Het komt alleen vaak voor dat mensen niet om hulp durven te vragen, of dat de situatie zo uitzichtloos is dankzij een eigen schuld, En dat maakt de situatie alleen maar pijnlijker wegens schaamte etc.
Dat ze depressief zijn, dat blijken veel mensen niet door te hebben en omdat ze het zelf niet zijn denken ze maar dat het 1, 2, 3 opgelost kan worden. Wat voor gelukkige mensen zoals velen van ons zo opgelost kan worden Betekent niet dat dat ook bij andere kan. NIET IEDEREEN IS HETZELFDE!!
quote:Je slaat de spijker hier op zijn kop !
Op donderdag 22 mei 2003 14:54 schreef Marialice het volgende:
Ik denk niet dat het laf is, het is echt niet iets dat je zomaar doet, en de beslissing is niet makkelijk (ik zie zelfmoord in een opwelling nu los van weloverwogen zelfmoord).
quote:Geef de wereld wel de kans......
Egoistisch misschien wel, maar misschien is de wereld wel beter af zonder mij.
Zelfmoord is wel iets wat erg jammer is. Ik ben van volle overtuiging dat er in vrijwel alle gevallen een andere weg is. De meesten echter die zelfmoord overwegen hebben al vele wegen bewandeld, en zien op de kaart geen andere wegen meer die ze zouden kunnen proberen.
[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 22-05-2003 22:07]
quote:Een kliniek stinkt. Therapie stinkt. Het is een manier van geldklopperij, waarbij een groepje hooggeleerde mensen net doet alsof ze weten wat er in jou hoofd omgaat.
Op donderdag 22 mei 2003 22:04 schreef Sentenced het volgende:
[edit] waarom heb je je bericht verwijderd? [/edit]
Hoe kunnen hun dat ooit weten? Juist.. Niet
.Ik worstel ook al een jaar of 2 met een soort van psychose, en zelfmoordgedachtes blijven daarbij niet van weg. Waarom zou je willen leven in een wereld waarbij elke mens een ander probeert te naaien om er zelf beter van te worden? Bij elke stap die je zet ga je een stukje omhoog, en bij de volgende stap wordt je weer meters omlaag getrapt.
De maatschappij zuigt, de mensheid is kut, en volgens mij ben je niet de enige met het gevoel dat niemand je begrijpt.
Alleen als je hetzelfde ooit heb meegamaakt (zelfmoordneiging/zware depressie/psychose) dan kan je praten over het hoe en het wat.
SUc6 
.
[Dit bericht is gewijzigd door UndergroundWorldWide op 22-05-2003 22:12]
Het forum is niet de plek om dergelijke zaken op die manier te bespreken. Wij zijn geen hulpverleners.
Je kunt ervoor kiezen een topic te openen met daarin jouw verhaal, waar je mee worstelt. Wellicht heb je steun aan de reacties die je krijgt. Realiseer je goed dat je ook reacties kunt krijgen die je liever niet wil horen.
Je kunt ook contact opnemen met bv de SOS hulplijn.
0900-0767
Sterkte.
quote:Dit is jouw mening. Er zijn ook mensen die erg veel baat hebben bij therapie of opname.
Op donderdag 22 mei 2003 22:10 schreef UndergroundWorldWide het volgende:[..]
Een kliniek stinkt. Therapie stinkt. Het is een manier van geldklopperij, waarbij een groepje hooggeleerde mensen net doet alsof ze weten wat er in jou hoofd omgaat.
En nu ontopic verder.
ga maar verder ontopic .
quote:Lees de policy ff.
Op donderdag 22 mei 2003 22:13 schreef UndergroundWorldWide het volgende:
[edit] laat maar [/edit]ga maar verder ontopic
quote:Ik wist dat je geen zelfmoord mocht aankondigen op wat voor manier ook, maar dat dit ook niet mocht was bij mij (nog) niet bekend.
Op donderdag 22 mei 2003 22:11 schreef Moonah het volgende:
Senteced, met alle respect, ik heb je post verwijderd.
