FOK!forum / General Chat / Column SunChaser: Durf je te leven zonder labeltje
veekeendmaandag 2 februari 2004 @ 22:00
Ik was nogal een ziekelijk kind. Mijn ouders en ik hebben ziekenhuizen platgelopen, specialisten aangeklampt en homeopaten bezocht. Maar tussen mijn allergieaanvallen door was ik een gewone jongen, net als iedereen, die lekker buitenspeelde. Ik voetbalde gewoon na schooltijd met vrienden, ging gewoon 's zomers met ze naar het strand en in de vakantie gingen we bollenpellen. Van labeltjes plakken hadden we nog nooit gehoord.

Labeltjes, ze zijn echt de uitvinding van eind vorige eeuw. Ze plakken niet alleen lekker, je kunt er ook iemand mee in een hokje stoppen. Ben je wat drukker dan de rest? Hup, plakken maar, jij hebt ADHD. Kun je niet zo goed overweg met je medemens? Nog een label, jij hebt Borderline. En is een label alleen niet genoeg, dan stoppen we je wel vol met Ritalin, Oxazepam of Xeroxat.

Het begint al op de kleuterschool. De juf krijgt van elk kind een dik pakket met gebruiksaanwijzingen mee. Milene heeft kleurstofallergie en mag niet vingerverven, Pascal heeft een zwakke maag en mag absoluut geen gluten en Laurens krijgt acuut een ADHD-aanval als je het woord fruitsuikers alleen al noemt.

Als ik mezelf thuis zat te vervelen werd ik gewoon door mijn moeder naar buiten getrapt waar ik moest gaan spelen met mijn vriendjes. Gooi je energie eruit in de buitenlucht, was haar devies. Het zou nooit in haar hoofd opkomen mijn energie in te dammen met pillen.

Elke puber denkt wel eens na over zelfmoord. 15 jaar terug zei men: kijk eens wat minder tv, ga bewegen. Nu word je meteen doorgestuurd naar een mentor die je aan zijn hand meeneemt naar een kinderpsycholoog.

De Kindertelefoon moest er onlangs mee ophouden. Hier kon je anoniem met een iemand over je problemen praten, net zolang als je zelf wilde en gratis. Er was alleen geen geld meer om het te financieren, want dat wordt nu gestoken in praat- en andere vage werkgroepjes. Lekker anoniem iets van je afkletsen kan niet meer, want je wordt meteen gelabeld en afgeserveerd. Wel handig voor de ouders, dan kunnen ze met de buren beter over hun kinderen praten. 'Mijn zoon heeft last van automutilatie. Erg hè? Wat heeft jouw dochter?' Kortom, als je kind geen vlekje heeft hoor je er als ouder niet meer bij.

Labels plakken blijkt ook een favoriete bezigheid van kinderen zelf geworden. Al die veertienjarige pubers met gierende hormonen in hun lijf waar ze geen raad mee weten, hebben het plakken al vroeg in de vingers. Ze lezen op Fok! of een andere internetsite over krassen en branden, en denken, 'hey die gedachtes heb ik soms ook' en labelen zichzelf bijkans een dwangbuis in.

Dat is ook meteen het probleem hier op Fok! Want als er weer een huilend pubertje komt vragen om hulp krijgt die meteen allemaal lieve woordjes toegefluisterd door tientallen amateur-psychologen en zogenaamde ervaringsdeskundigen. En niemand die eens roept: Hallo, je stelt je aan, ga eens weg bij die computer en maak een lange wandeling over het strand.

Ik wil niet zeggen dat iedereen meteen de pillen door de wc moet spoelen. Want sommigen zijn wel degelijk gebaat bij pillen, therapie en een dwangbuis. Maar die betuttelde houding van ouders, leraren en overgesubsidieerde geitenwollensokken amateur-therapeuten moet vandaag nog ophouden.

Iedereen heeft wel iets. Leer er mee leven. En belangrijker, gun iemand anders er mee te leren leven, zonder er meteen een label op te plakken.

Een goed voorbeeld van iemand die zich niets aantrok van labels was Edit Piaf. Ze groeide op zonder moeder, was alcoholist, drugsverslaafde, ze trouwde met een twintig jaar jongere man en stierf op 48-jarige leeftijd aan kanker. Maar veertig jaar later is haar faam nog zo groot dat niemand het waagt allemaal labels op haar graf te plakken.

