Misschien moet je er van maken of muziek invloed kan hebben op de humeur en of het de kans op depressie vergroot, maar dat heeft natuurlijk niks met marco te maken..
of per ongeluk verkeerde plaats en had dit in onzin moeten staan?
quote:oneens. Muziek is niet altijd even positief, maar hij maakt wel mooie muziek, en is niet voor niets zo populierdat er binnen 20 minuten een concert in de Kuip is uitverkocht, omgerekend 35 kaarten per seconde.
Op donderdag 29 januari 2004 18:22 schreef tommytheman het volgende:
Wanneer mijn ex-vriendin alleen thuis was en de muziek van Marco Borsato luisterde kon je dr van op aan dat er een dagen lange huilbui op volgde, of een depressie. Nu ben ik van mening dat deze muziek zo snel mogelijk uit de schappen gehaald dient te worden, zijn er mensen met me eens / oneens?
Mijn ouders gaan scheiden en iedere keer als het laatste nieuwe liedje erop is, 'afscheid nemen bestaat niet', dan heeft mn moeder er ook moeite mee om het droog te houden.
quote:Maar dat is toch geen reden om dat soort muziek te verbieden. Wat dacht je dan van Andre Hazes, dan kan die wel inpakken.
Op donderdag 29 januari 2004 18:28 schreef Disorder het volgende:
Muziek versterkt mijn eigen emoties ook. Soms zelfs enorm. Het werkt als een accelerator. Wanneer ik droevige muziek hoor gaat mijn stemming omlaag. Bij vrolijke muziek gaat m'n stemming omhoog. Ik merkt het zelf elke keer weer.
Maar over de invloed van muziek. Ik heb zelf ook muziek van Marco en daar kan je je inderdaad flink slecht door voelen. Maar of het echt slecht voor je is? Hmmm... ik durf het niet te zeggen. Ik heb het af en toe gewoon wel eens nodig om dat te luisteren. Dan kan ik weer even stilstaan bij slechte herinneringen en vervelende dingen, waar ik anders niet veel aandacht aan schenk. Je kan dan wat emoties kwijt waardoor deze tenminste niet ophopen. Dus wat dat betreft zie ik zeker ook juist een positieve werking.
Je moet het alleen niet te vaak gaan luisteren!!!
-Edit- topic titel aangepast, volgens mij gaat het meer over muziek dan over borsato
Als je natuurlijk bepaalde muziek met bepaalde gevoelens gaat koppelen kun je je natuurlijk best wel depri maken. Bepaalde muziek die ik op een begrafenis van een oud-klasgenoot gehoord heb vermijdt ik nu zo veel mogelijk (hoewel ik dat vroeger hele goede nummers vondt) gewoon omdat ik me dan net zo ongemakkelijk ga voelen als ik op die begrafenis deed.
Het is volgens mij dus goed mogelijk dat je van muziek depressief wordt als je al eerder depresief ben geweest en toen intens met bepaalde liedjes in aanraking bent gekomen
met muziek uit ik mn gevoelens een beetje en zo weet ik ook dat ik niet de enige ben die die gevoelens heeft.
ut is wel een soort uitlaatklep voor me om zo positieve als negatieve gevoelens kwijt te kunnen...
We praten dan bijvoorbeeld over zwaarmoedige literatuur, beklemmende schilderijen of melancholische muziek..
Toch zal dit eerder om unieke gevallen gaan dan dat het vaak voorkomt..
quote:Als ik depressief wil worden, moet ik daarnaar gaan luisteren.
Op donderdag 29 januari 2004 18:25 schreef Deetch het volgende:
of snoeiharde metal.
Persoonlijk vind ik het een onzinnige stelling. Buiten dat, misschien zijn er mensen die juist depressief worden van het gemis van de muziek van Borsato e.d. Een radio kan je uitzetten, muziek die niet bestaat kun je niet tevoorschijn toveren.
of die nu depri, happy,... zijn
en enkele liedjes kunnen mss herinneringen naar boven brengen (denk maar aan liedjes die je deelde met je exen 
) waar je dan eens een potje om gaat huilen maar daarom niet slecht voor je zijn
Maar wat een onzin zeg!
Uiteraard brengt muziek iets teweeg bij mensen, dat kan positief en/of negatief zijn. Maar om alleen aan muziek een depressie te binden, nee dat gaat een beetje tever.
Leer dan eerst maar met bepaalde gevoelens omgaan.
-edit: ik heb dit tussenstukje weggehaald omdat ik het achteraf onzin vond. Zelf in één lied kunnen zwaarmoedige gevoelens naar uiteindelijk een blij of gelukzalig gevoel gaan.-
Dus je kan zeggen dat diegenen die naar naargeestige muziek luisteren, dit gevoel op dat moment ook graag willen, ze leggen er zelfs geld voor neer... Je kan ze daarom niet geestelijk of psychisch ziek noemen, maar je kan wel onderzoeken wat de oorzaken van dit specifieke (luister)gedrag is. Dit zouden meer problemen van sociologisch aard kunnen zijn in combinatie met psychologie.
[Dit bericht is gewijzigd door Colour op 29-01-2004 21:26]
En van Borsato wordt ik ook treurig
Ik weet dat dit niets toeveoegt, maar ik onthou vaak nutteloze dingen
ofjah, soms ga je je echt inleven in die teksten van bijvoorbeeld marco borsato en dan ga je je wel eens depri voelen
en het andere moment zing je zelf gezellig mee.
die muziek is gewoon om te huilen.
ps. waarom luistert er iemand in GODSNAAM naar acda en de munnick als hem dat DROEVIGER maakt...dan zou ik dus nooit naar zoiets gaan luisteren, wel? anders ben je een redelijke sukkel.
je luistert naar droevige muziek om jezelf aan op te trekken. zodat je weet: het kan nog erger.