Het forum is niet de plek om dergelijke zaken op die manier te bespreken. Wij zijn geen hulpverleners.
Je kunt ervoor kiezen een topic te openen met daarin jouw verhaal, waar je mee worstelt. Wellicht heb je steun aan de reacties die je krijgt. Realiseer je goed dat je ook reacties kunt krijgen die je liever niet wil horen.
Je kunt ook contact opnemen met bv de SOS hulplijn.
0900-0767
Sterkte.
Maakt verder niet uit. Ik schiet er toch weinig mee op.
Het is alleen frustrerend om het niemand te kunnen vertellen. Maar inderdaad is hier de kans groot dat er lullige reacties op komen.
quote:Bel die SOS lijn.
Op donderdag 22 mei 2003 22:16 schreef Sentenced het volgende:Het is alleen frustrerend om het niemand te kunnen vertellen.
Die mensen zijn er om naar je te luisteren.
Echt!
Maar sinds ik mijn beste vriendin heb verloren aan zelfmoord ben ik er anders over gaan denken. Ik heb een enorm respect gekregen voor haar, dat ze die stap heeft durven nemen. Ze wilde graag leven, maar ze kon het niet. Daarom heeft ze het ultieme besluit genomen.
Nee, zelfmoord is niet laf, het is in sommige gevallen het moedigste wat je kan doen. Je eigen belangen eens voorop stellen. Als er totaal geen uitweg meer is, als niemand meer een uitweg ziet, wat is dan nog het nut van een leven?
Begrijp me goed, ik zal zelf nooit zelfmoord plegen, maar ik heb een heel diep respect voor mensen die het wel doen.
quote:Dat heb ik een keer gedaan. Het is op zich wel fijn dat je het kwijt kunt, maar je schiet er verder niets mee op.
Op donderdag 22 mei 2003 22:18 schreef Moonah het volgende:[..]
Bel die SOS lijn.
Die mensen zijn er om naar je te luisteren.
Echt!
Alles wat die mensen kunnen doen is luisteren en eventueel hun eigen visie er op geven, als ze dat al mogen.
quote:En dat is hier op het forum ook zo.
Op donderdag 22 mei 2003 22:25 schreef Sentenced het volgende:[..]
Dat heb ik een keer gedaan. Het is op zich wel fijn dat je het kwijt kunt, maar je schiet er verder niets mee op.
Alles wat die mensen kunnen doen is luisteren en eventueel hun eigen visie er op geven, als ze dat al mogen.
Je kunt wel een topic openen met je verhaal, zoals gezegd, maar onthoud dat wij je ook niet kunnen helpen.
Daar heb je professionele hulp voor nodig.
quote:Ik heb al meer dan genoeg van die topic's geopend. Als ik ze nu teruglees word ik echt niet vrolijk...
Op donderdag 22 mei 2003 22:26 schreef Moonah het volgende:[..]
En dat is hier op het forum ook zo.
Je kunt wel een topic openen met je verhaal, zoals gezegd, maar onthoud dat wij je ook niet kunnen helpen.
Daar heb je professionele hulp voor nodig.
En ik ga wel weer naar het Meregaard. Ze zullen wel blij zijn om me weer te zien.. Ben net een maand weg.
quote:Daar kunnen ze je in ieder geval beter begeleiden en helpen dan hier op dit forum.
Op donderdag 22 mei 2003 22:32 schreef Sentenced het volgende:En ik ga wel weer naar het Meregaard. Ze zullen wel blij zijn om me weer te zien.. Ben net een maand weg.
quote:Ik had eigenlijk niet het idee dat ze ook maar een flauw idee hadden wat er met me aan de hand is. Maar dat kan ook komen omdat ik m'n gevoel nooit goed kan uiten.
Op donderdag 22 mei 2003 22:34 schreef golfer het volgende:[..]
Daar kunnen ze je in ieder geval beter begeleiden en helpen dan hier op dit forum.
Maar hier lukt dat ook niet echt nee.
En weer verder on topic, dit geneuzel is zonde van de bandbreedte! 