De kunst van het leven is misschien wel dat je durft te leven, ondanks je fouten of tekortkomingen.
Edit Piaf wist precies hoe het werkte. Ze zei: Use your faults, use your defects. Then you'll be a star. En als anderen jou geen ster vinden, zorg er dan in ieder geval voor dat je een ster in je eigen leven bent.

Edith Piaf: haalde alles uit het leven zonder zich iets aan te trekken van labels.

Mirjammaandag 2 februari 2004 @ 22:02
dr was n stottertje
Shark.Baitmaandag 2 februari 2004 @ 22:02
Mooie column Sunnie
Boy_Snakeyemaandag 2 februari 2004 @ 22:03
Ik snap het niet...maaar het zal wel aan mij liggen
Party_Pmaandag 2 februari 2004 @ 22:03
mooi, leuke column
Toadmaandag 2 februari 2004 @ 22:03
quote:
Op maandag 2 februari 2004 22:02 schreef Shark.Bait het volgende:
Mooie column Sunnie
Sibmaandag 2 februari 2004 @ 22:04
quote:
Op maandag 2 februari 2004 22:02 schreef Shark.Bait het volgende:
Mooie column Sunnie
StrayDogmaandag 2 februari 2004 @ 22:04
quote:
Op maandag 2 februari 2004 22:02 schreef Shark.Bait het volgende:
column Sunnie
gellowmaandag 2 februari 2004 @ 22:05
Geweldig, je hebt het bij het juiste end.
Steve-Omaandag 2 februari 2004 @ 22:05
Steve-Omaandag 2 februari 2004 @ 22:06
quote:
Op maandag 2 februari 2004 22:05 schreef Steve-O het volgende:

* Steve-O geen labeltje heeft .
Bluesmaandag 2 februari 2004 @ 22:06
Goeie column !!!!
Ik bied mijn stem aan
Boy_Snakeyemaandag 2 februari 2004 @ 22:07
Betere muziek!

Werd tijd

Steve-Omaandag 2 februari 2004 @ 22:07
quote:
Op maandag 2 februari 2004 22:06 schreef Steve-O het volgende:

[..]

* Steve-O geen labeltje heeft .


toch wel ..
Debiel ..
SunChasermaandag 2 februari 2004 @ 22:21
Ik vond het zelf erg goed gaan
Janemaandag 2 februari 2004 @ 22:23
Mooie column
Tiemiemaandag 2 februari 2004 @ 22:26
Dit is in ieder geval een column
The_BoezelaaRmaandag 2 februari 2004 @ 22:50
Mooie column
RM-rfmaandag 2 februari 2004 @ 22:51
Een goede colum, imho beter dat dat slappe subsidie-verhaaltje tegen pesten van de vorige keer (die rook naar de wens gesubsidieerde tekstjes te gaan schrijven voor overheidscampagnes van het onderwijs-ministerie)

enkel, waarom dit nu weer voor alinea?

quote:
Ik wil niet zeggen dat iedereen meteen de pillen door de wc moet spoelen. Want sommigen zijn wel degelijk gebaat bij pillen, therapie en een dwangbuis. Maar die betuttelde houding van ouders, leraren en overgesubsidieerde geitenwollensokken amateur-therapeuten moet vandaag nog ophouden.
Wat is dat met het zelf afbreken van je eigen verhaal? een wens tot een pragmatische compromis-conclusie na veel wikken-en-wegen:
alsof je in R&P eindelijk die Borderline-Bitch aanspreekt erop dat ze in dr eigen zieligheid zwelgt, en dan eraan toevoegen: Maar er zijn natuurlijk wel mensen die écht lijden onder Borderline, misschien hoor je daar ook wel toe.

Hetzelfde met de Piaff-eindconclusie: je weet dat in deze wereld dat enkel leidt tot 16-jarige anorexia pubermeisjes die dan auditie gaan doen voor Idols met hun eigen versie van Non, je ne regrette rien, het Piaff-labeltje als dat laatste ultieme labeltje dat nog ontbrak:
Kijk mij eens een zelfstandig persoon zijn, ik ben helemaal mezelf, precies als Edith Piaff ...

[Dit bericht is gewijzigd door RM-rf op 03-02-2004 00:06]

Kyleemaandag 2 februari 2004 @ 22:53
quote:
Op maandag 2 februari 2004 22:03 schreef Boy_Snakeye het volgende:
Ik snap het niet...maaar het zal wel aan mij liggen
Ik snapte het bij de 2e alinea al niet. .
R_ONmaandag 2 februari 2004 @ 23:59
Ik weet niet of jij weleens in R&P leest, maar in heel veel topics is er juist veel onbegrip voor de situatie van de TopicStarter.

TS moet uit z'n slachtofferrol komen, hij heeft het aan zichzelf te danken of hij moet zich anders opstellen enzovoort...

In de reacties worden evengoed etiketjes geplakt. Hoe vaak wordt er niet tekst verwijderd omdat iemand meent dat de TS b.v 'een loser' is?

Een etiketje plakken is makkelijk en bovendien niet alleen iets van deze tijd. Er zijn er alleen een paar "nieuwe" bijgekomen, zoals adhd en borderline.

Hokjes denken is niet meer dan normaal. Zonder hokjes wordt het zo'n chaos in je hoofd. Je hersenen werken nou eenmaal zo.

[Dit bericht is gewijzigd door R_ON op 03-02-2004 00:06]

Megumidinsdag 3 februari 2004 @ 11:37
Mooie column . Alleen het labeltjes plakken is er niet meer uit te slaan ben ik bang.
SunChaserwoensdag 4 februari 2004 @ 08:50
quote:
Op maandag 2 februari 2004 23:59 schreef R_ON het volgende:


Hokjes denken is niet meer dan normaal. Zonder hokjes wordt het zo'n chaos in je hoofd. Je hersenen werken nou eenmaal zo.


Ja, bij jou misschien.
suimasenwoensdag 4 februari 2004 @ 08:52
Maar zeg er voor niks van!

Ik sla een nieuwe weg in!.

Robert_Jensenwoensdag 4 februari 2004 @ 09:13
quote:
Op woensdag 4 februari 2004 08:52 schreef suimasen het volgende:
Maar zeg er voor niks van!

Ik sla een nieuwe weg in!.


Ah, nu weer autisme. Eerst was het de nep-ziekte PDD-NOS toch?
Robert_Jensenwoensdag 4 februari 2004 @ 09:14
En het eerstvolgende luie varken die gewoon te beroerd is om een beetje spelling- en grammaticaregels te leren die gaat janken dat hij/zij dyslectisch is, die kan lachen.
Megumiwoensdag 4 februari 2004 @ 09:20
quote:
Op woensdag 4 februari 2004 09:14 schreef Robert_Jensen het volgende:
En het eerstvolgende luie varken die gewoon te beroerd is om een beetje spelling- en grammaticaregels te leren die gaat janken dat hij/zij dyslectisch is, die kan lachen.
Isse gene nuttige bijdrage aan dit topic. Das natoerkoendig.
suimasenwoensdag 4 februari 2004 @ 09:31
quote:
Op woensdag 4 februari 2004 09:13 schreef Robert_Jensen het volgende:

[..]

Ah, nu weer autisme. Eerst was het de nep-ziekte PDD-NOS toch?


Owja! Gisteren stond er PDD-NOS in z'n sig!

.

Jezeblewoensdag 4 februari 2004 @ 09:33
En wat dacht je van de Alto beweging. Het principe is zo mooi: geen hokjes, mensen zijn mensen en zijn mooi omdat ze mens zijn, met ieder zijn eigen-aardigheden.
Maar in de praktijk werkt het weer anders. In driedelig grijs ben je niet welkom bij de Alto's, want jij bent dan een hokjes-denker.
Hokjes-denkers (label plakkers) zijn ook mensen en zouden dus ook binnen het principe moeten passen.
Sterker: Alto zou niet mogen bestaan, want dat is jezelf positief labelen...... en een label blijft een label........

Helaas zijn labels niet uit te roeien, al is het maar omdat iedereen er anders uitziet, anders denkt, verschillen zijn juist mooi, maar een verschil maakt direct een label.
Als iedereen zijn best doet geen labels te plakken, maar gewoon de labels te bekijken als constateringen, zijn we HEEL goed op weg

RM-rfwoensdag 4 februari 2004 @ 09:40
quote:
Op woensdag 4 februari 2004 09:33 schreef Jezeble het volgende:
Als iedereen zijn best doet geen labels te plakken, maar gewoon de labels te bekijken als constateringen, zijn we HEEL goed op weg
en hoe noemen we dat dan?
De SunChaser groep, of liever de Edith Piaf-beweging?
Jezeblewoensdag 4 februari 2004 @ 09:45
quote:
Op woensdag 4 februari 2004 09:40 schreef RM-rf het volgende:

[..]

en hoe noemen we dat dan?
De SunChaser groep, of liever de Edith Piaf-beweging?


Moeten we daar wel een beweging/ groep van maken? Is dat niet weer een label dan???
Eeuwige discussie dit natuurlijk....
pattywoensdag 4 februari 2004 @ 09:47
quote:
Op maandag 2 februari 2004 22:02 schreef Shark.Bait het volgende:
Sunnie
Dinuswoensdag 4 februari 2004 @ 09:48
R_ONwoensdag 4 februari 2004 @ 10:19
quote:
Op woensdag 4 februari 2004 09:33 schreef Jezeble het volgende:
En wat dacht je van de Alto beweging. Het principe is zo mooi: geen hokjes, mensen zijn mensen en zijn mooi omdat ze mens zijn, met ieder zijn eigen-aardigheden.
Maar in de praktijk werkt het weer anders. In driedelig grijs ben je niet welkom bij de Alto's, want jij bent dan een hokjes-denker.
Hokjes-denkers (label plakkers) zijn ook mensen en zouden dus ook binnen het principe moeten passen.
Sterker: Alto zou niet mogen bestaan, want dat is jezelf positief labelen...... en een label blijft een label........

Helaas zijn labels niet uit te roeien, al is het maar omdat iedereen er anders uitziet, anders denkt, verschillen zijn juist mooi, maar een verschil maakt direct een label.
Als iedereen zijn best doet geen labels te plakken, maar gewoon de labels te bekijken als constateringen, zijn we HEEL goed op weg


Heel goed. *mee eens ben*

En mensen labelen zichzelf ook. Een skater draagt echt niet alleen wijde broeken omdat dat 'toevallig' z'n smaak is, maar omdat z'n referentiegroep dat ook doet.

Mensen zoeken ook erkenning voor wie of wat ze zijn. Jij begint je column ook met het feit dat je vroeger veel ziekenhuizen van binnen hebt gezien. Jij wilt ook niet graag te horen krijgen dat dat maar aanstelleritus was en ik dat afdoe als zeuren.

Voor iemand met ADHD, dyslexie of autisme geldt hetzelfde. Hoe je daar mee om hoort te gaan is weer een heel ander verhaal. Beklaag je bijvoorbeeld dan over het feit dat niet elk gedrag goedgekeurd hoeft te worden van iemand omdat hij ADHD heeft.

s00zwoensdag 4 februari 2004 @ 19:29
het kan me niks schelen wat voor groepjes er zijn, ik hoor overal bij en tegelijk nergens...

ik denk dat er gewoon wat 'outside the box'-thinking gepleegd moet worden, dus verder kijken dan je neus lang is, dan zien mensen dat discriminatie geen zin heeft...discriminatie is namelijk niet altijd negatief, dat is slechts de trant waarin het woord vaak gebruikt wordt...

oh shiza, ik ga nu doorbrabbelen, laat ik maar stoppen

TC03woensdag 4 februari 2004 @ 19:44
Compleet mee eens. Aanstellerig gedoe allemaal .
BdRmaandag 9 februari 2004 @ 17:29
Mee eens, ik snap ook niet wie er met het idee kan komen voor dat idiote tv-programma In je Hok
quote:
Iedere aflevering stond een test centraal op het gebied van karakter, seks, lifestyle en humor, en zo kon je er achter komen welk type je bent. Er achter komen in welk hokje jij past kan nog steeds. Gewoon even meedoen via internet!
"tot welk cliche-matig stereotype behoor ik" wie vraagt zich dat nou af?! zie ook Lifestyle-test op de BNN-site ('in je hok')